Planckaert bevrijdt
Post van zware last
Van Rijthoven voert
de subtoppers aan
Stroombergen
presteert goed
MAANDAG 9 APRIL 1990
PAGINA 21
Eddy Planckaert op weg naar zijn overwinning in de 88ste editie van de
wielerklassieker Parijs-Roubaix. (foto anp>
MAASSLUIS (GPD) De organisatie van de Westland Ma
rathon klaagde de afgelopen week steen en been. Grote
boosdoener was de KNAÜ. ,,We betalen de bond 5000 gul
den voor de nationale titelstrijd", jammerde men, „we wor
den opgescheept met een groot aantal genodigden, die we
ook nog van hapjes en drankjes moeten voorzien, en we zit
ten met een gedevalueerd kampioenschap omdat de KNAU
niet is ingegaan op onze suggestie een EK-ticket aan deze
wedstrijd te verbinden".
ROUBAIX (ANP) - Een last zo
zwaar als het gewicht van alle kas-
•seien in de Hel van het Noorden viel
zondag na vi jf angstige minuten van
L de schouders van Eddy Planckaert
en zijn ploegleider Peter Post.
Met een verbeten trek op zijn ge
zicht moest 'de kleine', leunend te
gen een dranghek, na 265,5 kilome
ter stofhappen nog eens door een
'Hel'. Met het blote oog was op de
wielerbaan van Roubaix niet waar
te nemen wie de 88ste uitgave van
de 'Koningin der Klassiekers' - een
der mooiste van de laatste jaren -
LEIDEN De tegenwoordig voor
het Edamse Waterland uitkomende
Eric Stroombergen (Lisse) heeft in
de klassieke Omloop van de Braak
man een uitstekende tweede plaats
behaald. In de finale van de wed-
strijd, meetellend voor de promotie
competitie, kwam Stroombergen
met de Brabanders John Leys en
Theo Akkermans op kop. In de
eindsprint was de met problemen
uit Spanje (profploeg Orbea) terug-
I gekeerde Akkermans de snelste
I voor Stroombergen en Leys.
De Zeeuw Peter Mol, die Swift-
/Casba uitkomt, zat bij de achtervol
gers en werd negende. Peter Tates
uit Nieuw Vennep werd 13de en
Eric van Nieuwkerk (toch nog
20ste) en Eric Bos reden lek.
De Hel van Mergelland voor vrou
wen werd een prooi voor Agnes
Loohuis-Damveld uit Haaksber
gen. De 18-jarige Corina Ouwehand
(Katwijk) die oorspronkelijk in de
kopgroep meereed, viel terug naar
de tweede groep. Een goede vijf
tiende plaats was nu haar deel. Ou
wehand neemt samen met onder
andere Monique Knol op 20 en 21
april deel aan een internationale
tweedaagse in het Franse Epinal.
Bij de junioren maakte Warmonder
Etienne Vergeer deel uit van de
kopgroep. Door een val werd hij
kansloos voor de ereprijzen.
In de criteriums reden Ferry de
Ruiter (8) en André Móhlmann (18)
zich in Halsteren in de prijzen. In
Heerjansdam ging de vierde plaats
naar Gerrit Kleinveld (Lisse). André
Mólmann werd hier 14de. In het
Belgische Louwe behaalde Caspar
van der Meer een vierde plaats. Rick
van Wetten (Bollenstreek) won een
juniorenkoers in Rijswijk.
had gewonnen. Eddy Planckaert of
Steve Bauer?
Het feilloos registrerende foto-
finish-apparaat verloste Planckaert
van de beklemmende onzekerheid.
Nog geen halve centimeter verschil
bevrijdde Peter Post van de toene
mende druk en snerende opmerkin
gen.
„Dit geeft rust, iets mooiers en be
ters dan Parijs-Roubaix winnen be
staat niet", zei de opgeluchte Am-
stelvener, die in 1964 als eerste Ne
derlandse winnaar van de helle
tocht over de kasseien gehuldigd
werd. „Deze overwinning is zeker
een bevrijding. Met zoveel goede
renners in een ploeg ben je ver
plicht een gerenommeerde koers te
winnen. Maar voor hetzelfde geld
loopt het weer verkeerd af. Net
zoals in Gent-Wevelgem", gaf de
Panasonic-chef toe. „Ik heb zelf de
eindsprint niet gezien. Gelukkig
Een wanhoopspoging van Edwig
van Hooydonck in de laatste vijftig
meter was bijna de oorzaak dat de
zorgvuldig uitgevoerde strategie
van de Post-ploeg in de laatste cen
timeters niets meer waard was ge
weest. Hooguit opnieuw een bron
voor geschamper.
Die bleef Post nu bespaard. „Ik
heb de laatste tien meter met de
ogen dicht gesprint. Ik wist niet of
ik gewonnen had. Door die ma
noeuvre van Van Hooydonck moest
ik twee fietslengtes overbruggen'',
analyseerde Planckaert de zinde
rende finale, die een waardige af
sluiting was van een boeiende en
spannende 'Hel van het Noorden'.
Drie maanden geleden weigerde
de 31-jarige Belg het aanbod van
Post terug te keren. Hij hoopte nog
steeds dat Francois Lambert van
ADR financieel de zaakjes zou zui
veren. Planckaert bleek te goed van
vertrouwen. Overwoog te stoppen
met wielrennen, maar besloot na
een gesprek met zijn broer Walter
een sterk verlaagd contract - 40 pro
cent minder - te accepteren.
Zondag compenseerde hij die in
komstenderving voor een deel.
Want de eerste plaats leverde 50.000
gulden op. Een dik verdiende belo
ning, want Planckaert en Laurent
Fignon waren in Parijs-Roubaix de
allersterksten. Met een groot, be
langrijk verschil. De Fransman
moest in zijn eentje optornen tegen
het Panasonic-collectief, dat de
vroege vlucht van Planckaert per
fect afschermde.
„Ik heb zelden zo goed in de voor
jaarsklassiekers gereden", zei Fig
non later onder de douche. „Maar ik
kan geen resultaten overleggen. Als
eenling was het bijna geen doen. De
ploeg van Post was supersterk. Het
leek wel alsof iedere keer wanneer
ik wegsprong Talen als door een
magneet aan mijn wiel werd ge
plakt".
Naar de zin van Post te vroeg,
ging Eddy Planckaert op 85 kilome
ter voor de eindstreep op avontuur
met nog twaalf kasseienstroken
voor de wielen. Aan de zelfmoord
poging van Peter Pieters, die na
achttien kilometer met ploegmaat
Rob Kleinsman en de Zwitser
Stefan Joho op pad waren gegaan
(maximale voorsprong 16 minuten),
kwam na 150 kilometer een einde
toen zijn achterband het begaf.
Kleinsman had al eerder moeten af
haken en Joho mocht nog tien kilo
meter koploper zijn.
Planckaert nam de leiding over,
kreeg na tien kilometer gezelschap
van Van Keirsbulck en Gayant. Als
een bezetene voerde de Belg het
tempo op. Niet wetend dat achter
hem Talen, Wampers, Freuler en
Ludwig de ontsnapping controleer
den.
„Ik ben naar hem toe gereden en
heb hem op de hoogte gebracht dat
we de zaak in handen hadden. Met
Freuler en Ludwig hadden we nog
pionnen voldoende in voorraad. Ik
wilde het risico niet nemen dat
Planckaert zich over de kop zou rij
den", vertelde Post.
Achter het drietal dwong Fignon
bewondering en respect af voor zijn
ontembare aanvalsdriften. Het was
voor de Fransman een ongelijke
strijd. Zelfs de hulp van 'veteraan'
Duclos-Lassalle mocht niet baten.
De eerste die aan de ijzeren greep
van de Post-renners wist te ontko
men was Edwig van Hooydonck.
„Ik had me met Fignon belast.
Van Hooydonck had Wampers in de
gaten moeten houden", oordeelde
de opnieuw sterk rijdende Talen la
ter. „Het was niet moeilijk voor me
Fignon te bewaken. Ik had meer
moeite mijn superieure gevoel te
onderdrukken. Want ik had de in
druk dat ik zelf oók kansen zou heb
ben".
Talen hield zich aan zijn op
dracht, maar kon ook met verhinde
ren dat successievelijk Bauer en
Van den Akker in de richting van
Planckaert slopen. Een uitval van
Van der Poel werd door Talen be
antwoord. Duclos-Lassalle en De
Wolf sloten aan. Van Keirsbulck,
Gayant en Van den Akker kwamen
in ademnood. Planckaert wist zich
alleen nog omringd door Van Hooy
donck en Bauer.
„Ik was al blij dat ik kon volgen",
bekende Van Hooydonck. „Van mij
had hij niets te vrezen, maar dat
wist Planckaert niet. Ik was aan het
einde van mijn krachten."
De drie koplopers reden samen
de wielerbaan op. Een ronde restte
nog, toen plotseling Gayant en
Wampers opdoken. Wampers, vorig
jaar winnaar, nam meteen plaats
voor zijn kopman. Niets leek mis te
kunnen gaan, totdat Planckaert op
gesloten Taakte door de manoeuvre
van Van Hooydonck. Bauer antici
peerde meteen op die actie. „Ik zag
de streep niet. Ik dacht dat hij tien
meter verderop lag", zei de Cana
dees. „Planckaert is een waardig
winnaar voor deze klassieker. Hij
was de beste".
(GPD) Grootste surprise in het
Nederlandse kamp was ditmaal
John van den Akker, afkomstig uit
de danig gedecimeerde PDM-ploeg.
Van den Akker was dit jaar al goed
voor ritzeges in Baskenland en Mur-
cia, maar de Veldhovenaar blijkt
ook op de stenen goed mee te kun
nen. Van den Akker maakte in zijn
eentje het gat met de kop
Planckaert-Gavant-Van Keirls-
bruck goed. In de finale kwam hij
iets tekort, maar hij werd in het
groepje Van der Poel toch nog eer
vol dertiende.
LIVERPOOL (ANP) - De 25-jange
amateurjockey Marcus Armytage
heeft zaterdag de 150ste Grand Na
tional, de spectaculairste en meest
omstreden hindernisren ter wereld,
gewonnen met de elfjarige' ruin Mr.
Frisk. Na zijn zege meldde hij zich
in de persruimte om die successtory
op papier te zetten. In het dagelijks
leven verdient Armytage namelijk
op de baan van Newmarket de kost
als correspondent voor het Engelse
paardesportblad „Racing Post".
De overwinning van Armytage en
Mr. Frisk op het 7,2 kilometer lange
parcours van Aintree, waar 70.000
mensen toekeken, was allerminst
verwacht, de gerealiseerde tijd van
8.47,8 was zelfs opzienbarend. Het
betekende een verbetering van het
baanrecord, dat sinds 1973 op naam
stond van Red Rum, met ruim veer
tien seconden.
'Westland' mag achteraf blij zijn dat
het NK aan de race door de Glazen
Stad was gekoppeld. Want met alle
respect voor Mohamed Salmi - van
zijn triomf in 2.14.48 zal niemand
wakker liggen. Juist het duel om de
gouden plak - ook al ging die dan
tussen de subtoppers - zorgde er
voor, dat de 21e editie van deze ma
rathon niet onmiddelijk in de anoni
miteit verdween.
De inwoners van Lage Mierde
zullen de Westland Marathon zeker
niet snel vergeten. Hun Jan van
Rijthoven veroverde zaterdagmid
dag de Nederlandse titel en dat
werd in het Brabantse dorp uitbun
dig gevierd.
De Algerijn Salmi won de inter
nationale slag voor de Belg Paumen
en de Westduitser Borger; Jan van
Rijthoven voerde daarna in 2.17 uur
de nationale garde aan voor De
Maat en Smit. Geen tijd om van te
schrikken, maar die was in deze om
standigheden (windkracht zes a ze
ven) ondergeschikt aan het resul
taat.
Een verdiende triomf voor Van
Rijthoven, die pas vier, vijfjaar seri
eus met atletiek bezig is. Twaalf
maanden geleden deed hij voor het
eerst van zich spreken met een zes-
Laf koersen kon de combinatie
geenszins verweten worden. Van
begin af aan liep Mr. Frisk, soepel
over de hindernissen springend, in
de voorste gelederen. In de span
nende eindsprint vond het dier een
nieuwe krachtbron. De aandringen
de Durham Edition, gereden door
Christ Grant die voor de derde keer
in vier jaar tweede werd, kwam
driekwart lengte tekort.
Rinus met Neale Doughty in het
zadel ging als derde over de streep,
vóór de favoriet (7-1) Brown Wind
sor. Mr. Frisk (16-1 genoteerd) ver
diende voor zijn bejaarde Ameri
kaanse eigenaresse Lois Duffey on
geveer 225.000 gulden.
Van de 38 gestarte paarden haal
den er 20 de finish. Twee dieren
kwamen om het leven. Het enige
menselijke slachtoffer was zaterdag
amateur Alan Walter, die bij een
valpartij een pols brak.
de plaats in de Westlandse mara
thon. in een persoonlijk record van
2.16.57.
De Brabander was bijzonder in
z'n sas met het kampioenschap. Het
feit dat Marti ten Kate. John
Vermeule, Tonnie Dirks, Cor Lam-
bregts en Gerard Nijboer ontbra
ken, maakte de gouden plak ervoor
hem niet minder waardevol op.
„Natuurlijk ben ik niet de beste
loper van Nederland", merkte hij
met gevoel voor realiteit op. „Maar
je bent gek als je zo'n kans niet pakt.
Alle subtoppers waren hier en die
heb ik toch maar mooi verslagen".
Aart Stigter (AAV'36) heeft af
gelopen zaterdag in Maassluis een
teleurstellende vierde plaats be
reikt op het Nederlands kampioen
schap marathon. De slotfase werd
voor Stigter een ware lijdensweg in
verband met pijn in de maagstreek.
Over zijn tijd. die 2 19.50 bedroeg,
was de man uit Wijk bij Duurstede
dan ook niet bijster enthousiast.
Bataaf Jan Kortekaas behaalde
ook een teleurstellend resultaat.
2.37,03 was zijn eindtijd. Twee trai-
ningsmaatjes van Kortekaas. Kees
van Klink en Paul Barnhoorn, fun
geerden als haas tijdens de eerste 20
kilomAer, die werd afgelegd in de
geplande tijd van 1.10.
Theo van de Veer (AV Holland)
werd vierde op een tien kilometer
die het afgelopen weekend in
Schoonhoven werd gehouden. Van
de Veer legde deze afstand af in een
tijd van 30.06. Clubgenoot Fred Re
geer kwam als negentiende over de
meet in 32.14.
Regina van Duyn (AV Holland)
legde in Schoonhoven de 3600 me
ter voor vrouwen af in 13.59 wat
haar een vierde plaats opleverde.
Tijdens openingswedstrijden in
Rotterdam is A-jongen Fabian Ros
(AV Holland) als tweede geëindigd
op de 200 meter in een tijd van 23.8.
Clubgenoot en B-jongen David
Brandwijk wierp de speer 44.88 me
ter ver en zag dit beloond met een
bronzen plak. C-meisje Elsemieke
Roksnoer werd zesde bij het hoog
springen met 1.40 meter en D-meis-
je Monica Zoetemelk behaalde een
tweede en derde plaats met respec
tievelijk 60 meter sprint (in 8.6) en
verspringen (4.22).
Armytage wint Grand National
Columnist Jan Mulder in Aktu-
Sportpsycholoog Peter Blitz
in Het Parool:
Voetbal is net als Dallas en Dy
nasty. Het heeft weinig om het lijf
maar het houdt nooit op".
Jan Vlieg, bondscoach der ta
feltennissers, in De Volkskrant:
Tafeltennissers zijn stuk voor
stuk een beetje gek en de grootste
icLioten worden
Oud-wielrenner Walter Go-
defroot in Het Nieuwsblad:
„Het eindeloos gedokker over de
kasseien schudde mijn lijf zo door
elkaar, dat ik op den duur niet
meer wist waar mijn hart stak".
Ex-wielrenner en tri-atleet
Peter Zijerveld in De Volks
krant:
„Ik zal nooit mijn kennisma
king met de profs vergeten. In de
voorbereiding op het seizoen gin
gen we in trainingskamp aan de
Cote d'Azur. De eerste avond bel
de ik Emmymijn vrouwom te
zeggen dat ik het liefst naar huis
wilde komen. Ik was geschokt om
dat ik had gezien dat iedereen z'n
eigen huisapotheek bij zich had
Columnist Jan Blokker in de
VPRO-gids:
..Theo Reitsma heeft op een dag
van iemand gehoord dat je in
plaats van snel ook rap kunt zeg
gen en sindsdien lag het in zijn
mond bestorven. Zo kwamen Mart
Smeets en Jean Nelissen een paar
jaar geleden op het woord virtueel
- goh wat prachtig".
PSV-trainer Guus Hiddink in
Nieuwe Revu:
„Ik voel me vreselijk geflikt
door Vanenburg".
(PDM-ploegleider Jan Gis-
bers in Wieier Revue)
..Klinkt misschien gek. maar
het is wel ivaar: In landen als Bel
gië en Nederland zijn hart- en
vaatziekten veel gewoner dan in
andere Europese landen".
Wielrenner Jelle Nijdam in
Elsevier:
„Er zijn dagen dat het door
mijn hoofd flitst: 'Een grote gul
vangen is nog mooier dan een
klassieker winnen'. Vooral in de
Tour, als ik uitgewoond tegen zo'n
berg hang, droom ik me soms weg
aan de waterkant. Als dat
heimwee over me valt, moet ik
meteen de kassa oproepen. Alleen
het geld dat in de criteriums na de
Tour te verdienen is, houd je dan
op de fiets".
Jelle Nijdam over zijn bezoek
aan haptonoom Ted Troost, in
Elsevier:
„Die Troost had me amper aan
gekeken en ik kreeg te horen dat
mijn privé-leven een schadelijke
invloed had op mijn sportpresta
ties. Eerst repliceerde ik nog dat
ik privé helemaal geen problemen
had. dat ik gelukkig getrouwd
was met Anette en zo, maar Troost
bleef maar drammen dat ik thuis
niet de nodige rust vond. Een
vreselijke man die je ver van je
bed moet houden".
PSV-trainer Guus Hiddink in
Nieuwe Revu:
Spelers lopen bij Kees
Ploegsma binnen om te praten
over reiskosten of zaken in de
commerciële sfeer. Toen ik hoorde
dat.Vanenburg bij Kees over de
opstelling had geklaagd, voelde ik
me als door giftige ratten besnuf
feld".
Sportpsycholoog Peter Blitz
als columnist in Het Parool:
„Misschien kan de Oranje-
raad. nu hij toch zo lekker op
gang is, nog even doorzetten en
zich beijveren voor een capabel
bestuur betaald voetbal".
Telstar-manager Ruud Geels
in Het Parool:
„Als het volgend seizoen weet
niet lukt kunnen we beter kappen.
Dan blijven we een club in de
marge en moeten we ons ernstig
afvragen of er nog toekomst is
voor Telstar in het betaalde voet
bal. Als het slecht gaat staan
de leidinggevende mensen altijd
ter discussie. De spelers kunnen
beter de hand in eigen boezem ste
ken. Telstar is een nette vere
niging. ook altijd geweest, die
schopt de trainer niet zomaar op
straat".
Telstar-trainer Cecs Glas
over de kritiek op zijn persoon
in Het Parool:
Zonder een goeie hamer kan
een timmerman toch ook niet wer
ken. Ik ben een visserszoon en
schrik niet terug voor het avon
tuur. Zeemensen zoeken het avon
tuur juist op".
Voormalig topvoetbalier Jan
Mulder, nu schrijver-columnist,
in Aktuecl:
„Voetbal is teloor gegaan. Voet
bal zonder bijgedachten. Gewoon
spelen en uitgaan van je eigen ta
lent en zin voor het spelletje. Ik
ben onlangs naar Mechelen-Milan
geweest. Dan zie ik Rijkaard, een
prachtige speler toch? Als ik die
jongen zie spelen, denk ik: Hou
toch op, man, schei er toch mee uit.
Het is'alleen maar tikkie terug en
in de breedte. Die speelt helemaal
niet meer zoals-ie is".
LONDEN (Reuter) De Grand National die zaterdag op de baan van Aintree werd gelopen heeft weer voor gi
te emotie onder de dierenbeschermers in Engeland gezorgd. Dierenbescherming-organisaties hebben zondag c
een openbaar onderzoek gevraagd omdat bij de wedstrijden op de baan van Aintree bij Liverpool zaterdag tu
paarden. Roll-A-Joint en Hungary Hur, om het leven kwamen. «toto m
Hoek (10)
Zou Kees Kist (37) afgelopen zater
dag tegen Spakenburg in de voet
sporen van Jaan de Graaf treden?
Dat was de vraag die vorige week
het gehele Zeeuwse dorpje in de
ban hield. Wat John Bravenboer,
voorzitter en suikeroom van zater
dageersteklasser Hoek, betreft wel.
En de 21-voudig international had
er zelf ook wel oren naar. Braven-
boer wist na de nederlaag tegen
Marken al te vertellen dat Kees niet
in de spits zou aantreden, maar
'maar als middenvelder vlak achter
de
val.
we niet zo maar. Jaan de Graaf is
een heel ander geval. Hij speelde
driejaar geleden al bij IJsselmeer-
vogels en is gewoon opnieuw gaan
voetballen".
Dus voorlopig geen Kist in Hoek.
Hoek heeft het maar moeilijk met
Kist. Er zijn in de bosjes rond het
trainingsveld inmiddels spionnen
van de WON gesignaleerd. Zij heb
ben geconstateerd dat de voormali
ge topscorer druk in de weer was
met pilonnen, dus actief is als trai
ner en niet als 'technisch adviseur'
zoals Bravenboer het omschrijft.
Hiervoor heeft de club zelfs een
boete van 150 gulden gekregen.
Sportoog (2)
Atletiek kan een gevaarlijke sport
zijn. Met name bij werpnummers
gebeureó nog wel eens ongelukken,
die door de hoge snelheid van de
kogels, speren en disci nogal eens
ernstig aflopen.
Dat ook een stilstaande speer
scherp is ondervond Bas Warmer
dam afgelopen zaterdag aan den lij
ve. Tijdens onderlinge wedstrijden
van De Spartaan in Lisse prikte de
C-jongen bij het uit de grond trek
ken van zijn speer met het projectiel
in zijn oog. Hierdoor was verzorging
in het ziekenhuis noodzakelijk.
Waarschijnlijk ondervindt hij geen
blijvende schade aan zijn oog.
verandering die zich de komende
tijd nog sneller zal voltrekken om
dat de Sportecho een samenwer
king is aangegaan met het Westduit-
se concern Springer Verlag, uitge
ver van onder andere het populaire
boulevardblad Bild Zeitung.
DDR (2)
Ook in de DDR neemt het voetbal
vandalisme toe. Zaterdag moest de
politie in actie komen bij ongere
geldheden na afloop van de wed
strijd Carl Zeis Jena - FC Berlin. De
laatste club is de voorzetting van
Dynamo, dat gelieerd was met de
veiligheidsdienst Stasi.
De politie moest honden inzetten
om de vechtende supportersgroe-
pen, die elkaar met stenen, stokken
en molotov-cocktails belaagden, te
scheiden. Zeven agenten raakten
gewond, van wie een ernstig. Vol
gens het persbureau ADN kwamen
de relschoppers, de meesten met
een bivakmuts getooid, met West-
berlijnse bussen naar Jena.
Jonkie
De KNVB wenste aan deze stunt
geen medewerking te verlenen. De
heer Leegwater, lid van de regle
mentencommissie van de KNVB te
Zeist, wist te melden dat Kist te laat
was met het aanvragen van een
overschrijving. Zijn voormalige
club, Heerenveen, wilde wel mee
werken aan de transfer. Leegwater:
"De overschrijvingstermijn sluit
per 1 maart, en dispensatie verlenen
DDR (1)
Het Oostduitse sportdagblad
Sportecho zal vanaf begin mei ook
op grote schaal in West-Duitsland te
koop zijn. Het blad is na de opening
van de grenzen in Oost-Duitsland
en de invoering van een meerpar-
tijenstelsel, al ingrijpend van in
houd en opmaak veranderd. Een
Driss Boukhalfa is eigenlijk een jaar
te jong om wedstrijden te boksen.
Maar omdat de jonge Leidenaar (11)
al drie jaar ervaring heeft, mag het
jongste talent van Boksvereniging
Leiden zo af en toe de ring in. Giste
ren was het weer zo ver. Boukhalfa,
die in mei twaalf wordt en dan geen
dispensatie meer hoeft te vragen
om in de ring te mogen verschijnen,
won gisteren tegen Mesquita zijn
derde wedstrijd. Of dat nog niet ge
noeg was kreeg Boukhalfa daarbij
de stijlprijs uitgereikt.
SANDRA DE KRUIFF
Vijf jaar kon Sandra de Kruiff
geen celluloid meer zien. Maar het
bloed kruipt waar het niet gaan
kan. Vorige maand meldde de 31-
jarige Leidse zich weer bij Scylla
om weer een balletje te slaan.
Vooropgesteld, de Leidse ping-
pongclub hoeft er evenwel niet op
te rekenen dat De Kruiff de draad
weer oppakt. Puur voor de lol
kruipt ze in gezelschap van Mari
an van der Vliet, een vriendin uil
de actieve periode, eens per week
achter de groene tafel.
Sandra de Kruiff was de abso
lute kopvrouwe in de hoogtijda
gen van Scylla. Niet alleen met
haar club vierde ze successen, aan
de hand van Bettine Vriesekoop
pikte het adjunct-hoofd van een
lagere school in Nieuwveen de no
dige graantjes mee. Absoluut
hoogtepunt vormde de zilveren
medaille in '82 op de Europese
kampioenschappen in Budapest.
Het had een gouden plak kun
nen zijn als Bettine Vriesekoop in
staat was geweest om de partij in
het vrouwendubbel te kunnen spe
len. Tot haar verdriet moest De
Kruiff evenwel constateren dat
een blessure van Vriesekoop een te
groot obstakel vormde. Haar Ha-
zerswoudse sportcollega kampte
in Hongarije met een zware enkel
blessure. Wat aanvankelijk niets
meer leek dan een ongevaarlijke
ontsteking, eindigde in Budapest
bijna in een drama.
Vriesekoop verkeerde
in topvorm, maar de enkelblessu
re speelde haar parten. Alle prij
zen te moeten missen ging de Ha-
zerswoudse wel erg ver en er werd
in samenspraak met de Leidse fy-.
siotherapeut Peter van Schie be
sloten om met een 'spuit' de pijn te
verzachten. Vriesekoop kwam in
Budapest uiteindelijk in drie fi
nales: het enkel, het gemengd- en
het vrouwendubbel. De eerste
twee was ze in staat om te spelen
(en te winnen), de laatste partij
liet Vriesekoop evenwel verstek
gaan. Uitgerekend de wedstrijd
waarin Sandra de Kruiff de lon
kende Europese titel had willen
grijpen.
"Ik kon het wel begrijpen, maar
verdrietig was ik natuurlijk wel",
herinnert De Kruiff zich. "Vlak
nadat ik had gehoord had dat
Bettine niet kon spelen, had ik
moeite om me goed te houden".
Maar al snel maakte doffe berus
ting plaats voor de emotionele ge
moedstoestand, waarin de Kruiff
zich op dat moment bevond. "Na
tuurlijk had ik begrip voor de toe
stand waarin Bettine zich be
vond. Maar als je een maal in een
Europese finale bent beland, wil
je natuurlijk wel spelen".
Ondanks Vriesekoop's onbe-
schikbaarheid bewaart Sandra
de Kruiff de beste herinneringen
uit haar loopbaan qan het Euro
pees kampioenschap in Honga
rije, ondanks de landstitels en
Europacup-wedstrijden met Scyl
la. De internationale ervaringen
waren leuk. maar tot imponeren
de prestaties kwam de Leidse ta
feltennisclub zelden. "Maar voor
ons niveau deden we het toch aar
dig. Goed, we waren geen hoog
vliegers. maar toch
Haar belangstelling voor het
huidige pingpong is nihil. "Als je
er eenmaal uit bent, dan interes
seert je het niet meer zo. Dat al
thans is bij mij het geval. Ik pik
wat dingen op uit de kranten,
maar verder laat het me allemaal
koud. Wat niet wil zeggen dat ik
op de sport ben afgeknapt. Wel
nee, zo zit ik nu eenmaal in el
kaar. Uit mijn actieve periode heb
ik bijvoorbeeld niets meer be
waard. Bij mij geen trofeeën en
bekers op de schoorsteenmantel.
Die moet je alleen maar afstof
fen".
Helemaal stilgezeten heeft de
kleuterleidster i "ik ben één van de
laatsten die zo'n opleiding heeft
gehad") niet de laatste vijf jaar.
Ze tennist. "Niet serieus hoor.
want dat wil ik niet meer op mijn
leeftijd. Maar als ik op de baan
sta. wil ik wel van m'n tegenstan
der winnen. Zo steek ik wel in el
kaar".
ROB ONDERWATER
