Ik ben nu een prettiger mens' INGEN Tears For Fears laat zweten aan begeleidingsgroep over NOORSE MISS UNIVERSE Campagne muziekproduct van Hollandse bodem UTRECHT (ANP) Het aandeel van Nederlandse artiesten in de - sinds 1984 weer stijgende - omzet van grammofoonplaten, CD s en muziekcassettes is gedaald van 20 procent in 1985 (112 miljoen gulden) tot 12 procent in 1989 (107 miljoen). De Stichting Collectieve Promotie Geluidsdragers voert daarom tot 12 mei een campagne om de aandacht voor het Nederlands repertoire te vergroten. Als oorzaak van de tanende belangstelling voor Ne derlands talent ziet de stichting de afnemende kijk- en luister dichtheid van "Hilversum" en het ontbreken bij Nederlanders van "een positief chauvinistische gevoel". ROTTERDAM - Geen hordes wachtende ouders dit keer rondom Ahoy' na afloop van de optredens van Tears For Fears. Een aanmerkelijk ouder publiek dus voor het Britse popduo, dat zaterdag- en zon dagavond het Rotterdamse sportpaleis tot tweemaal toe deed vollopen en vervolgens in opperste vervoering bracht. Het koppel Roland Orzabal- /Curt Smith kan derhalve te vreden zijn over het effect van de welbewuste 'verouderings- kuur', die afgelopen herfst re sulteerde in het verrassende derde album 'Seeds Of Love'. Voor wat betreft hun persoon lijke podiumpresentatie past beide heren echter nog steeds grote bescheidenheid. Tears For Fears was vijf jaar geleden het jongensachtige hitgroepje, dat met de wereld hits 'Shout' en 'Everybody Wants To Rule The World' voornamelijk (vrouwelijke) tieners aan zich bond. Die lok roep was zo sterk dat er van het tweede album 'Songs From The Big Chair' maar liefst tien miljoen exemplaren werden verkocht. Het creatieve gevolg van die commerciële reu zeklapper was dat de jeugd vrienden Orzabal (zang, gitaar, meeste composities) en Smith (zang, bas) het spoor bijster raakten. Toen na vele maanden tonnen verslindend studio-ge- ploeter de geestelijke nood het hoogst was verscheen er een reddende engel in de per soon van Oleta Adams, een na genoeg onbekende nachtclub zangeres uit Kansas City. Deze uitgenodigde verre vriendin schudde het hele team rond TFF wakker door telkens ge woon haar keel open te zetten voor porties onvervalste soul. Sindsdien hangt het duo, dat zich heeft vernöemd naar de 'schreeuwtheorie' van psycho therapeut Arthur Janov, ook die 'recht uit het hart'-filosofie Dat niet iedereen die nieuwe koers onmiddellijk heeft her kend is vooral te wijten ge weest aan de zeer Beatleske rentree-single 'Sowing The Seeds Of Love', in feite een zeer slimme brug tussen het door technische effecten be heerste verleden en het huidi ge streven naar warmte. De keuze voor 'bloed, zweet en tranen' heeft geleid tot het toeren met een ijzersterke achtkoppige begeleidings- groep, waarin voor (tot voor kort) miskend talent Oleta Adams achter de vleugel een prominente rol is weggelegd en waarin de Newyorkse cult- heldin Adele Bertei (slechts) als anonieme achtergrondzan geres fungeert. Omringd door dergelijke be kwame waterdragers moet het voor kopmannen gemakkelijk (er) zijn om zelf te schitteren. Die kans lieten Orzabal en Smith zich in elk geval zater dagavond evenwél ontne men. Vooral eerstgenoemde had zicht- en hoorbaar moeite om zich te concentreren en mocht zich gelukkig prijzen met de enorme inzet van de band en het dito enthousiasme van het publiek. Zelfs bij de gedoodverfde laatste toegift 'Shout' ging het tweetal niet echt uit de bol, maar koos het voor een voortijdige aftocht. Voor 'peetmoeder' Oleta Adams is" er dus nog volop werk aan de winkel. LOUIS DU MOULIN ZE HEBBEN HEM PAS NOG OPNIEUW GEBALSEMD DINSDAG 17 APRIL 1990 'Ideale schoonzoon' Wilbert Gieske: bronnen van inkomsten dan de staatstoelage. Toen zij bij een feestelijke gele genheid verscheen in een nieuwe jurk die 40.000 gulden gekost had, schreef de Deense krant „B.T." zeer meevoelend: „Het is bekend, dat voor de jurk lang gespaard is en dat die zeker vaker dan één keer zal worden gedragen". Margrethe(2) Margrethe besteeg de troon in 1972 na de dood van haar vader, koning Frederik IX. De uiterst verlegen en door velen als ge remd ervaren jonge vrouw ont wikkelde zich in de sindsdien ver streken 18 jaar tot een soevereine vorstin met sterke ambities als kunstenares. Margrethe heeft on der meer bisschopsgewaden en decors voor kindertelevisiepro gramma's ontworpen. In haar gezin met prins Henrik (56) en de beide zoons, kroonprins Frederik (21) en prins Joachim (20) spreekt zij af en toe een machtswoord, dat meestal zonder uitwerking blijft: alle drie worden met regelmatige tussenpozen met veel te hoge snelheid op de Deen se wegen gesignaleerd. Daarvoor Smog-makers Automobilisten in Californië die zich ergeren aan mede-wegge bruikers die met hun uitlaatgas sen de lucht verpesten kunnen dankzij de autotelefoon direct hun beklag doen. Sinds de Cali- fornische autoriteiten borden langs de wegen heft geplaatst waarop het nummer staat ver meld van eep speciale „smog-ver- klik" lijn is het aantal klachten mét 150 procent toegenomen. Au tomobilisten die worden aange geven krijgen een waarschuwing dat zij de wet overtreden en kun nen met 100 dollar worden be boet. 0E5TAAT OE KANS ECHTDAT DE SOVOETUNIE DE LEEK VAN LENIN IN TWIJFEL GAAT TREKKEN? /STS WAAR H/J BEEL /JBEEL &UJ MEE ZAL ZUN I HILVERSUM - Aan de screentest voor het TROS- lelevisieprogramma Bel fleur deden ongeveer twintig mannen mee. Het stond vast dat het pro gramma gepresenteerd moest worden door een man en een vrouw. De ac teur Wilbert Gieske werd door zijn buurvrouw ge wezen op de auditie. Hij trok de stoute schoenen aan en deed mee. De keu ze van de TROS viel, na een tweede screentest, op II de spontane en goedlach se Gieske. Nu zegt hjj tri- Ij omfantelijk: "Ik was ge- j woon de allerbeste". Sinds november is hij, sa men met Nelleke van der Krogt wekelijks te zien in het gevarieerd middagma gazine. door Marit Versteeg "Pas toen ik te horen kreeg dat ik was uitgekozen voor de presen tatie van Belfleur, ging ik er over nadenken. Ik had nauwelijks een idee wat ik me bij zo'n program ma moest voorstellen. Zo'n nieu we horizon trok me wel aan en ik ben er juichend op af gegaan." Hoewel hij als acteur al dikwijls te maken had met het medium televisie, wist hij bij de start van Belfleur nagenoeg niets van televisiemaken. "Nu pas weet ik dat ook presenteren een echt vak is. Het is fascinerend in het programma veel verschillen de mensen uit te horen om wat te leren. Dan vind ik het het leukste om een persoon te interviewen. Heel even mag je dan in iemands hele leven kijken. Dat is toch eer bijzonder voorrecht." Een van de dingen die hij al heel snel had geleerd, was dat een presentator niet moet probe ren op televisie de beste kant van zichzelf te laten zien. "Dan ben je onecht bezig. Hoe meer je jezelf bent, hoe beter het programma is. Als je niet spontaan bent, ver val je in maniertjes. Je moet luis- teren wat er gebeurt en daarmee' omgaan. Niet tijdens een ant woord bedenken watje volgende vraag is". Ook nu betrapthij zichzelf wel eens op een manier tje. "Dat heb ik waarschijnlijk als acteur uit dat vak meegekregen. Ik luister tot iemand een vraag heeft beantwoord, dan wacht ik Belfleur-presentator Wilbert Gieske: "Mannen mogen best wat meer thuis doen en vrouwen kunnen best meer buitenshuis wer- tot alle aandacht op mij gericht is om vervolgens een nieuwe vraag te stellen. Ik doe dat wachten niet bewust, maar het is wel een raar maniertje". Zelfbewust voegt hij eraan toe: "Ik krijg het er nog wel uit." Energie Gieske is vijf dagen per week be zig met Belfleur. Denkt en praat mee in de redactie over de onder werpen en de gasten en maakt zelf (kook-)reportages. Ook is hij regelmatig te zien als acteur in series als De Brug, Medisch Cen trum West en Spijkerhoek. "Voor het theater heb ik nu geen energie meer. In principe zou ik er 's avonds misschien wel tijd voor hebben, maar dan zou ik het niet goed doen." Aan zijn laatste rol in het to neelstuk 'Het verrotte leven van Floortje Bloem', naar een roman van Yvonne Keuls, heeft hij goe de herinneringen, maar hij geeft er nu de voorkeur aan om in te kunnen gaan op de actualiteit. "Bij een voorstelling zit er na dertig keer niks nieuws meer in. Dit programma is iedere week Belfleur wordt gemaakt voor vrouwen tussen de dertig en vijf tig jaar. Waarschijnlijk zien zij in Gieske 'de ideale echtgenoot of schoonzoon'. Hij is als presenta tor geinteresseerd in kinderen, opvoeding, gezinssituaties, rela ties en koken. "Die dingen zijn mij ook echt meer gaan interes seren. Ik ben, sinds ik Belfleur presenteer, een prettiger mens geworden. Meer geinteresseerd in anderen en actiever. Ik ben de kranten anders gaan lezen, ik heb geleerd me te interesseren voor meer en andere onderwer pen, die ik vroeger verwaarsloos- de. Het is net of ik 'wakkerder' ben geworden. Niet dat ik Bel fleur zie als een soort therapie voor mij, hoor. Maar het is wel een prettig bijverschijnsel". Voetbalveld Gieske zegt er direct bij dat hij door Belfleur niet van plan is de Nederlandse man te veranderen, want iedereen moet leven zoals hij dat wil. "Ik moet af en toe ook echt naar de kroeg of het voetbal veld op." Emancipatie is niet het doel van het programma, maar hij vindt het wel belangrijk. "Niet dat alle vrouwen zich als man moeten gaan gedragen, want dan wordt het belachelijk. Maar mannén mogen best wat meer thuis doen en vrouwen kunnen best meer buitenshuis werken. In een relatie moet je daarover samen afspraken ma ken, zodat je allebei kunt doen wat je het liefste doet of waar je het beste in bent." In Belfleur zijn de onderwer pen niet volgens een bepaalde rolverdeling voor Wilbert Gieske of voor Nelleke van der Krogt. "Ik ben niet bang voor vrouwen- aangelegenheden zoals bij voor beeld de overgang. Juist als ik als man over zulke onderwerpen praat, krijg je de kans het onder werp te verbreden. Om het ook voor anderen toegankelijk te ma ken. Daarmee geef je het totale programma meer kans." Het programma, dat wekelijks rechtstreeks wordt uitgezonden, duurt vijf kwartier. Over de be doeling ervan zegt Gieske: "Bel fleur moet gezellig zijn, maar het moet de ernst niet schuwen. Het gaat erom dat we onderwerpen goed behandelen. En dan mag dat gelukkig ook wel eens wat langer duren. Je kunt niet in drie minuten praten over het opere ren van kinderen of over echt scheiding." LOS ANGELES De Miss Universe-verkiezing van 1990 is zondagavond in Los Angeles gewonnen door de 19-jarige Noorse Mona Grundt. Grundt. die vertelde dat ze als kinderverpleegster in Afrika wil werken, krijgt een auditie bij een grote filmmaatschappij, een geldbedrag van 66.000 dollar, een luxe-apartement in Los Angeles voor een jaar, een auto, een nertsjas, een gouden met diamanten bezet horloge en een stel avondjaponnen. Bovendien krijgt ze een contract van 40.000 dollar om bij verschillende evenementen haar opwach ting te maken. Nummer twee werd de 20-jarige Amerikaanse Carole Gist (links) en nummer drie werd de 18-jari- ge Colombiaanse Liseth Mahecha (rechts). Aan de verkiezing werd voor het eerst ook meegedaan door een kandidate uit de Sovjet-Unie. De vorige Miss Universe was de Nederlandse Angela Visser. Margrethe(l) Koningin Margrethe II van Dene marken is gisteren 50 jaar gwor- den. Met een jaarlijkse toelage van ruim 9 miljoen gulden voor haarzelf en de uit 130 personen bestaande hofhouding behoort zij in Europa tot de 'minder bedeel den". Op een Franse wijngaard na. die van haar eii haar in dat land geboren man prins Henrik is. heeft Margrethe geen andere kan de politie hen niet vervolgen, maar de dag erop plaatsen de Deense kranten hen wel in de be klaagdenbank. Ook de koningin zelf heeft haar feilen. Tot 80 sigaretten van een volgens kenners erg gevaarlijk Grieks merk steekt Margrethe naar verluidt dagelijks aan. Aan haar populariteit doet deze 'zon de' echter geen afbreuk, zoals uit enquêtes blijkt. NEE... IK MAAK IETS VOOEOHZE Hondenbezitter Nick Apel doorn uit Hierden was zo wan hopig over zijn zoekgeraakte hond dat hij gisteren op tweede paasdag een reclamevliegtuigje huurde. Die vloog rond met de tekst 'Vermist zwarte hond' en zijn telefoonnummer. Binnen een uur was de Groenendaler teel Maggie terecht. Zij had een ommetje gemaakt naar Harder wijk. Hond blij, baas blij en de reclameverhuurder ook.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 28