5'Is de contributie al betaaldV Einde lijkt in zicht voor meest noodlijdende Leidse voetbalclubs De clubs en de enquête ZATERDAG 21 OKTOBER 1989 Kleedkamer-doem anno 1989: "Denk er om jongens: geen contributie betalen betekent een kwartaal niet meer voetballen". (archieffoto Loek zuyderduin» schulden nu al zo'n tien jaar. "Maar", re lativeert hij, "de clubs zijn er nog alle maal". Toch wil de oud-voorzitter van VNL niet volledig voorbijgaan aan de perio diek oplaaiende paniekverhalen in de Leidse voetbalwereld. "Zeker voor klei ne verenigingen wordt het steeds moei lijker om grote bedragen op te hoesten. En met betrekking tot mijn eigen vereni ging VNL, financieel een uitermate ge zonde vereniging, vraag ik mij af: wat moetje met geld als je bijna geen spelers meer hebt?". Om dan maar met een net zo kleine vereniging te fuseren, vindt Ter Beek geen oplossing. "Twee kwarten maaken nog maar één halfje", stelt hij. "Fusies moeten een sportieve verbetering zijn. Drie afdelingsclubs bij elkaar kunnen daar bijvoorbeeld niets aan veranderen. Dan kun je nog beter klein blijven". Stom Over de geringe bereidwilligheid van de Leidse voetbalclubs om mee te werken aan de LSF-enquête heeft Ter Beek een uitgesproken mening: "Ik vind het jam mer en stom van een vereniging om die enquête niet in te vullen. Waarschijnlijk staat het te ver van de voetbalclubs af. Dat heeft ook te maken met de warrige manier waarop de politiek zich opstelt: daar valt voor velen geen touw aan vast te knopen. De clubs kunnen in elk geval hun gegevens aan de gemeente toever trouwen, want die weet toch wel hoe het zit. Maar zonder de resultaten van die en quête bestaat de kans dat er verkeerde conclusies worden getrokken". In eerste instantie door de LSF, maar daarna wellicht ook door de Leidse ge meenteraad. Volgens Van Strien heeft sport bij de gemeente toch al niet de Welke voetbalclubs en zwemverenigin gen hebben al dan niet gereageerd op de LSF-enquête die noodzakelijk was in verband met een nieuwe verdeel sleutel voor gemeentelijke subsidie? Een rondgang langs bestuursleden. Secretaris F. Beerenfenger van TJVS: "Natuurlijk hebben we er aan meege daan. Ruim een jaar geleden al. Je wordt niet zomaar lid van de LSF. Daar waar mogelijk behartigen zede belan gen van de clubs. De LSF is daarvoor afhankelijk van informatie van de clubs". P. Wij nen, tot voor kort secretaris van Docos: "We hebben aan de enquête meegedaan. Zeker op de langere ter mijn kan dat belangrijk zijn. De ge meente moet toch inzicht hebben in de vraag hoeveel geld er in de toekomst nodig is voor de sport in Leiden". K. Kwestro van de v.v. Leiden: "We hebben 'm meteen ingevuld. De LSF gaf zelf het belang al aan. De kosten rij zen de pan uit voor de clubs. Het i s zaak die zo goed mogelijk te verdelen". B. Lasdrager, tot voor kort secretaris van Roodenburg: "Uiteindelijk heb ben we de enquête wel ingevuld. We krijgen zo veel van dat soort vragenlijs ten, er bestond een zekere enquête moeheid. Het kan zeker van nutzjjn, maar als het moet hebben we ook onze hoogste prioriteit. Sterker nog: een lage prioriteit. "Dat maakt het dubbel moei lijk voor ons. De gemeente kent een lage prioriteit toe aan sport (onlangs stuurde de LSF nog een brief aan de gemeente waarin ze zich zorgen maakte over de ge ringe hoeveelheid geld die de gemeente uitgaf aan het onderhoud van sportac commodaties, red.). En de achterban geeft de LSF niet het gereedschap om mee te werken, want ze laten zich niet horen. Er moet dan ook wat gebeuren, wil de LSF nog zin hebben. We opereren eigen manieren om de zaakjes voor el kaar te krijgen". Secretaris Th. Koster van VNA: "We doen altijd aan enquêtes meé. Nu dus ook. Je moet als kleine club de gemeen te niet in de waan laten dat het goed met je gaat". Voorzitter B. van der Linden van LFC. "Ja, we hebben de enquête ingevuld, maar nog niet opgestuurd. Het is ook niet zo makkelijk om alles in te vullen, alle cijfertjes. Van de LSF hebben we ook respijt gekregen. Het belang zien weer wel van in. Een aantal clubs ver keert in financiële moeilijkheden. Er moet wat gaan gebeuren. Een eerlijke verdeling van alle kosten is noodzake lijk". D. van de Berg, penningmeester van Lugdunum: "De enquête ligt klaar, is nog niet opgestuurd. Eerst moet nog met het bestuur worden overlegd of al le cijfers op dé juiste plaats staan. Het is van groot belang. De LSF wil de vinger aan de pols houden in verband met de financiële situatie van de clubs. Het wordt steeds moeilijker, er moet steeds meer betaald worden". Secretaris A. Schreuder van De Sleu tels: "Het is typisch. We hebben deen- nu in een soort vacuüm. Anders wordt het gewoon met z'n allen afwachten wel ke tarieven de gemeente voor huur, on derhoud en dergelijke gaat vaststellen". Bezinnen Vrij spel voor de gemeente dus wanneer sportend Leiden zijn mond blijft hou den? Tesselaar zegt desgevraagd dat de houding van de gemeente zeker zal af hangen van de enquête-resultaten. "Dat hangt af van het aantal clubs dat heeft ge reageerd. Aan elke enquête ontvalt de re presentativiteit wanneer de respons be neden een bepaald niveau blijft. Het is mij inmiddels duidelijk geworden dat dat het geval is bij de voetbalclubs, de sporttak waar zich de meeste problemen voordoen. Ze lopen blijkbaar niet graag met hun armoe te koop". Waarop de gemeente haar beleid voor de komende jaren gaat baseren waar het de voetbalverenigingen betreft, is ook voor Tesselaar nog onduidelijk. In elk geval wordt het geen natte-vinger-werk. "Nee. Maar wat we moeten gaan doen, daar moeten we ons nog maar eens op bezinnen". Wat moeten de clubs doen, behalve hun mond roeren? Een van gemeentewe ge veel geprezen 'tovermiddel' is een fu sie. Van Strien heeft daar zo zijn eigen ideeën over. "Een fusie is helaas niet al tijd mogelijk. Wat lees ik in de krant? ZLC wil met Oranje Groen praten over een fusie. En dan zegt de voorzitter van Oranje Groen: ik doe het alleen als ik er beter van word, laat ZLC maar eens ko men met wat de club heeft te bieden. Als dit de letterlijke vertaling is van zijn woorden, dan kan ik wel vermoeden wat er uiteindelijk van die fusie terecht zal komen. De solidariteit ontbreekt dan". Volgens Van Strien moet de oorzaak behalve bij de financiële perikelen van potentiële fusiepartners ook bij de nostalgische gevoelens worden gezocht die leven bij veel Leidse clubs. "Ik heb dat punt wel meer aangesneden. Het is natuurlijk zo datje de jeugd van morgen niet moet belasten met onze nostalgie quête opgestuurd, maar de LSF heeft hem niet. Maar ik draai gelukkig altijd fotokopieën. Zo'n inventarisatie kan handig zijn, bijvoorbeeld voor de vér- deling van de velden. Wij zitten nu op zaterdag met twaalf elftallen vpor één veld. Dat kan natuurlijk niet". Secretaris Th. Neuteboom van Leids- che Boys:'Dat is allemaal gegaan via het j eugdbeêtuur. Ik weet er weinig van". H. Luiten, secretaris jeugdcom missie: "Ik weet het niet. Welke enquê te? De secretaris krijgt alle post op zijn bureau". Secretaris M. Akerboom van LDWS: "Nee, die enquête hebben we niet te ruggestuurd. Ik heb geen idee waarom niet. Gewoon blijven hangen, denk ik". Secretaris W. Rietkerk van VTL: "Nee, nooit ingevuld. Het is niet zo dat we dat om principiële redenen niet hebben ge daan. De enquêtè is langs ons heen ge gaan". Secretaris A. van Dijk van VNL: "Als secretaris van VNL heb ik wel wat be ters te doen dan die enquête in te vul len. Laat de LSF, als ze cijfers wil heb ben, die maar opvragen bij de KNVB. Waarom die enquête nou zo belangrijk van gisteren. Dat is voor mij haast een spreekwoord geworden. Als je de voet balverenigingen eens gaat bekijken, dan zie je dat een groot aantal daarvan is vast gebakken aan de buurt in Leiden. Daar is de club opgericht, er is sprake van een clan. Ik ken erg goede spelertjes die bij een afdelingsclub spelen alleen omdat ma dat wil. Want de hele familie heeft al tijd in die club gezeten, zit ook de hele zondag in die kantine. Zoonlief moet dus niet het lef hebben naar een andere club te gaan, want dan breekt ma z'n poten bij wijze van spreken. Dan zeg ik: jongens, die tijd is toch voorbij. Als ze blijven vasthouden aan die nostalgie, van die club in die bepaalde buurt, dan belasten ze de jeugd daarmee". Alternatief Van Strien draagt overigens een alterna tief aan: "Buiten een fusie is er ook nog zoiets als een samenwerkingsverband. Als ik het goed zie loopt de gemeente achter met het onderhoud van de sport accommodaties. Leiden werkt met een beperkt budget. Als dat zo doorgaat wordt dat een moeilijke geschiedenis voor de clubs. Het zou best wel eens de sastreuze gevolgen kunnen hebben voor de gesteldheid van de sportaccommoda ties. Er zijn er die beter gebruikt zouden kunnen worden, door meer clubs. Dat betekent dan weer dat de gemeente min der kosten heeft - er komen velden en za len vrij - en de tarieven kan verlagen ten behoeve van de verenigingen. Inder daad, een soort kettingreactie. En neem nou bijvoorbeeld een kantinegebouw. De meeste kantines die er tegenwoordig staan hebben zeker een paar ton gekost. Als je goede afspraken kunt maken over een gezamenlijk gebruik, dan leidt dat tot kostenbesparing voor de clubs. De kantine is een hoofdbron van inkomsten. En ik weet dat ze het geld allemaal hard nodig hebben". Van een situatie waarin al van samen werking sprake is, is sprake bij de voet balclubs aan De Vliet. De Sleutels barst bijkans uit z'n voegen. De Leidse zater dagvereniging heeft het vrouwenvoetbal is wordt ook helemaal niet aangegeven. Ik word zo vaak gevraagd om informa tie. De enige verplichting die ik in de zen heb is de financiële gegevens aan de KNVB te melden. Overigens gaat het goed met VNL. Wij zyn bezig een goede fusiepartner te worden. Nee, op dit ogenblik zijn wij niet benaderd voor een fusie. Zelf benaderen we ook nie mand. We moeten met zulke zaken re kening houden met onze achterban, die er wellicht anders over denkt dan het bestuur". Secretaris J. Kolderman van de Leidse Reddings Brigade: "Ja, meegedaan. Wat de LSF doet is een goede zaak. Zij behartigt de belangen van alle sport verenigingen in Leiden. Daarvoor heeft ze informatie nodig". Secretaris mevrouw F. Pont van de Leidse Watervrienden: "Meegedaan. Wat het nut ervan is? Het is leuk om te weten wat er precies leeft bij de Leidse sportverenigingen. Of wij er als vereni ging voordeel bij hébben betwijfel ik". Secretaris mevrouw C. Stara-Hoorn van LZ1886: "De enquête is ingevuld, hoewel het belang ons niet zo vreselijk groot lijkt. Maar je kunt nooit weten". Secretaris mevrouw C. van der Meij-De Haas van De Zijl/LGB: "Nee, we heb ben niet aan de enquête meegedaan. Die was vrijblyvend. Verder geef ik geen redenen waarom we het zaakje niet hebben ingevuld". al naar de zondag verschoven. De Sleu- tels-jeugd voetbalt op een veld van buur man VTL, dat weliswaar gastvrijheid verleent maar met lede ogen de jonge aanwas van de 'concurrent' in ogen schouw neemt. Duivesteijn: "Het lijkt me duidelijk dat noch VTL noch De Sleutels, dat met zijn ene veld geen kant op kan, blij is met deze situatie. Zouden de verenigingen aan De Vliet en aan De Boshuizerkade hun velden op één hoop gooien, dan zou den zulke problemen niet voorkomen. Maar ja, dat kan ik nou wel zeggen, maar als de clubs er anders over denken en voldoen aan hun financiële verplichtin gen jegens de KNVB, het energiebedrijf en de gemeente, dan kan ik ze natuurlijk niets maken". Ziet Tesselaar wat in samenwerkings verbanden als alternatief voor fusies, om op deze manier de kosten te drukken? Tesselaar: "Zeker, in wezen maakt het mij niet veel uit waarvoor de verenigin gen kiezen, fusie of samenwerking. De gemeente heeft een geldtekort en ruim tegebrek waar het de sport betreft. En als je geld wilt hebben moetje ergens bespa ringen zien te vinden. Voor de clubs kan dat weer op langere termijn voordelen bieden. Want de gemeente heeft dan weer meer geld". Abnormaal weinig Over de LSF-enquête zegt Van Strien ten slotte: "Over het geheel genomen was de respons goed te noemen. Alleen hebben weinig voetbal- en zwemverenigingen gereageerd. Vier van de twaalf voetbal clubs, grote clubs, samen-goed voor 2000 leden. Dat is ongeveer de helft van het to tale aantal leden. Van de vier zwemclubs reageerden er twee. Van de overige vere nigingen weten we niets. Of we hebben het vertrouwen niet van de verenigin gen, of ze willen het niet weten. Dat laatste zou ik vreemd vinden. Vijftien procent van alle sportverenigingen zegt wel eens een begrotingstekort te hebben gehad. Dat zegt mij persoonlijk nog niets. Dat kan politieke redenen hebben. Zo kan misschien subsidie worden ver kregen. Maar liquiditeitsproblemen? Drie verenigingen zeggen die wel eens te hebben gehad. Dat vind ik abnormaal weinig, daar begrijp ik niets van. Als je dat geschreeuw altijd hoort dat het zo moeilijk gaat met de clubs". Hij denkt wel een verklaring te hebben voor de passieve houding van de clubs. "Ik vermoed toch dat de verenigingen bang zijn voor wat er met de cijfers ge beurt. Dat bleek ook tijdens een LSF- vergadering waar een vertegenwoordi ger van een hockeyclub zei de gegevens niet te willen blootgeven. Hij wist niet wat we ermee zouden doen. Dat noem ik gebrek aan vertrouwen. De enquête kon anoniem worden ingevuld. Men moét be grijpen dat wanneer ik cijfers op tafel krijg waaruit blijkt dat heel sportminded Leiden er financieel prima voor staat, ik totaal geen behoefte heb dat aan de ge meente te vertellen. Ik houd het alleen in mijn achterhoofd als er met de gemeente moet worden overlegd". En wat dat betreft is hij pessimistisch. "Het is zaak de belangenverenigingen nog eens rond de tafel te krijgen. Ze te confronteren met de magere gegevens en ze naar huis te sturen met aanvullende vragen voor hun achterban. Wordt er als nog gereageerd, dan heeft het zin met de gemeente te praten. Anders niet, dan wordt het ongefundeerd geklets van on ze kant. Gezien de respons op de enquête denk ik eerlijk gezegd dat dat moeilijk wordt". Gé van Strien, vice-voorzitter van de Leidse Sport Federatie: "Het is na tuurlijk zo dat je de jeugd van morgen niet moet belasten met onze nostalgie van gisteren". (foto wim Dijkman) Leiden telt 17 voetbalverenigingen, maar gezien de beschikbare accommodaties en financiële middelen is er in feite geen plaats voor. Sommige clubs verkeren in een weinig rooskleurige financiële situatie en staan voor tienduizenden guldens in het krijt bij de gemeente. Hun zelfstandig voortbestaan staat al jaren op de tocht. Fuseren lijkt theoretisch een oplossing, maar dan komen de plots de sentimenten om de hoek kijken. Een gevoelige zaak dus. Hetgeen ook bleek uit een onlangs gehouden enquête van de Leidse Sport Federatie, die nauwelijks respons opleverde. Angst om zich bloot te geven? "Begin volgend jaar moeten er knopen worden doorgehakt. Als de clubs hun financiële verplichtingen niet kunnen nakomen, zijn ze blijkbaar niet levensvatbaar". door Herman Joustra en Tim Brouwer de Koning "Heeft iedereen zijn contributie be taald?". Het is 9 september 1989. Interim voorzitter Wim de Koning van ZLC is de kleedkamer binnengestapt in dé rust van de competitiewedstrijd van het eerste za terdagelftal uit tegen Lugdunum om zijn spelers op hun financiële verplichtingen te wijzen. "Want denk er om jongens: geen contributie betalen betekent een kwartaal niet meer voetballen". En dan het verhaal van de verdwenen doelpalen: op een kwade dag in augustus is het LDWS-terrein plotseling doel-loos. Enkele dagen later, nadat de armlastige vereniging een niet onaanzienlijke schuld aan de gemeente heeft voldaan, staan de palen er weer. "Ze zijn gewoon gerepareerd", praten de heren Duives teijn en Edzes van de directie sport en rekreatie elkaar na als er om een verkla ring wordt gevraagd. Gewoon incidentjes, of juist een be vestiging van de weinig rooskleurige si tuatie waarin een aantal voetbalclubs - en echt niet alleen LDWS en ZLC - in Leiden al geruime tijd verkeert? Duives teijn liet zo'n anderhalf jaar geleden in een interview met deze krant ook al blij ken somber gestemd te zijn over de toe komst van een aantal Leidse voetbal clubs, die tegen enorme kosten aanhik- ken: "Mijn voorspelling is dat er binnen drie jaar een stuk of vier voetbalclubs zijn verdwenen. Of ze zijn gefuseerd, öf ze zijn opgeheven. Gewoon omdat ze de huur van de velden niet meer kunnen be talen". In het krijt Veel is er intussen niet veranderd. Want het mag als bekend worden veronder steld dat er nog steeds verenigingen zijn, waaronder ook andere dan voetbalclubs, die voor duizenden guldens in het krijt staan bij de gemeente. Omdat ze de huur van de accommodaties maar moeilijk kunnen opbrengen. Voor sommige verenigingen lijkt het uur van de waarheid te naderen. Vorig jaar kwam de gemeente met zes sport verenigingen een betalingsregeling over een. Twee van die verenigingen kwamen die regeling tot-nu toe niet na of weiger den zelfs met de gemeente rond de ta fel te gaan zitten om over de sanering van hun schulden te praten. Genoemde termijn loopt medio maart 1990 af. Reden waarom Duivesteijn vori ge maand nog zei dat 'de maat vol was'. "Begin volgend jaar moeten er knopen worden doorgehakt. Als de clubs hun fi nanciële verplichtingen niet kunnen na komen, zijn ze blijkbaar niet levensvat baar". Ook wethouder Dick Tesselaar liet on langs tijdens een vergadering van de commissie voor volkshuisvesting en sport al doorschemeren dat clubs 'die er geen pest aan doen om de schulden af te lossen', de huur zou worden opgezegd. Alleen voor verenigingen 'van goede wil' zou bij in gebreke blijven naar een oplos sing worden gezocht. Een logische vraag is derhalve: wat doet de Leidse Sport Federatie aan de nood onder haar leden, als belangenbe hartiger van de sportverenigingen bin nen de gemeentegrenzen? En wat doet de Belangenvereniging Amateur Voet bal Leiden, de BAVL? Gé van Strien, vice-voorzitter van de LSF blijkt pessimistisch over de toe komst van een aantal clubs. "Een jaar of wat geleden had ik het idee dat er voor twee voetbalverenigingen bijna geen redding meer mogelijk was. Nee, namen noem ik niet, maar ik heb sindsdien niet gehoord dat er veel verbetering in hun fi nanciële situatie is opgetreden. Het is niet slechter geworden, maar ook niet betër. En er zijn nog meer clubs die het fi nancieel maar ternauwernood kunnen bolwerken.. Ook andere dan voetbal clubs. De zwemsport heeft het ook moei lijk". Zwijgzaam Aan precieze gegevens ontbreekt het de LSF echter. Een enquête die vorig jaar werd uitgeschreven onder de leden, met het doel om in overleg met de gemeente een meerjarenbeleidsplan op te stellen waarin onder meer de verdeling van de gemeenschapsgelden over de sportvere nigingen beter gefundeerd zou zijn, leid de niet tot het gewenste resultaat. Zo rea geerden maar vier van de twaalf bij de LSF aangesloten voetbalclubs (een vijf de vereniging volgt nog) en twee van de vier zwemverenigingen. En hoewel de respons bij de overige takken van sport beduidend hoger lag, gaf over de gehele linie gezien het gros van de clubs weinig of geen gegevens prijs over z'n financiële reilen en zeilen. Van Strien: "Daar begrijp ik niets van. Je hoort de clubs zo vaak schreeuwen dat het zo slecht gaat". John ter Beek, sinds kort voorzitter van de BAVL, hoort die geluiden over

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 33