'Stap-voor-stap methode enige uitweg' Chinese schrijver Bei Dao optimistisch over huidige ontwikkelingen ZATERDAG 27 MEI 1989 EXTRA PAGINA 25 Zijn roem snelde de Chinese schrijver Bei Dao vooruit. Volgens zijn Nederlandse vertaler Maghiel van Crevel is hij de 'lieveling van westerse sinologen'. Bij de organisatie van het Internationale Pen- Congres dat deze week in Maastricht werd gehouden, heerste aanvankelijk een lichte paniekstemming toen Bei Dao zich maar niet meldde. Des te begrijpelijker was de opluchting toen hij uiteindelijk toch nog in zijn hotel verscheen. Bei Dao was een van de 'topattracties' op het schrijverscongres. Zijn kwaliteiten zijn onomstreden: hij wordt wel be schouwd als de beste dichter die de Volksrepubliek sinds de communisti sche overwinning in 1949 heeft voortge bracht. Van Crevel. vertaler van Bei Dao's novelle 'Golven', die deze week in Nederland is uitgekomen, noemt hem "onwaarschijnlijk artistiek" en "onein dig veel subtieler" qua taalgebruik dan vele andere Chinese auteurs. Maar Bei Dao is ook een politieke acti vist, een kwalificatie die hij zich met eni ge tegenzin aanmeet maar waar hij moei lijk omheen kan. Al in april 1976, na de dood van de geliefde premier Zhou Enlai toen de hoofdstad Peking het toneel was van massale rouwdemonstraties, mani festeerde hij zich. "Ik geloof niet dat...", waren de openingswoorden van strofen waarin Bei Dao zich mede afzette tegen de Culturele Revolutie, door Mao Ze- dong in 1966 op gang gebracht om zijn politieke hachje te redden. Twee jaaT later stond datzelfde gedicht afgedrukt in muurkranten op de "Muur van de Democratie" in Peking toen er in China gedurende een korte periode een liberale wind waaide. Met een andere dichter, Mang Ke, richtte Bei Dao 'Van daag' op, een ondergronds literair tijd schrift dat, zoals vele andere publikaties, in die tijd door de in een machtsstrijd ge wikkelde top van de communistische partij werd gedoogd. Vrijlating Bei Dao's jongste wapenfeit is het opstel len van een brief, voorzien van de hand tekening van 33 intellectuelen, gericht Peking, begonnen als blijk van deelne ming na de dood van oud-partijleider Hu Yaobang op 15 februari, zijn volgens Bei Dao uniek in het bestaan van de Volksre publiek en dus nu al historisch. "De stu denten zijn goed georganiseerd. Ze heb ben zelfs een eigen krant". Hij kan wel begrijpen dat de actievoer ders de partij niet afvallen, ook al wordt die partij volgens hem door niemand meer gesteund, maar haar belangrijke rol juist onderschrijven. Het is volgens hem een "tactische maar ook oprecht be doelde manoeuvre": tactisch omdat een aanval op de partij niet zou worden ge duld, en oprecht omdat de partij niet zo maar kan worden vervangen. Een groot voordeel is dat de eisen van de studenten, die zoals vanouds in China een voortrekkersrol vervullen, "con creet, specifiek en gericht" zijn. Ze wil len niet alleen eerherstel van de begin 1987 om politieke redenen afgezette Hu Yaobang en vrijheid van meningsuiting, maar ook afschaffing van de vriendjes politiek en bestrijding van de welig tie rende corruptie. Daarom slaat het protest ook aan bij de arbeiders die hun buik vol hebben van corruptie en de almaar stijgende inflatie, aldus Bei Dao. Hij is niet bang dat de au toriteiten zullen proberen met geweld een einde te maken aan de protestbewe ging; al herinnert hij zelf aan een uit spraak van Deng Xiaoping dat "de partij de steun van de arbeiders en de boeren heeft, en anders staan er twee miljoen soldaten klaar". Een bloedbad zou de bevolking nooit pikken, zegt hij niettemin. Andersom willen de demonstranten het conflict niet op de spits drijven. Bei Dao, die op 22 april meedemonstreerde en vierkant achter de actievoerders zegt te staan, spreekt liever van "een heftige poging tot hervorming" dan van een revolutie. "We hebben genoeg revolutie en bloed vergieten gehad". Stap voor stap De 40-jarige schrijver is optimistisch over de huidige ontwikkelingen, hoe traag die ook lijken te verlopen. De stap- voor-stap methode (of zoals Bei Dao het zegt: "het opeenstapelen van kleine gun sten") lijkt de enige uitweg. "China is een dictatoriaal geregeerd land, dus niet ge makkelijk te veranderen. De druk van in tellectuelen zal daarbij helpen". Hij koestert zelfs hoop voor de politie ke gevangenen. President Yang Shang- kun heeft volgens Bei Dao onlangs te genover een boeddhistische leider uit Taiwan laten doorschemeren wel gevoe lig te zijn voor een buitenlands appèl ten gunste van Wei Jingsheng, China's meest prominente politieke gevangene. Onlangs zette China de activist Chen Jun, oprichter van de organisatie Am nesty '89, die ook pleit voor de vrijlating van politieke gevangenen, op het vlieg tuig naar Hongkong. Hoewel Bei Dao geen aanwijzigingen heeft dat men hem ook liever kwijt dan rijk is, is hij toch een beetje bang dat hij wellicht niet zal mo gen terugkeren naar vrouw en kind in Peking. Voorlopig verblijft Bei Dao buitens lands. Na San Francisco, waar hij een China-conferentie bijwoonde, en Maas tricht reist hij naar West-Berlijn, waar hij drie maanden lang een soort gastschrij verschap op de universiteit zal bekleden. De opmerkelijke vrijheid van reizen die Bei Dao geniet, heeft hij vermoedelijk nog te danken aan wijlen Hu Yaobang. Die gaf in 1985 toestemming "die dich ter" een paspoort met een geldigheids duur van vijfjaar te geven. Hetgeen, naar nu blijkt, mooi is meegenomen. (ANP) aan China's topleider Deng Xiaoping met een oproep tot vrijlating van alle po litieke gevangenen in de Volksrepu bliek. Dit appèl volgde op een soortgelijk initiatief van de dissidente sterrenkundi ge Fang Lizhi, die Bei Dao goed kent. De reacties van vooral buitenlandse Chinese studenten en professoren op de brief hebben Bei Dao, zoals hij zegt, nogal overdonderd. Honderden van hen betuigden hun sympathie. Dat de Chine se autoriteiten het zo hoog opnamen, was een nog grotere verrassing. Een zegsman van het ministerie van justitie waar schuwde dat de oproep in strijd met de wet was. Hij sprak van "opruiing van de publieke opinie, het onder druk zetten van de regering en inmenging in het werk van de justitie". Deze irritatie over een kwestie die de moeite niet waard zou zijn volgens Pe king zijn er geen politieke gevangenen in China ging niet onopgemerkt aan Bei Dao voorbij. "Het hele propaganda-ap- paraat werd in werking gesteld om de open brief te ontkrachten en binnen de partij werden circulaires met laster over mij verspreid. Ik zou voor Taiwan wer ken en door Taiwan worden betaald". Bei Dao merkte ook dat hij thuis in Pe king werd afgeluisterd en dat zijn tele foon af en toe werd afgesneden. Op straat werd hij geschaduwd, zoals hij kort voor zijn vertrek uit China op 26 april merkte tijdens een wandeling door een park "toen een verliefd paartje mij en een groepje vrienden in de gaten hield in plaats van dat het zelf, zoals alle andere verliefde stelletjes, een eigen plekje zocht". Hoewel het incident nogal ko misch overkomt, vindt Bei Dao die 'aan dacht' bedreigend. De massale protestdemonstraties van studenten, arbeiders en journalisten in Bei Dao (40): politiek activist tegen wil en dank. (toto and Dag in dag uit stromen ze binnen bij de kranten: unieke foto's van de historische studentenopstand in Peking, die het voorheen zo gesloten China nu al bijna een maand lang in zijn greep houdt. De wereld is ooggetuige van een revolutie zonder bloedvergieten, waarbij leger en studenten zwijgend, in stille verbroedering, tegenover elkaar staan. Het begon allemaal na het overlijden van de verlichte oud-partijleider Hu Yaobang, voorvechter van hervormingen, op 15 april. Drie dagen later bezetten zo'n tweeduizend studenten voor het eerst het Plein van de Hemelse Vrede in Peking. Tijdens het bezoek van Sovjet-hervormër Gorbatsjov groeit de massa op het plein uit tot een miljoen mensen. Tweeduizend hongerstakers zorgen zes dagen lang voor een extra dramatisch effect. Waar het eindigt is een open vraag, maar één ding staat vast: de politieke onrust in China zal met de dreiging van een militaire interventie niet verdwenen zijn. Bijgaande beelden spreken wat dat betreft voor zichzelf. Leden van het zogenoemde 'motorfietsen-team', een spontaan bijeen gekomen verzameling motorrijders, steunen het studentenprotest met V-tekens in de straten van Peking. (foto AP) Een Chinese student biedt soldaten demonstratief ijs aan, terwijl president Yang Shangkun in de Grote Hal van het Volk een ontmoeting heeft met Michail Gorbatsjov. (foto anp> Een lenige student entertaint zijn mede-demonstranten. (foto API

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 25