Het kerstpakket en
de fiscale 'eenvoud'
Steeds meer Amerika is Japans bezit
NABIJ
'God laest partij
van onmachtigen'
I REPORTAGE i
j_»n^r,ivi£j£.K lytjy
GEESTELIJK LEVEN
BREDA Het begon als
vereenvoudiging. 'Zicht op
eenvoud' heet het rapport
van de commissie-Oort uit
1986 dat de aanzet gaf tot wat
al lang niet meer 'belasting
vereenvoudiging' wordt ge
noemd. 'Belastingherzie
ning 1990' is de nieuwe, en
passender benaming. Vol
gens de oorspronkelijke op
zet zouden zo'n 1550 belas
tingambtenaren minder no
dig zijn. Maar ondanks de
heldere plannen zijn nu zeer
ingewikkelde regels opge
steld. Waardoor controle
veel extra ambtenarenuren
zal vergen. De besparing van
het aantal ambtenaren zal
daarom niet meer dan 1000
tot 1200 bedragen. En belas
tingontduiking en fraude
zullen toenemen.
door
Nel van Bemmel
Zo ziet de Vereniging van ambte
naren werkzaam in de aanslagrege-
ling en controle (VCAC) het tenmin
ste. Bij de vereniging zijn ambtena
ren uit het middenkader aangeslo
ten, die de gevolgen van 'Oort' het
sterkst voelen.
HET PLAN-OORT EN
DE FISCUS NA 1989
Voorzitter J.J. van de Kreeke:
"Met de oorspronkelijke plannen
waren we heel content. Maar toen
kwam de politiek. En kwamen de
belangenorganisaties. En nu zitten
we met de ellende".
Vice-voorzitter H.J.M. van Osch:
"De werkbesparing voor onze dien
sten zit hem vooral in het feit dat we
geen aanslagen in de premiesfeer
meer hoeven afhandelen. Dat gaan
de werkgevers doen. Daarnaast was
de verwachting dat minder controle
nodig zou zijn doordat werknemers
minder beroepskosten kunnen af
trekken. Daar heb ik al meteen mijn
vraagtekens bij geplaatst. Want veel
werkgevers zullen hun werknemers
daarin tegemoet komen. En dus
moeten wij weer gaan controleren
in hoeverre die vergoedingen be
lastbaar zijn".
Etentjes
Die bedenkingen dateren nog van
voor de politieke bemoeienis. Want
toen begon de ellende, volgens de
beide vakbondsmannen, dus pas
Ambtenaren vrezen meer fraude en controle na Oort
Van Osch en Van de Kreeke (rechts): "We hebben er zelf al de dikke Van l
representatie- en relatiegeschenken zorgvuldig vast te stellen".
echt. Het ergst was de invloed van
de werkgevers. Die waren behoor
lijk geschrokken van het plan om
etentjes, congressen, relatiege
schenken en nog heel veel meer niet
langer aftrekbaar te maken voor de
fiscale winst. Onder hun invloed
heeft de vorige staatssecretaris van
financiën Koning plannen ontwik
keld voor de zogenoemde 'gemeng
de kosten' die nu voor een doolhof
van regels zorgen.
'Gemengde kosten' zijn kosten
die voor een deel zakelijk (aftrek
baar) en voor een deel privé (niet af
trekbaar) zijn. Dus zijn zakenlun-
ches nu nog voor 75 procent aftrek
baar, congressen ook voor 75 pro
cent en relatiegeschenken onder de
Winkelcentrum
Leidsenhage
WcarDüsse-MwPe™ n in Kers,s,eer
U^stiiAUopentecloe^
fiiiaoafi qewocw
C ^VMooi.VeUo voorcWg/
4ÉF
Dat moet je meemaken.
WINKELCENTRUM LEIDSENHAGE*
vijftig gulden voor 75 procent en bo
ven de vijftig gulden helemaal niet.
Om maar een paar voorbeelden te
noemen.
De werkgevers die met hun
pleidooien bij de staatssecretaris
mede de veroorzakers van deze gek
ke regels zijn, zitten nu zelf met de
gebakken peren. Van de Kreeke en
Van Osch horen vaak van belasting
mensen die bij de werkgevers ko
men, dat deze totaal niet weten hoe
ze de nieuwe regelingen moeten
toepassen hoewel deze 'werkge-
vers-regels' al in juli zijn ingegaan.
De regels voor de inkomstenbelas
ting moeten per 1 januari aanstaan
de ingaan. Werknemers kunnen
dan veel beroepskosten niet meer
van hun belastbaar inkomen aftrek
ken. Werkgevers oriënteren zich nu
al uitgebreid bij de belastingdien
sten op de vraag wat de fiscaal gun
stigste manier is om hun werkne
mers wat tegemoet te komen: bij
voorbeeld meer loon, een onkosten
vergoeding, of een auto. Van de
Kreeke laat een uitgebreide publi
catie zien waarin per onderwerp (re
latiegeschenken, voedsel-dranken-
genotsmiddelen, kleding, congres
sen, cursussen, auto, enz.) staat uit
gespit wat het voordeligst uitvalt.
Extra zuur voor de belastingamb
tenaren is dat ook zij hun aftrekpos
ten (bij voorbeeld voor de personal
computer) kwijt raken,- maar dat
hun werkgever daar helemaal niets
extra's tegenover stelt.
Tegelijkertijd speelt ook nog
'even' de reorganisatie van de belas
tingdienst, waarbij alle 30.000 belas
tingambtenaren betrokken zijn. Het
is de grootste reorganisatie die ooit
bij een overheidsdienst heeft
plaatsgevonden; deze moet tussen
de gewone werkzaamheden door
plaatsvinden. Doordat het aantal in
specties wordt teruggebracht van
200 naar 60, krijgen veel ambtena
ren een andere standplaats. Velen
moeten verder gaan reizen.
Bovendien moeten mensen die
vroeger over de loonbelasting, de
inkomstenbelasting, de omzetbe
lasting of de vennootschapsbelas
ting gingen, voortaan deskundig
zijn op alle vier terreinen. Dat vergt
dus nogal wat bijscholing. En dan
zijn er nog de mappen. Vele miljoe
nen mappen moeten een nieuwe
plaats krijgen. "Het is jammer dat
deze operatie met de invoering van
'Oort' samenloopt", meent Van de
Kreeke.
44 cent
Hoe 'Oort' voor ambtenaren precies
extra werk oplevert, valt het best
duidelijk te maken aan de hand van
een aantal voorbeelden. Neem nu
de kilometervergoeding. Vanaf ja
nuari aanstaande mag de werkge
ver nog slechts 44 cent per kilome
ter onbelast vergoeden. Over iedere
cent die een werknemer meer
krijgt, moet hij inkomstenbelasting
gaan betalen. Het gevolg is dat dui
zenden werknemers lease-auto's
van hun baas krijgen.
Echter: een werknemer die een
auto van de zaak meer dan 2000 ki
lometer per jaar privé gebruikt,
moet 20 procent van de catalogus-
waarde bij zijn belastbaar inkomen
optellen. In de eerste plaats ver
wachten Van de Kreeke en Van
Osch dat nogal wat mensen die
laatste verplichting zullen aanvech
ten; dat betekent dus werk voor de
belastingdienst. Bovendien is bo
vengenoemde 20 procent een reden
waarom mensen (die dat tot nog toe
toe misschien niet deden) een aan
slagformulier voor de inkomstenbe
lasting moeten invullen. Van de
Kreeke: "Wij verwachten dat dat tot
70.000 tot 80.000 aanslagen extra per
jaar leidt".
Maar het meeste extra werk zit 'm
in de controle. Van Osch komt met
het voorbeeld van het kerstpakket.
Stel, een ondernemer wil kerstpak
ketten verstrekken aan klanten, aan
potientiële klanten, aan personeel
en aan diverse relaties. Volgens de
nieuwe belastingregels is hier spra
ke van vier categoriën. De eerste is:
'representatiegeschenken' (voor 75
procent aftrekbaar). De tweede 're
clame' (geheel aftrekbaar). De der
de 'loon' (volledig aftrekbaar). De
vierde 'relatiegeschenken' (voor 75
procent aftrekbaar indien de pak
ketten minder dan vijftig gulden
kosten, duurdere pakketten hele
maal niet aftrekbaar).
Seksclub
Weliswaar zijn voedsel, dranken en
genotmiddelen voor personeel ei
genlijk voor 75. procent aftrekbaar,
maar omdat het potje jam in het
pakket dan onder andere regels zou
vallen dan het kandelaartje, heeft
de staatssecretaris besloten voor
kerstpakketten voor personeel één
lijn te trekken. Van Osch: "Hoe
kunnen wij als ambtenaren nu con
troleren of een werkgever dat alle
maal juist heeft gedaan. We hebben
er zelf al de dikke Van Dale bij no
dig om het verschil tussen represen
tatie- en relatiegeschenken zorgvul
dig vast te stellen".
Minder gangbaar, maar zeer tot
de verbeelding sprekend is het
voorbeeld van de seksclub. Stel:
een ondernemer nodigt zijn relaties
uit voor een bezoek aan een seks
club. Verreweg het voordeligst is
het voor hem om zelf mee te gaan en
persoonlijk te betalen. In dat geval
is het uitje namelijk 'representatie',
voor 75 procent aftrekbaar dus.
Gaat hij echter niet persoonlijk
mee, dan valt de trip onder 'relatie
geschenken'. En aangezien dit ge
schenk wel eens duurder dan vijftig
gulden zou kunnen zijn, draagt de
fiscus er niets aan bij. Aan de belas
tingambtenaar te controleren waar
de ondernemer zich de betreffende
avond bevond.
Etentjes van de zaak mogen on
dernemers nog voor 75 procent voor
de belasting aftrekken. Wat is er
eenvoudiger dan de restauranthou
der te vragen een te hoog bedrag op
de rekening te zetten zodat de on
dernemer het feitelijk betaalde be
drag toch in zijn geheel kan aftrek
ken. Van de Kreeke: "De horeca is
niet gelukkig met deze regels. De
bedrijfstak vreest vaak het verzoek
te krijgen op deze manier mee te
werken aan fraude. En dat is voor
de belastingdienst eveneens zeer
moeilijk te controleren".
Van de Kreeke verwijst naar een
studiedag van afgelopen najaar op
de Erasmus Universiteit Rotterdam
waar belastingdeskundigen una
niem concludeerden dat het nieuwe
belastingsysteem leidt tot meer be
lastingontduiking en meer fraude.
Van de Kreeke: "En dat is ook de
mening van de VCAC".
januari 1990. Op 2 december verscheen
een interview met de bankier Oort,
naar wie de plannen zijn genoemd).
WASHINGTON - Toen begin dit jaar de Sears Tower in Chicago, het
hoogste gebouw ter wereld, te koop was, trok dat de belangstelling van
een van Japans grootste projectontwikkelaars. Met het geld dat die Ja
panse firma tot zijn beschikking had, zou het een koud kunstje zijn ge
weest alle Amerikaanse concurrenten weg te vagen. Maar uiteindelijk
deed de onderneming niet eens een bod op de Sears Tower. De reden:
druk van het Japanse ministerie van financiën.
door
Henk Dam
Wat de projectontwikkelaar te ho
ren kreeg, was zoiets als: "Doe dat
nou niet. Amerikanen zien de Sears
Tower als een symbool van hun
macht. Het valt niet goed, als nu
juist dat prestigieuze gebouw in on
ze handen komt. Daarmee worden
de belangen van Japan geschaad".
De Japanse overheid is, meldt de
New York Times, ook eigenlijk he
lemaal niet zo blij met de overname
van Rockefeller Center in New
York door de Japanse onroerend
goed gigant Mitsubishi. Een in de
krant geciteerde Japanse regerings
functionaris: "Wij kijken erg zorg
vuldig naar de reacties in de Vere
nigde Staten. We zouden ons goed
kunnen voorstellen dat dit een emo
tionele vloedgolf teweeg brengt".
Maar van die terughoudendheid
was elders in Japan niet veel te mer
ken. De tv-journaals bijvoorbeeld
lieten onlangs beelden van de be
faamde skyline van New York zien,
waarop in kleur de Japanse bezit
tingen waren aangegeven. En wie
verdere bewijzen van de nieuwe Ja
panse assertiviteit zoekt, hoeft maar
naar de bestsellerslijsten te kijken.
Bovenaan staat 'The Rise and Fall
of the Great Powers' van de Ameri
kaan Paul Kennedy, waarin de zijns
inziens onvermijdelijke teloorgang
van Amerika wordt beschreven. Te
kenend is de kaft van de Japanse
vertaling van deze bestseller. Daar
op zie je, hoe Uncle Sam als leider
van de wereld van zijn voetstuk
stapt, om plaats te maken voor een
Japanner. Die kaft is een Japans
idee, en Kennedy is er naar verluidt
nogal boos over.
Op de tweede plaats van de lijsten
staat overigens 'Het Japan dat nee
kan zeggen', waarin Sony-baas
Akito Morita betoogt dat Japan, ge
geven zijn technologische en econo
mische 'kracht, nu de positie heeft
om Amerika te zeggen: bemoei je
waarop wij za
ken doen.
Jaloezie
Dit alles staat uitgebreid in de Ame
rikaanse kranten beschreven, en
dat draagt bij aan het toch al zeer le
vende gevoel dat Japan bezig is een
erg grote mond te krijgen. De weer
zin daartegen mag niet worden on
derschat. Er bestaat groeiende irri
tatie over het feit dat Japan, de ver
liezer in de Tweede Wereldoorlog,
nu alsnog, op een geleidelijke ma
nier, bezig is de VS te kloppen. Ja-
loezie en zelfs racisme spelen daar
bij geen kleine rol.
Dat zoiets als het Rockefeller
Center nu ook al in handen van de
Japanners is overgegaan, zal dit
soort gevoelens verder versterken.
Want het Rockefeller Center is zo
veel als het hart van Manhattan.
Voor het bedrag van 846 miljoen
dollar heeft Mitsubishi een meer
derheidsbelang gekregen in de 19
gebouwen die tot het centrum be
horen, waaronder de befaamde Ra
dio City Music Hall, het General
Electric gebouw, het Time Life ge
bouw en het Manufacturers
Hanover gebouw.
De ijsbaan bij Rockefeller Plaza,
een van de grootste toeristentrek
kers die New York 's winters te bie
den heeft, is dus nu van Mitsubishi.
Zelfs de enorme kerstboom die elk
jaar op de Plaza staat en die altijd
weer goed is voor sfeervolle plaatjes
in alle Amerikaanse kranten, zal dit
jaar op Japans bezit staan.
Dat is moeilijk te verwerken voor
chauvinistische New Yorkers, die
ook al het Exxon-gebouw, het Tiffa-
ny-gebouw, het ABC-gebouw en
het Mobil-gebouw, stuk voor stuk
markante wolkenkrabbers, in Ja
panse handen zagen overgaan. El
ders in Amerika is het van hetzelfde
laken een pak. In Chicago hebben
Japanse Firma's 13 van de grootste
gebouwen in het hart van de stad in
handen. In Los Angeles is een-der
de deel van alle gebouwen in de bin
nenstad Japans. Japanners hebben
verder hele stukken van Hawaii op
gekocht.
De aankoop van zoveel onroe
rend goed is een ontwikkeling van
de laatste jaren. Volgens cijfers van
het Amerikaanse ministerie van
handel was in 1984 de waarde van
het Japanse onroerend goed in
Amerika 744 miljoen dollar. Vorig
jaar ging het om meer dan 10 mil
jard dollar.
En het blijft niet bij onroerend
goed. Japanse ondernemingen ko
pen ook op grote schaal Amerikaan
se bedrijven op. Zo werd in oktober
bekend, dat Sony voor een bedrag
van 3,4 miljard dollar Columbia Pic
tures had overgenomen. CBS Re
cords is in Japanse handen, Firesto
ne Tire and Rubber, de Inter-Conti-
nental Hotels, Reichhold Chemi
cals.
Alles bij elkaar zijn de Japanse in
vesteringen in Amerika opgelopen
van 16 miljard dollar in 1984 tot 53
miljard dollar vorig jaar. Na Enge
land is Japan nu de grootste inves
teerder in Amerika, groter dan ons
land, dat tot vorig jaar op de tweede
plaats stond. Om de Japanse econo
mische invloed in ook nog wat an
dere cijfers weer te geven: meer dan
300.000 Amerikanen werken nu
voor Japanse bedrijven, een getal
dat snel stijgt.
Heel wat Amerikanen zijn, zoals
gezegd, met deze situatie allesbe
halve gelukkig. Maar ze zullen het
vooralsnog moeten blijven pikken
dat hun meest prestigieuze gebou
wen en bekendste bedrijven in Ja
panse handen overgaan. Want de si
tuatie is geleidelijk ontstaan dat al
leen Japanse firma's nog het geld
bijeen kunnen brengen om bijvoor
beeld de aankoop van honderden
miljoenen dollars kostend onroe
rend goed te kunnen bekostigen.
Er zal dan ook de komende tijd
nog genoeg reden voor gewone
Amerikanen zijn om zich te irrite
ren. Dat zou overigens een politiek
staartje kunnen krijgen, want de
Congresleden in Washington weten
dat ze bij hun kiezers scoren als ze
naar doen tegen Japan
Wetjes
Met name bij de Democraten in het
Congres is de bereidheid om Japan
met z'n half of heel gesloten mark
ten aan te pakken groot. Er zullen
de komende tijd, is het niet vanuit
het Congres dan wel vanuit het Wit
te Huis, nog best wel wat wetjes van
protectionistische aard komen. De
vraag is evenwel gewettigd of Ame
rika zich dat nog wel kan veroorlo
ven.
Leids Buurten Werk in jaarverslag:
LEIDEN Het Pastoraal Buurten Werk (PBW) in Leiden kiest
vooral voor hen die in de christelijke traditie 'de armen' wor
den genoemd. Deze keuze wordt gemaakt, "omdat we over
tuigd zijn, dat God een partijdig God is en daarom kiest voor
onmachtige mensen", zo schrijven de twee werkers van het
PBW, Martin van der Velden en Erna Treurniet, in het verslag
over het afgelopen seizoen.
EN VER
De werkzaamheden van het twee
tal in de Transvaalbuurt en
Slaaghwijk variëren van persoon
lijke pastorale contacten tot het
voorzitten van buurtbijeenkom
sten over stookkosten of pogin
gen om het vandalisme in de wijk
te verminderen, zo blijkt uit het
jaarverslag.
In een 'voorlopige karakterise
ring' van de werkzaamheden licht
het tweetal toe: "Het accent in het
werk ligt in 'het beoefenen van de
solidariteit, van samen-zijn' zo
wel van onszelf als van de mensen
die we tegenkomen. Mensen zijn
één en ondeelbaar, daarom zijn
aspecten van leven en samenle
ven wel te onderscheiden, maar
niet te scheiden".
Flexibiliteit is een voorwaarde
in dit werk, aldus het verslag. De
praktijk leert volgens de twee
werkers dat het PBW, dat nadruk
kelijk geen instituut wil zijn, een
functie vervult naast buurthui
zen, ander welzijnswerk of de ker
ken. "Vergeleken met het andere
welzijnswerk hebben we een on
afhankelijke en soms ook meer
een vertrouwensfunctie naar be
woners toe", is de indruk van
Treurniet en Van der Velden.
'Jezus werd niet
in stal geboren'
LEIDEN Het is een misvatting
te denken dat Jozef en de hoog
zwangere Maria niet gastvrij wer
den ondergebracht in Bethlehem.
Waar eeuwenlang 'herberg' is ver
taald, wordt een gastenkamer be
doeld. Daar dat vertrek al vol was,
bood de bewoner daarom met
"grote gastvrijheid" zijn eigen
woongedeelte aan.
Dit schrijft dr. G. H. Cohen Stu
art, theologisch adviseur voor de
Hervormde Kerk in Jeruzalem, in
zijn jongste contactbrief voor het
thuisland. Het is volgens hem
even onjuist als anti-joods om uit
het kerstevangelie op te maken
dat de mensen in Bethlehem voor
Maria de deur gesloten hielden.
Op grond van onderzoek van de
nieuwtestamenticus dr. Kenneth
Bailey, schrijft Cohen Stuart, dat
het Griekse 'kataluma', dat altijd
met 'herberg' is vertaald, gewoon
'vertrek' betekent. Volgens hem
betrof het in dit geval een gasten-
vertrek, waarover alleen de wel-
gestelden beschikten.
Deze kamer was echter al vol,
waarop de bewoner zijn eigen
leefruimte aanbood. Een kleinere
woning bestond toen uit één ka
mer, eventueel op twee niveaus,
waarin ook geslapen werd. 's Win
ters werden daar ook de dieren
gestald. "Volgens de wetten van
de gastvrijheid" werd dat gedeel
te ontruimd, door onder meer de
beesten buiten te zetten. "Voor
het Kind werd plaatsgemaakt in
de kribbe", aldus Cohen Stuart.
Zij schrijven verder: "Behalve
dat we door de kerk zijn aange
steld, is onze plek meer naast de
kerk dan er binnen". De twee
hebben in tegenstelling tot bij
voorbeeld de hervormde evange
list of de missionaire werkster
van de christelijk-gereformeer-
den in Leiden, geen functie bin
nen een van de wijkkerken. Het
PBW is volgens de werkers "eer
der werelds (oecumenisch) dan
kerkelijk georiënteerd".
Zij besluiten het jaarverslag:
"Wij ervaren het als een vorm van
kerkewerk, al zien we wel dege
lijk de ontwikkeling die dit werk
heeft doorgemaakt van traditio
nele evangelisatie naar wat het nu
is. Een vraag aan de kerk blijft:
waarom vindt de kerk het belang
rijk om mensen te werk te stellen
in stadswijken, waar bewoners
het moeilijk hebben en aan de
kerk weinig boodschap hebben?"
In het verslag wordt een kriti
sche kanttekening gemaakt bij de
aandachtsweek '1 op de 4' in het
kader van 'Leiden tegen verar
ming', die bedoeld was om de ver
arming van een op de vier Leide-
naren zichtbaar te maken voor an
dere drie. "Echter", zo vermeldt
het jaaroverzicht, "op de activitei
ten lieten de andere drie (ook ker
kelijke) Leidenaren het afweten".
'Evangelische
maffia' rukt
op in Brazilië
SAO PAULO (ANP) - Onafhan
kelijke evangelische groepen ma
ken een explosieve groei door in
Brazilië. Vooral in Sao Paulo win
nen de nieuwe predikers snel ter
rein; bijna wekelijks ontstaan er
nieuwe ontmoetingsplaatsen
voor hun volgelingen.
De 'Rua Conde Sarzedas is vol
gens protestantse leiders in Sao
Paulo "de straat van de evangeli
sche maffia". Om de twintig me
ter is hier een winkel te vinden
waar men evangelische lectuur,
langspeelplaten en cassettes kan
kopen. Zondags wordt er voor de
deur steevast een gebedsbijeen
komst gehouden.
Zo is in deze straat de tempel
van de 'Kerk van de Levende
God' te vinden, die wordt geleid
door Sinesio Cagliari. In het ver
leden preekte hij er samen met
zijn vrouw Elza, maar na de schei
ding scheurde ook hun kerkje. El
za de Oliveira opende recht tegen
over het pand van haar ex-man
een eigen ontmoetingsplaats, ge
naamd de 'Primitieve Kerk van
de Levende God'.
Van protestantse zijde wordt
erop gewezen dat het wel erg ge
makkelijk is om in Brazilië derge
lijke kleine gemeenschappen te
stichten. Nieuwe kerkjes hoeven
zich bij de burgerlijke overheid
slechts te laten registreren. Ze be
talen geen belasting, hebben wei
nig kosten en hun voorgangers
doen voortdurend een beroep op
de vrijgevigheid van de gelovi
gen.
Congreslid Afanazio Jazadhi
heeft de regering gevraagd een
onderzoek te beginnen naar deze
kerkelijke fondsen. Het is vol
gens hem heel goed mogelijk dat
sommige organisaties' hun geld
het land uitsmokkelen.
Dom Helder Camara
Dom Helder moet
mond houden over
sluiting seminaries
RECIFE (ANP) - Dom Helder
Camara, de vorige aartsbisschop
van Recife en Olinda in het
Noordoosten van Brazilië, moet
zijn mond houden over de slui
ting van twee progressieve semi
naries in die stad, waartoe het Va-
ticaan opdracht had gegeven. De
conservatieve hulpbisschop van
Recife, Joao Evangelistio Terra,
heeft Dom Helder verzocht geen
verklaringen meer af te leggen.
Het Theologisch Instituut en
het Regionaal Seminarie, beide
opgericht door Dom Helder Ca
mara, golden als opleidingsinsti
tuten voor progressieve theolo
gen die in hun werk de solidari
teit met de armen gestalte willen
geven. Het Vaticaan liet in sep
tember weten dat beide instellin
gen voor het einde van het jaar ge
sloten moesten worden omdat ze
niet aan de Vaticaanse eisen voor
een priesteropleiding zouden vol
doen.
Uit protest tegen de sluiting
wordt er in zeventig parochies en
basisgemeenten gevast. Dezer da
gen verschijnt een zwartboek
over de crisis waarvan de sluiting
van beide seminaries een voor
beeld is. Daarin wordt ernstig ge
protesteerd tegen het conserva
tieve beleid van aartsabisschop
José Cardoso Sobrinho, de opvol
ger van Dom Helder Camara.
Moker. De kerkelijke omroep
besteedt in de uitzending van
vanavond (zeven uur tot half acht)
onder andere aandacht aan het
jongerenpastoraat en de reis van
ds. A. Dronkers naar Roemenie,
vorige maand. Ontvangst via FM
105.7 of kabel FM 88.1.
Beroepingswerk
Gereformeerde Kerken: beroepen te
Nieuwerbrug aan den Rijn drs. W. H.
D. Pastoor Leek; aangenomen naar
Vlaardingen als geestelijk verzorger
van verpleeghuis Het Zonnehuis drs.
N C. de Fockert 's-Gravenhage-Es-
camp, naar Nagele i.c.m. Tollebeek
(part-time) rmv. drs. N. T. Overvliet-
van der Veen kand. aldaar.
Geref. Kerken vrijgemaakt: beroe
pen te Oegstgecst drs. P. Groen kand.
Kampen; beroepbaarstelling drs. P. J.
de Haan, Meeuwenweide 17, 3993 CK
Houten, tel. 03403-80183.
Gereformeerde Gemeenten: beroe
pen te Rotterdam-Centrum L. Blok
Nunspeet.
