PORT
spoor;tv
Maassen kampioen in ruziesfeer
Veteraan Spaan brengt
Asser publiek in extase
Schwantz haalt wederom eindstreep niet
Wervelende show Joegoslavië
MAANDAG 26 JUN11989
PAGINA 13
bijlage leidsch dagblad
Verhoeven: 'Ik ben geflikt door eigen ploeg'
Verrassende
zege Timman
ROTTERDAM - Jan Timman en
John van der Wiel hebben het Rot
terdamse Wereldbeker schaaktoer
nooi met beide handen aangegre
pen om orde op zaken te stellen bin
nen respectievelijk de internationa
le en de nationale schaakhiërarchie.
Timman werd met zijn fraaie eind
zege (score 10'/: uit 15) hernieuwd
kandidaat voor de bezetting van
plaats nummer drie op de wereld
ranglijst. Tevens maakte dit resul
taat de 38-jarige Amsterdammer
duidelijk favoriet in de komende
match tegen Jonathan Speelman,
die als inzet een plaats heeft in de fi
nale van de kandidatenmatches om
het wereldkampioenschap. Leide-
naar John van der Wiel bereikte te
midden van de wereldtop een uit
stekende score van 8 uit 15 en weet
zich daardoor in ons land voorlopig
weer de onmiskenbare nummer
twee achter Jan Timman.
John van der Wiel was zaterdag
avond in het Rotterdamse World-
Trade center uiteraard in zijn nop
jes met het behaalde resultaat. Niet
alleen realiseerde hij min of meer
voor zeker zijn uitgangspunt om als
beste invitatiespeler van de serie uit
de bus te komen, maar bovendien
zorgde hij op termijn ook voor een
flinke opleving in zijn wat terugge
lopen Elo-rating. Hetgeen ook voor
al van belang was om niet binnen af
zienbare tijd achterhaald of over
vleugeld te worden door bijvoor
beeld de aanstormde 'youngster' en
plaatsgenoot Jeroen Piket. Een ge
geven waar de 29-jarige Leidenaar
overigens niet te zwaar aan wenst te
tillen: "Als het met mij voor de wind
gaat, dan mag het met een ander
ook goed gaan. Het lijkt mij slechts
een prima zaak voor het Nederland
se schaken, dat er een aantal andere
spelers duidelijk in opkomst zijn.
Het gaat er toch allereerst om hoe ik
mijzelf op de internationale rang
lijst ontwikkel. Mijn streven is nog
altijd om eens de magische grens
van 2600 ELO-punten te doorbre
ken".
Na een voorzichtige start met di
verse remises geraakte Van der Wiel
in het GMA-toernooi opmerkelijk
goed op dreef. Een zege op Portisch
werd gevolgd dooreen remise tegen
Karpov (een partij waarin opmerke
lijk genoeg beide partijen zetherha-
ling negeerden) en vervolgens zeges
op Short en Ehlvest. De Leidenaar
over die sterke periode: "Vooral
met mijn zege op Short was ik erg in
mijn nopjes. Die is met wit nauwe
lijks te verslaan. Maar op zichzelf
was de slachtpartij tegen Ehlvest
natuurlijk het fraaist. Zo'n kans
krijg je niet gauw op dit niveau. Te
gen Karpov herhaalde ik slechts de
zetten met het doel tijd te winnen,
ik wist dat hij toch geen remise zou
claimen. Daarna stond ik zelfs even
wat beter, maar na een wat mindere
zet van mijn kant was remise toch
onvermijdelijk. In mijn laatste twee
partijen nam ik met remise genoe
gen, al heb ik het tegen Hjartarson
nog wel geprobeerd, maar dat pakte
haast nog verkeerd uit".
Tevreden
Even tevreden als Van der Wiel was
uiteraard Jan Timman. Hij won met
zijn toernooizege een geducht aan
tal Elo-punten terug en kan de halve
finale van de kandidatenmatches
(waarin grootmeester Gyula Sax
hem als secondant zal bijstaan), met
vertrouwen tegemoet zien (Van der
Wiel: "Maar hij zal toch wel moeten
oppassen voor de tactische grillen
van Speelman"). Timman was de
eerste om te beamen dat hij de zege
mede aan de spectaculaire inzin
king van vice-wereldkampioen
Anatoli Karpov (die drie verliespar-
tijen op rij boekte) had te danken:
"Karpov's fout was dat hij na zijn
fantastische score van 91/2 uit 12 te
veel wou. Normaal zou hij zich heb
ben beperkt tot het consolideren
van zijn koppositie, nu wilde hij
koste wat het kost Kasparov op de
totale ranglijst achterhalen. Nadat
hij in de twaalfde ronde al tot de bo
dem had moeten gaan tegen Sax,
was Karpov uitgeput en probeerde
hij ijzer met handen te breken. Over
mijn eigen spel ben ik uiteraard dik
tevreden. Aanvankelijk liep het nog
niet zo goed, maar de tweede helft
van het toernooi speelde ik erg
sterk".
RUUD DOBBELAAR
maandag
19.00-20.00 SKY: International Motor
sport.
19.10-20.00 Ned 2: Sportpanorama.
19.10-20.40 BBC 2: Tennis: Open Engel
se kampioenschappen op Wimbledon.
20.00-21.00 SKY Tennis hoogtepunten
van het vrouwen-toernooi in Eastborne
21 00-22.00 SKY What a Week week-
21 25-21 55 Ned 3: Sport Studio.
22.00-23.00 SKY Motorracen TT van As-
23.00-00.00 SKY Boksen terugblik op
grote wedstrijden, vanavond Ali tegen
Frazier.
23.10-00.10 BBC 1 Tennis samenvatting
van de Open Engelse tenniskampioen
schappen op Wimbledon.
dinsdag
11.50-14.10 BBC 2: Cricket: Engeland-
Austraiié.
14.35-15.00 BBC 2: Cricket: Engeland-
Australiö.
14.50-17.10 BBC 1 Tennis Open Engel
se kampioenschappen op Wimbledon.
ASSEN (GPD) - Kevin
Schwantz; Amerikaan, jong, extr
overt, winnaar van drie Grand
Prix, liefhebber van golf en schie
ten, is dit seizoen zonder twijfel
de snelste coureur in de 500 cc.
Toch gaat een ander (Wayne Rai-
ney of regerend wereldkampioen
Eddy Lawson) met de wereldtitel
strijken. Er is namelijk altijd wel
iets met Schwantz aan de hand.
In drie GP's haalde de Texaan de
finish niet. In Spanje bijvoor
beeld lag hij in gewonnen positie,
maar kwam ten val.
Zaterdag tijdens de koningsra
ce van de TT van Assen was het al
niet beter. Twee rondjes voor het
einde, met Schwantz in winnende
positie, begaf de motor het. Daar
door kon Rainey met z'n derde
seizoenoverwinning aan de haal
gaan. Rainey heeft nu net zoveel
zeges behaald als zijn landgenoot,
maar staat dankzij z'n regelmaat
in WK-punten een straatlengte
Het zag er allemaal weer veel
belovend uit voor de Suzukirij-
der. Na de derde ronde pakte
Schwantz - hij maakte ook de
snelste trainingstijd - de kop over
Rainey en slechts vijf
reurs konden aanklampen: Rai
ney, Pierfrancesco Chili, Lawson,
Christian Sarron en Kevin Magee.
Na twaalf rondjes moesten vier
man lossen. Alleen Rainey kon
het moordende tempo van
Schwantz nog enigszins bijhou
den. Maar ook de leider van het
WK-klassement moest een gaatje
laten vallen.
Schwantz leek zonder manke
ren op de zege af te koersen. Tot
dat twee ronden voor het einde
zijn motor stilviel en Schwantz in
de berm bleef steken met een ka
potte ontsteking. Hij moest even
wat wegslikken toen een paar tel
len later Rainey voorbij scheurde,
maar - en dat tekent de coureur-
enkele seconden later zwaaide hij
al weer naar het publiek.
Heer
Had Egbert Streuer als een weg-
piraat over het circuit van
Drenthe gescheurd, dan zou niet
Steve Webster, maar hij de zij-
spanrace op zijn naam hebben ge
schreven. Maar de bebaarde
stuurman gedroeg zich in een van
spanning zinderende 59ste editie
van de Dutch TT als een heer in
het verkeer. Daardoor kon het ge
beuren dat Steve Webster zijn
driewieler in de laatste ronde in
de Veenslang voorbij die van
Streuer wurmde. De volgende
keer overweegt Streuer zich niet
temin in de huid van een 'straat
schoffie' te hullen. „Ik denk dat ik
toch een beetje gemener moet
worden. Wat ik daar mee bedoel?
We hebben elkaar tijdens de race
een keer geraakt. Ik wilde er
langs, maar kon dat niet omdat hij
de ruimte blokkeerde. Dat moet
niet weer gebeuren".
Jury neemt
Knol uit strijd
RHEDEN (ANP) - Nederlands
en Olympisch kampioene Moni
que Knol heeft gisteren haar na
tionale titel (Leontien van Moor-
sel werd haar opvolgster) niet
kunnen verdedigen. Knol werd
al in de tweede van de tien ron
den uit de strijd genomen omdat
zij na pech een wiel had aange
nomen van ploeggenote Karin
Schuitema. Het kampioenschap
is een individuele wedstrijd
waarbij onderlinge materiaal
hulp niet is toegestaan. De jury
paste simpelweg de reglemen
ten toe.
De kampioene en de onmis
kenbare favoriete ontplofte bij
na toen haar de onverbiddelijke
beslissing werd meegedeeld.
Peddelde vervolgens naar de fi
nish en berustte in die paar toe
ristische kilometers.
..Ik heb er gewoon niet bij na
gedacht. In een valpartij werden
een paar spaken uit mijn wiel
gereden. Karin was onmiddel
lijk zo loyaal haar voorwiel te ge
ven. Het is een routinegebaar uit
ploegwedstrijden, hoewel ik
het, geloof ik, nooit eerder bij de
hand gehad heb. Ik werd
meteen gepakt. Reglement is re
glement. De jury doet ook zijn
werk".
Winst op valreep in 125cc-klasse
ASSEN (GPD) Toen het Wilhelmus over de Drentse hei schalde, kreeg Hans Spaan het plotsklaps
te kwaad. „Ik moest even een paar keer flink slikken. Als je daar op het podium staat en het volkslied
wordt voor jou gespeeld, dan word je vanzelf sentimenteel, of je wilt of niet". Met de Nederlandse
driekleur in de hand had de 30-jarige Castricummer even daarvoor zijn ereronde gereden, Ameri
kaans chauvinistisch toegejuicht door een uitzinnige mensenzee.
RHEDEN (GPD) Nico Verhoeven vloekte, Frans Maassen haalde zijn vreugdetranen
boven, en Jan Raas zei met een kalme logica, dat dit dus het wieier-ABC was. Het NK prof-
wielrennen 1989 in drie gedaanten neergezet. Of: hoe de titel van de ene ploegmaat bij een
andere terecht kan komen.
De Tilburger Verhoeven spaarde zijn mond niet, toen hij eenmaal, bitter teleurgesteld
over zijn uiteindelijke kleurloze vijfde plaats, zijn hart kon luchten. Op 40 km van de finish
in de aanval gegaan, maar 12 km voor de streep meedogenloos ingerekend door toedoen
van Andere Superconfexen. In opdracht van ploegbaas Raas.
Verhoeven: „De titel is me ontsto
len door mijn eigen ploeg. Ik weet
wel hoe het komt: ik heb zaterdag
geweigerd een jaar bij te tekenen,
en dan wordt de titel je niet meer ge
gund. Ik zeg waarop het staat, al rea
liseer ik me, dat ik daarmee de Tour
wel kan vergeten."
Raas schrok zichtbaar van de uit
latingen van één van zijn, door de ja
ren heen trouwste werknemers.
„Het is niet zo, dat ik Verhoeven het
kampioenschap heb willen ontne
men. Het was de situatie van de
wedstrijd, die me tot die beslissing
noopte. Natuurlijk, ik had liever ge
had, dat hij zijn contract wél had
aanvaard, al heb ik er begrip voor
dat hij mijn aanbieding naast die
van anderen wil leggen. Maar als het
niet Verhoeven, maar bijvoorbeeld
Solleveld was geweest, die wél
heeft getekend, dan had ik op Solle
veld ook laten rijden."
De situatie, met nog vier ronden
van acht kilometer te gaan: Verhoe
ven had eerdere vluchter Peter
Hoondert gelost, en begon met drie
kwart minuut voorsprong aan een
solo naar het ogenschijnlijk zekere
wielergoud. Achter hem maakten
acht man zich los uit een groep van,
pakweg twintig, waarin sprinters
als Van Poppel en Pieters.
ABC-tje
Verhoeven, uitdagend: „En wie za
ten er in die eerste groep achtervol
gers...?" Het antwoord was: Breu-
kink, Lammerts, Ducrot, Dekker,
Manders en zijn SC-maats Tolhoek,
Solleveld en Maassen. Verhoeven:
„Toch niet per se sprinters, hè..?"
Raas gaf zijn trio voorin echter het
sein achter Verhoeven voluit door
te stomen, „omdat ze nu eindelijk
Van Poppel en Pieters kwijt waren,
en dan ben je gek, als je ze nóg eens
de kans geeft terug te komen. Jam
mer voor Verhoeven, maar het
moest zo. Een ABC-tje. Wie er wint
maakt mij niet uit, maar het moet er
wel een van ons zijn."
De voorsprong van Verhoeven
slonk met de kilometer. De Berkel-
Enschotter werd twee ronden voor
tijd ingehaald, en op zo'n vijf km
van de streep zonder pardon inge
ruild voor Frans Maassen. Iemand
met wèl een handtekening onder
zijn contract voor 1990, en net even
meer het winnaarstype dan Verhoe
ven. Al was het NK dit seizoen dan
pas zijn eerste.
De zoveelste bittere pil voor Ver
hoeven, toch al voor het ongeluk ge
boren, door pech achtervolgd, dit
jaar alleen al opgezadeld met meer
net-niet-gehaalde FICP-punten dan
met reële cijfers.
Frans Maassen kon de sores van
Verhoeven begrijpen, maar rede
neerde, onwetend nog van de gal
die Verhoeven na afloop spuide, net
als Jan Raas: „We waren als ploeg
numeriek het sterkst in de finale,
hadden de opdracht Van Poppel en
Pieters te elimineren. Het maakte
het er wat makkelijker op, toen Van
Poppel plotseling voor Breukink
ging rijden, maar je weet maar
nooit. Toen zijn we ombeurten gaan
demarreren, en hebben de groep
van 22 uit elkaar gekregen. Dan is
het logisch datje doorgaat."
Veelbelovend
De 24-jarige Noordlimburger Maas
sen, vorig jaar de revelatie in de
Tour de France (rode trui), had zich
dit seizoen veelbelovend 'geconti
nueerd' in Milaan-Sanremo, waarin
hij het alleen tegen Fignon moest af
leggen. Daarna was hij zeker niet
minder gaan rijden, maar de finis
hing touch bleef uit. Maassen: „Ze
begonnen al weer te zeuren: Maas
sen is ook naar de kloten." Maar,
Raas: „Hij begon alleen verkeerd te
rijden. Aanvallen op het verkeerde
moment, zich te snel willen bewij-
Het gevolg was, dat Maassen, vo
rig jaar goed voor 11 individuele ze
ges, en op het moment van het NK
al op 6, nu nog altijd op 0 stond.
Raas: „Maar kwaliteit tel je niet al
leen af uit een zegelijst. Ik heb hem
in de Dauphin; dingen zien doen,
die maar weinig anderen kunnen.
En ook in de Ronde van de Mijn-
valleien, vorige week, was hij één
dag weer beresterk."
Maassen had er toen net een tien
daags trainingskamp met Fuchs,
Van Hooydonck en Gölz in Sankt
Moritz opzitten. Om rode bloedli-
Hans Spaan, glorieus winnaar van
de 125 cc, was één dag lang Koning
van Assen. De kleine Noordhollan
der werd van persconferentie naar
persconferentie en van camera naar
camera gesleept. Iedereen wilde hét
verhaal van hem horen. In de heu
vels bij Salzburg begon voor de se-
mi-prof - Spaan werkt twintig uur
per week als automonteur - de victo
rie. Onverwacht schreef hij daar op
4 juni de Oostenrijkse Grand Prix
op zijn naam. „En hier zal het niet
bij blijven," voorspelde zijn mana
ger Jan Huberts toen direct al. De
man die in zijn eindeloos lange,
Heintje Davids-achtige carrière 27
jaar geleden eveneens twee GP's
won (Clermont Ferrand en op de
Oostduitse Sachsenring), kreeg het
gelijk sneller aan zijn zijde dan hij
mogelijk ook zelf zal hebben ver
wacht.
Voor de laatste Nederlandse TT-
overwinning in de 125 cc moeten we
overigens nog dieper in de historie
duiken. Om precies te zijn tot 1948,
toen de vorig jaar overleden Dick
Renooy met zijn Eysink als eerste
over de finish stoof. Hij deed dat
met een gemiddelde snelheid van
98 kilometer per uur; destijds een
sensatie. Eenenveertig jaar later
reikte Hans Spaan tot een gemid
delde van ruim 151 kilometer per
De wedstrijd van zaterdag was er
een om nooit te vergeten. Matig van
start gegaan poetste Spaan zijn ach
terstand op de Italiaan Ezio Gianola
en de Spanjaard Alex Crivillé al in
de eerste ronde geheel weg. Als aan
een onzichtbaar touwtje verbonden
vocht het supertrio ver voor de rest
van het veld een messcherp duel
uit. Drie ronden voor het einde ble
ven Spqan en Crivillé alleen over
nadat Gianola van zijn motorfiets
was gestuiterd. De toen nog leider
in de WK-tussenstand kwam met de
schrik vrij.
Om en om hadden Spaan en Cri
villé daarna de kop. Bij de Stekken-
wal sloeg de Nederlander tenslotte
het beslissende gaatje. „Het was be
paald geen mooie stijl waarin ik
hem voorbij stak, het gïhg haast glij
dend. Maar ik wist dat daar m'n eni
ge kans nog lag. Een dag eerder was
hij daar in de training ten val geko
men en ik had gemerkt dat hij het
op die plaats steeds iets rustiger aan
deed. Ik dacht nergens aan toen ik
hem passeerde, het enige dat ik pro
beerde was in het goede spoor te
blijven. En dat lukte".
Het zweet liep Spaan ook na de race
nog in straaltjes van het gezicht. „Ik
heb het vreselijk moeilijk gehad. Ik
hoorde, voelde en wist dat Crivillé
steeds vlak achter me zat. Maar ik
ben steeds m'n eigen race blijven
rijden. Ik had geluk dat hij twee
ronden voor het einde de kop nam,
daardoor kon ik uitzoeken waar ik
hem voorbij moest gaan. Het was
echt een duel op haren en snaren
tussen ons tweëen. Ik heb vooraf
ook steeds gezegd: 'Als er één gaat
winnen, is het Crivillé'. Ik was ban
ger voor hem dan voor Gianola. Ik
had hem in de laatste meters ook
nog weer naast me verwacht, maar
hij bleef gelukkig weg. Misschien
had hij vanuit de pits het sein gekre
gen dat Gianola gevallen was".
Helemaal vlekkeloos, vertelde
Spaan, was de race voor hem niet
verlopen. „Ik ben onderweg twee
keer van de ideale lijn afgeweken.
Beide keren dribbelde mijn motor
fiets een beetje weg". De druk van
het favoriet zijn had Spaan niet als
een loden last ervaren. „Ik voelde
me daar eigenlijk wel lekker onder.
Pas een uurtje voor de wedstrijd
heb ik me afgezonderd. Ik ben in
m'n caravan gaan zitten, heb me
ZAGREB (GPD) - Voor zover daar
al geen sprake van zou zijn, staat in
elk geval nu vast dat de naam van
Drazen Petrovic 'eeuwig' zal voort
leven in Joegoslavië. Want onder
leiding van dit onbetwiste wonder
kind van het continentale basketbal
nam het gastland voor een uitzinnig
thuispubliek van 8000 man gister
avond in een rechtstreeks duel de
Europese titel over van Grieken
land: 98-77.
Elf jaar lang heeft het basketbal-
gekke Joegoslavië moeten wachten
op dit kampioenschap, het vierde
sinds de invoering van het EK voor
landenteams, in de jaren dertig. De
wijze waarop zij zich ditmaal de
ovale bokaal toeeigenden sprak
meer dan ooit tevoren tot de ver
beelding. In een wervelende show
verpletterden de Joego's hun oppo
nent. die ook in de poule-wedstrijd
al kansloos was..
Drie jaar geleden startte coach
Ivkovic met de voorbereidingen op
dit toernooi. Erkende grootheden
a' Dalipagic, Kicanovic en Deliba-
werden toen bedankt voor hun
diensten. Onder een straf regime
ging hij verder met uitsluitend jon
ge en getalenteerde spelers als Di-
vac, Vrankovic, Paspalj, Kukoc en
de uit het niets gekomen Zdovc. En
natuurlijk beschikte hij daarnaast
over niemand minder dan de onver
vangbare en onvergelijkbare Dra
zen Petrovic.
Die is, nu 25 jaar oud, in dienst
van de Spaanse kampioen Real Ma
drid inmiddels tot volle wasdom ge
komen. Hij meet 1.96 meter, ver
dient met en rond het basketbal
meer dan een miljoen dollar per
jaar, kreeg recerilijk van Madrid-
voorzitter Mendoza een splinter
nieuwe Porsche voor zijn verjaar
dag en speelde op dit toernooi de
sterren van de hemel. Traint dan
ook drie keer per dag, doet dat ze
ven dagen in de week en beheerst
alle onderdelen van het spel tot in
de finesses.
In de finale liet Petrovic op on
dubbelzinnige wijze zien dat niet al
leen hij, maar met hem het volledige
Joegoslavische team, momenteel in
Europa van een klasse apart is. Ti
telhouder Griekenland, dat het dit
maal zonder de steun van zijn fana
tieke aanhang moest doen, werd
zonder een greintje respect behan
deld en vervolgens onder de voet
gelopen. Bij rust al bedroeg het ver
schil 19 punten (54-35). Het was
slechts te wijten aan het feit dat de
thuisploeg iets te snel met het op
voeren van allerlei fantastische
shownummertjes begon, want an
ders had zich een compleet drama
rond de trotse Nick Galis en de zij
nen voltrokken.
Ondanks die hoogstandjes be
droeg het verschil vier minuten
voor tijd 31 punten. Toen vond
Ivkovic het verder wel welletjes. Hij
haalde Petrovic, die met 28 punten
en 10 assists zijn naam en faam
ruimschoots eer aan had gedaan,
onder donderend applaus naar de
kant. Zagreb trilde even op zijn 900
jaar oude grondvesten. Het feest
kon een aanvang nemen.
AD VAN KAAM
Een stijlvolle dunk van de Joego
slaaf Radja. (toto anp>
Frans Maassen wordt de nieuwe nationale kampioen bij de profs. De
overwinning van de Limburger was later inzet van een verhitte discussie,
waarin de ploegmaat van de kampioen, Nico Verhoeven, het middelpunt
Was. (foto ANP)
chaampjes te verzamelen voor de
dagen die komen gaan. „Ik heb daar
alleen maar gemzen en steenbok
ken gezien, en één journalist. Ze
zeggen dat het goed voor je is, op
1600, 2000 meter trainen. Al kwam
ik de eerste dagen in de Mijnvallei-
en niet vooruit. Maar dat kon, had
den ze me ook verteld: als je zo kort
na een hoogtestage slecht rijdt, is
het goed..."
Hoe goed, bleek dus gisteren in de
finale. Het NK had door de valpartij
met o.a. Van der Poel en Rooks
plots een andere wending gekre
gen. PDM was onthoofd (alleen
Hoondert zat nog in koers...), de
strijd spitste zich toe tussen
Panasonic (lees: Breukink/Van
Poppel) en de grote Superconfex-
trein. Maassen: „Ik realiseerde me,
dat ik rustig moest blijven, mijn
kans moest afwachten." Die kwam,
toen zijn ploegmaats de ontknoping
hoe langer hoe nadrukkelijker in
handen namen.
PETER OUWERKERK
verkleed en me heel relaxed voor
bereid".
Door zijn overwinning schoof
Hans Spaan op naar de derde plaats
in de tussenstand om de wereldtitel.
Alex Crivillé, een 19-jarige Cata
laan, nam de leiding over van de on
fortuinlijke Gianola. Spaan: „De
strijd is nog volledig open". Het ont
breekt de Noordhollander aan tijd
voor een uitgebreide feestweek.
„Vanaf morgen gaan we het materi
aal klaarmaken voor Francor-
champs. Want ook daar wil ik weer
presteren".
Het uitzinnige publiek draagt Hans Spaan op handen. De
Crivillé en zorgde sinds 1948 voor een TT-zege in de 125cc klasse.
