TAD LEIDEN
'We laten ons clubhuis
niet zomaar afpakken
Actie Moedig Voorwaarts voor betere accommodatie
LEIDSCH
DAGBLAD
s
ZATERDAG 14 APRIL 1990
Jaarlijks ruiterles aan ongeveer 180 gehandicapten
LEIDEN - De manege Moedig
Voorwaarts is een actie be
gonnen om geld in te zamelen
voor een nieuw onderkomen.
Op de manege aan de Leidse
Wassenaarseweg wordt les
gegeven aan zo'n 250, voor het
merendeel invalide ruiters.
Maar het houten gebouw is
hard aan vernieuwing toe.
door
Henny van Egmond
"Je ziet het gebouw verloederen.
Lekkende daken, voordeuren die
aan het wegrotten zijn", schetst
bestuurslid Innemee de toestand
van de manege. De vloer is er ook
slecht aan. "Er is een
bij geweest. Er moet
vloer in. Elk moment kan er ie
mand door de grond zakken",
vult medewerker Frissen aan. Hij
is een van de drie mensen die bij
de Moedig Voorwaarts werken.
"Op zo'n vloer kun je wel weer
een plaatje timmeren, maar dat is
geen oplossing. Veel reparaties
worden door de mensen zelf ge
daan, maar er is veel en duur on
derhoud. Langzaam kom je tot de
conclusie dat er gewoon een nieu
we manege moet komen", aldus
Innemee. "Een manege van steen
met een houten opbouw. Als ik
dan een zuinig bedrag noem,
denk ik toch al gauw dat we tus
sen de 700.000 gulden en een mil
joen nodig hebben".
En dat geld heeft de stichting
Moedig Voorwaarts niet. De be
groting, waarop uitgaven staan
van een kleine 200.000 gulden,
kan nu slechts sluitend worden
gemaakt met bijdragen van spon
sors. Jaarlijks krijgt de manege
zo'n 50.000 gulden van bedrijven
die paarden sponsoren. Veel bij
dragen komen ook via clubs als
de Rotary en de Ladies' Circle
Noord wij k/Oegstgeest, de vrou
welijke versie van de Rotary. De
Ladies spelen ook een belangrij
ke rol in de actie om meer geld
binnen te halen. Allerlei bedrij
ven in de regio krijgen een spe
ciaal gemaakte brochure toege
stuurd. De Ladies bellen na een
paar weken de bedrijven op met
de vraag of ze een bijdrage willen
geven.
Het motto van de actie is 'Doe
wel en zie niet om', want één ding
staat vast. De sponsors krijgen
niets terug voor hun bijdragen.
"Niemand moet de illusie hebben
dat we hier ruiters laten rijden
Innemee (links) en Frissen met twee 'kinderen
nodig is".
met een bedrijfsnaam op het t-
shirt", zegt Innemee.
Belevenis
De manege is steeds meer afhan
kelijk geworden van bijdragen
van bedrijven. "Gelden die we
vroeger automatisch kregen, zijn
verdwenen. Van het comité Kin
derpostzegels, of van de zieken
fondsen", zegt Innemee. "Er is
een tijd geweest dat de zieken
fondsen geld gaven aan de mane
ge. Als je je leven slijt in een inva-
lidenwagen, kun je je spieren los
houden op de behandeltafel bij
een fysiotherapeut, maar je kunt
het ook doen, en veel leuker op
een paard".
Frissen: "Het neemt in het le
ven van de 'kinderen' - Innemee:
hier iedereen de kin
deren - een heel aparte plaats in.
Ze hebben met dieren te maken,
de samenwerking daarmee is heel
belangrijk. Bovendien worden li
chamelijk gehandicapten heel
mobiel door het rijden. Ze komen
op plekken waar ze anders nooit
kunnen komen. Op ons jaarlijks
ruiterkamp rijden ze door bossen
over ruiterpaden. Er gaat voor
hen dan een wereld open. Dat is
zo'n machtige belevenis. Aan het
eind van zo'n week is het tranen
met tuiten huilen, omdat ze weer
terug moeten".
Sukkels
Er rijden inmiddels 250
bij Moedig Voorwaarts,
gehandicapten en 70 validen. Het
grootste deel van de invaliden is
geestelijk gehandicapt. Er is ge
kozen voor een mengeling van in
valide en valide ruiters om inte
gratie te bevorden. Dat gebeurt
volgens Innemee 'op een uiterst
charmante manier'. "De valide
ruiters helpen ook allemaal in de
manege. Ze doen allerlei klussen
van het schoonhouden van de
manege, het schoonkrabben van
de hoeven tot het helpen bij de
lessen. Ze gaan ook altijd als vrij
williger mee op het ruiterkamp.
De manege heeft ook twee ster
ren, dat is net zoiets als Michelin-
sterren voor een restaurant. Daar
zijn we best trots op omdat ge
noeg maneges zijn ook in de regio
die geen enkele ster hebben
Zo'n ster wordt gegeven op ba
sis van een uitgebreide controle.
Het schoonhouden van de mane
ge, maar ook de manier waarop
lessen worden gegeven en hoe de
dieren worden verzorgd. De paar
den vormen een verhaal apart.
Voor de manege worden speciale
dieren gezocht. "Het paard moet
betrouwbaar zijn, makkelijk in
gebruik en een ruime gang heb
ben. Het moet niet te veel wiebe
len want invaliden hebben nogal
eens moeite met het behouden
van hun evenwicht", zegt Frissen.
"Het moeten net geen sukkels
zijn, de kinderen moeten wel eni
ge uitdaging hebben. We krijgen
ook heel vaak paarden die in een
andere manege zijn afgeschreven
omdat ze niet meer zes uur per
dag rondjes kunnen stappen,
maar nog maar vier uur", vertelt
Innemee. "We hebben wel eens
een paard gehad dat af en toe in
slaap viel tijdens het rijden".
Volgens Frissen is het van
groot belang dat een paard vol
doet aan de door hem geschetste
voorwaarden. Het is ook altijd
weer een probleem om een nieuw
paard in te passen. Omdat de die
ren bij goed weer altijd buiten lo
pen, vormen ze een soort kudde
met een eigen hiërarchie. Nieuwe
paarden moeten daarin eerst wor
den opgenomen. Als een paard
wordt afgemaakt omdat het te
veel gebreken krijgt, heeft er een
klein drama plaats. Innemee: "De
hele manege huilt dan mee".
Collectebus
Innemee is anderhalfjaar geleden
in het bestuur gekomen, hij is in
middels belast met het vinden
van sponsorgelden. Innemee is in
het dagelijks leven president-di
recteur van JVC Nederland. "Ik
vind het heel plezierig om naast
het keihard zaken te doen een
beetje van mijn energie te stop
pen in een zaak die niet ter meer
dere eer en glorie van een bedrijf
is", vertelt hij.
"Je bent toch constant bezig
met de gehandicaptensport
steeds verder uit het verdom
hoekje te halen. Iedereen vindt
het goed dat gehandicapten mo
gen boogschieten of jeu de bou-
len, maar als je zegt dat je voor
een manege komt, krijgen men
sen zoiets van: paardrijden is niet
iets voor gehandicapten. Een ma
nege blijft een elitair iets. Maar
wij zijn heel serieus bezig met iets
dat voor de kinderen heel belang
rijk is. Mensen nemen de manege
niet altijd serieus, we zitten voor
hen meer in de sfeer van de col
lectebus".
Opvallend is dat de manege nog
nooit subsidie kreeg van de ge
meente Leiden. Volgens Moedig
Voorwaarts is een subsidie al een
paar keer afgewezen omdat de ge
handicapten uit de hele regio ko
men. "De kinderen komen van
het Zeehospitum, Swetterhage,
de Mythylschool, eigenlijk uit de
hele regio", zegt Innemee, die het
wel raar vindt dat de gemeente
nooit heeft willen bijdragen, ter
wijl dat wel gebeurt bij andere
sportclubs.
(Bijdragen voor Moedig Voorwaarts
kunnen worden gestort bij de Credit
Lyonnais Bank Nederland, rekening
nummer 64 43.31.046, ten name van
Stichting Steunfonds Moedig Voor
waarts, Leiden)
Woede in Leidse Rivierenbuurt
LEIDEN - "We hebben buurt
huis Matilo van de grond af aan
opgebouwd. We laten ons dat
niet zomaar afpakken". Voorzit
ter Laterveer van Stichting
Meerburg weigert te zwichten
onder de druk die de gemeente
Leiden op het buurthuis heeft
gezet. De per 1 januari gesloten
geldkraan opent de gemeente
pas als Matilo zijn zelfstandig
heid opgeeft.
door
Meindert van der Kaaij
Vanaf het begin van dit jaar betaal
de het buurthuis alles uit zijn reser
ves. De oplossing van het conflict
moet nu echter snel komen. De bo
dem van de schatkist is zo beetje in
zicht en de zeven beroepskrachten
die bij Matilo in dienst zijn moeten
tenslotte ook leven.
Bron van alle leed in de wijk aan
de Hoge Rijndijk, ook wel bekend
als de Rivierenbuurt, is het onder
brengen van al het club- en buurt
huiswerk in één stichting. Het be
heer - en met name de financiéle za
ken - liet bij sommige Leidse buurt
huizen nog wel eens te wensen over.
Ook boden buurthuizen niet altijd
activiteiten die door wijkbewoners
op prijs werden gesteld.
Vandaar dat na drie jaar moei
zaam onderhandelen en vergaderen
wethouder Van Dongen vorig jaar
de knoop doorhakte en de Stichting
SKIL (Sociaal-Kultureel werk in
Leiden) in het leven riep. Voor soci
aal-culturele instanties in Leiden
wordt nu de administratie gevoerd,
maar wordt ook op hoofdlijnen be
sloten welke activiteiten in de club
huizen minimaal moeten plaatsvin
den. Een van de voordelen voor de
gemeente is dat beroepskrachten
makkelijker overgeplaatst kunnen
worden, al naar de behoefte die in
een wijk bestaat. Zo kunnen ontsla
gen onder buurtwerkers worden
voorkomen.
Gevoelens
Alle sociaal-culturele instellingen
in Leiden hebben zich, al dan niet
morrend, gevoegd in het onvermij
delijke. Behalve dan Stichting
Meerburg, het bestuur van buurt
huis Matilo, die vreest dat door het
opgaan in Stichting SKIL de zelf
standigheid verdwijnt. Daarnaast is
nog steeds niet zeker of buurthui
zen door de nieuwe constructie btw
moeten afdragen.
Bestuursleden van Matilo lieten
al eerder weten nog liever het club
huis te willen laten sluiten, dan de
zelfstandigheid op te geven. Hoe
wel iedereen weet dat het nooit zo
ver zal komen, zijn de gemoederen
in de wijk behoorlijk verhit geraakt.
Duidelijk is dat veel meer dan zake
lijke argumenten, de gevoelens in
het conflict een belangrijke rol spe
len.
Voorzitter C. Laterveer heeft 20
jaar geleden met een groot aantal
van de huidige bestuursleden het
Wijkcomité Meerburg zelf opge
richt. Vijf jaar later, in 1975, kwam
na veel sparen, collecteren, verga
deren in de Grofsmederij en het in
dienen van subsidieverzoeken, aan
de Zaanstraat een noodgebouwtje
met de naam Klein Matilo. In dat
jaar kwam tevens de eerste beroeps
kracht.
"We zijn er met z'n allen van het
begin'af aan zo nauw bij betrokken
geweest", zegt Laterveer, "dat we
dat niet zonder slag of stoot prijs
kunnen geven. We hebben de boel
altijd goed beheerd. Er is nog nooit
een dubbeltje over de balk gegooid.
Dat andere buurthuizen er een potje
van maakten, daarvoor hoeven wij
toch niet gestraft te worden", stelt
de voorzitter die al 25 jaar in Meer
burg woont.
Gemeenschap
Al eerder werd over de fusie een
zaak bij de Raad van State door Ma
tilo verloren. De voorzitter wacht
nu in grote spanning de uitspraak af
van de commissie beroep en be
zwaar, het college waar het dicht
draaien van de subsidiekraan door
de gemeente is aangevochten. "Ik
ga elke dag naar het buurthuis om
te zien of er al wat in de bus ligt".
Laterveer beseft ter dege dat het
binnenkort erop of eronder wordt
voor Matilo.
Een andere reden voor de koppig
heid is volgens velen de tamelijk ge
ïsoleerde ligging van de wijk ten op
zichte van de rest van Leiden. Meer
burg ligt ingeklemd tussen de druk
ke verkeersweg Hoge Rijndijk, het
Rijn-Schiekanaal en het polderge
bied. "Het is een hechte gemeen
schap. De mensen uit de wijk ken
nen elkaar goed, ze doen bood
schappen in hetzelfde winkelcen
trum. Er komen hier maar weinig
mensen van buiten. Het heeft soms
wel wat van een dorpsgemeen
schap", zegt de echtgenote van La
terveer, die zich in het gesprek
mengt.
De 1500 handtekeningen van
buurtbewoners die deze week on
der begeleiding van drumband Ma
tilo aan wethouder Van Dongen
werden aangeboden, zijn volgens
de voorzitter het bewijs dat de oud
gedienden in hun streven naar zelf
standigheid niet alleen staan. "Dat
is toch niet niks als je bedenkt dat in
de wijk zo'n 3000 mensen wonen",
aldus Laterveer.
Ook Wouter Theil, cultureel wer
ker in het buurthuis, meent dat het
conflict in de buurt de nodige emo
ties losmaakt. "Op de verkiezings
dag 21 maart kwamen hier mensen
die zeiden: 'we komen niet stem
men, maar we willen wel onze hand
tekening zetten'. Dat geeft aan hoe
betrokken ze zijn", aldus Theil.
Het is bekend dat Matilo een van
de beter draaiende buurthuizen van
Leiden is. Het aantal activiteiten is
opvallend hoog. Uitgerekend wet
houder Van Dongen nam Matilo al
tijd als voorbeeld van het ideale
buurthuis. "Dat kunnen andere in
stellingen niet zeggen. Die hebben
heel veel moeite om bestuursleden
te krijgen", stelt Theil. "Er zijn hier
mensen die hart hebben voor de
zaak. Dié willen niet opgaan in een
anoniem stedelijk orgaan en weinig
meer te vertellen hebben".
Huiskamer
Oud-bestuurslid en mede-oprichter
van Matilo, Klaas van Dijk, is woe
dend over de 'streek' van de ge
meente. "Ik heb niet eens mijn
handtekening voor die actie gege
ven, daar was ik op dat moment veel
te kwaad voor. We hebben ons tot
nu toe veel te lief opgesteld. Ik had
de gemeente al veel eerder van re
pliek gediend, en met name nog
vóór de verkiezingen. Dan piepen
ze altijd heel anders", zegt een ver
bitterde Van Dijk, eigenaar van wa
tersportcentrum Roomburch.
Het probleem is volgens Van Dijk
altijd geweest dat de wijk aan de
kleine kant is voor de vestiging van
voorzieningen. Er woonden bij
voorbeeld te weinig mensen voor
scholen en een buurthuis. "In 1970
hebben we de handen ineen gesla
gen en hebben we het geld voor een
gebouwtje zelf maar bijeen ge
schraapt door het organiseren van
buurtfeesten, verlotingen en noem
maar op. Maar ook door ons finan
cieel in te zetten is het gebouw uit
eindelijk van de grond gekomen".
Van Dijk meent dat de gemeente
de wijk altijd van alles heeft be
loofd. "Daar is nooit wat van terecht
gekomen. Ja, weet je wat we kre
gen? We kregen de stinkzooi van de
stad (stortplaats Roomburg en een
depot vervuilde grond, red.). Ik
moeten fu
seren de vrijwilligers zullen weglo
pen. Binnen een jaar is alles wat we
hebben opgebouwd verdwenen.
Zul je zien dat het gebouw door de
criminaliteit nog gesloopt wordt
ook. Dat zou ik vreselijk vinden".
Directeur van Stichting SKIL,
Cees Schouten, begrijpt de motie
ven van de bestuurders van Matilo.
"Matilo is destijds een particulier
initiatief van de wijkbewoners ge
weest. Het heeft niet alleen de ge
bruikelijke functies zoals die van
ontmoetingsplaats en educatief
centrum. Van oudsher nam ook de
belangenbehartiging van wijkbe
woners een belangrijke plaats in.
Matilo is de huiskamer van de
buurt", aldus Schouten.
SKIL heeft een democratische
structuur waarbij buurthuizen ver
tegenwoordigers hebben in het
nieuwe orgaan. De directeur van de
paar maanden oude stichting zegt
wel dat in principe het belang van
een onderdeel ondergeschikt is aan
het algemeen belang. "Niet dat dat
al tot een conflict heeft geleid, maar
het zou kunnen gebeuren", zegt
Schouten.
Problemen rond
verdeling van
portefeuilles
Leids college
LEIDEN - De onderhandelingen
over de vorming van een nieuw col
lege zijn gisteravond niet, zoals
werd gedacht, vrij snel afgerond.
Gisteravond laat zijn de onderhan
delingsdelegaties van PvdA. CDA
en Groen Links opnieuw bij elkaar
gekomen omdat er problemen wa
ren over de verdeling van de porte
feuilles en er programmatisch geen
overeenstemming kon worden be
reikt.
Gisteren vergaderden overdag de
drie fracties die konden reageren op
het stuk waarover in grote lijnen
overeenstemming was bereikt tij
dens de onderhandelingen. Vooral
op het gebied van ruimtelijke orde
ning waren er nog meningsverschil
len tussen de drie partijen.
Het was de bedoeling dat na het
fractieberaad de onderhandelings-
delegaties de laatste wijzigingen
zouden doorvoeren. Bovendien wil
den de delegaties dan overeenstem
ming bereiken over de vraag wie
welke portefeuilles mocht beheren.
Later op de avond zou er een pers
conferentie worden gegeven waarin
het akkoord op hoofdlijnen en de
portefeuilleverdeling zouden wor
den gepresenteerd. Maar de uitno
digingen voor die persconferentie
zijn niet verzonden vanwege de pro
blemen.
Nadat de delegaties eerst in de na
middag bijeen waren gekomen,
werden rond etenstijd de gesprek
ken opgeschort. Later op de avond
kwamen de delegaties opnieuw bij-
elkaar, maar zonder dat dat tot re
sultaten leidde.
Paasprogramma
Volkenkunde en
Vollcsmiiversiteit
LEIDEN - Het Rijksmuseum voor
Volkenkunde heeft voor de paasva
kantie een speciaal programma in
elkaar gezet. Alle onderdelen van
het programma, dat zich uitstrekt
van dinsdag 17 tot en met vrijdag 20
april, hangen samen met de fototen
toonstelling 'India, heimwee naar
Benares'.
Dinsdag 17 april om 14.00 uur
voert de Indiase dansgroep Vinaya-
ka het stuk 'De jeugdjaren van
Krishna' op. Dit programma is ge-
chikt voor kinderen vanaf 4 jaar. Na
de voorstelling wordt de film 'India,
land aan de Gagnés' vertoond.
Voor woensdag tot en met vrijdag
is een programma in elkaar gezet
voor kinderen vanaf 8 jaar. Woens
dag 18 april kunnen ze Indiase bak
jes of beeldjes kleien, donderdag 19
april acrobaatje maken en vrijdag
20 april Indiase schimmenpoppen
maken.
Alle middagen duren van 14.00
tot 15.30 uur. Het is de bedoeling dat
tevoren plaatsen worden gereser
veerd. Tel. 211824.
Voor volwassenen worden er
films vertoond. Woensdag 18 april
draait om 14.00 uur 'Het oog boven
de put', donderdag en vrijdag om
14.00 uur 'Chachaji, my poor rela
tion'.
De Leidse Volksuniversiteit K
&0 draait woensdagmiddag 18
april 'The Kid'. Dit was de eerste
grote film die Charlie Chaplin zelf
schreef en regisseerde. De film
wordt vertoond in de Kapelzaal van
het K&O. Kaarten verkrijgbaar bij
het K&O aan de Oude vest 45.
Parkeren
Het voorstel van de gemeente om de
parkeervergunningen te verhogen
met 60 gulden per jaar vind ik ge
woonweg schandalig en het ver
baast me dan ook helemaal geen re
actie te hebben mogen lezen van le
zers van uw krant. Ikzelf verkeer in
de veronderstelling dat het parkeer-
vergunningsstelsel een van de
maatregelen was van de gemeente
om het autogebruik in de binnen
stad terug te dringen.
Dus werden de bewoners van de
binnenstad voortaan verplicht 180
gulden per jaar neer te tellen en kre
gen ze in ruil daarvoor het recht om
te mogen parkeren op parkeerplaat
sen.die altijd al vol staan. Dat ook
die plaatsen vol staan komt doordat
diezelfde gemeente drie maal meer
vergunningen uitgeeft dan dat er
parkeerplaatsen voor vergunning
houders zijn.
Het urenlang rondrijden op zoek
naar een gaatje gaat het gebruik van
de auto in de binnenstad nou niet
bepaald tegen volgens mij.
Kortom: het parkeerbeleid in Lei
den blijft om te huilen. Toch wordt
het duurder. En waarom? Het enige
dat ik me kan bedenken is dat het
de gemeentekas spekt. Ordinaire
zakkenvullerij dus.
In het dagelijks leven noemen we
mensen die iets verkopen en niets
leveren afpersers of oplichters. Hier
in Leiden heten ze politici.
Jan C. Visser,
Lange Mare 108,
Leiden.
STAD LEIDEN STAD LEIDE
STAD LEIDE
STAD LEIDE
ITAD LEIDE
STAD LEIDE
STAD LEIDE
