Vrouwenlevens in mooie poëzie
Verzamelde gedichten van Elisabeth Eybers op komst
Apart vibrato
Sterke beat
GEVARIEERD
Ballads
Visser
Open deur
Het Goede Doel: theateramusement
'Mauser' niet
overtuigend
literaire samenzang in Burcht
ZATERDAG 17 MAART 1990
PAGINA 45
De van oorsprong Zuidafrikaanse dichteres Elisabeth
Eybers is op 26 febrari 75 jaar geworden. Bij die
gelegenheid verscheen een 'liber amicorum' met
bijdragen van verschillende Nederlandse en
Zuidafrikaanse vrienden en bewonderaars: deels
letterkundige beschouwingen, deels poëtische
huldeblijken. Enkele maanden geleden kwam de
dichtbundel Noodluik uit, en binnenkort verschijnen de
Vcrsamelde Gedigte.
Elisabeth Eybers wordt zowel in Zuid-Afrika als in ons
land tot de groten gerekend. Ze woont sinds 1961 in
Amsterdam en was onlangs te gast op de 'Nacht van de
Poëzie' in Utrecht.
Dichteres Elisabeth Eybers. De eindigheid, van het leven, de doodbegint
steeds duidelijker door te klinken in de poëzie die zoveel hmor, liefde en iro
nie bevat. (toto GPD/Steye Raviez)
AMSTERDAM Het meest geci
teerde en dus bekendste gedicht
van Elisabeth Eybers is misschien
wel 'Jong seun'. Het is een gedicht
over een moeder die haar zoontje
bekijkt.
Die seun klim druipend uit die
bad./sy hele lyf is gaaf en glad/en
heel tot in die holte van/syn nael
w aaroor 'n seepbel span/Strak le-
demate. ribbekas/hoekig en hard
soos 'n kuras./handdoek in hand
staan hij bereid,/gerig en toegerus
tot stryd.
Tog, onvolkome afgerond,/hoe
sal die lewe hom nog wond:/in sy
Achilleskern vind/hy geen bes-
kutting man of kind./geheg aan
die benedebuik/waar blink haar-
rankies reeds ontluik./deuraar.
teer soos 'n ooglid, sag/soos murg,
hang weerloos die geslag.
door
Inge van der Blink
Het gedicht staat in de bundel
Neerslag, uit 1958. Lange tijd heb ik
niet geweten wat 'murg' betekent,
tot ik het woord in verschillende an
dere gedichten van Eybers tegen
kwam. Nu is een van de aantrekke
lijkheden van deze poëzie voor een
Nederlandse lezer juist, dat er raad
selachtige plekken in zitten, die ver
oorzaakt worden door onvolkomen
kennis van het Zuidafrikaans: een
taal die net genoeg op het Neder
lands lijkt om leesbaar te zijn, maar
waar je wel wat meer moeite voor
moet doen. Het grappige is dat, als
je eenmaal weet, murg merg, het
gedicht alleen maar aan betekenis
wint.
Roerend beeld
Dat de poëzie van Eybers het meer
dan waard is om er wat moeite voor
te doen, is nauwelijks een originele
opmerking. In 1978 al kreeg ze de
Cons1;antyn Huygens Prijs voor
haar nele oeuvre. Daarmee werd ze
definitief ingelijfd in de hoogste re
gionen van onze dichtershemel. De
stuk voor stuk prachtige bundels
Bestand (1982), Dryfsand (1985),
Rymdwang (1987) en Noodluik
(1989) (uitgeverij Querido) moesten
toen nog verschijnen.
Even terug naar 'Jong seun'. Het
gedicht roept de vraag op, waarom
de jongen 'onvolkomen afgerond'
is, en wat hem nu precies zo kwets
baar maakt. Hij is immers 'gerig tot
str'yd', heeft 'strak ledemate', (en
een) 'ribbekas hoekig en hard soos
'n kuras?' Het motto van D.H. Law
rence, dat boven het gedicht staat
afgedrukt, maakt veel duidelijk.
Het luidt: 'Why were we crucified in
to sex? Why were we not left rounded
off, and finished in ourselves?'
Met dit motto erbij wordt duide
lijk dat 'Jong seun' niet alleen een
roerend beeld oproept van een uit
het bad klimmend jongetje maar
dat het ook vooruit wijst naar de on
vermijdelijke strijd der seksen,
waaraan hij, man of kind, mee zal
moeten doen. Die strijd moet hier
niet platweg opgevat worden als
mannelijk conservatisme contra
vrouwelijk feminisme of iets derge
lijks, maar als veel essentiëler en
tijdlozer: de diep gevoelde behoefte
dersom. De notie dat een mens al
tijd maar op zoek is naar zijn ontbre
kende helft, niet genoeg heeft aan
zichzelf, 'onvolkome afgerond' en
daardoor deerniswekkend is.
Dit thema, meestal vanuit de
vrouwelijke optiek belicht vrouw
wil man, begeert, wordt verlaten,
verlaat, is gekwetst, begrijpt niet,
voelt zich onbegrepen, verlangt te
rug, is verliefd die eindeloze,
soms speelse, soms verbeten strijd
vormt een van de grote lijnen door
het hele poëtisch oeuvre van Ey
bers.
Vrouwelijk
Elisabeth Eybers werd geboren op
26 februari 1915 in Klerksdorp,
Transvaal, en was de dochter van
een dominee en een lerares wiskun
de.
In veel artikelen, ook in de zojuist
verschenen bundel 'Uit liefde en
ironie', die onlangs aan Elisabeth
Eybers aangeboden is ter gelegen
heid van haar 75e verjaardag, wordt
de algemeen-menselijke verstaan
baarheid en herkenbaarheid van
haar poëzie geroemd. Zonder daar
aan ook maar een letter af te doen,
kun je toch vaststellen dat Eybers'
poëzie ook door en door-vrouwelijk
is. Verschillende stadia van 'het'
vrouwenleven komen erin aan bod.
Het moederschap en het groot
moederschap zijn evenzeer als de
liefde belangrijke thema's. Het ge
dicht 'Verwagting' (ook uit Be
stand). begint als volgt: My dogter
met haar seuntjie aan haar hand-
,/haar hoepelbuik die fuik waarin
'n nuwe waaghals sweef/en swel
en spartel tot die landingsduik/
hom in ons hande smak met kwaai
gekrysjaan vanklik s tra koog van
verwondering /het my vandag
besoek./Al die minute het hand
aan hand gedans.
In één strofe samengebald vinden
we hier een prachtig beeld ('haar
hoepelbuik die fuik waarin 'n nuwe
waaghals sweef), dynamiek ('die
landingsduik', 'in ons hande smak'),
een treffende observa'tie ('strakoog
van verwondering'), en een laatste
regel die zonder sentiment een ge
voel van intense vreugde over
brengt: hand in hand dansende mi
nuten. Ik vind dit onbegrijpelijk
mooie poëzie.
Eybers heeft altijd duidelijk ge
maakt, zowel in haar poëzie als in de
schaarse interviews, dat haar ver
trek uit Zuid-Afrika puur persoon
lijke. en geen politieke achtergron
den had.
"Ik ben blij dat er in Zuid-Afrika
zoveel gisting en verzet tegen de
apartheid is, maar ik vind het bela
chelijk wanneer mijn vertrek uit het
land me als een deugd wordt toege
rekend." zei ze daarover (Vrij Ne
derland, december 1986).
kontroleur De Laar' bekritiseert de
Nederlandse bureaucratische geest
en verwijst naar haar eigen bevoor
rechte positie als blanke in haar ge
boorteland.
De pijn van het gescheiden-zijn
komt aan de orde in 'Wens':
'As hy wat jou gekies het jou
verstoot/behou jy nog 'n droom tot
aan die dood./As hy wat jou ge-
bind het by jou woon/dan kry jou
dag 'n bloudruk, 'n patroon./Ö, om
te droom was nooit vir my 'n
kuns./liewer sou ek 'n daaddiplo-
Het lezen van de compacte, samen
gebalde poëzie van Eybers, zo rijk
aan inhoud, heeft als nadeel dat ge
dichten van andere auteurs opeens
flauw, draderig en veel te omslach
tig lijken. Als niet-kenner van het
Zuidafrikaans ben je geneigd, deze
poëticale kracht in verband te bren
gen met de Zuidafrikaanse taal,
waarover Elisabeth Eybers eens
heeft gezegd: "Juist de grammatica
le eenvoud en compactheid lenen
zich tot de strakke verzen waar ik
van hou".
Elisabeth Eybers is als dichter
een vertegenwoordigster van twee
culturen. Het is dan ook riskant om
te denken datje haar werk helemaal
begrijpt wanneer je zelf slechts een
van die culturen kent (omdat je Ne
derlander bent of omdat je Zuidafri
kaan bent). Een artikel in 'Uit liefde
en ironie' van Ena Jansen beklem
toont dit. 'Eybers die vreemde eend'
heet het. Een vreemde eend, een
uniek verschijnsel omdat de toene
mende aandacht voor haar werk in
Nederland, kennelijk niet gemaakt
heeft dat Eybers in Zuidafrika min
der als puur Zuidafrikaanse dichte
res wordt beschouwd.
De eindigheid van het leven, de
dood, begint steeds duidelijker
door te klinken in deze poezie die
zoveel humor, liefde en ironie be
vat. In Rijmdwang stond op de
laatste bladzijde: '.4# soveel taal
om te vertel/dat ek my op stilte in
moet stel'./We mogen hopen dat
die stilte nog lang op zich laat
wachten.
De 'Versamelde Gedigte' ver
schijnen binnenkort bij uitgeverij
Querido. Gebonden, 567 pag.,
prijs, 49,50 gulden.
Julien Clerc - Fais moi une place
- Virgin 30725
De nu 43-jarige zanger Julien
Clerc behoort inmiddels zo'n 20 jaar
tot de topartiesten in Frankrijk. En
dat is heel bijzonder want met zijn
stem wijkt hij nogal af van de tradi
tionele Franse chansonstijl. Hij
heeft een heel apart vibrato waar
mee hij zich duidelijk van anderen
onderscheidt.
Tot 1980 was hij vooral actief in
het rock-genre, maar daarna be
keerde hij zich steeds meer tot wat
bezadigder nummers. Zijn laatste
lp verscheen al weer drie jaar gele
den en was getiteld 'Les a ventures a
l'eau'. Het jaar 1987 was trouwens
een succesjaar voor hem met de gro
te hit 'Hélène'.
Dezer dagen versoheen zijn nieu
we album 'Fais moi une place'. De
plaat werd al vorig jaar opgenomen
in New York onder leiding van de
befaamde producer Phil Ramone
maar bleef kennelijk enige tijd op
de plank liggen.
De 12 stukken - in feite maar 11,
want de reprise van La Verrou aan
het slot is louter instrumentaal -
zijn voor een flink deel liedjes van
de schrijver Jean Claude Vannier.
Verder speelde hij leentjebuur voor
bestaand repertoire bij onder ande
ren Francoise Hardy, Maurice Val
let en David McNeil.
tische ballads zoals 'Fille a feu' tot
het funky 'Gare a la casse', waarop
evenals 'Foutu' prima te dansen
valt. Op de achtergrond is onder
meer Nile Rodgers te horen die met
zijn gitaar ook bijdragen leverde
aan enkele Bowie-albums.
Een van de hoogtepunten van de
nieuwe plaat vind ik het ingetogen
'Petit Joseph'.
BvL
Gilbert O'Sullivan - In the Key of
G - Dover 3IND559
Gilbert zou je de Britse pendant
van Julien Clerc kunnen noemen.
Bijna leeftijdsgenoten (hij werd in
1946 in Ierland geboren) moet ook
hij het hebben van zijn nogal afwij
kende stemgeluid. Bovendien loopt
ook hij al zo'n twee decennia mee in
het wereldje van de populaire mu
ziek.
In het begin van de jaren 70 maak
te hij furore dankzij z'n buitenissige
uitmonstering. Een buitenmodel
p,et, bloempotkapsel, een crisispak-
kie aan, en breed geringde kousen
in veel te grote laarzen. Met zijn kei
harde aanslag pianotoetsen teiste
rend.
Zijn succes was er niet minder
om. Er waren hits zoals 'Claire', 'No
thing Rhymed', Alone Again'. 'Get
Down' en 'We Will". A-llemaal prettig
in het gehoor liggende,melodieen
en simpele teksten, vaak met een
knipoog.
'In the Key of G' wordt die lijn
voortgezet. Geen verrassende nieu
we zaken van de inmiddels op ei
gentijdse kleding overgestapte zan
ger. Een aantal nummers met een
sterke beat zoals 'What I'm doing
here with you' en 'The way things
used to be". 'So what' is minder ge
slaagd maar daar staat bijvoorbeeld
'Gordon Bennett' tegenover. Dat
nummer komt heel dicht in de
buurt van zijn grote successen als
'Claire' en 'Alone Again'.
BvL
Bijdragen: Bram van Leeuwen en Emiel Fangmann
Elton John Sleeping with the
past - Phonogram 838 839
We blijven nog even bij de genera
tie die kort na de Tweede Wereld
oorlog werd geboren en al vele jaren
op de hitlijsten prijkt. Een expo
nent daarvan is Reginald Kenneth
Dwight, beter bekend als Elton
John. Zijn doorbraak kwam met het
nummer 'Your Song', dat ook van
daag de dag nog op zijn repertoire
staat en inmiddels een echte klas
sieker is geworden.
Het opmerkelijke van Elton John
is dat hij het vroeger vooral van zijn
echte rocknummers moest hebben.
Goodbye yellow brick road' was in
dat opzicht zijn artistieke hoogte
punt. Maar de laatste jaren liggen
zijn successen vooral in breed geor-
chestreerde nummers met een sterk
romantische, melancholieke inslag.
Enkele jaren geleden was dat de we
reldhit 'Nikita' (mede dankzij de
clip) en nü staat 'Sacrifice' van zijn
nieuwste lp 'Sleeping with the past'
al weer hoog in de lijsten.
Op de nieuwe plaat zijn nog een
aantal ballads in deze sfeer te horen
zoals 'Whispers', het bluesachtige
'Amazes me' en 'Blue Avenue'. Ter
afwisseling zijn er de up tem
po-stukken zoals 'Durban deep', 'I
never knew her name', de titelsong
en de eerdere hit-single 'Healing
hands'.
De nieuwe schijf is opgedragen
aan zijn maatje Berny Taupin die,
zoals bij de laatste lp's gebruikelijk,
tekende voor alle teksten bij Elton's
composities. En producer was ook
ditmaal weer Chris Thomas.
BvL
Visser en Visser - Europa - CBS
465898
Hans Visser(35) en zijn zus Annet
(30) maakten allebei deel uit van de
Nederlandse succesformatie
Flairck. Gitarist/componist Hans
was er zelfs mede-oprichter van en
fluitist Annet deelde in de-jaren
1981-1984 mee in de successen. De
groep kreeg tal van onderscheidin
gen, onder meer tweemaal een
Edison en de Zilveren Harp.
De kwaliteit van Flairck klinkt
ook door op de lp 'Europa', waarop
behalve het duo Visser onder ande
ren ook Marcel Andriessen (o.a. vi
brafoon en percussie) en toetsenist
Paul Diekman te horen zijn.
De plaat vormt een aaneenscha
keling van knappe gitaar- en flui-
Julien Clerc.
timprovisaties op een twaalftal
fraaie arrangementen. Zoals de titel
al zegt gaat het om een muzikale
reis langs 12 Europese landen,
waarbij steeds de voor dat land ka-
rakterstieke klanken opduiken. In
Griekenland de bouzouki, in Por
tugal weerklinkt de saudade en de
reis wordt besloten in Spanje met
een even rappe als virtuoze en origi
nele vertolking van de Bolero van
Ravel.
Het grappige van dit samenhan
gende dozijn verfijnde werkjes is
dat in elke compositie steeds
eventjes een stukje van het nationa
le volkslied opduikt. Een instru
mentaal hoogstandje van eigen bo
dem.
BvL
Joop Visser - Voor de zieken en
zeevarenden
'O, ik hou zo ontzettend veel van
jou'. Er zijn maar weinig zangers die
dit kunnen zingen, zonder dat je
verveeld je oren afwendt. Jacques
Brei kon het. Randy Newman kan
het en in Nederland hebben we
Joop Visser, de vroegere Jaap Fi
scher, nog. Hij speelt ook in de lief
desliedjes van zijn nieuwe cd/cas
sette Voor de zieken en zeevaren
den leuk met de taal: En ik blij en jij
blij/En wij blij-ven altijd bij elkaar
en komt Brei zeer nabij in 'De
laatste keer' en het ontroerende 'In
de schemering'. Tekstbehandeling
staat voorop, de begeleiding van
Vissers acoustische gitaar, die af en
toe spreekt, komt op de tweede
plaats. Met Newman heeft Visser
nog drie dingen gemeen: zijn ver
mogen steden in een paar regels af
doende te karakteriseren zoals in
En overal (Het is meteen zo Rotter
dams in Rotterdam), het talent de
zaken op hun kop de zetten (in een
cynisch Vrolijk lied: Als je je eisen
niet te hoog stelt/Zijn er prima zie
kenhuizen) en de eigenschap vorm
en inhoud te laten samenvallen (de
zeurderige loomheid van een zo
merdag vind je terug in de blues-
vorm van De winkel). Dat heilige
huisjes niet worden gespaard is zo
mooi bij Visser, omdat daarin juist
de dichte deuren worden ingetrapt.
Joop Vissers dertigtal liedjes op
de vijf kwartier durende opname
zijn opgebouwd uit tegenstellingen,
die maken dat de luisteraar een heel
andere kijk op 'de dingen' krijgt.
Visser bracht de cd/casssette in ei
gen beheer uit. (postgiro 4448815 of
Nutsspaarbank 843311681 t.n.v. Vis
ser. Haarlem o.v.v. van CDE (com
pactdisc ƒ27,50) of van MCE (mu-
ziekcassette ƒ17,50). Vijf gulden
verzendkosten komt er bovenop).
EF
Het Goede Doel met Theaterloerisme';
zang: Henk Westbroek en Henk Temming;
gitaar: Sander van Herk; bas: Wilbrand
Meischke; toetsen: Mies Sleegers; blaasin
strumenten: Gerbrand Westveen; drums:
Ab Tamboer; gehoord in de Leidse Schouw
burg op vrijdag 16 maart.
LEIDEN - Het Goede Doel is een
van de weinige Nederlandstalige
popgroepen die de 'Doe Maar-
golf hebben overleefd. Begin ja
ren tachtig behaalde de Utrechtse
band grote successen met hits als
'België' en" 'Vriendschap'. Om
streeks 1985 taande de belangstel
ling voor Nederpop, maar Het
Goede Doel ging op dezelfde weg
door. De zangers Henk Temming
en Henk Westbroek gingen te
vens voor andere artiesten wer
ken, zoals René Froger en Her
man van Veen. Onlangs ver
scheen het vierde album getiteld
'Souvenir'. Momenteel is de band
bezig met een theatertournee
door Nederland. Gisteravond
trad Het Goede Doel op voor een
volle Leidse Schouwburg.
De groep volgt de trend die
Frank Boeijen en Mathilde San-
ting hebben ingezet: een popcon
cert geven in een keurig zaaltje
met pluche leungemak en een
koffiepauze omstreeks negen
uur. Het idee is waarschijnlijk in
gegeven door de gedachte dat
popconcerten steeds meer een fa
milie-attractie worden; de Leidse
Schouwburg was gisteravond ge
vuld met kinderen, tieners en ou
ders.
Probleem van Het Goede Doel
is dat de groep twee zangers
heeft. Als de een zingt, wat moet
de ander dan doen? Voor de pau
ze wordt dit probleem opgelost
door het spelen van een spelletje
schaak. Zingt de ene Henk, dan
denkt de andere Henk na over
een zet. Niet een erg gelukkige
vondst, want beide zangers zitten
om de beurt heel ongemakkelijk,
water drinkend, over hun schaak
bord gebogen. Henk Westbroek,
gekleed in schaatstenue, fladdert
over het podium. Henk Temming
houdt zich rustig, laat alle melig
heid tussen de nummers aan zijn
collega over en zingt bovendien
een stuk beter. Westbroek heeft
vooral in de hogere regionen
moeite om zijn stem zuiver te
houden en dat gaat vaak ten koste
van de verstaanbaarheiti van tek
sten. En die zijn juist de belang
rijkste troef van Het Goede Doel.
Vlak voor de pauze mag flamen
co-gitarist Teye Wijnterp een kor
te solo spelen. Sommige mensen
vatten dit op als pauzemuziek en
verlaten de zaal. Absoluut onte
recht, want Wijnterp laat een
waar staaltje vakmanschap zien
en horen.
Na de pauze wordt het schaak
spel afgebroken en vertelt Henk
Westbroek dat het optreden in de
Schouwburg bijna was afgelast
wegens problemen over de beta
ling. "De directeur wilde ons
zwart uitbetalen", zegt West-
broek, verwijzend naar wat in
middels de 'schouwburgaffaire'
is gaan heten. Ook Het Goede
Doel blijkt op de hoogte te zijn
van financiële chaos in de
Schouwburg.
"we willen een gevarieerd pro
gramma brengen", zegt West
broek aan het begin van de show.
"Een beetje een combinatie van
Benny Neij'man en Frank Boeij
en". Helaas slaat hij hiermee de
plank raak. Het Goede Doel
brengt slechts amusement, van
een geslaagde theatershow is
geen sprake.
ERNA STRAATSMA
In Dependance/De Balie B met 'Mauser'
van Heiner Müller. Regie: Tonny Vijzelman.
Gezien op 16 maart in het LAK-theater.
LEIDEN De Oostduitse schrij
ver Heiner Müller (1929) is regel
matig de opvolger van Bertold
Brecht genoemd. Kon Brecht
destijds nog in een socialistische
heilstaat geloven, Müller raakt als
overtuigd communist al ver voor
de val van de muur in de proble
men met de werkelijkheid van de
DDR-heilstaat. In zijn leerstuk
'Mauser' uit 1980 vertelt Müller
het verhaal van de revolutionair A
die in opdracht de 'vijanden van
de revolutie' exueuteert. Als hem
de opdracht wordt gegeven een
collega-beul B, die uit medelijden
is gestopt met doden, te vermoor
den, slaat ook bij A de twijfel toe.
De vijanden blijken toch ook
mensen te zijn. De paradox 'do
den dient geleerd opdat het do
den ophoudt' dringt tot hem door.
Niet bepaald een inhoud om nu
eens een avond feestelijk naar het
theater te gaan. Müller maakt het
de toeschoüwer nog eens extra
moeilijk door het verhaal als al
tijd flink te fragmentariseren en
er een overdosis poëtische stijl
middelen aan toe te voegen. Een
avondje Müller is opletten en na
denken geblazen.
Regisseur Tonny Vijzelman
heeft een aardige poging gedaan
deze kruising tussen pamfletis-
tisch vormingstoneel en literair
surrealisme, speelbaar te maken.
Dat hij daar niet in is geslaagd,
ligt behalve aan de tekst en het ui
terst zwakke spel van de spelers,
vooral aan de vaak al te gemakke
lijke vormvondsten. Wanneer
Müller zijn personages minuten
lang laat pamfletteren en filosofe
ren over de revolutie, lost Vijzel
man de saaiheid op door met een
aantal videotoestellen en een live
achtervolgde camera actie te sug
gereren. Maar meer dan minder
saaiheid los het niet op.
Theater wordt 'Mauser' pas als
de liefde in het spel komt. Een
stel speelt een wel heel bizarre
liefdesscène in een aquarium met
levende vissen en net als in de re
volutie laat het zich raden wie de
dader en wie het slachtoffer is. Al
schiet zij hem in elk geval dood.
Waar het hart zich direct laat ra
ken, blijkt Vijzelman een veel be
tere theatermaker en wordt het
zelfs spannend. Het is echter te
weinig om 'Mauser een overtui
gende voorstelling te noemen.
LEIDEN Het Leids Literatuur Festival organiseert vanavond (20.15 uur-
)in Sociëteit de Burcht een feestelijke avond rond het Nederlandse lied.
Onder de bezielende leiding van Leny van Schaik wordt er literaire samen
zang bedreven. Het publiek kan zijn muzikale kunnen tot grote hoogte
brengen door het zingen (soms wel vierstemmig) van Nederlandse ever
greens. Het crisiskoor 'De Goot', bestaande uit drie doctorandussen, geeft
hierbij de toon aan. De heren zingen vol weemoed over meisjes met wie het
slecht afloopt, over jongemannen die sterven op zee en brute moorden in
boerendorpen. 'Hallo Bandoeng', 'Johanna', 'De moord in Loon op Zand
'Werkeloze handen' en het 'Zeemanslied', vormen slechts een greep uit het
repertoire.
ROCKCULTUUR De Dijk, Tony Scott en Sjako zullen in juli de Neder
landse rockcultuur vertegenwoordigen op het New Music Seminar in New
York. De drie acts zijn voorgedragen door de Stichting Popmuziek Neder
land, dat wederom met een uitgebreide delegatie op deze jaarlijkse beurs
aanwezig zal zijn. De deelname van de Nederpopartiesten is mede moge
lijk gemaakt door de ministeries van WVC en economische zaken.
AMSTERDAM Voor de beide Van Gogh-exposities, die eind maart in
ons land beginnen, zijn inmiddels een half miljoen kaarten verkocht. Voor
al de belangstelling uit het buitenland is overweldigend. In totaal zijn 1,4
miljoen kaartjes beschikbaar. In Nederland heeft de verkoop plaats via
duizend vestigingen van een bekende Spaarbank. Volgens een woordvoer
der verkopen die per dag in totaal tweeduizend kaartjes.
Op het Museumplein in Amsterdam wordt druk gewerkt aan het Van
Gogh-dorp dat hier wordt opgericht ter herinnering aan het feit dat de
schilder 100 jaar geleden overleed. toto anp»
