'Ik zing niet voor wereldvrede' Het Valkenburg van Spanje 'De wapens zijn onklaar gemaakt' Nederlandse Helena Rasker en Marco Roovers in Wereldjeugdkoor PopPark 89 verwacht 70.000 bezoekers Bruikleen- verkeer musea soepeler Dali-muèeum in Figueras wordt toeristisch oord Indische Dag DINSDAG 15 AUGUSTUS 1989 KUNST PAGINA 15 DEN HAAG Zingen voor vrede en eenheid in de we reld. Onder dit motto komen voor het eerst 120 jonge koorzangers in de leeftijd van 17 tot 23 jaar uit alle de len van de wereld in Stock holm bij elkaar. Samen vor men zij het Wereldjeugd koor, dat volgens de plannen van Jeunesses Musicales, de overkoepelende wereldor ganisatie voor jeugdige mu zikanten, ieder jaar bijeen zal komen. door Monique Brandt Het koor is een initiatief van de Zweedse koordirigent Stefan Sköld, die, geïnspireerd door het reeds bestaande Wereldjeugdor kest, vond dat er ook voor jeugdige zangers een mogelijkheid moest ko men om samen te muciseren. Een twee jaar durende aanloopperiode was nodig om het 'koor zonder grenzen' daadwerkelijk bij elkaar te krijgen. Het complete gezelschap bestaat nu uit ruim 150 personen: zangers, een orkest en de technici. Na een oefenperiode van twee weken in gastland Zweden, ver trekt het gezelschap op 17 augustus voor een vier weken durende toer- nee door Europa, met onder meer optredens in de Sovjet-Unie, Dene marken en Zwitserland. Het koor zal op 22 augustus in de Apeldoorn- se America Hal op de planken staan. Vlak vóór de toernee staat voor de koorleden een seminar in Stock holm gepland. Zij gaan zich buigen over het het thema: 'Eenheid in de wereld en hoop voor de toekomst'. Onder de uitgenodigde sprekers zijn Moeder Theresa uit Calcutta, Nobelprijswinnaar Desmond Tutu en Unesco-ambassadeur Liv Ull- man. Want dirigent Sköld's vage, Helena Rasker en Marco Roovers van het Wereldjeugdkoor: "We krijgen ook lichte kleding in het koort. Als we •naar niet in het wit hoeven, dan is het net alsof er honderdtwintig tandartsen staan te zingen". (foto gpd) maar idealistische bedoeling met het koor is dat samen zingen 'een natuurlijke manier is om de idee van nationale eenheid en vrede over de gehele wereld te bewerkstelli gen'. Geroepen De Nederlandse koorleden Helena Rasker uit Den Haag en Marco Roovers uit Breda, zeggen niet erg bevlogen te zijn door de sociale doelstellingen van de koordirigent. Muziek is voor hen de belangrijke, en enige drijfveer. "Het koor is na tuurlijk een leuke kans om reiserva ring op te doen, en met goede men sen te werken, maar ik voel me niet 'geroepen om me ook nog bezig te houden met de wereldvrede. Ik wil gewoon zingen", zegt tenor Marco Roovers. Rasker en Roovers werden drie weken geleden 'op de valreep' ge beld door de Nederlandse onderor ganisatie van Jeunesses Musicales, met de vraag of zij bij het koor wil den komen. Kennissen hadden hun telefoonnummers doorgegeven. Door organisatieproblemen zijn in Nederland geen audities gehouden, zoals in andere landen. Beide koorleden zeiden onmidde- lijk 'ja'. Marco moest zelfs zijn va kantie naar Zuid-Frankrijk afzeg gen, tot groot verdriet van zijn medereizigers, want hij was de eni ge chauffeur in het gezelschap. "Nu zijn ze maar met de trein vertrok ken. Het kon nu eenmaal niet an ders. Zingen gaat voor". Marco zit in het tweede voorberei dende jaar voor het conservatori um, en studeert muziekweten schappen in Utrecht. Altsopraan Helena is derdejaars studente aan het Haagse conservatorium. Voor beide studenten is muziek 'bijna een levensvoorwaarde'. Helena: "Ik ben altijd met muziek bezig. Op school, maar ook thuis. Het zit con stant in je hoofd, je denkt erover na, je let op je stem, kortom je bent er dag en nacht mee bezig". Grijze koren Helena en Marco zeggen blij te zijn met de oprichting van het Wereld- koor omdat er volgens hen een groot gebrek is aan professionele jongerenkoren, ondanks de grote belangstelling voor koorzang. In Nederland zijn immers ruim drie honderdduizend mensen actief in koren. "Dit zijn voornamelijk grijze koren, bejaarden", vertelt Marco. "Maar geen echte professionele ko ren. Voor instrumentalisten zijn er mogelijkheden genoeg, maar v/ij hangen er maar een beetje bij". Het repertoire van het koor is breed, van zwaar klassiek tot 'bijna popmuziek'. Volksmuziek, werken van Arnold Schönberg, en Robert Sund, spirituals. Daarnaast staan nieuwe composities op het pro gramma van Mikis Theodorakis en oud-ABBA-leden Benny Anders- son en Björn Ulvaeus, die eerder veel succes oogsten met de musical 'Chess'. "Leuk en gevarieerd", al dus Helena. "Normaal zingen we al leen maar klassieke nummers, dit is tenminste heel wat anders. We krij gen ook lichte kleding. Als we maar niet in het wit hoeven, dan is het net alsof er honderdtwintig tandartsen staan te zingen". ROTTERDAM (GPD) - Achttien popgroepen, 32.000 en 25.000 watt geluid, twee podia van 39 en 30 meter lang, anderhalve kilometer dranghekken, twee kilometer bouwhekwerk en meer dan 70.000 mensen: zo zal op 3 sep tember naar verwachting Pop- Park 1989 eruit zien in het Rotter damse Zuiderpark. De schrik sloeg de organisatie vorig jaar om het hart toen het Zuiderpark naast Ahoy' onver wacht volstroomde met 50.000 mensen. "Dat was wel meer dan we hadden verwacht ja", zegt Ser ge Lubbe, een van de vijf 'kernle den' van de organisatie. De stich ting Metropolis, de instantie waar het clubje PopPark-organisato- ren onder valt, heeft van vorig jaar geleerd. Zonder valse schaamte wordt nu een aantal van 70.000 bezoekers verwacht. Dan weet iedereen tenslotte waar hij of zij aan toe is. "Er zijn dit jaar af spraken met het openbaar ver voer gemaakt om de stroom be zoekers op een goede manier te kunnen 'afvoeren'. En daarmee wordt meteen duidelijk dat de aanpak van PopPark 1989 profes sioneler is dan de eerste keer. Binnen een tijdsbestek van ze ven uur treden er achttien bands op. De 'wachttijden' voor het al tijd ongeduldige publiek zijn be perkt tot vijf, misschien zes minu ten. De podia zijn in twee helften gedeeld. Terwijl op de ene helft een band speelt, wordt voor de volgende groep de boel op de an dere helft opgebouwd. Nieuw talent krijgt, geheel in de traditie van pop in het Zuider park, de kans zichzelf te presente ren. Een groep als Living Colour, die vorig jaar als onbekende band op PopPark toch een kleine door braak forceerde, bewijst dat deel name aan het gratis festival het begin van een carrière kan bete kenen. De groep heeft inmiddels een indrukwekkende schare fans verzameld en is op weg naar grote Op zoek naar nieuw talent, be landde programmeur Dick Vos van PopPark zelfs bij de zogehe ten Seminar in New York: een massale bijeenkomst waar jonge bands zich internationaal kunnen presenteren en meteen kunnen worden geboekt. Vos stuitte bij die gelegenheid op wat in het Zui derpark de grote verrassing moet worden: 24-7 Spyz. Een groep met een moeilijke naam die bestaat uit vier zwarte Amerikanen en die volgend Vos voor een 'explosie' gaat zorgen. Een andere 'big act' zijn de eveneens uit de Verenigde Staten afkomstige Masters of Re ality. Crèche PopPark 1989 beschikt dit jaar over een budget van 350.000 gul den, 50.000 gulden meer dan vorig jaar. Kunstenaar Kees van der Knaap maakte voor PopPark kleurige panelen van enkele me ters hoog, die her en der op het terrein worden neergezet. Kinde ren krijgen dit jaar bijzondere aandacht. Metropolis/PopPark introduceert de 'popcrèche': de kinderen krijgen een hoekje op het veld waar zij onder begelei ding kunnen meedoen aan bij voorbeeld het tekenen van pla tenhoezen en het maken van mu ziek. Zo kunnen pa en ma onge stoord naar het festival. De markt, inmiddels-niet meer weg te denken tijdens popfesti vals, is dit jaar verplaatst naar een apart stukje park, recht tegenover het hoofdpodium. Er komen hon derd kramen, waaronder vijftien eet- en drankstands. De overige standjess zijn bestemd voor han delaren in allerhande pop-materi alen zoals t-shirts en cd's. De gro te fietsenstalling is voor de gele genheid verhuisd naar een plek voor de hoofdingang van Ahoy'. Bijeenkomst over fotografie-onderwijs AMSTERDAM (ANP) M In de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam wordt van 28 tot en met 31 augustus het internationale studentenseminar 'The other side of photography' gehouden. De bijeenkomst vindt plaats in het kader van het 150-jarig bestaan van de fotografie. Vanuit 38 instituten uit tien landen zullen in die periode ongeveer 300 deelnemers zich over het onderwijs in de fotografie buigen. Er worden zes lezingen gehouden en er is een tentoonstelling ingericht over het werk van de deelnemers. ROTTERDAM - In zijn rede bij ope ning van de tentoonstelling 'Hard ware, hedendaagse sculptuur', op 19 augustus in Museum Boymans van Beuningen te Rotterdam, zal de heer Riezenkamp, directeur-gene raal van het ministerie van WVC, de nieuwe kaderovereenkomst betref fende het bruikleenverkeer tussen Rijksmusea en andere musea be kendmaken. De nieuwe overeenkomst houdt in dat het Rijk het bruikleenverkeer wil stimuleren en daarvoor bestaan de barrières wil wegnemen. De be langrijkste barrière die wordt weg genomen is het feit dat de bruikle nen van het Rijk niet langer door de bruikleennemer verzekerd hoeven te worden. De heer Riezenkamp zal aanstaande zaterdag de nieuwe ka derovereenkomst tekenen tussen het Rijk en de Gemeente Rotterdam (Museum Boymans-van Beunin gen). Het eerste langdurige bruikleen, dat volgens de nieuwe regeling wordt uitgeleend, betreft een vijf- tiende-eeuws paneel van de zoge naamde 'Meester van Aix'. Het maakt deel uit van een tweeluik, waarvan er een paneel zich in Boy mans bevindt en het andere in het Rijksmuseum Amsterdam. Dankzij de bruikleenregeling kan het kunst werk worden gecompleteerd. Salvador Dali. FIGUERAS Een zondag ochtend in het Noordcata- laanse stadje Figueras: een lange stoet toeristen wacht geduldig voor de ingang van het Theatro Museo Dali. Hun kleding is die van va kantiegangers. die met san dalen, een t-shirt en een kor te broek over zwembroeken en bikini's de dagelijkse tocht naar het strand van Ro ses voor een keer hebben verruild voor een rit naar het nabijgelegen heiligdom van de surrealist Dali. Vanuit de, tegenover het aan de Placa de Gala i Salvador Dali gelegen, parochiekerk bereiken flarden orgelmuziek van de plechti ge hoogmis de geduldig wachtende toeristen. De Libreria Surrealista, waarin de commerciële tak van het Dali-Imperium is gevestigd, doet goede zaken: parfums, ansichtkaar ten, affiches, lepeltjes, t-shirts en een door Dali ontworpen fles van de bekende Spaanse brandy Osborne, gaan als zoete broodjes over de toonbank. Het is te hopen voor de gewillige kopers, dat de hier tegen forse bedragen aangeboden grafi sche werken inderdaad van Dali zijn en geen vervalsingen, waarvan er nogal wat in omloop zijn. 'Don Francisco' Josep Verges Bosch, de algemeen secretaris van de Fundacion Salvador Dali en be last met de leiding van het museum, kijkt met een grimmige blik naar de stroom toeristen die zich langs de kassa wurmt. Zo af en toe jaagt hij als een ouderwetse schoolmeester diegenen weg, die zich oneerbiedig in het voorportaal op de trappen naar het binnenste van het museum hebben neergezet. Rugzakbezitters moeten hun 'reisgerei' bij de vestiaire achterla ten en Don Francisco achtervolgt met woedende uitroepen de 'verme- telen' die het hebben gewaagd hun camera of fototoestel mee naar bin nen te Heiligdom Het 'museum-met-de-broodjes-te- gen-de-muur-en-de reuze-eieren- op-het-dak' in Figueras is ruim een halfjaar na de dood van de 'markies van Pubol' meer dan ooit tevoren het heiligdom van het surrealisme geworden. Don Francisco: "Vorig jaar bezochten 420.000 personen dit museum. Sinds de dood van 'el maestro' in januari dit jaar is het be zoek verdubbeld. We kunnen dus met een gerust hart zeggen, dat het museum de belangrijkste toeristi sche trekpleister van Noord-Catala- nië is, als we het strand even verge ten". Op de vraag of het feit dat Dali zelf in het museum begraven ligt, iets uitmaakt, antwoordt de bejaar de secretaris die zijn aanstelling aan Dali zelf te danken had, bevesti gend: "Ik denk dat de dood van 'el maestro' de internationale belang stelling voor zijn werk heeft her nieuwd. Dat hij ook hier, conform zijn eigen wens, begraven ligt, zal ook van invloed zijn geweest op de invasie van toeristen". Van suggesties dat Dali slechts in het museum begraven is om het toe risme naar Figueras en de stroom bezoekers naar het museum leven dig te houden, wil Don Franciso niets weten: "Dali heeft die wens te kennen gegeven aan zijn vriend Ma ria Lorca, de burgemeester van Fi gueras. Ik weet dat er nogal wat mensen zijn, die hierover twijfels hebben en beweren, dat Dali tot zijn dood heeft vastgehouden aan zijn eerdere wens om naast zijn 'muze' Gala in Pubol begraven te worden". "Maar ik ben ervan overtuigd, dat hij uiteindelijk toch de voorkeur heeft gegeven aan dit museum in zijn geboortestad, op de manier waarop het ook inderdaad is ge beurd: gebalsemd, onder een mar meren steen en twee meter onder de grond, zonder enig opschrift". Er hoeven weinig twijfels over te bestaan, dat de enorme belangstel ling voor het museum in Figueras de komende jaren alleen maar zal toenemen, want er wordt hard ge werkt om de aangrenzende gebou wen, waar Dali zijn laatste levensja ren sleet, beter bekend als de Torre Galetao, erbij te trekken. Don Francisco: "Er zal een biblio theek komen, geheel gewijd aan het surrealisme en meer speciaal aan Dali. Tevens wordt er een studie centrum in gevestigd. Het is nog niet bekend wat er precies met zijn nalatensschap gaat gebeuren, maar ik neem aan, dat een groot deel van zijn nagelaten werken hier zullen blijven". "Alle werken die nu in dit muse um hangen of staan, zijn op twee na eigendom van de stichting, die het museum in zijn naam beheerde. Er is een discussie aan de gang, waar om Dali enige jaren voor zijn dood zijn testament veranderde en be sloot al zijn werk aan de Spaanse staat achter te laten en niet aan de Generaliteit van Catalonië". "Voor ons is die discussie niet langer interessant. Wij zullen zijn werk blijven beheren, tentoonstel lingen organiseren en beslissen wie werk van hem kan lenen voor expo sities. Er kan geen dus twijfel over bestaan: het Theatro Museo Dali zal voor altijd het middelpunt blijven van elke studie of belangstelling voor de surrealistische grootheid". DEN HAAG - Onder het motto 'Daarom een Indisch Cultureel Cen trum' organiseert de Culturele Ver eniging Nazaten Indische Neder landers en Sympathisanten op za terdag 21 oktober van 12.00 tot 24.00 uur in het Nederlands Congresge bouw in Den Haag voor de zevende keer de Indische Dag. Op het pro gramma staan onder meer klassieke Javaanse dansen en er zijn exposi ties en literaire voordrachten. Marte Röling krijgt starfighter Luchtmacht in bruikleen WEESP (GPD) - Stralend als een kind wrijft kunstenares Marte Röling over de spitse punt van de Starfighter F-104, die defensie gistermorgen bij haar aan huis in Weesp liet afle veren. Eerder verzocht ze al een fotograaf om er niet op te leu nen. door Wim Otten Een grote wens van Röling is hier mee in vervulling gegaan. Ze wilde altijd graag een Starfighter in de achtertuin, omdat ze de lijnen van dit toestel bewondert. "Een kunst werk van de twintigste eeuw" noemt ze het. Nu krijgt ze hem dan in ruil voor een kunstwerk, dat ze gaat maken ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Koninklijke Luchtmacht. Het gaat om een exemplaar uit een serie van achttien die de lucht macht nergens kon slijten, nadat de Starfighter buiten dienst was ge steld. Een aantal F-104's is verkocht aan onder meer Turkije en Grieken land. Actievoerders beschadigden enige tijd geleden nog éën van deze voor Turkije bestemde Starfighters op de luchtmachtbasis Woensd- recht. Twee grote opleggers van het le ger reden even na elf uur Weesp bin nen. Een merkwaardig transport voor menig voorbijganger. In of bij het stadje is immers nergens een luchthaven. De romp van het vlieg tuig lag open en bloot op de éne vrachtwagen en op de andere lagen de vleugels en het staartstuk. Met een kraan is de romp kort na aankomst vaQ de oplegger getakeld. "Die romp weegt ongeveer acht ton. De motor achterin is het zwaarst. De neus til je met twee man op", vertelt een leger-functionaris, die ter plek ke van de operatie foto's aan het schieten is. Verfje Trots klom Marte Röling in de cock pit toen de Starfighter met alle wie len op de grond stond. Alleen daar was te zien dat het om een afge dankt exemplaar ging. De instru menten en de bekleding van de stoel zagen er gebruikt uit. Aan de buitenkant lijkt het toestel als nieuw, want defensie heeft het vliegtuig een verfje gegeven. Dat is, volgens een woordvoerder van het ministerie van defensie, ge daan door het bedrijf Repo vlieg tuigmaterieel in Rijen, het schil dersbedrijf van de luchtmacht. Aanvankelijk was gezegd dat schil ders van de opleidingsschool van de luchtmacht op de klus waren gezet en dat het verven dus verder niets had gekost. "Het blijkt nu dat dat exemplaar niet naar Marte Röling is gegaan, maar een ander exemplaar. De kosten voor het verven zijn voor rekening van defensie, net als het transport", aldus de woordvoerder. Actievoerders "Ik hoop niet dat ik hier actievoer ders op bezoek krijg, die mijn toe stel gaan bekladden of beschadi gen. Dat zou ik erg jammer vinden. Ik ben er ook best een beetje bang voor dat door al die publiciteit nu juist de aandacht wordt getrok ken", zei Röling gisteren zorgelijk. De romp moest zonder vleugels dwars door het atelier van de kun stenares worden gereden. Dat lukte omdat het een voormalige bedrijfs hal is met voor en achter een grote schuifdeur De vleugels moesten daarna in de tuin achter het pand weer aan de romp worden ge schroefd, net als het grote staarstuk. De klus duurde tot ver in de mid dag. Een woordvoerder van het minis terie van defensie vertelde dat be slist niet alle zeventien nog reste rende Starfighters voor de schroot prijs van 5000 gulden weggaan. "Ze worden intern verdeeld. Dat bete kent dat ze naar musea gaan. Maar toen Marte Röling om een exem plaar vroeg in ruil voor het kunst werk, hebben we dat verzoek ook «C~*i - Kunstenares Marte Röling lachend bij haar 'geschenk uit de hemel'. graag ingewilligd". ben. Het is echt afgeschreven. Bo- gevechtstoestellen eigendom blij- De Starfighter is in bruikleen ge- vendien heeft het al vijf jaar in de ven van de staat. "De wapens zijn geven. "Dat betekent niet dat we buitenlucht gestaan". Bij defensie overigens onklaar gemaakt, zodat nog denken het toestel nodig te heb- is het echter beleid dat dergelijke daarmee niets kan gebeuren".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 15