Spelen geven Barcelona weer toekomst FUIITEN 100^00 WmBm Het gerenoveerde stadion in Barcelona waar in juli 1992 de 25ste Olympische Spelen zullen worden gehouden. In september a.s. zal het officieus worden ge opend met de Wereldkampioenschappen Atletiek. «oio ap> Waar Amsterdam op 17 oktober 1986 de Olympische lobby beteuterd zag mislukken, juichte Barcelona massaal. De Olympische Spelen van 1992 naar Catalonië, meer reden om feest te vieren was eenvoudig niet denkbaar. Nooit eerder had de Catalaanse hoofdstad een evenement van zoveel importantie in handen gehad om het gehate Madrid als symbool van het al evenmin beminde Spanje de ogen mee uit te steken. De echo van Seoul '88 klinkt nog na, maar in Barcelona is inmiddels een begin gemaakt met de voorbereidingen op de Olympische Spelen 1992. De 25ste Spelen worden in hoofdzaak gehouden in de onmiddellijke nabijheid van de Montjuïch, een heuvel die autovrij zal worden gehouden. "De Spelen bieden ons meer werk ooit, en we zullen er voor zorgen dat het werk op tijd klaar is". door Karei Jansen Elf uur 's avonds, en nog altijd blijft het kwik bij 25 graden steken. Bar celona, Olympisch Barcelona, stad van Gaudi, Picasso en Cruijff, zal in 1992 dagelijks vervloekt worden. Al thans, door degenen die niet als toe rist naar de 25ste Olympische Spe len zullen afreizen. Ze lijken nog zó ver weg, die Spelen. De echo van Seoul, nauwelijks een jaar ach ter ons, klinkt zo af en toe zelfs nog even door. Maar voor Barcelona is Zuidkorea echt voltooid verleden tijd, de voorberei ding op de volgende editie van het groot ste sportfestijn ter wereld is in de Cata laanse hoofdstad aan de orde van de dag. Luis Serrano is woordvoerder van CO- OB'92, he} organisatiecomité dat aan de voet van de Montjuïch domicilie heeft gekozen in een soort van bunker. De 213 meter hoge heuvel fungeert straks als het kloppend hart van de Olympiade, op het plateau zijn accommodaties gepland voor sporten als atletiek, zwemmen, tur nen, volleybal en handbal. Het is nauwelijks voor te stellen dat hier over drie jaar tienduizenden toe schouwers naar 'boven' gaan, richting het totaal gerenoveerde Olympisch sta dion of naar het Olympische zwembad. De wegen zijn smal, vergelijkbaar met die op l'Alpe d'Huez, terwijl een 'inspec tie' van het terrein op de top leert dat geen enkele architect er blijkbaar over heeft nagedacht hier parkeerruimte te bedenken. Serrano, en de medewerkster van CO- OB'92 die de rondleiding langs de in aan bouw zijnde accommodaties op de Mont juïch leiden, schieten in de lach. "Dat is een bewuste keuze geweest", leggen bei den uit. "Barcelona komt nu al dagelijks 200.000 parkeerplaatsen tekort. En elk jaar komen er meer auto's de stad binnen (vorig jaar nog werden in de Catalaanse regio 125.000 nieuwe wagens geregi streerd, red.). Kun je je voorstellen hoe het dan tijdens de Spelen zou zijn? Inder daad, een puinhoop. Vandaar dat we Montjuïch 'schoon' houden, er wordt geen auto toegelaten. Buiten de stad worden grote parkeer plaatsen aangelegd, waar iedereen zijn wagen kwijt kan. Vandaar zullen bussen voor verder vervoer zorgen. Bovendien zal de metro verlengd worden, zodat ie dereen de Montjuïch straks op twee ma nieren kan bereiken. Zo zal het bij de overige drie Olympische centra ook ge beuren". De smogwolk boven Barcelona, de stad met de meeste industrie in het land, is duidelijk zichtbaar vanaf de Mont juïch. "Daar zal weinig aan te veranderen zijn", verzucht de gids. "Er wonen hier nu eenmaal 1,8 miljoen mensen. Die moeten tóch leven". "Er bestaan plan nen om het verkeer tijdens de Spelen in te dammen", vult Serrano aan. "Om de dag auto's met even en oneven nummer borden toelaten. Dat werkte in Los An geles, waarom dan niet in Barcelona?". Voorbeeld Met het noemen van de Amerikaanse metropool is tevens het Grote Voorbeeld van de Spanjaarden aangehaald. Los An geles '84, het levenswerk van Peter Ue- beroth, zorgde destijds voor dé omme keer toen hij de per traditie verliesgeven de Spelen veranderde in een evenement waar vette winst uit te halen was. Wat dat betreft groeide de hoop in de harten van de autochtone Catalanen, toen Seoul on langs de balans opmaakte en wereldkun dig kon maken dat de natie na aftrek van alle kosten over ruim twee Olympische weken een miljard gulden had verdiend. Het binnenhalen van de commercie is ook voor Barcelona het sleutelbegrip naar succes. Hoewel zelfs IOC-voorzitter Juan Antonio Samaranch het in de aan loop naar Seoul voor onmogelijk hield dat de bedragen die met name de Ameri kaanse tv-stations voor 'zijn' Spelen wil den betalen ooit nog hoger zouden uit vallen, kan Barcelona het zoveelste re cord op dit gebied melden. NBC stak concurrent ABC voor de tweede achter eenvolgende keer de loef af met een on waarschijnlijk bod van 416 miljoen dol lar, 35 procent meer dan het bedrag dat vier jaar geleden werd betaald. In ruil daarvoor verkrijgt NBC wel de exclusieve uitzendrechten voor de VS, en wordt het programma aangepast aan de Amerikaanse 'prime-time'. Andere continenten moesten ook diep in de geldbuidel tasten voor dezelfde ex clusiviteit op de buis: Channel 7 (Austra lië) en CTV (Canada) betaalden zelfs ie der vijf keer zoveel als voor Seoul: res pectievelijk 33,7 en 16.5 miljoen dollar. De EBU, optredend namens de Europe se omroepen, telde 90 miljoen dollar neer; in '88 was dat nog 'slechts' 30 mil joen. De vier contracten brengen het nieuwe recordbedrag nu al op 556 miljoen dollar. En het einde is nog niet eens in zicht. Uitstraling Sterker nog, zonder die gegarandeerde inkomsten had Narcis Serra, de voorgan ger van de huidige burgemeester Pas- qual Maragall, in 1981 ook nooit de eerste aanzet gegeven om zijn stad kandidaat te stellen. Barcelona mag dan welhaast uit zijn voegen barsten van de historische en architectonische bezienswaardigheden, feit is dat het centrum van Catalonië de laatste decennia steeds meer van haar uitstraling verloor. Frustrerend was het voor de Barcelonezen om Madrid tot een moderne wereldstad te zien uitgroeien, terwijl de eigen infrastructuur weg kwijnde. De vicieuze cirkel was gemaakt. Met het verval stak ook de criminaliteit meer en meer de kop op. Jongeren, vaak ver slaafd aan drugs en afkomstig uit de ver pauperde wijken, zochten het centrum van de stad op, op zoek naar portemon nees en tasjes van toeristen. De Ramblas, de populairste wandelboulevard van de stad, vertoont daardoor 's avonds een verwarrend beeld: veel toeristen, uiter aard, maar ook het ronddralende leger kanslozen: prostituées, onder wie veel travestiéten, zakkenrollers en verslaaf den. Om de zoveel meter dus ook een agent. Het was dit naargeestige beeld - en niet de drie eerdere vergeefse pogingen om de Olympiade binnen te halen - dat Nar cis Serra er nu alweer acht jaar geleden toe bracht het nuttige met het aangena me te verenigen. De winsten die met de organisatie van een groots evenement als de Olympische Spelen - in Barcelona en dus niet in het gehate Madrid - zouden worden geboekt, zouden volledig in de renovatie van de stad gestoken kunnen worden. Uitzinnig Die achtergronden verklaren ook de uit zinnige reactie van de Catalanen, toen IOC-voorzitter Samaranch op 17 oktober 1986, in aanwezigheid van een beteuter de Amsterdamse delegatie, om 13.31 uur 's middags in Lausanne de 25ste Spelen aan Catalonië toewees. Barcelona, zo drong op dat moment tot de bevolking door, kon plat. En opnieuw opgebouwd worden. Tienduizenden vierden tot 's ochtends vroeg feest. "De Olympische Spelen geven Barcelona weer toe komst", zegt Luis Serrano. Voor het renovatieproces werd meteen een monstrueus bedrag uitgetrokken: zeven miljard gulden. De stad hoopt de wereld over driejaar haar nieuwe gezicht te tonen: dat van een frisse, dynamische en schone metropool. Nu de nieuwe (Olympische) geldstroom is aangeboord moeten hele wijken er aan geloven. In Pare de Mar bij voorbeeld zullen de be staande gebouwen allemaal tegen de grond gaan ten faveure van het Olym pisch atletendorp. De nieuwe flats, aan zee, bieden plaats aan 15.000 mensen. De wegen krijgen een 'opknapbeurt', er worden (twaalf) nieuwe hotels ge bouwd, vliegveld 'Prat' wordt gemoder niseerd - de Spaanse luchtvaartmaat schappij Iberia heeft nu al extra lijndien sten ingesteld en is druk bezig de vloot uit te breiden -, er wordt een Olympische haven aangelegd, nagenoeg alle sportac commodaties (Barcelona heeft er totaal zo'n 1300!) die zijn ingeschakeld voor de OS worden gerenoveerd en de stad krijgt een ringweg, de Pata Sur, die de vaak ki lometerslange files definitief moet oplos sen. Het is slechts een greep uit het totale pakket vernieuwingen. Kritiek In alle euforie kwam de kritiek van stad genoot Juan Antonio Samaranch kei hard aan. In april van dit jaar hief de voorzitter van het Internationaal Olym pisch Comité reeds een waarschuwende vinger: Barcelona moest haast maken met de uitvoering van alle mooie plan nen. Het bekvechten over de benodigde peseta's tussen de notabelen van de Ca talaanse provincie, de centrale regering in Madrid en de gemeenteraad van de stad had al voor zorgwekkende vertra ging gezorgd. Luis Serrano blijkt evenwel een 'posi tivo', maar daar is hij uiteindelijk ook voor aangenomen. "De heer Sama ranch", klinkt het clichématig, "hoeft zich nergens zorgen over te maken. Aan alles is gedacht en wordt gewerkt. Het vervoer? De ringweg zal in '91 klaar zijn, de wegen vrijgemaakt voor Olympisch vervoer en de metro doorgetrokken. Huisvesting? Als ook de twaalf nieuw te bouwen hotels zijn volgeboekt, kan als nog uitgeweken worden naar aangren zende plaatsen, zoals Sitges. Bovendien zullen er tijdens de Spelen zes grote crui seschepen in de haven van Barcelona lig gen. Dat schept ook weer duizenden plaatsen extra. Het enige", wil de woord voerder dan toch toegevén, "wat zeker niet op tijd klaar zal zijn, is het geplande congrescentrum aan de haven. Maar nogmaals, dat is het enige. Verder is Bar celona er in '92 echt wel klaar voor hoor". ETA Maar geldt dat ook voor de Baskische vrijheidsbeweging, de ETA? In 1987 eis te men nog de verantwoordelijkheid op van een bomaanslag in een supermarkt in Barcelona, die aan 24 mensen het le ven kostte. Hoe zal de houding over drie jaar zijn? De dreiging moet toch als een loden last op de trotse Catalaanse schou ders drukken? Serrano, zonder te ver blikken of te verblozen: "Die aanslag heeft de ETA aan het denken gezet. De reacties hier in de stad waren zelfs voor hen een aanwijzing dat ze te ver waren gegaan. Nee, nee, excuses zijn niet aan geboden, zo werkt dat niet. Maar er zal nu wel een soort van dialoog met de ETA op gang worden gebracht. Zoiets derge lijks mag nooit meer voorkomen. Van het Olympisch Comité mag u evenwel op dit punt geen officiële reactie verwach ten. De beveiliging van de Spelen is uit besteed aan een speciale commissie, die straks de beschikking heeft over tiendui zend man. Maar persoonlijk? Persoon lijk hoop ik nooit meer van de ETA te ho ren. Nu niet, en over driejaar zeker niet" ifisigp Natuurlijk moet een bedrijfswagen duurzaam, veilig en bedrijfszeker zijn. Maar Nissan vindt 'leefruimte' en rij plezier net zo belangrijk. Stap maar eens in: de Urvan en Vanette zijn supercompleet en comfortabel als een personenauto. Zodat u met meer ple zier aan een karwei begint. Elke dag. Deze succesvolle Nissans - in diesel en benzine - bieden een max. laad vermogen van 1.320 respectievelijk 980 kg en één of twee zijlaaddeuren. Meerdere ombouwvarianten zijn ove rigens leverbaar. De garanties zijn ijzersterk: 6 jaar carrosseriegarantie, rOn rft~l ,)aar lakgarantie en 1 I Ihm-I 100.000 km of 3 jaar garantie op hoofdcomponenten van aandrijving en wielophanging. De veiligheidscabine (met gelaagde voorruit, rolgordels en halogeen koplampen) voldoet aan de strenge ECE-12 veiligheidsnorm voor perso nenauto's. Tevens levert Nissan de bedrijfszekere en oersterke Cabstar: de beste basis voor talloze opbouw- mogelijkheden, met een bruto draag vermogen van 2125 kg op klein rijbewijs. Wij helpen u graag bij de keuze van uw ideale Urvan, Vanette of Cabstar. Op maat voor uw bedrijf. Met veilige garanties. En lage exploitatie koster. Omdat tevredenheid van de klant bij ons op de eerste plaats komt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 27