Burgerluchtvaart begint
te kraken in zijn voegen
'Vette brokken zijn voor politieke gunstelingen
Minderheidsgroepen zetten wereldraad onder druk
PAGINA 2
MAANDAG 24 JULI 1989
■nyirajiyif
■■nnHHHHHHHHHHHn
V
Aantal vertraagde vluchten dit jaar naar nieuw record
Niet alleen de luchtverkeersleiders maken zich ernstige zorgen
over de rampzalig genoemde situatie van het luchtverkeer in
Europa. Dat doen ook de vliegers. Investeringen in personeel en
technische middelen zijn ver onder de maat gebleven bij de
capaciteitsuitbreidingen van de vliegtuigen. Radar- en
communicatiesystemen moeten dringend worden verbeterd.
Door al die beperkingen en een fikse dosis sociale onvrede, zijn
vertragingen dit jaar schering en inslag. Er valt veel gemopper te
beluisteren bij velen in de luchtvaart. Over deze negatieve
ontwikkelingen sprak onze verslaggever met twee KLM-
gezagvoerders, de voorzitter van de Nederlandse Vereniging van
Verkeersvliegers, Benno Baksteen uit Huizen en de Nederlandse
president van IFALTA, de internationale pilotenvereniging, Bart
Bakker uit Laren.
HILVERSUM/AMSTERDAM -
De kleine luchthaven van het Zuid-
portugese Faro baadt in de zon. In
de verstikkende hete vertrekhal is
het een drukte van belang. Passa
giers wachten ongeduldig op het
moment, waarop de stem uit de on
zichtbare speaker het verlossende
woord zal spreken. Bezorgde ge
zichten kijken naar het grote ver-
trekbord, waarop al vijf vertragin
gen staan aangekondigd. Vliegtui
gen naar Frankfurt, Londen, Am
sterdam en Rome gaan later weg
dan gepland.
door
Peter Contant
Het stemt een mens niet vrolijk
drie uur extra in deze broeikas te
moeten doorbrengen. "De afwer
king zal wel sneller gaan als de nieu
we hal binnenkort in gebruik is",
zegt een touroperator net iets te en
thousiast tegen een ontevreden En
gelsman, die met een moedeloos ge
baar maar weer neerploft op z'n
plastic stoeltje.
Het ziet er naar uit dat vertragin
gen op het vliegveld net zo gewoon
gaan worden als files op de auto
snelweg. Het Europese luchtruim
zit propvol voor de burgerlucht
vaart, evenals de vliegvelden. Tijd
schema's en geld, daar draait het
om. Vliegen is business. Behalve de
commerciële pressie is er ook de
toenemende werkdruk. Meer en
sneller, dat is het motto. De klant is
koning, of die nu passagier is of goe
deren laat vervoeren. En kan het
niet bij maatschappij A, dan is
maatschappij B daartoe wel bereid.
Vliegen afvangen, is het gevleu
gelde gezegde in deze commeriële
belangenstrijd. Hoe meer hoe beter.
Hoogvliegers als broodvliegers, zo
iwenst de maatschappij. Daarbij
past het woord vertraging niet.
Want vertraging betekent verlies
van honderdduizenden guldens.
Vliegtuigen zijn er niet om stil te
staan, kisten moeten onderweg zijn.
De maximale verwerkingscapaci
teit lijkt echter bereikt. De econo
mische opleving heeft de lucht
vaartmaatschappijen wereldwijd
massaal doen investeren in nieuwe
machines. En hiervoor moet nu de
tol worden betaald.
De president van de internationa
le pilotenbond IFALTA, Bart Bak
ker uit Laren, knikt bevestigend.
"Ik denk dat 1989 een rampjaar
wordt, als we spreken over vertra
gingen in de burgerluchtvaart". En
de voorzitter van de Nederlandse
Vereniging van Verkeersvliegers,
Benno Baksteen, zegt met een cyni
sche ondertoon: "Het systeem be
gint langzamerhand in zijn voegen
te kraken".
In de burgerluchtvaart is sprake
van een fiks aantal knelpunten,
waarvoor niet zomaar een oplossing
voorhanden is. Het capaciteitspro
bleem is ogenschijnlijk het meest
dreigende. De immense drukte bo
ven bijvoorbeeld het Londense
luchtruim vraagt zowel van piloten
als van verkeersleiding een buiten
gewone inzet. Bakker: "Boven gro
te gedeelten van Nederland, Frank
rijk en Westduitsland, maar ook an
dere landen, mag niet worden ge
vlogen, omdat die gebieden gere
serveerd zijn voo* defensie. Ook als
er niet wordt gevlogen, mogen wij
er met onze machines niet komen.
Dat maakt het ronduit moeilijk voor
de burgerluchtvaart in Europa, die
relatief gesproken een klein gebied
tot z'n beschikking heeft. Op dit
punt is er dringend behoefte aan
meer onderlinge afstemming. Ik
heb de indruk, aat men op de lagere
niveaus hiertoe wel bereid is, terwijl
die bereidheid bij de hogere
echelons (op regeringsniveau, red.)
ontbreekt".
Maar er loeren meer onzichtbare
'gevaren'. De afwezigheid van gelijk
uitgevoerde communicatiesyste
men door de Europese verkeerscen-
tra. Hierdoor kan er niet of onvol
doende op elkaar worden afge
stemd. Het ontbreken van een ver-
keersradar boven het belangrijke
Griekse luchtruim is hiervan zo'n
voorbeeld en accentueert een heel
zwakke plek in de belangrijke oost-
westverbinding.
Vliegen boven Griekenland is
geen lolletje. "Het verkeersgebied
boven Athene is gebrekkig", con
stateert Baksteen. "Gebrekkige
hulpmiddelen en te weinig perso
neel". Bakker: "Voor de waarborg
van een optimale veiligheid is zowel
een primaire als een secundaire ra
dar noodzakelijk. Een verkeersra-
dar ontbreekt boven het Griekse
luchtruim. Boven Athene zelf is er,
rond een straal van twintig mijl, wel
controle, maar dan houdt het op. In
een gebied, zoals het Griekse lucht
ruim, met veel klimmend en dalend
verkeer is dat volgens de moderne
normen eigenlijk onacceptabel".
Primitief
In het Afrikaanse luchtruim is de si
tuatie qua communicatie nog veel
schrijnender. Boven Centraal-Afri-
ka is verbinding met de grond vaak
niet mogelijk. Baksteen, die zelf fre
quent op Centraal-Afrika vliegt:
"Soms vlieg je enkele uren zonder
verbinding met het grondgebied
onder je. Het bepalen van je positie
moetje zelf doen". Bakker, die met
de DC-10 nogal eens op Nigeria en
Tanzania heeft gevlogen: "Halver
wege Algerije moet je alle positie-
rapporten zelf vaststellen. Er is een
gebrek aan apparatuur. We vliegen
boven grote delen van Afrika met
noodplannen, die gelden voor be
paalde regio's.
"In de praktijk betekent dit dat de
bemanningen van de vliegtuigen el
kaar op de hoogte moeten houden
waar ze vliegen en wat hun vliegbe
wegingen worden. Wat anders voor
je bepaald wordt, bespreek je nu in
onderling overleg". Baksteen: "Be
helpen? Primitief? Ja. Maar het kan
nog zo, omdat het vliegverkeer mee
valt boven Afrika". Bakker: "Ik ben
blij, dat ik als fervent korte-af-
standsvlieger, die houdt van starten
en landen, voornamelijk actief ben
in het Europese luchtruim".
In het Zuideuropese vlieggebied
boven de Middenlandse Zee heb
ben Italiaanse, Spaanse en Griekse
piloten de gewoonte om met de na
tionale verkeersleiding te commu
niceren in hun eigen taal. Baksteen:
"Wij zijn gewoon, om al het overleg
in het Engels te doen. Spaans, Itali
aans en Grieks zijn talen die wij niet
beheersen. Als iedereen nu Engels
spreekt, dan is er tenminste eenheid
in de communicatie. Nu kan er in
eens een vliegtuig gaan dalen, ter
wijl jij daarvan niet op de hoogte
bent. Zoiets is, op z'n zachtst gezegd
vervelend, omdat je niet weet wat
de ander gaat doen".
Bakker geeft toe, dat het door
Baksteen genoemde probleem 'heel
groot is'. "Als voorzitter van de in
ternationale pilotenbond wil ik dit
ook aan de orde stellen. Kijk, de af
spraak is dat men naast het Engels
ook in één nationale taal mag com
municeren. Vooral in Zuid-Ameri-
ka komt het nogal eens voor dat er
veel binnenlandse vluchten zijn,
terwijl er op één dag maar drie inter
nationale toestellen binnenkomen.
Spaans is dan vaak de voertaal, ter
wijl Engelstalige piloten, die de
Spaanse taal niet machtig zijn, maar
moeten afwachten wat er om hen
heen gaat gebeuren. In dit verband
is het prettig te constateren dat de
situatie in Rusland zoveel verbeterd
is. De Russische verkeersleiding
beschikt over uitermate moderne
apparatuur, terwijl de communica
tie met de Sovjets in voorbeeldig
Engels verloopt. Een zeer positieve
ontwikkeling".
Zuid-Europa, Afrika en Zuid-
Amerika kunnen hier nog iets van
leren. Veel nationale regeringen
krijgen van de Larense president
van de internationale pilotenbond
dan ook een brevet van onvermo
gen. "Al zou je nu direct iets onder
nemen, bijvoorbeeld door het ont
wikkelen en installeren van goede
communicatiesystemen op de
grond, dan zou het nog minstens
vijf jaar duren alvorens je resultaat
zou zien. Alles loopt achter. En
daarom ben ik ten aanzien van de
toekomst ook vrij somber gestemd.
De manco's die we signaleren, mel
den we bij de diverse nationale re-1
geringen. Maar helaas, wordt er
vaak niet adequaat op ingespeeld.
En dat verontrust mij behoorlijk".
Eén der grootste punten van zorg
is momenteel de relatie tussen de
vliegers en verkeersleiders. Die
staat volgens Bakker ongekend on
der druk. "Wat zich nu voordoet is i
geloof ik nog nooit eerder vertoond. I
Er wordt tegen elkaar gesnauwd en
de wederzijdse grieven worden te
gen elkaar uitgespeeld. De situatie
is niet langer meer te tolereren. Ik
zie het dan ook als de hoogste prio
riteit om wereldwijd ontmoetingen
te organiseren tussen verkeerslei-
ders en verkeersvliegers. De inter
menselijke contacten moeten goed
blijven. Het is de basis van vertrou
wen. Valt die weg, dan is het einde
zoek".
Gesprek met Felix Bloch: spion uit kinnesinne
Department is zo'n afdeling die je in
televisieverslagen nooit te zien
krijgt. Lange gangen met opbollend
linoleum geven toegang tot zalen
met secretaressen, bureaus van
tientallen verschillende fabrikaten,
een onvoorstelbaar ratjetoe aan
overig meubilair en links allemaal
deuren, waarachter diplomaten
werken.
Bloch lijkt het zelf niet meer te
zien. Zijn gast wordt hartelijk bin
nengeloodst, op een zesdehands
bank geplaatst, terwijl de diplomaat
de enige, maar slooprijpe fateuil be
zet. Het kamertje is ronduit sjofel,
het meubilair zou in Nederland tot
een opstand leiden, het raam biedt
uitzicht op een blinde muur.
Twee verdiepingen hoger zitten
de nieuwe minister en zijn knech
ten in een omgeving die het daglicht
heel goed verdraagt, tussen glan
zend mahonie en hedendaagse
meesters. Dat is de entourage van
de politieke gunstelingen van de
dag, diep gewantrouwd door de be
roepsdiplomaten die na lang wer
ken niet bereiken wat voor hun
neus is weggekaapt door vriendjes
van een nieuwe minister of een
nieuwe president.
"De vette brokken op dit ministe
rie zijn altijd voor politieke gunste
lingen", zegt Bloch op die bewuste
morgen van 11 april 1989. "Daar
moet je hier in Amerika mee leren
leven", zegt hij. Hij is het type van
een carrièrediplomaat, die moet le
ven met de frustratie van het het feit
dat hem nooit één van die fel be
geerde baantjes ten deel is gevallen.
Aan zijn gezicht te zien heeft Bloch
het er nog altijd moeilijk mee.
Dat is één van de oorzaken dat het
in april niet naar Felix Blochs zin
gaat. "In Europa zitten op alle sleu-
telposten in de Europese Commis
sie onderhandelaars, geen politici
of diplomaten. Daar worden ze op
het ministerie van landbouw of het
ministerie van handel, maar ook
hier op Buitenlandse Zaken, gek
van. Voordat je er erg in hebt,
breekt dan weer een rundvleesoor
log, of een tomaten- of wijnoorlog
met Europa uit. In die omstandig
heden spreken Amerikaanse sena
toren over Europa 1992, als over een
onomkeerbaar proces. Dat ergert
me. Dat klinkt alsof je het over een
ziekte hebt".
"Europese eenheid", doceert
Bloch, "is een ontwikkeling van
Amerikaanse makelij". Dat die een
heid op heel lange duur tot het eind
van de NAVO kan leiden, wuift hij
weg naar het geelgeverfde plafond
van het kamertje. "Dat ligt dan aan
twee zaken", zegt hij. "Aan het
Amerikaanse vermogen om het pro
ces te leiden en aan de dreiging van
de Sovjetunie. Onthoud dat Ameri
kanen het moeilijk vinden om snel
te reageren als er geen crisis is". Hij
lijkt te zeggen: als er een crisis is,
worden de zaken overgenomen
door professionals.
Bloch is een Oostenrijker van ge- j
boorte. Hij zegt dat zijn geboorte-
land -lid moet worden van de EG.
"De neutraliteit van Oostenrijk zegt
me niets. Als Oostenrijk binnen de
Europese Gemeenschap en buiten
de NAVO wil blijven, zal het moe
ten zorgen voor een versterking van I
de eigen defensie. Voor Amerika
ligt op de lange duur een groter pro
bleem in dé neutralisering van de
beide Duitslanden. Het probleem is i
nu niet actueel, maar het komt er
aan", dat staat voor Bloch vast.
Het gesprek gaat over handel,
over Nederlandse investeringen in
Amerika, over het leven van een di
plomaat in Europa en het wisselval
lige bestaan van een diplomaat in
Washington. Felix Bloch biedt zijn
gast zelfs koffie aan, wat de meeste
Amerikanen nooit zouden doen. Bij
het verlaten van zijn kantoortje in
kamer 6519, op de afdeling regiona
le en economische zaken, onderaf
deling Europese Gemeenschap, no
digt hij zijn gast uit om gauw eens i
terug te komen. "Eindelijk een I
ambtenaar gevonden die weet
waarover hij praat", staat onderaan
de aantekeningen over het bezoek.
Drie maanden later zien we zijn ge
zicht opnieuw, nu op de televisie,
als verdaóhte van spionage voor de
Russen.
DEN HAAG 'Waardevol contact' was de aanduiding die de Gemeen
schappelijke Pers Dienst, een organisatie waarbij deze krant ook is
aangesloten, op 11 april van dit jaar achter de naam van Felix Bloch
zette. Bloch was hoofd van de afdeling Europese Gemeenschap op het
Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken.
Op initiatief van de Amerikaanse regeringsvoorlichtingsdienst was
een gesprek met Bloch op de agenda geplaatst. Eerdere gesprekken
met ambtenaren op het State Department waren teleurstellend verlo
pen. Dat liet de Amerikaanse voorlichtingsdienst niet op zich zitten. Ze
hadden wel degelijk iemand die zijn zaakjes kende. Dat klopte. Felix
Bloch was zijn naam, geboren Oostenrijker, sedert vele tientallen ja
ren Amerikaans ambtenaar. Hij is intussen op non-actief gesteld, op
verdenking van spionage, uit kinnesinne naar men vreest.
ningen die tijdens het gesprek ge
maakt zijn. Uit het verslag dat na
het gesprek werd gemaakt, blijkt
wel dat Bloch de indruk vestigde
zeer kritisch te staan tegenover het
reilen en zeilen van het State De
partment.
Voor journalisten zijn mensen als
Bloch aantrekkelijke kennissen. Hij
komt hoog op het lijstje van nieuwe
contacten te staan. Als typering
staat achter zijn naam: 'gemakkelij
ke prater, spreekt vloeiend en ac
centloos Duits, is kritisch ten aan
zien van State Departement, heeft
gedetailleerde kennis van Europa
en Nederland, goede onofficiële
bron".
Felix Bloch werkt na dertig jaar
trouwe dienst als diplomaat van zijn
nieuwe vaderland op de vijfde ver
dieping van het ministerie van bui
tenlandse zaken aan 2201 Straat in
het regeringshart van Washington.
De vijfde verdieping van het State
Op dinsdag 11 april maakt Felix
Bloch een onverholen geïrriteerde
indruk. De kranten staan bol van de
kritiek op de nieuwe Amerikaanse
regering. Terwijl de Russen het ene
goede idee na het andere in de pu
bliciteit brengen, beperkt Washing
ton zich tot diep nadenken. Felix
Bloch zegt: "Dat moet ook wel,
want op alle strategische posten in
dit ministerie zitten nieuwe men-
door
Paul Hollaar
Aan zijn stem is te horen dat die
nieuwe gunstelingen van minister
James Baker waarschijnlijk van
toeten noch blazen weten. Bloch
Felix Bloch, hier op een archieffoto uit 1983, genomen toen de Amerikaan- zegt dat niet, zo blijkt na drie maan-
se ambassadeur Helene van Pamm in Wenen werd beëdigd. (foto epa> den, bij het nalezen van de aanteke-
Het bestuur van de Wereld
raad van Kerken, dat tot woens
dag in Moskou vergadert, komt
steeds meer onder druk te staan
om tenminste een gebaar te ma
ken naar de minderheidsgroe
pen, die zich in de Sovjetunie
manifesteren om hun deel in het
democratiseringsproces op tc
eisen. Met name wereldraad-
secretaris dr. Emilio Castro
heeft zich door zijn voorkeur
voor de 'groten der aarden', veel
kritiek op de hals gehaald.
De spannende vraag is of de
wereldraad trouw zal zijn aan zijn
roeping om de stem te vormen
van de verdrukten. Of hen in de
kou zal laten staan uit angst de
machtige Russisch-Orthodoxe
Kerk voor het hoofd te stoten, zo
wordt vooral door de religieuze
groepen uit de Sovjetrepublieken
in de Baltische staten en de Oek
raïne, die het de wereldraad lastig
maken. Daarnaast roeren zich de
dissidente groepen die kritisch
staan tegenover de behoudende
leiding van de twee nationale ker
ken, de orthodoxen en de baptis
ten.
De opvallende aandacht die de
wereldraadvergadering in de
Sovjetmedia krijgt, is in dissiden
tenkringen niet onopgemerkt ge
bleven. Sinds vrijdag wordt er
vrijwel dagelijks voor het gebouw
waar de wereldraad vergadert, ge
demonstreerd door Oekrainse
rooms-katholieken die onder het
orthodoxe juk uit willen. Met eni
ge moeite is het de Oekrainers ge
lukt hun verlangens kenbaar te
maken bij de top van de wereld
raad.
Op de vergaderingen manifes
teren zich de Esten, Letten en Li
touwers, en in mindere mate de
Armeniërs en Georgiërs. Omdat
in die republieken kleine, maar
zeer zelfbewuste lidkerken van
de wereldraad actief zijn, hebben
zij wat meer toegang tot de oecu
menische gasten.
Eind vorige week ontlaadde
zich in de wandelgangen de nodi
ge frustratie bij de Baltische ver
tegenwoordigers. Wereldraad-se
cretaris Castro 'vergat' tijdens de
ontvangst in het Kremlin door
premier Ryzjkov de vijf kerken in
de Sovjetunie te noemen die
naast de Russisch-Orthodoxe
Kerk lid zijn van de wereldraad.
Vrijdag werd tevens duidelijk
dat het wereldraadbestuur geen
publieke veroordeling zal uit
spraken over de situatie van de
Hongaarse en Duitstalige min
derheden in Roemenië. Het Cen
trale Comité verwierp met 78
stemmen tegen en 33 voor een
motie, na zware pressie van Cas
tro. Deze vergeleek de wereld
raad met het Rode Kruis, dat ook
bewust zwijgt over bepaalde mis
standen maar wel hulp geeft.
Castro krijgt in de wandelgan
gen kritiek daar hij een voorkeur
aan de dag legt om zich met pro
minenten te laten fotograferen
zoals de patriarch Pimen, leider
van de Russisch-Orthodoxe
Kerk, die gisteren zijn 79ste ver
jaardag vierde. De vervolgden der
aarde, aldus de kritici, worden
'vergeten' door de secretaris-ge
neraal.
Voor de Joodse Gemeente in
Moskou of afgevaardigden van de
Oekraünse Rooms-Katholieke
Kerk heeft hij geen tijd. Overi
gens is dit geen nieuw verschijn
sel. Toen de wereldraad vier jaar
geleden in de Argentijnse hoofd
stad Buenos Aires vergaderde,
was Castro 'pijnlijk afwezig' bij
de wekelijkse demonstratie van
de Dwaze Moeders.
Klooster Auschwitz
De liberale rabbijn Awraham
Soetendorp vreest dat het rumoer
rond het klooster in het voormali
ge concentratiekamp Auschwitz,
de dialoog tussen joden en ker
ken internationaal ernstig be
dreigt. "Er onstaat steeds meer
een houding van: 'Ze leren het
toch nooit'. Zij die het gesprek op
gang willen houden, zien zo al
hun argumenten uit handen ge
slagen".
Soetendorp, die zelf een dia
loog blijft bepleiten, signaleert in
toenemende mate een reactionai
re houding in de wereldwijde
joodse beweging. Ter illustratie
noemt hij de Amerikaanse rab
bijn Avraham Weiss, die onlangs
met enige medestanders demon
streerde bij het klooster en daar
op door Poolse arbeiders werd
aangevallen. "De lijn van Weiss
wint steeds meer terrein".
De liberale rabbijn is ter ore ge
komen dat het Vaticaan de kwes
tie van het karmelitessenklooster
'een kleine zaak' heeft genoemd.
"Dat is een grote misvatting. Na
Auschwitz is het gesprek met de
joden de grootste uitdaging van
de kerk". Soetendorp vreest ech
ter dat alles wat op dat terrein tot
nu toe bereikt is, teniet zal wor
den gedaan, wanneer 'Rome' niet
snel van koers verandert.
'Schaamtevol' noemt de rab
bijn het feit dat de Rooms-Katho
lieke Kerk geen haast heeft ge
maakt met de uitvoering van de
belofte om het klooster te ontrui
men. Twee jaar geleden zegde de
RK Kerk toe het karmelitessen
klooster uiterlijk in februari van
dit jaar te verplaatsen. "Er is
overal geschrokken geregageerd:
begrijpt de kerk het nou nog
niet?"
"Als er één plaats is waar de
kerk zich terughoudend moet op
stellen dan is het wel Auschwitz.
Er mag niet aan worden voorbij
gegaan dat de christelijke kerk
mede verantwoordelijk is voor de
ideeën die het anti-semitisme
hebben gevoed", aldus de voor
zichtige formulering van Soeten
dorp.
Soetendorp laat zich positief
uit over de relatie met de RK
Kerk in Nederland. Ook heeft hij
waardering voor de bemiddeling
van kardinaal Willebrands in Ro
me. In orthodox-joodse kring in
ons land laat men zich echter ook
steeds scherper uit. "Ook daar zie
je een versterking van een afwij
zende houding".
Corruptie
De rooms-katholieke bisschop
pen op de Filipijnen hebben in
een herderlijk schrijven opgeroe
pen tot een landelijke campagne
om de 'levensvernietigende
plaag' van de corruptie aan te
pakken.
De bisschoppen zeggen, dat
president Cory Aquino zelf heeft
toegegeven, dat de corruptie on
der haar regering is teruggekeerd.
"Weliswaar niet op het zelfde ni
veau als onder het regiem van de
voormalige president Ferdinand
Marcos, maar in elk geval wel met
dezelfde onbeschaamdheid", al
dus de bisschoppen in hun brief.
Diefstal in en buiten de rege
ring is niets nieuws, zeggen de
bisschoppen. "Maar wij zijn ont
steld, dat dit onder de regering
van president Aquino zich over
het hele land heeft verspreid en
ongestraft blijft".
Censuur. In een notie heeft
vicaris-generaal drs. J.B.F.
Schroder van Den Bosch duide
lijk gemaakt dat in het eigen blad
'Mededelingen tussentijds' geen
mededelingen meer opneemt
over activiteiten van instanties
waarvan bisschop Ter Schure of
een van de andere bisschoppen
zich hebben gedistantieerd.
Schroder liet in april een bericht
censureren, waarin werd gewe
zen op een jongerenbijeenkomst
in het kader van de manifestatie
van de kritische Acht Mei Bewe
ging in Den Bosch.
Beroepen
Hervormde Kerk: beroepen te 's
Gravenhage D. P. Jans Hallum en
Finkum.
Gereformeerde Kerken: beroe
pen te Rotterdam-Feijenoord te
vens voor het wetk onder de va
renden (AGKOOB) J. P. Dondorp
IJmuiden; aangenomen naar Uel-
sen (BRD) R. J. Visser Uithuizen.
Geref. Kerken vrijgemaakt:
aangenomen naar Haulerwijk J.
H. Kuiper Vrouwenpolder, naar
Lisse in combinatie met Voor
schoten drs. J. R. Geersing kand.
Kampen, die onder meer bedank
te voor Oegstgeest.
Christelijke Geref. Kerken: be
dankt voor Nieuwkoop Karei
Hoefnagel Nieuwpoort.
Gereformeerde Gemeenten: be
dankt voor Nieuwerkerk (Zee
land) Th. van Stuijvenberg Ter-
wolde de Vecht.
Het luchtruim is propvol, de verkeerleiders hebben het druk. Bijvoorbeeld opSchiphol verwerken zij 700 vlieg
tuigen per dag. (foto gpd>
