Gemeente Leiden geeft het
minst uit aan onderhoud
van sportaccommodaties
Familie Masurel
LEIDEN 1
Het was dus geen motorrijtuig
meerdoch slechts een rijtuig
ec
Kledingdieven aangehouden
Inbraak in
naai-atelier
Dubbele huwelijkscrisis
DINSDAG 6 JUNI 1989
Tesselaar doet onderzoek naar privatisering
Het voormalige oude liedenhuis aan de Herengracht, waar Pieter Masurel op 13 februari 1834 op 88-jarige
leeftijd overleed. (toto Holvast)
In deze krant verschijnt een serie gewijd aan Leidenaars
en hun stamboom. In verband met de manifestatie
'Leiden, stad van vluchteüngen' is met medewerking
van het Gemeente-archief het verleden uitgezocht van
tien Leidse familienamen. Doel is Leidenaars, en
anderen, er van bewust te maken dat zij zelf veelal
afstammen van vluchtelingen; van mensen die meestal
om geloofsredenen in vroeger eeuwen de wijk hebben
genomen naar Leiden en omgeving. Met dat stukje
bewustwording hopen de initiatiefnemers een beetje
meer begrip te kweken voor vluchtelingen die in deze
tijd naar de sleutelstad komen. Vandaag de derde
aflevering.
(Masurelle, Masuriel)
LEIDEN - Omdat de ge
meente Leiden volstrekt on
voldoende geld heeft om de
sportaccommodaties te on
derhouden, is PvdA-wet-
houder Dick Tesselaar op
zoek naar andere financie
ringsbronnen. Een daarvan
is de privatisering van het
onderhoud, waarbij de
werkzaamheden niet meer
door de gemeente worden
gedaan, maar worden uitbe
steed aan bedrijven of de
verenigingen die van de ac
commodaties gebruik ma
ken. Eventuele besparingen
zouden dan kunnen worden
gebruikt voor bijvoorbeeld
zwembaden, omdat daar al
tijd grote tekorten zijn.
door
Henny van Egmond
Tesselaar lanceerde de privatise
ring een paar weken geleden tijdens
een vergadering van de Leidse
Sport Federatie. Hij deed dat in
voorzichtige bewoordingen, want
zowel in de politiek als bij de ambte
naren ligt het onderwerp gevoelig.
Zijn eigen hoofd van de directie
sport en recreatie. Jan Duivesteijn,
heeft zich al tegen het plan uitge
sproken.
Toch is Tesselaar serieus van plan
de privatisering te onderzoeken.
Het is ook onontkoombaar, omdat
de gemeente jaarlijks maar 400.000
gulden voor het onderhoud be
schikbaar heeft terwijl het dubbele
nodig is.
"In de afgelopen jaren hebben we
geprobeerd de achterstand op het
gebied van de sportaccommodaties
in te lopen. Met veel kunst en vlieg
werk hebben we geld verzameld en
allerlei sportaccommodaties aange
legd. Op zichzelf heeft dat beleid
prima gewerkt, want de achter
stand is voor een belangrijk deel in
gehaald", zo schetst Tesselaar.
Tekort
"Maar we hebben ook dingen ge
daan die niet kloppen. We hebben
er nooit personeel bijgenomen. De
mensen moesten maar wat harder
werken. En we hebben ons nooit be
kommerd om het onderhoud. Dat
zijn bewuste keuzes geweest. An
ders waren de meeste accommoda
ties nooit aangelegd".
Het gevolg van de keuzes is wel
dat er nu elk jaar geld tekort is voor
het onderhoud. "Uit een vergelij
king blijkt dat wij van de 17 grote
gemeenten in Nederland het minst
üitgeven aan onderhoud van sport
accommodaties. Er blijft elk jaar
een heleboel liggen. Er moet nu
structureel iets gebeuren. Het mak
kelijkst zou zijn het onderhouds
budget te verhogen, maar ik denk
niet dat ik daarvoor veel bijval zal
krijgen in een tijd dat de gemeente
moet bezuinigen en de onroerend-
goedbelasting wordt verhoogd. Dus
moetje naar andere dingen kijken".
Tesselaar haalt het voorbeeld van
de Voorschotense hockeyvereni-
ging Forescate aan. Deze club wilde
een tweede kunstgrasveld. Er werd
een stichting opgericht, de gemeen
te gaf geld en voor de rest moet Fo
rescate het zelf maar uitzoeken, ver
telt de Leidse wethouder. "Bij
Roomburg speelt hetzelfde vraag
stuk. Het voordeel van een stichting
die het veld aanlegt, is dat zo'n
stichting de btw kan terugvragen.
Zo'n stichting verhuurt het veld aan
de vereniging, maar moet over de
huur wel btw vragen".
Kleedkamers
Op het moment dat een stichting
een veld aanlegt, is zij meestal ook
de beheerster. Daarmee is de ge
meente van het onderhoud af en
dus van de kosten. Ook het onder
houd van bestaande accommoda
ties zou aan verenigingen kunnen
worden overgedragen. "Maar ik ben
er geen voorstander van om maar
Verzet bewoners
Langebrug tegen
tweerichtings
verkeer Noordeinde
LEIDEN - De bewoners van de Lan
gebrug verzetten zich tegen de te
rugkeer van tweerichtingsverkeer
op het Noordeinde. Zij vrezen dat
door het toestaan van verkeer 'stad-
uit' er weer een doorgaande oost-
westroute ontstaat waarbij de au
to's in groten getale over de Lange
brug rijden. "Het moge u duidelijk
zijn dat wij hiertegen scherp protes
teren", aldus de bewoners in een
brief aan het gemeentebestuur.
"Met een doorgaande route via de
smalle Langebrug is niemand ge
baat. Er zijn alleen maar verliezers",
schrijven de bewoners. Als de ge
meenteraad toch akkoord gaat met
het opnieuw openstellen van het
Noordeinde in beide richtingen,
dan eisen de Langehrug-bewoners
nieuwe maatregelen voor de Pie-
terswijk. Een daarvan is het omke
ren van de rijrichting in sommige
straten en een afsluiting van de Lan
gebrug ter hoogte van de School
steeg.
raak te privatiseren", aldus Tesse
laar. "Er zijn allerlei problemen
mee. Worden de velden wel goed
verzorgd? En wat gebeurt er als een
vereniging in financiële moeilijkhe
den komt? Wordt er dan het eerst op
het onderhoud beknibbeld? Boven
dien heeft de gemeente voor een
aantal mensen in dienst voor het on
derhoud. En wat moet daarmee ge
beuren?"
Ondanks vele vragen wil Tesse
laar de mogelijkheden van het uit
besteden van het onderhoud wel
nader onderzoeken. Want er zijn ze
ker voordelen verbonden aan het
achterwege blijven van gemeente
lijke bemoeienis. "In het verleden
was het zo dat wij de kleedkamers
subsidieerden en de verenigingen
zelf de kantine betaalden. Maar ze
konden ook het geld voor de kleed
kamers van ons krijgen. De vereni
gingen die het geld kregen, bouw
den allemaal mooiere kleedkamers.
'Stuivertje wisselen' van Douglas Donald
door toneelvereniging TIG. Vertaling: Mari
anne Stolk. Regie John Donders. Gezien
op 5 juni in de Leidse Schouwburg.
LEIDEN Het uitgangspunt van
'Stuivertje wisselen' is veelbelo-
vender dan de uiteindelijke af
loop blijkt te bieden. Omdat de le
den van TIG met zo veel inzet en
enthousiasme de spanningsboog
opbouwen, is er voldoende com
pensatie voor het wat teleurstel
lende einde. Dat alles met een sis
ser afloopt, ligt per slot van reke
ning aan het stuk zelf en niet aan
TIG. Zelfs door het laatste bedrijf,
waar niet veel eer aan te behalen
valt, slaat men zich goed heen.
Het begint allemaal met twee.
huwelijkscrises, en dat nog wel
van moeder en dochter. Ma is
woedend op pa, want de beloofde
reis van drie maanden naar Ame
rika gaat niet door. We zijn er bij,
als pa dat terloops meedeelt. Die
zelfde morgen komt dochterlief
in paniek naar moeder: haar man
is een egoïst, want hij wil wel naar
voetbal maar niet met zijn vrouw
mee naar Zandvoort. Reden ge
noeg kennelijk om haar man na
zes maanden huwelijk te verla
ten, hetgeen moeder na 25 jaar
huwelijk op een idee brengt. Bij
haar gaat het immers niet om een
reisje naar Zandvoort, maar naar
Amerika.
Nu lag het aanvankelijk in de
bedoeling om tijdens het verblijf
in Amerika het huis van pa en ma
tijdelijk in onderhuur te geven.
En ja hoor, net als de door hun
LEIDEN "25 juni, u herinnert
zich die dag wel", begon de jon
gen, verdacht van fout parkeren,
gisteren zijn relaas voor de kan
tonrechter. Maar de rechter gaf er
geen blijk van te weten dat er met
die datum vorig jaar iets bijzon
ders aan de hand was. "Het Ne
derlands elftal in de finale van de
EK", bracht de verdachte licht in
de duisternis.
De gekte die eerder die week na
de zege op West-Duitsland bezit
van Nederland bezit had geno
men, had zich dié 25ste na het
kloppen van de Russen opnieuw
voorgedaan. Daarom was het die
zaterdag zo druk geweest in de
Oegstgeester Kempenaerstraat,
en daarom had de jongen uit nood
zijn auto op de Koninginnelaan
gestald.
door
Simone van Driel
"Elke zaterdag kom ik in de
Kempenaerstraat", vertelde hij.
"Mijn ouders hebben daar een
winkel en mijn moeder doet altijd
de was voor me. Die haal ik elke
zaterdag op. Dit keer was het
harstikke druk in de straat, van
wege dat voetbal en vanwege een
nieuwe verkeerssituatie. Ik kon
mijn auto nu onmogelijk voor de
winkel of ergens anders in de
straat kwijt en ik moest toch die
spullen ophalen. Ik ben daarom
in de Koninginnelaan gaan staan,
voor een garage. Op zaterdag
komt daar niemand. Ik heb zelfs
nog mijn parkeerschijf uitgezet.
Maar het was druk in de winkel,
ik moest op mijn moeder wach
ten. Ik ben zo'n tien minuten weg
gebleven en tot mijn grote teleur
stelling prijkte er toen ik terug
kwam een bon op mijn auto".
De officier merkte zuinigjes op
dat "u van alles wat in uw verweer
stopt, alles dat verzachtend zou
kunnen werken. Zo van: pikt u er
maar iets uit". Maar zo werkte het
mooi niet. Tien minuten stilstaan.
Bij ons zat er bijvoorbeeld geen ver
warming in. Maar hen lukte dat met
hetzelfde geld wel. Dan is er in posi
tieve zin lekker gerommeld. Mis
schien kan dat voor het onderhoud
van de velden ook wel".
Het gaat Tesselaar niet alleen om
veldsporten. "Ik kan me voorstellen
dat we ergens een gymnastieklo
kaal hebben dat niet meer voor het
onderwijs wordt gebruikt en dat
aan bijvoorbeeld een badminton
vereniging geven. Met daarbij de
mededeling: bedruip jezelf maar".
Voorlopig wil de wethouder aller
lei mogelijkheden 'zorgvuldig' on
derzoeken. Tesselaar hoopt voor
het einde van zijn wethouderschap
een oplossing te hebben voor het
structurele tekort in het onder
houdsbudget. "Het budget is nu
vier ton. Eigenlijk moeten we het
verdubbelen maar een stijging tot
zes of zeven ton zou al heel mooi
zijn".
echtgenotes verlaten mannen
thuis zitten te kniezen, melden
zich geïnteresseerde Huurders in
de persoon van twee charmante
dames. Al snel blijkt: de bedrie
ger bedrogen. Ma en dochter zit
ten 's nachts op hun echtgenoten
te wachten, en niet omgekeerd,
terwijl de beide heren een avond
je aan de zwier zijn met de 'huur
ders'.
Alles komt goed. Er valt welis
waar het een en ander uit te leg
gen, maar uiteindelijk zit de intri
ge erg overzichtelijk in elkaar.
Fijn voor de beide echtparen in
het stuk, heel vervelend voor de
spelers in dit blijspel, want het
kost extra moeite om 'Stuivertje
wisselen' niet als een nachtkaars
je te laten uitgaan. Het lukt geluk
kig, omdat de TIG-spelers dit
maal goed voor de dag kwamen.
De kansen, die de sterke scènes in
dit stuk bieden, worden redelijk
tot goed benut.
Als bijvoorbeeld Marianne van
de Knaap als moeder en Ton
Barnhoorn als schoonzoon af en
toe echt kwaad worden en veront
waardigd zijn levert dat de leuk
ste momenten op. Wil van Leeu
wen als pa en Yvonne van Velzen
als verwende dochter weten daar
op adequaat te reageren. Zij zijn
gevieren de eigenlijke hoofdper
sonen, maar Odile de Koning en
de gisteravond bij TIG debute
rende Denise Peduk als de char
mante dames en Lies Beekman
als nieuwsgierige buurvrouw le
veren met hun spel voor het suc
ces van de voorstelling eveneens
een onmisbare bijdrage.
WIJNAND ZEILSTRA
"een royale tijd", mag geen laden
en lossen meer heten, vond de of
ficier. Vijftig gulden boete eiste
hij. De rechter was iets milder. Hij
vond de zaak niet goed genoeg
voor schuldig zonder straf en ook
niet goed genoeg voor een boete
van vijftig gulden. Vijfendertig
gulden, vonniste hij.
Rijtuig
De man uit Oud Ade was vorig
jaar beboet omdat hij geen geldig
keuringsbewijs op zijn auto had.
Hoewel, auto was geen juiste be
naming voor het geval, stelde de
eigenaar. "Een wagen waarin
geen motor en bedrading meer
zit, daar kan ik toch slecht mee rij
den". "Het was dus geen motorrij
tuig, alleen nog maar rijtuig",
concludeerde de rechter. "Pre
cies. Ik had hem juist daar neer
gezet omdat hij naar de sloop
moest".
Hoe dan ook, het apparaat dat
voor auto doorging had wel op de
openbare weg gestaan. En dat
mag niet. Maar dat het om een
openbare weg ging, bestreed de
verdachte ten zeerste. "Dat stuk-
kie grond voor mijn huis ligt wel
bij de openbare weg, maar is van
mij. Als de PTT of het waterlei
dingbedrijf werkzaamheden
moeten doen, vragen ze altijd:
mag ik door uw grond heen? Er
staan wel andere auto's op mijn
grond geparkeerd, maar dat mag
van mij".
En daar zat 'm nou net de
kneep, legde de rechter uit. "U
moet één ding niet denken, name
lijk dat iets geen openbare weg
kan zijn als het uw eigen grond is.
Als u het goed vindt dat anderen
gebruik maken van uw grond,
dan is het naar mijn idee openba
re weg. U moet er maar een bordje
neerzetten: eigen weg, niet toe
gankelijk voor anderen". Hij
kwam er met een waarschuwing
vanaf, al liet de officier nadrukke-
LEIDEN - Eeuwen lang zijn
de Masurels in de Leidse tex
tiel werkzaam geweest. Dat
begon zo rond 1630 met Jean
Masurelle die als wolkammer
naar Leiden kwam. Zijn naza
ten werkten bijna tweehon
derd jaar achtereen in de la
kenindustrie, ook nog toen
die branche al lang op haar re
tour was. Later kwam de
stamhouder van de Masurels
waarschijnlijk bij Le Poole te
recht, een van de grotere tex
tielfabrieken. Tot in deze
eeuw beoefenden de Masu
rels vervolgens het vak van
kleermaker.
door
Henk van der Post
Jean Masurelle kwam zo rond
1630 naar Holland. De uit Tour-
coing (nu Noord-Frankrijk, toen
Frans Vlaanderen) afkomstige
vluchteling was wolkammer. Dat
was niet bijzonder, want van alle
mensen die het vak van wolkam
mer uitoefenden in Leiden in die
jaren, kwam waarschijnlijk 90
procent van oorsprong uit die
Noordfranse plaats Tourcoing.
In de tijd dat Jean naar Leiden
vertrok, had Tourcoing in alle
windstreken last van oorlogsge
weld. Niet alleen van oorlogs
zuchtige Spanjaarden en Fran
sen, maar ook van Duitsers en
Oostenrijkers. Als gevolg van al
die krijgshandelingen was de af
zetmarkt voor textiel, waarin ook
Tourcoing eens groot was, inge
stort. Hoewel economische rede
nen een rol hebben gespeeld bij
het besluit van Jean Masurelle
om weg te trekken, wordt als be
langrijkste reden daarvoor toch
zijn protestantse geloof gezien,
het geloof dat door katholieken in
die tijd fel werd bestreden.
In het protestantse Leiden
trouwde hij in 1657 Elysabeth del
Dique (del Dijk), geboren te Can-
telberg (Canterburry, Engeland).
Zij was van oorsprong een Vlaam
se. Veel protestantse Vlamingen,
namen na roerige gods
diensttwisten (Beeldenstorm,
1566) de wijk naar Engeland om
later - nadat de Spanjaarden uit
de noordelijke Nederlanden wa
ren verdreven - naar Holland te
komen. Zo is het waarschijnlijk
ook de familie van Elysabeth del
Dique vergaan.
Die in Engeland terecht gekomen
Vlamingen waren daar trouwens
derderangs burgers. Het waren
over het algemeen initiatiefrijke
mensen die op baantjes aasden;
die bereid waren hun handen uit
de mouwen te steken om een
(nieuw) bestaan op te bouwen. De
Engelsen hadden daarom weinig
op met die vluchtelingen.
Nadat Leiden van het Spaanse
juk was bevrijd (1574), bloeide de
economie in de stad op. De laken
industrie groeide en de stad had
behoefte aan arbeiders. Stadsse
cretaris Jan van Hout toog met
burgemeester Van der Werf zelfs
naar Engeland om daar uit West-
Vlaanderen afkomstige arbeiders
te werven. Er werden hun pre
mies in het vooruitzicht gesteld
als ze zich in Leiden zouden vesti
gen.
Daar hadden de Vlamingen wel
oren naar. Ze konden bijvoor
beeld gratis het poorterschap van
de stad Leiden krijgen. Dat bete
kende dat zij als burgers van de
stad direct in aanmerking kwa
lijk weten "dat dat mets over de
toekomst zegt".
Wrak
Nog een wrak-geval diende zich
gisteren aan, alleen was nu de
vraag wat wrakkeriger was: de bij
deze zaak in beslag genomen auto
of de door de Leidse politie ge
volgde procedure. De advocaat
van de verdachte hield het duide
lijk op het laatste, ja sprak zelfs
herhaaldelijk van niet minder
dan flagrante schendingen van
wetsartikelen.
De auto van zijn cliënt was vo
rig jaar 11 april van de weg ge
haald omdat er technisch het no
dige aan mankeerde. De wagen
reed, maar daar leek het dan ook
mee op te houden. Bovendien
ontbraken verzekering en kente
kenbewijs.
Om die feiten kon en ging de
advocaat van de man niet heen.
Maar wat hem in hoge mate had
geërgerd, was dat het hem bijna
een jaar had gekost alvorens hij
achter het nummer van het pro
ces-verbaal was gekomen. Zon
der dat nummer zijn ze bij het
openbaar ministerie nergens. En
zonder dat nummer kon hij dus
ook niet om teruggave van de au
to vragen. Gebleken was dat het
ruim vijf maanden had geduurd
voordat het proces-verbaal was
opgemaakt en nog eens vieren-
eenhalve maand alvorens dat was
opgestuurd naar het openbaar
ministerie.
Niet alleen benaderde dat nau
welijks de regels dat een proces
verbaal zo snel mogelijk moet
worden opgesteld en verzonden,
stelde de advocaat: "Het was des
te erger omdat ik vrij snel na die
11de april contact heb gezocht
met de Leidse politie, die mij zei
dat het proces-verbaal was opge
maakt en verstuurd en dat ik het
nummer binnenkort zou krij
gen". 'Binnenkort' bleek echter
in de hele zaak een heel rekbaar
begrip. Pas op 19 januari van dit
men voor politieke baantjes en
dat zij een bedrijf mochten uitoe
fenen. Daarnaast was er sprake
van aanlokkelijke huursubsidies.
Ten aanzien van milieuvoor
schriften werd niet erg moeilijk
gedaan. Hoewel de bestuurders
van de stad wel degelijk wisten
dat bepaalde onderdelen van bij
voorbeeld de lakenindustrie zeer
vervuilend waren, knepen zij een
oogje toe. Leiden had immers ar
beiders nodig, veel arbeiders.
Vandaar ook dat Jean Masurelle
mede daarom Leiden als nieuwe
woonplaats koos.
Uit het huwelijk van Jean en
Elysabeth werd stamhouder Pier
re Masuriel geboren. Hij werd nog
gedoopt in de Waalse kerk. Hij
trouwde in 1685 met Sara Leu.
Haar naam is afgeleid van het
Franse 'loup' dat Wolf betekent.
Later staat zij gewoon in de boe
ken als 'De Wolf. Die letterlijke
vertaling naar het Nederlands
kwam met meer Franse namen
voor, bijvoorbeeld met Chevalier
dat in Leiden 'De Ridder' werd
De kinderen van Pierre Masuriel
en Saia de Wolf werden gedoopt
jaar kwam het proces-verbaal bij
het openbaar ministerie binnen.
"Terwijl de Leidse politie wist dat
ik achter die auto aan zat. Ach
teraf gezien is het onjuist wat men
daar mij heeft verteld". De advo
caat vroeg dan ook om de zaak
niet-ontvankelijk te verklaren of,
als dat niet kon, vrijspraak omdat
het proces-verbaal naar zijn me
ning niet meer als bewijs kon die-
De officier nam het allemaal
wat minder zwaar. Dat het al met
al zo lang had geduurd, vond hij
geen reden om niet tot vervolging
over te gaan. Zeshonderd gulden
boete, te storten in het waarborg
fonds, eiste hij voor het onverze
kerd rijden en 130 gulden voor
het ontbreken van het kenteken
bewijs. De auto wilde hij ver
beurd verklaard zien. Wel deelde
hij de ergernis van de advocaat
over de handelwijze van de Leid
se politie. "Uiterst onhebbelijk, ik
zal het er niet bij laten zitten".
Ook de rechter vond het "nergens
naar lijken".
De advocaat toonde zich niet zo
onder de indruk van dat laatste,
maar de rechter hield hem voor
"dat u dat niet moet onderschat
ten. Het gebeurt niet zo vaak dat
de officier een hartig woordje met
de politie spreekt".
De rechter hield vanwege de
traagheid van de procedure de
straf beperkt tot 300 gulden on
voorwaardelijk en 300 gulden
voorwaardelijk voor de verzeke
ring en 130 gulden voor het kente
kenbewijs. Verbeurdverklaring
van de auto vond hij terecht, maar
de rechter kwam tegemoet aan
het verzoejc van de advocaat of
zijn cliënt de banden en het mo
torblok terug kon krijgen. Die hij
er dan wel zelf uit zal moeten slo
pen. want volgens de officier
heeft de dienst Domeinen daar
het gereedschap niet voor.
in de hervormde Pieterskerk.
Pierre brak met de Waalse kerk
en werd lid van de hervormde
kerk, twee groepen die theolo
gisch overigens weinig verschil
den, alleen de taal was anders.
Pierre was geboren in Leiden en
het was gemakkelijker om her
vormd te zijn, want dat waren im
mers de meeste Leidenaars.
Over opeenvolgende stamhou
ders Pieter Masurel (geboren
1697) en Jan Masurel (geboren
1722) is weinig bijzonders te ver
tellen. Diens zoon Pieter (geboren
1745) was niet bereid een van zijn
jongere broertjes in huis op te ne
men na het overlijden van zijn ou
ders. Dat broertje Jan wordt dan
ook op 17-jarige leeftijd onderge
bracht in het Heilige Geest-wees
huis aan de Hooglandse Kerk-
gracht, thans museum voor geo
logie en mineralogie. Dat hij daar
terecht kwam, daarover had hij
als 17-jarige jongen niets te zeg
gen; dat werd voor hem besloten.
En het was zeker niet altijd
weelde in het weeshuis. Wezen
van die leeftijd moesten vrijwel al
het geld dat zij verdienden afge-
STAD VAM
^UJCHTELINGE^^
ven voor hun verzorging. Als ze
niet eerder trouwden, bleven ze er
in principe tot hun 25ste jaar. Het
kwam nogal eens voor dat een
weesmeisje in verwachting raak
te van een weesjongen. Die wer
den dan samen op de keien gezet,
meestal zonder geld en zonder
kleren. Wie netjes trouwde, kon
rekenen op een geldelijke bijdra
ge die overigens door de wezen
zelf was verdiend, maar door het
weeshuis apart was gezet.
Erg rijk heeft stamhouder Pie
ter Masurel het waarschijnlijk
niet gehad. Dat was er ook waar
schijnlijk ook de reden van dat hij
zijn broertje niet opnam na het
overlijden van zijn ouders. Pieter
stierf zelf in het Oude Liedenhuis
aan de Herengracht. En opname
in zo'n bejaardenhuis was be
paald geen teken van rijkdom.
Zijn zoon Pieter (geboren in
1785) - die naam komt veelvuldig
in de geschiedenis van de Masu
rels voor - kon kennelijk in de tex
tiel niet al te veel meer verdienen.
Daarnaast was hij barbier. Zijn
kleinzoon Nicolaas (geboren
1830) en achterkleinzoon Pieter
(geboren 1856) waren kleerma
kers.
(Gegevens voor dit verhaal zijn ont
leend aan gesprekken met P.J.M. de
Baar, medewerker van het Gemeen
te-archief)
LEIDEN - Drie Rotterdammers en
een Zwitser zijn gisteren nabij Delft
aangehouden op verdenking van
diefstal van kleding in Leiden. De
vier mannen, die tussen de 21 en 32
jaar oud zijn, werden gistermiddag
voor het eerst gesignaleerd door een
medewerker van een kledingzaak
.aan de Haarlemmerstraat. Hij merk
te dat ze kleding in een doos stop
ten, en waarschuwde de politie.
Maar toen die arriveerde, hadden de
mannen zich inmiddels uit de voe
ten gemaakt.
Later die middag kreeg de politie
een seintje van een bedrijfsrecher-
cheur van V&D, die had gezien hoe
de vier mannen een doos leeggooi
de in de achterbak van een auto.
Ook hierna slaagden de verdachten
erin weg te komen. De politie gaf
Numerus fixus
bij geneeskunde
LEIDEN - Aan de Leidse universi
teit gelden voor het komende stu
diejaar bij geneeskunde en gezond
heidswetenschappen een numerus
fixus. Met die maatregel hoopt mi
nister Deetman van onderwijs en
wetenschappen de grote toeloop
van studenten naar deze studierich
tingen enigszins in te dammen.
Bij geneeskunde mag de Leidse
universiteit het komende studiejaar
165 eerstejaarstudenten toelaten en
bij gezondheidswetenschappen 80.
Voor deze studierichtingen gold
overigens ook het vorige studiejaar
al een numerus fixus. Deetman
heeft in totaal bij tien studierichtin
gen beperkingen ingesteld. Bij die
maatregelen blijft de Leidse univer
siteit echter buiten schot.
Inbraak kelderbox
LEIDEN - Uit een kelderbox aan de
Sperwerhorst zijn vermoedelijk dit
weekeinde een zogeheten 'opoe-
fiets', een crossfiets, gewichten en
halters en een bungalowtent met
een volledige kampeeruitrusting
gestolen. Bij de inbraak is de deur
van de kelderbox ingetrapt. De
spullen behoorden toe aan een 32-
jarige vrouw. Ze heeft de inbraak
maandagmorgen ontdekt. De poli
tie kon vanmorgen nog niets vertel
len over de waarde van de buit.
een beschrijving van de wagen en
het kenteken door aan haar colle
ga's in Delft en Den Haag. Die hiel
den de mannen aan op de rijksweg.
In de auto trof de politie voor on
geveer 2000 gulden aan kleren aan.
Ook de doos, waarmee de mannen
in de kledingzaak waren gesigna
leerd, is gevonden. De doos bleek
op een speciale manier te zijn be
handeld, zodat de kledingdieven
door de controle bij de uitgang kon
den lopen zonde^ dat het alarm af
ging.
LEIDEN - Inbrekers hebben dit
weekeinde een grote slag geslagen
in een naai-atelier aan de Fle-
vodwarsweg in de Merenwijk. Uit
dit pand zijn acht bovendelen van
professionele naaimachines gesto
len en een zogenoemde overlock-
machine, een snijmachine en een
radiocassette-recorder. De waarde
van de buit bedraagt vermoedelijk
rond de 30.000 gulden. Bij de in
braak werd een raam geforceerd.
Het misdrijf werd maandagmorgen
ontdekt door medewerkers van het
naai-atelier.
Drie taxi's
Kerkhof van
de weg gehaald
LEIDEN - Drie auto's van het taxi
bedrijf Kerkhof zijn de afgelopen
weken door de Leidse politie van de
weg gehaald en in beslag genomen.
De wagens waren niet gekeurd en
verkeerden in slechte staat.
Drie weken geleden haalde de po
litie de eerste taxi van de straat. De
auto bleek geen apk-keuring te heb
ben ondergaan. Ook de speciale
taxi-keuring was achterwege geble
ven. Afgelopen vrijdag onderging
een tweede taxi van Kerkhof het
zelfde lot. En gisteren was het weer
raak. Beide taxi's bleken geen ver
gunningen te hebben en bleken
technisch ondeugdelijk.
Bij toneelvereniging TIG
