OEKEN
Uiteenlopende reisverhalen voor op vakantie
Degelijke roman David Leavitt
Gevaarlijke liefde in de oorlog
Een mooie omslag kan veel vergoeden
Onweer dat overdrijft
LITERATUUR
Een verfrissende thriller
over wreker van kwaad
MAANDAG 31 JULI 1989
De Amerikaan David Leavitt (1961)
heeft in interviews verklaard dat hij
geen romans meer zal schrijven. Er
zijn belangrijker zaken Het aids
probleem eist zijn aandacht. Er is
niet de minste reden om aan zijn op
rechtheid te twijfelen. Mijn bijge
dachte doet niets af aan zijn integri
teit. Die bijgedachte is: hoe kan een
heel jonge schrijver zich verder ont
wikkelen, na drie boeken, waarvan
het laatste, de dikke roman 'Eende
re liefde' (Equal Affections), zo'n
degelijk en verstandig werkstuk
blijkt te zijn? Het is misschien goed
dat hij voorlopig afstand neemt, in
plaats van vroeg oud en steeds vak
bekwamer door te werken in zijn
genre van gevoelig realisme. En
misschien heeft hij dat beseft.
Leavitt vertelt over een gezin.
Een vader die als computerdeskun
dige zeer veelbelovend is geweest,
maar door vast te houden aan een
foutieve theorie zijn carrière ver
prutst. Een moeder die jaren en ja
ren aan kanker lijdt. Een dochter
die succes heeft als schrijfster en
zangeres van protestsongs en femi
nistische songs. Zij is, na heel wat
avonturen met mannen, lesbisch
geworden en wil toch een kind. Een
zoon die homoseksueel is, advocaat
wordt en met een andere advocaat
rustig samenwoont.
De moeder, Louise, is voor mij de
hoofdpersoon. Zij is een wild meisje
geweest en heeft zich moeilijk laten
inpalmen door de vrij zwakke Na-
tan. Haar ziekte bepaalt haar leven
en dat van het gezin. Zij is een op
standige, geestige, mooie vrouw, en
in een geheim gehouden geloofscri
sis bekeert zij zich bijna tot het
rooms-katholicisme. Haar sterfbed
is verschrikkelijk. De schrijver
weidt er met ouderwetse belang
stelling over uit. Heel indrukwek
kend, ook de hechte relatie van de
zo sterk van elkaar verschillende
gezinsleden, die pas blijkt in het zie
kenhuis.
Het leven is Louise niet gelukt,
net zomin als het leven Nathan is
gelukt. Hun dochter April, grillig,
spontaan, begaafd, zet het leven
naar haar hand, onverbiddelijk ego
centrisch, en de lezer hoopt van har
te dat zij zal volhouden. De zoon
Danny is evenwichtig, beschouwe
lijk, en Leavitt gebruikt
partner, Walter, is niet geheel tevre
den in het huwelijk met Danny. Hij
ontsnapt in computer- en telefoon-
sex, een opwindend en tot niets ver
plichtend spel waarvoor hij zich
soms schaamt. Ook hij is sterk be
trokken bij het gezin waar Danny
uit komt, bij April die zoveel in be
weging brengt, bij Louise op wie hij
gesteld is.
Een joods gezin. Maar er is nau
welijks sprake van joodse proble
matiek zoals in het werk van Philip
Roth en Saul Bellow die, wat leef
tijd betreft, Leavitts literaire vader
en grootvader konden zijn. Geen
zelfhaat, geen ambivalentie ten op
zichte van niet-joden, geen schuld
gevoelens. Er is een tegenstelling
tussen de westkust, waar het gezin
gevestigd is, en de oostkust waar
naar de jonge Danny zo zeer ver
langt. De jongen wil de eeuwige zon
graag verruilen voor de regen van
New York, en hij doet dat ook, al
gaat hij niet in de stad zelf wonen.
Maar verloochenen doet hij de
streek waar hij is opgegroeid zeker
niet.
David Leavitt houdt van zijn per
sonen, karakteriseert hen met sym
pathie en medelijden, laat zien hoe
zij slagen en falen. Hij is vaak een al
leswetende verteller, past dus een
techniek toe die ouderwets lijkt en
die in dit geval heel wel bruikbaar
blijkt.
Zou een jonge Nederlander een
boek als dit hebben kunnen schrij
ven? Bij de lectuur van de joods-
Amerikaanse tragiek, woede en her
rie van Roth en Bellow stel je zo'n
vraag niet. En als een jonge Neder
lander zo'n boek had geschreven,
hoe zou het dan zijn ontvangen?
Met bewondering, veronderstel ik,
en met iets van aarzeling omdat de
auteur zo ouwelijk, degelijk, vroeg
wijs zijn familieroman heeft gecom
poneerd.
ALFRED KOSSMANN
Ik heb altijd gedacht dat reisverha
len geschreven worden voor men
sen die niet op vakantie willen of markt hiervoor wordt gevormd
kunnen. Maar het blijkt anders te door reizigers die wel eens iets an-
zijn. Reisverhalen worden vooral ders willen dan zee en strand, name-
gelezen door mensen die op vakan- lijk cultuur. Want dat is de tweede-
tie gaan, die daarvan houden, en het ling in de zomer: een bus naar de
is nog vreemder: ze lezen die boe- cultuur of een bus naar zee.
ken terwijl ze op vakantie zijn.
Daarom verschijnen ze altijd
prompt en bij bosjes als de zomer
vakantie aanbreekt, want
Wim Zaal heeft vijftien impres
sies geschreven met als gemeen
schappelijk thema het land Italië. In
"Bericht aan de reiziger"
ter, als iedereen naar de wintersport het boek wenst Wim de lezer "e
gaat, neemt niemand boeken i
Daar is dan geen markt voor.
En dat is belangrijk, want als ei
geen markt voor is, kunnen de uit
gevers er ook niet handig op inspe
len. Geen reisboeken
dus, maar des te meer
Uitgeverij Meulenhoff heeft de
slimste aanpak van allemaal: "Brui
sende verhalen, zee en strand in de
wereldliteratuur". In de zomer gaan
de mensen naar zee (en strand) heeft
de uitgeverij gedacht, dus dan zet
ten we zee en strand op ons vakan
tieboek. En bruisend van "het brui
sende leven".
Het is een typisch voorbeeld van
commerciële meligheid. Achten
twintig schrijvers, van Joop Waas
dorp tot Louis-Ferdinand Céline,
elk vertegenwoordigd met een be-
nullig of onbenullig verhaaltje over
zee of strand: "Tamanj is het ellen
digste stadje van alle Russische
kustplaatsen. Ik ben er bijna van de
honger omgekomen en men heeft er
mij nog willen verdrinken ook", be
gint Michael Lermontov zijn ver
haal. Daar moest ik wel om lachen.
zelfde plezier met dit boek toe als
waarmee ik het geschreven heb"..
Plezier.
Ik kan niet ontkennen dat ik hier
daar hartelijk gelachen heb om
de winter het vertelde Italië van Wim Zaal.
Vooral als hij de goedbedoelde op
lichterijen van de Italianen be
schrijft: "Het kasteel van Urbino,
tegenwoordig museum, bezit om te
beginnen een schilderij van Rafaël.
Gelukkig maar. Hij is één straat ver
der op geboren en het zou sneu zijn
als de stad het helemaal zonder zijn
werk moest stellen: twee grove
schetsen in zijn geboortehuis, ook
museum, staan volgens een Duitse
reisgids 'geheel ten onrechte op zijn
naam', terwijl een Italiaanse gids er
kent dat men 'grootmoedig moet
zijn om er het ontluikende genie in
te herkennen'. Zo'n woordkeus
maakt ze bijna echt".
Nu ja, enzovoort, van de ene we
tenswaardigheid naar de andere. En
veel, heel erg veel verhalen over in
speciale kelders bewaarde en daar
door nooit ontbonden lijken, een
Italiaanse specialiteit schijnt het.
Dat laatste maakt het boek ook toch
beetje onsmakelijk.
In de zomer gaan de
boek. Een typisch voorbeeld
en strand denkt de uitgever, dus zetten i
n commerciële meligheid.
ken, met zand tussen de pagina':
hier en daar een schroeiplek van
sigaretje terug. Dan worden ze
de vuilnisbak gesmeten,
In het verhaal "De mooiste dren
keling ter wereld" van Marquez
worden dorps vrouwen verliefd op ken ónder de wijn-
een prachtig lijk, dat door de zee is
aangespoeld en nog, magisch en ge
loofwaardig, in uitstekende toe-
stand verkeert: "Ze vergeleken hem pardoes
heimelijk met hun eigen man en be- behalve misschien door
dachten dat die hun leven lang niet puber die er sweet
zouden klaarspelen wat hij in één heeft,
nacht vermocht en tenslotte wezen
ze hen diep in hun hart af als de
slapste en miezerigste
aarde".
Heel anders is het vakantieboek
De Franse schrijver Raymond Que- tro',
Straks"komen aï die vakantieboe- neau is hier, bij een klein, literair ge- begin van de jaren zestig
de pilsvlek- ïnteresseerd publiek althans, vooral door Louis Malle. Wat
bekend geworden door zijn Stijloe- j
feningen, een boek waarin hij een
klein voorval op verschillende ma
nieren vertelt. Hij houdt dat voorval
PETER BEKKERS.
verfilmd
deze ro-
al opviel, was de eigenaardige,
»ve, stijl van Queneau, die van
verfrissende direktheid is en
de herhalingen zoals die in de
spreken als een edel- spreektaal voorkomen niet schuwt,
i zijn hand, draait het om Ook in de roman 'Barre winter' zien
laat alle facetten ervan we die stijl terug.
charmant boek, dat in het Le Havre. Bernard Lehameau,
uitgeverij Amber. Die willen lenholf, 25,-.
Een tik van Italië, Wim Zaal, uitge
verij Amber, 24,50. Bruisende Verha
len. diverse auteurs, uitgeverij Meu-
Toch heeft ook het grote publiek
al kennis gemaakt met het werk t
misschien niet. Ik heb het i
Queneau's roman 'Zazi dans le r
Wie volwassen is, volgt de
roepstem van het hart niet meer.
Queneau, al wist dat publiek dat zelf Misschien is dat wel het thema van
urieuze liefdesroman, die
a de Eerste Wereldoorlog, in
Soms is de buitenkant van een boek
zo spannend dat de binnenkant al
bijna niet meer stuk kan. Dat is het
geval bij de omslag die Yolanda
Eveleens maakte voor 'De Nacht
boerderij' (8 tot 10 jaar), het debuut
van Peter Smit. In blauwachtige
kleuren is een wezen te zien dat het
midden houdt tussen een koe en
een vleermuis. Het dier vliegt boven
een polderlandschap. Samen met
de intrigerende titel zorgt de teke
ning ervoor dat je meteen begint te
lezen.
Het gaat Peter Smit niet om vorm,
mooie beeldspraak of poëtische
beelden, maar om het vertellen van
een fantasievol verhaal. In Noord-
Holland wordt een gezin belaagd
door een filiaalhouder van een bank
die het heeft voorzien op hun boer
derij. De landerijen rond het huis
zijn al in zijn bezit. Dankzij een ge
heimzinnige buurman baren de
koeien op de boerderij kalfjes met
vleermuisvleugels, 's Nachts grazen
de dieren achter hoge hekken.
Er valt een hoop op het boek aan
te merken. Karakters zijn nauwe
lijks uitgewerkt, de humor is erg
goedkoop, het verhaal rafelt aan alle
kanten en het slot is wel zeer ge
zocht. Toch ben ik ervan overtuigd
dat veel kinderen uiterst tevreden
met dit boek zullen zijn, omdat ze
letten op heel andere zaken: het lek
ker lompe taalgebruik, de 'boeren-
'humor en de verrassende verhaal
lijn. Volwassenen halen misschien
hun neus op voor een scheldpartij
van een halve bladzijde, kinderen
genieten van het heen en weer ping
pongen van woorden als keutelkau-
wer, lekkende snotemmer en pijlen-
gifrottemeelperenkwal. Ik zou het
boek niet met plezier voorlezen,
maar wel cadeau doen aan een ne
genjarige lezer.
Wolkenwoud
Michael Morpurgo is specialist in
het schrijven van verhalen waarin
de relatie mens-dier centraal staat.
Zijn vorige boek ging over walvis
sen. in 'Koning van het wolken-
woud' (vanaf 10 jaar) heeft hij het
over yeti's, een soort aapachtige we
zens. Morpurgo heeft zich bij het
fantaseren over deze denkbeeldige
dieren laten inspireren door Tibet
aanse verhalen over de verschrikke-
beschouwen hem als een soort ko
ning. Allan leert hen een beetje pra
ten en ontdekt dat zij een klein blik- -
ken doosje in hun bezit hebben met ïaan haar liefde, zou graag willen
die zijn vrouw en kinderen
heeft verloren tijdens een brand in
een bioscoop, is gewond van het
front teruggekomen. Hij houdt zich
bezig met de administratie van troe
pentransporten. Nogal cynisch ge
worden na alles wat hij heeft meege
maakt, moet hij niets hebben van
het Franse nationalisme, waarin de
Duitsers worden afgeschilderd als
onmensen en de Fransen als hel
den.
Af en toe gaat Bernard eens naar
zijn familie, die hij op de kast jaagt
met zijn cynismen, soms naar me
vrouw Dutertre, de eigenaresse van
een boekenwinkeltje. Op een dag
ontmoet hij het meisje Annette en
haar broertje. Ze hebben geen moe
der meer, er is alleen een oudere
zuster die voor hen zorgt. Die zuster
speelt de hoer.
Bernard neemt Annette en haar
broertje mee naar de bioscoop. Het
bakvisje verklaart hem zeer spon-
Norman Garbo heeft met 'De apos
tel' een verfrissend originele thriler
geschreven. Het verhaal is niet in al
le opzichten even logisch en realis
tisch, maar over het algemeen komt
de vlotte vertelling van de eenling
die het opneemt tegen het kwaad in
de maatschappij toch redelijk ge
loofwaardig over.
De verre van briljante kunstschil
der Richard Gaynor overleeft als
enige een vliegramp. Zijn beide
zoontjes behoren tot de honderden
slachtoffers. De van zijn vrouw ge
scheiden man is volkomen uit het
lood geslagen. Zijn bestaan krijgt
pas weer enige zin als hij zich heeft
opgeworpen tot wreker van kwaad.
Aanvankelijk jaagt hij alleen op
klein wild, maar dat verandert als
'de apostel', zoals hij zichzelf noemt,
enige faam heeft opgebouwd. Hij
komt erachter dat een door miljoe
nen mensen geadoreerde televisie
dominee zijn macht op grove wijze
misbruikt. Deze dominee vormt in
de ogen van Gaynor de verpersoon
lijking van al het kwaad. Gaynors
optreden brengt ook de politieman
die hem eens uit de wrakstukken
van het vliegtuig redde en daarna
werd belast met de jacht op de apos
tel in een lastig parket. Want ook hij
haat de dominee.
Het is een apart gegeven dat hier
en daar een loopje neemt met de lo-
gica, maar door de menselijke ink-
leuring en emotionele benadering
toch iets zeer authentieks heeft ge
kregen. Ook zonder dat is het een
gemakkelijk leesbaar verhaal vol
onverwachte wendingen en met
voldoende spanning om de aan
dacht tot het einde toe vast te hou
den.
Horror
"Horror is een emotie. Ze kan in alle
literatuur worden gevonden", be
weert Douglas E. Winter. Van deze
Amerikaan mag worden veronder
steld dat hij weet waarover hij het
heeft Hij is wellicht de belangrijk
ste professionele lezer van griezelli
teratuur. Geregeld komt hij na me
ters hoge stapels te hebben doorge
worsteld met een uitgave van vol
gens hem de beste enge verhalen uit
bepaalde periode.
"Geen genot zo groot als dat van
het griezelen", zo haalt hij met veel
instemming de schrijver Clive Bar
ker aan. Plot en slot, zo meent Win
ter, zijn van minder belang ("nacht
hebben ook zelden een lo
gisch verhaal") als er maar kan wor
den gegriezeld. Want griezelen is
leuk. Het genre vindt althans veel
aftrek, ook, in het dagelijks leven.
Hoe groot is niet de publieke be
langstelling bij een gijzeling. Au
teur Stephen King verwoordde het
iivzijn boek 'De mist' op deze ma-
"Zelfs een zombie die 's nachts
rondsluipt kan tamelijk amusant
overkomen in vergelijking tot de be
staande horrorkomedie van de
ilaag die door de gecombineerde
i miljoenen deodorant
spuitbussen dreigt op te lossen".
Bovengenoemde citaten kan men
vinden in de inleiding die Douglas
Winter schreef bij.'Meesters van het
kwaad'. Een bundeling dertien kor
te horrorverhalen die door erkende
grootmeesters op zijn verzoek wer
den geschreven. Ongekroonde ko
ning Stephen King bijt met 'De
spookvliegen' het spits af en in zijn
kielzog volgen Paul Hazel, Dennis
Etchinson, Clive Barker, Thomas
Tessier, M. John Harrison, David
Morrel], Peter Straub, Charles
L.Grant, Thomas Ligotti, Ramnsey
Campbell, Whitley Strieber en Jack
Cady.
MacLean
Toen Alister Maclean ruimt twee
jaar geleden overleed liet hij niet al
leen een opvallend groot aantal
avonturenromans achter, maar ook
nog wat filmscripts. Gezien de
voortdurende populariteit van de
overleden auteur leek het zijn uitge
ver rendabel ook enkele van die
scripts in romanvorm te laten ver
schijnen. Een zekere Alistair Mac-
Neill werd aangetrokken om van 't
script een roman te maken. Een ui
terst ondankbare taak als men het
oorspronkelijke gegeven niet al te
veel geweld wil aandoen. Want e.en
filmscript wordt gemaakt om zo
veel mogelijk leuke en levendige
scènes in beeld te brengen. Dat het
verhaaltje eromheen soms akelig
dun is geeft niet, zeker niet in avon
turenfilms. Als er maar wat te bele
ven valt.
De vergelijking met de James
Bondfilms dringt zich op. Daar is de I
verpakking ook veel belangrijker
dan de inhoud en daarom stellen de
Bond-boeken vaak teleur. Zo is het
ook bij 'Dodentrein', de eerste
script-roman van MacLean. Het op
papier aan elkaar rijgen van films
cènes vol avontuur, geweld, be
schietingen, achtervolgingen, spec- I
taculaire reddingen en dergelijke
biedt geen garantie voor een geloof-
waardige roman. De scènes worden
te vaak bevolkt door nauwelijks
menswaardige marionetten.
Natuurlijk, er gebeurt op zichzelf
genoeg als een groep terroristen
met een lading plutonium aan de
haal gaat en een geheime afdeling
van de VerenigdeNaties op hun
spoor wordt gezet. Maar overtuigen
doet hèt verhaal nauwelijks, te meer
daar er nogal slordig wordt omge
sprongen met te achterhalen gege-
Colin Forbes aiil
'Schaakmat' is de tiende thriller van vve
Colin Forbes die in het Nederlands nie
is vertaald. Van zijn voorafgaande 'ja*
boeken werden er ruim 150.000 in zei:
ons land en België verkocht, dus zal sic:
ook deze nieuwe Forbes wel succes wis
hebben. Overigens is het geen tiel
nieuw verhaal van de Britse auteur. I
Het werd vier jaar geleden voor hetkor
eerst uitgebracht. fel.
Het verhaal draait om de onbe- is n
kende Amerikaanse spion Adamren
Procane die op het punt zou staan vee
een hoge post in de VS te verlaten nai
om via Finland naar de Sovjetunie kei
uit te wijken. De KGB is er natuur- lam
lijk alles aan gelegen om deze 'buit' I der
binnen te halen, de geheime diensten F
in Londen en Washington zijn tot al- hur
les bereid om de overstap te verijde- dat
len. Stof genoeg voor een intrige- hot
rend spelletje spionnenschaak met nen
bekwame spelers aan beide zijden de
van het bord. Colin Forbes heeft vlui
voldoende fantasie in huis om voor kel(
de nodige surprises te zorgen met wel
de ontknoping als grootste verras- lem
sing. rno«
Maar het genre is toch te bekend kwi
en het gegeven te stereotiep om nog én
voor echte spanning te kunnen zor- in 1
gen. We hebben het allemaal al eens gen
eerder gelezen. vrijt
bun
KOOS POST JU,
De apostel. Norman Garbo, uitg. Spec-
Alister MacLeans Dodentrein, bcw.
Alistair Macneill. uitg. De Boekerij,
25,-.
trouwen met de oudere man. Maar
ze is te jong en bovendien heeft Ber
nard al kennis aan een Engelse
vrouw die bij het leger is en tijdelijk
in Frankrijk verblijft. Het eind van
het liedje is dat deze vrouw toch
niet durft te kiezen voor het onzeke
re bestaan met Bernard en per schip
vertrekt naar Engeland. Ze luistert
niet naar de roepstem van haar hart,
ze is bang haar vrijheid kwijt te ra
ken door de liefde, en dat in een tijd
dat die vrijheid juist zo wordt be-
•Over de Romeinen en Grieken zijn dreigd door de haat.
een pijp en een oude foto. Het jon
getje op de foto lijkt sprekend op
Allan.
Morpurgo weet Allans verblijf bij
de yeti's mooi en vertederend te be
schrijven. Na Allans vertrek zakt
het verhaal een beetje in. Maar het
slot is weer om te smullen wanneer
de jongen het geheim van de foto
ontdekt.
Greep van de macht
veel verhalen geschreven, maar Nadat zijn been
•de bewoners van de machtige voordat hij weer n
genezen, vlak
het front ver
trekt, verlooft Bernard zich met An
nette. '...Bernard voelde hoe
stad Carthago in Noord-Afrika
ten we weinig. Het meest bekend
nog de geschiedenis van de uit Cart- warm ijjQe, zinderend als
hago afkomstige legeraanvoerder viam, zich tegen hem aandrukte',
Hannibal die met een kudde olifan- iu,dt een van de laatste zinnen
ten over de Alpen trok richting Ro- deze ontroerende roman. Het is
me. Hierdoor geïnspireerd schreef toe3peling op die brand i
Ed Franck In de greep van de SCOOp, waarin Bernard
macht' (vanaf 12 jaar), het verhaal veri0ren wat hem lief i
van Girkis, de vriend van Hannibal. tijd dat de wereid jn brand staat.
De twee jonge mannen trekken sa- kiest Bernard voor de liefde, ook al
men met het leger van Hanmbals kan die liefde in de ogen der fat-
vader naar Spanje. soenlijken misschien geen genade
De vriendschap komt onder druk vinden. Maar wat is fatsoen in een
te staan, wanneer Hannibal zich
steeds meer met de oorlogvoering keldraad'
bemoeit. Girkis probeert hem te
waarschuwen voor het geroddel en
gekonkel aan het hof, maar Hanni
bal wil niet naar hem luisteren.
Als spannende 'aangeklede' ge
schiedenisles is het een zeer interes
sant boek. Elke archeologische
vondst in Zuid-Spanje wordt 'toe
vallig' door de jongens bezocht. Het
is duidelijk dat Ed Franck de histo
rische gebeurtenissen belangrijker Fiction
vond dan de gevoelens van zijn
hoofdpersonen, want daar lees je I.,
weinig over. Soms is het taalge- Israëlische geheime dienst, gaat
gifgas, bajonetten en prik-
CEESVANHOORE
'Een barre winter', Raymond Queneau,
Uitgeverij De Bezige Bij, 1989.
Nieuwe Uitgaven
Bruno Galinksy, de hoofdpersoon
uit Huub van Harens roman 'Buiten
seizoen' heeft af en toe wel iets weg
van de drankzuchtige consul uit
Malcolm Lowry's 'Under the Vulca-
no'. Wat zij gemeen hebben is, in
derdaad, hun alcoholisme, en daar?
naast staan zij beiden nogal ge
desoriënteerd in het leven.
Maar er is één groot verschil: Ga-
linski is als romanpersonage totaal
niet interessant, de consul wel. De
gedachten die Lowry's hoofdper
soon er op nahoudt, de beelden die
hij in zijn delirium soms ziet, getui
gen van een grote eruditie en maken
ons duidelijk dat we te maken heb
ben met iemand die heeft geleefd.
Dat alles mist Van Harens anti-held.
Hij leest Kuifje in Tibet.
Van Haren opent zijn roman met
de zin: 'Dit waren de wegen der vrij
heid', een verwijzing naar Sartre's
'L'étre et le néant'. Wat dan volgt
zijn de belevenissen van Galinsky,
die heen en weer reist, van een
Zuidfranse badplaats naar een pro
vinciestad in Nederland en vice ver-
tijds
te weten had
heeft verlaten, dat zijn oude moeder r'chj
door familieleden slecht wordt be-!n?01
handeld, en nog zo wat meer. Het,visa1
enige spannende gedeelte is dat|Pers
waarin Bruno meereist met een ver- °en
tegenwoordiger, die hij in zijn ach- hu"
tervolgingswaan even lijkt te willen land
doden. )ve,Tc
half|
Wat Bruno drijft, we komen er were
niet achter. Stuurloos, als een reizi- van
'ger die zijn kompas heeft verloren, Zo
zien we hem van het ene nietszeg- ™ng
gende gebeurtenisje in het andere hes
tuimelen. Symboliek genoeg, de P°PL
kleine voorvalletjes bezwijken er!sici 1
haast onder. Er hangt iets in de! staat
lucht, lijkt Van Haren te willen zeg- ken
gen, er nadert onheil. Maar bij die aen.
suggestie blijft het. Het is onweer koop
dat óverdrijft, zonder één bliksemf- van
lits, zonder één klap.
CEES VAN HOOREpen
igeen
Buiten seizoen, Huub van Haren, uitg. het ij
Bezige Bij. twee
|Sovje
bruik erg -Vlaams. Sommigen zal Londen c
ti aanslag te plegen op e
i Alex de Wolf uit 'Koning i
die hoog ii
het wolkenwoud'.
atoomgeleerde. Gerald Seymour be
schrijft hoe de Britse geheime dienst
hem probeert te vangen. Uitgeverij De
VICTOR FREDERIK ilc jou *u.ar «hu.. Luch-
tig boekje van Mink van Rijsdijk met te
keningen van Jansje Bouman over vrou
wen die manlief thuis laten en samen op
vakantie gaan. Uitgeverij Kok.
lijke sneeuwman die hoog in de ber- na en moet in een hut op hulp wach-
gen zou wonen. ten. Een aantal yeti's neemt de jon-
Het jongetje Allan vlucht uit Chi- gen mee naar hun gebied. De dieren
het wolkenwoud. Mi- TSJnri fïr»+i^n
n ill Alp* de Wolf. IN Oil IlCUOll
Koning
chael Morpurgo, ill. Alex de Wolf.
In de greep van de macht, Ed Franck, De prins
uitg. Infodok, 24,90.
se hof rond het jaar 1000. Uitgeverij Kos
mos, ƒ39.50
De vrijheid op het altaar geheven. De
zoveelste uitgave naar aanleiding van de
herdenking van de Franse revolutie. De
historicus Leith ontrafelt de houding van
de kerk tegenover de belangwekkende
revolte van 1789. Uitgeverij Kok
De new age beweging. Emeritus-hoog
leraar Verkuyl houdt de nevv-age bewe
ging kritisch tegen het daglicht en komt
tot de conclusie dat deze een uitdaging
voor de chrstelijke levensbeschouwing
vormt. Uitgeverij Kok, 17,50
De E in je eten. Gids van Maurice Hans-
sen en Jill Marsen door het land van de
conserveermiddelen, kleurstoffen, emul-
gatoren en andere middelen die tegen
woordig aan ons eten worden toege
voegd. Uitgeverij Zomer en Keuning,
ƒ24,90
De wateren van de lage landen. Flora
en fauna van Nederland, beschreven
door bioloog Ton van Wijlen. Veel kleu-
renfoto's en beschrijvingen van tochtjes. ldPes
Uitgeverij Zomer en Keuning. 39,90 cords
Gerechtigheid en barmhartigheid, via Is
Bundel artikelen die zijn gepubliceerdjaren
door de medefinancieringsorganisatieimaat
ICCO
ontwikkehngssamenwer-
lemigi
inist
Kei
king. Onder redactie van Jan Butselaarj
en Bob Goudzwaard. Uitgeverij Kok,
ƒ19.75
Wielerwoordenboek. Mare de CosterWerd
verzamelde zoveel mogelijk begrippenversp
uit het wielrenwereldje. Uitgeverij Tho-tingei
mas Rap. 28.50 Warst
Composities met bloemen. Handleidmgpers
met veel kleurenfoto's voor het schikken^
van bloemen. Uitgeverij M&P, 39,90
poëzie eITo
Gekleurde gedichten. Bundel lichte ver-.,
zen van Herman Pieter de Boer, geillu-f1
streerd door Roos Wiggers. Uitgeverij"ieuu
Amber, 17,50
