Prinsentuin, oase van
rust in stadse lawaai
Fietsen kun je alleen in Drenthe nog
Picknick aan water
in Veenewouden
Historie ligt voor 't oprapen in Deventer
Oudste gebouw in Friesland
Lebuïnuskerk oudste
gebouw Overijssel
PAGINA 8
DINSDAG 11 JULI 1989
UIT IN EIGEN LAND
Om te genieten hoeft je niet naar het buitenland, Nederland is ook heel mooi.
Elke provincie heeft wel iets aantrekkelijks.
Of je nu een liefhebber bent van lekker eten, of dat je op zoek bent naar oude liedjes en
verhalen er is altijd wel iets van je gading.
Op deze pagina wat suggesties voor mensen die graag ronddwalen in oude pandjes.
Op zoek naar het oudste gebouw in Groningen, Friesland, Drenthe en Overijssel.
Brugstraat 24, het oudste pand van Groningen.
Middeltjes tegen droes of
klauwzeer. Al lang vergeten
recepten voor oogwater of
gorgeldrank. Kousenverf van
kort na de oorlog. In een
oeroud winkeltje aan de Lage
der A, hartje Groningen, is dit
allemaal nog te koop.
door
Anja Kruise
Op nummer 4 opende in 1849 ene
F.A. de Jonge de deuren van zijn
drogisterij. De oppervlakte van het
winkeltje is niet veel groter dan een
voorkamer. De naam en faam was
daarentegen groot, met name bij
veeboeren uit de wijde omtrek. De
drogist maakte de originele smeer
seltjes en drankjes allemaal zelf.
Met de hand geschreven recepten-
Het wegenstelsel wordt in het
algemeen beschouwd als de
beste graadmeter voor de
ontwikkeling van een land.
Hoe meer wegen en vooral hoe
breder, hoe groter de
vooruitgang. Denken we.
Maar wie de moeite neemt om
op een zomerdag een
fietstocht door Drenthe te
makën, is daar niet meer zo
zeker van.
door
Jan Haverkate
Het Drentse wegennet is naar he
dendaagse normen negentiende
eeuws. Veel smalle klinkerstraatjes
met prachtig bomenrijen erlangs.
boeken vermelden de in deze tijd
soms bizar klinkende ingrediënten
die hij gebruikte.
Tegenwoordig wordt het adres
aan de Lage der A voornamelijk ge
raadpleegd voor huisdieren, al
wordt ook de, meestal schuchter ge
stelde, vraag naar een speciaal poe
der voor zweetvoeten nog wel eens
gesteld. De bijsluiter is mondeling:
"Elke dag een theelepeltje in de sok
en twee maal daags als je erge last
hebt".
De huidige eigenaar is trots op al
zijn prachtige vijzels, de Spartaanse
zitbank tussen de orginele houten
toonbanken, de twee ouderwetse
gapers in de etalage, de etiketten en
antieke porseleinen potten met op
schriften van artikelen die niet
meer in de handel zijn. Maar ook
hier maakt nostalgie plaats voor
commercie. Over een tijdje wordt
de drogisterij verhuurd als verga
derzaaltje. Het zaakje is in ieder ge
val geopend op zaterdag van 10 tot
Vanaf de weggetjes weidse verge
zichten over heidevelden, bossen
en akkers. En overal, weggedoken
achter glooiende zandruggen,
brinkdorpen waar in jaren nooit iets
is bijgebouwd. Negentiende eeuws,
inderdaad, maar...wat een rijkdom,
wat een rust, wat een ongereptheid.
Fietsen blijft de mooiste manier
om het landschap te verkennen.
Echt moe word je er niet van en de
snelheid van voortbewegen is in
volmaakte harmonie met het op
namevermogen van onze zintuigen.
Fietsen gaat snel genoeg om je on
derweg niet te vervelen, maar ook
weer niet zo snel dat de schoonheid
van het landschap aan je aandacht
ontsnapt. Fietsen is een vorm van
voortbewegen die past bij negen
tiende eeuw.
Uitzondering
De pest is alleen dat er in ons land
Oudste gebouw
van Drenthe
Het Romaanse kerkje van Anloo is
het oudste gebouw in Drenthe. De
kerk wordt voor het eerst in 1139 in
een oorkonde genoemd waarin de
bisschop van Utrecht aan de
Plechelmuskerk in Oldenzaal het
recht verleent om de kerkelijke be
lasting van de parochie Anloo te in
nen. De kerk van Anloo is nog een
stuk ouder dan die oorkonde. Uit op-
gravingen kan worden afgeleid dat
de voorloper van het huidige ge
bouw uit de achtste eeuw dateert.
Het kerkje van Anloo speelt in de ge
schiedenis van Drenthe een belang-
16 en donderdag van 18 tot 21 uur,
en voor wie het treft soms op andere
tijden.
De drogisterij is een van de vele
fraaie panden waarlangs de uiterst
onderhoudende stadswandeling
voert. De plattegrond is verkrijg
baar bij de VW, vlak bij de Grote
Markt en de Martinitoren, waar de
ongeveer twee uur durende tocht
begint en eindigt.
Hoewel wij van nagenoeg alle ver
melde, merendeels historische at
tracties onderweg genoten, sprong
één er wat ons betreft bovenuit. Dat
was de Prinsenhof, met het park bij
het vijftiende eeuwse voormalige
fraterhuis, waar later de Friese stad
houders zetelden. Midden tussen
het stadse lawaai is de tuin (met ex
cuses voor het cliché) een oase van
rust. De netjes aangelegde grind-
paadjes leiden langs even proper
aangelegde bloemperken. Een cle
matis op leeftijd slingert zich wel
lustig over een prieel. Keurig ge
knipte buxushaagjes, die de letters
W en A (van Albertina Agnes en
stadhouder Willem Frederik) en
twee kronen vormen, worden over
schaduwd door een eeuwenoude
kastanjeboom. Tussen de rij innig
met elkaar verstrengelde lindebo
men prijkt een uit 1731 daterende
zonnewijzer.
Waarschijnlijk zullen kleine kin
deren hier snel uitgekeken zijn. In
dat geval kan pannekoeken eten in
het 'Pannekoekschip' uitkomst bie
den. Deze tweemast klipper ligt in
het Schuitendiep, niet ver van de
Prinsenhof.
Voor wie het wat chiquer wenst,
is het aan de Oude Boteringestraat
hoek Broerstraat gelegen .Grand
nog maar zo weinig landschap over
is om leuk doorheen te fietsen. De
enige uitzondering is Drenthe. Op
school leerden we vroeger dat
Drenthe onze armste provincie was,
maar het is maar wat je armoe
noemt. De armoede van toen is in
elk geval de rijkdom van nu gewor
den en wat dat betreft zijn er maar
weinig provincies die bij Drenthe in
de schaduw kunnen staan.
Een van de mooiste gebieden in
Drenthe is de streek rondom Anloo,
zeg maar de driehoek tussen Assen,
Veendam en het Zuidlaarderrneer.
Alleen de namen van de dorpen al:
Eext, Annen, Schipborg, Zeegse,
Taarlo, Balloo, Anderen. Oudemo
len. Een sprookjesschrijver had ze
kunnen bedenken. En zo mooi als
de namen klinken, zo mooi zien ze
er ook uit.
De eerlijkheid gebiedt wel te zeg
gen dat het sprookje een keerzijde
rijke rol. Daar kwam vanaf de vroe
ge middeleeuwen elk jaar op 19 au
gustus de zogeheten Loflijke Etstoel
van Drenthe bijeen, een soort be
stuursorgaan dat zich geleidelijk
ontwikkelde tot het hoogste rechts
college van het gebied. Nergens in
Europa kende men een dergelijk sys
teem van boerenrechtspraak. In
1791 heeft het gerechtshof in Assen
die functie overgenomen.
Ook vandaag nog speelt de kerk in
het sociale leven van Anloo een voor
name rol. Dagelijks om twaalf uur
wordt door schoolkinderen de klok
geluid, een gebruik dat nog stamt
uit de tijd dat de boeren op het land
met klokgelui werden gewaar
schuwd dat het etenstijd was. Ook
bij rouwtrouw en brand klinkt de
klok nog altijd over het land.
café Forum' misschien een idee. In
deze brasserie in art déco-stijl wor
den de voortreffelijke broodjes in
stijl geserveerd.
In het verlengde van het Schui
tendiep liggen de zogenaamde Spil
sluizen. De eb- en vloedkaden date
ren uit de tijd dat de stad nog een
open verbinding met de zee had. De
vele statige gerestaureerde panden
in dit stukje Groningen, een aantal
met windhaantjes in de vorm van
een schip, herinneren aan de toen
malige bewoners. Kennelijk rijke,
heeft. Doordat er in de kleine Drent
se dorpen nooit is bijgebouwd, zijn
de jongeren in de loop der jaren
weggetrokken. In dezelfde periode
nam de werkgelegenheid in de agra
rische sector af en werden de leeg
komende woningen en boerderijen
vaak opgekocht door mensen van
buiten. Soms als tweede woning.
Zelfbewuster
Voor de middenstand en voor de
scholen in de dorpjes was dat een
ongunstige ontwikkeling, maar
daar staat tegenovèr dat het de klei
ne Drentse dorpen wel een stuk
zelfbewuster heeft gemaakt. Ze
hebben in 1975 een belangenvereni
ging opgericht die zich met succes
inzet voor de leefbaarheid van de
kleine kernen. Het Drentse platte
land maakt daardoor allesbehalve
een verpauperde indruk.
Dat geldt al helemaal niet voor
het gebied rond Anloo, dat voor de
nabijgelegen steden Assen en Gro
ningen als recreatiegebied altijd al
een grote betekenis heeft gehad.
Bijzonder karakteristiek in het ge
bied rondom Anloo is het stroomdal
van de Drentse Aa, een van de
laatste vrijwel ongeschonden beek
dalen van Nederland. Welke fiets
route je rond Anloo ook neemt, de
Drentse Aa zul je onderweg min
stens een paar keer oversteken.
Het totale stroomdal heeft een op
pervlakte van 3600 hectare waarvan
2300 hectare bestaat uit halfnatuur-
lijke graslanden die worden afge
wisseld en begrensd door houtwal
len en grote bos- en heidecom-
plexen. In 1965 heeft het stroomdal
van de Drentse Aa een beschermde
status gekregen en vanaf die tijd
zijn grote delen van het gebied aan-
maar toch ook dankbare handela
ren, getuige het opschrift op een
van die huizen: "God geve dat ick
hier in vrede schuilen mach en also
ontgaen des werelts donderslach".
Wellicht minder bekend is dat
Groningen zich sinds kort heeft ge
stort op het kanovaren. Overal in de
provincie zijn kano's voor een of
meer dagen te huur om in alle rust
en al spelevarend de tientallen ka
rakteristieke dorpjes eens van een
andere kant te leren kennen. In to
taal is zo'n 850 kilometer vaarwater
voor kanovaarders uitgezet.
gekocht door de overheid en in be
heer gegeven aan Staatsbosbeheer.
Bijna 1800 hectare stroomdal is op
dit moment in handen van het rijk.
Herstel
In het huidige beheer streeft Staats
bosbeheer naar herstel van de varia
tie aan landschapstypen die tot om
streeks 1900 door landbouwkundig
gebruik zijn ontstaan. Net als vroe
ger wordt het gras van de natte wei
landen gemaaid en als hooi afge
voerd. Doordat er niet wordt be
mest, ontstaat een voedselarm
milieu waarin oude plantensoorten
die elders al lang zijn uitgestorven,
nieuwe kansen krijgen.
Vooral in het voorjaar veranderen
de weilanden langs de Drentse Aa
in een waar bloemenparadijs dat
herinneringen oproept aan oude
schoolplaten uit de tijd van J.P-
.Thijsse. Precies het landschaps
beeld dat kenmerkend was voor Ne
derland tot aan het begin van deze
eeuw en dat behalve in Drenthe vrij
wel overal verloren is gegaan of aan
getast. Een fietstocht door Drenthe
is om die reden meer dan alleen een
aangename vorm van tijdspasse
ring. Het is tegelijk een sprong te
rug in de tijd.
Hoewel het niet persé nodig is, is
het toch het beste om een kaart van
het gebied mee te nemen. Het VW-
kantoor in Anloo, gevestigd in de
prachtig gerestaureerde boederij de
Homanshof. heeft ze in voorraad.
Fietsen huren in Anloo kan niet,
maar op het VW-kantoor zal men u
graag de adressen in de buurt ver
tellen waar dat wel kan. Als u ook
nog een dag uitkiest waarop de zon
schijnt, voorspellen wij u een fiets
tocht die u nooit zult vergeten.
Het gebied rond Veenwouden
leent zich bij uitstek voor een
pauze langs een bosweg of een
picknick aan het water. De
omgeving combineert het
sfeervolle van het Friese
Wouden-gebied en het weidse
van de aangrenzende
noordelijke kleistreek. Geen
.spectaculaire' attracties
maar wel volop natuurschoon,
een behoorlijk aantal
historische
bezienswaardigheden, en veel
rust.
door
Ingrid Bosman
Veenwouden, een van de dorpen
die samen de gemeente Dantuma-
deel vormen, kan bogen op de enige
bewaard gebleven 'stins' in de pro
vincie. Aan de Hoofdstraat staat dit
vierkante torengebouw dat oor
spronkelijk als verdedigingswerk
dienst deed en sinds enkele jaren
onderdak biedt aan de VW en een
Oudheidkamer. Het pand dat aan
de toren is 'vastgeplakt' wordt ge
bruikt als cultureel centrum.
Oudheidkamer
Beheerder Steenhuis gaat de bezoe
kers in de Oudheidkamer graag
voor langs de bonte collectie, onder
wijl in hoog tempo verhalend over
de geschiedenis van de Friezen: Be
halve een collectie oude wapens -
geschonken door een plaatselijke
verzamelaar - zijn in de Oudheidka
mer onder meer hoofddeksels, ge
bruiksvoorwerpen, geborduurde
letter- of merklappen en terp
vondsten te zien. Maar ook 'curiosi
teiten', zoals een houten propeller
van een vliegtuig dat in 1911 bij het
dorp neerstortte en een even origi
nele als doeltreffende stembus.
Waterrecreatie
Hoewel Veenwouden zelf weinig
heeft van de bekende Friese water
sportplaatsen is er volop wateF on
der handbereik. Met 'passende' re
creatiemogelijkheden. In Broek-
sterwoude en Veenwoudsterwal,
beide op een steenworp afstand,
zijn kano's te huur waarmee de (be
schermde) natuurgebieden kunnen
worden verkend. Meertjes, vennen
en vaarten die hun illustere namen
als Smeerpot, Zwarte Broek en
Looden Hel geen eer aan doen.
Elektroboot
In het bijna .popperige' Veenwoud
sterwal liggen bij de aanlegsteiger
van café 't Doke Lok behalve kano's
ook waterfietsen, roei- en fluister
boten met een milieuvriendelijke
elektromotor.
Voor 15 gulden krijg je een uur
lang zo'n fluisterboot mee, en dat is
net voldoende om een rondje te ma
ken langs het natuurgebied de Sip-
penfennen. Mocht de picknick
mand toch thuis zijn gelaten: eige
naar Van Zwol van het café annex
botenverhuur serveert eventueel
een eenvoudig maal.
Armoede
De toerist die zich beperkt tot een
oppervlakkige kennismaking zal
zich moeilijk kunnen voorstellen
dat armoede vroeger het dagelijks
leven bepaalde in dit gebied. Maar
aan de Koopmansweg 11 in het nu
welvarende Zwaagwesteinde staat
nog wel een zogenoemd woudhuis
je dat aan dat schrijnende verleden
herinnert.
Contrast
Voor een schril contrast zorgt een
ritje naar Veenklooster, een goeie
tien kilometer van Veenwouden. In
het museum Fogelsangh State, een
.uijthof* van het Fries Museum,
waan je je met een beetje fantasie op
visite bij een van de (adellijke) fami
lies die er ooit hun domicilie had
den. In het huis zijn onder meer
schilderijen, meubels en voorwer
pen tentoongesteld uit de familie
verzameling Hora Siccama, een ge
slacht dat eeuwenlang een belang
rijke rol vervulde in de Fries-Gro
ningse contreien. Enkele vertrek
ken ademen een sfeer alsof ze nog
steeds bewoond zijn. In elk geval
houden de Hora Siccama's en ande
re vooraanstaande lieden wier por
tretten de wanden sieren een
(streng) oogje in het zeil. Het bos bij
Fogelsangh State biedt volop moge
lijkheden voor wandelingen, waar
voor in het museum routebeschrij
vingen verkrijgbaar zijn.
Hoe het gewone volk vroeger zijn
brood verdiende is te zien aan de
overkant van de straat, in het agra
risch museum De Brink. Een rijke
collectie gereedschap en werktui
gen geven een beeld van het werk
dat er gedaan moest worden, van de
veenafgraving tot de aanleg van de
zeedijken, van de oogst tot de huis
houding.
Een kerktoren zonder kerk. Zo ziet de schierstins van Veenwouden er op het
eerste oog uit. Maar hoewel in het vierkante torengebouw vroeger monni
ken domicilie hielden is de stins eigenlijk nooit voor religieuze activiteiten
gebruikt. Ze deed dienst als verdegigingswerk.
Stins is Fries voor steenhuis. De toevoeging schier aan het gebouw in Veen
wouden verwijst volgens beheerder Steenhuis naar de Cisterciënzer
monniken die het complex in 1429 verwierven. Zij stonden, vanwege hun
grijze schierepijen bekend als schiere monniken.
In 1580 verlieten de monniken hun uithof in Veenwouden, waarna de to
ren werd verkocht aan een weduwe die er ging wonen. Omstreeks 1750 ver
rees naast de toren nog een woonhuis.
Rondom de toren groeit typische .stinzenflora': uitheemse plantensoorten
die door de monniken c.q. kasteelbewoners van de kruistochten werd mee
gebracht en het bij de stinzen goed bleken te doen. De toren is te bezichtigen
van dinsdag tot en met zaterdag van 10-12 en van 14-17 uur.
In de Oudheidkamer toont de beheerder graag de verzamelde schatten en
vertelt over de geschiedenis van de Friezen. (foto gpd>
Oudste gebouw
in Groningen
Het oudste pand van de provin
cie Groningen is vermoedelijk
Brugstraat 24 in de hoofdstad.
Op het adres Brugstraat 24 zijn
het Noordelijk Scheepvaart- en
Tabaksmuseum ondergebracht.
Het Gotische huis is waarschijn
lijk ontstaan na een verbouwing
in de 15de eeuw. Het is een van
die grote koopmanshuizen uit de
tijd dat de Groningse handel flo
reerde en de stad als een stad
staat regeerde over de omliggen
de landstreken. Kort na 1600
vestigde zich een bierbrouwer in
dit pand. Het bleef bijna twee
eeuwen lang een bierbrouwerij.
Een bezoekje aan het -'s maan
dags gesloten!- Noordelijk
Scheepvaart- en Niemeyer Ta
baksmuseum (Brugstraat 24)
zal bij kinderen vast en zeker in
de smaak vallen. Op het door
twee stenen toegangspoorten
omsloten binnenplaatsje voor
het museum staat een gerestau
reerd schip-in-ruste.
Het 'hart' van Deventer. Zo wordt de (van ouds
her hervormde) Grote of Lebuïnuskerk vaak aan
geduid. Niet zo vreemd natuurlijk want dit
fraaie kerkgebouw staat in het centrum van de
stad. Maar ook in ander opzicht is de Lebuïnus
kerk het 'kloppend hart' van Deventer. De kerk
wordt namelijk voor de meest uiteenlopende eve
nementen gebruikt.
Zoals voor beiaard- en koor concerten, maar ook
voor sociale evenementen. Scholen reiken er di
ploma's uit en vieren er jubilea, ondernemingen
houden er congressen, tentoonstellingen en be-
drijvencontactdagen, er zijn mogelijkheden voor
festiviteiten en lunches en de Lions Club houdt er
elk jaar 'Een Avondje Lebuïnus' voor een of ander
goed doel.
Er is dus vrijwel alles mogelijk in dit prachtige
monumentale bouwwerk dat dateert uit het jaar
1040. Daarmee is deze kerk het oudste nog be
staande gebouw in Deventer. In 1040 werd de eer
ste steen gelegd voor de kerk. Daarvoor stond op
deze plaats een houten kapel, in 765 gebouwd
door de Engelsman Lebuïnus die van daaruit
zijn zendingswerk begon onder de Saksen.
In de loop der eeuwen ontstond aan het Grote
Kerkhof een kerk waar de Deventernaar eigenlijk
niet omheen kan. Zo ingeburgerd is deze in het so
ciaal-maatschappelijk leven van de stad. De kerk
is ruim-honderd meter lang en veertig meter
breed. De toren zo'n 60 meter hoog. Wie de moed
heeft om 213 treden te beklimmen wordt beloond
met een prachtig uitzicht over de stad en het
fraaie rivierenlandschap van lJssel.
de andere kant de ene karakteristie
ke gevel na de andere. Vooral zo
mers is het op deze promenade aar
dig vertoeven. ^let Wellepad is dan
voor een deel ingericht als terras.
Watersporters die dat ook willen
kunnen hun vaartuig aan de kade
afmeren.
Maar ook de oude binnenstad is
een bezoek meer dan waard. Het he
den en verleden gaan in Deventer
hand in hand en dan met de nadruk
op het verleden. Een zeer rijk verle
den, gezien het grote aantal histori
sche gebouwen en de verscheiden
heid daarvan. Kerken, musea, ar
chieven, bibliotheken en koop
manshuizen: de hanzestad Deven
ter heeft behalve het Middeleeuwse
stratenpatroon heel wat getuigen
uit vroeger eeuwen. Dat alles past
prima bij de hedendaagse bouw
werken en voorzieningen zoals een
modern winkelcentrum, kleurrijke
discotheken, bars en restaurants.
De sfeer van 'vroeger' is deson
danks onmiskenbaar aanwezig.
Die specifieke sfeer komt ook tot
uitdrukking tijdens een wandeling
door de stad langs een groot aantal
historische bezienswaardigheden
en karakteristieke plekjes. Daar
voor maken we gebruik van een
route die door de Deventer VW is
uitgezet. De wandeling gaat over
een afstand van vier kilometer en
neemt ongeveer anderhalf uur in
beslag. Het vertrekpunt is het VW-
kantoor gevestigd in een oud koop
manshuis op de Brink. Direct daar
naast staat de Waag; een fraai bouw
werk uit 1528. Vroeger speelde dit
gebouw een belangrijke rol in het
handelsleven van de stad. Momen
teel doet de Waag dienst als onder
komen van het Gemeentelijk Muse
um. Eén van de twee Deventer mu
sea die in de Nederlandse top 12
voorkomen. De andere is enkele
tientallen meters verderop gelegen
Speelgoed- en Blikmuseum. Samen
zijn deze musea goed voor zo'n
80.000 bezoekers per jaar.
In het recentelijk gerestaureerde
gemeentemuseum neemt de histo
rie van Deventer (uiteraard) een
grote plaats in. De kelder bevat een
expositie over de stadsontwikke
ling; van de eerste nederzetting tot
het recente verleden. Niet alleen
boeiend maar ook leerzaam dank zij
de heldere teksten bij het tentoon
gestelde materiaal zoals een antieke
keuken, zilver, aardewerk en fiet
sen. Tot 21 augustus zijn er
vondsten te zien van een opgraving
op het Burseplein.
Ook in het Speelgoed- en Blikmu
seum neemt de geschiedenis een
belangrijke plaats in: van het speel
goed welteverstaan. Trekker is een
complete collectie mechanisch
speelgoed dat anno 1989 nauwelijks
nog te krijgen is. Behalve het me
chanisch speelgoed zijn er ook pop
pen, toverlantaarns en tinnen fi
guurtjes te bewonderen. Er is zelfs
een grote treinenzaal met zowel an
tieke als moderne treinen. Van 1 juli
tot en 17 september loopt er de ex
positie van kinderserviesjes. De
openingstijden: dinsdag tot en met
zaterdag van 10-17 uur en zondags
14-17 uur.
Middelpunt van het verderop ge
legen Bergkerkplein is de Berg
kerk. Een van oorsprong Romaanse
kruisbasiliek gebouwd tussen 1198
en 1209. In de 15e eeuw werd de
Bergkerk een laat-gotische basiliek.
De aanpassing van de torens ge
beurde rond 1500. In de jaren zestig
en zeventig is de kerk gerestau
reerd. Vandaag de dag wordt de
kerk vaak gebruikt voor culturele
doeleinden.
De route voert ons vervolgens
door de straat Achter de Muren. De
ze straat loopt dus buiten de oude
stadsmuren maar binnen de nieu
we. Doorlopend zien we op een bin
nenplaats de Munter, toren.
Dat Deventer een stad van druk
kers was, en trouwens nog steeds is,
wordt duidelijk in de Bursestraat.
Voor het Stadskantoor liggen ijze
ren platen met tekstflarden ter her
innering aan het feit dat dit een om
geving van drukkers was. Iets ver
der, op de hoek van de Polstraat,
vinden we een stenen boek. Dat her
innert eraan hoe E. Kluwer zich
daar als uitgever vestigde. Zijn be
drijfje groeide uit tot een van de
grootste uitgeversconcerns van Ne
derland.
Wie Deventer zegt, denkt aan
koek. Vanzelfsprekend:
Deventer is een koekstad bij
uitstek en als zodanig ook
bekend in den lande. Maar
Deventer is natuurlijk meer
dan alleen Bussinks koek en
hoe al die andere koeksoorten
ook mogen heten. En ook meer
dan alleen de stad van de
kunstijsbaan en de Eagles.
Wie de IJss^lstad met een
bezoek vereert komt daar al
gauw achter.
door
Alphons Weierink
Deventer is vooral bekend om zijn
meer dan prachtige IJsselfront.
Vanaf de uiterwaarden van de rivier
heeft de bezoeker een schitterend
uitzicht op de grillige, maar uiterst
fraaie gevelpartijen langs de water
kant. Vanaf de Al is dit panorama
IMBï' jipC' I slechts van verre en gedeeltelijk te
iff Mi. fifi 2ien maar wie over de 'oude' weg
IRI f vanaf Apeldoorn Deventer binnen-
misP^ ^^lirrni komt, rijdt er als het ware tegenaan.
tEen wandeling over de IJsselka-
..iï.Lï. (jg js zeer aan te bevelen. Wie over
het lager gelegen Wellepad loopt
De grote of Lebuïnuskerk is het oudste gebouw van ziet aan de ene kant het traag stro-
Overijssel. (Foto gpdi mende water van de IJssel en aan
