Bayrut is onleefbare stad'
De zweepslag van een aanrijding
Natuurkundetoets
vol basiskennis
Reportage
Uitslagen
meerkeuze-
opgaven
EXAMEN
KOORTS
Christenen kampen metslecht geweten over rijkdom
WOENSDAG 24 MEI 1989
BAYRUT - "Ik heb mensen gekend die letterlijk gek zijn ge
worden omdat het geweld niet ophoudt. Kinderen raken
getraumatiseerd in de schuilkelders, waar ze vaak dagen
achtereen verblijven. Iedereen probeert weg te komen".
Zo'n drie-kwart van de inwoners van West-Bayrut is al ge
vlucht. Bayruti's uit de christelijke en de moslim wijken
stellen, vijftien jaar na het begin van de burgeroorlog, alles
in het werk om de stad te ontvluchten. Dat zeiden de uit
Bayrut afkomstige shi'itische arts Ghassan Issa en de chris
telijk Palestijnse Mary Habib, die Nederland enkele dagen
bezochten.
door
Tineke Bennema
"Mensen bidden om een visum. An
deren zijn bereid om illegaal naar
het westen te vluchten", vertelt Ha-
bib, die werkzaam is in de Palestijn
se vluchtelingenkampen rondom
Bayrut. Sinds de oprichting van de
staat in 1926 door de Fransen bleef
het land speelbal in de internationa
le politiek. Na de Fransen probeer
den Israelis, Amerikanen en Syriers
grip op de ontwikkelingen te krij
gen in wat vroeger heette het 'Zwit
serland van het Middenoosten'. De
Amerikaanse troepen ruimden het
veld voor de Syriërs, nadat 241
Amerikaanse mariniers in 1983 wa
ren omgekomen bij een zelfmoor
dactie. Feitelijk bestaat Libanon al
lang niet meer: het zuiden wordt be
zet door Israel en Syrië beheerst het
noorden.
Van die buitenlandse bemoeie
nissen hebben de Libanezen ge
noeg. Rijke Bayruti's zijn allang
weggetrokken. Christenen uit Oost-
Bayrut vluchtten naar Cyprus.
Maar voor de armen is zelfs de mo
gelijkheid om te vluchten afgeslo
ten. Sommigen van hen hebben ge
probeerd naar familieleden in het
zuiden van Libanon te komen. Maar
dezen zijn zelf vaak vluchtelingen.
Granaten
Issa:"Ik ken een familie bestaand
uit twintig leden, die verwanten uit
Bayrut opvingen. Veertig mensen
moesten in een huis van twee ka
mers leven, 's Nachts wisselden zij
elkaar af met slapen". Veel vluchte
lingen moeten om deze en andere
redenen wel terugkeren naar de Li
banese hoofdstad. Maar daar valt
niet meer te leven.
Sinds het uitbreken van de recen
te confrontaties, op 14 maart, zijn
honderdduizenden granaten afge
vuurd. Soms duizenden per dag.
Habib: "Het geschut is zwaarder
dan de Libanezen, die in de nu vijf
tien jaar durende burgeroorlog toch
heel wat gewend zijn, ooit hebben
gekend. Terwijl bij voorgaande bot
singen gericht werd geschoten, tref
fen de granaten nu volstrekt wille
keurige doelen".
Zelfs in de schuilkelders is men
niet veilig. De zware granaten drin
gen door verscheidene verdiepin
gen heen en exploderen in de kel
ders. "Bij verrassingsaanvallen
breekt in het verkeer op straat regel
matig paniek uit. Auto's die voor de
stoplichten wachten, proberen in
het wilde weg weg te komen. Hier
bij zijn ook al talrijke doden geval
len. Voedsel en water zijn schaars
geworden. Elektriciteitscentrales
zijn getroffen, zodat de bevolking in
het donker zit".
Ziekenhuizen functioneren
slecht door het tekort aan ambulan
ces, het gebrek aan water en elektri
citeit. En ze kunnen de stroom van
gewonden niet meer aan. Issa:
"Zelfs voor een extra gewonde is
geen plaats meer."
Slogans
Overleven is het enige wat nog telt
voor de achtergeblevenen in Bay
rut. Om politiek geharrewar be
kommeren zij zich niet meer. De
schuldvraag is van geen enkel be
lang. De slogans van de christelijke
generaal Aoun, 'bevrijding' (van de
engels havo
lb, 2b, 3b, 4b, 5d, 6b, 7a, 8a, 9c, 10a, lid,
12b, 13d, 14c, 15a, 16c, 17b, 18b, 19d, 20b,
21a, 22b, 23b, 24d, 25c, 26d, 27d, 28c, 29b,
30d, 31d,32a, 33d,34c, 35b,36c, 37b, 38b,
39d, 40d, 41b, 42d, 43d, 44c, 45c, 46c, 47a,
48b, 49d, 50b.
frans vwo
lb, 2a, 3a, 4b, 5d, 6a, 7d, 8a, 9d, 10b, lid,
12b, 13d, 14b, 15c, 16d, 17a, 18a, 19a, 20c,
21d, 22c, 23a, 24d, 25b, 26d, 27a, 28a, 29a,
30c, 31a, 32c, 33d, 34a, 35c, 36c, 37a, 38c,
39b, 40b, 41c, 42b, 43b, 44d, 45d, 46d, 47b,
48b, 49c, 50b.
frans r
9 (d)
39d, 40c, 41b, 42a, 43c, 44b, 45a, 46c, 47a,
lc, 2a, 3c, 4b, 5b, 6b, 7b, 8c, 9c, lOd, 11a,
12e, 13e, 14b, 15a, 16b, 17a, 18c, 19c, 20a,
21c, 22c, 23a, 24c, 25b, 26d, 27c, 28d, 29d,
30d, 31c, 32c, 33b, 34a, 35d, 36d, 37a, 38c,
21c, 22c, 23c, 24d, 25a, 26e, 27c, 28b, 29a,
30b, 31a, 32c, 33c, 34a, 35b, 36d, 37c, 38b,
39b, 40a, 41d, 42a, 43a, 44b, 45b, 46d, 47d,
natuurkunde lbo/mavo (c)
ld, 2c, 3c, 4b, 5a, 6a, 7c, 8d, 9 open
vraag, 10a, 11 open vraag, 12b, 13a, 14b, 15
open vraag, 16c, 17b, 18c, 19 en 20 open
vraag, 32c, 33d, 34b, 35b, 36b, 37f, 38b
natuurkunde lbo/mavo (d)
ld, 2b, 3d, 4a, 5a, 6e, 7a, 8c, 9a, 10b, 11b,
12 open vraag, 13e, 14b, 15b, 16a, 17b, 18c,
19 en 20 open vragen, 21e, 22a, 23a, 24b,
25e, 26b. 27 open vraag, 28d, 29a, 30c, 31
open vraag, 32c, 33b, 34a, 35c, 36 en 37
open vragen.
(De uitslagen werden verzorgd door le
raren van verschillende scholen)
De ravage in West-Bayrut na de bomaanslag die op 16 r
mensen het leven kostte: een vaak terugkerend beeld.
Syrische troepen) en 'hervorming'
(van het politieke systeem) zijn hol
en theoretisch gebleken. Want nie
mand weet hoe de problemen opge
lost dienen te worden. Elke groep
wil iets anders.
"Libanon heeft geen gemeen
schappelijk dak boven het hoofd"
aldus Issa. Het enige wat de Libane
zen .verenigt is het lijden. Het enige
wat zij nog willen is het einde aan
het granaatvuur.
Natuurkundeleraar W. Wamsteker
van het Norbertuscollege in
Roosendaal laat er geen misver
stand over bestaan: "Het havo-eind
examen wordt te gemakkelijk in
vergelijking met het vwo-examen.
Met elementaire kennis was deze
eindtoets, net als vorig jaar, redelijk
goed te maken. Er komt nog weinig
echt rekenwerk aan te pas". Wam
steker is bang dat het daardoor
steeds moeilijker wordt voor ha-
vo'ers om over te stappen naar vwo
of hts. "Nog nooit eerder is bij een
examen de wet van Archimedes
volledig gegeven, terwijl toch mag
worden verondersteld, dat elke
leerling natuurkunde deze formule
kan dromen", vindt hij.
Steven Snoep en Jolanda War-
moeskerken vonden het examen
dan ook 'niet al te moeilijk', al had
den zij er wel de volle tijd voor no
dig. De zes opgaven stonden volle
dig op zichzelf, in tegenstelling tot
andere jaren. Toen sloten ze vaak op
elkaar aan. Kende je de één niet,
dan had je ook met de volgende
moeilijkheden. Dit was nu dus niet
het geval. De opgave over een ther-
mo-element vonden ze alleen erg
ver gezocht.
Ook het vwo-eindexamen natuur
kunde was goed te maken, vond W.
Sollman, docent aan het Goois Ly
ceum scholengemeenschap in Bus-
sum. "Er zaten addertjes onder het
gras, maar de vragen gingen over
stof die we uitvoerig in de klas be
handeld hebben. Door de stan
daardvragen goed te beantwoorden
kunnen de leerlingen al een zes ha
len."
Ben Ariës bevestigde dat: "Het
wordt geen negen, maar een zes heb
ik zeker. Als je de stof, de tabellen
en de formules in je hoofd had, was
het goed te doen. Het beantwoor
den van de vragen kostte alleen erg
veel tijd. Toen ik een kwartier voor
tijd de zaal verliet, waren er pas
twee mensen weg. Bijna iedereen
had de volle drie uur nodig".
Pim Agterberg had toch in het be
gin wat problemen. De eerste vijf
deelvragen kostten haar anderhalf
uur. "Ik had last van een soort
blackout. Ik kon me bepaalde for
mules niet meer herinneren. Som
mige vragen heb ik daarom onbe
antwoord gelaten." Volgens Daniël
Berg moest je de vragen goed lezen
om geen fouten te maken: "Maar
uiteindelijk verliep het toch wel
soepel".
Dennis Smits (16) en Peter de
Bree (18) van de Scholengemeen
schap Lunetten in Utrecht hebben
flink gezwoegd op het mavo-d-exa-
men, hoewel zij allebei voor de
tweede keer op gingen. "Jammer
dat ik niet even de hersenen van
mijn leraar kon lenen", mijnjert Pe
ter. Vakdocent Ad Jens dacht daar
anders over. Hij meent dat het "niet
te moeilijk, maar al met al redelijk
veel werk was".
Voor het eerst bevatte het exa
men vragen over nucleaire straling.
"Weggeef-vraagjes", aldus Jens. De
eerste vraag ging over een zieken
huis waar 80 mg radioactieve stof in
een kluis Jigt. De halveringstijd is
één week. Op de vraag hoeveel ra-
dioactiteit er na vier weken nog
over is, is het antwoord heel een
voudig: 5 mg. Dennis en Peter zijn
blij dat ze dat goed hadden.
VINKEVEEN - Hanna kreeg ruim
twintig jaar geleden kort achter
elkaar twee auto-ongelukken.
Sindsdien loopt ze met de ken
merken van Whiplash. Als de
mensen vragen wat ze nu eigen
lijk heeft, zegt ze maar dat er iets
in haar nek kapot is gegaan en dat
ze daardoor niet zoveel meer kan.
Als reactie krijgt ze soms: "Ik heb
ook wel eens een stijve nek".
door
Marga Rekers
Whiplash is een nog tamelijk onbe
kende ziekte, die we allemaal kun
nen krijgen. Het zogenoemde Whi-
plash-effect treedt in de meeste ge
vallen op na auto-ongevallen. Als ie
mand in een stilstaande auto zit en
onverwachts van achteren wordt
aangereden, wordt het lichaam naar
voren geworpen en zal het hoofd
eerst met een klap achterover en
vervolgens weer terug naar voren
slaan. De klap in de nek en de draai
die wordt gemaakt, veroorzaken het
Whiplash-effect (letterlijk zweeps
lag). "Je zou het kunnen vergelijken
met een takje. Als het breekt, krijg
je het ook niet helemaal recht meer,
en zo is het bij een nek ook. De nek
herstelt niet meer van zo'n klap",
verduidelijkt Letty Smit-Munnik.
Via advertenties in kranten heeft zij
mensen die denken dat ze aan het
Whiplash-effect lijden, gevraagd te
reageren. Daarop kreeg zij bijna
duizend reacties. Zij besloot begin
mei de Nederlandse Stichting Whi
plash Patiënten (NSWP) in het le
ven te roepen. Op het moment kam
pen naar schatting zo'n 25.000 men
sen met Whiplash en elk jaar komen
daar ongeveer 7000 gevallen bij.
Samen met Hanna Smit-Filarski
en Jacqueline Overdevest-Kalden-
berg stelt Letty Smit-Munnik alles
in het werk om de mensen die een
Whiplash oplopen, beter op te van
gen. Bovendien willen zij ervoor
-zorgen dat ze erkenning krijgen
voor hun ziekte bij verzekeringsin
stellingen en in de medische we
reld. Om deze redenen organiseren
zij op 26 mei in Hooglanderveen een
congres over Whiplash.
Slagboom
Letty kreeg bijna drie jaar geleden,
toen zij op de fiets zat per ongeluk
een slagboom van een parkeerter
rein achter op haar nek. Na een tijd
in het ziekenhuis te hebben gelegen
moest ze nog anderhalfjaar thuis op
bed liggen. "Ik heb last van hoofd
pijnen en duizeligheid. Je kan dan
aan minder dingen meedoen. Als ik
bijvoorbeeld voor een weekje op va
kantie ga, lig ik tijdens de vakantie
zelf al bij te komen van de reis. En je
moet heel veel dingen afzeggen. Als
iemand je op de koffie vraagt en je
zegt dan toevallig hoofdpijn te heb
ben, is daar niet altijd begrip voor.
Sommigen denken echt dat je je
aanstelt. Dat komt, denk ik, doordat
ze onbekend zijn met de ziekte", al
dus Letty.
Maar de problemen beperken
zich niet tot onbegrip bij de omge
ving. Wanneer een patient al te ho
ren krijgt van de huisarts dat men
zeker een Whiplash heeft, dan loopt
men meestal vast bij de verzeke
ringsinstelling. Deze erkennen de
ziekte niet en willen meestal eerst
een contra-expertise uitvoeren.
Vervolgens blijft de patiënt in de
meeste gevallen hier steken. "Want
als er niets valt aan te tonen, keert
de verzekeringsmaatschappij heus
niet uit", aldus Letty.
Het Whiplash-effect werd voor
het eerst geconstateerd voor de
Tweede Wereldoorlog bij piloten
van vliegtuigen die met een kata
pult van de vliegkampschepen wer
den afgeschoten. De piloten klaag
den over nekpijn, hoofdpijn en dui-
zelighèid. Sommigen raakten ook
voor korte tijd bewusteloos:én ver
ongelukten hierdoor.
De kenmerken van Whiplash ko
men sterk overeen bij Letty, Hanna
en Jacqueline. Ze hebben vaak last
van een suis in hun oren, zien af en
toe wazig en lijden aan concentra
tieverlies. Het concentratieverlies
kan soms rare vormen aannemen.
Hanna weet meestal wel wat ze wil
zeggen, maar het komt er vaak ver
keerd uit. "Zo combineer ik namen,
als ik ze al niet vergeet. Of ik vul an
dere woorden in voor iets". Langere
tijd schrijven houden ze geen van
drieen meer vol. De pen valt uit hun
handen, ze worden er moe van of
het handschrift is niet meer te lezen.
Hanna kan soms ineens last krijgen
van verlamde spieren. Zo kan ze al
een envelop uit haar handen laten
vallen, omdat ze de greep erop ver
loren heeft.
Maar dit zijn niet de enige proble
men. "Zo krijgen we door onze om- Letty Smit-Munnik: "Als
geving al redelijk snel het stempel maal recht"
opgedrukt van neurotisch, depres
sief, hysterisch, aggresief of ge- voelt, ben je of depressief of geremd door een ongeval met al deze pro
volgens de mensen". blemen te maken krijgen, opvan-
"We willen mensen die nu nog gen. Er moet gewoon iets beters ge
remd" zegt Hanna. "Als je bijvoor
beeld rustig aan doet, omdat je je rot
regeld worden voor hen", zegt Let
ty.
Dr W.Clay is als sociaal geneeskun
dige verbonden aan de Universiteit
van Groningen en houdt zich al ge
ruime tijd bezig met het Whiplash-
effect. "Allereerst moeten we begin
nen met het voorkomen van vooral
auto-ongelukken. Van alle Whi-
plash-gevallen is zo'n 90 procent
voortgekomen uit ongelukken in
het verkeer. De andere tien procent
komt voort uit andere botssituaties,
bijvoorbeeld kermisattracties.
Daarna moet er voor de patiënten
een goede afhandeling komen van
de verzekeringsprocedures. Deze
slepen zich maar voort, jaar in jaar
uit. Het moet verplicht worden een
geval binnen drie jaar geregeld te
hebben. En dan moeten natuurlijk
alle medici weten van de ziekte.
Door de onzichtbare letsels neemt
een huisarts misschien wel onge
wild een andere houding aan tegen
een Whiplash-patiënt dan tegen een
invalide aan wie te zien is wat die
mankeert. Whiplash is geen ziekte
waar een tabletje voor is", zegt Dr.
W Clay.
"We zijn eigenlijk om deze reden
niet blij met die nabootsingen van
botsingen die de politie nu doet met
de mensen die geen autogordel dra
gen als ze aan gehouden worden",
zegt Hanna. De-snelheid waarmee
automobilisten die zijn aangehou
den, verplicht worden 'een botsing
te beleven', is vijf kilometer. "Het
gaat eigenlijk niet om de snelheid
waarmee de klap tijdens de botsing
aankomt, maar om de houding van
het lichaam op dat moment", con
cludeert dr. Clay.
(Voor meer informatie: Nederlandse
Stichting Whiplash Patiënten (NSWP)
correspondentieadres Hereweg 218,
3645 DW Vinkeveen).
Heel lastig daarentegen
opgave over een scheefhangend
schilderij met een gewicht van
twintig Newton. Daar moest bere
kend worden hoeveel kracht er op
het linker- en het rechterkoord
werd uitgeoefend. Daar kwam geen
van de jongens uit, omdat ze reken
fouten hadden gemaakt.
Frans
Op het vwo kregen de kandidaten
gisteren bij het examen Frans vijf
aan tijdschriften ontleende teksten
voorgelegd, waarover vijftig vragen
moesten worden beantwoord. "Pit
tig maar heel goed te doen", zegt
Merthe van der Bruggen van het
gymnasium Felisenum in Haarlem,
Alleen de laatste tekst over ver
keersveiligheid in Frankrijk vond
ik een hele kluif. Daarin liep ik even
vast door mijn gebrekkige woor
denschat over dit thema".
In de tekstfragmenten kwamen
naast het verkeersthema aan de or
de: het onderwijs in Afrikaanse lan
den met een Europese voertaal, de
geschiedenis van de tabakscultuur,
uitingen van racisme vroeger en nu
en Europese vorstenhuizen.
Docente Frans J. Diesfeldt noemt
de examenopgaven "van redelijk
niveau". "Slechts in één geval ga
ven de meerkeuzevragen reden tot
twijfel. Hiermee werd van de kandi
daten beslist niet teveel gevergd".
Isaabelle Périlhou, de in Frank
rijk beroemde televisiepresentatri
ce, stond gisteren centraal in één
van de teksten van het mavo-eind-
examen Frans. "De successtory
over dit meisje, dat vroeg van
school ging en een ster werd, was
een leuke, maar lastige tekst", zegt
lerares C.E. van Horsen van de
Mavo Meyenhage-Slinge in Rotter
dam, de tekst ook geschikt vond
voor de volwassenen die gisteren
mavo-examen deden.
De leerlingen oordeelden minder
positief, zij vonden het examen
moeilijk. "Ik snapte er soms niets
van", was het beteuterde commen
taar van één van hen. Toch was het
examen niet lastiger dan de voor
gaande jaren, meent de docente
"maar eenvoudig was het zeker
niet, met name op C-niveau vielen
de teksten tegen".
Engels
"Een echt havo-examen Engels",
karakteriseert docent A. Evers van
het Nederrijn College in Arnhem
het werk dat zijn leerlingen gisteren
kregen voorgeschoteld. "De teksten
waren redelijk te begrijpen, maar de
vragen waren lastig omdat niet één
antwoord precies met de tekst over
eenkwam." Dat was vrij verwar
rend. Door de minst geschikte ant
woorden weg te strepen hielden de
kandidaten de beste oplossing over,
aldus Evers.
Toch was het examen over het al
gemeen goed te maken. Dat vond
ook leerlinge Monique de Bruin.
"De opgaven zijn me meegevallen.
De eerste tekst was moeilijk, maar
de rest ging wel". Monique vond dat
de vragen lastig waren geformu
leerd. "Soms moest ik het verhaal
diverse keren overlezen om er ach
ter te komen wat de vragenstellers
nu eigenlijk bedoelden". Patrica
van de Linden noemt het examen
"vrij pittig, want ik had al moeite de
tekst te volgen".
De kerken hebben volgens de
secretaris-generaal van de We
reldraad van Kerken, dr. Emilio
Castro, een "slecht geweten".
Zij hebben de laatste jaren oog
gekregen voor de bijzondere
positie van de armen, maar pro
beren nog steeds krampachtig
hun eigen rijkdom te rechtvaar
digen. Castro sprak gisteren op
de Wereldzendingsconferentie
in San Antonio (Texas).
Deze vergadering is een ver
volg op de zendingsconferentie
die negen jaar geleden werd ge
houden in Melbourne, waar voor
het eerst duidelijk onder woor
den werd gebracht dat God aan
de armen in de wereld een voor
keurspositie heeft gegeven.
Als de kerk zending wil bedrij
ven in het voetspoor van, Christus
het thema van de tiendaagse
conferentie dan moet ze begin
nen bij de mensen die in de marge
leven, aldus Castro. Het konink
rijk van God wordt gebouwd bui
ten de centra van macht en suc
ces. Arme en machteloze mensen
moeten worden gesteund in hun
pogingen hun lot in eigen handen
te nemen.
Castro maakte duidelijk welke
schade zending de afgelopen eeu
wen heeft aangericht. Zending en
evangelisatie vielen samen met
kolonisatie en overheersing. Al
leen "door oecumenische ontmoe
ting en door een "getuigende dia
loog" met de andere godsdien
sten in San Antonio zijn twaalf
vertegenwoordigers van andere
religies aanwezig
kunnen de kerken voorko
men dat ze opnieuw in hun eigen
valkuilen van arrogantie-en zelf
zucht vallen.
Een zelfde geluid liet de theo
loog dr. Eugene Stockwell giste
ren horen. Het is volgens hem
niet aan christenen om over de
"eeuwige redding" van andere
mensen te beslissen. Zij kunnen
erop vertrouwen dat God daar
wel voor zorgt, op Zijn tijd en op
Zijn manier.
Tegenover aanhangers van an
dere godsdiensten kunnen chris
tenen zich alleen maar heel be
scheiden opstellen, vond Stock
well. Zij hebben immers een bela
den geschiedenis van arrogantie
en intolerantie achter zich, aldus
de directeur van de Wereldraad-
gelisatie van de Wereldraad van
Kerken, die de bijeenkomst in
Texas organiseert.
"Moslims, boeddhisten, hin
does en joden zijn niet door een
andere God geschapen", zei
Stockwell, die wist dat hij hier
mee "geen gemakkelijk onder
werp voor christenen" aansneed.
Er zijn, zo weet hij uit ervaring,
erg veel christenen die van me
ning zijn dat alle andersgelovigen
zich maar tot het christendom
moeten bekeren. Stockwell is
daar geen voorstander van. Chris
tenen moeten duidelijk maken
waar zij staan, maar zij moeten
ook goed beseffen dat andersge
lovigen niet automatisch de weg
kwijt zijn of hun "paspoort voor
de hemel" verloren hebben.
Raad van Kerken VS
De grote Amerikaanse Raad
van Kerken (NCC), die al jaren in
een crisis verkeert, wordt nu in
grijpend gereorganiseerd. Zeven
van de elf afdelingen zullen sneu
velen, terwijl van alle stafmede
werkers wordt gevraagd hun ont
slag aan te bieden. Zelfs de posi
tie van secretaris-generaal dr.
Arie Brouwer staat ter discussie.
De bedoeling is dat de 42 lid
kerken en de afdelingsdirecteu
ren meer invloed op het beleid
krijgen terwijl die van het bestuur
kleiner wordt. Ook wordt ge
hoopt dat de lidkerken meer geld
ter beschikking zullen stellen als
ze zelf over de programma's kun
nen beslissen.
Het bestuur weigerde tijdens
de vergadering te Lexington
(Kentucky) het vertrouwen uit te
spreken in Brouwer, die sinds
1985 de Raad leidt. Een voorstel
hem te ontslaan haalde het net
niet (57 stemmen voor en 57 te
gen), maar Brouwer begreep dat
zijn dagen geteld waren. Hij zou
vele dagen "vasten en bidden"
voordat hij een beslissing over
zijn toekomst zou nemen.
De NCC bevindt zich al enkele
jaren in een financiële en organi
satorische crisis. De bijdragen
van de kerken zijn sinds 1975 met
ruim de helft gedaald. De NCC
heeft vooraan gestaan in de strijd
tegen de kernwapens, de Ameri
kaanse politiek in de Derde We
reld en de nieuwe armoede in de
VS. De laatste jaren hebben ech
ter de behoudende kerken van
evangelische signatuur meer in
vloed op de politiek gekregen.
Musicals
Over het conciliair proces wordt
niet alleen op thema-samenkom
sten gepraat, er wordt ook crea
tief mee omgegaan. In Leiden zijn
in de afgelopen maanden twee
musicals samengesteld, waarin
wordt aangesloten bij de thema's
gerechtigheid, vrede en behoud
van de schepping.
Het kerkelijk kinderkoor 'De
Regenboogjes' uit de Leidse Me-
renwijk, brengt op zaterdag 17 ju
ni in het kerkelijk centrum 'De
Regenboog' (half acht) het stuk
'De sores van een ander'. De mu
sical, gemaakt door dirigente
Marja Goudzwaard, wil laten zien
dat de zaken uit het proces veel
dichter bijliggen dan vaak wordt
vermoed.
Goudzwaard voert onder ande
re een 'fee van goede wil' ten tone
le, die een schoolmeisje mee
neemt langs allerlei situaties,
waarin mensen niet werkeloos
mogen toezien. Aan de produktie
van de musical werken alle mede
werkers van het jeugd- en jonge
renwerk uit de wijk mee.
'Naar de andere Wereld' is de ti
tel van een 'educatieve musical',
gemaakt door de familie Westera
uit Leiden. Mies Westera-Franke
en Dick Westera tekenden voor
de teksten, terwijl Rien Westera
de muziek schreef. Al eerder stel
den de gezinsleden enige musi
cals met een boodschap samen.
In het stuk, dat volgens de ma
kers door zijn niet religieuze ka
rakter ook door niet-kerkelijke
groepen kan worden opgevoerd,
staat het beheer van het landgoed
Van Oudenaerde centraal. D
heer is op reis en de rentmeester
ziet het als zijn taak om van het
slaperige landgoed een echte on
dermening te maken.
De gevolgen laten zich. raden:
voor men het weet zijn zaken als
milieuvervuiling en stress aan de
orde van de dag. De rentmeester
troost zijn teleurgestelde dochter
met de woorden: 'We gaan naar
de andere wereld'. Maar, zo is de
moraal, dat kan alleen als ieder
een daar daadwerkelijk aan mee
werkt.
Ter bestrijding van alle onkos
ten, is de complete musical
(scripts, toonzettingen, regie-aan
wijzingen, enzovoorts) voor 35
gulden te bestelen bij de familie
Westera, telefoon 071-143935. Na
overmaking van het bedrag op gi
ronummer 43.13.44, wordt het
materiaal toegestuurd.
Beroepen
Hervormde Kerk: beroepen te
Ederveen (toezegging) A. A. Floor
Uddel, Tietjerk (herv.-geref.) (toe
zegging) S. Benedictus gerefor
meerd predikant Schiermonni
koog; aangenomen naar Vreeland
(hervormd gereformeerd) mevr.
C. J. van Leeuwen-Assink te Oos-
-lijk Flevoland (herv.-geref.)
Idinghuizen.
Gereformeerde Kerken: beroe
pen te Twello mevr. drs. T. W.
Griffioen kand. Amsterdam; aan
genomen te Heerhugowaard als
gevangenispredikant voor West-
linge drs. J. F. Abma Amsterdam.
Geref. Kerken vrijgemaakt:
aangenomen naar Onnen drs. J.
W. Boerma kand. Kampen die be
dankte voor Beverwijk, voor En-
schede-Noord, voor de missionai
re dienst in Irian Jaya, voor Fer-
werd-Hallum, voor Lemele-Le-
melerveld, voor Lisse in combi
natie met Voorschoten, voor
Mildam in combinatie met Nije-
ga-Opeinde, voor Surhuisterveen
in combinatie met Opende en
voor Ten Post in combinatie mei
Garrelsweer.
Christelijke Geref. Kerken:
aangenomen naar Wormerveer G
Huisman kand. Westervoort.
