Gouden Beren voor Costa-Gavras en Jiii Menzel
'Individualisme en eigen
verantwoordelijkheid'
'De Kersentuin' is
een dubieuze keuze
Berlinale bekro< >nt Amerika mi se 'Music Box'en Tsjechische film
Roemeense
Rembrandt
komt naar
Nederland
D.A.M.N, een groep met een boodschap
Tiende Nacht van de Poëzie
WOENSDAG 21 FEBRUARI 1990
BERLIJN (GPD) De jury van de veertigste Berliner Festspiele
heeft de hoogste eer, de Gouden Beer, laten delen door de Tsjechi
sche film Leeuweriken Op Een Draad (van Jiri Menzel) en de Ame
rikaanse film Music Box (van Constantin Costa-Gavras).
Maar of Oliver Stone zich nu gepas- de DDR. De zogenaamde Alfred
oetvoe- Bauer-Prijs („voor een film die
Feit is nieuwe perspectieven voor de film-
i de festi- kunst opent") werd geschonken
Gou-
de Russische film Karaul
wel dat buiten de jury
val-organisatie
den Beer ter gelegenheid van de Aleksander Rogosjkin.
veertigste verjaardag' heeft toege
kend aan Oliver Stone voor diens
'gehele filmoeuvre, mede
leiding1
of July'.
Deze zes dagen geleden
Oscar-nominaties voorziene Viet
nam-film kreeg evenwel van de offi
ciële jury geen enkele bekroning,
terwijl algemeen rekening werd ge
houden met op zijn minst een ac
teursprijs voor Tom Cruise. Die
Muratova
De zwaartse Zilveren Beer (de Spe-
Born Of The Of The 4th ciale Jury-Prijs) ging evenwel naar
een andere Sovjetrussische inzen-
acht ding: Het Asthenische Syndroom,
van Kira Muratova. Deze pas op de
allerlaatste competitie-dag gepre
senteerde film bleek uiteindelijk de
meest opzienbarende bijdrage aan
de Filmfestspiele te zijn. Muratova
heeft daarin een buitengewoon
derscheiding is uiteindelijk terecht- somber portret van de Russische s
gekomen bij de Brit Iain Glen 1
zijn hoofdrol in de nogal pathetisch
uitgevallen gevangenisfilm Silent
Scream, van David Hayman. Jessi
ca Tandy en Morgan Freeman,
hoofdrolspelers van het Ameri
kaanse (negenvoudig voor Oscars
genomineerde) Driving Miss Daisy
(van Bruce Beresford), werden ge
zamenlijk bekroond voor het beste
samenspel.
De Zilveren Beer voor de bdste re
gie ging naar de Westduitser Mi
chael Verhoeven voor Das Schreck-
menleving geschetst. Het
droom van de filmtitel werd door de
cineaste omschreven als de staat
van totale inertie, afgewisseld met*
vlagen van ongehoorde agressivi
teit, die op het ogenblik alle lagen
van de samenleving aantast.
Muratova's film voert louter men
sen op die niet meer met elkaar
communiceren, die dwars door el
kaar heen praten zonder te luisteren
naar elkaar en die puur egocen
trisch hun persoonlijke frustraties
afreageren met grofheid of geweld.
liches Madchen. Een Speciale Zil- De film biedt dusdanig schokkende
beelden van menselijke botheid en
gevoelsarmoede, dat Het Asteni-
ding Zwarte Sneeuw (van Xie Fei) sche Syndroom om die reden aan-
alsmede een 'gewone' Zilveren vankelijk voor openbare vertonin-
Beer voor het Oostduitse werkstuk gen verboden werd door de kunst-
Coming Out (vervaardigde door autoriteiten in Moskou die zich de
Heiner Carow), over het tragisch lot laatste paar jaren nou juist zo libe-
van een homoseksuele jongeman in raai waren gaan gedragen. Met gro-
- De Amerikaanse actrice Jessica Lange
te moeite wisten de organisatoren vertoningverbod weer opgeheven. twee fameuze eerdere films (Short
van de Festspiele de film deson- Muratova zelf betoonde zich ove- Encouters en Long Farewells) voor
danks voor hun hoofdprogramma rigens nauwelijks geschokt door twee decennia lang achter slot en
beschikbaar te krijgen en twee da- het feit dat ze met deze nieuwe film grendel waren opgeborgen,
gen voor de Berlijnse première andermaal op censuur-problemen „Deze keer ging het tenminste om
werd overigens ook het Russische gestuit was, twintig jaar nadat haar bezwaren die ook met name werden
genoemd zoals tegen die scene met
die vrouw in de metro die een een
zame woedende scheldtirade af
steekt met een stortvloed aan vloe
ken en schunnige woorden. Dat
vormde dan een bezwaar waar ook
over te praten viel. Met als gevolg
dat men uiteindelijk de toestem
ming voor vertoning alsnog gege
ven heeft. Men blijkt dus toch ook
voor rede vatbaar. Vroeger werd er
plompverloren verboden en dan
was daarmee de kous af. Of, wat
misschien nog wel zo erg was, men
knipte eenvoudig alles weg wat de
censors niet aanstond".
„Ik ben dus wel degelijk van me
ning dat de perestroika iets goed te
weeg heeft gebracht. Maar vrijheid
van meningsuiting is een goed waar
men in mijn land nog mee moet le
ren omgaan. Dat neemt niet weg ^at
het mij hogelijk verbaast dat men
dan zo'n moeite heeft met de scène
van de vloekende vrouw, terwijl de
autoriteiten blijkbaar geen enkel
probleem hebben met wat er op vijf
tig meter van mijn huis op een muur
geschreven staat: regelrechte anti
semitische leuzen en plakkaten die
mensen oproepen vergaderingen te
komen bezoeken van racistische or
ganisaties. Dat laat men dan ge
woon passeren, terwijl zoiets wel
degelijk verboden zou moeten wor
den".
Muratova is overigens geenszins
van mening dat de in Het Asthe
nische Syndroom gesignaleerde de
moralisering van de mensen alleen
op gaat voor het Russische volk: „In
het Westen gebeurt precies hetzelf
de. Je moet alleen door de elegante
re kleren, de maskers en een boel
schone schijn heenkijken, om de
zelfde grofheid en wreedheid te her
kennen die in onze maatschappij
eerder het oog treft. En ik ben#er
heel pessimistisch over of die men
taliteit te veranderen zal zijn. Ik heb
mijn film niet eens gemaakt met
moralistisch doelstellingen, want
dat zou nog een soort van optimis
me inhouden. Ik heb alleen in beel
den proberen te vangen wat ik om
me heen heb waargenomen. Min of
meer om er mijn eigen angst mee te
bezweren. Maar ik moet toegeven
dat ik bepaalde documentaire on
derdelen van mijn eigen film, met
name die vreselijke toestanden in
dat dierenasyl, nadien niet meer uit
mijn bewustzijn heb kunnen ver
drijven".
Kinderfilm
Naast de de officële jury zijn er nog
een dozijn andere jury's met bekro
nen bezig geweest. In totaal zijn er
op de laatste festivaldag van Berlijn
48 prijzen en eervolle vermeldingen
weggeschonken. Eén Nederlandse
film liep zo eveneens iets eervols
op: de door Karst van der Meulen
vervaardigde kinderfilm Kunst
Vliegwerk. Niet een onderschei
ding van de uit volwassen kinder-
film-deskundigden bestaande UNI-
CEF-jury en CIFEJ-jury, maar die
van drie argeloze kinderen die een
speelgoedbeertje te vergeven had
den. Hun jury-rapport meldt: „Deze
film beschrijft hoe vier vrienden
hun spannende avonturen op onge
wone wijze en met veel lol tot een
goed einde brengen. We hebben de
ze film ook uitgezocht omdat de
film allerlei dingen laat zien die wij
zelf nooit zouden mogen doen en
dingen die we zelf niet eens hadden
kunnen verzinnen. Ook de muziek
van de film is ons goed bevallen en
ook dat hij met veel fantasie ont
worpen is".
'De Kersentuin" van Anton Tsjechow door
toneelgroep Art-I-Shock. Regie: Jaap
Metzlar. Gezien op 20 februari in het Micro
theater, Leiden. Aldaar nog t/m 23 februari
LEIDEN Bijna tweeënhalf uur
'De Kersentuin'. Wat bezielt een
groep mensen van jongerenvere
niging 'Augustinus' om zich aan
een dergelijke kluif te wagen?!
Voor niet als zodanig geschoolde
acteurs is het immers een onmo
gelijke opgave om in dit stuk
overeind te blijven. Een enorme
hoeveelheid werk'dat gedoemd is
te mislukken.
Art-I-Shock, de toneelsubvere-
niging van Augustinus, gooit het
op zinnetjes-zeggen. De gehele
voorstelling wordt van a tot z
overheerst door een onmisken
baar opzegtoontje. Dat kan haast
geen toeval meer zijn, want het
geldt voor alle spelers in vrijwel
dezelfde mate. Geen enkele zin
spreekt men normaal uit. De spe
lers klampen zich vast aan een ge
stileerd soort onbeholpenheid.
Toegegeven: dat heeft een ko
misch effect, waarom een aantal
keren in de zaal wordt gegrinnikt.
Aldus worden de onoverkomelij
ke moeilijkheden bij de tekstbe
handeling in zekere zin omzeild.
Anders gezegd: men maakt van
de nood een deugd.
Regisseur Jaap Metzlar is de af
gelopen jaren in uiteenlopende
Leidse theaterprodukties te zien
geweest. Als acteur wel te ver
staan, waarbij hij altijd met een
zelfde soort droogkomieke speel
stijl optrad. Heel opvallend vind
je die houding bij de meeste man
nelijke spelers in zijn Kersentuin
regie terug. De broer van de land
goedbezitster, de kantoorbedien
de, de student, de stokoude huis
knecht en Simeonow Pisjtsjik
zijn personages die op typisch
Jaap Metzlar-wijze worden inge
vuld. De vrouwenrollen zijn enig
zins genuanceerder, hoewel we
ook hier die merkwaardige ge
kunsteldheid aantreffen.
Wat er mee wordt bereikt, is
een zekere ironische afstandelijk
heid ten aanzien van het gegeven.
De personages worden ons als
lachwekkend-trieste anachronis
men getoond. Het stuk draait na
melijk rond de op handen zijnde
verkoop van de kersentuin, wat
symbolisch het aflopen van een
tijdperk markeert. Het landgoed
wordt tenslotte gekocht door een
rijk geworden zakenman, wiens
voorvaderen hier als slaven heb
ben gewerkt
Het toneelbeeld is sober maar
wel doeltreffend, en wat de
kostumering betreft, heeft men
een en ander aardig bij het tijds
beeld weten aan te passen. De
voorstelling maakt dan ook door
de consequente aanpak een door
dachte indruk. Toch blijft het ge
heel ondanks het bewust tot stijl
figuur verheven dillettantisme
voor een niet-professioneel
groepje toneelliefhebbers een du
bieuze keuze.
WIJNAND ZEILSTRA
BUKAREST (GPD) - De enige
Rembrandt van het Nationaal
Kunstmuseum in de Roemeense
hoofdstad Bukarest komt, samen
met enkele andere oude meesters,
zo snel mogelijk voor restauratie
naar Nederland.
Dat bleek na de eerste dag van het
bezoek van een Nederlandse dele
gatie van restauratie-experts aan
Bukarest. De Nederlandse afvaardi
ging staat onder leiding van Rijks
museum-directeur Henk van" Os.
Ook Anne van Grevenstein, bekend
van de restauratie van Frans Hals'
schuttersstukken in Haarlem, is
meegereisd naar de Roemeense
hoofdstad. Ze werkt op het ogen
blik in Maastricht en het Restaura
tie-atelier Limburg in het Kerkraad-
se kloostercomplex Rolduc.
Behalve de tijdens de Roemeense
revolutie van december 1989 be
schadigde Rembrandt (1635), die
verbeeldt hoe Haman aan Esther
vergiffenis vraagt, komen nog een
Van Eyck en twee doeken van Van
Hemmesen voor restauratie naar
Nederland. Bij de Van Eyck is van
belang dat van onder de bovenste
verflaag waarschijnlijk de oor
spronkelijk door de kunstenaar ge
schilderde handen tevoorschijn zul
len komen. Voor zover bekend zijn
in dit deel van het schilderij aan het
begin van deze eeuw nogal 'klunge-i
lige' veranderingeen aangebracht,
waardoor de handpartij een wijzi
ging heeft ondergaan..
Volgens Rijksmuseum-directeur
Van Os is het de bedoeling dat de
vier schilderijen voor, halverwege
en na afloop van de restauratie aan
het Nederlandse publiek worden
getoond. Hoeveel de restauratie
gaat kosten, valt nog niet te becijfe
ren, maar volgens Anne van Gre
venstein gaat het werk zeker enkele
maanden duren.
Het is de bedoeling dat een aantal
Roemeense museummedewerkers
naar Nederland komt om een trai
ning in moderne restauratietechnie
ken te krijgen. Het Nationaal
Kunstmuseum in Bukarest zal ove
rigens trachten voor specifieke pro
jecten geld los te peuteren van het
Nederlandse ministerie van WVC.
de Amerikaanse Getty Trust en het
in New York gevestigde Metropoli
tan Museum.
Amsterdammers
tegen korten
Uit-buro
AMSTERDAM (ANP) - Bijna drie
kwart van de Amsterdamse bevol
king vindt het Amsterdams Uit
Buro (AUB) zo belangrijk voor de
hoofdstad dat daarop niet bezui
nigd mag worden.Twee derde vindt
het geen goede bezuinigingsmaat
regel om de korting op de uitgaan-
sabonnementen te verlagen.
Deze uitkomsten staan in een re
presentatieve steekproef die het bu
reau Interview vorige week in op
dracht van het AUB heeft verricht
onder cultureel geïnteresseerde
Amsterdammers van 15 jaar en ou
der. De resultaten werden gisteren
gepresenteerd aan wethouder
Luimstra van cultuur.
De Britse filmregisseur Michael
Powell in zijn jongere jaren. (foto
ap)
Nestor Britse
filmindustrie
Michael Powell
overleden
LONDEN (GPD) De nestor van
de Britse filmindustrie, Michael Po
well, is gisteren op 84-jarige leeftijd
overleden in zijn woning in Aveh-
ing.
De regisseur leed al acht jaar aan
kanker.
Zijn bekendste films waren 'The
Black Narcissus' en 'The Red
Shoes'.
Met Michaell Powell heeft Groot-
Brittannië één van zijn laatste cory
feeën op filmisch gebied verloren.
Regisseur Richard Attenborough
zei gisteren: "Van zijn generatie was
hij ongetwijfeld de meest vernieu
wende en scheppende filmmaker
die dit land ooit heeft voortge
bracht. Hij had een heel eigen, nieu
we aanpak en stelde eisen aan de
kwaliteit die vrijwel geen enkele
van zijn collega's ooit stelde. Hij zal
heel. heel erg gemist worden".
Powells loopbaan begon voor de
Tweede Wereldoorlog met de ver
vaardiging van stomme films. Grote
bekendheid verwierf hij tijdens de
oorlog, doordat Winston Churchill
trachtte 'The Life and Death of Co
lonel Blimp' te verbieden. De Britse
premier vond dat Powells film een
te negatief beeld van de Britten
schetste.
Hoewel Powell veel in Amerika
vertoefde, was hij in Avening een
gewaardeerde inwoner. Vooral zijn
(tweede) huwelijk in 1985 herinne
ren veel dorpelingen zich nog leven
dig.
De poort van de kerk was geslo
ten toen Powell en zijn bruid
Thelma voor de huwelijksvoltrek
king arriveerden. Maar ondanks
zijn 80-jange leeftijd sprong Powell
over de poort en opende deze voor
zijn toekomstige vrouw.
LEEUWARDEN (GPD) -
Hiphop in Nederland? Aan
vankelijk waren de vader
landse 'crews' maar een
zwak aftreksel van wat er in
Amerika op dit gebied werd
gepresteerd. Maar de rap
pers leerden snel en nu lo
pen er een paar groepen
rond waar we terdege reke
ning mee moeten houden.
Een daarvan is D.A.M.N. uit
Eindhoven, het duo dat met
'Don't Accept Mass Notion'
een opvallende en verras
send goede rapplaat aflever
de. 31 maart zal de groep een
optreden geven in het Leid
se LVC.
Hiphop in Nederland
wordt volwassen en
D.A.M.N. doet daar dapper
aan mee.
Door
Jacob Haagsma
L. Rock, de 22-jarige rapper van het
duo, is tegen de verwachtingen in
niet degene die het hoogste woord
voert. De van Aruba afkomstige Ri-
cardo laat dat over aan Deejay Bass
(20), een gezellig voortratelende au
tochtone Brabander. De crew geeft
haar concerten meestal in het club
circuit. Discotheken zijn aan hen
niet erg besteed: "We speelden eens
in een disco in Gemert in Brabant",
vertelt Bass. "We hadden gevraagd
om zes uitgangen op de mengtafel,
omdat we toen nog met twee dee
jay's werkten. Die zouden er zijn.
Bleek dat er maar een uitgang was,
dus waren wij druk aan het solderen
terwijl er al heel veel mensen waren.
Het was geen gezicht".
Dat circuit, en de Top-40, behoort
niet tot de prioriteiten van D.A.M.N.
Nieuwe dirigent
Brabants orkest
DEN BOSCH (ANP) - Het Bra
bants Orkest heeft de Hongaar
se dirigent Arpad Joó met in
gang van september 1991 voor
een periode van vijf jaar be
noemd tot vaste dirigent van het
orkest. Gelijktijdig is Heinz
Friesen benoemd tot vaste gast-
dirigent. Het tweetal zal tevens
optreden als artistiek adviseur
van het Brabants Orkest. Arpad
Joó is op het ogenblik al als gast-
diregent aan het Brabants Or
kest verbonden. Vanaf 1991 zal
hij per seizoen 30 concerten diri
geren. Heinz Friesen neemt 15
concerten voor zijn rekening.
Het Brabants Orkest verzorgt in
totaal jaarlijks 120 concerten.
Het Brabants Orkest is nu nog
gehuisvest in Den Bosch. In
1992 verhuist het orkest naar
Eindhoven waar het de vaste be
speler wordt van een nieuw mu
ziekcentrum dat nu wordt ge
bouwd.
"Neem nou dat nummer 'Me So
Horny'. Wat moet het publiek daar
wel niet van denken? Een grap, zeg
gen die lui van de 2 Live Crew zelf.
Betekent dat dan dat de hele Top-40
een grap is? Blijkbaar wel, want de
mooiste nummers komen er niet in
voor. Of anders wel door de remix-
molen gehaald, met zo'n rechte
boem-klap-beat". Bass hoopt dat
het remix-fenomeen D.A.M.N. be
spaard blijft. "Het blijft handel na
tuurlijk, ook voor de platenmaat
schappij. Maar zo'n remix kan de
hele sfeer van een nummer wegha
len. Een nummer is een nummer,
het is af als het op de plaat staat. Als
je daar nog eens mee gaat knoeien is
het net" of het eerst niet goed was".
Sampler
Bass en L. Rock zijn samen verant
woordelijk voor de ritmetracks, die
eerst in de vorm van tapeloops
(eindloze stukken band, die een
fragment steeds blijven herhalen)
werden gebruikt. Bepaalde frag
menten worden van andere platen
gehaald en opnieuw gerangschikt
tot ritmische geluidscollages. Te
genwoordig komen de ritmetracks
uit de sampler. "Dat werkt veel
makkelijker", verzekert Bass. "Bo
vendien wou zo'n loop wel eens op
rekken, zodat je voor je het wist tien
beats sneller ging".
Over de herkomst van die frag
menten doet het duo niet kritisch.
"Het kan van alles zijn. Alles is
bruikbaar. Wij gaan heus geen com
plete U2-nummers samplen. We ge
bruiken dat soort fragmenten voor
al vanwege de instrumenten. Als we
die zelf zouden kunnen spelen, dan
zouden we het nog niet doen, want
daar zijn we veel te lui voor", lacht
hij, "het werkt gewoon heel gemak
kelijk en snel". L. Rock voegt daar
aan toe: "Het gaat ons ook om de
sfeer van die oude fragmenten. Het
mag best een beetje kraken". Bass:
"Al is dat soms verraderlijk. Ik con
troleer thuis altijd de platen die ik
gebruik om te 'scratchen' en soms
kan ik niet uitmaken of een kras er
nou hoort of niet".
Bass gebruikt bij optredens ge
woon platen die in de winkel te
koop zijn. Van de meeste nummers
staan er ook de instrumentale ver
sies op, waarmee Bass zijn aan acro
batiek grenzende scratch-kunsten
verricht. "Die plaat is eigenlijk be
doeld als mini-elpee, hij ligt ook vrij
goedkoop in de winkel. De instru
mentale tracks zijn uitsluitend be
doeld voor mij, wanneer anderen
daar plezier in hebben is dat meege
nomen. Amerikaanse rappers laten
vaak speciale instrumentale platen
persen, maar daar hebben wij het
geld niet voor", aldus Bass.
D.A.M.N. is niet bepaald een
nietszeggend groepje, daar laten de
referenties op de hoes geen twijfel
over bestaan. Groepen als 'Public
r Enemy', 'Malcolm X' en 'Martin Lu
ther King' liggen wel enigszins in de
lijn der verwachtingen, maar waar
om worden Tears For Fears, John
Lennon en 'Aquarius: 'A new day is
slowly rising' aangeroepen? Heb
ben we hier te maken met nieuwe
hippies? "Nee, hoor", zegt Bass.
"Maar in al dat soort dingen zit wel
iets goeds. We hebben bewondering
voor de ideeën van Malcolm X,
maar de situatie op het gebied van
rassentegenstellingen is hier wel
even anders dan in Amerika. Daar
om klinken we minder radikaal dan
Public Enemy".
Individualisme en eigen verant
woordelijkheid, dat blijkt de bood
schap van D.A.M.N. te zijn. 'Don't
accept mass notion', loop niet ach
ter de ideeën van de massa aan maar
pas ze toe op je eigen situatie. "Voor
jezelf denken", zo verwoordt Bass
de boodschap. Het wil een enkele
keer wel eens gebeuren dat het no
dig is om het D.A.M.N.-publiek, of
althans enige lastige elementen
daaruit, op hun verantwoordelijk
heid te wijzen. "Er zitten wel eens
van die rotzooimakertjes in het pu
bliek, maar Ricardo is er altijd goed
in om die lui met hun gedrag te con
fronteren. En als dat niet helpt, zet
ten we gewoon (prijsnummer van
de plaat, JH) 'Peace' in. Dan moeten
ze zich wel rustig houden".
UTRECHT (ANP) - Tijdens de
Nacht van de Poëzie in het Vreden-
burg in Utrecht, dat deze keer de
tiende in successie is, treden acht
van de vijfentwintig dichters voor
het eerst op. De nacht begint op 3
maart om acht uur en duurt tot een
uur of drie. De belangstelling is
enorm. De organisatoren verwach
ten dat de kaarten, die veertig gul
den per stuk kosten, vandaag al zijn
uitverkocht.
Twee dagen eerder begint in de
foyer van de grote zaal van het Vre-
denburg de expositie ,De Nacht ge
fotografeerd' die tot 1 april duurt.
Ze laat de negen voorgaande edities
van de Nacht van de Poezie zien
zoals Jaap de Boer, Chris van Houts
en'Michael Kooren die vastlegden.
Hoofdmoot van De Nacht is dat
de Nederlandse en Belgische dich
ters uit eigen werk lezen. Dit wordt
afgewisseld met muzikale en ande
re tussenstukjes, gepresenteerd
door de Belgische journalist Piet
Piryns en de Nederlandse dichter
Ed Leeflang. Dit tweetal heeft An
neke van Dijk van het Vredenburg
bijgestaan bij het samenstellen van
het hele programma.
Voor het eerst, en meteen twee
keer, treedt in De Nacht Armando
op. Hij is behalve als dichter ook te
beluisteren als violist in het zigeu
nerorkest Tata Mirando. Ook ma
ken Ienne Biemans, Carla Bo-
gaards, Elisabeth Eybers, Sjoerd
Kuyper, Rob Schouten, Victor
Vroomkoning en Willem Wilmink
in De Nacht hun debuut.
Aan het woord komen de dichters
Dirk van Bastelaere, Jan Boerstoel,
Hugo Claus, Herman de Coninck,
Charles Ducal. Luuk Gruwez, Elma
van Haren, Gerrit Komrij, Rutger
Kopland, Gerrit Krol, Adriaan Mor-
riën, Leonard Nolens, Norman de
Palm, Astrid Roemer, Bert Schier-
beek, Eddy van Vliet en Ad Zuide
rent.
Voor de overige programmapun
ten staan genoteerd: slagwerkgroep
Cirle Ensemble, Willem Breuker
Kollektief, het herenkwartet Canta
bile, zes vocalisten als The Flying
Pickets, cabaretier Jaap Mulder,
het duo Hans Teessink en John
Sass en de Argentijnse accor
deonist Raül Barboza en zijn groep.
Deejay Bass en L. Rock van de rapgroep D.A.M.N: 'De situatie is hier heel
anders dan in Amerika. Daarom klinken we minder radicaal dan Public
Enemy'. (foto gpd)
