Verbroedering op, voor en achter de Muur Bisschoppen: verzet tegen celibaat afgenomen PAGINA 2 VRIJDAG 10 NOVEMBER 1989 Het verzet tegen het priester celibaat is volgens de Neder landse bisschoppen "niet meer zo sterk als jaren geleden", maar het is niet geheel verdwe nen. Zij vinden dat laatste spij tig, want de discussie over het celibaat remt de medewerking van een aantal priesters aan hun pogingen om meer priesterroe pingen te krijgen. Dat blijkt uit de reactie van de bisschoppen op het eerste voor bereidende stuk (lineamenta) van de bisschoppensynode over de priesteropleiding, die volgend jaar oktober in het Vaticaan wordt gehouden. Een samenvat ting van de reactie is verschenen in '1-2-1', het officiële orgaan van de Nederlandse RK Kerk. De bisschoppen onderstrepen hoe belangrijk "een goede pries ter" kan zijn om jongeren voor het priesterambt te winnen. Voor al een jonge priester kan een be langrijke rol spelen. Als redenen voor de sterke vermindering van het aantal priesters noemen de bisschoppen onder meer dat de kerk minder aanzien geniet dan vroeger. Hoe ernstig het tekort aan priesters is, schetste de Leidse pastoor B. P. Douma onlangs kernachtig in zijn parochieblad, toen hij zijn afscheid per maart volgend jaar aankondigde: "Een full-time pastoor is heden ten da ge een godsgeschenk, over vijl jaar een wonder...". Verdere factoren voor het ver minderde imago van het priester ambt zijn volgens de bisschoppen het onbegrip in de samenleving voor de keuze voor het priester schap, de polarisatie in de kerk en de hogere eisen die als gevolg van het toegenomen opleidingspeil van de Nederlandse samenleving aan priesters worden gesteld. Een positieve invloed op de keuze voor het priesterschap wordt volgens de bisschoppen uitgeoefend door de toenemende behoefte aan zingeving en per soonlijke aandacht als reactie op de verzakelijking van de samenle ving, het besef van het snel groei end tekort aan priesters en het toenemend besef van gezamen lijk gedragen verantwoordelijk heid voor de zending van de kerk. Het toenemende priestertekort leidt tot overbelasting van de priesters. Soms kan in de behoef te aan hulp worden voorzien door vrijwilligers in te schakelen en ge bruik te maken van pastoraal werk(st)ers. Maar de bisschoppen voegen daar direct aan toe dat zij zich er terdege van bewust zijn dat pastoraal werk(st)ers nooit de functie van de priester kunnen overnemen. De opvoeders en begeleiders van priesterstudenten in Neder land worden volgens de bis schoppen gekozen uit "de beste mensen die het bisdom ter be schikking heeft", niet alleen we gens hun karakter als mens en priester, maar ook wat hun oplei ding en spirituele vorming be treft. De bisschoppen, die voor hun reactie onder meer de religieuzen en de vijf katholieke theologische opleidingen hebben geraad pleegd, roemen de "voortreffelij ke" bijdrage van de religieuzen aan de priesteropleidingen. Voorts wordt "in dankbaarheid" gebruik gemaakt van de mede werking van leken, ook al blijft voorop staan, dat priesterstuden ten in voldoende mate in aanra king moeten komen met priester docenten. Bisschop DDR weg Bisschop Horst Gienke van de Evangelische Kerk in Greifswald (DDR) is het eerste kerkelijke slachtoffer geworden van de val van de stalinistische garde in de DDR. De synode van Greifswald sprak met 32 tegen 30 stemmen uit dat Gienke zijn ambt niet lan ger kan vervullen. Gienke (59) geldt als een vertrouweling van de afgezette staats- en partijleider Honecker. Met het synodebesluit verliest Gienke, die sinds 1972 het bisdom leidt, niet automatisch zijn ambt. Daar wordt in kerkelijke kringen overigens wel rekening mee ge houden. Gienke hult zich in zwij gen. Aan de stemming gingen uit voerige discussies vooraf talrijke synodeleden er bij Gienke op aan drongen af te treden. Veel kritiek was er op zijn eigenmachtig op treden tijdens de herinwijding van de dom van Greifswald in ju ni. Onder druk van Honecker, die daarbij aanwezig was, mocht de kritische bisschop Forck van Ber lijn niet aanwezig zijn op de re ceptie. Gienke, die Honeckers in grijpen toeliet, had de overige bis schoppen hiervan niet op de hoogte gesteld. Gienke ging volgens de syno deleden andermaal in de fout toen hij een maand later in een persoonlijke brief aan Honecker zijn verontschuldigingen aan bood voor kerkelijke activiteiten die tegen de staat zijn gericht. De ze brief werd in zijn geheel gepu bliceerd op de voorpagina van 'Neues Deutschland', het dagblad van de communistische partij. Voor de leiding van de Bond van Kerken in de DDR was deze brief een dolkstoot in de rug. Kritiek op Mulder Prof. dr. D. C. Mulder, de voor zitter van de Nederlandse Raad van Kerken, heeft zich wat op de hals gehaald door 'ja' te zeggen te gen een uitnodiging van de PLO om tijdens een viering van de eer ste verjaardag van de Palestijnse staat het woord te voeren. Het OJEC (Overleg voor Joden en Christenen), die besloot het over leg met de Raad op te schorten, bleek slechts de eerste in een rij. Na de drie joodse Kerkgenoot schappen en de hervormde en ge reformeerde Israël-organen, vindt ook de Katholieke Raad voor Israël dat Mulder moet af zien van zijn spreekbeurt, want dat is volgens haar de enige mo gelijkheid om een crisis in de Raad van Kerken te bezweren. Door de stellingname van de voorzitter is het gezag van de Raad "ernstig aangetast", zo blijkt uit een verklaring die door voorzitter J. J. M. Kwaaital is on dertekend. Ook de voorzitter van de her vormde synode, ds. B. Wallet, heeft zich in de discussie ge mengd. Wallet, die zelf een uitno diging direct naast zich had neer gelegd op grond van het logo van de Palestijnse staat op het brief papier, meent dat zo'n spreek beurt niet kan. Als de indruk be staat dat ze voor een karretje wor den gespanen, moeten kerkelijke leiders "zeer voorzichtig en heel terughoudend zijn", meent hij. "Het meest verbijsterende be richt sinds weken"', oordeelt ir. J. van der Graaf, secretaris van de Gereformeerde Bond in de Her vormde Kerk. "We waren al voor bereid", schrijft hij. "Nadat enke le jaren geleden een werkgroep 'De Palestijnen en Israël' is opge richt, lopen de Raad van Kerken en andere organen, die in deze werkgroep participeren, aan de leiband van dit verlengstuk van de PLO in ons land". Oud-minister Schmelzer, voor zitter van de commissie buiten land van het CDA, en D66-kamer- lid Kohnstamm hebben hun spreekbeurt afgezegd. Mulder houdt zich, met instemming van de Raad van Kerken, aan zijn af spraak. The Bridge. De bekende gospelgroep The Bridge uit Al- blasserdam verleent medewer king aan een 'dienst voor belang stellenden' in de aula van Nieu- weroord (Rijnsburgerweg 125) in Leiden, die zondagavond om ze ven uur begint. Ds. A. H. Agte- reek zal een 'woord van bemoedi ging' spreken. Beroepen Hervormde Kerk: aangenomen naar Grouw H.J. Kosters van de Evangelische Kirche in Wupper- tal (BRD). Christelijke Geref. Kerken: tweetal te Bussum H.D. Rietveld Maarssen en C. Westerink Den Helder. Gereformeerde Gemeenten: bedankt voor Woerden P. van Ruitenburg Meliskerke. De Muur wordt bestormd. Oostberlijners beklimmen, geholpen door West- berlijners, de Muur die zolang de twee stadsdelen gescheiden heeft gehou den.' (fotoDPA) BERLIJN Berlijn heeft niet geslapen. "Oost- en West-Berlijn bestaan niet meer. Wij zijn Berlijners. Kom, dan krijg je een slok". Het is vier uur in de morgen. Midden onder de Brandenburgerpoort schenkt een bejaarde vrouw me een glas champagne in. "Komt u uit Oost of West?. Ik kom uit Berlijn, dat ik dit nog mag meemaken". Oost- en West-Berlijn lopen arm in arm door de poort: "De Muur móet weg. Even later variëren ze: de Muur is weg". Overmand door emoties omhelzen twee vrouwen elkaar nadat ze in West- Berlijn zijn aangekomen. (toto ap> De Duits-Duitse verbroedering bij de Friedrichstrasse. Oost- en Westberlijn vieren samen feest. (foto AP) Een verbaasde Oostduitse grenswacht weet niet helemaal wat hij aan moet met de mensenmenigte die op hem afkomt om doorgelaten te worden naar het westelijke stadsdeel. (foto ap> door Hans Hoogendijk De nacht van 9 op 10 november 1989 is nu al Duitse en Europese geschie denis. Gisteravond om zeven uur brak de Oostduitse communisti sche partij in feite de Muur af. De Duitsers in Oost en West konden het nauwelijks bevatten. De Berlij ners, door wier stad 28 jaar die do delijke Muur heeft gelopen, waren snel bekomen van de schok. Mas saal trokken de Oostberlijners naar de grensovergangen. Huilend, la chend, zingend. "So ein tag, so wun- derschön wie heute", klonk het. De altijd zo gevreesde Vopo's stonden erbij en keken ernaar. Sprakeloos. Sommigen probeer den nog naar paspoorten en visa te vragen, want zo had het Politburo het bepaald. De Oostberlijners lach ten erom: "We zijn zo weer terug. Gewoon even kijken", "kunt u me de weg vertellen naar de Kurfür- stendamm?". "Het is alsof ik de hoofdprijs in de Lotto heb gewon- De Vopo's gaven de strijd snel op. "Zijn jullie dan niet blij deze histori sche dag mee te maken?". "Blij? Ach, we hopen dat het snel normaal wordt. Jullie in Nederland controle ren toch ook aan je grens". De brooddronken grensgangers: "Het zijn en blijven Pruisische ambtena ren". Een echtpaar gaat te voet. De hond aan de lijn. "Hier heb ik 28 jaar op gewacht. Eén keer Kaspar aan de andere kant uitlaten. Morgen gaan we weer, dan kopen we brekkies voor je". Het beest begrijpt er niets De autokolonnes worden langer en langer. De tweetakt 'Trabbi- lucht' hangt zwaar in de straten. Aan de andere kant van de grens stromen de Westberlijners samen. Verbroederingen. Wildvreemde mensen vallen elkaar om de hals, drinken wijn, bier of sekt. Tegen een uur of twaalf is de druk van Westerse kant zo enorm dat Oost- en Westberlijnse politiemensen de blokkade opheffen: Berlijn is weer een. Een Vopo-officier: "Wat kun nen we doen? Hier waren we niet op voorbereid, maar ze tegenhouden? Dat wordt een veldslag". Zonder papieren loopt, struikelt, valt alles en iedereen van Oost naar West en omgekeerd. Champagneflessen midden op de straat. Milieubewuste Westberlijners tegen trabbi-chauf- feurs: "Laat hem toch staan, lopen gaat toch veel beter. Alles zit toch barstensvol. Hier heb je wat geld voor de metro en voor een pilsje". So ein Tag Soms komt er nog een enkele Oost duitse auto door. Bloemen worden op de motorkap gegooid. Oost- en Westberlijnse politiemannen pro beren hand in hand orde in de chaos te scheppen. "Hé, die smerissen van ons zijn veel harder dan die van jul lie", roept een jonge Westberlijnse. Uit Westberlijnse megafoons klinkt "Maak alsjeblieft de weg vrij" en "Ida zoekt haar moeder". Twee au to's, een uit West en een uit Oost, blokkeren de smalle doorgang aan de Invalidenstrasse. In de Westduit- se auto wordt een fles wijn ontkurkt en via het raampje naar de Oostduit se auto gereikt. Proost!. Tussen de feestende menigte door duwt een jong echtpaar twee kinderwagens. Een met een huilen de baby, de andere gevuld met kof fers. "Waar gaan jullie heen? Blijf toch hier. Je kunt nu toch zo vaak gaan als je wilt". Bijna schuw schui felen ze verder. In deze historische nacht horen zij tot de weinigen die nu al voorgoed gaan. 'So ein Tag', schalt het weer door de straten. De directeur van de Oostberlijnse opera, Christian Wölffer, komt met zijn broer en een paar Griekse actrices aangewan deld. "Ik heb mijn kinderen ooit ge zegd: ik zal het niet meer meema ken, maar ik hoop dat jullie eens van Oost naar West kunnen lopen zonder controle. Vanavond is het waar geworden. Ik hoorde het op de DDR-televisie. Toen ben ik alsmaar blijven schakelen. Oost- en West-tv. Daarna mijn broer uit een werkbe spreking gehaald. Ik stormde het Met dolle blijdschap en champagne werden gisteravond de eerste Oost- berlijners (links) bij het doorlaatpunt aan de Friedrischstrasse onthaald restaurant binnen: "Jürgen kom door hun westelijke stadgenoten. (fotoDPA) mee". En Jürgen kwam met zijn ac- trices, die verdwaasd deze happe- stond al met de autosleutels in haar zorgt de Westduitse politie voor ning aanschouwen. Op de achter- hand klaar. Voor het eerst van mijn rust. Aan de andere kant dwingen grond wordt met Duits-Duitse in- leven hebben ik jullie Kurfürsten- Oostberlijnse politiemannen de spanning een Trabant weggeduwd, damm gezien". De Westberlijner Westberlijners terug. Geen geweld. De file was te lang voor de accu's. antwoordt: "Wij zijn nu op weg naar Berlijn beleefde een unieke jullie Alexanderplatz. Wat, onzin: nacht. Honderdduizenden mensen ■tt-iexanaei piaiz onze Alex en onze K-". Een derde verschenen vanmorgen met rode Kort na middernacht nemen de komt erbij staan: "Kun je je voor- ogen op hun werk. En dat niet al- Berlijners de Muur bij de Branden- stellen, kan ik voortaan 's zondags leen van vermoeidheid. Gespannen burgerpoort. De Vopo's trekken bij mijn schoonmoeder in West kof- wordt afgewacht hoeveel er na dit zich terug. Een officier is witheet: fiedrinken". eerste voorproefje besluiten defini- "Dit gaat te ver. Wij zijn een gedisci- tief te gaan. plineerd volk. Dit is een chaos". Terwijl het Westberlijnse ver- Het Oostduitse ministerie van Overal staan zingende, schreeuwen- voersbedrijf extra bussen, treinen binnenlandse zaken verklaarde de, doodstille mensen in dit hart en trams inzette om de Oostduitse vanmorgen dat de grenzen voor van Berlijn. Een man loopt naar een 'ontdekkers' gratis te vervoeren, is mensen zonder papieren open wa- Oostduitse grensbewaker: "Zien het oostelijk deel van de service niet ren gezet om incidenten te voorko- jullie het, het is voorbij. Veertig jaar zo groot. De bussen rijden niet men. Een woordvoerder beloofde hebben jullie ons geslagen. Nu is meer, de kroegen zijn dicht. dat vanaf acht uur de grensstations het voorbij. Voor altijd". Met zachte t t G onbureaucratisch de hand voeren mensen hem weg. rvcpciltlc reis naar het Westen zullen uit- Oost- of Westberlijners? Het is niet Tegen het ochtendgloren wordt de schrijven. West-Berlijn lijkt er na de vast te stellen. "Dit is niet te be- sfeer aan de Brandenburgerpoort generale repetitie van vannacht op schrijven. Hier moetje bij zijn", sta- wat gespannen. Nerveuze Oostduit- voorbereid. "Alleen als ze echt alle- melt een jongeman tegen een even- sers laten versterkingen aanrukken, maal willen blijven, weet ik niet oude Westberlijner. "Ik kwam thuis Aan de Westberlijnse kant worden meer wat we moeten doen", zei de uit de ploegendienst. Mijn vrouw stukken uit de Muur gehakt. Daar verantwoordelijke wethouder.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 2