Scholieren verdiepen zich in 'de wetenschap'
Cursus voor ouders
PAGINA VOOR JONGEREN
'Anders omgaan met kinderen'
'Je schaamt
je toch dood
wanneer je
moeder je op
straat knuffelt'
N: ei S m
Wat draag jij deze winter aan je voeten?
m
VRIJDAG 6 OKTOBER 1989
PAGINA 11
f m huk, wj m mi zijn
twtp. 2omz imm
um&im!
ïr&sfTjèszs:
DIT 15 É6N WBENOPM^JOHNHia. H>)
HEEFT WfUMZFNP i/flETEN.
mm Htuver,
5me mm.'
vANwt<qe ve enokjvie gesparen or
HET ENE^Itve&IZUIIC HEBBEN WE
TARIEVEN F UNF-MOEIEN VERHOGEN
OM N0€) &NMBEL ENEP^lE TE
KüUNEN LEVtfEN-r5
Voo/- vragen, opmerkingen en suggesties met
betrekking tot Big Deal kun je ons altijd bellen. Tel:
071 -161 442.
-
mÊSSKKÊSÊm
(w)b0twe IflWq/Wir VIA 6NE£<qlE00?Kljf 1E KOOP-
Hoe leefden de mensen in de
Ijzertijd, hoe komen we achter de
informatie over deze periode en
hoe betrouwbaar is deze. Enkele
vragen waar niet direct iedereen
een antwoord op weet. Maar de
leerlingen van groep acht van De
Bronckhorstschool uit Noord-
wijk weten er sinds kort wel raad
mee. Zij doen namelijk mee aan
de Wetenschapsweek Junior, die
van 10 tot en met 13 oktober in de
Utrechtse universiteit, De Uithof,
wordt gehouden
De week, waaraan 35 basis
scholen uit het land deelnemen, is
bedoeld om de hoogste klassen
van de basisscholen bekend te
maken met wetenschap en we
tenschappelijk onderzoek. Elke
school heeft een onderwerp ge
kregen en moet daar zo veel mo
gelijk informatie bij zoeken. Tij
dens de Wetenschapsweek, die
als thema 'Rondneuzen met wijs
neuzen' heeft, presenteren de on
derzoekers hun bevindingen. Zo
probeert bijvoorbeeld dé Wet
houder Huibregtseschool uit
Wassenaar zoveel mogelijk te we
ten te komen over de Sovjetunie
en De Schakel uit Leiderdorp
over huisdieren.
Onderwijzeres M.A. van Gelde-
re van groep acht van de Noord-
wijkse school vindt het project
een leerzaam initiatief. Volgens
haar blijven de indrukken bij de
leerlingen langer hangen. "Je
kunt de geschiedenis wel uit
boekjes leren, maar dat is een
beetje saai. Als de leerlingen zelf
aan de slag moeten, worden ze
veel enthousiaster en dan leren ze
ook meer".
Om er achter te komen hoe de
mensen tijdens de Ijzertijd leef
den worden er archeologen inge
schakeld. Aan de hand van bot-
stukies, scherfjes en stukjes weef-
Scholieren van de Bronckhorstschool uit Noordwijk c
sel krijgen zij een idee hoe men
sen lang geleden moeten hebben
geleefd. Afgelopen vrijdag
kropen de leerlingen in de huid
van een archeoloog. In de zand
bak van de school hadden de on
derwijzers oude voorwerpen ver
borgen, die de kinderen moesten
opgraven.
Jessica van Kampen vond een
schedel. "Ik schrok me rot. Ik was
aan het graven en toen zag ik de
schedel ineens liggen. Heel voor
zichtig heb ik hem eruit gehaald.
Later vond ik nog wat scherfjes,
maar die schedel was toch wel het
interessantste".
Richard Caspers zou wel ar
cheoloog willen zijn, al lijkt het
hem een moeilijk vak. "Je moet er
veel geduld voor hebben en ik
vond het eerlijk gezegd in de
zandbak al moeilijk. Je moet goed
oppassen dat je de oude potjes
niet kapot maakt, want toen wa
ren ze niet zoveel waard, maar nu
wel".
ir archeologische schatten.
(foto Jan Holvast)
De leerlingenkregen ook een
videofilm te zien om een idee te
krijgen over het alledaagse leven
in de Ijzertijd. Volgens Van Gel
der hebben de meeste kinderen
geen idee hoe het leven in die tijd
was. "Ze kunnen bijvoorbeeld op
de film goed zien dat een simpel
karweitje als een vuurtje maken,
al heel moeilijk is. Ze staan vaak
niet stil bij het luxe leventje dat ze
nu hebben. En in dat opzicht is
zo'n project als deze heel leer-
Het slotstuk van de Bronck
horstschool wordt het bedenken
van een eigen cultuur.In groepjes
van vier gaan ze aan de slag. Twee
groepjes maken voorwerpen. De
andere groepen proberen aan de
hand van de voorwerpen net als
een archeoloog uit te vinden hoe
de cultuur in elkaar zat.
De leerlingen van groep acht
van de Wethouder Huibregtse
school heten voorlopig bijvoor
beeld Iwèn, Pjotr of Anouschka.
De school uit Wassenaar heeft als
onderwerp de Sovjetunie en om
zich een beetje in het land in te le
ven hebben ze hun namen veran
derd. Ze zijn druk in de weer met
een maquette van een Russische
boerderij. Ook hebben ze een
krant gemaakt waarin allerlei in
formatie over het land te vinden
is. Volgens een onderwijzer zijn
de kinderen een beetje zenuw
achtig omdat "ze in Utrecht aan
een professor vragen over Rus
land kunnen stellen".
In De Schakel in Leiderdorp
was het vorige week een komen
en gaan van cavia's, honden, kat
ten en konijnen. De leerlingen
hebben als onderwerp: Huisdie
ren: wat kun je ermee, wat doe je
ermee? Ze hebben allemaal een
eigen dier gekozen variërend van
hond, kat, hamster of vogel. Over
ieder dier moeten ze kinderen in
formatie zoeken en vragen beant
woorden zoals: hoe zijn huisdie
ren ontstaan en waarop moet je
letten als je een dier aanschaft.
Om dat te weten te komen praten
de leeringen onder anderen met
dierenartsen en asielhouders.
Onderwijzer C. Frambach heeft
het er druk mee. "Maar het is de
moeite zeker waard. Ik heb m'n
leerlingen nog nooit zo enthou
siast gezien en ze leren er boven
dien nog veel van ook".
...En plotseling ben je dan
student in Amsterdam. Van het
ene op het andere moment
weggetrokken uit het
beschermde milieu van ouders
en proefwerkjes. Vanuit de
veiligste stad van Nederland in
één sprong midden in het hart
des verderfs. Al je oude
vrienden zijn uit het
gezichtsveld verdwenen; de één
is vakkenvuller in Roosendaal
geworden, de ander F-16 piloot
in Amerika en een derde heeft -
voor een carrière als werkloze
in Lochem gekozen. Helemaal
in je eentje word je
geconfronteerd met het
geheimzinnige studentenleven
met al zijn moeilijkheden en
gevaren.
Het is dan ook niet meer dan
logisch dat je op zo'n cruciaal
punt van je leven besluit lid te
worden van een
studentenvereniging. Daar zou
ik lotgenoten vinden,
leeftijdgenoten die net als ik
verlegen zitten om studietips,
vrienden en gezelligheid.
Ik meldde mij dan ook snel aan
bij studentenvereniging X waar
ik samen met zo'n 120 andere
eerstejaars introductie liep. De
bedoeling van deze dagen was
dat je de vereniging en vooral je
jaargenoten terdege zou leren
kennen. Ook kon je een keuze
maken uit de diverse disputen
waarin het geheel was
onderverdeeld. Voor mij werd
het gebeuren één grote
afknapper.
Het begon direct de eerste
avond al toen ik eens met enkele
oudere leden mijn
studieproblemen wilde
doorpraten. Hoe lees je zo'n dik
boek nou op de juiste manier
door en wat is de beste
voorbereiding op een
tentamen? Hoongelach viel mij
ten deel. De helft van de leden
van deze zogenaamde
'studentenvereniging' wist niet
i ia
eens wat ze studeerden, terwijl
de overigen trots riepen dat ze
nooit naar college gingen. Ik
werd uitgejoeld.
Maar zo snel geef ik niet op
OK, dan praatte ik maar niet
over mijn studie. Als ik hier
maar wèl de vrienden en de
gezelligheid kon vinden die ik
zo hard nodig had. Gelukkig zou
ik met betrekking tot dit laatste
punt aan mijn trekken komen,
want er waren voor de volgende
avond 'spelletjes'
aangekondigd. Snel thuis nog
even de spelregels van Mens-
erger-je-niet en Stratego
doorgelezen en toen vol goede
moed weer naar de sociëteit.
Alwaar de tweede koude
douche.
Het gevarieerde programma
bestond uit een biermarathon,
gevolgd door een
biertapwedstrijd en ter
afsluiting een bierestafette.
Maar nogmaals: een Gilles geeft
niet op. Manmoedig nam ik deel
aan deze primitieve
volksspelen. Dan maar geen
gezelligheid. Met een beetje
goed wil zou ik nog steeds
vrienden kunnen maken.
En welk een triomf... enkele
uren later had ik drie vrienden
voor het leven. Door het
gezamenlijk winnen van de
bierestafette was er een zeer
hechte band tussen mij en mijn
teamgenoten ontstaan. Innig
gearmd zwoeren wij elkaar
eeuwig trouw. We zouden
gevieren later rijk worden door
bierwinkels te openen in nog
onontdekte gebieden. Een gat in
de markt. Dit waren nog eens
vrienden. Echt jongens waar je
op kon bouwen. Mijn hele leven
had weerzin.
De volgende avond was echter
tevens mijn laatste. Bij
begroeting van mijn drie
vrienden bleek slechts eentje
zich nog vaag te herinneren dat
ik gister met hem in één team
had gezeten. Mijn naam wist hij
niet meer. Dit was voor mij de
druppel. Een Gilles geeft niet
op... maar soms toch wel.
"Sommige ouders gaan over de
rooie wanneer hun kind van vijf
jaar weer met open mond eet. Het
gedoe om dat gesmak kan hoog
lopen, al zullen velen zich afvra
gen waar zo'n moeder of vader
zich druk om maakt. Je hebt nu
eenmaal ook ouders die al lang
blij zijn dat het kind een hele bo
terham naar binnen werkt".
Aan het woord maatschappe
lijk werkster Ursie Graham en
spelleidster Ria van der Starre.
Zij leiden de gratis cursus 'An
ders omgaan met kinderen'.
De aankondiging van de nieu
we cursus, die elf weken duurt
duurt, roept nogal wat tegenstrij
dige reacties op. Sommige men
sen trekken het in het belachelij
ke en vragen zich af of het nu echt
nodig is dat ouders daarvoor een
cursus móeten volgen. "Maar uit
de omvang van de kindermishan
deling en het grote aantal jonge
ren dat van huis wegloopt, blijkt
dat niet iedereen ongediplo
meerd een kind kan opvoeden".
"Het gaat inderdaad meestal van
zelf. Je doet je bést en geeft zo
veel mogelijk liefde en warmte",
bevestigen Ursie Graham en Ria
van der Starre. "Soms is het ech
ter moeilijker. Dan gaat het niet
zo goed. Je denkt dan onmiddel
lijk dat het aan jou ligt. Het is nu
eenmaal niet altijd rozegeur en
maneschijn. En ook ouders heb
ben weieens een baaldag^ Maar
erover praten, lukt dikwijls niet.
Je hebt toch zelf voor kinderen
gekozen?".
Volgens de leidsters zijn de ou
ders die al aan de cursus hebben
deelgenomen over het algemeen
te spreken over het resultaat. Of
hun kinderen daar net zo over
denken, weten ze niet.
"Je hoort wel wat via pubers.
Veel problemen met kinderen
van die leeftijd hebben trouwens
te maken met het feit dat ouders
niet onderkennen dat hun kinde
ren bezig zijn zich los te maken
van hun ouders. Het heeft niets
meer met opvoeden te maken,
maar met kinderen los leren la
ten. Je schaamt je als 17-jarige
toch dood wanneer je moeder je
1 1
Uit dé omvang van de kindermishandeling en het grote aantal kinderen dat van huis wegloopt blijkt dat niet
iedereen 'ongediplomeerd' een kind kan opvoeden. (foto c. de Boer bv)
op straat knuffelt of je ten over
staan van je vrienden naroept of
je je trui wel aanhebt? Maar goed,
het komt voor dat ouders die deze
discussie eens anders proberen
op te lossen, te horen krijgen dat
zij plotseling zo vreemd doen
dat zij dat zeker op die cursi
hebben geleerd".
Worden het elegante pumps met
bontversiering of waag jij je aan
'slobkousen'? Op dit moment zijn
er twee trends waar te nemen in
de schoenenmode. Naast eenvou
dig, stijlvol en rustig uitgevoerde
schoenen (die jou misschien niet
zo heel erg aanspreken), zijn er
ook tal van pronkerige en roman
tische uitvoeringen op de markt.
Deze schoenen zijn min of meer
beïnvloed door folklore en volkse
klederdrachten uit Zuidamerika,
Mexico en India als ook de noor
delijke landen.
Dit resulteert in platte, hoog op
gesneden schoenen met een gesp-
sluiting en fantasie brogue-ver-
werkingen. Bij de trotteurs (dich
te schoenen met een laag hakje) is
de overslagsluiting zeer populair.
De invloed van de noordelijke
landen is duidelijk waarneem
baar door de bontaccenten. Wat te
jMfMTCsC© (li)
Deze week vroegen we de Big
Deall-lezers: Welk vervoermiddel
laat jij liever staan?
1(—)Het vliegtuig
2(l)M'n skateboard, sinds
ik door de etalage een win
kel binnenreed
3(9)De auto
4(4)Boten: ik hoef ze maar
te zien of m'n ontbijt komt
spontaan naar buiten
5()A1 het openbaar ver
voer
6(6)De Ferrari van mijn
broer, sinds ik dat paaltje
heb geraakt
7<l)Mijn vouwfiets, omdat
die zich steeds opvouwt als
ik fiets
8(2)De benenwagen
9()De fiets van mijn
broer, omdat ik altijd voor
op de stang moet
10(7)De bromfiets, vanwe
ge die afgrijselijke helm
VOLGENDE WEEK: Met
jij nooit willen ruilen? Laat jouw
stem ook gelden in de Hartstikke
Top 10. Bel of schrijf even.
denken van een platte band
schoen geheel van langharig
bont, een ballerina in 'fun-fur' of
een elegante pump met een 'bont
kraag'.
Wat pumps betreft, heb je ove
rigens keuze genoeg. Sommige
zijn versierd met borduursels,
sierperforaties of smalle knoop-
en wreefbandjes. De dikke pla
teauzool is terug! Nieuw is de iets
'oversized' zool.
De meeste laarzen zijn dit jaar
laag, vaak net tot over de enkel.
Ook hier zie je tal van Indiase en
Zuidamerikaanse versieringen
zoals kleurige franjes en bor
duursels. Sommig laarzen zijn
uitgevoerd met stukken elastiek
aan de buitenkant of als been
stuk. Zelfs de wildwestlaars met
goudkleurige stiksels heeft een
elastiek accent. Let op de 'slob-
kous'-variatie, die verschillende
materialen op geheel eigen wijze
combineert. Wil je met modern,
maar toch rofriantisch schoeisel
rondstappen, kies dan voor de en
kelschoen met hoge hak, die is
versierd met gekleurde stenen.
Qua kleuren, blijft zwart de ab
solute topper. Bruin is er in tal
van variaties: van heel licht tot
donker. Bordeauxrood en fel
rood zijn gezien, evenals flesse-
en olijfgroen. Wie kiest voor
blauw, vindt vooral het klassieke
donkerblauw.
Gladde leersoorten zijn nog
steeds geliefd als materiaal met
als goede tweede het matte leer
dat in alle kleuren zijn eigen ka
rakter heeft: meestal plantaardig
gelooid. De groei van geschuurde
leersoorten (nubuck, suède,
hunting) is zeer groot. Het ge
bruik van metalen (goud, brons,
zilver, messing) zit in de lift. Zoals
gezegd wordt bont gebruikt als
versiering en als bovenmateriaal,
soms geprint met de tekening van
zebra's of panters.
