Aidspatiënten durven niet veel te verwachten Marionet altijd verstrikt in andermans touwtjes Kerken in Alphen bepleiten regeling van grensverkeer I REPORTAGE i Voorzitter HIV-Vereniging sceptisch over vondst Buck M MM* 'Een Europa geen droom' MAANDAG 23 APRIL 199( GEESTELIJK LEVEN Is er eindelijk hoop voor aidspatiënten? "Binnen vijf jaar hebben we de ziekte onder controle", voorspelde prof. dr. II. Buck van de Technische Universiteit Eindhoven vlak voor Pasen. Aidspatiënt Ilans-Paul Verhoef, voorzitter van de HlV-Vereniging, blijft sceptisch. Een paar dagen voordat het bock van zijn aan aids overleden vriend Frans Stein verschijnt, zegt hij niet meer dan 'voorzichtig De koorts is hoog veertig graden bijna maar dat is geen reden het gesprek uit te stellen, vindt Hans-Paul Verhoef. "Ach nee, ik neem alleen wel even een pilletje". Hij duwt zich met slome armen van de bank af, sjokt naar een andere kamer en is twee minuten later terug. Een magere jongen in trainingsbroek en t-shirt. De bril lijkt veel te groot voor zijn 'koffie verkeerd'-bruine gezicht. Met een glimlach: "Dat denken er wel meer, dat ik op vakantie ben geweest. Nee. Het komt van de chemo-therapie. Ik heb gisteren net een behandeling gehad". zichtloos allemaal. Mensen met kanker hebben tenminste nog vijf tig procent kans op genezing. Van aids is nog nooit iemand beter ge worden". Toch heeft hij hoop, die zegt hij op zo goed als niets is gebaseerd. Het nieuws dat Eindhovense en Amsterdamse onderzoekers een middel tegen aids zouden hebben gevonden, heeft hij 'voorzichtig po sitief ontvangen. Omdat hij voorzit ter is van de HlV-Vereniging, voort gekomen uit een fusie tussen de Be langenvereniging Mensen met Aids en de Stichting Belangenbeharti ging Seropositieven, werd hij van tevoren ingelicht. "Toen ik het hoorde, dacht ik een moment: goh, dat is mooi. Maar daarna ben ik wat sceptischer geworden. Het is alle maal nog in zo'n beginstadium". Dat prof. dr. H. Buck, de leider van het onderzoeksteam, zo zeker lijkt van zijn zaak ("Over vijf jaar hebben we aids onder de knie", ver klaarde de bio-chemicus onlangs) wijt Hans-Paul Verhoef aan de 'on ervarenheid in het omgaan met de media' van de professor. "Toen Buck en Goudsmit ons voor de gro te persconferentie inlichtten waren ze veel genuanceerder. Ze gaven eerlijk toe dat er nog veel mis kan gaan met het middel". Hans-Paul Verhoef (32) heeft Aids en daardoor huidkanker. Anderhalf jaar geleden kreeg hij vlekken op zijn huid. De diagnose was vrij snel gesteld. Hij zegt: "Als je je kop niet in het zand steekt en wilt dat de boel wordt onderzocht, dan weet je het snel. Bij Frans heeft het langer ge duurd. Maar Frans was heel anders dan ik. Hij vermoedde wel dat hij aids had, maar hij wilde het gewoon niet weten. Ik vind dat dat in zijn boek duidelijk tot uiting komt". door Rob van den Dobbelsteen Frans, dat is Frans Stein. Vriend van Hans-Paul Verhoef, in septem ber 1988 aan Aids overleden. Don derdag verschijnt bij uitgeverij An Dekker in Amsterdam het boek dat Stein vlak voor zijn dood voltooide, onder de titel 'Een halfjaar AZT (6 x daags 2 capsules)'. Citaat uit een van de eerste pagi na's, niet lang nadat de schrijver met vage klachten naar zijn huisarts was geweest: '"s Woendags ging het nog slechter met me. Jan had andij- viestamppot gekookt en we aten er ieder twee gehaktballen bij. Ik kon maar een klein stukje van de ge haktbal eten en de stamppot al hele maal niet. Ik vond het te droog en kon het slecht slikken. Alleen de ap pelmoes die erbij was, wilde ik eten, omdat die fris, koel en glad was. Ik voelde me die avond weer koortsig en nam nu voor de aardigheid de temperatuur op. Die was 38,5 gra den. Jan en ik zaten televisie te kij ken toen ik begon te huilen. 'Wat heb ik toch?', snikte ik, 'Is er wel wat aan te doen?" Hans-Paul Verhoef, afgekeurd als emancipatie-ambtenaar van de ge meente Delft: "Ik leerde Frans ken nen op een symposium over homo seksualiteit en personeelswerk in Rotterdam. Het was begin 1986. Hij leefde toen al samen met Jan Hoen. We zijn een driehoeksverhouding begonnen. Die heeft geduurd totdat Frans overleed. Kort daarna bleek dat zowel Jan als ik aids had. Ik ben er vrij nuchter onder. Dat is mijn aard. Ik heb wel omstreeks de Kerstdagen, toen ik in het zieken huis lag. een korte inzinking gehad, de moed een beetje laten varen. Maar nu heb ik het geaccepteerd. Ik ben van plan de langst levende Aids-aatient van Nederland te wor den". Doodernstig Hij lacht niet eens, is doodernstig. Citaat uit het boek van Frans Stein, op een moment dat die net heeft vernomen dat hij aids heeft: '"s Mid dags belde mijn chef. 'Gaat het al water beter?', vroeg hij. 'Ik heb Aids', zei ik. 'Dat is verschrikkelijk voor je, Frans', zei hij. 'Ik word nooit zo oud als jij', zei ik. Ik wist dat mijn chef tien jaar ouder was dan ik". Hans-Paul Verhoef: "Er zijn in Nederland nu zeshonderd aids-pa- tiënten. De prognose is dat er daar van over vijf jaar nog zestig zullen leven. Het is inderdaad nogal uit- Verboden Hij haalt wat voorbeelden aan. "DDI is ook te vroeg op de markt gekomen; onder druk van de fabri kant en van de aidsbeweging. Een paar weken terug is het verboden. Het bleek dat DDI de alvleesklier aantastte. Er stierven meer mensen aan DDI dan aan aids. En AZT (schouderophalend)... Ik ben er in elk geval mee gestopt. Bij mij helpt het niet, bij mij remt het niet". Citaten uit het boek van Frans Stein: "AZT, het medicijn, wat wist ik ervan? De meeste dingen die ik erover had kunnen lezen, had ik gemeden. Wel dacht ik twee bijver schijnselen te kennen: bloedarmoe de en extreme wimpergroei. Het be stond nog niet zo lang. Misschien een halfjaar. De voorlaatste dag in het ziekenhuis kwam de internist van de polikliniek, die me had laten opnemen, nog eens naar me kijken. Hij lachte tegen me en probeerde me op te vrolijken. 'Kom, kom, niet zo somber', zei hij. 'Eerst een jaar doorkomen met AZT en dan is er ondertussen iets beters beschik baar'". Hans-Paul Verhoef: "Ik begrijp weinig van dat optimisme. We we ten nog zo weinig van Aids. Niets, denk ik wel eens. Dat leidt tot vreemde uitspraken, vreemde situ aties. Toen ik met Kerstmis in het ziekenhuis kwam te liggen, wilden twee chirurgen meteen mijn buik opensnijden. Waarom? Tja, onder zoek, experimenteren denk ik. Bin nen de kortste keren stond het hal ve ziekenhuis om m'n bed. Je moet als patiënt voortdurend alert blij ven. In Amerika bood een chemisch concern kort geleden de Aids-bewe- ging 300.000 dollar als ze maar wil den zeggen dat hun middel tegen aids beter was dan dat van de con currentie". Aids-patiënt Hans-Paul Verhoef: „Ik ben van plan de langst levende Aids-patiënt t Maar dat heeft met de vondst van professor Buck n iets te maken". Hij koestert diep wantrouwen je gens elke commerciële instelling die zich met aids bemoeit. Reageert daarom ook nauwelijks op het ge krakeel in de vakgroep organische chemie van de Technische Univer siteit Eindhoven, waar prof. Van Boeckel zelfs zo 'ongelooflijk boos' is geworden op zijn collega Buck dat hij ontslag heeft genomen. Van Boeckel had zich niet alleen opge wonden over de wijze waarop colle ga Buck het nieuws van zijn vinding bekendmaakte, maar meldde ook dat de moleculen die het Aids-virus zouden kunnen bestrijden, 'in che misch opzicht nooit zuiver' kunnen zijn. Hans-Paul Verhoef droogjes: "Ik heb begrepen dat meneer Van Boeckel vier dagen in de week bij Organon werkt, dus ja..". Aan Aids-patiënten valt veel te verdienen. Citaat uit het boek van Frans Stein: "Het dagrecord aan medicijnenverbruik haalde ik in de cember. Negentien tabletten op één dag: één Cotrimoxazol, twaalf AZT, vier Imipramine en twee Normison. Mijn kwalen kostten op' zo'n dag daardoor het volgende: Longontste king f 0,90, HIV-infectie f 52,80. de pressie f 1,20, slapelosheid f 0,80. Totaal f 55,70". De markt is groot en groeiend. Er zijn in Nederland alleen al schat Hans-Paul Verhoef tussen de tien- en dertigduizend seropositie ven. Tachtig procent van hen krijgt aids. Hoeveel seropositieven er op de hele wereld zijn, is onbekend. Maar dat het aantal snel oploopt, staat vast. Onlangs nog werd vanuit Brazilië gemeld dat daar nu 8000 aidspatiënten staan geregistreerd en dat dat er in werkelijkheid nog twee tot drie keer zo veel zijn. Vol gens de Brazilaanse Interdiscipli naire Vereniging voor aids (Abia), de belangrijkste particuliere hulp organisatie op dit gebied, is er spra ke van een epidemie. Het aantal ser opositieven - nu enkele honderd duizenden - zou zich elke tien maan den verdubbelen. Razendsnel Hans-Paul Verhoef: "Het gaat ra zendsnel. Daarom hoop ik dat het onderzoek van Buck inderdaad een doorbraak betekent. Dat het Aids- fonds er een half miljoen gulden in heeft gestopt, vind ik een goed te ken. Die doen dat niet zomaar. Dat er in het buitenland nauwelijks op is gereageerd, zegt me weinig. In Amerika krijgen ze bijna elke dag zo'n bericht. Het is ook zo moeilijk in te schatten. Wij zijn geen weten schappers. En al ben je het wel... Het enige wat ik erover kan zeggen, is dat Buck op mij een integere in druk maakt en dat Goudsmit bij ons goed bekend staat. Daar klamp ik me voorlopig dan maar aan vast". Van de voortdurende onrust die opstijgt uit het boek van Frans Stein, is bij hem geen sprake. Laco niek: "Als het middel te laat komt, komt het te laat. Ze zeggen wel eens: dat jij niet tegen de muur op vliegt. Ik denk vast wel dat er men sen zullen zijn die zich het liefst vandaag nog met die moleculen van professor Buck willen laten inspui ten. Ik niet. Zolang alles nog in de laboratoriumfase is, zal ik me er nooit voor lenen. Het gaat om de kwaliteit van het leven. Nu voel ik me redelijk. Goed. m'n levensver wachting is niet bijster hoog, maar ik kan nog veel. Misschien heeft dat nieuwe middel wel heel onaardige bijverschijnselen. Ik leef liever nog zeven maanden op deze manier dan dat ik ik noem maar iets met verlammingsverschijnselen in een rolstoel beland..". Hij praat rustig, Hans-Paul Ver hoef. De volstrekte uitzichtloosheid van het bestaan lijkt hem nauwe lijks te deren. Frans Stein in zijn boek: "Ik denk al een paar nachten aan de gewelddagige dood. Ik zou mijn nek op de spoordijk willen leg gen. Mijn hoofd door een trein eraf laten rijden. Gisternacht dacht ik er aan van de Euromast of van een hoog gebouw te springen. En ik werd bang voor de tijdsduur. De tijdsduur datje naar beneden suist. Ik herinner me als kind de hoge springplank in het overdekte zwembad. Daar moest ik soms van af springen. Het duurde dan zo lang voor ik beneden was. Dat lijkt me nu nog veel moeilijker. Daarna kwam ik op de gedachte mezelf op te hangen in het trappenhuis. Eerst twintig valiumpillen slikken om de angst voor het stikken vóór te zijn en daarna met een of andere techni sche constructie zorgen dat de strop wordt aangetrokken..". Emotioneel Hans-Paul Verhoef: "Frans was erg emotioneel. Ik niet. Ik denk niet aan die dingen. De een komt sterker te voorschijn uit alles wat er lichame lijk en geestelijk met hem gebeurt vanaf het moment dat hij hoort dat hij aids heeft, de ander zwakker. Ik behoor geloof ik tot de eerste cate gorie. Ik hou hoop. Maar met de vondst van professor Buck heeft dat niets te maken. Die twee dingen staat volkomen los van elkaar. Het nieuws heeft me niet meer of min der hoop gegeven". Geschiedenis van Litouwen van de Eerste Wereldoorlog tot nu 1918 Het Duitse leger trekt zich terug uit Litouwen, dat het in 1914- 1915 had bezet gehouden. Litouwen verklaart zich onafhankelijk in fe deratief verband met de Sovjetunie. zomer 1919 Poolse, Duitse en nationalistische Litouwse troepen grijpen de macht en vestigen een democratische republiek. 23 augustus 1939 De Sovjetu nie sluit een niet aanvalsverdrag met nazi-Duitsland en iets meer dan een week later valt Hitier Polen bin nen: het begin van de Tweede We reldoorlog. Het protocol, dat is on dertekend door minister van bui tenlandse zaken Vjatsjelav Molotov van de Sovjetunie en de Duitse ge zant Joachim von Ribbentrop, plaatst de onafhankelijke landen Estland, Letland, en Litouwen en delen van oost-polen onder de in vloedsfeer van de Sovjetunie. juni 1940 De Sovjetunie an nexeert de Baltische Staten Est land, Letland en Litouwen. 21 juli 1940 Een nieuw gekozen assemblée, waarin de communisten het voor het zeggen hebben, roept de Litouwse Socialistische Sovjet republiek uit. 3 augustus 1940 Litouwen wordt officieel opgenomen in de Sovjetunie. Verschillende WeSter- se regeringen, waaronder die van de Verenigde Staten en Frankrijk, wei geren de inlijving te erkennen en blijven zaken doen met Litouwse diplomaten uit de onafhankelijke periode. 22 juni 1941 Met de Duitse in vasie in de Sovjetunie komt een eind aan de Sovjet-Duitse samen werking. De Duiste bezetting van Litouwen duurt van 1941 tot 1944. 1945 De Sovjetunie verkrijgt bij na-oorlogse vredesconferenties H"» WIÉ WÉ PMft WMü: qwhankw het Baltische grondgebied terug. april !978 De Litouwse Oppers te Sovjet (parlement) neemt, even als de parlementen van 14 andere Sovjet-republieken, een nieuwe grondwet aan, die de deelrepublie ken een recht afscheiding toekent. 11 maart 1985 Michael Gor- batsjov komt aan de macht juni 1988 Sajudis wordt opge richt. De beweging, die naar eigen zeggen 180.000 leden heeft, streeft aanvankelijk naar meer autonomie, maar gaat na verloop van tijd meer onafhankelijkheid eisen. 26 maart 1989 In de Sovjetunie worden voor het eerst vrije verkie zingen gehouden, voor het congres voor Volksafgevaardigden. In Li touwen doen de kandidaten die voor de onafhankelijkheid zijn het goed. 23 augustus Een Litouwse commissie noemt de annexatie van 1940 een "internationale misdaad". De roep om onafhankelijkheid wordt luider. 20 december De Litouwse communistische partij, die wordt geleid door Algirdas Brazauskas, breekt met Moskou en besluit onaf hankelijkheid na te streven. Het Li touwse parlement, de Opperste Sovjet, heeft dan al besloten tot in voering van het meerpartijenstelsel. 11 januari 1990 - Gorbatsjov probeert tijdens een bezoek aan Li touwen vergeefs de breuk met de communisten te lijmen. Aan een de monstratie voor onafhankelikheid nemen 300.000 mensen deel. 13 januari Gorbatsjov geeft zijn verzet tegen een meerpartijen stelsel op. 7 februari De Litouwse Op perste Sovjet verklaart de inlijving bij de Sovjetunie nietig. 24 februari Bij de parlements verkiezingen gaan de meeste stem men naar door Sajudis gesteunde kandidaten. De communisten ver liezen hun meerderheid in het par lement. De datum voor de beslis sende verkiezingsronde wordt ver vroegd, zodat het nieuwe parlement bijeen kan komen nog voor het voorstel van van Gorbatsjov om de macht van de president uit te brei den, is aangenomen. 27 februari Gorbatsjov drukt zijn plan door om de presidentiële macht uit te breiden, alsmede een wetsontwerp waarin het republie ken moelijker wordt gemaakt zich af te scheiden. 4 maart In de beslissende ron de van de verkiezingen halen de kandidaten van Sajudis genoeg ze tels om de Oppserse Sovjet bijeen te roepen. 7 maart Gorbatsjov laat Bra zauskas weten de afscheiding van Litouwen te zullen accepteren, maar waarschuwt dat de republiek een rekening van ongeveer 68 mil jard gulden gepresenteerd zal krij gen als tegemoetkoming voor in vesteringen die de Sovjetunie sinds 1940 in Litouwen heeft gedaan. 11 maart Litouwen roept de politieke onafhankelijkheid uit. De grondwet van het onafhankelijke Litouwen wordt tijdelijk hersteld. De leider van Sajudis, Vytautas Landsbergis, wordt gekozen tot president van Litouwen. Deze week op gereformeerde synode ALPHEN AAN DEN RIJN De hervormde gemeenten en ge reformeerde kerken in Alphen aan den Rijn hebben zelf een re geling ontworpen voor het 'grensverkeer' tussen de diverse ge meenten. Daarmee lopen de plaatselijke kerken voor de lande lijke synodes uit. Het gebeurt steeds vaker dat her vormden of gereformeerden een andere gemeente bezoeken dan die waar zij geografisch horen, omdat zij zich elders beter thuis- voelen. Naar de letter van de lan delijke kerkorde van zowel de Hervormde Kerk als de Gerefor meerde Kerken, kunnen deze 'grensgangers' echter officieel geen lid worden van die andere gemeente, wat vaak leidt tot frus traties. Aan wijziging van deze regeling wordt al jaren gewerkt, maar tot nu toe is het er nog niet van geko men. De discussie over een schets voor een Samen-op-Weg-statuut van de nieuwe kerk, is onlangs zelfs geheel vastgelopen. Alleen bij de hervormden is de zaak enigszins in beweging. Riym een jaar geleden vond de synode de tijd nog niet rijp voor een dis pensatieregeling voor hervormde gemeenten onderling, maar dit jaar behandelen de hervormde classicale (regionale) vergaderin gen een wijzigingsvoorstel. In de discussie over open ge meentegrenzen zit vooral bij de Hervormde Kerk (let op het en kelvoud) de principiële vraag of de kerk daardoor niet nog sterker het karakter krijgt van een 'hotel- kerk': de kerk als 'toko', waar ie der haalt wat hij wil. Bovendien zou, zo klonk vorig jaar op de sy node, de bureaucratie alleen maar toenemen door een grotere admi nistratieve rompslomp. Regeling of niet, ondertussen vindt het grensverkeer volop plaats, al of niet oogluikend toe gestaan. De gezamenlijke kerken in Alphen hebben nu zelf een re geling ontworpen om deze "schimmige toestand" op te hef fen. In Alphen speelt het pro bleem heel sterk, daar kerkelijk Alphen qua karakter min of meer in tweeën valt: de hervormde en gereformeerde kerken in 'oud' Al phen nog maar in een beginfa se van Samen op Weg - en de vol ledige gefedereerde kerken van Oudshoorn/Ridderveld. De verschillen in Alphen grofweg: behoudend en progres sief zijn historisch wel ver klaarbaar, maar het is "vooral aan nieuw-ingekomenen niet dijde- lijk te maken, waarom zij niet bij een andere kerk in dezelfde plaats zouden mogen horen", aldus de kerkeraden. Zij zeggen het te betreuren dat zij met het openen van de ge meentegrenzen de vorming van modaliteits-gemeenten (gemeen ten met een eigen 'ligging') in de hand werken. Maar, van meer be lang vinden zij het "dat gelovigen bewust meeleven in de gemeente van hun keuze dan dat zij tenge- volgde van strakke kerkorde-be palingen stilletjes verdwijnen". Volgens ds. R. H. Nieuwenhuis, gereformeerd predikant in Al phen, wekt de letter van de 'kerkorde waardoor mensen el ders geen lid mogen worden, zo dat ze bijvoorbeeld geen stem recht heben bij sommigen zo veel irritaties, dat zij de kerk ver laten. Bovendien vallen zij in pas toraal opzicht tussen de wal en het schip. Werd de regeling van het grens verkeer in Alphen, medio februa ri door de classis Rijnland goed gekeurd, woensdag zal de gere formeerde synode er zich over buigen. De commissie die het agendapunt heeft voorbereid, ad viseert een negatieve uitspraak. Laten wij wachten op een Samen- op-Weg-regeling, zo is het voor stel. De commissie zegt wel dat het in uitzonderingsgevallen "om pastorale redenen" wenselijk kan zijn hiervan af te wijken. "In feite komt dat in de prakijk op hetzelf de neer", aldus Nieuwenhuis, die toch de voorkeur geeft aan een duidelijker regeling. De hervormde gemeenten in Alphen hebben onlangs ook een eigen, zij het voorlopige regeling ontworpen. Volgens ds. F. Moll blijkt deze min of meer overeen te komen met het voorstel dat door de hervormde synode aan de clas sicale vergaderingen is toege stuurd. Deze regeling zal dan later dit jaar door de synode opnieuw worden besproken. De paus groet de menigte, zater dag na aankomst op de luchtha ven van Bratislava. (foto ap> s PRAAG (CIC) Na de ineenstor ting van het communisme is een verenigd Europa volgens paus Johannes Paulus II niet langer een droom. De recente gebeurte nissen laten zien dat dit doel kan worden bereikt. Het communisme, dat naar zijn mening op angst is gebaseerd, is ineengestort omdat het ten on rechte dacht een wereld zonder God te kunnen bouwen, aldus de paus gisteren in het bedevaarts oord Velehrad in Tsjechoslowa- kije tijdens een mis waaraan zo'n 200.000 mensen deelnamen. De paus maakte gisteren be kend dat hij een synode van alle Europese bisschoppen bijeen zal roepen om de politieke verande ringen in Europa te bespreken. De bijeenkomst is bedoeld om de RK Kerk in staat te stellen gelijke tred te houden met de ontwikke lingen. Dit tweedaagse pausbezoek ("een wonder", volgens president Havel) was het eerste aan Tsjechoslowakije In geen Oost europees land heeft de Rooms- Katholieke Kerk zo zeer onder het ruim 40-jarig communistisch bewind geleden. Bisschoppen en priesters werden gevangen geno men of belemmerd het ambt uit te oefenen. De paus, aan wie vyf jaar gele den de toegang tot Tsjechoslowa kije werd geweigerd, heeft met zijn steun aan de vervolgde kerk en met zijn fel anti-communisti sche houding bijgedragen aan de groei van de democratische be weging in Oost-Europa. Rk dominee. De gereformeerde predikante drs. C. Koetsveld (34) te Dordrecht wenst tot de Rooms- Katholieke Kerk toe te treden. Zij heeft daarom de kerkeraad ver zocht haar ontheffing uit het ambt te verlenen. Dit heeft zij gis teren tijdens de dienst meege deeld aan aan haar wijkgemeente Sterrenburg. Ds. Koetsveld zei dat ze al sinds haar studietijd door de rk spiritualiteit is ge boeid. Zij kwam tot de conclusie dat ze in haar visie op Kerk. ambt en sacramenten rooms-katholiek was geworden. Zij zal zich enkele maanden in een klooster terug trekken om zich te bezinnen op haar toekomst, die ze nog vol strekt onduidelijk noemde. Ze is niet van plan in een klooster in te treden. Beroepingswerk Hervormde Kerk: beroepen te Has- kerhorne-Oudehaske mw. W. A. van Binsbergen kand. Groningen; aange- Gcrcformccrdc Kerken: benoemd tot koopvaardijkpredikant te Curasao drs. B. van Dijken van Ned. Prot. Ge meente te Luxemburg, verbonden aan Rotterdam; beroepen te Borne drs. B. Zandt Westerlee, te Idskenhuizen drs. H. de Haan Ezinge; aangenomen naar Groningen-N (herv.-geref.) drs. F. T. Volbeda Lemmer. Geref. Kerken vrijgemaakt: beroe pen te Nieuwleusen J. J. Dronkers Nij- kerk, te Vrouwenpolder J. B. de Rijke kand. Duiven; aangenomen naar IJmuiden B. Schaaij Sneek-Koudum; beroepbaarstelling drs. J. B. de Rijke, Talingstraat 42, 6921 WE Duiven, tel: 08367-64778. Christelijke Geref. Kerken: beroe pen te Amsterdam J. Groenleer 's-Gra- venmoer, te Utrecht-Centrum B. Wit- sier 's-Gravenhage-West. Geref. Gemeenten In Nederland: be dankt voor Veenendaal F. Mallan Al- blasserdam, voor Hilversum W. Ver- hoeks Arnemuiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2