OEKEN De bouw van de 'walmende vetpot' Op weg naar het einde van de hartstocht? Wielertaal rukt op in Nederland Tips van Attila de Hun Homoseksualiteit was normale zaak in het oude Griekenland INFORMATIEF WOENSDAG 16 AUGUSTUS 1 "Denk erom, veel pisbakken". Het was bijna vaste prik, zo kan teke naar F. Swaneveld van het toen ge renommeerde architectenbureau Brinkman Van der Vlugt zich nog uit die verre tijd herinneren. Nage noeg elke keer als de legendarische Fe.venoord-voorzitter Van Zand vliet belangstellend kwam kijken hoe het met het tekenwerk voor de bouw van De Kuip stond, klonk die vermakelijk bedoelde aansporing. Harry van Wijnen heeft zijn boek 'De Kuip' doorspekt met dit soort anekdotes. Zo noemde Van Zand vliet het door hem bedachte voet balstadion aanvankelijk ter verdui delijking een walmende vetpot. Maar omdat dat onaangename asso ciaties opriep werd het woord kuip gebruikt. Wie evenwel de eerste ge bruiker is van dat woord in relatie tot het stadion heeft ook Van Wij nen niet kunnen achterhalen. Bij veel andere zaken is dat wel gelukt. Bijvoorbeeld de uiterst be langrijke, maar onbekende rol op de achtergrond, die de ondernemer Van Beuningen heeft gespeeld bij de financiering van De Kuip. Een man, zonder wie het stadion er waarschijnlijk niet zou zijn geko- Maar bovenal is de realisering van Rotterdams voetbalwalhalla te dan ken aan de toenmalige Feyenoord- voorzitter Van Zandvliet. "In zijn slaapkamer is het Feyenoord-sta- dion geboren, niet op de tekentafel van zijn schepper, de architect Van der Vlugt", schrijft Van Wijnen. "Het staat in ieder geval vast dat Van Zandvliet onmiddellijk na het ontwaken een blocnote ter hand nam en noteerde: stadion met twee hangende tribunes". Zandweg De Kuip begint eigenlijk al bij de te brengen Kromme Zandweg, de plek waar Feyenoord aanvankelijk voetbalde en die, met een capaciteit van eerst 12.000 en later 22.000 plaatsen, re gelmatig uitverkocht was. Voor be- Europa naar andere stadions geke ken ter oriëntatie. Het Dagblad van Rotterdam meldde op 1 juni 1934: kennis is verloren, zo moest hij con stateren, doordat Feyenoord, 'vol gens diep ingesleten Rotterdamse 'De heeren van Zandvliet en Van gewoonte, haar geschiedenis nogal der Slik, respectievelijk voorzitter onverschillig heeft beheerd'. Zijn secretaris van Feyenoord, ken momenteel een reis door ver schillende landen om in de voor naamste steden daarvan een bezoek groote sportterrei- zulks in verband met de plan nen van Feyenoord om aan den Kreekweg in de allernaaste toe komst een groot stadion te doen verrijzen, dat plaats zal bieden langrijke wedstrijden moest zelfs ongeveer 60.000 toeschouwers'. In worden uitgeweken naar het Kas teel van Sparta. Van Zandvliet kwam op het idee voor een stadion met twee ringen, Boeiend beschrijft de auteur hoe een dubbeldeks stadion, zoals Van £>e Kuip er is gekomen, welke ge- Wijnen dat noemt. Maar de Feye- vechten er, onder meer met het ge- noord-voorzitter wilde het dusda- meentebestuur, op de achtergrond mg geconstrueerd hebben dat ie- zjjn gevoerd. Hij beschrijft ook de dereen goed uitzicht had op het legendarische trainer Richard veld, zonder obstakels, waar dan ook. En hij durfde te denken aan een capaciteit van 60.000, 70.000 plaatsen. Zijn mede-bestuursleden ston den niet meteen te juichen, even min als andere gezaghebbende Rot terdammers. Sterker nog, de archi tect Van der Vlugt was aanvanke lijk zelfs zeer sceptisch. Volgens hem was het onmogelijk een derge lijk stadion te construeren. Dombi, de bewonderde voetballers Puck van Heel, Jan Linssen ('Mijn heer Linssen, wilt u zelf deze nemen?', vroeg hem eens) en meer den. Ondertussen leert de lezer(es), motivatie haalde de auteur uit de behoefte de geschiedschrijver van het stadion te worden. Ook de be hoefte om 'na vijf boeken over de staatkundige geschiedenis nu eens iets leuks te doen', speelde mee. Van Wijnen (52) komt uit de buurt van de Beijerlandselaan. Hij voet balde zelfs nog even bij de junioren van Feyenoord, maar aan hem is geen al te groot voetbaltalent verlo ren gegaan, zo mag gevoeglijk wor den aangenomen. Als overal 'wa ren' de voetballertjes uit die buurt Jan Linssen, Puck van Heel of an dere grootheden tijdens de partij tjes. Van Wijnen 'was' Henkie Bijl. De toekomst van de Kuip, zo meent Van Wijnen, is niet zonder zorgen. Hij schrijft: "...de ongewisse toekomst van het stadion, dat bij een langer uitblijven van succes voor Feyenoord waarschijnlijk medespeler geen al te lang leven meer bescho- die groothe- ren is..". Maar ach, de Rotterdamse firma regelmatig een glimlach onder- Rijsdijk wilde het stadion tijdens de oorlog ook al maar wat graag slopen in opdracht van de Duitsers. En dat is ook tegengehouden. JAN BOOISTER drukkend, zeer veel over Feye noord en De Kuip. Onverschillig Maar steeds meer mensen liepen Van Wijnen heeft veel werk gehad (H.A. van Wijnen. De Kuip. Uitgeve- voor het idee. Er werd ook in gemaakt van het boek. Veel rij Veen. 39,90) Sla een willekeurig damesblad op en zie: er staat weer wat in over het raadsel dat de mensheid al sinds haar oorsprong in zijn ban houdt. De begeerte, de hartstocht, de (seksuele) aantrekkingskracht tus sen twee mensen. De Griekse blijspeldichter Aristofanes had een mythe ter ver klaring. In de oertijd, zo wil die, wa ren er nog geen mannen en vrou wen, maar androgynen. Vreemde wezens die nog het meest leken op twee mensen die met hun rug aan elkaar waren geplakt. Deze 'mensen' werden echter nogal arrogant en haalden het in hun hoofd om de goden te beledi- doen. Zeus, de Griekse oppergod, bedacht een subtiele straf. Hij hakte ze in tweëen, naaide bij de navel de zaak netjes dicht en verplaatste de geslachtsdelen naar de onderbuik. Sindsdien zijn de mensen, de hal ve androgynen, altijd op zoek naar hun wederhelft. En passant hadden de oude Grieken daarmee gelijk de homoseksualiteit verklaard, want androgynen waren er in drie wat geloofwaardiger op te lichten gevoel, vanuit het gemis dat je t dan Aristofanes. Gonzalez-Crussi slaagt er als zo- velen voor hem niet in de erotiek en de begeerte hun geheimen geheim te ontfutselen, maar laten we eerlijk Huwelijk Als de ander niet meer ontbreekt, vaste relatie, is dat het einde tjjd heeft nu ook het Wielerwoor- de geheimzinnigheid vormt een vaste relatie, is dat het einde "J" een deel van de aantrekkings- van die heftige hartstocht. Huwelijk kracht. Gonzalez-Crussi citeert hartstocht zijn als water e r de begeerte de Fran- wordt daarom se filosoof Sartre, die er dichtbij ten: met mannelijke, vrouwelijke of komt als hij zegt dat de minnaar mannelijke én vrouwelijk slachtsdelen. De in Chicago werkzame hoogle raar pathologie Frank Gonzalez- Crussi probeert in zijn essaybundel 'Het raadsel van de begeerte wenst dat 'de vrijheid van de ander dat eenmaal behalve span gen. Dat hadden ze niet moeten dere erotica' het tipje van de sluier zelf besluit liefde te worden dat deze vrijheid haar eigen gevan- welijk of gene wordt en dat ze zich tegen biedt - in tegenstelling tot de zichzelf keert, als in waanzin of in dromen, om haar eigen gevangen schap te verlangen'. Spanning en verwarring zijn ning ook zekerheid willen. Het hu- b°el?en eife" behoort te zijn. Net als ambitieus plan da pas na het overwinnen van veel hindernissen werd gerealiseerd. In fietsland Nederland blijkt het zijn is onvermijdelijk, maar hindert zonder Wielerwoordenboek. wielerjargon zowaar een taal te zijn mij in het geheel niet. Datzelfde Wie echter benieuwd is naar het geworden. Veelgebruikte wielerter- geldt voor het feit dat er nog wel eni- naadje van de wielerkous moet het men als afzien en moraal raken ge wielertermen te bedenken zijn Wielerwoordenboek binnen hand- meer en meer ingeburgerd. Tijdens die in deze editie niet zijn opgeno- bereik op zijn boekenplank zetten, de Tour de France legde profwiel- men. Behalve nuttige informatie geeft renner Gerrie Knetemann in een ra- Toch rijst de vraag voor wie al die het namelijk ook een aardige dwars- diorubriek dagelijks 'De kreet van kosten noch moeite gespaard zijn. doorsnee uit de snel groeiende wie- de Kneet' uit. Ongeveer tegelijker- Toegegeven, iedereen kan met het lerlectuur en -literatuur. En als wiel- niet al te dure werkje zijn voordeel rennen nog meer een cultuur wordt doen. Termen als de pijp kloppen, dan het nu al is, loopt iedereen die stoempen en vliegjes eten zijn zelfs het woordenboek nog riiet in huis voor wielerliefhebbers geen gesne- heeft achter de feiten aan. den koek. Gangbaarder woorden TIM BROUWER DE KONING als afzien, afloper en lossen worden ook overtuigend uit de doeken ge- (Wielerwoordenboek, Mare de Cos- daan. Maar voor een leek is een ter en Gijs Zandbergen. Uitgeverij De Paperback van de in het Belgi sche Tienen woonachtige Mare de Coster en oud-wielrenner Gijs Zandbergen uit Oegstgeest streeft volledigheid die woorden- andere vaste relatie a^e levende talen verandert ook het Touretappe toch wel te volgen, ook Thomas Rap, 24,50). wielerjargon doorlopend, i wielerliefhebbers altijd han ig houvast te hebben. Dat zul len de samenstellers, die er een handzaam werk van hebben ge maakt, in elk geval hebben gedacht. Het is hun gelukt in 200 pagina's o ^an niet êangbare wielertermen vrouwelijke kerheid hebben dat het op moeder overzichtelijk, bondig en toch ook drogynie - van alle twee wat. En dat vo is, denkt Kuiper, wat we in essentie e willen: "Je ziet dat al bij een kind. Zodra het bewustzijn krijgt, gaat zenskenmerken van erotiek. En je het zich bewegen op de kunt de vraag stellen of die span- spanning en ontspanning. Het wil ning niet voortkomt uit de poging de spanning wel, maar moet de om het mannelijke ei te verenigen. Zo gek de androgynen dus ook i niet. Androgynie Het idee van de androgynie heeft die mythe terug kan vallen. En zo is het met smeüig te rangschikken. Met Fran- willen alleen op reis als thuis kunnen komen". SJAAK SMAKMAN (Frank Gonzalez-Crussi. Het raad- volgens de theoloog Boudewijn se' van de begeerte en andere erotica. Koole zelfs altijd doorgesluimerd Uitgeverij Meulenhoff, 39,50) Engelse vertalingen, nooit weg in verband met Europa 1992, en allerlei citaten die het gebruik van de term illustreren en bovendien het Wielerwoordenboek verleven digen. De willekeur waarmee met name de citaten bij elkaar geraapt op de grensgebieden terse denken, en komt tegenwoor dig weer meer voor het voetlicht via het holisme en het New-Age den ken. Mannen moeten hun vrouwe lijke, en vrouwen hun mannelijke Iwan de Verschrikkelijke en Attila eigenschappen ontwikkelen, luidt de ideologie. Koole stelt zelfs wreedheid betreft dat androgynie de 'kerneigenschap ming is van de mens, God en de Kosmos' Iwan de Verschrikkelijke en Attila overtuigd dat deze nooit zoveel had de Hun strijden wat niets ontziende kunnen bereiken, als hij geen grote de waarne- de meesten van ons om de voorrang. Als het aan de Amerikaan stelt dat de absolute gelijkheid de seksen een kwestie ziet daarvoor al tal v; gen in de manier waarop der, een geniaal verspreider van een tijd is. Ze cultuur en een zorgzame en kundi- aanwijzin- ge koning. Hoewel op de omslag van zijn heden ten dage met elkaar boekje 'Leiderschapsprincipes i gaan: het essentiële punt Attila de Hun' zijn onderwerp veeleer om te komen de pagina's daarachter zijn uiterste tot volmaakt begrip, maximale menwerking, opperste solidariteit. Hoe kan het ook anders best om de idee van een boosaardi ge Attila te ontzenuwen. De beken de Hun wordt in zijn werkje geintro- elke begeerte onmid- duceerd als een goed leermeester, dellijk kan worden bevredigd? Wat wijze lessen aan zijn staf na betekent iemand bezitten nog als 1500 jaar nog steeds actueel zijn. deze zich spontaan geeft?". Maar is de androgyne mer ideaalbeeld? Gonzalez-Crussi ge- vrijwel direct toe, dat hij de princi- Een schaars geklede serveerster bij de cricketwedstrijd Eng eland-Austra lië afgelopen juni. Om de fans een beetje op te peppen, aldus de organisatie. looft er niets van, zegt hij. De Am sterdamse psychiater Kuiper even min. Ieder mens wil hartstocht het leven, en, zo zei hij onlangs een vraaggesprek: "Feitelijk ont- pes die het boekje bevat niet uit iets als de lang zoekgeraakte me moires van Attila, of diens schrijver, heeft opgediept. Attila wordt al de- vijsheden wel in de mond ge talenten op dit gebied had bezeten. Om eens wat hoogst actuele Atti- la-adviezen te noemen: (over leider schap) 'Een stamhoofd kan nooit de leiding hebben als hij in de achter hoede rijdt', (over verdraagzaam heid) 'Heb veel geduld met trouwe maar middelmatige Hunnen. Heb geen geduld met ontrouwe maar uitstekende Hunnen', (over poli tiek) 'Hunnen maken alleen maar vijanden als dat zin heeft' en (over karakter) 'Grote stamhoofden ne men zichzelf nooit al te serieus'. Het is met veel wijsheden zo: wanneer het keurig op een rijtje op papier staat, lijken het waarheden als koeien. De praktijk wijst echter vaak uit dat het rundvee dan wel het nodige inzicht mag hebben, voor veel directieleden, chefs en wat voor leidinggevenden al niet meer is het toch goed om zo'n lijst eens goed te bestuderen. En in het uiter ste geval nemen ze Attila's tip ter harte: 'Het is beter een goede Hun te zijn dan een slecht stamhoofd'. WIM SCHRIJVER ad staat hartstoch vanuit een negatief legd, want Roberts is er wel Afzien, hier in beeld gebracht door Gert-Jan Theunisse i Het is een ingeburgerde term geworden. In heel het oude Griekenland was mannelijke homoseksualiteit een geaccepteerd verschijnsel. Hoe dit ontstaan, gegroeid is, ligt in het duister, maar op een gegeven mo ment was het gewoon zo. Dover ver gelijkt dit een beetje huiselijk met zaken als: wie was de eerste die vlees niet meer rauw opat, maar het braadde of kookte. Of heel dichtbij omdat de gewoonte pas de laatste jaren ontstaan is welke Japanse makaak waste het eerst zijn knollen in zeewater? Het lijkt me overigens geen goede vergelijking, het gaat hier niet om een ontwikkeling, een vondst die eventueel navolging kreeg, maar om de vraag: zoekt de mens (en het dier) allereerst genot of wil hij zich enkel voortplanten. Ik ben ervan overtuigd dat hij in de eerste plaats op genot uit is en 'dus' zoekt hij het mooiste om zijn lust mee te bevredi gen. De klassieke Griek vond een mooie jongeman begeerlijker dan een mooie jonge vrouw. Dat althans is een vaststaand feit, talloze malen in geschrifte bevestigd. In andere tijden mag anders ge oordeeld worden en over smaak valt niet te twisten, maar nog steeds is toch ook ten onzent de opvatting algemeen dat mannelijke dieren veel mooier zijn dan de vrouwtjes. De voorkeur van de Griek ging dan speciaal uit naar de adolescent, van de puberteit tot het volledig man zijn. De beperkingen die men daar bij maken moet zijn talrijk, ook wat tijd en plaats betreft. In de klassieke periode en in Athene was het zo dat vrije burgers er naar streefden de aantrekkelijke zonen van andere vrije burgers, de heersende klasse dus, tot hun geliefden te maken. Ie dereen, minnaars, jongens, de ou ders, wist dat en niemand nam er aanstoot aan. Regels Toch golden er allerlei strikte regels en als die niet in acht genomen wer den stond de eer van alle partijen op het spel. Het werd als ideaal gezien dat de oudere minnaar (de erastes) in alle opzichten een leidsman en een voorbeeld voor zijn geliefde (de eroomenos) was, dat hij hem alle wijsheid en deugden bijbracht, hem een zo volmaakt en nobel mogelijk mens maakte. Wist de e-ras-tes de jongen in te palmen, dan gaf de jon gen als tegenprestatie zichzelf. Maar hij moest daarbij terughou dend blijven, hij mocht niet laten merken dat hij het prettig vond of gevleid was. Hij mocht geschenken aanvaarden, gebruikelijk was zelfs dat de erastes zijn eroomenos een volledige wapenrusting schonk, maar... waar zullen in werkelijkheid de grenzen gelegen hebben? Dat een vrije jongen geld aanvaardde, zich dus verkocht, prostitueerde, maakte hem voorgoed tot een uitge stotene. Maar was een kostbaar paard, een stel jachthonden geen betaling? Prostitutie Jongens- en mannenprostitutie kwam zeer veel voor, maar de zo vreemd als we bedenken dat ook thans in westerse landen een politi cus maar beter op kan stappen als blijkt dat hij zich bij voorbeeld met een call-girl heeft afgegeven. De re deneringen zijn vrijwel eender ge bleven. Iets anders wat weinig werd ge waardeerd was een enigszins vrou welijk gedrag van de eroomenos. Hij moest immers in alles ook zelf weer een voorbeeldig mens wor den: de voortschrijdende leeftijd maakte hem vanzelf eenmaal tot erastes, tot man die op jongens ging jagen. Het was zelfs mogelijk dat een en dezelfde persoon enige tijd de eroomenos van een oudere man en de erastes van een knaap was. Ook hier veranderden de opvattin gen en het schoonheidsideaal in de loop der tijden. Als men althans de vazenschilderingen mag geloven vereerde men in de vroegste eeu wen sportlieden en soldaten en later wat verfijnder types als lierspelers en dansers. Haasje Voor het lagere volk, slaven, vreem delingen, bestonden nauwelijks ge dragsregels wat de erotiek betreft. Hoe over hun homoseksuele hande lingen geoordeeld werd kan men in de grofste termen lezen bij de kome- diedichters. Dan heeft Dover ook nog uit tallo ze vaastekeningen proberen af te leiden hoe het homoseksuele lief desspel in zijn werk ging, vanaf de schuchterste pogingen als het aan bieden van een haan of haasje als geschenk, het uitstrekken van de hand naar kin of geslachtsdeel, tot de copulatie toe. Of hij daarbij altijd even correct interpreteert betwijfel ik. Zo lijkt mij het door hem be schreven staande paren, hoe vaak ook op vazen afgebeeld, nogal on waarschijnlijk, maar het noopt in elk geval tot zelf scherp observeren, afleiden en nadenken. Een apart hoofdstuk werd gewijd aan de vrouwelijke homoseksuali teit in Griekenland, waarover zeer weinig bekend is. De Griekse vrouw bleef nu eenmaal in huis, haar leven was verborgen. Het fascinerende van dit boek is dat het zoveel verbanden legt, dat men al lezend allerlei zijwegen in kan slaan, er rondom heen gaat le zen en dan nieuwe mogelijkheden ziet. Want welk een voortreffelijke gids Dover ook is, hoe uitputtend veel materiaal hij ook aandraagt, er blijven vele onzekerheden. Vrijende homoseksuele paren werden vaak afgebeeld met één mantel om zich heengeslagen. Daaronder is veel gebeurd waar ook Dover maar naar moest raden. HANS WARREN (K.J. Dover. Homoseksualiteit in het klassieke Griekenland. Uitgeverij Bert Bakker, 45,00) Atheense burger die zich eraan be zondigde werd automatisch uitge sloten van deelneming aan het poli tieke leven. Het is interessant dat de 'Aanklacht tegen Timarchus' juist daarop gebaseerd is. Timarchus was politicus, maar in 346 kwam aan het licht dat hij in zijn jonge ja ren zijn lichaam verkocht had, en zo iemand viel volgens Atheense be grippen uit die tijd niet te vertrou- Niet de homoseksuele daden wer den veroordeeld zelfs de aankla ger komt er duidelijk voor uit kna- penminnaar te zijn geweest maar het veil-zijn werd als onvergeeflijk beschouwd in die positie. Dit is niet Homoseksua liteit is in onze maatschappij nog altijd niet volledig erkend. Vorig jaar pro testeerden ho moseksuelen op het Binnenhof nog tegen Engel se wetgeving waarin homo seksuelen sterk worden gedis crimineerd. (foto ANP)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 18