'Volgende regering moet milieuplan herschrijven' Voor oma 'n landschapje en blote billen voor de collega's Parkeerfout kost in buitenland kapitaal Natuur en Milieu heeft nog heel wat te eisen Wat willen de politieke partijen? UTRECHT Voor de milieubeweging lijken de verkiezingen alleen maar winst op te kunnen leveren. Het milieu is, na jaren in de geitenwollen sokken sfeer gezeten te hebben, eindelijk daar terecht gekomen waar het thuis hoort: in de belangstelling van de grote politieke partijen. Van links tot rechts toont iedereen, zelfs de VVD, een groen gezicht en sinds het voorjaar ligt er het roemruchte Nationaal Milieubeleidsplan (NMP), waarmee Nederland zichzelf tot milieukampioen van Europa heeft gebombardeerd. door Runa Hellinga Voorzitter Ad van den Biggelaar van de Stichting Natuur en Milieu en algemeen directeur Peter Nijhoff zien het milieu als een van de be langrijkste thema's van de verkie zingen en de daarop volgende kabi netsformatie worden: "De inzet wordt dit keer niet dat CDA en WD hun karwei willen afmaken, maar de vraag wat we over hebben voor een mooi en schoon Nederland". Maar ze realiseren zich heel goed dat de slag om het milieu daarmee niet gestreden is. De milieubewe ging kan niet achterover leunen in de zekere wetenschap dat politici nu alleen nog maar het beste zullen doen. Het NMP mag in Europess verband heel wat lijken, er is nog heel wat op aan te merken en een nieuw kabinet zou veel verdergaan de maatregelen moeten nemen. "De analyse van de problemen zoals het NMP die maakt, kunnen wij delen. En met de doelstellingen zijn we het eens. Maar vanaf het mo ment dat de te nemen maatregelen VVD - Nadruk op eigen verantwoordelijkheid. - Milieukosten zichtbaar maken in prijzen. Ter com pensatie lastenverlichting. - Internationale aanpak noodzakelijk. In geval van oneerlijke concurrentie financiële steunmaatregelen voor bedrijfsleven. - Heffingen vanuit beginsel 'de vervuiler betaalt'. CDA - Milieuconvenanten tussen lokale/provinciale over heden en organisaties en vrijwillige convenanten tussen over heid en bedrijfsleven verdienen voorkeur boven gede tailleerde regelgeving. - Actief opsporings- en verolgingsbeleid voor milieuovertreders. - Verdubbeling van de totale milieu-uitgaven. - Milieu gaat boven inkomen, maar niet ten koste van de laagst betaalden. - Regulerende heffingen om vervanging milieuon vriendelijke produkten of produktieprocessen te sti muleren. - Beperking van het gebruik van de auto. PvdA - Goede wet- en regelgeving die met sanctiemogelijk heden is toegerust. - Vervuiler betaalt. - Heffingen om voor milieu betere produktie en con sumptie (minder autogebruik) te stimuleren. - Zuinigheid van energie, omschakeling van land- bouwproduktie, beperking automobiliteit, ondermeer door hogere benzineprijzen. - een nationaal energiebesparingsplan. D66 - Milieuconvenanten tussen overheid en bedrijfsleven moeten minder vrijblijvend zijn. Binnen tien jaar in voeren duurzame bedrijfssystemen in de landbouw. - Afschaffing volstrekte keuzevrijheid m.b.t ver- - Meer nadruk op financiële sancties als dwangsom men en waarborgsommen. - Financiering door heffingen voor vervuiler. Verder uit algemene middelen vooral in de sfeer van de sane ring van (water)bodems, openbaar vervoer, energiebe sparing en geluid. Groen Links - Streven naar een kringloopeconomie die zuinig om springt met energie en grondstoffen - Invoeren milieubelasting op vervuilende produk ten, waardoor maatschappelijke kosten worden door berekend. - Bronbestrijding - Meer geld voor sanering (water)bodems - Wettelijke regelingen belangrijker dan ten - Strengere straffen voor milieudelicten aan de orde komen, zou de nota her schreven moeten worden. Met het huidige pakket van maatregelen kun je de beoogde doelstelling, een schoon milieu, nooit halen". En dat moet meer zijn dan het NMP wil. "Als je nu maatregelen neemt, krijg je nog een naijlingsef- fect van alle problemen uit het ver leden. Bovendien kost het tijd eer nieuwe technologiën zijn inge voerd. Dat betekent dat je je groot ste inspanningen nu moet plegen om te zorgen dat je doelstellingen over een aantal jaren gehaald kun nen worden. Maar het NMP gaat uit van een ge leidelijk groeiende inspanning op milieugebied en stelt op de korte termijn te lage doelstellingen. Het gaat er van uit dat in het jaar 2000 nog maar 20 procent van ons huidi ge bos leeft en dat het koolstofdioxi de-niveau dan gelijk moet zijn aan 1989. Dat is toch droevig". Milieu moet in het toekomstige beleid veel grotere nadruk krijgen. Van den Biggelaar en Nijhoff vin den dat de milieuaspecten in alle toekomstige kabinetsbeslissingen moeten worden meegewogen zoals dat nu al met de financiën het geval "Van een nieuw kabinet vragen we in de allereerste plaats een ster kere positie van de minister die zich met milieu en natuur bezighoudt. Dat betekent niet dat zo'n bewinds man alles wat met dat terrein te ma ken heeft in zijn portefeuille moet krijgen. Als je zo'n sector bij een be windspersoon concentreert, zegt de rest 'dat is mijn pakkie an niet'. Maar een milieuminister zou een vergelijkbare positie als Ruding nu moeten krijgen. Bij alle wetsvoor stellen is milieubewaking nodig. Zelfs bij de belastinghervorming speelt het een rol. Moet het reiskos tenforfait nu wel of niet gehand haafd blijven?" Wensen Daarnaast heeft Natuur en Milieu duidelijke wensen voor een beter milieubeleid. Nijhoff en Van den Biggelaar s - 3,5 miljard extra voor energiebe sparing. Het gebruik van fossiele brandstoffen moet met 50 procent worden teruggedrongen, omdat die brandstoffen luchtvervuiling en af valproblemen veroorzaken en bij dragen aan het broeikaseffect. - Vermindering van de uitstoot van verzurende stoffen met 80 pro cent. In dat kader moet een ontmoe- digingbeleid voor de auto worden gevoerd, niet alleen voor het perso nenvervoer, maar ook voor het goe derenvervoer. Er moet meer nadruk op openbaar vervoer en goederen vervoer per spoor en water komen te liggen. - Een stevigere aanpak van het landbouwbeleid. De intensieve vee teelt (verantwoordelijk voor verzu ring en vermesting) en het gebruik van bestrijdingsmiddelen blijven nu nog teveel buiten schot. Natuur en Milieu pleit voor het op grote schaal invoeren van geïntegreerde landbouw. - Herstel van de natuur en uitbrei ding van het aantal gebieden waar de natuur haar gang kan gaan. Mo gelijkheden daartoe zijn er: de EG geeft premies voor braakliggende landbouwgronden. Daarmee kun nen landbouwgronden tot natuur gebieden worden omgevoerd. - Een preventief afvalbeleid. Nu wordt er teveel gemikt op scheiding van soorten afval, terwijl het voor komen van gigantische afvalstro men veel belangrijker is. - Een grotere inspanning op het gebied van bodemsanering. De NMP-plannen zijn volgens Van den Biggelaar "beneden alle peil. In dat tempo duurt het nog 150 jaar eer Ne derland schoon is". Alleen al het rei nigen van vervuilde fabrieksterrei nen kost zo'n 40 miljard gulden. Maar het uitstellen van bodemsane ring leidt op de lange duur tot veel hogere kosten, omdat de verontrei- Natuur en Milieu wil een preventief afvalbeleid. Het voorkomen van gi gantische afvalstromen draagt meer bij aan bestrijding van de vervuiling dan het scheiden van afvalstoffen, (archieffoto) niging dan doorzakt naar lagere grondlagen. - Terugdringen van het gebruik van tropisch hardhout. Heffingen De kosten, van al die wensen zijn hoog. Om het pakket te financieren, pleit Natuur en Milieu ondermeer voor de invoering van een Systeem van milieuheffingen op producten en activiteiten die schadelijk zijn voor het milieu. Autorijden zou via zo'n heffing belast moeten worden en de opbrengst daarvan moet ten goede komen aan het openbaar ver- ze als financieringsbron voor de aanpak van milieuproblemen kun nen dienen, maar ook omdat je de burgers op die manier kunt motive ren door heel goed duidelijk te ma ken waar het geld voor bestemd is. "Doodeng" noemt Van den Big gelaar het uitgangspunt in het NMP dat het milieubeleid gefinancierd moet worden uit economische groei. "Als je de gehanteerde cijfers van het Centraal Planbureau door rekent, gaat het om een verdubbe ling van het nationaal inkomen in 2010. De bestedingen zullen met 66 procent groeien en de koopkracht met 102 procent. Dat gaat de span kracht van de aardkloot absoluut te boven". CAPELLE AAN DE IJSSEL - Oma zou er nog van schrikken, maar de collega's op het werk vin den het prachtig: een ansicht kaart met paar stevige, ontblote vrouwenborsten onder de Sche- veningse Pier. Voor oma is wel licht de kaart met de 'Dutch Be auties' geschikter: een zwartwit foto van een groep danseresjes van voor de oorlog, geprojecteerd op een kleurenfoto van strand en zee. En voor de beste vriend is die kaart met die olifanten en de tekst 'bah, alle kroegen dicht' erg leuk. door Weert Schenk De rijke wereld van de prentbriefkaart De tijd is voorbij dat één greep in het rek voldoende was om fa milie, vrienden en kennissen te voorzien van een ansichtkaart. 'Groeten uit Putten' stond boven weinig fantasierijke plaatjes, die steevast de kerk. het gemeente huis, het marktplein en een rustig stromend beekje lieten zien. In plaatsen als Scheveningen hadden de toeristen iets meer keus. De souvenir-winkel had ook nog kaarten in de aanbieding met Groeten uit Den Haag, Groe ten uit Holland, waarop uiteraard bollenvelden, de Keukenhof en de molens stonden afgebeeld, en een getekende kaart van een dik ke dame die door de strandstoel zakt. Sinds een paar jaar staan va kantiegangers veel langer stil bij de rekken van soms zelfs in kaar ten gespecialiseerde 'shops'. De verscheidenheid aan wens- en prentbriefkaarten is enorm. Mensen blijken het in plaats van een echte ansichtkaart net zo leuk te vinden om een kaartje van een baby met het stempel „Made in Holland" op de billetjes te stu ren. Of een mooi gefotografeerd landschap, een cartoon met een grap over aids, of een paar borsten met rode, witte en blauwe tulpen er tussen. Voor iedere be kende is er een persoonlijk kaart je. Meisjesbillen De ouderwetse 'Groeten uit..'- kaart met de stadsgezichten, wordt vrijwel niet meer ver stuurd, hij bestaat ook haast niet meer. De huidige ansichtkaart voldoet meer aan de eisen van de tijd: mooie fotografie met veel oog voor detail en sprekende kleuren. En in veel gevallen is ook hierbij de uitvoering wat on deugender geworden. Tussen de plaatjes van de kerk en het markt plein zitten nu ineens acht blote meisjesbillen op een bankje on der parasolletjes waarop staat: 'Groeten uit Harderwijk'. "De ansichtkaart vormt nog maar een heel klein facet van het totaal", zegt verkoopleider Krijn den Boer van uitgeverij Spanjers- berg, in ons land de grootste uit gever van wens- en prentbrief kaarten. De grappige kaarten, 'fancy-achtige' kaarten, vallen De moderne wereld van de wens- en de prentbriefkaart reikt van de wieg tot het graf. Alleen voor echtschei ding valt er niets (commercieels) te bedenken. (foto gpd) veel meer in de smaak om vanaf het vakantie-adres te versturen. "Hier, een primeur", vervolgt hij en laat zakdoekjes zien van Mickey Mouse met teksten als 'Ik denk aan jou'. „Zoiets kun je toch ook heel goed naar iemand stu ren? Het hoeven niet allemaal stadsgezichten te zijn". Den Boer gooit weer wat op ta fel: Een plastic zakje met 'IJssel- meer-zand' en een ander met 'Amsterdams grachtenwater'. „Een gimmick-artikel. Toch ook leuk om te versturen? Allemaal vakantiekaarten, snap je?" De modernisering van de wens en vakantiekaarten slaat aan bij de consument. In de afgelopen vijf jaar slaagde uitgeverij Span- jersberg, die ongeveer veertig procent van de Nederlandse markt in hand heeft, erin de om zet te verdubbelen. Door alle uit gevers gezamenlijk werd voor een kleine 400 miljoen gulden aan kaarten verkocht. Krijn den Boer gelooft dat het eind nog lang niet in zicht is. De groei is ontstaan door de verbeterde kwaliteit van de wens en prentbriefkaarten. Mooiere fo to's, verzorgder lay-out en een vrijwel perfecte druktechniek maakten de kaarten aantrekkelij ker. En de uitgevers proberen mee te gaan met de trends. Zo hoefden ze een paar jaar geleden niet te komen met de 'licht eroti sche kaart'. Momenteel behoren die tot de best verkochte. „Kwes tie van de markt aanvoelen", zegt Den Boer. Bij het samenstellen van de col lectie ansichtkaarten werkt uitge verij Spanjersberg nauw samen met free-lance fotografen en fot opersbureaus. Foto-archieven worden doorgelicht, maar ook krijgen fotografen speciale op drachten. Vaak worden Spanjers berg ook plaatjes aangeboden, maar in de meeste gevallen zijn die niet goed genoeg. Meestal gaan de uitverkoren fo to's rechtstreeks naar de drukke rij. Een klein aantal wordt nog be werkt door de ontwerpafdeling van de uitgeverij. Den Boer: „Kijk, die foto met die baby op het strand is niet echt leuk. Maar het wordt wel Jeuk als je op de bil letjes een stempel zet met 'Made in Holland' en een Nederlands vlaggetje in de hand". In opdracht van de uitgeverij wordt de kaart gedrukt in een op lage van drie- tot zesduizend stuks. Als de verkoop goed loopt, volgen herdrukken. „Maar langer dan twee, drie jaar houden we zo'n kaart niet in ons assorti ment", zegt Den Boer „dan willen ook zo'n kaart niet Spanjersberg maakt niet van al le Nederlandse plaatsen ansicht kaarten. Alleen voor de grote ste den en de belangrijkste toeristen plaatsen worden eigen kaarten ontwikkeld en in voorraad gehou den. Ansichtkaarten van bijvoor beeld Capelle aan de IJssel wor den alleen in opdracht van plaat selijke winkeliers gemaakt die er niet aan ontkomen zoiets in huis te hebben. Spanjersberg vindt het een te grote en onrendabele investering om dat voor veel plaatsen in eigen beheer te reali- Wenskaarten In tegenstelling tot de ansicht kaarten worden de meeste wens kaarten over de hele wereld inge kocht. In sommige gevallen wor den ze vertaald of 'verneder landst'. Bij Engelstalige kaarten is dat niet altijd nodig, omdat vooral jongeren het leuk vinden die onder elkaar te versturen. Slechts een klein deel van de wenskaarten wordt door de uitge ver zelf ontwikkeld. Het totale as sortiment van wens- en prent briefkaarten beloopt ongeveer 7000 stuks. Den Boer zegt op het gebied van wenskaarten 'een heel men senleven' te verkopen. „We heb ben kaartjes van het wieg tot het graf. Kaartjes voor geboorte, ziek te, verjaardagen, huwelijk, de zo- veeljarige echtvereniging, slagen ning, de nieuwe baan, de bevor dering, de vut, het pensioen en dan komen die dingen met het zwarte randje". Wenskaarten volgen de tijd geest. „Vroeger hadden we geen kaartje voor de vut", zegt Den Boer „nu dus wel. Zo breidt het assortiment zich uit. We hebben nu ook al kaartjes voor vrouwen die in verwachting zijn. En er zijn inmiddels kaarten met de tekst 'veel sterkte'. Je kan ten slotte ie mand met een ongeneeslijke ziek te moeilijk een kaart sturen met van harte beterschap". Echtscheiding Alleen voor echtscheiding heeft uitgeverij Spanjersberg nog geen oplossing gevonden. „We hebben vroeger wel een kaart gehad met de tekst 'Ik ga het weer alleen pro beren'. Die werd niet gekocht. Misschien waren we er ook wel te vroeg mee. Het probleem is: wat laat je zien. In het buitenland zag ik de echtscheiding uitgebeeld als een bruidstaart, waarbij de bruidegom op zijn kop was gezet. Is het ook niet helemaal. We blij ven zoeken". ROTTERDAM (GPD) - Dat was even slikken, daar in Lille. G. J. Kerlen uit Vlaardingen had zijn au to nog geen twee minuten alleen ge laten. Maar mooi dat daar een agent een parkeerbon stond uit te schrij ven. Toen hij even later het bedrag hoorde dat hij geacht werd te beta len, moest hij zich even vasthou den: "Neuf cent? Negenhonderd francs? Dat is ongeveer 300 gulden! door Ron de Groot Kerlen hoorde het goed, begin dit jaar in Frankrijk. Op zoek naar een grenswisselkantoor in het spoor wegstation van Lille, had hij even zijn auto geparkeerd bij een bushal te. Niets gevaarlijks, niks aan de hand, zou je zeggen. Toen hij weer buiten kwam, werd het tegendeel bewezen. "Die man was niet voor rede vatbaar. Ik vroeg hem of ik daar niet mocht parkeren. Ik zag na melijk nergens een bord, maar de man gaf niet eens antwoord". Kerlen kreeg een nette bon mee naar huis die hij later kon betalen, al had het muisje nog een staartje. In Frankrijk moet je een bon betalen met zegeltjes uit de tabakswinkel of uit de Trésor Publique, een soort wisselkantoortje. Die zegeltjes had Kerlen terug in Nederland natuur lijk niet in huis. Via de ANWB in Lyon werden uiteindelijk de zegel tjes gekocht en betaalde Kerlen netjes zijn boete: 310 gulden om precies te zijn. "Exorbitant hoog", zegt hij nu. "Maar ja, ik heb betaald want anders zou ik Frankrijk niet meer in kunnen". 650 gulden Kerlen is één van de vele Nederlan ders die jaarlijks ergens in het bui tenland tegen een boete aanlopen die veel en veel hoger is dan wij hier in ons land gewend zijn. Vooral in Frankrijk is het wenkbrauwen fron sen geblazen als de boetebedragen zijn vertaald en omgerekend. Voor het rijden zonder rijbewijs, met wat voor excuus dan ook, tel je zo zeven honderd piek neer. In ons land blijft het meestal bij een waarschuwing en een ritje langs het bureau. Zo niet, dan betaal je 35 gulden en ben je er alsnog vanaf. Volgens de ANWB vinden de Franse politici het nog niet genoeg. Overwogen wordt namelijk om de boetes te ver hogen. In het geval Kerlen is een uitzon deringsregel de grote adder onder het gras. Normaal gesproken betaal je in Frankrijk bij foutparkeren niet meer dan 230 francs, ongeveer 70 gulden. Dat geldt echter niet voor taxi-standplaatsen en bushaltes waar minimaal 900 en maximaal (houdt u vast!) 2000 francs (zo'n 650 gulden) voor in rekening kan wor den gebracht. De ANWB waarschuwde onlangs toeristen om op te passen voor hoge bekeuringen. Gebleken is dat de be dragen diè de Europese staten van verkeersovertreders vragen, nogal uiteenlopen. Nederland houdt het gemiddelde aan. Frankijk loopt voorop, al zijn de boetes in Belgie evenmin flauw. Daar kan het rijden zonder veiligheidsgordel al 1800 gulden kosten (in ons land 35 gul den). In Italië deelt de politie aan hard rijders 1200 gulden boete uit. Aan de andere kant betaalt een dronken bestuurder 'slechts' 800 gulden boe te. Spanje is koploper in coulantie. Ladderzat of niet, je bent nooit meer kwijt dan 360 gulden! In België geldt een boete van minimaal 360 gulden maar is er een maximum van 3600 gulden plus een gevange nisstraf. Strafmaat De ANWB is niet echt blij met de veelheid aan bedragen die de over treders in rekening worden ge bracht. Volgens mr E. Haman, chef Buitenland bij de Juridische Afde ling, is daar voor de toeristenorga nisatie maar bar weinig aan te doen. "Het ligt niet op onze weg", meent hij. "Elk land heeft zijn eigen straf maat. Ook na 1992 zal dat zo blijven. Meestal is dat bedoeld om af te schrikken maar of dat nu de juiste manier is, is nog maar de vraag". Natuurlijk pikt de ANWB niet al le boetes die aan haar leden worden opgelegd. Zodra een boze toerist bij de organisatie aan de bel trekt, wordt bekeken of de bekeuring enigszins in overeenstemming is met de overtreding en vooral of de agent in kwestie de wet heeft ge volgd. Ook Kerlen legde zijn geval aan de ANWB voor. "Daar konden wij niets aan doen", reageert ANW- B'er Haman. "Natuurlijk veel te hoog maar wel volgens de regels". Haman benadrukt nog even de misverstanden die er volgens hem bestaan onder het kleine legertje verkeersovertreders. "Laten ze niet denken dat het een kwestie is van toeristje pesten en dat die Fransen zelf niet worden aangepakt. Net als in ons land, kunnen ze daar eenvou dig het nummerbord noteren en la ter een rekening sturen. Met buiten landers gaat dat niet, dus worden die aangehouden. Verdei is de ne genhonderd francs boete bij grotere overtredingen een waarborgsom. Later krijg je te horen wat het defi nitief is geworden".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 2