Het is oorlog in Colombia
Bestand Libanon is stilte voor nieuwe storm
Kloof tussen arm en rijk oorzaak tomeloze terreur
Voorlopig geen vrouwen toegestaan bij de Klaagmuur
DEN HAAG Op het Libanese
strijdtoneel wordt sinds jaar en dag
hetzelfde stuk opgevoerd. Het heet
'De vijand van mijn vijand is mijn
beste vriend'. Zo komen bondge
nootschappen tot stand. De ideolo
gie speelt geen rol. In de jongste epi
sode van het drama sloot de Syri
sche president Assad in Damascus
een monsterverbond met talloze Li
banese groepen, die uit zijn op de
val van de christelijke generaal
Aoun.
door
Tineke Bennema
"Hafez el-Assad werpt zich nu op
als de beschermer van moslems en
de islam in Libanon. Maar dat is re
gelrechte lariekoek", zegt Marianne
van Leeuwen, als specialiste voor
het midden-Oosten verbonden aan
het Clingendael instituut in Den
Haag. "Assad is uit op een vergro
ting van zijn invloedssfeer in Liba
non, dat hij als een deel van Groter
Syriè ziet. In het verleden heeft hij
met dit doel voor ogen de christe
nen tegen moslims gesteund. Hij
maakt nu alleen maar gebruik van
shi'itische groepen zoals de Amal
en de Hezbollah, omdat zij tegen het
offensief van Aoun zijn".
De leiders van de Amal en Hez
bollah, Hussein Moussavi en Nabih
Berri, behoorden tot de deelnemers
van die curieuze krijgsraad in Da
mascus. Andere aanwezigen waren
de Iraanse minister van buitenland
se zaken Ali Akbar Velayati, Ahmed
Jibril van de door Syrië gesteunde
PLO-dissidenten en Walid Jum-
blatt, de leider van de Libanese
Druzen. Deze coalitie van moslims
verklaarde dat zij generaal Aoun het
hoofd zou bieden.
Vooral de aanwezigheid van de
Hezbollah en Amal is opmerkelijk.
Zij stonden elkaar tot voor kort naar
het leven. Hezbollah (Partij van
God) is een shi'itische groepering
met zo'n 3500 soldaten, die de steun
heeft van Iran. Het wordt verant
woordelijk gehouden voor de ont
voering van de westerse gijzelaars
en staat bekend om zijn radicale op
vattingen.
Aartsrivaal Amal (Arabisch voor
hoop) is gematigder en heeft veel
aanhang onder de arme shi'itische
bevolking van Bayrut. Hoewel
Amal altijd een trouwe bondgenoot
van Syrië is geweest, hebben haar
6500 strijders zich, evenals de Hez-
bollah-soldaten, tot nu toe buiten de
huidige gevechtsronde gehouden.
Het nieuws van de coalitie zal
Aoun in zijn geruineerde paleis in
Bayrut onaangenaam hebben ge
troffen. De generaal heeft de be
schikking over zijn eigen maroniti
sche 20.000 man troepen, het chris
telijke restant van wat eens het Li
banese leger was, en de enkele dui
zenden soldaten van de christelijke
falangisten. Daarmee komt hij te
genover de 40.000 man sterke Syri
sche troepen, de Hezbollah en Amal
militia's en de grote Druzische
macht, die Syrië altijd steunde en
over een aardige hoeveelheid Russi
sche tanks beschikt.
Invloed
Van Leeuwen: "Syrië probeert met
zo'n moslem bondgenootschap mee
te vissen in de troebele wateren van
Libanon. Maar iedereen weet dat
het slechts van korte duur zal zijn.
Het politieke spectrum van Liba
non is als een kaleidoscoop: als je
het maar een kwart slag draait ver
andert alles. Voortdurend worden
monsterverbonden gesloten, met
als enig doel invloed te behouden
en uit te breiden".
Dat is ook de verklaring voor de
aanwezigheid van de Iraanse minis
ter van buitenlandse zaken in Da-
Iran probeert zijn positie in
Libanon langzaam maar zeker te
versterken. Vlak na de verkiezing
van de Rafsanjani tot nieuwe presi
dent van Iran, kwam het illustere
gezelschap Libanese shi'ieten al in
Teheran op bezoek, zegt Van Leeu-
"Volgens diplomaten zou Tehe
ran zijn Libanese vazallen hebben
opgedragen de onderlinge ruzies te
beeindigen en zich achter Syrië te
scharen, als beloning voor de Syri
sche steun aan Iran in de oorlog met
Iraq. Nu de oorlog voorbij is zouden
Syrië en Iran samen Aoun, die op
zijn beurt weer gesteund wordt
door Iraq, een lesje willen leren. Bo
vendien zouden Iran en Syrië hun
politie in Libanon willen versterken
met het oog op de onderhandelin
gen over de gijzelaars. Door hun au
toriteit daar te doen gelden, hopen
zij op concessies van het westen".
Op een dergelijke wijze worden
de grote regionale conflicten met
behulp van Libanese militia's over
de hoofden van de Libanese bevol
king uitgevochten. Volgens Van
Leeuwen is dat in Libanon mogelijk
bij gebrek aan centraal gezag. "De
zeggenschap van een minister reikt
niet verder dan de hoek van de
straat. Het land ligt helemaal open
voor invloeden, ook van buitenaf.
Assad weet dat hij niet op kan tegen
Iraq of Israël in een rechtstreekse
oorlog en daarom maakt hij van Li
banon een slagveld".
Paria
Maar Assad weet ook dat zijn eigen
politieke leven op het spel staat met
de oorlog in Libanon. Assad, die in
het Midden-Oosten een positie van
een paria inneemt, heeft in Libanon
een veel groter verlies geleden dan
hij ooit had verwacht. Aoun houdt
het met de Iraakse hulp veel langer
uit dan Assad kon vermoeden.
Van Leeuwen: "Het verlies of op
geven van de oorlog zou het binnen
landse verzet tegen de dictatoriale
president kunnen doen opleven en
zou de doodsklap voor hem kunnen
betekenen. Vandaar dat hij van
geen ophouden wil weten en zijn
positie versterkt aan de hand van
nieuwe partners. Bovendien breidt
hij het slagveld langzaam uit naar
het zuiden, want als Bayrut hele
maal in puin ligt, zal er elders ge
vochten moeten worden".
Ook generaal Aoun weet voorlo
pig van geen wijken. Zijn zelf uitge
roepen 'bevrijdingsoorlog' (van de
Syrische troepen) begint ook voor
hem steeds meer op politieke zelf
moord te lijken. Hoewel de Iraakse
bevoorrading over zee nog altijd
slaagt ondanks de Syrische blokka
de, is het christelijke deel van Bay
rut over land afgesloten. En daar
mee'is Aoun's positie daar moeilij
ker houdbaar dan moslim West-
Bayrut, dat uitwijkmogelijkheden
naar het zuiden heeft.
De huidige wapenstilstand is
slechts een stilte voor de storm. Bei
de partijen zijn intussen koortsach
tig bezig zich te herbewapenen en
maken zich op voor een nieuwe epi
sode in het Libanese drama.
DINSDAG 22 AUGUSTUS 1981
BOGOTA (IPS) Het is nu echt oorlog in Colombia. Dit
weekeinde gaf de regerende Liberale Partij het start
sein voor een grootscheepse campagne tegen drugshan
delaren, die verantwoordelijk worden geacht voor een
serie opzienbarende politieke moorden vorige week.
Het leger is in staat van paraatheid gebracht. Politie en
militairen arresteerden de afgelopen dagen ongeveer
10.000 personen die betrokken zouden zijn bij de handel.
De acties die het karakter aannamen van razzia's kennen
hun weerga niet in de recente Colombiaanse geschiede
nis. Luxueuze appartementenblokken die eigendom zijn
van leden van het beruchte Medellin kartel werden om
singeld, net als de zwaar bewaakte landgoederen.
Bij de speurtocht werden honder
den auto's en terreinvoertuigen in
beslag genomen en maar liefst vier
ton cocaïne. Maar geen van de be
kende cocaïnebarons figureert tot
nu toe op de arrestantenlijst. Naar
verluidt zouden zij tijdig de benen
hebben genomen naar het buiten
land. President Virgilio Barco
maakte direct na de moord op Ga-
lan bekend dat drugshandelaren
zouden worden uitgeleverd aan de
Verenigde Staten en dat is het lot
dat de grote bazen het meest vrezen.
"Wij zullen deze oorlog winnen", zei
de president.
De plotselinge wending en harde
aanpak van de regering komt na een
serie moorden afgelopen week.
Vrijdag werd senator Luis Carlos
Galan, belangrijkste kanshebber
voor het presidentschap van vol
gendjaar, doodgeschoten vlak voor
hij een toespraak zou houden in een
van de voorsteden van Bogota. Ga
lan, de progressieve kandidaat van
de regerende Liberale Partij, sym
boliseerde met zijn tirades tegen
stemmenkopen, corruptie en drugs
handel de hoop van de gewone Co-
lombianen op vernieuwing.
Galan moest zijn gedrevenheid
bekopen met de dood. Net als de po-
litiecommandant van Antioquia en
onderzoeksrechter Carlos Valencia,
die zich beiden hadden gestort in de
strijd tegen de cocainebaronnen.
Politiechef Valdemar Franklin
werd net als Galan vrijdag doodge
schoten terwijl hij in zijn auto voor
een stoplicht stond te wachten.
Rechter Valencia werd woensdag
vermoord.
Kogels
Colombia, dat bekend staat als het
meest gewelddadige van Latijns-
Amerika en waar in sommige stre
ken de kogel de belangrijkste
doodsoorzaak is voor mannen, lijkt
aangeslagen. De rechtbanken zijn
voor onbepaalde tijd gesloten. Dui
zenden personeelsleden zijn na de
moord op rechter Valencia in sta
king gegaan en het voltallige Hoog
gerechtshof heeft zijn ontslag aan
geboden.
Het parlement besloot op reces te
gaan tot woensdag. De regerings
partij heeft met spoed een speciale
partijvergadering uitgeschreven. In
de hoofdstad Bogota, waar inmid-
Luis Carlos Galan, vermoord
voordat hij zelfs maar de kans kreeg
zijn woorden in daden om te zetten.
(foto EPA)
dels een alcoholverbod geldt, is
controle door het leger opgevoerd.
Duizenden burgers defileerden in
de stad zaterdag langs de kist van
Galan, die was opgesteld in het par
lementsgebouw.
Op straat, in cafe's en in de bus
wordt voortdurend de vergelijking
getrokken met de moord ruim veer
tig jaar geleden op Jorge Eliecer
Gaitan, net als Galan een rebelse li
berale leider die zich afzette tegen
vriendjespolitiek en corruptie en de
politiek weer schoon wilde maken.
Met de moord op Gaitan begon in
Colombia een periode die later de
geschiedenis is in gegaan als La
Violencia (het geweld). Driehon
derdduizend Colombianen werden
in de tien jaar die volgden vermoord
in een wrede strijd tussen conserva
tieven en liberalen.
Kenmerk
Sommige historici noemen geweld
evenwel een algemeen kenmerk
van de Colombiaanse samenleving.
Een journalist zei ooit: "Je doodt als
je steelt, als je je gekwetst voelt, als
je je moet verdedigen of als je in
druk moet maken. In Colombia is
doden een manier van communice
ren". In Bogota alleen al lopen hon
derdduizend particuliere bewa
kingsambtenaren rond, meer dan
de politie op de been kan brengen.
Roofmoord, afpersing en gijzeling
zijn aan de orde van de dag.
Maar ook de bloedwraak tussen
families, zoals bijvoorbeeld be
schreven in de novelle 'Kroniek van
een aangekondigde Dood' van de
Colombiaanse schrijver Gabriel
Garcia Marquez, is anno 1989 nog
een bekend verschijnsel. In Garci-
a's vertelling vermoorden enkele
broers de minnaar van hun zuster,
omdat die haar heeft ontmaagd.
Politiek geweld is echter ook na
La Violencia gebleven, maar richtte
zich de afgelopen twintig jaar voor
al op links. De liberalen en conser
vatieven sloten vrede en bemannen
afwisselend de regering. Garcia
Marquez woont al jaren buiten Co
lombia. De schrijver is net als veel
andere meer of minder linkse intel
lectuelen zijn land ontvlucht omdat
hij zijn leven daar niet zeker is. Pu
blieke persoonlijkheden of intellec
tuelen die het in het openbaar opne
men voor de allerarmsten of corrup
tie veroordelen, lopen de kans op
een dodenlijst van een rechts
doodseskader terecht te komen.
Linkse gemeenteraadsleden heb
ben zelfs van overheidswege recht
op een kogelvrij vest om de eerste
klappen op te vangen. Zij werden
de afgelopen jaren bij tientallen uit
de weg geruimd.
Maar ook minder politieke figu
ren zoals bijvoorbeeld een van de
bekendste chirurgen van het groot
ste ziekenhuis van Bogota zijn een
potentieel doelwit. De arts Jaime
Borrero vluchtte naar de Verenigde
Staten toen hij ontdekte dat hij op
een dodenlijst stond. "Waarom
ik?", schreef hij zijn vrienden in een
open brief later, "ik schreef en ope
reerde alleen maar opdat we een
weg naar de wetenschap zouden
vinden".
Doodseskaders
Volgens officiële cijfers zijn in Co
lombia meer dan 140 doodeskaders
actief. De internationale mensen
rechtenorganisatie Amnesty Inter
national zegt dat sommige paramili
taire groepen wapens krijgen en
mogelijk ook getraind worden door
het leger. Colombia, land van groot
grondbezitters en landlozen, is ge
polariseerd en gemilitariseerd.
Linkse guerrilla-organisaties heb
ben duizenden soldaten op de been
en vechten voor een rechtvaardiger
verdeling van de rijkdommen. Het
leger wil van geen akkoorden we
ten. Doodseskaders maaien alles
wat progressief is uit de weg tenein
de de 'Russische neo-imperialisti-
sche eetlust' en 'het communistisch
gevaar' aan banden te leggen. Ook
tegen betaling.
De onderhandelingen tussen vak
bonden en plaptagehouders in ba-
nanenstreek Uraba over lonen gaan
meestal gepaard met enkele doden.
Hoe bruut dat gaat, tart iedere be
schrijving. Vorig jaar reed een eska
der op een vrachtwagen een dorp
met veel vakbondsactivisten bin
nen, schoot met automatische wa
pens in het wilde weg tientallen
mensen op straat dood en verdween
weer met gezwinde vaart.
De handel in de verdovende midde
len, met name cocaine, begon in de
miljoen Colombianen liepen gisteren mee in de'begrafenisstoet van Luis Carlos Galan. hun laatste
doorbraak naar een vrediger Colombia. Hij werd vrijdag vrijwel zeker vermoord door de cocaineba-
(foto EPA)
jaren zeventig. Daarmee werd de Met een harde aanpak en steun tussen e
rechtsstaat definitief onttroond, uit de Verenigde Staten hoopt zij r
leek het. De cocabazen, die vanuit de vicieuze cirkel te doorbreken. In
Colombia's tweede stad Medellin het land overheerst scepsis. De oor-
opereren, figuren op de top twintig log is niet van gisteren, maar is ei-
van 's werelds rijksten. genlijk al dertig jaar aan de gang,
zeggen wetenschappers. Het is een
Rechters, advocaten en journalis- oorlog tussen de bezitters en de
ten die zaken tegen drugshandela- niet-bezitters, die door de cocadol-
ren onder handen hebben, kunnen lars alleen maar is aangescherpt,
bijna zeker zijn van repressailles net Wie wil leven, moet eten en heeft
als getuigen of politie-agenten. geld nodig. Als het niet legaal kan,
Rechters krijgen lugubere cadeau- dan maar door de cocahandel.
tjes als grafkransen of doodskisten Een korte termijn oplossing bestaat
en de afgelopen tien jaar werden niet, gelooft de politicoloog Pedro
meer dan vijftig van hen vermoord. Medellin van de Colombiaanse af-
Juryleden zijn nauwelijks meer te deling van de Friedrich Ebertstich-
krijgen in zaken tegen drugshande- ting, de ontwikkelingsorganisatie
laren. De regering kan ondanks al- van de Westduitse socialisten, dan
les wat zij zelf onder de wapenen ook. "Een aanpak bij de wortels is
heeft haar onderdanen niet meer nodig. De achterliggende oorzaak
het recht op leven garanderen. van geweld is de grote tegenstelling
rijk e
3 de afge-
De man die dat had willen aan
pakken, stierf vrijdag. Zaterdag ver
spreidden zijn sympathisanten zijn
toespraak. Een moreel testament
dat door de loop der gebeurtenissen
een dramatische lading kreeg. "Zo
lang zes miljoen Colombianen in
schrijnende armoede leven, zolang
de Indiaanse en zwarte gemeen
schappen lijden onder allerlei vor
men van discriminatie en zolang
boeren aan de zelfkant van de sa
menleving moeten leven, zolang zal
er geen sprake zijn van sociale de
mocratie en evenmin van economi
sche democratie", had Galan vrij
dagavond willen zeggen. Zijn woor
den werden in bloed gesmoord.
Met welk raffinement soms in Colombia wordt gemoord, geeft dit het afge
lopen weekeinde in beslag genomen machinegeweer aan. Het is ingebouwd
in een attachékoffer en kan via een handeltje op de handgreep worden be
diend. (foto AFP)
Het Hooggerechtshof inlsrael
heeft gisteren een groep liberaal-
joodse vrouwen tot nader order
verboden bij de Klaagmuur in Je
ruzalem te bidden of luidop uit de
bijbel te lezen.
De uitspraak van het Hof is van
kracht totdat in december een de
finitief besluit wordt genomen
over het recht van vrouwen col
lectief bij de Klaagmuur te bid
den. Dan komt er ook een uit
spraak over de vraag of vrouwen
de door mannen gedragen gebed
smantel mogen dragen en uit de
bijbel mogen voorlezen.
Ultra-orthodoxe joden hadden
fel geprotesteerd tegen de groep
vrouwen die maandelijks bij de
Klaagmuur baden. Volgens hen is
het in strijd met de joodse wet als
joodse mannen gebeden van
vrouwen horen.
Eerder deze maand werden de
biddende vrouwen bij de Klaag
muur weggesleept door vrouwe
lijke politieagenten.
Steun
De rk vredesbeweging Pax
Christi Nederland heeft de poli
tieke partijen voorgesteld om in
navolging van de ontwikkelings
samenwerking voor de Derde We
reld jaarlijks 1 a 2 procent van het
bruto nationaal produkt te beste
den voor steun aan de Oost-
europese landen. Het is volgens
Pax Christi ook in het veiligheids
belang van de Westeuropese lan
den als de ontwikkelingen in
Oost-Europa zonder al te grote
schokken verlopen.
Pax Christi schrijft dit in een
open brief die is geadresseerd aan
de lijsttrekkers van CDA, WD,
D66 en Groen Links. (PvdA ont
breekt in de adressering). Neder
land moet verder vele Oosteuro
peanen in staat stellen om zich in
ons land bij te scholen in de eco
nomie, marketing, buitenlandse
handel, communicatie en auto
matisering. Nederland zou verder
zijn voorsprong op landbouwge
bied moeten benutten omdat de
oplossing van het voedselvraag-
stuk in Oost-Europa een van de
dringendste vragen is.
Dr. H.J.C.M.G. Ruygers, oud-
vicaris-generaal van het bisdom
Breda, is afgelopen vrijdag op 76-
jarige leeftijd in Beek-Ubbergen
overleden.
Ruygers nam in 1969 om per
soonlijke redenen ontslag als
vicaris-generaal na deze functie
anderhalf jaar te hebben vervuld.
Ter toelichting liet hij daarbij we
ten dat „een ernstig gewetenscon
flict, een zeker medisch advies en
de vrees dat mijn temperament
mij in een te heftig conflict met
taaie structuren zou brengen,"
hem tot dit besluit hadden ge
bracht.
In de jaren '50 had Ruygers een
belangrijk aandeel in de vernieu
wing van het denken binnen de
RK Kerk over pastorale vraag
stukken als huwelijk en gezin, ho
moseksualiteit en pastoraat voor
gevangenen.
Schaars
Er gaan steeds minder Neder
landse artsen naar ontwikke
lingslanden die door de protes
tantse kerken in ons land worden
uitgezonden. Het kerkelijk me
disch werk dreigt daardoor te
stagneren. Dit zegt dokter Pieter
Boon die vier jaar als zendings
arts in Zambia heeft gewerkt en
nu met zijn gezin met verlof in
Santpoort is.
Uitzending naar het buitenland
is minder aantrekkelijk gewor
den aangezien er een beperking is
in de opleidingsplaatsen voor
huisarts. Een zendingsarts moet
bij terugkeer uit het buitenland
meestal nog deze opleiding vol
gen om zich als huisarts te kun
nen vestigen. Deze opleiding
duurt nu twee jaar in plaats van
een jaar en er is sprake van een lo
ting. Daardoor vallen er nog al
wat buiten de boot, meent dokter
Boon.
Artsen die namens de gerefor
meerde of hervormde kerk naar
het buitenland gaan, hebben een
basisopleiding achter de rug. Dat
betekent dat ze ervaring hebben
opgedaan in de chirurgie en de
gynaecologie, het zogeheten wis-
sel-assistentschap. Die kennis is
nodig omdat zendingsartsen
doorgaans werkzaam zijn in zie
kenhuizen die in afgelegen plaat
sen gevestigd zijn, waar ze dan
operaties kunnen verrichten,
zoals een keizersnede.
„Op dit ogenblik ben ik in Ne
derland niet honderd procent be
voegd om de geneeskunde uit te
oefenen tenzij werkend onder
toezicht", aldus de 33-jarige Boon
die in opdracht van de gerefor
meerde kerk en via bemiddeling
van Dienst Over Grenzen (DOG)
in Zambia terecht is gekomen.
Boon die nu een .eerste termijn'
in dit land achter de rug heeft,
gaat volgende maand terug. Hij
heeft nog voor een jaar bijgete
kend. Een tweede periode van
vier jaar durft hij niet aan, omdat
hij bang is dat hij in eigen land
dan helemaal niet meer aan de
bak komt.
„De arbeidsmarkt voor artsen
is krap. De ervaring in Zambia
neemt niemand je natuurlijk af,
maar het is de vraag of iemand dit
ook een rendabele ervaring
vindt", voegt Boon er aan toe, die
als directeur nu de leiding heeft
van een ziekenhuis in Nyanje, in
het oosten van Zambia, waar in
totaal 80 mensen werken.
Een woordvoerster van het
Dienstencentrum van de gerefor
meerde kerken in Leusden beves
tigt dat het aanbod van artsen be
perkt is, gelet op de problematiek
waarvoor een zendingsarts komt
te staan na beindiging van zijn
werk in het buitenland. Het Dien
stencentrum zelf heeft nog wel
aan de nodige vacatures kunnen
voldoen, aangezien het uitslui
tend ingaat op verzoeken van ker
ken en instanties in het buiten
land. „Wij zenden dan ook geen
grote aantallen uit", aldus de
woordvoerster in Leusden.
Bij het protestantse bemidde
lingsbureau DOG in Zeist, dat uit
gaat van ae Nederlandse Zen
dingsraad en de Stichting Medi
sche Hulp aan Kerken, wordt ge
zegd dat het aanbod van artsen de
laatste tijd krapper is geworden,
maar de situatie wordt nog niet
alarmerend genoemd. "Vroeger
hadden we een overdaad aan art
sen, maar dat is nu niet meer het
geval", aldus een DOG-woord-
voerder. Volgens hem heeft een
en ander ook te maken met het
feit dat „bijna" alle organisaties
en instanties tegenwoordig art
sen naar het buitenland sturen.
Dokter Boon kan niet zeggen
wie hem opvolgt als hij over een
jaar zijn werk in het Zambiaanse
ziekenhuis definitief afsluit.
„Ik zou het niet weten. Er zijn
maar heel weinig dokters in Zam
bia. Er is weliswaar een medische
faculteit in de hoofdstad Loesaka,
maar er is gewoon een tekort aan
mensen die die opleiding ook
daadwerkelijk volgen. Boven
dien zijn de salarissen van de
Zambiaanse artsen slecht té noe
men. Een Zambiaanse arts die be
reid zou zijn in ons ziekenhuis te
komen werken, krijgt een over-
heidssalaris dat neerkomt op pak
weg 200 gulden per maand. Dit
heeft tot gevolg dat er een behoor
lijk gebrek is aan discipline",
merkt Boon op. „Er is een schaar
ste in het land. Als er op een dag
ergens suiker te koop is, verlaat
iedereen zijn kantoor om die sui
ker te bemachtigen. Ook het me
dische personeel van een zieken
huis in de stad".
BEROEPINGEN
GEREFORMEERDE KER
KEN
Beroepen te Arapoti (Brazilië)
(evangelisch gereformeerde
kerk): drs. A. Lunshof te Slied-
recht.
GEREFORMEERDE GE
MEENTEN
Beroepen te Middelburg-Zuid:
J. J. van Eckeveld te Zeist.
