Handicap wordt handelsmerk Jan Timman kan patstelling doorbreken Rik Smits (23) speelt lengte uit in het Amerikaanse profbasketbal 'Mijn kansen voor de match tegen Karpov zijn de laatste tijd gestegen' TINIMAM ARPOV Het Brabantse lieverdje bestaat niet meer. Rik Smits is een echt 'grote jongen' geworden. Met onbegrensde mogelijkhe den. Sportief en financieel. Anderhalfjaar nog maar holt de 23-jarige speler mee in het Amerikaanse profbasketbal (NBA). Bij de Indiana Pacers in het streng gelovige Indiana polis, de stad met de schoonste straten van de Verenigde Staten en met fantastische sportaccommodaties. Fans en club lopen met hem weg. General-manager Walsh praat nu al over contractverlenging. Hoewel Smnits nog drieeneen- half jaar vastzit aan de Pacers wil de managerzijn aankoop voor nog eens vijf jaar vastleggen. Hij heeft er dertig miljoen gulden voor over. Coach Versace is lyrisch over zijn blanke center. "Over drie jaar behoort Rik tot de beste vijf centers van de NBA. Als hij wil". De loopbaan van Rik, zonder c als het kan, Smits heeft de vaart van een 'slam- dunk'. Hij is van het type voor wie Ame rikanen op de bank gaan staan. Zeven jaar geleden was hij nog een onhandige bonestaak. Een bescheiden, introverte Brabander, die gebukt ging onder zijn lengte van 2 meter 21, en in alle eenzaam heid aan auto's en motoren knutselde. Wat in Nederland een curiositeit was, werd in de States de hoeksteen van zijn profbestaan. In de zomer van 1984 schreef hij zich in op het Marist College in Poughkeepsie, New York. Om er gra tis te studeren en om er te basketballen. In razend tempo werd hij meester over zijn eigen onhandigheden en leerde hij zijn lengte uit te buiten. "Ik kon niet veel. Dat was mijn voordeel", blikt hij lachend terug. "Ik deed niet veel op het veld. En kon dus weinig fout doen. Wat ik leerde van coach Magarity, leerde ik goed en snel". Zo goed en zo snel dat hij na vier jaar bij alle profclubs hoog op het ver langlijstje stond. De Pacers plukten hem op 28 juni 1988 in New York als tweede uit de jaarijkse aanbieding van de colle ge-spelers. Multi-miljonair Met één pennestreek was Smits miljo nair. Multi-miljonair. Hij tekende een contract voor vijfjaar, dat hem een klei ne vijftien miljoen gulden garandeerde. Exclusief premies. De cheque met het te- kengeld bracht hij naar de bank. Pas aan het loket zag hij hoeveel die waard was: 600.000 dollar (1,2 miljoen gulden). "Ik heb het op de bank gezet. Een paar uur later ben ik teruggegaan. Ik had het ge voel dat ik iets met dat geld moest doen". Hij kocht een draadloos bestuurbare mi niatuur auto van 1300 dollar, die een snel heid van 100 kilometer per uur haalde. "De rest van het geld", hij kan er hard om grinneken, "heb ik weer teruggebracht naar de bank". Zijn eerste jaar bij de Pacers verliep chaotisch. De sfeer in de ploeg was slecht, de prestaties overeenkomstig. De club versleet drie coaches, voordat Dick Versace in januari '89 de functie van eer ste coach bij de Pacers aanvaardde. On der Versace, daarvoor assistent-coach bij de Detroit Pistons, kwam de vooruit gang terug in het spel van de Brabander. Aan het einde van het seizoen, na 82 wed strijden in vijf maanden, logen de rap portcijfers er niet om: 11,7 punten, 6,1 re bounds, 1,84 geblokkeerde schoten in 24,9 minuten per wedstrijd. Hij werd er de beste eerstejaars center van het sei- zoen mee. Goed voor een bonus van 100.000 dollar. Halverwege het tweedejaar zijn de sta tistieken nog leuker: 14,6 punten, 6,2 re bounds, 2,1 geblokkeerde schoten in 28,1 minuten. Nog waardevoller is de gedaan tewisseling die Smits in anderhalf jaar onderging. De Eindhovenaar werd van een hobbyist een zelfbewuste prof. Een beroepsporter, die overtuigd raakte van zijn eigen kwaliteiten en besefte dat hij de mogelijkheden heeft in de NBA te sla gen. Jungle Het verlegen Brabantse lieverdje heeft het veld geruimd voor een economisch spelende center die in de straatgevech ten onder de borden nog maar zelden te rugdeinst. "Ik heb geleerd van me af te slaan. Als ik moet rammen, gemeen moet zijn, ram ik, ben ik gemeen. Anders ga je er onherroepelijk onderdoor in de jungle bij de borden. Centers krijgen de meeste klappen. Hanteren het principe oog-om- oog-tand-om-tand. Altijd en overal. On geacht de tegenstander en de stand". Versace is tevreden met die ontwikke ling. "Rik wordt een grote. Een killer. Hij geeft zijn ogep goed de kost. Leert snel. Moet ook. Een kwestie van overleven". Volgens de coach bezit zijn pupil met zijn 250 pond nog wel te weinig kracht in het bovenlichaam. "Hij moet de schou ders van Ben Johnson krijgen. Niet diens snelheid. Er kan nog twintig, der tig pond bij zonder dat hij aan snelheid en sprongkracht inboet". De coach heeft alle vertrouwen in de toekomst. "Rik bezit de mogelijkheden in twee, hooguit driejaar door te dringen Rik Smits (l):"Ik heb geleerd van me af te slaan. Als ik moet rammen, gemeen moet zijn, ram ik, ben ik gemeen. Anders ga je er onherroepelijk onderdoor in de jungle bij de borden". (foto ap> tot de elite onder de centers. Dat moet hij zelf willen. Hij moet er voor honderd pro cent achter staan. Hij moet niet te vroeg aan zijn pensioen gaan denken. Met zijn geld willen gaan spelen. Dan mislukt het en wordt hij een gewone center, zoals er dertien in een dozijn gaan. Hij moet agressiever worden. Dominanter vooral. Bepaalde technische aspecten verbete- "Rebounden bijvoorbeeld en zijn 'hookshot'. Maar hij moet vooral leren een stabiele, constante factor te zijn bin nen de ploeg. Rik is nog te wisselvallig, te onberekenbaar. Hij had een fantasti sche december-maand en was bedroe vend in januari. Voor een tweedejaars geen abnormaal verschijnsel. Zeker niet in zijn geval. Pakweg vijf jaar geleden was hij nog op zoek naar zijn klompen en naar het gat in de dijk waarin hij zijn vin ger moest stoppen. Maar stabiliteit is een absolute voorwaarde om te slagen. In mijn ogen heeft Rik het karakter, de dis cipline, de toewijding om te willen sla gen". Smits is zich bewust van zijn tekortko mingen. "De voornaamste zijn dat ik kracht tekort kom en te grillig ben". Spiermassa kweekt hij in het ultramo derne krachthonk van de Pacers. De gril ligheid wijt hij aan het nomadenbestaan, het reizen kris-kras door de Verenigde Staten. "Wij maken 200 tot 300 vlieguren per seizoen. De dichtstbijzijnde tegen stander is Chicago. Een half uur vliegen. De rest is verder dan een uur. We reizen eerste klas, leven in eerste klas hotels, worden prima verzorgd, maar het blijft slopend. Moordend. Ik ben er nog steeds niet aan gewend. Heb periodes dat ik te gen een muur oploop". Openbaring Voor de fans is Smits een openbaring, een geschenk uit de hemel. Robby Ro bertson, 53, vader van vier kinderen, slaat geen thuiswedstrijd over. Heeft al zeven jaar een seizoenkaart. Zit al zeven jaar in de clubkleuren op dezelfde stoel in de Market Square Arena. "Walsh moet Rik een contract voor het leven geven. Een enorm talent. Hij wordt een supers ter". Robertson geeft toe dat hij aanvanke lijk twijfelde aan de talenten van Smits "Toen we hem voor de eerste keer zagen, dachten we: wat moeten we met die lan ge uit Europa? We noemden hem Rich Smits. Maar hij heeft ons overtuigd. En hij wordt nog veel beter". Wat Robertson bijzonder in Smits waardeert, is zijn be scheidenheid. "Rik is geen snoever. Daar lopen er genoeg van rond in de Arena. Hij is altijd vriendelijk voor de fans. Nooit te beroerd een handtekening te ge- Smits is populair, maar niet de lieve ling van het publiek. "Daarvoor is hij te gereserveerd", is de verklaring van tv- verslaggever Hammons. "Hij heeft nooit veel te zeggen. Je moet de woorden uit zijn mond trekken". Smits kiest bewust voor de anonimi teit, maar onttrekt zich nergens aan. Zo is het een ongeschreven wet in de Ameri kaanse sport, dat profs aan liefdadigheid doen. "Ik doe mee aan een anti-drugs programma. Val niet buiten boord, heet dat. Ik bezoek per seizoen zo'n 6000 leer lingen. Verder heb ik soms handtekenin gensessies". Daarnaast schonk hij aan het Marist College 80.000 gulden voor de aanleg van een nieuwe vloer in de sport zaal. "Daar is in feite alles begonnen, in ieder geval mijn leven als basketballer." Elf auto's De Brabander woont in een riante villa in een buitenwijk van Indianapolis. Met elf auto's: zeven Cadillacs, twee Chevrolets en twee Fords. "Ik heb twee nieuwe wa gens. Voor het dagelijks gebruik. De rest is antiek. Een investering". Zijn eerste wagen, een 1976 Coupe de Ville van 1000 dollar, heeft hij nog steeds. Bovendien heeft hij nog vijf motoren, waaronder een Zundapp uit 1958. Racen mag hij niet. Dat staat in zijn contract. "Ik mag niet zeilvliegen, zweefvliegen, parachu tespringen, motorrijden en autoracen. En geen vliegtuig besturen". Eigenlijk mag hij alleen maar basket ballen. Scoren, blocken en rebounden. Daarvoor heeft Walsh een vermogen over. De manager wil nog voor het einde van het seizoen de verbintenis van Smits openbreken. "We willen Rik behouden. We hebben een jonge ploeg. Een team voor de jaren negentig. Daar zal Rik een belangrijke rol in spelen. Er bestaat be langstelling voor hem. De Lakers en Cel tics hebben al eens geinformeerd naar een mogelijke spelersruil". Walsh zou graag zien dat Smits tot het einde van zijn loopbaan in Indianapolis zijn trapezewerk verricht. "Wij hebben daar veel geld voor over. We denken dat Rik tot de categorie van de drie miljoen dollar-spelers gaat behoren. Aan die be dragen denken wij bij een nieuw con tract". Dertig miljoen gulden in vijfjaar, Van Basten en Gullit waren tot nu toe de enige Nederlandse sportmensen die in dergelijke bedragen dachten. Smits wordt er niet koud of warm van. "Er wor den in de NBA gigantische salarissen be taald. Rasmussen van Denver krijgt 16,5 miljoen dollar in zes jaar. Ik ben veel be ter. Maakte tegen hem 32 punten thuis en 34 uit. Dan ben ik toch veel meer waard. Ik heb geen haast. Mijn huidige contract loopt nog drie en een half jaar". De naïeve slungel bestaat niet meer. Basketbal is een bedrijf, een heel groot bedrijf. Rik Smits voelt zich er in thuis. Zijn 2 meter 21 is geen handicap meer. Het is zijn handelsmerk. ANP Jarenlang werden Karpov en Kasparov als ongenaakbaar beschouwd binnen de schaakwereld. Een toernooi-overwin- ning voor anderen was eigenlijk alleen mogelijk indien beiden afwezig waren. Dit is wat Karpov betreft afgelopen. Waar Kasparov heerst als nooit tevoren met een rating van 2800, daar brokkelt het imperium van Karpov af. Het begon met zijn match tegen Joe- soepov afgelopen najaar in Londen. Kar pov bleek uitermate slecht voorbereid en had zijn handen vol aan een tegenstan der die tot dan toe nog nooit een partij van hem had gewonnen. In een later toer nooi in Italië eindigde hij iets boven de middenmoot en zeer opmerkelijk was het recente bericht over zijn partij tegen de schaakcomputer Deep Thougt. Zelfs daarin kwam Karpov in gevaar, voordat hij alsnog won, aldus de waarnemers ter plaatse. Karpov was niet voor commen taar bereikbaar. Een goed moment om Timman aan het woord te laten. "Mijn kansen in een match tegen Kar pov zijn de laatste tijd inderdaad geste gen. Dat komt echter voornamelijk om dat ik zelf veel beter ben gaan spelen. Al leen weet ik niet of iedereen dat wel in de gaten heeft', zegt Timman. Verhalen over de andere beslommeringen van Karpov, die zich veel met politiek bezig houdt, zwakt hij af: "Karpov heeft het in derdaad erg druk maar dat zijn toch vaak verplichtingen die met zijn positie sa menhangen. Ik zelf ben ook met organi satorische zaken bezig binnen de GMA (de grootmeester-vakbond), maar dat hoeft mijns inziens niet, nadelig te zijn voor je spel". Timman bereidt zich uiterst serieus voor op de match. Hij heeft een week gewerkt Op 8 maart begint in Kuala Loempoer, de hoofdstad van Maleisië, de finale van de kandidatenmatches. De strijd gaat tussen Jan Timman en Anatoly Karpov. De winnaar heeft het recht om wereldkampioen Kasparov uit te dagen. Voor veel mensen is het vooruitzicht op de zoveelste match tussen Karpov en Kasparov niet erg aantrekkelijk. Een nieuw gezicht in de eindstrijd zou in dit ge val een groot succes voor het Nederlandse schaken betekenen, niet omdat Timman een produkt is van de Hollandse school, maar vooral vanwege de pro motionele waarde van zo'n treffen. door Rinie Kuijf met Kortsjnoi en is uitermate te spreken over diens inbreng. "Die man heeft enorm veel energie en heeft erg veel goe de ideëen. Mijn andere secondanten, zoals Andersson en Sax, moet ik eerst oppeppen met koffie of gin-tonic om ze in beweging te krijgen. En Hort wil meestal snel een wandeling maken, zo dat je moeilijk door kunt werken. Maar ja, je moet mijn secondanten ook zien als een vriendenclubje van leeftijdgenoten. Kortsjnoi is ook wat dat betreft anders. Met hem ga je niet even een avondje stappen". Timman maakt geen gebruik van een schaakcomputer, die tegénwoordig in zwang is als database. "Het is net als met het rijbewijs, ik heb er gewoon geen be langstelling voor", zegt hij. "Bovendien ben ik zeer tevreden over de manier waarop ik nu werk. Ik heb een beetje het idee dat al die grootmeesters zich alleen een computer aanschaffen uit status- overwegingen". Die status heeft Timman van zichzelf al: hij is het Nederlandse schaakwereldje in ieder geval ontgroeid. "Maar er is te genwoordig ook veel meer te doen. Trou wens", zo zegt hij lachend, "het is ook niet goed om teveel met Nederlandse schakers om te gaan". Timman is ook niet tevreden over de ontwikkeling van het Nederlandse scha ken. "Er komen maar weinig nieuwe ta lenten naar boven. Piket en Van Wely hebben zich op het laatste Hoogovens- toernooi niet als zodanig laten gelden. Aan de eindstand van de A-groep kun je zien hoe het ervoor staat. De Nederlan ders bungelden onderaan (als een kudde bange schapen, zoals Donner dat vroeger eens treffend omschreef'. Donner was toen overigens zelf één van de bungelende schapen, maar dat verhinderde hem niet die opmerking te maken, zoals Ligterink in een ochtend blad onlangs schreef over het 'regelen' van een opvolger van Timman. "Maar volgens mij duurt dat nog wel even", zegt de op te volgen persoon zelf. "Want zo ie mand wordt pas in 2001 geboren. Euwe was van 1901, ik ben van 1951 en daartus sen had je nog wel Donner maar dat was toch geen blijvende topper". Verpest Timman is dat wel en hij was en is dan ook een van de voortrekkers van de GMA, de vakbond van grootmeesters die een paar jaar geleden onder aanvoering van Kasparov werd opgericht om meer zeggenschap te krijgen. Timman is sa men met zijn vriend, de Belgische orga nisator Bessel Kok, als bestuurder actief in de GMA. Hij is echter niet tevreden over het functioneren ervan. "Je ziet nu bij de GMA hetzelfde verpeste klimaat als bij de Fide. De integere mensen hou den het voor gezien". Twistpunt is de wijze waarop de strijd met de wereldschaakbond moet worden gevoerd. Kasparov wil voorzitter Cam- pomanes op de knieën krijgen, maar Bessel Kok en Timman vinden datje met het sluiten van compromissen vaak ver der komt. Timman: "Het is frustrerend als je na lang onderhandelen iets op pa pier hebt staan en Kasparov blijkt dan niet akkoord te gaan. Vroeger had Kar pov als wereldkampioen de naam zijn machtspositie te misbruiken binnen de Sovjetunie. Hij bepaalde wie er naar het buienland mocht. Kasparov ging hier fel tegen tekeer, maar heeft intussen een vergelijkbare macht opgebouwd". De GMA heeft dan ook een wankele basis. "Als Bessel Kok en ik ermee stop pen dan valt de hele GMA uit elkaar en dan is Kasparov nog verder van huis" be toogt Timman. Terug naar zijn voorbereiding op het duel met Karpov. Voordat Timman af reist naar Maleisië wachten hem nog een paar partijen in Cannes. De altijd lastige Spasski is daar zijn tegenstander. De ex- Rus kan een goede graadmeter zijn. Ten minste, als Spasski niet vervalt in zijn 'gewoonte' om snel remise aan te bieden. Timman zal er alles aan doen om dat te verhinderen. "Ik zal hem dwingen om te spelen", zegt de schaker, die overigens niet meer wordt gesteund door de Neder landse schaakbond. "Op een gegeven moment kreeg ik te horen dat het beleid ten opzichte van het topschaken principieel gewijzigd zou worden, hetgeen er op neer kwam dat er niets meer gebeurde. Ik voel me nu dan ook tot niets meer verplicht en in mijn planning zal ik ook geen Nederlandse kampioenschappen of Olympiades op nemen", aldus Timman, die voor de bond niettemin een sleutelrol kan vullen. Hij kan deze patstelling doorbre ken: hoewel het schaken steeds popu lairder wordt, groeit het aantal leden to nog toe niet. Alleen als Timman su vol is tegen Karpov, kan dat op korte ter mijn veranderen. Jan Timman: "Mijn opvolger wordt pas in 2001 geboren'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 37