Het verleden in kaart brengen Liefhebben (At Onze taal ENKWIJZER De horoscoop als psychotherapeutisch hulpje eu. *1 ij- vu. oe. ZATERDAG 21 OKTOBER 1989 PAGINA 27 De horoscoop als hulpmiddel bij een behandeling door psycholoog of psy chiater. Dat is het ideaal van astro loog Dirk Wiggerink. Met dat doel voor ogen verzorgt hij sinds kort een hbo-opleiding voor (psychothera peutische hulpverleners die meer over het fenomeen astrologie te we ten willen komen. Wiggerink noemt de horoscoop een fantastisch middel om iemands karakter snel te ontle den. In 'het veld' is men minder en thousiast. "Het is gevaarlijk om een behandeling op een horoscoop te ba seren. Daarvoor is het middel veel te onbetrouwbaar. Wie beschermt de cliënt als het misgaat?". door Margot Klompmaker De buurman van astroloog Dirk Wigge rink uit Oud Aa (bij Breukelen) kent zijn pappenheimers. Verdwaalde bezoekers die bij hem aankloppen verwijst hij zon der vragen door. "Voor een horoscoop hè", voegt hij er begrijpend aan toe. Een horoscoop. Een woord dat beel den oproept van donkere kamers waar louche lieden voor veel geld naiëve men sen wazige toekomstvoorspellingen doen. 'Ik zie een donkere man in uw leven die heel belangrijk voor u is'. Spielerei dus. Iets dat je niet serieus hoeft te.ne- Deze fantastrologie heeft volgens Wig gerink niets met de oorspronkelijke as trologie te maken. Van toekomstvoor spellingen moet hij niets hebben. Voor hem is astrologie een hulpmiddel om ie mands karakter te ontleden. "Een ma nier om er achter te komen waarom men sen op een bepaalde manier handelen". Wiggerink is van huis uit socioloog en heeft jaren in de hulpverlening gewerkt, onder andere bij het Utrechtse Pieter Baan Centrum. Hij heeft lange tijd ge zocht naar een methode om zijn cliënten zo goed mogelijk te helpen en meent de-" ze gevonden te hebben in de astrologie. Inmiddels is hij full-time astroloog en propageert hij zijn visie via het door hem opgezette Instituut voor Toegepaste As trologie Nederland (ITAN). "Ik heb ontdekt datje door middel van een horoscoop mensen in één keer veel meer over hun handelen kan vertellen dan een psycholoog in tien gesprekken. Het is heel normaal om eens in het half jaar naar de tandarts te gaan ter controle van je gebit. Zo zou je ook elk jaar de as troloog moeten bezoeken om je leven ge ordend te houden". Het zit Wiggerink dwars dat de astrolo gie door toedoen van beunhazen besmet is geraakt. Er lopen nog steeds te veel lie den rond die mensen belazeren door wat te goochelen met termen uit een astrolo- gieboekje, constateert hij. Wiggerink verwerpt deze vorm van 'sterrenwichela rij'. "Ik kan niet in de toekomst kijken en voorspellingen doen. Met behulp van de astrologie kan ik alleen iets zeggen over' iemands verleden, meer niet. Met een ho roscoop kunnen bepaalde traumatische gebeurtenissen uit het verleden worden benoemd. Gebeurtenissen die een mens heel sterk hebben bepaald. Die zaken bo ven water halen is zinvol. Daarvan leren we. De toekomst voorspellen is net zo on zinnig als het voorspellen van het weer over een week". Wiggerink ziet zijn werk als een nutti ge uitgangsbasis voor een psycholoog of psychiater bij de behandeling van een patiënt. "Het bespaart veel gesprekken als er eerst een geboorte-horoscoop is ge maakt. De horoscoop is een snelle me thode om een diepgravende analyse te maken en vertelt veel over iemands be weegredenen". Verschillen Bij een horoscoop gaat het om datum, plaats en tijdstip van de geboorte. Deze gegevens vormen een moment in tijd en ruimte dat voor iedereen verschillend is. De kans dat twee mensen een identieke horoscoop hebben en dus een over eenkomstige levensloop is heel klein. Bij tweelingen kan het voorkomen dat zij ogenschijnlijk een vrijwel identiek leven leiden, maar toch zijn er kleine verschil den. Een astrolobg tekent de geboortegege- vens in op een ronde schijf (de zodiac) met de stand van planeten, zon en maan als wijzers en de dierenriem als wijzer plaat. Aan de hand van vaste formules ("het is soms pure wiskunde") analyseert de astroloog iemands levensloop. Wigge rink: "Het voordeel van een horoscoop is dat die snel het verleden in kaart brengt en ordent". De astrologie als hulpmiddel bij het le ven. Een mogelijkheid om meer over je zelf en anderen te weten te komen, zon der poespas, mystiek of occulte toestan den. Dat is Wiggerinks ideaal dat hij al ja ren via het ITAN probeert uit te dragen. Het instituut organiseert cursussen, le zingen en workshops, die voor iedereen openstaan. Sinds enkele maanden verzorgt het ITAN ook een post-hbo-opleiding voor psychologen, psychiaters, maatschappe lijk werkers en overige .hulpverleners. Een cursus die afhankelijk van reeds ver worven ke.nnis tweeëneenhalf tot vier jaar in beslag neemt. De cursisten be kwamer! zich in de astrologische reken kunde en het maken en interpreteren van geboorte-horoscopen. Kosten van deze (particuliere) opleiding: 1200 gul den per jaar. Niet iedereen wordt tot de opleiding 'hogere astrologie' toegelaten. Wiggerink heeft met alle kandidaten lange intake gesprekken gevoerd om het kaf van het koren te scheiden. Van de honderd aan meldingen zijn slechts 16 mensen over gebleven, onder wie maatschappelijk wërkersf, psychologen, en een psychia Directeur Dirk Wiggerink van de nieuwe Hogere Astrologische Beroepsopleiding en Ietje Muiderman van het Insti tuut voor Toegepaste Astrologie in Nederland: "Een goede astroloog houdt je leven geordend". (foto Michael Kooren/GPD) ter. Maar ook een secretaresse en kraam verzorgster zijn tot de cursus toegelaten. Want Wiggerink denkt niet in officiële papiertjes, maar gaat voornamelijk af op iemands motieven. "Als algemeen ken merk kun je stellen dat het allemaal men sen zijn die in de hulpverlening zitten, beroepsmatig of privé. Bovendien heb ben ze affiniteit met astrologie". Inzicht "Het leren van astrologie maakt je nog geen therapeut. Een goede astroloog moet inzicht hebben in de psychologie. De mensen die het meest geschikt zijn hebben affiniteit met talen (de A-klan ten) maar ook gevoel voor exacte vakken (de B-figuren). Iemand van de Techni sche Hogeschool zie ik geen astrologie bedrijven". Wiggerink wil.de astrologie zoals die hem voor ogen staat zo zuiver mogelijk houden. Zijn streven is om de astrologie een vaste plaats te bezorgen tussen de menswetenschappen. "We hebban ook telefoontjes gehad van mensen die dach ten op een snelle manier veel géld te kun nen verdienen. Die komen er bij ons niet in. We willen alles heel integer brengen. Bij ons is geen sprake van occulte, vage toestanden. Vandaar ook onze strenge selectie voor de cursus". Wiggerink heeft grootse plannen. Hij wil zijn visie op het gebruik van de astro logie in de hulpverlening ook over de grenzen uitdragen.Volgend voorjaar geeft hij cursussen in Londen en Madrid. De kersverse cursisten moeten dan ver volgens zelf de kennis weer overdragen op anderen. Een managementsbureau zal het geheel coöordineren en controle- Wiggerinks filosofie wordt volledig on derschreven door de overige zeven me dewerkers van het ITAN. Een van hen is Ietje Muiderman, secretaris van het insti tuut, lerares op een LOM-school in Breu kelen en tevens astrologe. Zo'n tien jaar geleden ontdekte zij de astrologie, liet een horoscoop maken en vond dit zo fas cinerend dat zij zich verder verdiepte in de wetenschap. Volgens Ietje Muiderman kan een ho roscoop iemand veel vertellen over zich zelf, mits de horoscoop op de juisté wijze wordt gemaakt, toegelicht en geïnterpre teerd. Astrologe Muiderman voert met iedere betrokkene een persoonlijk ge sprek waarin de horoscoop .uitgebreid wordt doorgenomen. De christelijke schooi van mevrouw Muiderman accepteert haar passie voor astrologie. Dat heeft zorgvuldige voorbe- - reiding gevraagd. Maar nu is het ijs ge broken. "Kinderen en ouders vinden het boeiend en "vragen soms om een horo scoop". Volgens de lerares kan een horo scoop in het onderwijs van nut zijn om inzicht te krijgen in blokkades bij som mige kinderen. Slecht imago Het klinkt zo simpel. Laat mij uw horo scoop maken en ik zal zeggen wie ubent. Waarom is de astrologie nog niet massaal door de hulpverlening omarmd? Wigge rink wijt dit aan het slechte imago. "Eén of twee astrologen kunnen het leuk, hon derden maken er een puinhoop van. Dat maakt ons er niet geloofwaardiger op". Wiggerink krijgt wel eens verzoeken van psychologen of psychiaters om een horoscoop van een patiënt te maken. Vaak gebeurt dit achter de schermen. "Ik heb voor een therapeute van de Riagg voor een. van haar cliënten een be handelplan opgesteld aan de hand van zijn horoscoop. Dat was een succes, maar daarover kan niet openlijk worden ge praat. Dan zou iedereen zich rot schrik ken". Wiggerink noemt de acceptatie van de astrologie door de hulpverlening een zaak van lange adem. "Je moet opboksen tegen een gevestigde traditie". Hij noemt zichzelf als voorbeeld. "In mijn werk als hulpverlener heb ik altijd de mens cen traal gesteld. Jarenlang heb ik gezocht naar methoden om iemand zo goed mo gelijk te begeleiden. Ik zeg eerlijk dat ik vroeger astrologie de grootste onzin vond die er bestond. Maar sinds ik heb ontdekt dat het een fantastisch hulpmid del is, ben ik over de streep". Een fantastisch hulpmiddel om ie mands karakter te ontleden, zegt Dirk Wiggerink. De Utrechtse psycholoog Wim Kramer, gespecialiseerd in de para psychologie, denkt er genuanceerder over. Kramer, medewerker van het Ne derlands Instituut van Psychologen, be handelt in zijn praktijk voornamelijk mensen met problemen als gevolg van paranormale ervaringen (telepatie, hel derziendheid en dergelijke). Ook van as trologie is hij op de hoogte, hetgeen blijkt uit zijn medewerking aan een boek over dit onderwerp. Uitkijken Kramer kijkt kritisch aan tegen Wigge rinks enthousiasme voor de horoscoop. "Ik zeg niet dat het niks is, maar je moet ermee uitkijken". De psycholoog schetst de geschiedenis van de astrologie. Van de middeleeuwen tot in de Renaissance was het een officiële wetenschap die aan de universiteiten werd onderwezen. Tot dat het vak werd overschaduwd door de geneeskunde en de natuurkunde, die be ter en betrouwbaarder bleken te zijn. "Astrologie is een achterhaalde zaak", stelt Kramer. "Dat wil niet zeggen dat het onzin is. Maar het combineren van een verouderde methode met een moderne behandelingswijze is een hachelijke on derneming". Kramer benadrukt dat de bescher ming van dè cliënt bij elke arts, psycho loog of psychiater voorop dient te staan. Een bepaalde behandelmethode mag al leen worden gebruikt als de hulpverle ner weet dat de methode werkt en geen schade toebrengt. Kramer: "Dat is bij as trologie niet het geval. Uit onderzoeken blijkt dat de waarde en betrouwbaarheid van de methode gering zijn. Op grond van een onbetrouwbare methode mag je geen mensen behandelen, vind ik. Daar bij komt dat de astroloog geen be schermd beroep is. Iedere malloot kan zich na het lezen van een boekje voor as troloog uitgeven. Mensen weten niet bij wie ze terecht komen". Kramer prikt ook het idee door dat as trologie nog steeds van alles te maken heeft met de stand van de planeten en sterren. "Wie dat beweert loopt hopeloos achter. De zodiac, waarmee een horo scoop wordt berekend, is een paar dui zend jaar oud. De hemel is inmiddels al lang veranderd. Ik zie de zodiac meer als eén abstract, psychologisch model. Een schema dat iets zegt over het feit dat be paalde mensen die op een bepaalde tijd worden geboren bepaalde eigenschap pen hebben. Dat gegeven is gebaseerd op honderden jaren menselijke ervaring en klinkt niet onzinnig". "Je kunt een horoscoop best als onder steunend middel in je behandeling ge bruiken, als een cliënt er gevoelig voor is. Maar een therapeut mag er niet op blind varen. De kans op fouten is te groot. Als een behandeling mislukt kun je niet te gen je cliënt zeggen: sorry, maar het ligt aan de horoscoop die niet goed was". Gevaarlijk Ook in de Leidse regio staan psychothe rapeutische hulpverleners kritisch te genover het gebruik van astrologie. Off the record wel te verstaan, want openlijk in de krant hun mening geven vinden sommigen een probleem. Onkunde met het fenomeen, luidt het excuus. Mieke Tuinenburg, adjunct-directrice van de Riagg in Leiden, wil wèl voor haar me ning uitkomen. Zij noemt de horoscoop een onbetrouwbaar, zelfs gevaarlijk mid del. "Horoscopen zijn voor velerlei uitleg vatbaar. De ene astroloog zegt dit, de an dere dat. Gezien die grote verschillen lijkt het me geen betrouwbare methode om mee te werken. De beste manier is een goed contact met je therapeut. In zicht in het handelen van een cliënt kan alleen ontstaan op basis van persoonlijke gesprekken". Eén psychologe uit de Leidse regio, die anoniem wil blijven, staat niet afwij zend tegenover het gebruik van horoso- copen bij een therapeutische behande ling. Ze verwijst vaak genoeg cliënten door naar het 'alternatieve circuit' als ze denkt dat iemand ermee gebaat is. Een astroloog zit daar nog niet bij, maar waar om niet "als het een integer iemand is?". De psychologe vindt dat haar collega's vaak te veel in een ivoren toren zitten en te weinig kijken naar wat er om hen heen gebeurt. "De psychologie gaat steeds meer de kant op van een officiële weten schap, terwijl het toch in eerste instantie om mensen gaat. Je bent immers met ie mands geest bezig. Ik vind het dan ook verkeerd om a priori elke vorm van spiri tueel denken buiten de psychologie af te wijzen". DOOR JOOP VAN DER HORST Vroeger was Het Spectrum in Utrecht een echt katholieke uitgeverij. Tegenwoordig is dat niet meer zo, en dat is te merken. Bijvoorbeeld aan hun zojuist uitgegeven Prisma Handwoordenboek Spelling {f 19,90). Ik zal mij nader verklaren. Het Groene Boekje, onze enige officië le spellinggids, is verschenen in 1954 en het is nog steeds van kracht. Nadien zijn er heel wat nieuwe woorden bij gekomen en die staan er dus niet in. Er bestaat daardoor behoefte aan een herziening en Uitbreiding van de officiële lijst. Om de een of andere reden gebeurt dat niet. Al lerlei uitgeverijen zien nu hun kans schoon om met een eigen spellinggids voor de dag te komen. Eerder dit jaar kwam uitgeverij Wolters met een Spel linggids eigentijds Nederlands en nu Het Spectrum met zijn Prisma Handwoorden boek Spelling. Allebei hebben ze heel wat woorden toegevoegd die nog niet in het Groene Boekje van 1954 genoemd staan. Het probleem is alleen dat dit soort spelling gidsen niet officieel is. Als ieder op zijn ei gen manier knopen gaat doorhakken, ontstaat er chaos. Een voorbeeld waar het misgaat, is het woord heiligedag. In de nieuwe Prisma spellinggids staat het als heiligendag. Hoe komt men daartoe? Het oude Prisma woordenboek van A. Weijnen had heilige dag. en ook het Groene Boekje heeft hei ligedag. Ook de grote Van Dale en de woordenboeken van Koenen hebben hei ligedag. Waarom hebben ze dat bij Het Spectrum ineens veranderd in heiligen dag Ik kan twee verklaringen bedenken. De eerste luidt: de secularisering is bij Het Spectrum zo ver voortgeschreden dat -men'niet meer weet wat een heiligedag is en dat men meende het Groene Boekje te moeten corrigeren. De tweede verklaring is: er is domweg overgeschreven uit het woordenboek Hedendaags Nederlands van professor P G. J, van Sterkenburg, het enige mij bekende dat eveneens af wijkt van het Groene Boekje en dat ook heiligendag heeft. Hoe moet je heilige(n)dag schrijven volgens de officiële regel? Die regel luidt als volgt: de tussenklank van samenstel lingen wordt in het algemeen als -e ge schreven, maar er zijn twee uitzonderin gen: ten eerste als het eerste woord noodzakelijk de gedachte aan een meer voud opwekt, ten tweede als het eerste woord een persoonsnaam is die niet een bepaalde vrouwelijke persoon aanduidt. Volgens de algemene regel schrijft men apehaar, leeuwemoed, notedop, strate- maker. Volgens de eerste uitzondering gaan bijenkorf, woordenlijst, druiventros; volgens de tweede uitzondering boeren knecht, herenhuis en weduwenpensioen. Is het eerste woord in heilige(n)dag het zelfstandig naamwoord heilige? In dat geval zou het Groene Boekje 2ich vergis sen en zijn eigen regel niet consequent toepassen. Heiligedag zou dan, volgens uitzondering nummer 2, heiligendag moeten zijn. Of is het opgebouwd als wit tebrood. hogeschool en langevinger; met andere woorden: is het eerste deel wel licht het bijvoeglijke naamwoord heilig? Wet is een heiligedag eigenlijk? Is het de dag van een heilige, of is het een heili ge dag? De samenstellers van het Groe ne Boekje wisten het nog, maar bij Het Spectrum anno 1989 weet men het niet meer. Het is een katholieke feestdag die ook als die op een doordeweekse dag valt, gevierd dient te worden als een zon dag: Hemelvaart, Maria Hemelvaart, Al lerheiligen en vroeger ook Driekoningen en Sacramentsdag. Daarom zal het heus heiligedag moeten zijn. Stel u voor dat een van uw kinderen, jong of niet zo heel jong meer, bij u komt en de volgende vraag stelt: "Wat moet ik goed kunnen om in het leven te slagen"? Tien tegen één dat u een antwoord geeft dat begint met iets dat in de opleidings- of werksfeer ligt. Dezelfde vraag werd ooit ook gesteld aan de beroemde psycholoog Sigmund Freud, en zijn eenvoudige antwoord was: "Liefhebben en werken". Werkezel van het ergste soort als hijzelf was, zette hij toch niet werken maar liefhebben op de eerste plaats. Dat kwam overigens be slist niet omdat hij toevallig in een senti mentele bui was. Freud had zowel in zijn eigen leven als in zijn psychologische praktijk maar al te vaak kunnen vast stellen hoe het onvermogen tot liefhebben zelfs de meest succesvolle maatschapélij- ke carrière tot een masker kan maken, waarachter een peilloze leegte en ellende schuil kan gaan. Wat wil dat eigenlijk zeggen: liefheb ben? En ho'e komt het dat bepaalde men sen daartoe niet in staat lijken te zijn? Laat ik, alvorens daarop in te gaan, be- door René Diekstra hoogleraar psychologie te Leiden ginnen met een trendy vooroordeel om zeep te helpen. Dat liefde geen mannen werk zou zijn, zöals enkele chaotisch den kende schrijvers ons tegenwoordig willen doen geloven, is net zo waar als de stel ling dat vrouwen er niet van houden om te werken. Liefde is net als werk een assortiments woord, dat wil zeggen: er gaan allerlei soorten en smaken achter zo'n woord schuil. Voor sommige soorten werk en liefde zijn vrouwen misschien geschikter vrijwel geen werk- of liefdesoort waar voor één van beide geslachten volmaakt en eeuwig ongeschikt zou zijn. Ik zou ten minste niet weten waarom vaderlands liefde, dierenliefde, teddy) berenliefde, kinderliefdé, partnerliefde, ouderliefde en noem maar op, meer een vrouwelijke dan een mannelijke aangelegenheid zou den zijn. Je kan natuurlijk gaan beweren dat de echte liefde, de liefde waar het uiteinde lijk allemaal om draait, de partnerliefde is en dat mannen in dat opzicht een ramp zijn voor hun vrouwen. Maar ook dat is in het algemeen klinkklare kletskoek, waarmee ik niet gezegd "wil hebben dat zich in individuele gevallen nooit dit soort rampen voordoen. Partnerliefde is een vorm van liefde die in een mensenle ven pas in een betrekkelijk laat stadium opduikt. Ze wórdt voorafgegaan en voor bereid door andere soorten liefde, zoals ouderliefde en vriendschap. Het valt niet vol te houden dat meisjes meer dan jon gens van hun ouders, hun vriendjes of vriendinnetjes houden. De lange aanloop naar partnerliefde is psychologisch ge zien overigens niet voor niks. Liefde is een complex patroon van gevoelens en ge dragingen, dat voor het grootste deel ge leerd moet worden. En dat leren begint (of zou moeten beginnen) bij de geboorte en misschien zelfs al daarvoor. Maar het feit datje als kind een moeder en een vader hebt aan wie je je hecht is be paald geen garantie voor je vermogen tot het liefhebben van andere mensen later. Hechting en liefde zijn twee verschillende dingen. Als een eendekuiken uit het ei komt en u trekt op dat moment op een be paalde manier de aandacht van het beestje, dan is de kans groot dat het ach ter u aan gaat, omdat het u van dat mo ment af'Ziet' als zijn (of haar) moeder en dat voortaan blijft doen. Deze vorm van hechting - psychologen spreken van 'Im printing' - is biologisch bepaald. Bij mensenbaby's gaat dat vermoede lijk min of meer op dezelfde manier, en het is alleszins handig dat de natuur dat zo geregeld heeft, want zowel heel jonge dieren als baby's hebben, om teoverleven, de veiligheid en bescherming nodig van een volwassene. Hééft een kind de nei ging ontwikkeld om de nabijheid vay. een bepaalde volwassene te zoeken en zich veilig(er) te voelen in diens aanwezig heid, dan is er sprake van hechting. Die hechting is vooral nodig omdat het kind vandaaruit geleidelijk de wereld en rela ties met andere mensen kan gaan verken nen en uitproberen, en steeds mooi kan te rugkeren als het te onveilig gaat aanvoe len. De hechtingsrelatie is er dus op de eerste plaats voor het kind, hoewel de vol wassene er natuurlijk ook het nodige ple zier aan kan beleven. Het is heel goed mogelijk dat het kind, als het eenmaal is opgegroeid en de be scherming en veiligheid van een volwas sene niet meer nodig heeft, de hechtings relatie 'opzegt' en zonder nog eens te kij ken de wijde wereld in trekt. Er heeft zich dan in feite geen liefdesrelatie tot de op voeders gevormd, een ervaring die veel ouders in de loop der tijd tot grote bitter heid heeft gestemd. Dat kind kan als voir ook andere volwassenen op de zelfde manier gaan behandelen, dat wil zeggen: zich er aan hechten en ze gébrui ken zonder ze echt lief te hebben. Volgens de Duitse psychiater Bodamer, die daarmee woordvoerder is van veel psychologen en psychiaters, betekent lief hebben op z'n minst twee dingen. Op de eerste plaats een sterke betrokkenheid op de ander. Dat wil zeggen dat het wel en wee van een ander ons zeer ter harte gaat, en dat we dingen doen om dat 'wee' weg te houden en dat 'wel' te bevorderen. Op de tweede plaats is er bij liefhebben sprake van intimiteit, dat wil zeggen het uitdrukken, met of zonder woorden zoals door aanraking, van heel persoonlijke gedachten en gevoelens, zowel positieve (vaak) als ook negatieve (minder vaak) ten opzichte van een ander. Betrokken- i duidelijke wederzijdse hartstocht zijn als partners met elkaar 'in love' op een manier die wel goed zit (hoe wel het natuurlijk niet zeker is dat het al tijd zo blijft). Helaas komt het maar al te vaak voor dat een relatie maar aan één in plaats van aan drie draden hangt, en dat we onszelf voor de gek houden door te geloven dat hartstocht hetzelfde is als liefhebben. Hoewel vrouwen vaker liefdesromans lezen en Dallas-achtige series kijken, we ten we uit onderzoek dat mannen vaker hartstochtelijk bezeten raken van een vrouw dan omgekeerd en alleen al op grond daarvan een relatie of een huwe lijk voorstellen. Maar zolang er geen be trokkenheid en emotionele intimiteit is, blijft het bloedlicht aan zo'n relatie te be ginnen. Hartstocht is nu eenmaal een heid zonder intimiteit is wat een chirurg kan ervaren die en moeilijke operatie op een medemens moet verrichten. Intimi teit zonder betrokkenheid is wat we te genwoordig zo vaak op de televisie zien in zogenaamde persoonlijke diepte-inter views door journalisten die om 10 uur persoonlijk worden met meneer A en om 11 ur even intiem met mevrouw Z tekeer gaan. Hechte vriendschap, of het nu met ie mand van hetzelfde of het andere ge slacht is, is een vorm van liefde en wil zeggen dat we een sterke betrokkenheid ervaren en een grote vertrouwelijkheid op een aantal gebieden. Bij een partner relatie komt er meestal nog een derde kenmerk bij, namelijk lichamelijke hartstocht, sterke lichamélijk-séksuele gevoelens ten opzichte van de ander. Twee mensen, die sterk op elkaar be trokken zijn, heel intiem met elkaar zijn egocentrische emotie. De hartstochtelijk- bezeten man wil de vrouw 'nemen' eerder dan dat hij zich aan haar wil geven. In zijn roman 'Het Processchildert Franz Kafka meedogenloos het portret van dat type man: "Hij is nog steeds het kind dat van zijn moeder afhankelijk is, dat alles van haar verwacht, dat haar gebruikt en naar zijn pijpen laat dansen. Zijn voor naamste zorg is aardig en prettig te zijn zodat de vrouwen hem geven wat hij no dig heeft; zijn grootste angst is dat ze boos worden en ophouden te geven". Hij is dus wel gehecht aan vrouwen, maar echt liefhebben kan hij ze niet. Kaf ka stelt dit type man in staat van be schuldiging. Als aan het einde van het proces de man zijn hebzucht inziet, ziet hij ook voor het eerst de mogelijkheid van liefde en vriendschap. Voor bepaalde mannen betekent liefde blijkbaar veel werk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 27