'Deze tocht verandert je leven ingrijpend' Een bolide in de watersport Edwin en Tanja Visser doen mee aan de zwaarste zeilrace ter wereld ZATERDAG 15 JULI 1989 EXTRA PAGINA 35 Wytze van der Zee in zijn New Magic Breeze': "Wij willen ook almaar sneller. Want wij willen winnen". (foto-s gpd> Het gedurfde lijnenspel van de 'New Masic Breeze9 De New Magic Breeze een jongensdroom. Zelfs Lloyd Foster, van.de Royal Wes tern Yacht Club en een van Engelands grote zeilrace-autoriteiten, is nu gevallen voor het gedurfde lijnenspel dat Wytze van der Zee in zijn 'New Magic Breeze' heeft toegepast. Hij heeft zich zelfs al la ten ontvallen dat daarmee eindelijk de weg van een nieuwe avontuurlijke ont wikkeling in het ontwerpen van de mo- nohull is ingeslagen. Als zodanig is er wel degelijk sprake van een bijzondere Nederlandse doorbraak in het nog altijd exclusieve milieu van de internationale zeezeilerij. Zout Het is nog niet zo lang geleden dat dit na drukkelijk anders lag. Het mocht dan waar zijn dat wij te boek stonden als een volk met zout in het bloed, beroemd en berucht door onze langdurige suprema tie in de internationale handelsvaart op de zeven zeeën, maar onder dé zeezeilers van betekenis telden wij niet mee. Ook al omdat er thuis achter de duinen en dij ken weinig thermiek voor was en men eenvoudig niet massaal warm kon lopen voor een nautische prestatie van beteke- 1 In ieder geval past de vergelijking van onze koene solozeiler, de caféhouder Bertus Zijdenbos, die na een eenzame monstertocht rond de wereld slechts werd opgewacht door wat naaste familie leden en enkele stamgasten. De terug keer daarentegen van de energieke En gelse kruidenier A'lec Rose na zo'n mara thon in de thuishaven van Plymouth, werd een ongekende gebeurtenis. Van naar schatting een half miljoen belang stellenden hebben er velen tot aan hun knieën in het water gestaan om de plaat selijke pikbroek-bij-uitnemendheid te huldigen. Zijn op slag beroemde Lively Lady is vereerd als een relikwie, en de sympathieke Alec Rose werd tot grote instemming van heel de natie door de ko ningin tot ridder geslagen. Sir Alec Rose is een van de vele zeehel den in het land waar het nog altijd moge lijk blijkt om beroemd te worden in het spoor van de allergrootste, Lord Horatio Nelson. Het land ook waar deze zomer weer tienduizenden in Greenwich aan de Theems langs de tentoonstelling 'De Muiterij op de Bounty' lopen, het grote heldenverhaal van de gevreesde kapitein William Bligh die 200 jaar geleden door de muiters van boord werd gezet. Met achttien lotgenoten in> een wankele en lekkende roeiboot voltooide hij een ,monsterstocht van 3618 zeemijlen in 41 dagen. Eieren Zo ver reiken onze zilte hartstochten niet. Het mag dan waar zijn dat Arthur van Schendels fregatschip 'Johanna Ma ria' door de jaren heen recordhouder is geweest op de examenlijstjes van Neder landseliteratuur. Nog steeds geloven ve le Jan de Hartog-fans dat er weer een nieuwe zeeman wordt geboren als de stormbal rukt aan de semaforen, en het' spetterende geluid van gebakken eieren in de pan zich vermengt met de schorre, schokkerende schaterlach van een meeuw. Maar van een massale nationale belangstelling voor de zeevaart in het al gemeen en het zeezeilen in het bijzonder is geen sprake. Maar wat niet is kan komen. Per slot van rekening zijn wij nu ineens eeh van de snelst groeiende golfsportlanden, ter wijl het nog maar een paai; geleden is dat je op z'n minst voor uitslover werd uitge maakt als je met een bont geblokte golf- broek op straat vertoonde. Er zijn teke nen dat er ook in ons nautische gebeuren veranderingen op komst zijn. Op de kracht van vooral de grote brui ne chartervloot heeft Nederland nu de grootste armada Van grote zeilschepen in Europa. Berekend is bovendien dat zo'n 400.000 Nederlanders regelmatig met ei gen boten gaan zeilen. Sinds de specta culaire overwinning van Conny van Riet- schotens 'Flyer' in de laatste rond-de-we reld-race van Whitbread is ook voor het zeeracen meer belangstelling gegroeid. En naast Wytze van der Zee behoren Dirk Nauta, Ties van Os en Henk Beze- mer tot een groepje Nederlandse topzei lers met internationale faam en beteke- Er komt waarschijnlijk al dit najaar, betaald door de overheid en het bedrijfs leven, een groter zeilend zeeschip in de Nieuwe Eendracht; een driemast-schoe ner van 59,40 meter lengte en 1047 vier kante meter zeil. In Amsterdam is men alweer druk bezig met de 'Sail' van vol gend jaar. Sponsors Naarmate de belangstelling groeit komt er ook meer thermiek voor sponsors uit het bedrijfsleven. Deze hulp is onont beerlijk voor de peperdure ontwikkelin gen in de grote zee- en oceaanraces. In Amerika en vooral Frankrijk en Groot- Brittannië is dat sponsoren de laatste ja ren sterk toegenomen. Een logische wis selwerking met de sterke populariteit van de zee- en oceaanraces aldaar. Voort durend gevoed ook door de televisie, die met documentaires over en reportages van de zeilraces hoge kijkcijfers haalt. In Nederland zijn of waren tot nu toe maar drie echte zeilrace-sponsors. Phi lips met de 'Innovator', Equity and Law die de schepen van Dirk Nauta sponsort, en de Nederlandse Middenstands Bank die een aanzienlijk bedrag stopt in het grote avontuur van de 'New Magic Bree ze'. Compleet met een zeilvaartspecialist als Jack Litjens om via public relations het hoogste rendement uit de sponsoring te halen. Zo veel mogelijk binnen de regels van het spel in de zeezeilerij, waar het open lijk reclame maken door sponsors nog steeds met taboes omgeven is. De NMB heeft daarom vrede met de naam 'New Magic Breeze', maar wil uiteraard z'n be trokkenheid wel uitdragen. En kijkt dus zeker naar wat er voor de sponsoring te rugkomt. Wat moet een bank nu met een revolu tionair zeilschip dat aan races meedoet? Jack Litjens heeft met deze vraag geen moeite. "Het gaat hier om een bank die het meedenken uitdraagt. En gevoelig is voor hogere technische ontwikkelingen. Dat is een goed bindmiddel voor de klan ten, want daaronder bevinden zich ook werven en jachtbouwers. En tegelijk is er de vrije publiciteit waarin de naam kan worden genoemd. En dat gebeurt al meer dan vroeger. De regels zijn al wat afgezwakt omdat de internationale zeil vaart meer en meer een vrijstaat wordt. Bovendien moet je altijd bedenken dat zo'n schip als de New Magic Breeze een jongensdroom kan zijn; het begin van een loopbaan van een actieve zeezeiler". door Haye Thomas Vijftig jaar is de ondernemende Fries, maar onveranderd bezeten van scherpe zeilschepen die door verregaande veranderingen en aan passingen in hun ontwerp alrrr sneller kunnen varen. Achterstand Jack Litjens geeft toe dat de sponsoring van het Nederlandse zeezeilen nog steeds in de kinderschoenen staat. En nog een grote achterstand heeft op bij voorbeeld de Fransen, die een hele infra structuur voor de sponsoring van het grote watergebeuren hebben. Maar het is al beter dan het was. In de haven van Ply mouth, bij de start van de grote Round Britain and Ireland Race, heeft de NMB z'n internationale vlag gehesen. In strak samenspel met de boot waar het van ko men moet: de 13,7 meter lange 'New Ma gie Breeze', scherp in de boeg, vol in de flanken met z'n grote uitlopende tanks waaruit men het water kan overpompen naar de windkant van het schip voor meer stabiliteit. In dit commerciële samenspel varen Wytze van der Zee en zijn navigator Henk Bezemer onder extra druk rondom de Britse eilanden. Want succes is een eerste vereiste. De sponsor blijft het za kelijk bekijken. Maar in het avontuurlijke tekenbrein van Wytze van der Zee groeien al lang de contouren van een nieuw en groter schip, een 60-voeter nu. Nog meer ge durfd in het lijnenspel en nog meer op de kracht van een vermetele tuigage. Maar gebaseerd op de kennis van de New Ma gie Breeze met z'n telescopische boeg spriet, z'n geraffineerde 'loefbijtertje', het ophaalbare hulpzwaardje onder de boeg en een kiel waarvan de diepgang onder water gevarieerd kan worden. "Je moet hem zien als een bolide in de auto- racesport, die ontworpen is om harder te kunnen rijden. Wij willen ook almaar sneller. Want wij willen winnen". Uit de mond van de gepekelde Fries uit Harlingen klinkt dat ook als een be lofte. Op 2 september gaat de vijfde 'Whit bread Round The World' van start. Aan deze negen maanden durende zeilrace over de wereld nemen 24 jachten deel. Broer en zus Edwin en Tanja Visser uit Enkhuizen maken deel uit van de avon turiers die de schepen zullen beman nen. De tocht van ruim 60.000 kilome ter geldt als de langste en zwaarste zeil race ter wereld, ,die de deelnemers langs streken voert waar een normaal mens zich niet waagt. Waar ijzige kou heerst en waar de wind zijn adem in houdt en de bemanningen bijkans als barbecue-vlees geroosterd worden. Maar de Whitbread is ook doorzet tingsvermogen, teamwork, afzien, vooral veel afzien, en bovenal knap zee manschap. Edwin (23) en Tanja (27) Vis ser uit Enkhuizen zullen deze vijfde Whitbread Round The World race aan den lijve ondervinden. Edwin op het enige Nederlandse schip van de vloot, de 'Equity Law II'. Tanja scheept zich in op de "Maiden Great Britain', ëen Engels schip waarvan de beman ning alleen uit vrouwen bestaat. De start van deze tocht om de wereld mag dan nog ver weg lijken, de voorbe reidingen zijn al een jaar aan de gang. Voor broer en zus draait momenteel al les om trainen, trainen en nog eens trai nen. En niet alleen aan boord. Ook bui ten de boot wordt het lijf stevig onder handen genomen. Hardlopen, kracht training, en dat alles in een strak trai ningsschema. Eeh dergelijke, race vraagt immers niet alleen het uiterste van het materiaal, ook de mens moet tot ver over zijn grenzen gaan. Twee leden uit één familie in zo'n ra ce is al uniek, maar daarnaast is Tanja de eerste Nederlandse vrouw die mee doet aan deze zeilrace om de wereld. dat met vrouwen doen. Op de andere boten is voor ons geen plek. Zo simpel is dat. Ik was op de hoogte van dit 'vrouwenproject'. "Vorig jaar tijdens mijn vakantie liep ik de manager van de Maiden Great Britain tegen het bjf. Via hem ben ik in contact gekomen met de schipper, Tra cy Edwards. Aanvankelijk stond ze niet te juichen. Ze had de bemanning al compleet. Ik heb toen aangeboden om te helpen bij het opknappen van de boot. Schuren, schilderen, dat soort klussen. Het klikte meteen met de an dere meiden. Al vrij snel vroeg Tracy of ik mëe wilde met de Whitbread. Ik heb even geaarzeld. Op dat moment hadden we nog helemaal niet met elkaar ge zeild. Maar na de eerste echte vuur proef wist ik het zeker, ik moet mee. De andere bemanningsleden komen uit Engeland, Amerika en Frankrijk. Ik ben de enige Nederlandse". Elk bemanningslid heeft tijdens de race eigen taken. Edwin is zeilmaker en tevens verantwoordelijk voor de gang van zaken op het voordek. Ook Tanja neemt de zeilmakerij voor haar reke ning. Daarnaast is ze fotograaf en neemt tandartsspullen mee, voor het geval er kiezen getrokken moeten wor den. Meedoen aan een race als de Whit bread is zeker geen vakantie. Niet al leen vraagt het fysiek en geestelijk ont zettend veel van een bemanning, er heersen ijzeren wetten aan boord. Je verschuilen achter een ander is er niet bij. Iedereen is direct verantwoordelijk voor zijn eigen werk. Op de Equity Law is de bemanning verdeeld over twee ploegen. Elke ploeg is in de nach telijke uren vier uur en overdag zes uur in touw. En dat maand na maand, na maand. De vrouwen hanteren een iets ander systeem. Die leven in een ritme In het woordenboek van de wed strijdzeiler zal men tevergeefs zoeken naar het woord 'luxe'. Tijdens de race Is de zee het reservoir waaruit men water put om zich te wassen en de tanden te poetsen. Zoet water is er slechts om te drinken en om er sobere maaltijden mee te bereiden. Alleen tijdens de stops worden de deelnemers in de watten ge legd. Als de risico's ter sprake komen, valt er even een stilte. Edwin: "Je weet waar je aan begint. Met name de gebieden rond Kaap Hoorn, de zuidelijkste punt van Zuid-Amerika, zijn gevaarlijk. Dat is het gebied van de 'roaring forties', ge noemd naar de 40ste breedtegraad. Daar stormt het bijna altijd. Het water is rond het vriespunt en je moet oppas sen voor ijsbergen". Tanja knikt. Ook zij weet wqar ze aan begint. "Als je daar overboord gaat is het afgelopen. In water van die tempe ratuur gaat het licht binnen een minuut uit. Ook moet je oppassen voor bevrie zingsverschijnselen, Die omstandighe den dwingen je scherp te blijven. Dat is van levensbelang". Over één ding zijn beiden het eens. De Whitbread verandert een leven in grijpend. Tanja: "Negen maanden lang leef je met heel andere waarden. Deze tocht verandert je leven ingrijpend. Je gaat volgens mij veel meer relativeren. En je kunt problemen veel beter aan. Daar ben ik van overtuigd". LEO VAN GELDEREN "Met een knik in de schoot, dus wat ruimer in de wind, is hij razendsnel". Hij zegt het met een beminnelijke glimlach, de blik glijdt dromerig langs de mast en de stagen omhoog naar de strakke blauwe hemel boven Plymouth. De architect Wytze van der Zee uit Harlingen aan boord van zijn revolutionaire ontwerp: de 'New Magic Breeze'. Na twee jaar nog steeds een grote belofte in de verdere ontwikkeling van de zeilende monohull. ifJtiiN i """"""M» >i f Kaap Hoorn overboord (foto GPD) Elke bemanning die hieraan begint moet geestelijk tegen een behoorlijk stootje kunnen". Tanja bewandelde een iets andere weg. Net klaar mét haar studie tand heelkunde lijkt een tandartspraktijk vooralsnog erg ver weg. "Tijdens mijn studie heb ik de grootst mogelijke moeite gehad om mijn gedachten erbij te houden. Elk moment dat ik weg kon zat ik in Engeland, waar de boot ligt. Nee, een echt bewuste keus is deze 'vrouwenboot' niet geweest. Als je als vrouw de Whitbread wil zeilen moetje gaat is het afgelopen". Hoe komen ze in deze wereld van zeilgi- ganten terecht? Edwin: "Het klinkt misschien simpel, maar gewoon dom weg door te solliciteren. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat zowel Tanja als ik bijna vanaf onze geboorte zeilt. Mijn vader is een fanatiek wedstrijdzei ler, en ik weet niet beter of we gingen mee. Ik ken Dirk Nauta goed, dus dan schiet je al lekker op. Vraag is dan nog of je in een team van tien mensen past. Iedereen ondergaat een uitvoerige psy chische test. Dat geldt niet alleen voor de bemanning van de Equity Law.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 35