OEKEN Minnenden als marionetten Het hobbyisme in columns Waugh's onderhuidse rancune LITERATUUR Amos Oz geeft somber beeld hedendaags Israël 'Golven' van de Chinese schrijver Bei Dao 'Mitla Pas' van Leon Uris een meeslepende roman Overzicht Engelse poëzie Frustraties over een scheiding en onvoorstelbare passiviteit sassssfiffiSSMs; DONDERDAG 29 JUNI 1989 Het leuke van Evelyn Waugh (1903- 1966) is zijn vertrouwelijkheid. Hij is geen schrijver die je toeblaft of aan je kop zeurt. Hij slaat een arm om je schouder en begint te vertel- Een fijngevoelige, elegante, nomische en sociale neergang. Het geestige man. Maar in zijn verhalen landgoed kan zichzelf met moeite dingen, de bedruipen en daarom klinkt het niet onaannemelijk als Brenda aan- naar Londen vertrekt te gaan studeren. In werkelijkheid heeft ze een affaire Eve- met de alom geminachte nietsnut je te John Beaver. Het draait uit op een scheiding, klinkt een zwaarmoedige, moralisti sche ondertoon door die langzaam maar zeker steeds luider wordt. Je kondigt dat merkt het nauwelijks, omdat er voortdurend wat te lachen valt. Maar zodra het verhaal uit lyn Waugh er niet meer is misleiden met zijn humor en bestu deerde nonchalance, dan merk je met Brenda als eisende partij het. Niet erg hoffelijk van-hem, haar eer te redden. In ruil voor dit maar literatuur en hoffelijkheid gebaar zal zij een geringe alimenta- gaan nu eenmaal niet samen. tie eisen. Blindelings vertrouwend 'Een handvol stof, vertaald door op Brenda's erewoord pleegt Tony, Bas Heijne, gaat over een jong echt- onder toeziend oog van een stel i zomin als Brenda's schuld wordt gestraft. Zoals het een goed mora list betaamt, bewerkstelligt Waugh eerst een aan sentiment grenzende sympathie voor het slachtoffer, om fatsoenlijke compositie der hem vervolgens - gedreven lijkt het wel door een gemene onderhuidse - meedogenloos te laten alles wat hij varen had of geleerd had te v__ wachten, slechts een onopvallend, vallen, te verwaarlozen voorwerp was, dat ergens op de toilettafel was zoekge raakt". paar, Tony en Brenda Last, dat rustig bestaan leidt op het landgoed Hetton. De jaren van weelde, schit tering, macht en verkwisting zijn leefde Tony gehuurde detectives, overspel met hoertje uit een nachtclub. Waugh schrijft: "Een maand Het wordt erger. Brenda houdt zich niet aan haar woord en eist nu, met de bewijzen van Tony's over spel op tafel, een alimentatie die hem dwingt zyn landgoed op te ge ven. Het verlies van zijn oude waar den treft Tony zonder enige genade. Met zijn traditionele hoffelijkheid valt hij ten prooi aan de moderne moraal vén ieder voor zich en God allen. En nog is zijn lij- 'Black Box', het laatste boek van Is- raëls bekendste auteur Amoz Oz, is een briefroman. Een klassiek genre Men kan hieraan allerlei conclu- dat zo nieuw leven is ingeblazen. We lezen de correspondentie tussen een vrouw in Jeruzalem en haar ex- man die als hoogleraar in de Vere nigde Staten werkt. Andere schrij-1 sies verbinden. Bijvoorbeeld dat voor 'goede' mensen op deze wereld geen plaats is, dat niemand zich de stommiteit kan veroorloven on schuldig te zijn, dat de moderne tijd ge, op geld beluste opportunist. Boaz, de ontaarde zoon, is een hulk. Geleidelijk aan worden de rollen echter omgedraaid. De onaangena- me personen worden iets sympa thieker. Alex, die aan kanker lijdt, komt terug naar Israël om daar te sterven. Aan Boaz heeft hy zyn nge te hard is, te lelijk voor gevoelige vrouw is hertrouwd, haar vijftienja- mensen. Ook het satanische 'i give a sucker erin door. Evelyn Waugh had een hekel aan en. Het kan dus zijn dat hij ge- zijn lezers wilde zijn: de onderwijzer met wie de vallen landhuis gegeven, dat de jon- (archieffoto) voorgoed voorbij i leeft een periode v wereld die plot- densweg niet ten einde. Engeland be- seling van zijn vaste orde was be- Het zal duidelijk zijn dat Tony's politieke, eco- roofd. Het was alsof de hele redelij- onschuld niet wordt beloond, net- uitg. Bert Bakker. In het nawoord bij de roman 'Gol ven' van de Chinese schrijver Bei Dao schrijft vertaler Maghiel van Crevel dat de jonge generatie schrij vers in China op dit moment wor stelt met de opbouw van een vol wassen, moderne, Chinese litera tuur. De Culturele Revolutie en de tien jaar chaos hebben zulke diepe wonden geslagen dat dit e spanningen kost. vermoord. Xiao Ling draagt een groot verdriet met zich mee, dat Het verhaal zelf, een nogal drama- haar niet in staat stelt nog in de lief- tische liefdesgeschiedenis, vind ik de te geloven. Als Xun het over'wij' niet erg boeiend. Je kunt het bijna heeft, wijst ze hem terecht. Wat zijn niet meer zeggen, nu de echo de nekschoten nog in de wereld na galmen, maar het is allemaal wel zeer zwaar op de hand. Dao is zeket goed geen schrijver die de ernstige zaken loren des levens op een luchtige manier weet te behandelen, zodat ze dus des te harder aankomen. En wat dat moderne betreft, dat moet dan hem de gevolgen geweest zijn dissidente gedrag? Hij leeft toch nog, hij heeft het toch redelijk hij heeft toch niemand ver niet alleen talent nodig maar ook ge- al schuilen in de structuur i loof in de kracht van het woord e i de Een rivaal van Xun duikt op in de figuur van Bai Hui, een jongeman die in de Chinese penose respect af dwingt door'zijn wrede optreden, gouden zelfvertrouwen. Met de miserabele bruikt zijn af en toe mooi, i i. Want de beelden die Dao ge- hartje heeft. Met deze verworpene situatie die in China heerste en nog heerst zijn deze zaken niet dik ge zaaid. Het woord is maar al te vaak leugenachtig gebleken en zelfver trouwen verdwijnt snel als er een mitrailleur op je wordt gericht. Maar de roman van Bei Dao zou vol gens de vertaler toch een goed voor beeld zijn van de wederopleving i de Chinese literatuur. hebben toch vaak ook iets geijkt-poëtische waarmee de oude re generatie Chinese schrijvers ons wist te charmeren. De opzet van 'Golven' doet vage lijk denken aan het werk van Faul kner. Net als deze soms deed, plaatst Dao de namen van de perso- het woord zijn of der aarde voelt Ling zich eigenlijk meer verbonden. Maar uiteindelijk bekent ze toch haar liefde aan Xun. De liefde tussen deze twee men sen is een hoogst serieuze aangele genheid. Het is de laatste strohalm waaraan ze zich kunnen vastgrijpen in een wereld waarin corruptie, haat, chantage en manipulatie van de medemens aan de orde 'Golven' i e de belevenissen worden verteld dag zijn. Ze zitten elkaar niet i redelijk geslaagde boven de korte hoofdstukjes. In het Het boek geeft óns een goed inzicht in de manier waarop jonge begin leest dat wat moeilijk, r zeventig met elkaar omgingen. Arg- teld door de verschillende perso- n ten opzichte van elkaar e dodelijk pessimisme zetten de toon. Hoe kan het ook anders in een land Dao vertolkt wat zij denken als de alwetende verteller. Yang Xun, een jongeman die tijdqps de Culturele Revolutie zijn politieke overtuiging enkele ja- het bezit hebben bloem al als staatsvijandig kon wor den aangemerkt. Zoiets nutteloos gevangen heeft gezeten, maakt den marionetten natuurlijk ook behoorlijk vervelend worden in een roman, maar van de hyper-intelligente cross-talk van deze twee geliefden werd ik toch af Nu zijn en toe ook wat melig, Ze krijgen iets gekunstelds, ..0haar zuster, een oudere break' klinkt advocaat die de belangen van de hoogleraar behartigt én enkele inci dentele briefschrijvers. De brieven van de professor, Alex, en zijn ex-vrouw Ilana vorm- PETER BEKKERS den de spil van de roman. De aanlei ding lijkt eenvoudig. Ilana schrijft Een handvol stof, Evelyn Waugh, Alex, zeven jaar na een onprettige I scheiding voor de rechtbank, om fi nanciële steun voor hun zoon Boaz, die voor galg en rad dreigt op te groeien. Gaandeweg blijkt ze niet alleen gedreven door moederlijke bezorgdheid: Ilana is nog steeds geobsedeerd door Alex. En omdat deze obsessie wederzijds is, ontwik kelt zich een machtsspel tussen bei den. 'Black Box' is niet alleen een be schrijving van een netwerk van re laties, emoties en strategieën die de briefschrijvers aan de dag leggen. De roman geeft ook een visie op het land Israël. Alex vertegenwoordigt samen met Ilana en in mindere ma te de advocaat het Israël dat Oz het meest dierbaar is. Het milieu van functies in het leger hebben gehad, de kolonisatie van de bezette gebie den afkeuren en walgen van het fa natisme van hun orthodoxe landge noten. Exponent van deze laatsten is Michel, een kleine man die de bij bel als richtsnoer voor het dagelijks leven gebruikt en liberale intellec tuelen en Arabieren haat. Nogal zwart-wit allemaal, maar de grote kracht van 'Black Box' is dat Oz volstrekt niet met zo'n sche ma heeft gewerkt. Michel is een in telligente en sympathieke man die aanvankelijk wel eens een huishou delijk taakje op zich neemt. Alex is een giftige, gemene intellectueel. Ilana toont zich een gehaaid mani pulator. De advocaat Sackheim is het prototype van een onbarmharti- gen in korte tijd opknapt. Hij leeft daar met een hippie-kolonie zoals in de oude kibboetsim. De levensfilo sofie van de jongen is een nieuwe primitieve, formulering van oude kibboets-idealen. Ieder in zijn waar de laten, geen mening opdringen aan anderen, werken voor je dage lijkse behoeften en genieten van het leven. De orthodoxe Michel wordt ont maskerd. Ondanks zijn sympathie ke trekjes heeft hij één fundamente le fout: zijn onwrikbare levensover tuiging. Aan de hand van zijn per soon wil Amos Oz laten zien dat fun damentalisten niet alleen het ver stand hebben ingeleverd, maar uit eindelijk ook hun hart. De verschillende personages ko men door een persoonlijke stijl vol ledig tot hun recht. De lezer herkent onmiddellijk wie het woord voert. Alex is pedant, ironisch, provoce rend, filosofisch. Ilana lyrisch, spontaan, sensueel. De advocaat schrijft in een vlotte-jongens-onder- mekaar-stijl. 'Black Box' is evenals Oz' vorige liberale intellectuelen ver dwijnt. De conservatieve kleine man met zijn Arabierenhaat, seksis me, pulpmedia en Groot-Israël-as- piraties neemt het land over. In al zijn boeken pleit Oz voor herleving van de oude kibboets-idealen die ooit uitgingen van het vreedzaam naast elkaar leven van verschillen de mensen. De 'zwarte doos' die wordt geana lyseerd is dus niet alleen die van een huwelijk dat schipbreuk heeft gele den. Oz onderwerpt ook de zwarte doos van een vernietigde cultuur aan een onderzoek. AUGUST HANS DEN BOEF natuurlijk wel allebei in tellectuelen, maar de boog kan, zo lijkt mij, toch niet altijd gespannen kennis met Xiao Ling, r zijn ideëen over de Chinese s de schrij- staan. In rampzalige tijden kan boek. Is zoiets een typisch Euro pees verschijnsel? CEES VAN HOORE ouders door het bewind zijn menleving anno 1973 wil vertolken. beetje humor soms even verlichting geven. Ik trof dat niet aan in Dao's journalistiek wat de achtertuin voor de gemiddelde gepensioneer de: een plek van grenzeloos hobby- Hoe het zo ver is gekomen, uitgeschreven. Wethouder Y. strui- publiekelijk geblunderd. Er dreigt belzieke kletsmeier met kippedrift' Elfstedentocht te worden die inktvingers krijgt feit is het: je kelt ken naar een onderwerp. Dan put stoffig zedenschan- hij uit een rijke kennis en schrijft kunt geen krant meer openslaan of daal. De paus zingt hoogstpersoon- stukjes die de actualiteit hooguit als hoogstheilige carnavalskra- aanleiding hebben. In deze bundel zijn het, wat mij betreft, vooral de stukken over Shakespeare die indruk maken. je wordt aangestaard doop het ge laat van een columnist(e), die ons ker" wel even zal vertellen ja, wat? In Dit citaat feite harken negen van de tien afkomstig uit column. Want ook Van Amerongen lumnisten wat meningen van de behoort tot het legioen. Sinds enige Over diens dag bij elkaar om die te verkopen tijd schrijft hij wekelijks schrijft Van als levensfilosofie. In het ergste geval schrijven ook nog over wat er om huis haard gebeurt. (Het oliestel lekt, het want zo gaat dat: stukje in NRC/Handelsblad. Die kundig columns zijn inmiddels gebundeld dertoon verschenen bij de Arbeiderspers, dochtertje heeft haar eerste lumnist een portefeuille vol heeft, den gesproken, het wil in bed niet dient er nog een bos te worden lukken de laatste tijd.) gekapt omdat er een boekje moet komen. Van Amerongen vormt wat de dat betreft geen uitzondering. Toch heb ik zijn bundel, 'Een klei ne dondersteen' geheten, met ple zier gelezen. De reden is eenvoudig: Van Amerongen op z'n best is hele maal geen columnist. Dit lijkt ver dacht veel op een retorische truc: beweren dat columnisten niet deu gen en dan uitleggen waarom die ken. Wat natuurlijk wel een verma- ene wel goed is omdat hij geen co- kelijk gezicht blijft, lumnist is. WIM BRANDS Maar het is mijns inziens-de waar heid: als Van Amerongen één Opa gunt de lezer een kijkje keuken. Het lijkt wel alsof talloze hoofdredacteuren in Nederland niet meer beseffen dat de krant er in de eerste plaats is voor nieuws en achtergronden, niet voor de privé- besognes van een columnist(e). Zo las ik enige tijd geleden in de ze krant een column van mevrouw Pinnenberg, die haar stukje aldus begon: "Mijn huisgenoten zijn ver trokken naar het strand. Er ligt een lange, stille zondag voor me, een dag die ik zal gebruiken om te schrijven. Maar het wil nog niet erg lukken". En zo kabbelt het maar door. Het zal u niet verbazen dat Pinnenberg halverwege haar gebabbel met twij- fels ten aanzien van de column op Sommige boeken zijn Amerongen zoals het hoort: vak met een permanente on- /an enthousiasme dié maakt datje na lezing direct de ver zamelde werken van de Engelse grootmeester uit de kast wilt pak ken om die nog eens te herlezen. Er kleeft eigenlijk maar één be zwaar aan het korte-baan-werk van Van Amerongen. Hij rent zichzelf soms voorbij in zijn enthousiasme. Er zijn momenten waarop hij te jo lig, te barok schrijft; momenten waarop Van Amerongen nog het meeste weg heeft van een kunstrij der op de schaats die na een dubbe le salto nog een driedubbele wil i Een kleine dondersteen, Martin va zijn stokpaardjes berijdt - klassieke Amerongen, uitg. De Arbeiderspers. Sinds 1939 bestaat de 'Spiegel van de Nederlandse poëzie'. Enkele ja ren geleden besloot men bij uitgeverij Meulenhoff een reeks vergelijk bare bloemlezingen met buitenlandse dichtkunst op de markt te bren gen. Het eerste boek in die serie was de 'Spiegel van de Duitse poëzie', vorig jaar verscheen de 'Spiegel van de Griekse poëzie'. Nu is de Engel se poëzie aan de beurt. Elizabeth Mollison en Henk Romijn Meijer zijn de samenstellers van de 'Spiegel van de Engelse poëzie' uit de gehele wereld. Het terrein van hun bloemlezing is zo uitgestrekt dat ze twee delen nodig hebben. Hun overzicht van de oude Engelstalige poëzie zal later verschijnen, nu kwam het boek met de dichters van deze eeuw uit. Inderdaad zijn dichters uit de hele wereld vertegenwoordigd. Bij voorbeeld Ökot p'Bitek uit Oeganda, de in Hong-Kong geboren Christopher Reid, de uit India afkomstige Ramanujan, David Rubadiri uit Malawi, de Nigeriaanse Nobelprijswinnaar Wole Soyinka. Ook werd poëzie uit meer voor de hand liggende gebieden als Ierland, Cana da, Australië en Nieuw-Zeelaijd gekozen. Maar Engeland en de Vere nigde Staten hebben in de bundel toch een zwaar overwicht gekregen. De dichters die de meeste aandacht hebben gekregen zijn T. S. Eliot, Wallace Stevens, Ezra Pound, Elizabeth Bishop, Robert Lowell, W. H. Auden, Yeats, John Berryman, Dylan Thomas, Larkin, Sylvia Plath, Roethke, Williams, Marianne Moore en James Merrill. Er bestaan tal van bloemlezingen uit de moderne Engelstalige poë zie. Deze Spiegel verdient het daarnaast een plaats te krijgen. Niet al leen omdat het de enige uitgave is waarin Nederlandse vertalingen zijn opgenomen, maar ook vanwege de originele keuze. De gedichten in deze bundel lezend, lijkt het soms of je heel goede Nederlandse gedichten aan het lezen bent. Dat ligt niet aan de samen stellers, maar aan hun onderwerp. De hedendaagse Engelstalige poëzie doet inderdaad in veel opzichten aan die van ons denken. Experimen ten worden geschuwd, verhalen gaan boven de vorm. HANS WARREN Eliza- Met 'Mitla Pas' heeft Leon Uris op nieuw een meeslepende roman af geleverd. Het zal niemand die de vroegere werken van deze succes volle Amerikaanse auteur heeft ge lezen verbazen dat het Midden-Oos ten opnieuw voor het overgrote deel als plaats van handeling fungeert. Al vele malen in zijn dertigjarige loopbaan als schrijver heeft Uris van zijn intens medeleven met de volkeren in dit hectische deel van de wereld getuigd. In 'Mitla Pas' neemt hij ditmaal zijn lezers mee terug naar het Israël van 1956 dat in bijna blinde woede ten strijde trok tegen een steeds agressiever wordend Egypte. Was deze oorlog voor de Israëlische staat een kwestie van zijn of niet zijn, in feite geldt dat ook voor Uris' hoofd rolspeler: de jonge joodse auteur Gideon Zadok. Een steeds aarze lend mens die zich na een succesvol schrijversdebuut liet verleiden door de lokroep van Hollywood, maar ADVERTENTIE KOOYKER Boekhandels: Breestraat 93.2311 CK Leiden. Tel. 071-160500. leidse Plètn AZL, R.jnsburgerweg 10.2333 AA Letdea Te». 071-160515. de proppen komt. Op zo'n moment van kippedrift denk ik nog ding: weg, weg, weg. Gelukkig omdat beelden in worden opgeroepen die aanspreken. Soms kan je genie- r haar gezin woont. Zij wil r - u u i wn van ccn soepele vertelstijl of der en kinderen weer herenigen heeft mevrouw Pinnenberg het verrassend woordgebruik. Veel jon- als 'kerstkadootje' lokt Robin een goed voorstellen dat het meisje de nah, de hoofdpersoon van het boêk om in één keer uit te lezen. Even lijkt het verhaal wat langzaam d? herkenbaarheid op gang te komen, maar achteraf iüïke mêiisen afhankelijk" maken', al aanspreekt het meisje Robin. Ik kan me door de regelmatig, terugkerende cliches als je mag jezelf niet blijkt dat geheel te passen bij Han- licht gezien: "Ach gut, moeten wij de vinger leggen op de zere plekken in de samenleving? Wat maakt ons ineens zo nobel?" Waarna ze conlu- deert dat ze gewoon haar plekje in de krant wil. Nu maar hopen dat ze logisch blijft nadenken en binnen kort ophoudt. De term kippedrift heb ik gepikt van Martin vai over het legioen nkjes' schrijft: "Hoopvol geren en volwassenen houden van ^an de kinderen naar de kamer van frustratie de scheiding daar zowel artistiek als in zijn privé- leven in de knoop raakte. In een wanhopige poging zijn car rière weer op de rails te krijgen 'vlucht' hij naar Israël, waar hij met de oorlog en een hartstochtelijke liefde wordt geconfronteerd. Om materiaal te vinden voor een nieuw boek sluit hij zich aan bij de Israëli sche paratroepen die in de Sinaï de strijd met de Egyptenaren aangaan. In en om de Mitla Pas vecht Zadok zijn eigen strijd met zijn onzeker heid uit. Leon Uris schrijft niet chronolo gisch, maar begint dicht bij het ein de en laat in een aantal terugblikken de verschillende hoofdfiguren bij elkaar komen. Velen vertellen hun eigen verhaal. Het is niet mijn favo riete opbouw van een roman. Het duurt (te) lang eer men de verban den ziet tussen die ogenschijnlijk los hangende fragmenten uit de ge schiedenis van een joodse gemeen schap. Dat neemt niet weg dat het stuk voor stuk kleine, knap geschreven portretten zijn van families die in de ghetto's van een door vooroordelen verziekte maatschappij met de grootst mogelijke moeite het hoofd boven water kunnen houden. Ze klampen zich verbeten vast aan hun tradities en de daaraan gepaard gaande trots en eigenwaarde. Hun lief en leed vormen de entou rage waarin een weifelaar als Gi deon Zadok op zoek gaat naar een levensbestemming. Hij haat ge weld, maar zoekt de oorlog. Hij houdt van zijn vrouw, maar gaat een relatie aan met een overlevende van de Holocaust. Hij walgt van de Holywoodse weelde, maar laat zich graag en grif betalen. "Ik weet niet zeker of ik wel weet wat ik zoek", definieert hij het gevoel mee de lezer na de laatste bladzijde blijft zitten. De draden van de ver schillende stukjes joodse historie verhalen met actie. Bij enkele boe- Mary. Deze schrikt zich kapot, want haar eigen ouders op een dergelijke ken is niet duidelijk zij realiseert zich dat haar man, die probeert te verwerken. Het haal die volledig passief door het le- gaat. Haar leven lijkt voorgeprogram- boeien. 'Het laat me niet los', ge- haar al jaren mishandelt, binnen- is een poging tot heldendom, terwijl meerd: verloven, bruiloft in het wit, schreven door Pam Conrad en be- kort op de stoep zal staan. Langza- ze zelf stemd voor twaalf jaar en ouder, zo'n boek. merhand begrijpt Robin dat zij een Conrad beschrijft de gebeurtenis- enorme blunder heeft begaan, De ouders van het meisje Robin Amerongen, die zijn gescheiden. Haar moeder be- - 'mannetjes met sluit om een deel van het huis De stijl is soepel, de vertaling goed en de intrige meeslepend. De gevoeligheid begaat, spanning loopt vooral op de problemen zit. Pam kinderen en een levenslange opslui- ischrijft de gebeurtenis- ting in een huis met geraniums. Na BUMJU WÊÊÊKÊWÊÊEÊÊ vanuit het perspectief van Ro- veel moeite doet zij haar ellendige gebeuren. Misschien bestaan derge- bin. Daardoor krijg je sympathie echtgenoot de deur uit, maar ze ijjke types wel, maar ik ken ze niet. Hannah, je moet jezelf zien te red- ilëgeloofëiiet^tat'er iemanTbestaat niëfotge die zo'n droefgeestig gebrek aan ini. gen ln en rond Israel nog met opge" tiatief heeft, die zo dromerig zelfstandig is, die lost. Alles blijft steken in goede be- auS'lë'at «toeüngen. KOOS POST iemand anders te verhuren. In de eind van het verhaal. De dronken zij op naar het NOS-journaal. Waar kamer van de onderhuurster Mary echtgenoot dringt het huis het meisje, dat haar blunder uit weet niet goed wat ze dan moet. In een andere stad huurt ze een kamer en schrijft een brief aan een oud vriendje dat op bezoek komt. Alles klopt in het boek: stijl, t zullen zij het morgen eens over heb- ontdekt Robin een dagboek. De stil- Mary woont binnen op een moment jaar. Hoewel er in dit verhaal weinig taling, opbouw. Maar toch bevalt ben? Gelukkig is er tegenwoordig ie verpleegster blijkt haar dat Robin alleen thuis is. Toch zijn concreets gebeurt, is het toch het i niet en dat komt niet alleen VICTOR FREDERIK Het laat i vert. Ank Ploegsma. Dc geraniumgevangenis. Jutta Rich ter. vert. Jan de Zanger, uitg. Leopold. Nieuwe Uitgaven Non-fiction Omgaan met pony's, Roswitha Wiedijk, Allerlei tips over hoe een pony moet wor den verzorgd. Uitg. Meulenhoff, f 24,50. Lekker weg. Toergidsen die aansluite: bij het gelijknamige KRO-televisiepro gramma. De eerste drie titels gaan over Dordrecht, het Geuldal en Emmen. Uitg. Stam Media, f 14,95. Hilhorst. Geschiedenis van het dagelijks tingschuldigen, uitstel leven van meisjes op rooms-katl pensionaten in Nederland en VI ren. Uitg. Bruna, f 24,90. Diplomacy and Revolution. The sprekken i London Conference of 1830 en the Bel- Nederlandse Spoorwegen. Uitg. Meulen- gian Revolt. J.S.Fishman. Uitg. Chev, f hoff, f 25,-. kwijtschei- matoff uit Afrika: de moord op Dian Fos- De orde veija- sey. het proces tegen voormalig keizer Het alledaagse leven Bokassa, het milieu op het eiland Mada- ambtenaartje 'tragisch 59.50. Nietzsche tatie, Gerard Visser. Uitg. SUN. Gromyko, vijftig jaar wereldpolitiek. _„0De herinneringen van een van de be- Toergidsen die aansluiten kendste Sovjetpolitici. Uitg. Spectrum, f Fiction Avalon, Roger Zelazny. De eerste twee delen i/it de Amber-serie van deze scien- ce-fictionauteur. Uitg. Spectrum, f29,90. Het Spoor, l50 jaar spoorwegen Heidegger. Een confron- derland. Rijkelijk geïllustreerd informa- Amber, De negen prinsen/Het tieboek over groei van het spoorwegnet in ons land. Uitg. Meulenhoff. f39,50, na 22 september f59,50. Het verlangen naar de kust, Alain Cor- bin. Wat drijft elk jaar horden mensen er toe om vertier te zoeken aan strand en zee? Uitg. SUN, f39,50. De vrijheid van de wil, Arthur Scho- f 29,50. penhauer en Thomas Mann over Scho- nhauer. Uitg. Wereldbibliotheek, f de da„.WLuc Outers. ThrillerS Okolderesk' be- Totdat de dood kkende aids-epidemie. schreven. Uitg. Dedalus, f 29,90. Het zijn lange dagen, Luc Boudens. De verveling in een provinciestad als Kortrijk. Uitg. Nijgh 39,90. Oog om oog. Essays van Simt auvoir. Uitg. Goossens, f 29,50. Op eigen hand, sam. Hannemieke Terug r r huis, en andere verhalen. e de Be- boorteland Zuidafrika. Uitg. An Dekker, 9,50. Bij de zusters op kostschool, Marieke matief boekje Thomas de leugenaar, Jean Cocteau, uitg. Goossens, f 9,50. Verhalen uit Canada. Gekozen door Charles Forceville, August Fry en leop Bruisende verhalen. Zee en strand in de wereldliteratuur. Verhalen van o.a. Biesheuvel, Roald Dahl. Marquez, Wol kers. Uitg. Meulenhoff, f 25.-. Tallhover. De geschiedenis van een staatsdienaar. Hans Joachim Schadlich. Uitg. Meulenhoff, 39,50. Gedichten beth George. Uitg. Bruna, f 29,90. De apostel. Norman Garbo. Een man Van Ditmar, f bestrijdt op eigen houtje de Newyorkse criminaliteit. Uitg. Spectrum, f 39,90. Jeugdboeken Koosje, Yvonne Kroonenberg. Een meis je wil maar één ding: paardrijden. Uitg. Meulenhoff. f24,50. Langzaam, zo snel als zij konden. Nieuwste bundeling van de veel geroem de dierenverhalen van Toon Tellegen. Uitg. Querido. De Nachtboerderij, Peter Smit. Noord- Een tafel in de wind, Theo van Baaren. Holland is geen saaie provincie. Er ge- Uitg. Meulenhoff, f29,50. beurt van alles. Uitg. Leopold, f 24,90.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 25