'Het zaad kruipt waar het niet gaan kan' Woonvormen in 21ste eeuw letterlijk op de helling Bittertje Feminisme NACHTFILMS, OF: EEN BLINDE IN DE VIDEOTHEEK MAANDAG 31 JULI 1989 PAGINA 15 Onverwachte zwangerschappen blijven onverklaarbaar: Jaarlijks komen er in alle ziekenhuizen van Nederland veel onverwachte zwangerschappen voor. Het gaat hier om de groep vrouwen die eigenlijk geen kinderen kon krijgen. Zo brengt een vrouw zonder baarmoeder toch een gezonde baby ter wereld. Voor het meisje dat iedere avond de pil slikt en toch in verwachting raakt, is de zwangerschap onverwacht én ongewenst. De medische wetenschap spreekt in beide gevallen nog steeds van een 'onbegrepen zwangerschap'. Christina Vermeulen-Meiners, gynaecologe en secretaris van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie (verloskunde) en Gynaecologie zegt het in haar eigen woorden: "Het zaad kruipt waar het niet gaan kan". Door Carine Neefjes Ze huilde. Moniek (24) wilde helemaal geen kind. Ze had zo graag gevangenisbewaakster willen worden. Nu moest ze op haar kind passen. Het was oneerlijk. Iedere avond had ze trouw de pil geslikt en nu bleek ze in verwachting te zijn. Het was de schuld van die stomme huisarts. Moniek: "Het was april vo rig jaar. Ik had steeds zo'n naar gevoel in m'n buik. Het leek alsof alles overhoop lag van binnen. De huisarts zei dat ik iets aan mijn endeldarm had. Eigenlijk geloofde ik hem toen al niet. Ik had het gevoel dat ik in verwachting was. Maar ik sprak dat niet uit. Ik wilde geen kind." "Volgens de dokter was het onmogelijk dat ik in verwach ting zou zijn. Hij wilde geen inwendig onderzoek doen. Hij luisterde even aan mijn buik en ik kon weer gaan. En zo ging ik eigenlijk iedere keer weer opgelucht weg, want ik wilde geen kind." "Na vier maanden was ik nog steeds niet ongesteld. Ik wilde mezelf met langer voor de gek houden en ben naar het ziekenhuis gegaan. De gy naecoloog vertelde me dat ik al zestien weken zwanger "Ik vond het vreselijk. Ik kon het niet meer weghalen, ik moest het kind houden. Mijn vriend en ik hebben ont zettend gehuild. We waren nog zo jong... We wilden wel kinderen, maar niet op deze manier." Niet direct De onverwachte zwanger schap is in dit geval de schuld van de huisarts. Het. Neder lands Huisartsen Genoot schap (NHG) in Utrecht er kent dat - zelden weliswaar - huisartsen" fouten maken bij de diagnose of iemand wel of niet zwanger is. Volgens de vereniging is het voor een huisarts soms moeilijk na te gaan waarom een vrouw niet meer menstrueert. De een is gestopt met de pil waardoor de ongesteldheid langer uit blijft. De ander heeft iets aan haar hypofyse (hersenaan- hangsel) die onder goede om standigheden hormonen afge eft die menstruatie stimule ren. Als ze niet weten wat er aan de hand is, sturen ze de patiënt door naar de gynaeco loog. Die beschikken immers over betere apparatuur. Ook op de afdeling gynae cologie wordt bij het uitblij ven van de menstruatie, niet altijd direct ingegrepen. Christina Vermeulen-Mei ners, gynaecologe en secreta ris van de Nederlandse Vere niging voor Obstetrie en Gy naecologie: "Soms komen moeder en dochter samen. Het meisje wordt niet meer ongesteld en ik moet verkla ren waarom. Ik vraag of ze een vriend heeft en ze antwoordt 'nee'. Ik heb dan geen zin om een meisje van 15 onnodig te ontmaagden. Als de patiënt later alleen terugkomt, be kent ze dat ze wel met een jon gen naar bed is geweest, maar haar moeder mocht het niet weten. Jonge meisjes hebben niet direct vertrouwen in een dokter. In zo'n geval is het moeilijk om tijdig de eventue le zwangerschap te signale- De pil Ook blijkt dat de pil, één van de betrouwbaarste voorbe hoedsmiddelen, een zwanger schap niet altijd uitsluit. Een goede pil voorkomt een ei sprong, zorgt ervoor dat het baarmoederslijmvlies geen nestje maakt en dat tijdens de vruchtbare dagen de slijm- prop uit de baarmoedermond taai blijft, zodat de zaadcel niet binnen kan dringen. De werking van de pil kan uitblijven, als de patiënt ook nog andere medicijnen slikt. Vermeulen-Meiners: "Dit heeft te maken met een om zetting in de lever. Zodra e huisarts medicijnen geeft zijn vrouwelijke patiënt is hij verplicht om te vragen of de vrouw de pil slikt en wat voor een. Als dat een lichte pil is, kan hij beter een zwaardere pil aan zijn patiënt geven. Het probleem is dat de huisarts niet altijd direct aan de anti conceptie denkt als hij zich met darmklachten bezig houdt." Ook sterilisatie, een rigou reuze vorm van anti-concep tie, is niet altijd veilig. Bij een vrouw die zich laat sterilise- ren, wordt een stukje uit de eileider weggehaald, zodat het zaadje het eitje niet meer kan bevruchten. Soms plaatst de gynaecoloog een ringetje in de eileider ("we leggen er een knoop in") zodat bevruch ting onmogelijk wordt. Bewust gekozen Gynaecoloog Vermeulen- Meiners heeft het in haar praktijk meegemaakt dat ge steriliseerde vrouwen toch zwanger werden. "Dat is heel vervelend. Deze groep vrou wen heeft er bewust voor ge kozen om geen kinderen te nemen. De reacties zijn heel verschillend. Sommigen zijn razend en laten het kind direct aborteren. Een ander accep teert de zwangerschap, maar dan blijkt het na drie maan den een miskraam te zijn. Dan springt ze alsnog uit haar vel, omdat ze zich nu had inge steld op het krijgen van een kind." De gynaecologe kan een dergelijke onverwachte zwan gerschap niet helemaal ver klaren. "Het enige wat ik kan zeggen is dat de natuur zich herstelt. De gebroken stuk ken eileider proberen weer aan elkaar te groeien. Je kunt het vergelijken met een wond je op de huid, ook dat groeit weer dicht. De medische we tenschap heeft nog geen vorm van anti-conceptie ontdekt die voor 100 procent veilig is. Dat zal ons deze eeuw ook niet meer lukken. Het is een inge wikkelde materie.!' Wonder Vrouwen voor wie het aan vankelijk onmogelijk leek om kinderen te krijgen, zijn vaak dolgelukkig met een onver wachte zwangerschap. Meestal wordt bij deze groep 'kinderlozen' een verkleving in de eileider geconstateerd, waardoor het zaadje het eitje moeilijk kan bevruchten. Ook vrouwen die lijden aan het Dr. Christina Vermeulen-Meinders:"Jonge meisjes hebben niet direct vertrouwen i In zo'n geval is het moeilijk om tijdig de enventuele zwangerschap te signaleren. syndroom van 'Turner', zijn vaak onvruchtbaar. Zij mis sen een x-chromosoom waar door de eierstokken geen ei tjes laten springen. Anita van Haperen (30) uit Amsterdam lijdt aan een an dere belemmerende kwaal: endometriose. Dit is het pro ces waarbij het baarmoe derslijmvlies zich verwijdert uit de binnenkant van de baarmoeder en zich bijvoor beeld nestelt in de spierwand van de baarmoeder of op de eierstok. Doordat het baar moederslijmvlies zich ver plaatst kan ook de eileider verstopt raken, waardoor het vrijgekomen eitje niet meer bevrucht kan worden. Normaal gesproken is het heel moeilijk om lijdend aan endometriose een kind te ba ren. De kwaal duurt de gehele vruchtbare periode, van 15 tot 50 jaar. Verder is deze klacht nauwelijks te behandelen. Toch zwanger Anita wilde persé een kind. "Ik heb een groot familie. Achter elkaar worden er van die lieve babytjes geboren. Ik wilde er zo graag zelf een." Negen jaar lang onderging ze tal van operaties. Drie rea geerbuisbevruchtingen zijn bij haar mislukt. Vorig jaar heeft ze een jaar lang gekuurd om haar eileider schoon te krijgen. Anita: "Twee weken lang kreeg ik om de vier uur een injectie in mijn buik. Daarna moest ik negen maan den lang een neusspray in spuiten. Het hielp niet. Mijn eileiders bleven verstopt. Toen adviseerde de dokter mij om mijn baarmoeder weg te halen. Ik had te veel pijn." De dag van de operatie deed ze voor de zekerheid nog een keer een zwangerschapstest. Ze was wat misselijk én had last van haar borsten. Stel je nou eens voor dat je je eigen kind weghaalt... Volgens de test zou Anita zwanger zijn. maar ze nam het resultaat niet serieus. Ze gaf de medicijnen en haar nerveuse gedrag de schuld. In het ziekenhuis werd haar verteld dat ze al 11 weken zwanger was. Anita: „Ik ge loofde het niet. Je bent zo ge wend dat alles wat je doet en probeert, geen resultaat ople vert. Als ik nu naar mijn doch ter kijk, kan ik m'n geluk nog steeds niet op. Het is een pracht kind en zo mooi...Iede re keer denk ik weer: is dat nou echt van ons?" Anita werd direct gewaar schuwd dat het voor haar on mogelijk was om een tweede kind te krijgen. Een half jaar na haar eerste zwangerschap voelde ze zich weer wat duize lig. Even een testje doen, dacht Anita. Weer positief. Ze besloot om haar proef te chec ken bij de huisarts en ze bleek inderdaad haar tweede kind te verwachten. "Van mij part komen er tien," verzucht Ani ta verheerlijkt. Zaad Ook mannen kunnen vrou wen van een zwangerschap onthouden, bijvoorbeeld als hun zaad niet goed is. Goed zaad moet bewegen en vol doende vorm hebben. De kwaliteit van het zaad kan on der meer achteruit gaan als de man een lies-operatie heeft gehad. Ook komt het voor dat man nen, bijvoorbeeld door een ontsteking in de zaadleider, helemaal geen zaadcellen hebben. Volgens de theorie van Vermeulen-Meiners is het voor de man dan onmogelijk om een kind te verwekken, maar ook die gedachte is doorbroken. Zij maakte laatst mee dat een man zonder zaad cellen zijn vrouw toch zwan ger maakte. Vermeulen-Mei ners: "Ik begrijp er niets van, ik weet niet hoe zoiets kan ge beuren. Wel leert deze erva ring opnieuw dat je als arts nooit mag zeggen: 'Ik weet ze ker dat u geen kinderen kan krijgen'. Dat heb ik ook niet gezegd hoor! Als er dan toch onverwacht een baby geboren wordt, moetje niet aan het ge lukkige echtpaar vragen hoe dat nou in hemelsnaam moge lijk is. Wonen verandert in de 21ste eeuub radicaal. Het gaat dan niet alleen om de inrichting en beleving van de woning, maar ook om de bouw van de hui zen. Daar is Rudolf Das, tech nisch ontwerper uit Arnhem, heilig van overtuigd. door Anne-Marie Risse We wonen in de volgende eeuw in kant-en-klare woon eenheden die op elkaar gesta peld een piramide vormen, bij voorkeur boven water ge bouwd om het recreatieve as pect aan het wonen te koppe len. En het huis zit vol techni sche snufjes om de bewoners comfort en variatie te bieden. Deze toekomstvisie heeft Das aan het papier toever trouwd in opdracht van Inter Decor, de vakbeurs voor tapij ten, vloerbedekking, woning en huishoudtextiel die voor de 25ste keer in de Utrechtse Jaarbeurs wordt gehouden van 17 tot en met 21 septem ber. Ter gelegenheid van dit jubileum is een prijsvraag uit geschreven over het leven in de 21ste eeuw. Leidraad voor de beursbezoekers die aan de ze wedstrijd mee willen doen is een boekje, waarin de idee- en van Rudolf Das in woord en beeld uiteen worden gezet. Aan de hand van dit materiaal kunnen de deelnemers de ruimten in de Das-huizen naar eigen inzicht invullen. Van de ingezonden ontwerpen zal op de beurs van 1990 een over zichtstentoonstelling worden ingericht. Verhuisbaar Volgens Das staat de woning bouw aan de vooravond van een grote verandering. Van ambachtelijke bouw wordt overgegaan op industriële bouw. Er komt een splitsing tussen ruwbouw en afbouw. De piramide- of heuvelhuizen die Das voor ogen staan, wor den gestapeld op betoncon structies die voor de eeuwen staan. De huizen zijn van een lichte constructie van staal en kunststof en omdat ze ook klein zijn kunnen ze over de weg worden getransporteerd en met de bewoners mee ver huizen. Voor eenvormigheid is Das niet bang. "Je kunt binnen die modulaire maat alles maken, van een kubus tot eivorm, voorzien van uitstulpingen en bulten. Je krijgt juist het om gekeerde van eenvormigheid als je die units op een heuvel zet. Maar je kunt de woningen ook ophangen aan een beton- toren met liftén". In de piramidevorm zijn de daken van de onderliggende huizen de tuinen van de bo venbuur die een riant uitzicht blijft houden en wordt de piek gevormd door een groot over dekt zwembad. De heuvelwoningen heb ben een directe relatie met waterrecreatie. Dat hoeft niet meer kilometers verderop ge zocht te worden, maar is voor de voordeur te vinden, want onder de heuvel bevindt zich een botenhuis. Watercreatie maakt volgens Das in de toekomst een ont- stuimige ontwikkeling door in Europa. Lichtkanalen De heuvel woningen zijn geen dagdromen. "Ik zie ze echt wel komen", zegt Das vol overtuiging. "Maar dan moe ten bouwondernemers op een totaal andere manier gaan denken. Dan moet er een goe de samenspraak komen met projectontwikkelaars en mo gen er niet minder dan 10.000 woningen op allerlei locaties ■komen. De bouwprijs kan gi gantisch omlaag als je indus trieel bouwt. Je zou dan mini maal per dag een huis kunnen bouwen, dat kost dan een goe de auto, zo'n 15.000 gulden". Das verwacht dat door het veranderde milieubesef bak steen, beton, cement en hout het gaan afleggen tegen kunststof en metaal, dat voor hergebruik geschikt is. In huis blijven natuurlijke mate rialen als leer, linnen, wol en katoen gehandhaafd. In de heuvelunits spelen licht en kleur een belangrijke rol. Das haalt het daglicht naar binnen via glasvezel- lichtkanalen. Met behulp van armaturen kan dat licht overal naar toe worden gebracht, bij voorbeeld boven een bureau of de plantenbak. "In Ameri ka en Japan wordt dit al toe gepast in kantoren met weinig daglicht. Voordeel van dit sys teem is dat je overdag een huis heel licht kunt maken, je hebt niet zoveel ramen nodig en je kunt met het licht spe len. Als je filters aanbrengt kun je kleurvariaties maken voor de stemming van dat mo ment. Dat betekent voor tex tiel dat er meer neutrale kleu ren moeten komen. De tex- tielstoffen zelf kunnen ook van kleur veranderen. Ze wor den voorzien van een speciale coating en zwakstroom. Daar worden al experimenten mee gedaan". Het glas kan ook zo'n coating krijgen en daarmee de hoeveelheid daglicht regelen. Het is automatisch ook een zonwering. Oppompen In het huis van de 21ste eeuw eisen we een grote ruimte voor algemeen gebruik stelt Das. "We willen erin trimmen, spelletjes doen en het sociale gebeuren laten plaats hebben. In de woning komt een elek tronische hoek voor de pc en een romantische knuffelhoek met echt open vuur en veel planten. Die hebben we nodig wilen we niet helemaal verar men in zo'n clean wit huis". Het lijkt science fiction, maar volgens Das staat het te gebeuren: meubels die je op kunt pompen. Wie zacht wil zitten kan dat in een handom draai regelen met een elektro nisch bevel. Om te voorko men dat het lichte meubilair aan de wandel gaat moet er een railsysteem komen, waar in de gemakkelijke fauteuil verankerd kan worden. En wat ook heel belangrijk wordt in de toekomst, verzekert Das, er komt meer sanitair in ons huis. Technisch ontwerper Rudolf Das legt de laatste hand aan zijn futuristisch ontwerp van een piramide-constructie met daarop geplaatste woon-een- heden. De top is overdekt zwembad. Onder de heuvel is het 'botenhuis' net zichtbaar. Feminisme is voor mannen pas werkelijk te begrijpen als ze zich met enige inspanning een wereld zouden indenken waarin sinterklaas, de paus en god vrouwen waren, en hun dokter, hun tandarts, de ver keersagent en de taxichauf feur. En ook de ober in dat ex clusieve restaurant, hun piloot een vrouw zou zijn, alleen in de cabine liepen hippe jonge mannen rond om te bedienen. Hun ministerpresident was een vrouw, bijgestaan door twaalf vrouwelijke ministers en twee mannelijke. Hij zou worden verpleegd door mannen, met als hoofd een vrouw. Ook hun leraren waren vrouwen, alleen op de kleuterschool en in de eerste klas onderwees hen een man. Degene die zijn huis ontwierp was een vrouw en vrouwen bouwden het. Een man hield het echter schoon. Heel het land juichte bij de ge boorte van een prinses en was teleurgesteld als het een prins je was want het woord stam houder gold alleen voor een meisje. Zijn financiën werden geregeld door een vrouw en en vrouw riep hem bij zich als een belastingaangifte niet deugde. En als hij zich omstreeks zijn vijftigste ellendig voelde, zei een vrouw tegen hem: 'Ach meneertje, de overgang, neem maar een pilletje' Hij begon zijn brieven altijd met 'geachte mevrouw' en brieven aan hem gericht begonnen altijd met 'mevrouw'. Zijn vrijetijdskleding, vooral als hij geëmancipeerd was, leek precies op vrouwenkleding en werd ook door een vrouw ont worpen. Over zaken als het ge bruik van voorbehoedsmidde len werd beslist door een non, terwijl enige eeuwen geleden een groep nonnen een edict had uitgevaardigd waarin stond dat mannen geen ziel en geen verstand hebben. Dat werd later afgezwakt, maar toch mag hij geen ambt in de katholieke kerk bekleden; wel moet hij biechten, geknield Maar het benauwendst voor hem zou zijn dat hij altijd de kans zou lopen door een vrouw aangevallen en mishandeld te worden. Het fietsen door een zame tunneltjes en over stille landwegen werd hem dan ook sterk ontraden en zijn kinderen moest hij waarschuwen nooit met vreemde vrouwen mee te gaan. Hij zou zich voorzitster of se cretaresse moeten noemen want de vrouwelijke vorm werd als vanzelfsprekend aangeno men. Héél vanzelfsprekend. Zo zou het zijn. Er wordt tegenwoordig wel eens denigrerend over feminis me gesproken. Misschien wa ren ze ook wat agressief soms. Om dat te begrijpen is het wel eens interessant je zo'n wereld in te denken, die nog maar heel kort geleden voor vrouwen gold. En vaak nog geldt. De man kan zich dan de bewee gredenen van vrouwen die in de voorbije jaren liever het fe minisme dan hém omhelsden, een beetje indenken. Het is in elk geval leuk er over te fantaseren hoe zo'n wereld er uit zou zien. Zo'n omgekeer de wereld. INA DE RUYTEF) Een duik in een Hollands meer of riviertje en je komt er kaal en overdekt met zweren weer uit. De melk wordt straks alleen nog bezorgd in laboratoriumkolven. En op onze snelwegen zullen binnenkort de auto's die slippen over weggegooide zakjes friet met mayonaise niet meer te tellen zijn. Maar niets, nee, niets is in staat mijn goede humeur te verwoesten in deze mooie zomer die nu al zo lang duurt. Nou ja, bijna niets dan. Ik heb de Nederlandse televisie met de zogenaamde nachtfilms even niet meegerekend. We schrijven vrijdagavond, half elf. We hebben ons lekker geïnstalleerd op de bank, een drankje binnen handbereik. Want, ha, er komt een nachtfilm. Het blijspel 'Ik slaap wel op de bank', eerder op de avond, hebben we maar laten schieten. We waren bang dat, tegelijk met de spelers, ook wij op de bank in slaap zouden vallen. Als in Nederland ergens blij voor staat, moet je'op je hoede zijn. En bovendien - had iemand daar eigenlijk om gevraagd? - het was de zoveelste herhaling van dit televisieseizoen. Nee, wij hebben lekker onze nachtfilm. Eerst pikken we nog even de serie In the heat of the night mee. Ja, hoor, daar zijn ze weer, die Canadese rechercheurs van de afdeling moordzaken. Ook die ene met dat maaglijdersgezicht is er weer bij. Het draait deze keer om een Chinese triade. Deze criminele organisatie perst een of andere restauranteigenaar geld af. Als hij niet wil dokken, slaan ze zijn tent in elkaar en hem erbijDe zoon van de eigenaar, natuurlijk een karate- specialist, vecht terug. Het is weer het bekende recept: een blaffende hoofdinspecteur; een doorkijkje in een politiebureau waar voor de pikante toets toevallig net weer een paar hoeren worden ingerekend; het beeld van twee 'stillen' die 's nachts, tijdens het schaduwen van een verdacht persoon, de verveling wegeten met hamburgers en frites; een wilde achtervolging, en - natuurlijk - het vuurgevecht in de loods of fabriekshal, waar vanzelfsprekend weer veel vaten staan opgeslagen waarachter de boeven kunnen wegduiken of die ze de rechercheurs voor de voeten kunnen gooien. Maar niet getreurd. We hebben de nachtfilm nog tegoed. Hij heet 'De Dubbelgangers' en is uit 1986, nog redelijk nieuw dus. We kijken naar de eerste beelden. Een soldaat wordt afgebekt door een meerdere. Dat neemt die soldaat niet. Hij geeft de man een doodsklap, stopt hem in een koelkast, en vlucht uit de kazerne. Zo, dat begint goed. Tijdens zijn vlucht krijgt de 'deserteur' een lift van twee boemelaars, de chauffeur is dronken en parkeert de auto tegen een boom. Beide feestvierders zijn dood. De deserteur komt er goed van af. Het is een linkmiechel; hij gooit zijn persoonsbewijs naast het brandende autowrak en - kan een nieuw leven gaan leiden. Tot zover is alles nog aannemelijk. Maar wat dan volgt, is zo bedacht, zo onwaarschijnlijk allemaal, dat het niet valt na te vertellen. Het is zo'n rolprent waarbij vroeger, in de Haagse Thalia- bioscoop, halverwege de voorstelling de lege bierflessen tegen het doek werden gesmeten en hardop werd geboerd. Ik vond dat altijd verschrikkelijk. Maar als deze film daar toen had gedraaid, had ik meegedaan. Wat een wanprodukt. Heeft de regisseur de producent misschien lekker gemaakt met die bordeelscène die erin voorkomt? Nou, dan is die producent weinig gewend geweest. Een kerk is vergeleken met dit bordeel een losbandig oord. Maar we zitten hem uit, deze nachtfilm die bol staat van het jatwerk en waarvan de eindscène - twee mensen die je langzaam ziet weglopen in een lange bomenlaan - regelrecht lijkt gecopieerd uit The Third Man. Omdat we telkens hopen dat er nog iets aardigs komt, omdat we niet kunnen geloven dat de Katastrofale Radio Omroep ons zo heeft kunnen bedriegen. Maar we hadden het kunnen weten. We hebben de laatste weken zo'n drie keer naar een nachtfilm gekeken en telkens was het puin, zaten we met van die verbitterde gezichten 's morgens aan het ontbijt. Ik herinner me nog de discussie tussen Paul Verhoeven en meneer Jongbloed over de klassieker 'The Santa Fé Trail', de nachtfilm van een week of EINDREDACTIE HENK HOUTMAN EN HENRIÉTTE v.d. HOEVEN twee geleden. Verhoeven vond het een schande dat ze die zwart-wit.-film hadden ingekleurd. Ik vind het een schande dat ze dat ding niet helemaal zwart hebben gemaakt. De omroepen hebben het altijd over een weloverwogen programmering op het gebied van speelfilms. Gezwets. Als je kijkt naar wat ze bieden, kan het niet anders of ze moeten een blindeman de videotheek in hebben gestuurd met de opdracht daar wat bij elkaar te graaien. Het ene na het andere stoffige produkt rolt over het scherm. De enige omroep die er nog een beetje uitspringt, is de NCRV met een serie als 'Fortunes of War'. Maar daar krijgen we weer een programma als 'De Puzzelfavoriet' voor terug. En Brinkman maar zeggen: we moeten de omroepen blijven steunen, we moeten een pluriform bestel blijven houden. Verwart hij pluriformiteit soms met vormeloosheid? Nachtfilms op de Nederlandse televisie. Niet kijken mensen» ga maar lekker slapen. De omroepen beloven ons een souper maar we mogen blij zijn als het een 'patatje oorlog' wordt. ANGELA PINNEBERG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 15