Ik blijf liever gewoon Piet Rambergen
'Entertainers en hun voorbeeld'Piet Rambergen
Antilliaanse
'betaalradio'
CAMERA VOOR RUSSEN
Jean Nelissen in conflict
VRIJDAG 24 NOVEMBER 1989
door
Hans Heesen
en Lex Veerkamp
AMSTERDAM (ANP) - Het
radiostation Z-86 uit Curasao
heeft plannen om in Neder
land betaalradio te introduce
ren. Het is de bedoeling op 31
december te beginnen met
uitzendingen voor Antillianen
en Arubanen. Medio volgend
jaar wil het station starten met
uitzendingen vanuit Surina
me en medio 1990 vanuit Tur
kije en Marokko.
Het gaat om bestaande ra
dioprogramma's die via de sa
telliet naar Nederland worden
gestraald. Zij komen in Ne
derland op de kabel en voor 82
cent per dag kunnen abon
nees de rechtstreekse uitzen
dingen uit eigen land en in de
eigen taal ontvangen. Het
wordt de eerste abonnee-ra
dio in Nederland.
De programma's bestaan
uit nieuws, informatie, mu
ziek en sport. Radio-86 Curom
zegt zo te willen pro
beren een bijdrage te leveren
aan de pluriformiteit van de
nieuwsvoorziening van in Ne
derland wonenende allochto
ne groepen.
Snip Snap was dat maar liefst
vijfentwintig minuten! In de eer
ste Mounties-shows hadden we
zeven items in drie kwartier, in
de laatste show tweeëntwintig.
Het ging dus steeds sneller, tot er
helemaal niets meer was".
Tommy Cooper
„Veel beter dan Benny Hill vond
ik Tommy Cooper. Om hem
moest ik altijd erg lachen. Wat
een vakman! Ik heb hem ver
schillende keren in Engeland
aan het werk gezien en hij was
echt één van de beste gooche
laars van Engeland. Om zo'n goo-
chelact te kunnen doen, moet je
natuurlijk ook heel goed zijn. Je
moet immers niet alleen kunnen
goochelen, maar het ook kunnen
parodiëren".
„Maar absoluut de mooiste ko
mische sketch die ik ken, is nog
altijd Dinner for One, met die
dronken butler, gespeeld door
Freddy Frinton. Een hoogbejaar
de gravin nodigt gasten uit voor
haar verjaardagsdiner. Het tragi
sche is alleen dat die gasten al ja-
ran dood zijn, maar zij doet alsof
alles heel normaal is. En de but
ler speelt het spel mee. Hij
schenkt telkens iedereen in en
drinkt vervolgens zelf alle glazen
leeg. Zoals die man dat doet,
vind ik echt ongeëvenaard. Om
te gillen".
„Nou heeft die Freddy Frinton
z'n hele leven ook niets anders
gedaan dan alleen maar die ene
rol in die ene sketch; keer op
keer, over de hele wereld, dus
dan mag 't ook wel goed zijn.
Maar wat hij ervan weet te ma
ken, is echt adembenemend
knap. Hij heeft alle mogelijke va
riaties en accenten in de loop der
jaren kunnen uitproberen en dat
zie je. Als jongen was ik diamant
bewerker, want ik moest van m'n
vader een vak leren. Eigenlijk
kun je een rol vergelijken met
een ruwe diamant: je moet net zo
lang slijpen en polijsten tot hij
puntgaaf is. Freddy Frinton
heeft z'n hele leven lang aan éen
enkele rol zitten slijpen en polijs
ten. Geen wonder dus dat het re
sultaat een meesterwerkje is".
„Ze hadden mij gevraagd om
de Nederlandse versie te doen,
onder de titel Miss Sophie's Ver
jaardag. Maar dat heb ik gewei
gerd. Daar durfde ik niet aan te
beginnen. Ik hou er van om er al
tijd een schepje bovenop te
doen, er net dat ietsje meer van te
maken. Maar als dat niet gaat,
dan gaat het niet".
"Toen heeft Joop Doderer het
gedaan. Ook goed, hoor, maar ja.
je kunt het nooit beter doen dan
die man. Voor mij is dat zoiets
heiligs, daar moet je van afblij
ven. Voor je er erg in hebt zit je
iemand te imiteren. Dat is bijna
net zo onvermijdelijk als dat het
publiek je met het voorbeeld zal
vergelijken. Dan laat ik met lief
de alle eer aan Freddy Frinton en
blijf ik gewoon Piet Bamber-
gen".
Voorbeelden hebben ook voorbeelden gehad. Aan wie
spiegelde Fons Jansen zich, voordat hij zelf ging
optreden? En in wiens voetsporen wilde Piet
Rambergen treden, toen hij nog niet de bekende Piet
Rambergen was?
I Jf Rlokkcr kwam onlangs als eerste aan het woord in
een serie interviews onder de titel 'Het Voorbeeld'.
John Lanting en Fons Jansen volgden daarop en
vandaag is het de beurt aan Piet Rambergen. "Ik heb
een enorme waardering voor de meest uiteenlopende
entertainers".
AMSTERDAM - „Ik ben een jongen die altijd hard ge
werkt heeft en serieus en gedisciplineerd met z'n vak is
bezig geweest. Wat je doet, moet je goed doen. daar ge
loof ik in. De mensen denken dat ik een lachebek ben,
maar ik ben een ontzettend serieus mens. En verder,
tja... Hebbie de tijd tot morgenavond?"
Piet Bambergen (58) was dia
mantslijper in de Amsterdamse
Jordaan en in de avonduren helft
van een serieus gitaarduo. ge
naamd The Mounties, gestoken
in de kledij van de Canadese
bergpolitie. Hij deed één keer
een komisch lied en de zaal ging
plat. Er was een raskomiek opge
staan. The Mounties konden hun
gitaren aan de wilgen hangen,
hun nieuwe instrument was de
lach.
„Toen The Mounties van een
gitaarduo een komisch duo wer
den, moesten we natuurlijk hele
maal onder aan de ladder begin
nen. Ineens ben je entertainer,
komiek, maar wat is dat, hoe
werkt dat, wat vinden de mensen
wel en niet leuk? We moesten dat
nog helemaal uitvinden. Maar we
hebben daarbij bewust geen
voorbeelden voor ogen gehad,
want dan ga je anderen imiteren
terwijl je jezelf moet zijn. Ben
Turpin vond ik erg leuk, die oude
filmkomiek. Maar je liet 't wel uit
je hoofd om die na te doen. Sjon-
gejonge wat was die man scheel!
„We werden natuurlijk wel
eens vergeleken met andere ko
mische duo's uit die tijd. Snip
Snap, Abbott Costello, Johnny
Rijk. Dat hou je toch. Je vindt
altijd wel overeenkomsten, al
was het maar dat er altijd één de
aangever is en één de grappen
maker. Wij gebruikten vaak scè
nes van het Britse duo Malcolm
Wise en zij van ons. Dat was
een soort samenwerkingsver
band. Niet dat we pasklare
sketches van elkaar overnamen,
we gebruikten ze als basis-idee.
Dingen die je niet leuk vond, liet
je eruit. Je voegde er grappen
aan toe. Je bewerkte het voor het
Nederlandse publiek, dat toch
op sommige punten een andere
humor heeft dan het Engelse. We
stuurden elkaar de teksten van
onze sketches toe en daar bleef
het wel zo'n beetje bij. Wij gingen
bijna nooit naar Malcolm Wise
kijken. Een keer kan ik me wel
herinneren. Ze hadden een show
gedaan en het publiek was wild
enthousiast. Dus de gordijnen
gingen weer open en toen kwam
er ineens een wildvreemde
vrouw het toneel op om het ap
plaus in ontvangst te nemen, die
in de hele show niet voor was ge
komen. Niemand begreep er iets
van. Dat was geweldig. Dat soort
humor hadden ze, typisch En
gels".
Nieuwe generatie
„Jammer dat dat niet meer be
staat. die ouderwetse sketches.
Ik heb het achtentwintig jaar ge
daan en nu is de nieuwe genera
tie aan de beurt. Maar sketches
worden niet meer gedaan. De
tekstschrijvers zijn er ook niet
meer voor, want die kunnen
meer verdienen met series. Toch
denk ik dat er nog wel steeds een
publiek voor is. Wat dat betreft is
de humor niet veranderd. De eni
ge die het tegenwoordig nog doet
is André van Duin en daar zit dan
een hoop oud materiaal bij. Nou
weet ik wel dat Van Duin 't alleen
maar kan doen omdat hij flink
gesponsord wordt, want anders
is het financieel niet meer te bol
werken. Maar toch... kijk eens
wat een succes hij ermee heeft.
In het buitenland heb je dan nog
Benny Hill".
„Wat wel is veranderd is het
tempo van de sketches. Ook dat
zie je aan Benny Hill. Hij maakt
een blokje van tien sketches en
dat duurt een kwartier. Hup, tien
'quickies' achter elkaar, waarvan
er vijf leuk, drie superslecht en
twee redelijk zijn. Door de bank
genomen denkt iedereen dan:
nou dat was toch weer lachen.
Hij moet het echt van de snelheid
hebben, daardoor vergeet je de
slechte grappen. En dan te be
denken dat wij vroeger al snel
waren. Een sketch van ons duur
de zo'n veertien minuten, bij
HILVERSUM (GPD) „Ik ga door met mijn werk voor de NOS, des
noods neem ik ontslag bij mijn baas". Dat zegt Jean Nelissen, chef-
sport bij dagblad De Limburger en tevens wielerverslaggever voor de
NOS. Hoofdredacteur F. Wijnands van De Limburger heeft bepaald
dat per 1 januari bijverdiensten niet langer zijn toegestaan. Nelissen
zou om die reden moeten stoppen met zijn reportages van wielerklas
siekers en van de Tour de France voor de NOS.
De hoofdredactie van de Limburger baseert zich bij het besluit de
schnabbels te verbieden op een artikel in de dagblad-cao.
Volgens Nelissen, die al twintig jaar voor de NOS werkt, is de krant
door zijn naamsbekendheid er alleen maar beter van geworden.
DEN HAAG - Een opgeluchte Igor Borisov maakte gisteren triom
fantelijk het V-teken toen hij en zijn collega Boris Velivlov - beiden
naken deel uit van een Russische televisieploeg - een splinternieuwe
videocamera overhandigd kregen. Tijdens opnamen enkele maan
den geleden in Amsterdam voor de Russische televisie werd hun ap
paratuur gestolen. De camera werd het tweetal aangeboden door
een vertegenwoordiger van een bekende fabriek in het zuiden van
het land. (foto ANP)
Juke-box 100 jaar(l)
De juke-box is na 100 jaar naar het
museum verdwenen als gevolg
van de opkomst van video en cd.
Het eerste speelwerktuig, dat op
23 november 1889 op straat ver
scheen voor de verraste inwoners
van San Francisco werkte nog
met akoestische buizen en produ
ceerde een melodie naar keuze
ten koste van 20 dollarcents.
Deze aanpassing van de fono
graaf van Thomas Edison werd
bedacht door de Amerikaan
Louis Glass. Zijn landgenoot
Felix Gottschalk wierp zich ook
op de produktie. In die tijd moes
ten de toen nog kwetsbare gram
mofoonplaten van een box twee
maal per dag worden vernieuwd.
In 1906 kwam John Gabel op
het idee van een wisselaar. Ook
waren voor het eerst geen akoesti
sche buizen meer nodig, maar het
bleef veelal piepen en krassen
met het geluid.
Met de vondst van de elektri
sche geluidversterker in 1926
kwam Justus P. Seeburg, een
Amerikaan van Zweedse af
komst, met de „Seeburg Audio-
phone", die weldra concurrentie
kreeg van Automatic Phonograp
Corp van Homer Capehart.
Juke-box 100 jaar (2)
In 1933 ging Farny Wurlitzer sa
men met Capehart om de „Sim
plex" op de markt te brengen en
volgde een slag van 25 jaar halsaf-
snijdende concurrentie met Da
vid C. Rockola, een Canadees die
de „Rock Ola" uitvond.
De „Gouden Eeuw" voor de
juke-box kwam met de rock-and-
rollperiode van de jaren 50. Toen
was er in de VS een box op elke
330 inwoners. Maar uiteindelijk
viel in de tachtiger jaren de 45-
toerenschijf, die aan het eind van
de jaren 50 de oude 78-toerenplaat
opvolgde, zelf ten prooi aan de cd
en de video en verdween de juke
box in het museum, ofschoon lief
hebbers thans graag duizenden
tot tienduizenden guldens voor
een apparaat betalen.
De Oostenrijkse 'airborne di
visie' op manoeuvre? Nee, het is
sergeant Manfred Hintringer,
die onlangs de Europese water
ski-titel in de wacht sleepte en
het een aardige grapje vond om
eens in volle bepakking op de
latten te stappen. (foto epai
Pruttelkoffie
Koffie gezet r..et de oude pruttel-
methode geeft meer kans op een
hoger cholesterolgehalte dan fil-
terkoffie. Dat is de conclusie van
een onderzoek van dr. Diederick
Grobbee van de Rotterdamse
Erasmus-universiteit.
Grobbee en zijn collega dr. An
nette Bak stelden vast dat men
sen die koffie dronken, gezet met
de onder meer in Scandinavië en
Zuideuropa nog gangbare prut-
telmethode, 10 procent meer cho
lesterol in het lichaam kregen,
een verhoging die zich vertaalt in
een 20 procent hogere kans op
een hartaanval. Bij de proefperso
nen die filterkoffie dronken of
enige tijd helemaal geen koffie tot
zich namen bleef het choles-
terolpeil ongewijzigd.
ÊXXÖAJ \5QfóT0PTmn6T
OFRWMbto 1//IAJ 0l\6 /Al QG mcC
flimMM' 'Al MÓK/I.
HEB J-E A-L. &-E-
U-O-O-R-P V-A-H H-E-T
M-S-D-E-R-L-A-N-P-S
E-L-F-T-A-L
