Holland spreekt
een woordje mee
Zo reden de kopmannen
[Met rugnummer 203:
Vergeer wint
ondanks val
Zes ritzeges en twee truien
SPORT
PAGINA 13
l'ISLE d'ABEAU (GPD) - Het was
één van de weinige keren, dat hij
werd gehuldigd, Frans Maassen.
Vorig jaar als rodetrui-drager bijna
iedere dag op het podium bij de aan
komst, voorbije zaterdag bij unieke
gelegenheid als winnaar van een
speciale sprint, goed voor 10.000
franc (3500 gulden). Nederlands
kampioen Maassen was eindelijk
eens een keer het peloton ont
vlucht, met De Rooy en Mujica.
Maar, moest als enige het kopwerk
doen, en werd prompt weer ingelo
pen.
Zo'n tweede Tourjaar, dat is heel
wat gecompliceerder dan een eer
ste, heeft de midden-Limburger er
varen. "Vorig jaar sprong je mee in
een ontspanning en lieten ze je be
gaan. Dit jaar was het oh, Maassen,
Ritwinnaar Fida
Nijdam strandt
vlak voor meet
l'ISLE D'ABEAU (GPD) - Op een
decimeter na een derde ritzege voor
Jelle Nijdam. De ongekroonde titel
van 'rittenkaper' moet hij nu delen
met Greg LeMond. Achtervolger
Nijdam was zaterdag net niet rap
genoeg voor het hele peloton, over
gebleven sprinters, inclusief Her
mans (vierde). En dat speet hem
Nijdam had de pech, dat de weg
naar de streep iets opliep. En maak
te de fout op zijn eigén zenuwen te
trappen door twee keer in volle 'fi
nish' om te kijken. Hij kwam 600
meter voor de streep op kop, toen
de groep over laatste vluchter Jan
Goessens heengolfde. En dat was
dit keer net te ver.
De streep één meter eerder, en
Nijdam is alsnog ritwinnaar; nu gin
gen de bloemen naar een dolblije
Giovanni Fidanza, een 23-jarige ex-
metselaar uit wielersteek Bergamo.
Fidanza won in februari twee ritjes
in de Ronde van Venezuela, maar
kreeg in zijn eigen Giro telkens
klop. In de tweede massasprint van
de Tour boekte hij wèl succes.
"Nijdam moest in één keer voluit
sprinten, ik kon twee keer komen",
zei Fidanza, die de missie van Cha
teau d'Ax naar de Tour ook nu weer
succesvol maakte. Tebaldi won eer
der de rit naar Montpellier, en het is
lang geleden dat er een Italiaan als
Bugno zo hoog in het eindklasse
ment (elfde) heeft geprijkt.
de rode trui van 1988, die zullen we
maar even wat extra werk laten op
knappen. Meesluipen was er niet
meer bij".
Dat Maassen aanmerkelijk min
der 'in beeld' was dan in zijn de
buut-Tour lag uiteraard ook aan de
manier van rijden van de Süper-
confex-ploeg. Vorig jaar speelden
'de groenen' nog alles op Van Pop-
pel, en was het gewoon gunstig als
er iemand als afleider dienst deed;
de tactiek lag dit jaar minder in het
bijeenhouden van de groep.
Maassen kwam vorig jaar tot een
totaal van elf zeges, dit jaar ging de
teller nog niet verder dan één, het
veebesproken NK. Hij was blij met
die ene, "want anders had ik hier in
de Tour helemaal zitten zweten:
wanneer gebeurt het nou?"
Hij zegt zelf, dat hij in vergelij
king met 1988 aanmerkelijk is voor
uit gegaan, fysiek en mentaal ster
ker is geworden, ook meer van de
wedstrijd kent. "Maar succes is on
geduldig. Via de pers wordt er heel
wat van je verwacht. Maar je hebt
dat zelf niet in de hand".
"Neem zo'n Tour", zegt Maassen,
"bijna 200 renners, die bijna alle
maal in topvorm aan de start ko
men. Toch kunnen er maar 21 win
nen, en dan nog een heel beperkte
groep. Ik heb beslist geen slechtere
Tour gereden dan vorig jaar, maar
wat ik maximaal kon bereiken was
een zesde plaats, in Montpellier.
Daar begin je naar buiten toe dus-
weinig mee".
"Maar", houdt hij zich maar vast,
"Rooks -en Theunisse waren in hun
eerste Tourjaren ook vrij matig, en
nu zijn ze de helden". Hij haast zich
onmiddellijk er aan toe te voegen:
"Maar zij kunnen klimmen, en ik
niet. Ik dacht toen ik overkwam van
de amateurs, dat ik meer een ronde
renner zou worden dan een klassie
ker specialist. Dat heb ik dus be
hoorlijk moeten bijsturen. Ik kom
omhoog, maar lang niet bij de eer
sten".
Toch hoopt Maassen op een selec
tie voor het zware wereldkampioen
schap. Ondanks zijn magere zege-
referenties dit jaar. "Ik heb de uitda
ging bewust wat hoger gelegd, ik
wilde in de klassiekers goed rijden.
Opnieuw ritjes in de Ronde van Va
lencia - dan zou ik stil zijn blijven
staan. Milaan-Sanremo ging goed,
daarna heb ik alleen maar pech ge
had".
Mocht hij door de WK-selectie ko
men, dan offert hij zijn eigen ambi
ties volledig op aan die van Theu
nisse en Rooks. "Je moet reëel zijn,
die hebben de beste kans. Ik hoop
alleen, dat er een wat plezieriger
sfeer rondom de ploeg wordt (ge
schapen dan vorig jaar. Dat er op z'n
minst een beter hotel is. In Ronse
hebben we vier dagen op kamertjes
zonder tv, zonder telefoon, zonder
barretje, zonder iets gezeten. We
kregen 15 gulden zakgeld per dag.
Zwart, dat nog wél... Ze vonden het
gek, dat we niet gemotiveerd wa-
PARIJS (GPD) Hoe is het in deze Tour de France de kopmannen vergaan? De renners met in elk
geval één cijfer 1 achter op hun tricot gespeld. Een beknopt overzicht van rugnummer 1 tot en met
211.
hij de achterstand op Fignon
Miniem
verschil
PARIJS (ANP) De acht seconden
die de nummer één Greg LeMond
overhield op de nummer twee Lau
rent Fignon is het kleinst mogelijke
verschil uit de historie van de Ron
de van Frankrijk. Overzicht klein
ste verschillen nummers één en
twee:
1989: Greg LeMond (VSt) - Laurent
Fignon (Fra) 8 seconden
1968: Jan Janssen (Ned) - Herman
van Springel (Bel) 0.38
1987: Stephen Roche (Ier) - Pedro
Delgado (Spa) 0.40
mond Poulidor (Fra) 0.55
1966: Lucien Aimar (Fra) - Jan Jans
sen (Ned) 1.07
1985: Bernard Hinault (Fra) - Greg
LeMond (VSt) 1.42
1914: Phillippe Thys (Bel) - Henri
Pélissier (Fra) 1.50
De verschillen tussen de num
mers één en twee waren vanaf de
proloog bijzonder klein. Na de zes
tiende rit stond LeMond 53 secon
den voor op Fignon; Groter was het
gat nooit.
Ritwïn Gele trui 2e klasse Verschil
Prol Breukink Breukink Fignon 0.06
le et DaSilva DaSilva Lilholt 011
2e et Super U DaSilva Lilholt 0.26
Earley LeMond Fignon
Millar Fignon LeMond
Tebaldi Fignon LeMond 0.07
Barteau Fignon LeMond 0.07
Nijdam Fignon LeMond 0.07
Rooks LeMond Fignon 0.40
Richard LeMond Fignon 0.53
Theunisse Fignon LeMond 0.26
Fignon Fignon LeMond 0.50
LeMond Fignon LeMond 0.50
Fignon
1. Pedro Delgado (Reynolds)
De Spanjaard liep, na zijn domme
valse start in Luxemburg, steeds
achter de feiten aan. Kwam nog wel
van (heel) ver goed terug in koers,
zonder echter de grote vorm van vo
rig jaar te bereiken. Vooral op zijn
specifieke terrein - het gebergte -
viel Delgado tegen. Vandaar ook
dat deze ronde zonder ritzege aan
hem voorbijging.
11. Steven Rooks (PDM)
De Noordhollander van PDM
reed een goede wedstrijd, maar
bleef desondanks in de schaduw
van zijn maatje Theunisse, die het
PDM-vaandel in de Alpen overnam.
Opmerkelijk genoeg gaf de super-
verrassende tijdritzege op Orcières-
Merlette Rooks niet de verwachte
vleugels en moest hij met een rol op
het tweede plan genoegen nemen.
Hij heeft wel zijn vorig jaar tot stand
gekomen doorbraak als Tourvedet
te bevestigd. 21. Fabio Parra (Kei-
me)
De Colombiaan kon zijn favorie-
tenrol bij lange niet aan. Volkomen
afgebrand, evenals zijn ploeg. Die
was halfkoers (na eff etappes) reeds
geheel van het toneel verdwenen.
Parra verliet zelf als laatste het zin
kende schip. Zere knieën, luidde de
officiële reden van zijn opgave.
31. Steve Bauer (Helvetia)
De Canadees heeft, in tegenstel
ling tot vorig jaar (vierde plus ritze
ge), een onopvallende Tour achter
de rug. Nog wel bij de beste twintig,
maar daar is alles ongeveer ook mee
gezegd. Zijn vechtershart lijkt een
beetje van slag na het beruchte WK-
incident met de Belg Criquielion.
41. Laurent Fignon (Super U)
Eén van de smaakmakers van de
ze Tour. Viel aan waar mogelijk en
is daarom ook terecht uitgeroepen
tot de strijdlustigste renner. Een
schrale troost voor de Fransman,
die zo dicht bij zijn derde Tourzege
was. Aan bluf had hij geen gebrek,
wel aan pure klasse. In het zuiverste
onderdeel dat het cyclisme kent.
het tijdrijden, werd hij bij het slui
ten van de markt terechtgewezen
door LeMond. Een nederlaag die
hem nog lang zal heugen.
51. Luis Herrera (Café de Colom
bia)
Gewogen en te licht bevonden.
Voor de zoveelste keer. 'Het tuin
mannetje' lijkt versleten.
61. Eric Boyer (Z-Peugeot) -
Als coming-man van de Franse
wielersport dit seizoen voor flink
wat geld ingekocht door ploeglei
der Roger Legeay. De belofte van
een jaar geleden (vijfde in de Tour)
kon hij echter niet inlossen. Hield
het na twaalf etappes voor gezien.
Geblesseerd, volgens de officiële
opgave.
71. Alvaro Pino (BH)
Liet zich alleen in de Pyreneeën
eventjes zien. Daarna nauwelijks
nog in beeld. Kortom, een kleurloos
optreden.
81. Erik Breukink (Panasonic)
De 'jeune premier' van Post be
gint zo langzamerhand een eeuwig
talent te worden. Hij begon veelbe
lovend in Luxemburg, waar hij de
eerste gele trui kreeg uitgereikt. De
bergetappes waren hem echter di
rect al veel te machtig. Lichamelijk
verzwakt en volledig gedemorali
seerd haalde hij vlak voor Marseille
(13de rit) een streep door zijn derde
Tour.
91. Claude Criquielion (Hitachi)
De man die zich moreel wereld
kampioen noemt was in deze ronde
wereldkampioen verstoppertje spe
len.
101. Andrew Hampsten (7 Eleven)
Voor de Amerikaan geldt hetzelf
de als voor Herrera. Te licht voor dit
zware werk. Hampsten zakte in de
laatste week, toen het erop aan
kwam, volledig door het ijs. Een
plaats buiten de top-20 (23ste) was
het ontluisterende gevolg.
111. Marino Lejarreta (Paterni-
no)
Deze Baskische kilometervreter
(32 jaar) overtrof zichzelf met zijn
knappe vijfde plaats. Had na de
Vuelta en de Giro nog opvallend
veel puf om met de toppers mee te
gaan. Het was Lejarreta's beste
prestatie in een grote ronde na zijn
zege in de Ronde van Spanje van
1982, die hij overigens pas won na
dat zijn landgenoot Angel Arroyo
was gediskwalificeerd.
121. Urs Zimmermann (Carrera)
Deze Zwitser lukt het, gelijk
Breukink, ook maar niet verwach
tingen in te lossen. Moet eens een
kerel worden. Wellicht dat een an
dere ploeg(leider) hem daarbij van
dienst kan zijn. Haakte na de 16de
etappe af. Officiële opgave: blessu-
131. Charly Mottet (RMO)
De aanvoerder van de wereld
ranglijst is strijdend ten onder ge
gaan. De laatste loodjes waren voor
hem te zwaar. Het winnen van de
Tour lijkt voor hem een utopie te
worden.
141. Creg LeMond (ADR)
De grote openbaring. Is sneller te
rug van weggeweest dan hij zelf
voor mogelijk had gehouden. Leek
in de Alpen verslagen, maar met de
mentaliteit die Amerikanen eigen
is, deelde hij in de laatste kilometers
de beslissende klap uit voor Fig-
nons eigen publiek. LeMond
schreef een fantastisch stukje Tour
historie. Belangrijker misschien
nog voor de Yank is de wetenschap,
dat de sponsors weer voor hem in
de rij staan. Zwaaiend met 'dikke'
cheques.
151. Stephen Roche (Fagor)
LEIDEN De Warmondse wiel
renner Etienne Vergeer heeft met
vallen en opstaan de Ronde van
Zwanenburg gewonnen. Samen
met zijn medevluchters Mark Var-
kevisser (Rijnsburg) èn Ger Schole
naar (Amsterdam) reed Vergeer
naar een grote voorsprong. Tien
ronde voor het einde ging het mis.
De renners werden overvallen door
een fikse regenbui en Varkevisser
(die woensdag nog een bergcriteri-
um in Groesbeek won) ging in de
bocht onderuit. Voor Vergeer en
Scholenaar was er geen houden aan
en ook zij kwamen in aanraking met
het wegdek. Vergeer was de eerste
die weer op de fiets zat en reed al
leen richting finish. De voorsprong
was van korte duur omdat de Warm-
onder even later weer ten val kwam.
Het geluk kwam hem toch nog toe-
gemoet toen Mark Varkevisser een
lekke band kreeg. Voor Etienne
Vergeer was het toen niet moeilijk
om dé zege te grijpen. Mark Varke
visser werd toch nog zesde.
In een tweedaagse wedstrijd in
Luxemburg behaalde junior Pascal
Vergeer een vierde plaats in de eer
ste etappe. Amateur Frank van Vee-
nendaal werd vierde in de Ronde
van Noord Limburg. De Sassenhei-
mer kwam vier seconden achter
winnaar Tonny Akkermans over de
eindstreep. In de Ronde van Lex-
mond kwam Stan Paardekooper
niet verder dan de zevende plaats.
Kokkelkoren
maakt selectie
voor WK waar
LEIDEN - Amateurwielrenner
Martin Kokkelkoren heeft de Belgi
sche koers Zottegem-Strijpen op
zijn naam geschreven. De 20-jarige
Noordwijkerhouter ontsnapte op 15
kilometer van de finish uit een kop
groep van acht renners en werd niet
meer bedreigd.
Met zijn overwinning bevestigde
Kokkelkoren zijn goede vorm,
waaraan hij zijn onverwachte selec
tie voor het wereldkampioenschap
voor amateurs te danken heeft.
Eind augustus gaat de renner naar
het zuidfranse Chambéry.
PARIJS (GPD) Geen beter vermaak dan leedvermaak. Ook in de Tour de France. Het
gebeurde herhaaldelijk dat vertegenwoordigers van de Nederlandse media meewarig en
spottend spraken over hun Belgische collega's. Hardwerkende vakbroeders, die hun co-
pystroom - doorgaans goed voor een paginaatje of drie - slechts sporadisch konden opvro
lijken met goed nieuws voor het thuisfront. Zo bar en boos als vorig jaar, toen er geen enke
le Belg ook maar een rit kon winnen, was het niet. Etienne de Wilde hielp in Bordeaux onze
zuiderburen, nog altijd idolaat van wielrennen, van de hatelijke nul af. Zij het (hoe schrij
nend) dat er wel een Nederlander aan te pas moest komen om die score helpen te realise
ren. Want zou Jelle Nijdam er niet alles aan gelegen zijn geweest de naar de concurrentie
(Post) overgelopen Jean-Paul van Poppel van diens geliefde massasprint af te houden, dan.
hadden de Belgen weer met lege handen gestaan.
Ze zeggen het niet, de Belgische
journalisten, maar ze zijn best een
beetje jaloers op hun Nederlandse
confraters. Die kregen weer heel
wat 'positieve" stof tot schrijven
aangereikt. Met zes ritzeges, achter
eenvolgens van Erik Breukink, Jel
le Nijdam, Mathieu Hermans, weer
Nijdam, Steven Rooks en last but
not least Gert-Jan Theunisse, sprak
Holland weer een geducht woordje
mee. Zoals steeds de laatste jaren.
Geen land haalde in deze Tour meer
dagprijzen. Een bewijs dat het met
de vaderlandse wielrennerij, alle
sombere voorspellingen van enkele
jaren geleden ten spijt, nog immer
voor de wind gaat.
De 'gouden' generatie van Zoete
melk, Kuiper, Raas en Knetemann
is sneller van spraakmakende op
volging voorzien dan voor mogelijk
is gehouden. De nieuwste wieler-
held heet Gert-Jan Theunisse, die
het (berg)koningschap van zijn
vriend en ploegmakker Steven
Rooks heeft geërfd. Evenals Rooks
bewees Theunisse zijn meester
schap in de cols door de Koningin-
nerit naar Alpe d'Huez te winnen.
En hoe? De manier waarop deed
denken aan de goede oude tijd van
Gaul en Bahamontes, klimmers die
in het gebergte ook imponeerden
met solonummers om van te water
tanden. Of in Theunisse echter een
toekomstig Tourwinnaar schuilt,
dient te worden betwijfeld. Wil hij
een kans maken, dan zal hij eerst
een goede vlakke tijdrit moeten le
ren rijden. In Rennes, eindpunt van
73 kilometer knokken tegen het
uurwerk, moest Theunisse bijna ze
ven minuten prijsgeven op Del
gado. Zeker, er waren verzachtende
omstandigheden voor dit doorslag
gevende verlies (de inmiddels be
faamde gekneusde ribbenkast) aan
te geven. Niettemin: als tijdrijder
heeft Theunisse een zwakke con
duitestaat.
Begeleiding
Rooks trouwens ook. Des te opval
lender was zijn triomf in de klim-
tijdrit naar Orcières-Merlette. Een
eer die niet louter en alleen op
Rooks afstraalt. De grootse daden
van het duo Rooks en Theunisse
slaan voor een niet onbelangrijk
deel terug op de begeleiding. Niet
zomaar wordt het technisch- en me
disch kader van de PDM-ploeg wel
eens geprezen als de 'meesters van
Record voor Kelly
PARIJS (ANP) - Sean Kelly
bracht voor de vierde keer in
zijn loopbaan de groene trui in
Parijs. De 33-jarige Ier boekte
daarmee een récord voor de
Tour de France. Drie andere
renners wonnen het punten
klassement drie keer: de Neder
lander Jan Janssen (64-65-67),
de Belgen Freddy Maertens (76-
78-81) en Eddy Merckx (69-71-
72). Kelly's rijtje is: 82-83-85-89.
Greg LeMond werd winnaar
van de 76ste Ronde van Frank
rijk met een gemiddelde snel
heid van 37,478 kilometer per
uur. Daarmee is de afgelopen
Tour de op twee na snelste uit de
historie. In 1981 eindigde Ber
nard Hinault op een gemiddelde
van 37,987. Vorig jaar werd voor
Pedro Delgado het record van
39,909 km/u genoteerd.
de preparatie'. Als geen ander weet
ploegleider Gisbers, daarbij terzijde
gestaan door een imponerende me
dische staf Co.a. acupuncturiste en -
hoe bedenk je het - een osteopaat),
zijn renners op scherp te zetten als
het wezen moet. De 'oude' Ier Kelly
heeft de laatste jaren nog nooit zo'n
goede Tour gereden, terwijl ook de
Mexicaanse nieuwkomer Alcala
(etappewinst in Francorchamps)
precies op tijd in vorm was. Met vier
man bij de eerste tien van het eind
klassement en, op de gele na, bezit
ters van alle truien, is het PDM-
team met afstand het succesvolst
geweest van de Nederlandse ploe
gen.
Met twee overwinningen van Jel
le Nijdam mag Jan Raas redelijk te
vreden zijn. De Zeeuw had er ook
twee op zijn begroting staan. Wel
licht had er voor zijn ploeg iets meer
ingezeten, als men in de eerste week
niet te veel aandacht had voor het
laten verliezen van Jean-Paul van
Poppel. De jonge Patrick Tolhoek
was bij SuperConfex een 'lekker
brutaaltje'. De kersverse nationale
kampioen Frans Maassen trad min
der op de voorgrond dan redelijker
wijs mocht worden verwacht. Vol
gens Raas fietste de Noordlimbur
ger verre van slecht, maar ontbrak
het hem aan een tikkeltje geluk.
Dramatisch
Dramatisch verliep de Tour voor
Peter Post. Niet de eerste keer de
laatste jaren. Het wordt hoog tijd
dat de Amstelveense directeur-
sportief zijn aureool van 'onaantast
bare wielergrootheid' weer eens ca
chet geeft in de praktijk. Een voet
baltrainer zou nooit zo lang óp zijn
goede naam kunnen teren. Duide
lijk is dat er eens een frisse wind
door het ooit veelgeroemde Panaso
nic-team moet waaien, zoals ook
routinier Henk Lubberding zater
dag aangaf. Gevraagd of hij er vol
gend jaar, voor de 14de keer bij zal
zijn, antwoordde de man uit Voorst:
"Dat weet ik niet. Maar ik denk dat
het nu tijd is om de ploeg te verfris
sen met jonge, talentvolle renners".
Misschien dat Teun van Vliet in dat
geval ook nieuwe inspiratie krijgt.
Als één van de dure, falende krach
ten bij Post mag (moet) hij zich het
Panasonic-debacle persoonlijk aan
trekken. En Breukink? Een mooie
uitdaging voor Post**om een jonge
kopman van de dreigende onder
gang te redden. Een ploegleider van
niveau moet daartoe in staat zijn.
Blijft over de zogeheten 'vierde'
Nederlandse profploeg, die van
TVM. Daarin overtuigde in feite al
leen de Fries Eddy Schurer, die als
debutant niet schroomde initiatie
ven te nemen. Zijn naam dook op in
diverse nevenklassementen. Een
keer (in Futuroscope) was er een
mooie tweede plaats voor hem. De
Deen Skibby was in de eerste week
een van de smaakmakers. Daaren
tegen was er voor Priems kopman
Phil Anderson geen eer meer te be
halen. Wil Priem zijn ploeg meer
uitstraling geven, dan zal er toch
flink wat versterking moeten ko-
Van de Nederlanders in buiten
landse dienst was Mathieu Her
mans het succesvolst. 'Mateo', zoals
hij in zijn 'werkland' Spanje wordt
genoemd, behaalde in Blagnac ein
delijk de triomf waarnaar hij jaren
lang had uitgekeken. Dat hij als ro
de lantaarn-drager gisteren de
Champs Elysées opreed, doet ver
der niet ter zake. Onbelangrijk voor
een sprinter. Peter Stevenhaagen
en Henri Manders vertolkten een
achtergrond-rol bij het Zwitserse
Helvetia. Jos van Aert (Hitachi) is
het duidelijk geworden dat een re
velatie in de Giro niet automatisch
ook een revelatie in de Tour wordt.
Maarten Ducrot greep zijn rentree
in La Grande Bouclé aan om te be
wijzen dat hij, na een mindere perio
de, best nog een stukkie kan fietsen.
Voor hem een*ruime voldoende, in
tegenstelling tot Adrie van der Poel.
De kopman van Domex verzaakte
dit seizoen andermaal.
Het deed aan de Nederlandse
Tour-glorie geen afbreuk.
Waar LeMond wel kwam, bleef
Roche weg. Terwijl de voortekenen
toch het tegendeel deden vermoe
den. Roche kon zijn hoopgevende
progressie van het voorseizoen
geen vervolg geven. Harde strijd
deed bij hem al na negen ritten het
lijntje breken. Officiële opgave:
spierscheuring in dijbeen. De vraag
is of nog over deze nieuwe tegenslag
heen komt.
161. Luc Roosen (Histor)
Met een 27ste plaats de beste Belg
in het eindklassement. Gaat voor
een klimmer door, maar wat heet?
Zelfs de knechten van Merckx gin
gen beter naar boven.
171. Gianni Bugno. (Chateau
d'Ax)
De Italiaan reed naar vermogen.
Bivakkeerde geruime tijd bij de
beste 10 van het klassement. Viel in
de Alpen terug. Volgens (Italiaanse)
insiders wegens een chronisch te
kort aan mentale hardheid.
181. Laurent Bézault (Toshiba)
Hét grote talent (23 jaar nog
slechts) van Frankrijk moest in zijn
debuutjaar bij de profs - tegen zijn
zin - meteen aan de 'bak' als rempla-
cant van de beoogd kopman Jean-
Francois Bernard. Die vertoeft al
maandenlang in de lappenmand.
Bézault (43ste) doorliep in alle rust
een goede leerschool.
191. Adrie van der Poel (Domex)
De Brabander, toch al geen uitge
sproken Tour-liefhebber, kan de
kar (van zijn nieuwe ploeg) maar
niet uit een hele lange, donkere tun
nel trekken. Hij is bezig aan zijn
slechtste profseizoen. Op weg naar
Luchon, tijdens de tweede Pyre-
neeënrit, hield hij het voor gezien.
Op een voor een 'kampioen van het
karakter' onwaardige manier.
201. RolfGölz (SuperConfex)
Evenals Van der Poel bleef ook de
Westduitser in gebreke. In de tocht
naar Alpe d'Huez gaf Gölz er de brui
aan. Volgens officiële lezing wegens
ziekte (diarree)
211. Phil Anderson (TVM)
De geest wil nog wel bij de
Australiër, maar de benen niet meer
zo. De jaren (31) beginnen bij hem
zo zachtjes aan te tellen. Temeer
omdat hij met zijn agressieve wijze
van koersen altijd veel extra energie
heeft verbruikt. Anderson deed zo
wel in de etappe naar Villard-de-
Lans als zaterdag naar l'Isle d'Abe-
au nog een desparate -poging om
voor TVM een dagprijs te pakken,
maar kwam er al snel achter dat de
Tour de France geen Ronde van Ita
lië (waarin hij wel een rit meepikte)
is. Mag blij zijn dat hij bij Priem fi
nancieel goed onder dak zit.
Longo en Knol
verdelen buit
PARIJS (GPD) - De kribbige ko
ningin van het hooggebergte en de
aimable alleenheerseres op het
vlakke vormden een paar apart in
de Tour Féminin van 1989. Zonder
enig gevoel van medelijden, zonder
scrupules dat ze het vrouwenwiel-
rennen bijna ongeloofwaardig
maakt en ook zonder een gramme
tje vet te veel op haar lijf: Jeannie
Longo was de sterkste wanneer het
traject over berg en dal voerde. Zon
der mededogen, met de twaalf als
zwaarste versnelling, met moeite
over de cols, maar met vier etappe
zeges, met twee gele truien en met
de Connie Meyer-trofee stapte Mo
nique Knol gisteravond ook aller
minst ontevreden in haar bed.
In de bergen met een fikse achter
stand op de uit Grenoble afkomsti
ge Longo kwam Knol, na de etappe
successen in de eerste twee ritten,
tot het laatste weekeinde van de zes
de Tour Féminin nauwelijks meer
in beeld. Dat bondscoach Piet
Hoekstra de olympisch kampioene
op het vlakke echter 'voor een bood
schap kan sturen' liet de Amers-
foortse de laatste dagen opnieuw
blijken. In het onpersoonlijke in
dustriestadje L'Isle d'Abeau en op
de bruizende Champs Elysées
bracht de blonde sprintster haar to
taal op vier zeges in twaalf ritten.
"Ik blijk dus nog altijd veruit de
snelste. Mijn Tour kon na de eerste
twee zeges en die twee gele truien al
niet meer stuk, maar met dit week
einde erbij, is het natuurlijk einde
loos. Op een zege hoop, of eigenlijk
reken je. Maar vier...".
Dank zij het perfect uitgevoerde
ploegenspel kon Knol de Connie
Meyer-trofee in ontvangst nemen.
De beker, ter nagedachtenis aan de
vorig jaar augustus overleden drie
voudig Tour-etappewinnares uit
Vlaardingen, kwam tot opluchting
van Knol, die het kleinood als etap
pewinnares in L'Isle d'Abeau
kreeg, in Nederlandse handen.
Samen met de vijf ritzeges van Je
annie Longo bleef daardoor maar
weinig voor de concurrentie over.
Jutta Niehaus verraste Knol, vorig
jaar nog de eerste geletruidraagster,
in de proloog en de Amerikanen
pikten via Katrin Tobin en Bunky
Bankaitis-Davis een graantje mee.
Hoekstra: "De Amerikanen zijn me
niet meegevallen. Het is een sterk
blok, maar ze hebben Longo niet
kunnen aanvallen. En in de etappes
die Monique heeft gewonnen heb
ben ze het ons ook niet moeilijk ge
noeg kunnen maken. Ik weet niet
wat voor spelletje zij spelen, maar
mijn systeem is het niet. Ze rijden in
mijn ogen tactisch heel slecht".
Door de suprematie van Knol bin
nen de nationale ploeg heeft Hoek
stra, die begin dit seizoen Rinus
Verboom opvolgde, een moeilijke
aanloopfase achter de rug. "Als er
één in beeld is, krijg je natuurlijk al
gauw afgunst. Ik speel echter op ze
ker en speel dus alleen de kaart van
Monique Knol. Aan dat systeem-
Knol maak ik de anderen onderge
schikt. Ze kunnen daar wel mis
bruik van maken door alleen aan de
eindstreep te komen. Anders niet".
