Rotterdamse marathon wordt pure slijtageslag Ruiker en Van Dorp fleuren Quatromeet op Volleyballers afgedroogd 990 MAANDAG 23 APRIL 1990 ROTTERDAM (GPD) Als door een computer gestuurd had Marti ten Kate zich voorbereid op de marathon van Rotterdam. De Twentse informaticus veegde in de nationale voorjaarsklassiekers te Egmond, Alphen en Den Haag de vloer aan met de concurrentie, bleef kaarsrecht overeind op het WK veldloop in Aix les Bains v roll Aan de vooravond van het u De zucht naar details speelde Ten Kate gisterochtend zelfs de weer- raporten van Zestienhoven in han den. Wat hem noodlottig werd. Na 28 kilometer vechten tegen de bier kaai gaf hij op. Het naar wens vol hield zich vervolgens anderhalve week schuil in de bergen ïijmerde hij al hardop over een recordjacht. i de Rotterdam Hiromi Taniguchi. De taaie Japanse Marathon heette HET PUBLIEK. Naar schatting één miljoen r gisteren op het sportieve durende Ethiopische heerschappij spektakel afgekomen, en ze hebben 1 zich uitstekend vermaakt. Een bomvolle Coolsingel tooien van "de' uithöudingsproef heerlijk zonnetje, temperatuur van stellende tijd van 2.10.56 uur, maar 142 kilometer laat zich niet rond de twintig graden, een verkoe- de zwaar bevochten triomf vergoed- lend briesje - kortom, ideaal weer voor een dagje uit. Slechts een kleine minderheid was niet zo blij met de plotselinge Met als doel overval. De 10.000 deelne- Mekonnen sturen, dat bewees de tiende editie van Rotterdam (gewonnen door de Japanner Hiromi Taniguchi) maar de alles. Saleh Het was dus geen toeval, dat ook John Vermeule er veertien kilome ter voor de finish de brui aangaf. De consequenties voor de 28-jarige Zeeuw zijn evenwel ernstiger van aard dan die voor Ten Kate, wiens falen hooguit het zelfvertrouwen een deuk kan bezorgen. Vermeule zag zijn laatste kahs op een startbe wijs voor het Europees kampioen schap in rook opgaan. vervloekten de omstandighe- het onderling moeten uitvechten, den eensgezind en hartgrondig. Maandenlang hadden naar de jubileumeditie, maar uitge rekend, op het uur U lieten de nadat de Marokkaanse gangmaker uitgezien Massoudie rond de 23-ste kilometer uitgestapt. Er ontspon zich een interessante strijd, waarin Tani- goden hèn in de steek. Wat voor de guschi veruit de meeste indruk lopers een feestelijke rondgang maakte. De Japanner mocht dan slijtageslag. Op een afvalrace, die teerde het tempo, uiteindelijk werd gewonnen door De eerste echte versnelling werd geplaagd door steken in de zij en zelfs even moest wandelen, kon hij definitief een kruis maken over zijn winstaspiraties. Het sloperswerk bleek zijn uit- LEIDEN - Han Kulker heeft giste ren bewezen dat hij ook op de 5000 meter zijn mannetje staat. Tijdens de jaarlijkse Quatromeet zegevierde de topper van Do Bataven op deze afstand. Ook Yvonne van Dorp (AV Holland) gaf gisteren in Leiden blijk van haar groeiende vorm ge tuige haar overwinningen op de 100 en 400 meter. Hordenloper Ruud van Maurik (AAV '36) blesseerde zich aan zijn hamstrings, wat zijn club kostbare punten kostte. Hein van Heek leverde daarentegen met zijn prestaties op de 110 meter hor den, discuswerpen en polsstok hoogspringen een behoorlijk aan deel in het puntentotaal van De Spartaan. Deze vereniging uit Lisse won de vier-clubsontmoeting met een score van 273,5. De Quatromeet, die de opening van het buitenbaan-seizoen inluidt, bood de atleten van AAV, De Bata- ven, Holland en De Spartaan de ge legenheid hun vorm te testen met het oog op de ras naderbij komende competitiewedstrijden. Doordat het nog vroeg in het seizoen is, zijn de meeste atleten nog niet in top vorm. Dit nam echter niet weg dat er toch al enkele persoonlijke re cords werden behaald. Bij de vrou wen toonde Laura Bosman (AAV) zich sterk op de ^00 meter. Haar tijd van 57.5 was goed voor een tweede plaats en betekende een persoori- lijk- en een clubrecord. Rond Yvonne van Dorp, die dit nummer won in 55.4, ontspon zich de discussie met betrekking tot wel of niet starten in een mannen-serie. Van Dorp is al jaren een klasse apart en ondervindt te weinig tegenstand van haar vrouwelijke collega's. 'Haar verzoek om een 'mannelijke' 400 meter te mogen lopen, werd aanvankelijk weggewuifd door De Bataven. Gelukkig voor de Leidse sprintster werd haar verzoek ten lange leste alsnog gehonoreerd. Met haar winnende tijd was Van Dorp, die tijdens de Olympische Spelen van Seoul een persoonlijk record van 52.84 liep, niet tevreden, maar zij toonde zich toch optimistisch. "Van mijn blessure, die mij tijdens de NK Indoor nog parten speelde, heb ik helemaal geen last meer. Maar ik moet nog in het wedstrijd ritme komen. Ik heb ook nog nooit zo vroeg in het seizoen een 400 gelo pen", zei de 24-jarige atlete. Bij de mannen won Arno Maas- sen (AAV) de 400 meter horden in een persoonlijke - recordtijd van 58.4. Achter Maassen vochten Arjan de Haan (AV Holland) en Gert Veld huizen (Bataven) een duel uit om de tweede plaats. Veldhuizen, die nog maar kort hersteld is van een hartin farct, was met een tijd van 58.8 uit eindelijk één tiende seconde lang zamer dan De Haan. Han Kulker sleurde aan de kop van het veld op een voor hem ongebrui kelijke afstand, de 5000 meter, met in zijn kielzog Theo van de Veer (AV Holland). Beide atleten behaalden fraaie tijden op dit onderdeel getui ge de 14.42.8 van Kulker, Van de Veer was precies vijf seconden langzamer. Op het onderdeel kogel stoten bleek Holland over een nieu we aanwinst te beschikken; Remy Engwegen won dit onderdeel met een afstand van 12.65. Bij het ver springen voor mannen ging de zege naar De Spartaan: Perry Vrisekoopl overbrugde een afstand van 6.67. Clubgenoot Hein van Heek was o p diverse onderdelen succesvol. Van Heek kwam met de polstok tot een winnende hoogte van 4.00 mete.T, wierp zijn discus het verst (36..'&6 meter) en behaalde een tweede plaats op de 110 meter horden (15.8) achter clubgenoot John van Loon, die één tiende van een seconde snel ler was. Op de 100 meter gaf Jeroen S'un- ter (AV Holland) met een tijd 'Van 11.2 de concurrentie het nakijken. Tijdens de estafettes blesseejrde slotloper Sunter zich aan zijn rech terbeen, zodat belangrijke puinten verloren gingen. Marjan Goedhart (AAV) vergaarde daarentegen de meeste punten voor haar clufb op het onderdeel verspringen voor vrouwen. Met een afstand van 5.60 was zij te sterk voor haar tegenstan ders. Ook de B-jeugd was aanwezig op deze Quatromeet, waarbij vooral Stefan Molenaar (Spartaan) in het oog sprong. Bij het verspringen liet hij maar liefst 6.51 voor zich opme ten, maar ook op het onderdeel 110 meter horden was hij verreweg de snelste: 15,2. Een andere B-jongen die nogal wat punten voor zijn club verzamelde, was Fabian Ros (Hol). De Wassenaarder zegevierde op de 400 meter (54,0) en bij het hoog springen (1,80). Ook Mare de Boer (Bataven) presteerde zeer verdien stelijk door zijn speerworp van 50,98, waarmee hij eerste werd op dit onderdeel. Judith van Amsterdam (AV Hol land) liet zien dat haar armspieren er mogen zijn door de discus 27.62 meter van zich vandaan te laten neerploffen en ook de kogel stootte zij een aardig eind van zich af (11,26). Op dit laatste onderdeel moest zij Jacqueline van Leeuwen (AAV) voor zich dulden, die elf cen timeter verder kwam. Atletiekvereniging De Bataven krijgt er in de loop van de week een nieuwe aanwinst op middenlange afstand-gebied bij in de persoon van Marc Borghans. Borghans, die nu nog lid is van Unitas/Sittard, heeft overschrijving aangevraagd. De toekomstige Bataaf is een zeer verdienstelijk 1500 meter-lóper, ge tuige de winnende 3.56,2 die hij, overigens buiten mededinging, op de Quatromeet realiseerde. Huub Pragt heeft tijdens de mara thon van Rotterdam een negentien de eindklassering behaald. Hij fi nishte als derde Nederlander in een tijd van 2.24.58. Pragt, die zich per fect had voorbereid, kreeg last van zijpijnen en de warmte waardoor het hem niet gelukte een persoon lek record te behalen. Kees Wijts (NSL) doorstond de hitte beter dan hij had verwacht (2.43). Tim Brou wer de Koning (Holl) verbeterde zijn persoonlijk record met ruim twee minuten tot 2.47.12. Taniguchi, na 30 km, werd Saleh ge- werking niet te hebben gemist. Me- lopers op de klassieke afstand. Met lijk fataal. De Djibouti, extra ge- k.onnen had niets extra meer over, een persoonlijke record van 2.07.40 brand op de hoofdprijs na zijn twee- cle brandstoftank was nagenoeg (Beijing '88) prijkt hij op de zevende de plek in '88, kon aanvankelijk nog l eeg. Taniguchi soleerde regelrecht plaats op de wereldranglijst. de buurt blijven, maar toen hij maar de eerste Japanse overwinning „Met een zege in Rotterdam kun in zijn eerste Rotterdam Marathon, je voor de dag komen", grijnsde de atleet, die in december in Fukuoka De organisatie kan dik tevreden (waar hij vierde werd en Mekonnen zijn met zo'n naam op de erelijst. Hi- zevende) zijn laatste marathon had romi Taniguchi behoort tot de beste gelopen. LEEUWARDEN/TOKYO (GPD) - Het Nederlands volleybalteam heeft zich eenvoudig gekwalifi ceerd voor de A-wereldkampioen schappen komend najaar in Brazi lië. Niettemin hield de ploeg van trainer-coach Harry Brokking een katerig gevoel over aan de gisteren in Japan afgesloten B-wereldkam pioenschappen. De laatste wed strijd van het toernooi tegen Zwe den ging met smadelijke cijfers ver loren. De Zweden mepten Neder land in iets meer dan een uur van het veld: 3-0 via 15-13, 15-5 en 15-5. Door dat resultaat eindigde Neder land achter Zweden als tweede. Ja pan kwalificeerde zich als derde ploeg voor de A-WK. „Verliezen doet altijd pijn", aldus Harry Brokking. „Treuren over het verlies heeft echter geen zin. We hebben in Japan gedaan waaiyoor we gekomen waren: kwalificatie af dwingen voor de A-WK in Brazilië. Bovendien hebben we in doorsnee een perfect toernooi gespeeld. Op de beslissende momenten was de ploeg aanwezig, in de cruciale pou lewedstrijden tegen Japan en Oost- duitsland en in de voor kwalificatie beslissende wedstrijd tegen Joego slavië". Nederland won nog wel van Joe goslavië, zij het niet overtuigend. In de slotfase van die wedstrijd liep midaanvaller Ronald Zoodsma een rugblessure op. Hij werd voor de fi nale intensief behandeld, kwam te gen Zweden nog wel als basis-spe ler in het veld, maar moest al snel uitgewisseld worden voor Ron Boudrie. Een duidelijke verzwak king. Zoodsma is als hoofdstopper een belangrijke schakel in de ploeg, maar bovendien een van de snelste aanvallers. Ron Zwerver werd extra belast, hij nam in zes routaties de passing over. Bovendien verviel Nederland snel in stereotiepe aan vallen over de buitenkant, waar door de Zweedse blokkering heer en meester was. Wat resteerde was de constate ring dat Nederland opnieuw niet opgewassen bleek tegen de Zweed se vrijbuiters. Terwijl Nederland de internationals geconcentreerd heeft in het nationale team, vullen de Zweedse sterspelers hun zakken in de lucratieve Zuideuropese compe tities en komen pas als nationale ploeg weer bijeen kort voor aan vang van een toernooi. BASKETBAL - Rob Korthout speelt volgend seizoen voor basket balclub Weert, dat dan als Se- lex/BSW in de eredivisie uitkomt. De 26-jarige forward, die 2,02 meter lang is, heeft een contract getekend voor drie jaar. KNVB-arts Frits Kessel in Het Parool: „Seks is nbg altijd een van de betere slaapmiddelen". De ëx-Winschoter trainer Arie Haan in Voetbal Interna tional: „Ik heb spraaklessen genomen voordat ik naar Amsterdam ging. Een zwaar Gronings accent, niets om je voor te schamen, maar mij werd verteld dat ze me in Amster dam niet zouden verstaan". Atleet Marti ten Kate in Het Parool: „Liever sterven in het zicht van 1 de finish in plaats van risicoloos naar een twintigste plaats dra- De Ethiopische marathonlo per Abebe Mckkonen in het AD: „Ik loop voor het geld, niet om het geld". Jos Hermens in het AD: „Abebe is een schatje. Ik ben dol op hem". Wereldkampioen roeien Her man van den Eerenbeemt in De Volkskrant over het AVRO tv- programma van de sportman van het jaar: „De grootste dip na het WK. We gingen erheen omdat de Bond daar zo opftandrong, maar dat doe ik geen tweede keer. Je kreeg niet eens je reiskosten vergoed. En dan is zo'n trieste zaal vol Sja- kie Swart-types in rode smokings met net verkeerde kapsels, omge ven door van die geblondeerde dellen met van die opgebonden zonnebanktieten. Een walgelijk wereldje". Jan Raas, ploegleider van het Buckler-team in De Telegraaf: „Vanderaerden is echt geen miskoop". Atleet Tonnie Dirks in Trouw: „Ga je weer met, vacantie, zeg gen ze als ik weer een buitenland se wedstrijd heb. Dan zeg ik maar ja". FC Brugge-trainer George Leekens over Foeke Booy: „Foeke is geen Maradona, maar hij weet wel waar de bal heen moet". Donar-coach Jan Willem Jan sen in De Gezinsbode: „Ik heb zelfs geen tumdiplo- Hein Verbruggcn, voorzitter van profscctie van de interna tionale wielrenbond in Het Pa rool: „Ik ben niet bereid te zeggen, dat ik onmiddellijk wielrenners twee jaar achter het behang ga spijkeren omdat ze doping hebben gebruikt. Ben je nou toch bela zerd". Rock-zanger/-drummer Phil Collins in het onlangs versche nen Phil Collins Autobiogra fisch: „Als ik niet voor drummer had gekozen, was ik voetballer gewor den. Ik heb altijd voetballer wil len zijn, maar ik ben achter mijn drumstel blijven steken. De drum mer had een respectabele rol in een groep. Zangers waren altijd precies het tegenovergestelde zij draaiden met hun kont en der gelijke, wat mij absoluut niet trok. Echt, ik was dólgraag profvoetballer geworden. Toen ik op Chiswick County Grammar School zat, heb ik een paar keer in het schoolelftal gespeeld. Maar ik heb nooit begrepen waarom ik er bij belangrijke wedstrijden altijd zo'n puinhoop van maakte". Leo Steegman, trainer van FC Volendam in Voetbal Interna tional: „Jongens als Jeffrey Kooistra en Erwin Keizer kan ik vrolijk la ten meespelen terwijl ze nul kom ma nul eredivisie-ervaring had den. Dat is ook een indicatie dat er iets mis is met het niveau van onze competitie. We wanen ons in Nederland nog steeds rijk door onze toppers, maar die spelen wel allemaal in het buitenland. We zitten nu zelfs in een fase dat een oudere verdediger als Van Tigge- len voor anderhalf miljoen naar PSV gaat. Kwa niveau en kwa kijkspel lopen we nu ook al achter bij de Belgen". Han Berger, trainer van For- tuna Sittard in Voetbal Interna tional: „Ik zie zo'n vier wedstrijden per v)eek, inclusief de tweede elftallen en dan denk ik wel eens nou, nou, vjaar zit ik in hemelsnaam naar ie-kijken?" Idem: „Van Bayern is bijna niet te winnen, maar het is wel een elftal waar kraak noch smaak aan zit. In het hele elftal zit niets waarvan je als voetballiefhebber zit te smullen". Leo Beenhakker trainer-van Ajax in Voetbal International: „Soms ben ik echt verbaasd om zoveel mensen achter de bal te zien. En wat me nog meer ver baast is dat de pers dat kennelijk accepteert. Vier jaar geleden werd. een trainer die zo behou dend speelde volledig afgemaakt, nu is de pers veel milder. Dat be grijp ik eerlijk gezegd niet". - De hockeysters van het Wassenaarse HGC hadden gisteren alle reden om defies en de bloemen ter hand te neme i behaalden in Amstelveen de landstitel door concurrent Amsterdam op een 2-2 gelijkspel te houden. (foto A» Groen en geel Eén van de twee dorpen Sliedrecht en .Werkendam mag wat John Groen betreft van de aardbodem verdwijnen. Dan hoeft de trainer- coach van Leython zich nooit meer groen en geel te ergeren aan een scheidrechter uit het ene dorp, die in de beslissende fase van de com petitie een thuiswedstrijd van de club uit het andere dorp fluit. "Het optreden van die man riekt naar partijdigheid", brieste de man uit Zoetermeer na afloop van de voor Leython zo teleurstellend af gelopen kampioenswedstrijd tegen Sliedrecht Sport. "Toen ik hoorde dat de scheidsrechter (Dirk Ver beek, red.) uit Werkendam kwam, voorzag ik al problemen. Hij zal het wel niet met opzet hebben gedaan, maar hij floot allerlei zuivere ballen van Rob Mudde en Hans Broere als technische fouten af. Daardoor moesten wij in feite twintig in plaats van vijftien punten per set scoren. Die extra krachtsinspanning brak ons later in de wedstrijd op". De verklaring zocht Groen op geografisch gebied. "Werkendam en Sliedrecht liggen bij elkaar in de buurt. Bovendien houden ze er ook dezelfde kerkelijke opvattingen op na. Die scheidsrechter kende bijna iedereen van Sliedrecht Sport bft name. Dan vraagje om dit soort toe standen. De bond had voor zo'n be langrijk duel toch wel een volko men neutrale scheidsrechter kun nen aanwijzen?" Blaar opzitten. Toch k.omt de 26-jarige Katwijker in ge<;n enkele uitslag voor, want hij leverde die prestatie in twee bedrijven. Vorig jaar hield hij het na dertig kilometer voor ge zien, giëteren k wam hij niet veel verder dan kilor neter twaalf. Bij el kaar ruim 42 kilometer, dus toch een complete marathon afgelegd. Uiteraard had Hazelege^ die op de klassieke ai;stand tot de vijftig beste Nederlandse marathonlopers aller tijden beh/oort, zich wat anders voorgesteld vnn 'Rotterdam'. "Vo rig jaar was ilc nog niet voldoende hersteld van (>en blessure. Dit jaar voelde ik al na twee kilometer dat het niet ging. Misschien had dat wel te maken met; het feit dat ik een tijd je overtraind ben gewest. Na zes ki lometer wist, ik wat me nog meer hinderde: eeen stuk los vel in mijn schoen, zeg maar een blaar. Na het tien-kilomet^erpunt, waar ik veel te langzaam kings kwam, ben ik maar begonnen linet rustig uitlopen. Een paar kilom eter verder ben ik bij een fietser ach fcerop gestapt". De eerloze afgang deerde de met een opvallend oranie kapsel getooi de Hazeleger nauwelijks. Alleen vond hij het jammer voor de organi satoren. "Ze verwachtten hier na melijk nogaï wat van mij. De organi satie had me allerlei premies in het vooruitzicht gesteld, maar ik ben niet eens mijn startgeld gaan afha len. Het gaat mij meer om de spor tieve eer. Die moet ik dan maar ver werven tijdens mijn volgende mara thon, volgende week in Utrecht of volgende maand in Amsterdam". Van de geweldige ambiance tij dens de marathon van Rotterdam had Hazeleger overigens niet zo veel voordeel. "Dat enthousiasme van het publiek vind ik alleen maar leuk als ik goed presteer. Nu dat niet zo was, stoorde die entourage me alle'en maar". Blaas Mak voor de start van de marathon van Rotterdam moest Ad Ulijn plot seling plassen. Maar de ervaren ma rathonloper uit De Zilk stond om ringd door collega-lopers in de startfuik en kon geen kant op. Voor hem nam iemand de laatste slok uit een fles sportdrank. Dat bracht Ulijn op een idee. "Geef hier die fles", beval hij de drinker. Ver volgens vulde de Zilker de drink bus, tot verbijstering van de atleten die naast hem stonden, met vocht van een geheel andere substantie. Weggooien ging Ulijn vervolgens net wat te ver: dat kon onsmakelijke misverstanden opleveren. Dus de fles maar voorzichtig tussen zijn voeten leeggegoten. Dat luchtte op. Zo kon Ulijn met natte schoenen en een lege blaas aan zijn 85ste mara thon beginnen. ALICE KLIJN Volleybal is een virus, vindt Alice Klijn. De 57-jarige Leiderdorpse kan het weten, want zij maakt al 37 jaar deel uit van de Leidse vol leybalwereld. Als speelster van Argos behoorde zij tot de besten van Leiden. Om een goede indruk van haar prestaties te geven moet zij 37 jaar terug in de tijd. "Ik begon laat, pas op mijn twintigste. Je had toen allemaal van die kleine verenigingen, die aan een katholieke kerk waren verbonden. Argos was een volley balvereniging voor vrouwen van de Hartebrugkerk. Toen we bij Bonaventura gingen spelen mocht dat van de pastoor alleen maar als er ook een mannenteam bij was. Dat is er gekomen, maar een succes is het nooit geworden". "Ik heb er een jaar of achttien in het eerste gespeeld, als hoofdaan valster. Ik was lang niet zo gespe cialiseerd als de speelsters van te genwoordig, wij kregen veel meer allround training. Het ging me gemakkelijk af. Vrouwenvolley bal stelde toen ook nog niet zo veel "Wij speelden in de top van de promotiedivisie. Eén keer hebben we de hoofdklasse gehaald, maar dat was voor ons te hoog gegre pen. We wonnen dat seizoen maar twee wedstrijden. Door die over winningen vond ik dat trouwens wel het mooiste jaar dat ik bij Ar gos heb meeegemaakt". "Verder ging het mij vooral om de gezelligheid. Ik was helemaal verweven met Argos, deed er ook bestuurswerk. Daardoor heb ik er voor mijn gevoel sportief gezien niet uitgehaald wat er inzat. Dat vind ik nu wel jammer, ja. Zeker als je ziel hoe goed het spel tegen woordig wordt gespeeld". "Teamgenotes uit die tijd wa ren onder anderen Joke Klein geld, mijn zus Nel Rijsbergen en Henny van der Peet. In een Leids team, dat in het kader van de ste- denontmoetingen uitkwam tegen Delft en Amersfoortheb ik ze{fs nog samengespeeld met Pica Zon- derop. Zij is de grootmoeder van Annemieke Oudshoorn, die nu in Leython 1 speelt. Moet je nagaan, haar oma moet nu een jaar of ze ventig zijn". "Via onze trainer, de man van Joke Kleingeld, ben ik uiteinde lijk bij Leython terecht gekomen. Die vereniging was groter dan Argos, dat er uiteindelijk ook in op is gegaan. Maar voor een nieu we sportieve carrière was het voor mij toen al te laat. Je techniek ver leer je weliswaar niet, maar voor Alice Klijn. (foto Henk Bouwman) de rest wordt het wel steeds moei lijker. Ik heb nog een tijd in lagere teams gespeeld, maar daar ben ik mee opgehouden. Het niveauver schil vond ik te groot". Bij Leython heb ik, net als bij Argoshet penningmeesterschap op me genomen. Ik ben nu een maal boekhouder, doe dat ook full time bij een bungalowpark in Lei derdorp. Ik kan merken dat vol leybal door de prestaties van het Nederlands team populairder wordt: het is de vierde sport van Nederland. Toch blijven wij met kaderproblemen zitten, ook al gaat het bij Leython nog niet eens zo slécht. Maar dat is in deze tijd bijna overal zo". "Net zo goed als de gezelligheid uit het volleybal verdwenen is. Als je hoort hoe scheidsrechters wor den bejegend en tegenstanders worden uitgedaagd. Dan wijzen ze zo met dat vingertje. Wij had den respect voor onze tegenstan ders. Na afloop werd er soms nog met elkaar gedanst. En daarna met de trein naar huis. Clubliefde bestaat ook bijna niet meer. Ik heb nog zeven jaar in hetzelfde team gespeeld. Dat zie je tegenwoordig nergens meer". "Eén ding is in de loop der jaren weinig veranderd. Je kon en kunt als volleyballer in het Leidse wei nig kanten op. Tenzij je de rich ting van Den Haag op gaat. Daarom hoop ik ook zo vurig dat de mannen van Leython een divi sie hoger gaan spelen. Dan kun nen we misschien nog wat meer jeugd trekken". TIM BROUWER DE KONING

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 21