De Moker van Mokum s] laa 11 eruff Rafferty als Master Moeizame start van Nauta MAANDAG 30 OKTOBER 1989 SPORT PAGINA 21 SOTOGRANDE (ANP/Reuter) - De Noordier Ronan Rafferty is de nieu we 'Master' van het Europese golf- circuit. Hij versloeg gisteren op de baan van Valderrama in het Spaan se Sotogrande titelverdediger Nick Faldo op de laatste hole. Rafferty, die by het open Neder lands kampioenschap ook uitste kend voor de dag kwam, sloeg zich bovendien in één klap bij het selec te gezelschap van zes Europese spe lers, die aan hun professionele gol- floopbaan meer dan een miljoen pond (3,5 miljoen gulden) aan prij zengeld hebben overgehouden. Het afsluitende Europese toer nooi sloot ook aan bij de voor de toe schouwers goede traditie, dat de be slissing zo lang mogelijk wordt uit gesteld. Tot de laatste hole (een par vier) van de vierde rondgang had Faldo een riant uitzicht op een ver lenging of zelfs de overwinning. Zijn slag, die het balletje op de green had moeten leggen, mislukte echter. Faldo, dit het Amerikaanse Masterstoernooi en een aantal andere grote evene menten, moest een bunker in en redde zich onvoldoende uit de situ atie. De bogey van Faldo bood Raf ferty de kans op de hoofdprijs door een putt van een paar meter te ma ken. Rafferty kwam uit op een totaai van 282 slagen, zes onder par en goed voor een cheque van 225.000 gulden. Hij pakte bovendien nog een bonus van flik twee ton uit de pot voor de beste vijftien golfers uit de Europese toernooireeks, waar door zijn jaarverdienste op ander half miljoen kwam. Hij nam er de eerste plaats in het geldklassement mee over van de Spanjaard José- Maria Olazabal, die dit jaar het Open Nederlandse won en die net als Fal do op Valderrama met 287 ook nog onder het baangemiddelde bleef. Rafferty, die Ierland vorig jaar aan de landenbeker hielp, dit sei zoen de open Italiaanse en de open Scandinavische titelstrijd won en er mede voor zorgde dat de Ryder Cup in Europa bleef, was opgetogen over zijn succes. Op de eerste negen holes verspeelde hij vier slagen. Zijn herstel op de 'terugweg' was echter formidabel. „Ik kon me geen beter seizoen wensen", zei Rafferty. „Het winnen van mijn eerste titel in Italië en het veroveren van de Dun- hill Cup in 1988 waren speciale mo menten. Maar hier het belangrijkste toernooi van het seizoen dat betekent oneindig veel AMSTELVEEN (ANP) - Lastig, Ik? droeg Marco Brouwers zaterdag op een shirt mee. De Amsterdammer met de grote mond en de eerlijke teksten is terug bij Martinus in Amstel veen. Bij zijn rentree in de vaderlandse volleybalcompetitie bleef zijn kloffie bijna droog. Zijn maat en Martinus-coach Bert Goedkoop hield hem vooral op de bank in het met 3-1 (17-16 15-7 11-15 15-13) gewonnen, mooie en goede duel te gen ZVH uit Zevenhuizen. krijgen een salaris, maar dat ont vangen sommigen in de competitie ook", aldus Brouwers. „In principe kunnen ze dan net zo goed naar Ita lië gaan. Er moet iets komen waar door ze trots zijn in het nationaal team te spelen. En begeleiding voor als ze niet meer volleyen". Goed koop: „Besluiten worden genomen door mensen die nooit bij topsport betrokken zijn geweest". Moeilijk Beiden bestempelen het als typisch Nederlands dat moeilijk wordt ge daan over een assistent. Sterspeler Ron Zwerver sluit zich bij het duo aan. „Door al dat gezeik is een gat geslagen in de ploeg", is hij eerlijk. „Voor ons was maar een goede as sistent: Marco. Hij kent de groep, weet hoe de tactiek is. Italië heeft zes hulptrainers, Amerika wel tien. Wij moeten nu voorlopig zonder verder. Als een bal tijdens de trai ning wegspringt, moet je hem zelf ophalen. Dat kost twintig seconden. Kan niet, dat betekent achteruit gang. Blijkbaar ziet de bond de noodzaak niet in". 'Co, welcome home' stond op het spandoek in sporthal Bankras van Amstelveen. Uitgespuugd door de NeVoBo, die hem niet wilde als as sistent van de nationale ploeg. Omarmd door zijn oude club, waar hij voorlopig geen basisplaats heeft en wel hulptrainer is. Goedkoop: „Hij is goed. Marco bemoeit zich overal mee en daar ben ik blij om". Brouwers: „Ik heb een trainings achterstand. Het was afgesproken dat ik weinig speeltijd zou krijgen. Bovendien: Als de ploeg zo draait, ben ik niet nodig. Ik moet de jon gens verder helpen, of ik nou in de basis sta of niét. Het zijn jonge hon den. Soms lopen ze zich voorbij van enthousiasme. Bert kan mijn hulp ten minste WEL waarderen". Marco Brouwers, 31, Moker van Mokum, weet velen achter zich. De meerderheid van de spelersgroep, bondscoach Harrie Brokking en technisch directeur Peter Murphy wilden de na de Europese titelstrijd gestopte Brouwers als tweede trai ner. De bond en de kommissie ere divisie en nationale teams (KENT) niet. Waarop Brouwers, inmiddels zonder werk, naar Martinus terug keerde en besloot, met een handi cap van 14, golfleraar te worden. ww Een slecht bondsbesluit, volgens sommigen. Goedkoop: „Ik ben bang dat het team uit elkaar gaat vallen. De positieve uitstraling van het volleybal is aan het afbrokkelen, wordt zonder reden afgebroken. Marco heeft WW moeten aanvragen. Hij schaamt zich dood. Het is schan dalig, dat voor hem niets geregeld is door sponsor of bond". Volgens de bond zou Brouwers te dicht bij de spelers staan. Boven- hij verbaasd. „Brokking heeft het me verteld-, de rest heb ik uit de krant". Bert Goedkoop en Marco Brou wers waren de roergangers van het volleybal als topsport in Nederland. Zij leveren nu de felste kritiek. Niet uit kinnesinne, maar als waarschu wing. Ze zijn bang voor het einde van een periode, waarbij ze emotio neel betrokken waren of zijn. „De bond heeft niet geleerd, het ontbreekt aan structuur. De spelers Bondscoach Harrie Brokking spreekt over de zwakke schakel, als het gaat om de technische begelei ding. Amerika en Italië laten tegen standers bestuderen, stoppen al tij dens wedstrijden informatie in de computer, maken video-opnames, etcetera. Brokking: „Ik moet tij dens de training de ballen aanslaan, controleren wat gebeurt aan de an dere kant van het net. Dat gaat ten koste van de kwaliteit. Het is bela chelijk, dat ik in mijn eentje bezig ben. Ik heb geluk dat ik gezegend ben met een hele goede groep, maar we werken nog altijd in de marge. Ik denk dat het bestuur de situatie niet helemaal goed heeft inge schat". Volgens Brokking is één assistent zelfs aan de lage kant. Zeker voor grote toernooien, waarvan Neder land er volgend jaar een heleboel af werkt, heeft hij tenminste twee 'rechterhanden' nodig. Brokking heeft deze week gesprekken met technisch directeur Murphy en bondsvoorzitter De Bruin. Van de laatste wil hij wel eens argumenten horen waarom Brouwers te licht be vonden werd voor de vacature. Rust Verder wil Brokking niets dan rust rond het team. Het mag nu niet ka pot. „We kunnen niet meer dan kei hard trainen. Naar ons mag nooit een verwijt komen. Of dat alleen voldoende is het niveau vast te hou den, dat is afwachten". Via twee duels tegen Finland moet Nederland zich eerst plaatsen voor de B-wereldtitelstrijd in Ja pan. Brokking weet niet wat ge beurt, als het team zich aldaar niet kwalificeert voor het A-WK in Bra zilië. „Voor de basisspelers liggen goede aanbiedingen uit het buiten land. Misschien dat we in dat geval een nieuw plan moeten opstellen". Marco Brou wers is terug bij Martinus. En blij met een punt. (foto ANP) Brouwers hoopt maar dat einde lijk besluiten worden genomen. „Misschien, hopelijk, zijn ze wak ker geschrokken. Mijn ideeën hoe ven niet goed te zijn, maar soms heb ik de indruk dat ik de enige met ideeën ben. Als nou honderd men sen een idee hebben, kunnen ze er tenminste vijf uitkiezen". PUNTA DEL ESTE (ANP) - De Ne derlandse schipper Dirk Nauta en zijn tienkoppige bemanning op de Equity Law II gingen zaterdag onzichtbaar en moeizaam van start in de tweede etappe van de vijfdé zeilrace om de wereld. Verscholen in het gedrang achter vele maxi- jachten moest de Friese schipper voor de kust van Punta del Este (Uruguay) vechten voor een betere positie aan de eerste boei. Het hijsen van de spinnaker ver liep net als bij de eerste start op 2 september in Southampton niet zonder problemen. Het zeil bleek in de knoop te zitten. Onder zware hel ling passeerde het jacht de eerste boei, waarna de schoten konden' worden gevierd. Het Belgische jacht Rucanor Sport, één van de vijf concurrenten van Nauta in de non-maxi divisie, voer aanvankelijk langs de verkeer de kant van de boei. Om alsnog dë boei te kunnen ronden, moest de spinnaker worden gestreken. Een dure fout, die meteen al een flinke achterstand op Nauta opleverde. De Nieuwzeelandse tweemaster Steinlager 2, winnaar van de eerste etappe, kwam het beste weg van de startlijn. De andere Nieuwzeeland se tweemaster Fisher Paykel, die eind september als derde in Punta del Este afmeerde, maakte een valse start en werd door het wedstrijdco mité gedwongen terug te keren voor een herstart. De tweede etappe, die ruim 14.000 kilometer lang is, voert de 23 jach ten door de zuidelijke oceanen, langs Kaap De Goede Hoop, half rondom Antartica richting Austra lië. Het eerste schip wordt eind no vember in Fremantle verwacht, de havenstad van Perth. Daar kunnen de deelnemers uit dertien landen gebruik maken van de faciliteiten, die drie jaar geleden speciaal werden gebouwd voor de prestigieuze strijd om de America's Cup. Die trofee werd toen door de Amerikaan Dennis Conner terug- veroverd op de Australiër Alan Bond. Twee dagen voor Kerstmis ver trekt de vloot naar Auckland in Nieuwzeeland. Daarna wordt op nieuw Punta del Este aangedaan. Via Fort Lauderdale in de Verenig de Staten wordt de terugreis naar Southampton ondernomen. Om streeks half mei zal in de Zuidengel se havenplaats het eindschot klin ken van de monsterzeilrace. Terzijde in Vrij Nederland: „Venijn langs de lijn". Rinus Michels dn het Alge meen Dagblad: „Ajax heeft een onveilig sta dion/' Een opmerking, die ner gens toe leidt en in feite de zaken omdraait. Ajax heeft een fantas tisch voetbalstadion. Wat niet deugt is de mentaliteit onder de Schrijvende lezer in het Alge meen Dagblad: „In zijn rubriek spreekt Rinus Michels over 'de analen van de voetbalhistorie'. Het artikel gaat over het toenemende voetbalvan dalisme. Vindt Michels het peil van het voetbal zó gezakt, of is het een taalfout en bedoelt hij anna len? Op zich nog wel een leuke woordspeling ook, in dit ver band". Politievoorlichter Klaas Wil ting in Nieuwe Revu, naar aan leiding van de bommen in De Meer: „Als ik zie wat er in het normale maatschappelijke verkeer aan be rovingen, aanrandingen en ver krachtingen plaatsvindt, vraag ik me weieens af of de incidenten bij voetbalwedstrijden niet one venredig veel aandacht krijgen". Etholoog Otto Adang in de Amersfoortse Courant over zijn proefschrift dat 'het experi menteergedrag van chimpan sees' behandelt: „Bij chimpansees zie je dat pes ten duidelijk een verkenningsge drag is. In groepsverband testen ze wat ze kunnen maken en wat niet. Dat zie ik bij voetbalsuppor ters ook gebeuren". Columnist en oud-voetballer Jan Mulder in Voetbal Interna tional: „Ik moet eerlijk zeggen dat ik het voetbal in Nederland knap vervelend begin te vinden. Het Nederlands elftal is toch ook niet om aan te zien. Dat meen ik echt. Rondspelen, rondspelen en nog eens rondspelen. Die finale zeg..., in de rust hoefde het van mij eigenlijk niet meer. Er zaten daar 50.000 Nederlanders, doe die een plezier zeg en trap een bal voor uit. Dat getreiter van die Neder landers. Het lijkt wel alsof ze hele maal niet meer vooruit kunnen voetballen. Als je Vanenburg ziet, zo'n geweldige speler, maar er komt geen normale trap meer uit, alleen maar tikjes over drie me ter. Het is niet meer de sport die ik ooit bedreef'. Roda JC-spits John van Loen in VI junior: „Saaiste stadion? Dat van Haarlemd'r zit niemand en koud dat het is daar". Nieuwe Kevu-columnist Henk Spaan over Marco van Basten: „Speelde hij tot voor kort de rol van spits nog op een briljante, maar tamelijk klinische wijze, op eens is de poëzie in zijn spel geslo pen en heeft hij het niveau van de halfgod bereikt. In het rijtje na men: Andrade, Schiaffino, Didi, Pele, Garrincha, Del Sol, Di Stefa- no, Charlton, Sivori, Puskas, Best, Cruijffen Maradona, hoort vanaf nu ook die van Marco van Basten thuis". Wim Kieft in Sport Interna tional: „Profvoetballer zijn in Neder land, bij een club als PSV, is een van de mooiste dingen die je kan overkomen". Go Ahead-trainer Fritz Kor- bach in Het Parool: „Ze willen mij mogelijk kwijt om met een of andere joker verder te gaan, die het voor een zak met peren doet". Skiër Alberto Tomba in Sport 90: „Ik droom ervan een goed glas wijn te drinken voor de start, dan midden in de slalom te stoppen en een sigaret te roken, dan verder gaan en nog winnen ook". Renze de Vries, ex-voorzitter van FC Groningen, in d'Olle Grieze: „Vooral als het wat minder gaat, belt men mij op". PSV'er Sören Lerby in NRC Handelsblad: „Ik ben een beroepskankeraar". Rik de Saedeleer, Belgiscg tv- commentator, in het boek De Bal: „Voor zover ik weet is voetbal de enige sector waar de werkge vers door de werknemers worden uitgebuit". DHC-trainer Guus Haak in Voetbal: „AI dat geouwehoer over tac tiek, valse buitenspelers, hangen de spitsen en meer van die onzin, ik moet er van kotsen". Citaat uit een verslag van de wedstrijd Noordwijk-Quick Boys in het Noordwijkse huis- aan-huisblad De Zeekant: "De over igens zeer consequent leidende scheidsrechter Nulle..." Citaat uit een verslag van die zelfde wedstrijd in het Kat- wijks Weekblad: "Helaas was er zaterdag een man die de wedstrijd en de sfeer totaal niet aanvoelde: scheids rechter Nulle..." Het heeft er zo op het eerste gezicht veel van weg dat het er tijdens de hockeytopper in de hoofdklasse tussen Am sterdam en Kampong (2-3) nogal ruw aan toeging. Het beeld vertekent hier evenwel, want Kampong-doelman Bert Meijer gebruikt Amsterdam-spits Stephan Mordac niet als springveer, maar weet de om een gemiste kans treurende aanvaller met een behendig sprongetje te ontwijken. «otoANP) Terugkeer (1) Het doet vreemd aan dat een monu ment als Wim Eradus, die zelfs al met een afscheidswedstrijd reke ning had gehouden, van het ene op het andere moment weer opduikt in het eerste elftal van Lugdunum. In twee verschillende gedaantes stond hij gistermiddag in de thuiswed strijd van de Kikkers tegen WSB plotseling weer onder de lat. De 35- jarige (ex-)doelman van Lugdunum ging voor de rust gehuld in zijn nor male tenue, in de tweede helft van wege de kou in een wollig geel 'ba- nanenpak'. Zo noemt de vervanger van de geblesseerde Rob Plu zijn sportieve 'winterkleding' tenmin ste. Weliswaar verdedigt Eradus nog wekelijks het doel van Lugdunum 2, dat met enige andere ex-eerste- elftalspelers de naam schaduwelftal meer dan waarmaakt. Ook bestaat de afspraak dat Eradus in geval van nood het keurkorps van Hen de Klerk uit de brand helpt. Maar met een daadwerkelijke terugkeer van Eradus had vrijwel niemand bij Lugdunum meer rekening gehou den. Bovendien ondervindt Eradus nu aan den ly ve het gevaar, dat een in valbeurt naar méér gaat smaken. "Het is maar goed dat ze me nog geen afscheidswedstrijd hebben aangeboden, want ik voel me nog veel te goed om definitief te stop pen", meldt Eradus. "Door drukke werkzaamheden kan ik mij alleen steeds moeilijker Vrijmaken voor Lugdunum. Naast mijn baan als vlakdrukwerker geef ik de jeugd van Docos keeperstraining en bege leid ik Teun van Duyvenbode van Katwijk 1. Daarom heb ik aanvan kelijk ook bedankt voor het eerste". Terugkeer (2) Ondanks alle beslommeringen vond Eradus, die als hij het goed heeft bijgehouden veertien seizoe nen voor Lugdunum uitkwam, nog tijd gevonden om zich gedegen voor te bereiden op zijn terugkeer in het 'eerste. 'Toen ik had besloten te stoppen, kreeg ik daar meteen spijt van. Ik ben toen weer gaan trainen om op niveau te kunnen keepen. In mijn geval is dat Lugdunum 2 of 1. Ik merk dat meespelen in het eerste mij nog steeds wat doet. Ik vind het ook leuk om in de belangstelling te staan. En ook al speelt Lugdunum nu in de derde klasse, het is mis schien wel het beste elftal waarin ik heb gespeeld". Als Plu weer fit is, gaat Eradus ge- wopn terug naar het tweede, zeggen ze nu nog bij Lugdunum. De aan zijn linkerknie gekwetste eerste keus van De Klerk gaat daar ge makshalve ook maar van uit. Plu: "De beste moet keepen, en ik vind dat ik dat ben. Dat Eradus zich vrij willig terugtrekt, geloof ik niet. Hij zegt namelijk al jaren dat hy zal stoppen. Maar dat hoeft hij van mij ook niet te doen. De beste moet ge woon in doel staan". Terugkeer(3) Bettine Vriesekoop heeft het Itali aanse Victoria Ragusa naar de der de ronde in het Europa Cup II toer nooi geloodst. De Hazerswoudse had met drie winstpartijen een be langrijk aandeel in de overwinning van 5-2 in de uitwedstrijd op de Hongaarse vertegenwoordiger Ka- nisza Butoh. De resterende punten kwamen op naam van de Italiaanse kampioene Zampini. Donda bleef zonder zege. Bij de Hongaarse ploeg was oud-international Gabriella Szabo goed voor twee overwinnin gen. Vriesekoop tekende aan het be gin van dit seizoen een contract van een jaar bij Ragusa. Ze speelt voor de Siciliaanse club in de Italiaanse competitie en het Europese beker toernooi. Wekelijks vliegt ze op donderdag naar Italië en keert zon dag of maandag terug. Eigenlijk had ze na het Olympisch toernooi in Seoul, waar ze zevende werd, haar loopbaan beëindigd. De verbintenis met Ragusa beschouwt ze als een leuk betaalde vorm van aftrainen. KEES PONT Waterpolo toen en nu. Een hemels breed verschil, weet Kees Pont. Neem alleen de speelomstandig- heden. De 41-jarige Leidenaar heeft de tijd nog meegemaakt dat in niet verwarmde zwembaden competitie werd gespeeld. Zoals bijvoorbeeld in zwembad De Zijl, thuishaven van, hoe kan het ook anders, De Zijl, overigens toen nog niet in gezelschap van de Leidse Golfbrekers. Een watertemperatuur van on der de 16 graden betekende geen wedstrijd. Maar de toenmalige badmeester, Gé Rol - toevallig ook de trainer van de wdterpolo- ploeg, had zo zijn eigen methodes. "Hij liet gerust wedstrijden door gaan onder 15 graden", herinnert Pont zich. "Dat was wel even bib beren". Of een wedstrijd in De Overdek te, de tot zwembad omgevormde kerk aan de Haarlemmerstraat.' Het 'monument' is inmiddels ter ziele, maar de herinneringen zijn er nog. "Voordat je daar aan een wedstrijd kon beginnen, moest er heel wat werk worden verzet", grijpt Pont terug in de geschiede nis. "In het bad werd een gedeelte afgezet met schotten. Die moesten eerst worden weggehaald, anders was het speelveld te klein. Tegen woordig hebbendie gasten het wel wat gemakkelijker". Ook wat betreft trainingslij den. Pont heeft zijn 'mandje' vele keren op een onchristelijk vroeg tijdstip moeten verlaten ten be hoeve van de training. "Op vrij dagmorgen zes uur trainen. Kom daar nu eens om. Maar het kon niet anders in die tijd. Op dat tijdstip was de badhuur niet zo hoog. De trainingen werden door gaans nog goed bezocht ookIk weet nog goed dat ik altijd moeite had. met vroeg opstaan. Ik liet me dan ook altijd ophalen door Loek van Kampen, die woonde bij mij om de hoek. Hij belde niet aan, maar schoof het raam van m'n slaaokamer open. Mooie tijden". In de herfst van zijn carrière pikte Kees Pont de luxueuze graantjes mee. Ook hij smaakte nog het genoegen van een wed strijd en training in een ver warmd binnenbad. Sportief ging het Pont en De Zijl evenzeer voor de wind. Met de immer ambiteuze en fors gebouwde poloëer bereikte de Leidse club uiteindelijk de hoogste klasse. Destijds eerste-, nu ereklasse. Pont was voor zijn tegenstan der geen gemakkelijke. In zijn buurt was er meer dan eens dei ning. Was het niet boven, dan ge beurde er meestal wel 'iets' onder water. "Tsja, ik heb nu eenmaal de instelling van het per se willen winnen. En daar had ik heel veel voor over. Die instelling mis ik Kees Pont trouwens bij de huidige genera tie. Dat extra-beetje arbeid hè, daar gaat het meestal om".Het polöen kan Pont nog steeds niet laten. Met een aantal maten gooit hij nog een balletje in het zesde. Daarnaast is hij begeleider van het derde zevental "Vorig jaar hebben ze me daarvoor gevraagd. Ik vond dat ik de plicht had om 'ja' te zeggen. De club zat op dat moment omhoog. Aangezien ik nog steeds helemaal gek ben van het spelletje, heb ik het gedaan. Ik heb er nog steeds geen spijt van". Dat Pont trouw supporter is van de trots van de club wekt geen verwondering. "Het spel is stuk ken sneller en de organisatie pro fessioneler geworden. De Zijl gaat nu opvallende prestaties finan cieel honoreren. Ik vraag me af of dat goed is, maar als je met de top mee wil doen, dan moet het op die manier. Het zij zo. Het nadeel van zo'n regeling is dat het vereni gingsleven op een laag pitje komt te staan. Mensen van buitenaf zijn net zo makkelijk weer ver dwenen. Aan de andere kant kan ik ze gelijk geven. Neem Stan van Belkum. Hij pikt bij Nereus een paar graantjes mee. Die jongen kan die centen best gebruiken". Zonder de Witte Tornado heeft De Zijl aanzienlijk minder in de melk te brokkelen. "We kijken wel waar de ploeg eindigt. Er is hier altijd om het hardst geroepen dat De Zijl kampioenskandidaat was. Ik heb me daar altijd om ver wonderd, want dat legt een te gro te druk op de jongens. Met dit jon ge team wordt het moeilijk om de hoogste plaatsten te bereiken, zo eerlijk moetje wel zijn. Maar mis schien lukt het in de toekomst. Kampioen van Nederland, ik hoop het mee te maken dat dat ooit nog eens gebeurt". ROB ONDERWATER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 21