Kankerkliniek komt met richtlijn voor euthanasie 'Europa moet met één stem praten' VAN DOOL ZONWERING Van Eekelen naar Westeuropese Unie 'Toenemende financiële nood onder predikanten' PAGINA 2 DONDERDAG 6 APRIL 1989 Reportage Leiding Daniël den Hoed zoekt duidelijkheid in schimmige situatie ROTTERDAM - Omdat de ontwikkelingen rond eutha nasie nog steeds 'verwar rend zijn' en tot dusverre aanleiding hebben gegeven tot 'veel onbegrip en misver stand' hebben de directie en de Medisch Ethische Com missie (MEC) van de Dr. Da niel den Hoed Kliniek in Rotterdam voor dit zieken huis 'Richtlijnen Euthana sie' opgesteld. door Piet Koster Met deze richtlijnen, in augustus 1984 geformuleerde standpunt van het hoofdbestuur van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG) het uitgangs punt was, wil de leiding van het Rotterdamse kankerinstituut berei ken: - dat patiënten die euthanasie wen sen, kunnen vertrouwen op zorg vuldige afhandeling van hun ver zoek; - dat patiënten en werkers die gewe tensbezwaren tegen euthanasie hebben, op eerbiediging van hun principes kunnen vertrouwen; - dat medici handelen binnen het kader van de geldende wetten en ju risprudentie. Daarnaast hoopt de leiding van de Dr. Daniel den Hoed Kliniek met de invoering van de richtlijnen ook enige zekerheid te krijgen over hoe vaak patiënten een verzoek tot eu thanasie doen en of en in welke ge vallen en op welke manier(en) art sen hieraan gevolg geven. "We weten natuurlijk ook wel dat het voorkomt", zegt een woordvoer der van de kliniek, "maar over het aantal gevallen bestaat eigenlijk nog geen enkele zekerheid. Tot dus verre wordt het nergens geregi streerd". In de huidige juridische situatie vormt euthanasie een ernstig mis drijf dat, heet het in een toelichting op de richtlijnen, echter 'niet wordt vervolgd indien aan bepaalde zorg vuldigheidseisen is voldaan'. Het openbaar ministerie, dat volgens richtlijn 9 van ieder gemeld geval op de hoogte dient te worden gesteld, zal telkens opnieuw toetsen of dit ook feitelijk het geval is geweest. Eigen wil In de richtlijnen die, zodra wetge ving of jurisprudentie hiertoe aan leiding geven, zullen worden aange past is rekening gehouden met de 'specifieke aard en organisatie' van de Dr. Daniel den Hoed Kliniek. Zo zal er met betrekking tot euthanasie - in de richtlijnen gedefinieerd als 'handelen dat beoogt het leven van een ander op diens uitdrukkelijk verzoek te beëindigen' uitslui tend rekening worden gehouden met 'volwassen personen die hun eigen wil kupnen bepalen'. "De problematiek v die, zoals we dat uitdrukken, niet geacht worden hun wil te kunnen bepalen, kennen wij hier niet", zegt directeur patiëntenzorg J. W. van den Blink. "Kinderen worden hier niet behandeld, dat gebeurt in ande re ziekenhuizen. En comateuze pa tiënten hebben we hier ook niet. Richtlijnen daarover hebben we dus niet nodig. Hoe meer ballast we eruit kunnen houden, hoe liever het ons is". Voor alle medewerkers van de zoek 'verre de voorkeur boven kliniek geldt dat zij het recht heb- een mondeling' ben ieder ethisch probleem dat ver band houdt met euthanasie Medisch Ethische Commissie van de familie", verklaart Van den Blink. "Het komt voor dat de fami lie het lijden van iemand niet meer aankan, er haast niet meer tegen op gewassen is. En eigenlijk ligt het dan erg voor de hand te vragen dat vreselijke lijden te beëindigen. Maar daarmee is het verhaal niet af. Het komt voor dat wanneer familie leden zo'n verzoek hebben gedaan en stél het is ingewilligd, dat zij daar, soms jaren later, een vreselijk schuldgevoel aan overhouden. Had er wel euthanasie moeten worden verricht? Mocht dat wel? En waar om heb ik dat gevraagd? Er zijn mensen die dat niet kunnen verwer ken. Ook daarom willen wij die mo gelijkheid uitsluiten". Omdat 'het tempo van overleg en besluitvorming wordt bepaald door de eisen van zorgvuldigheid en de wensen van de patiënt' zal de betref fende arts de patiënt 'zo spoedig mogelijk meedelen of hij al dan niet bereid is tot euthanasie over te gaan'. Indien hij hiertoe bereid is zal hij samen met de patiënt bespreken hoe hij te werk zal gaan, op welk tijdstip en plaats (kliniek of thuis) dit zal gebeuren en wie erbij aanwe zig zullen zijn. Indien de patiënt kiest voor orale toediening van euthenatica, waar door er voor de arts sprake is van (hulp bij) zelfdoding, dient de arts nadrukkelijk 'rekening houden met complicaties' en '(voor)bereid te zijn tot het alsnog uitvoeren van eu thanasie'. Bij het doen van een ver antwoorde keuze overlegt het zono- Vervolgens vraagt de betreffende dig met (andere) deskundigen, de arts een niet bij de behandeling be- TnQgri.Q;j >or trokken collega zich een eigen oor- aarneia te leggen. Van medewerkers die ge- deel te vormen en hierover een ver- In overleg met de verpleging zorgt wetensbezwaren tegen euthanasie slag op te stellen, dat in het 'overleg- de arts voor de nodige tijd, rust en hebben, kan op geen enkele manier team' wordt getoetst. Dit team, privacy. Bij de uitvoering van eu- worden verlangd dat zij meewerken waarvan naar gelang de omstandig- thanasie mag uitsluitend door gedi- aan besluitvorming over en uitvoe- heden artsen, verpleegkundigen, plomeerde verpleegkundigen wor- huisarts, pastor, maatschappelijk den geassisteerd, met dien verstan- werker en andere naastbetrokke- de dat zij zich 'beperken tot recht- nen deel kunnen uitmaken, mag streeks door de wet toegestane han- 'niet te klein zijn opdat een routine- delingen', matige benadering vermeden euthanasie. Met de opstelling van de richtlij nen en het hanteren van de hiervoor genoemde definitie wil de Dr. Da niel den Hoed Kliniek vooral duide lijkheid scheppen; daarom ontbre- wordt'. ken in het document zogenoemde 'schijngestalten' als 'het op verzoek achterwege laten van (medische) handelingen', 'het verlenen van hulp ter verlichting van het sterven, Niet relevant Voor de arts, die verwanten patiënt zal voorlichten en begelei den, zijn de persoonlijke opvattin waarbij, onbedoeld, het leven wordt gen van verwanten bij de besluit- meld verkort' en 'het staken c. q. achter- vorming 'niet relevant'; hun 'toe- "Het wege laten van een, in medisch op zicht, zinloze behandeling'. Termen als 'actief, passief, indirect, vrijwil- Nadat de arts op grond van zijn ei gen kennis, het overleg met de pa tiënt, familieleden en met andere betrokken medici een verslag heeft de opgesteld waaruit blijkt dat 'de zorgvuldigheidseisen in acht zijn genomen' wordt de euthanasie ge- de justitie en de directie, duidelijk", aldus een toe stemming' wordt nadrukkelijk niet lichting hierop, "dat de directie het onjuist acht verklaringen het grondregel één tuurlijke dood af te geven die i ADVERTENTIE gevraagd, "Eigenlijk w lig' of 'abstinerën' worden niet ge- dat de arts nooit handelt op verzoek strijd zij met de waarheid", bruikt, omdat zij niet bijdragen tot een 'heldere indeling'. Procedure De eerste van de (negen) nieuwe 'richtlijnen euthanasie' heeft be trekking op het begin van de voortaan te volgen procedure: wan neer een patiënt, of diens 'omge ving' de wens uit om over euthana sie te spreken wordt dit voortaan 'onverwijld gemeld aan het staflid onder wiens verantwoordelijkheid de betreffende patiënt is of wordt opgenomen'. In een toelichting hierop wordt gesteld dat het uitvoeren van eutha nasie uitdrukkelijk is voorbehou den aan stafleden van de Dr. Daniel den Hoed Kliniek, dan wel aan een 'door de directie hiertoe te kwalifi ceren arts'. Deze zal zo spoedig mogelijk met de betreffende patiënt overleggen 'om deze te begeleiden' en om 'zelf een eigen standpunt te bepalen'. Hierbij worden de in het ziekenhuis geldende procedures, overleg met naaststaanden en huisarts, de even tuele hulp van pastor, raadsman of maatschappelijk werk(st)er in aan merking genomen. Daarenboven verdient 'ter wille van de bewijsvoe ring achteraf een schriftelijk ver- Met Van Dool zonwering houdt u het zonnetje uit huis en haalt u kwaliteit in huis. Want met Van Dool zonwering mag u hier allemaal op rekenen: garantie, perfekt maatwerk, vakkundige plaatsing, top-kwaliteit materialen, deskundig advies en 'n vrijblijvende offerte. Van Dool zonwering... Vakwerk - Van Eekelen: betrokken blijven bij het veiligheidsbeleid. WASSENAAR Vijf jaar geleden wees dr. Wim van Eekelen een benoeming tot secretaris-generaal van de Westeuropese Unie (WEU) nog met enige afschuw van de hand. Wie wilde er immers werken voor een stagnerende, nauwelijks bekende en hopeloos verdeelde internationale organisatie. Aanvaarding van die functie leek verdacht veel op een vrijwillige verbanning naar de politieke woestijn. door Louis Burgers Na een ministerschap van twee jaar, een weinig geslaagde erva ring in de paspoortzaak en een oppepbeurt voor de WEU, denkt de liberale oud-bewindsman van defensie er anders over. Afgelo pen maandag werd Van Eekelen na de gebruikelijke politieke koe handel benoemd tot hoogste ambtelijke baas van de Unie. Daarmee wordt hij coördinator van het veiligheidsbeleid van de lidstaten Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Spanje, Por tugal en de Benelux. Van Eekelen volgt de Belg Albert Cahen op, die deze functie vier jaar bekleed de. Over het waarom van zijn om mezwaai zegt hij: "Deze functie geeft mij de gelegenheid betrok ken te blijven bij het veiligheids beleid; iets waarmee ik mij al sinds 1966 heb beziggehouden. Ik kan de komende jaren ook veel vrijer spreken dan ik als ambassa deur ooit had gekund". "Minister Van den Broek (bui tenlandse zaken) heeft mijn be noeming voorgesteld omdat hij iemand wilde hebben met politie ke ervaring, die tevens de minis ters van de lidstaten persoonlijk kent. Daarbij komt dat Nederland op dit moment weinig internatio nale functies bezet, en dat de Westeuropese Unie weer meer vorm moet krijgen", zegt Van Eekelen in zijn Wassenaarse ap partement. Versterking Van Eekelen geeft toe dat na de onverwachte versterking van de Unie in 1987 en 1988 (toen de uit gangspunten van het bondge nootschap opnieuw werden ge formuleerd bij de toetreding van Spanje en Portugal) er weer van een zekere verstarring sprake is. Toch wordt de Unie - vooral in Washington gezien als de be langrijkste factor achter het Eu ropese optreden in de Perzische Golf. Ook al was er geen sprake van een gemeenschappelijk com mando: de Amerikanen waar deerden het dat Europa voor de eerste keer na de Tweede Wereld oorlog buiten het eigen territori um optrad. "Onder druk van de WEU voel de iedereen, zelfs Luxemburg, zich verplicht mee te doen", zegt Van Eekelen. Als minister was hij tijdens het Nederlandse voorzit terschap van de Unie nauw be trokken bij de poging het Bel gisch-Nederlandse eskader van mijnenjagers van de grond te krij gen. Maar afgezien van deze inci dentele successen, lijkt de be langstelling voor het werk van de WEU weer tot een bedroevend laag niveau te zijn afgezakt. Ook in dë andere lidstaten heerst voor al apathie, als er al geen sprake is van openlijk wantrouwen tussen landen als Westduitsland, Frank rijk en Groot-Brittannië. De oud-minister gelooft echter niet dat het oplossen van die pro blemen het zwaartepunt van zijn werk zal zijn. "Op dit moment is de Unie het enige forum waar Frankrijk en de andere West europese landen met elkaar over veiligheidskwesties kunnen pra ten. Zolang de Franse positie te genover de NAVO' niet verandert en dat verwacht ik niet moe ten we de WEU versterken. Ei genlijk is het een soort tussensta tion: de Europese veiligheidsdi mensie zou moeten vergroeien met de Europese politieke sa menwerking. We moeten groeien naar die eenheid". Overeenstemming Van Eekelen verwacht verder dat de WEU belangrijk blijft als reser ve-insteling voor de NAVO. Bin nen de Unie kunnen de Europea nen immers gemakkelijker tot overeenstemming komen. Zij kunnen er ook op informele ma nier nieuwe scenario's op het ge bied van veiligheid en ontwape ning doorpraten. De politieke dis cussies krijgen vooral ook bete kenis omdat de ministers van bui tenlandse zaken en van defensie van de aangesloten landen samen rond de tafel zitten. Van Eekelen ziet zich de ko mende jaren met twee belangrij ke problemen geconfronteerd: het dispuut met Washington over de lastenverdeling en het zoeken naar een antwoord op de ontwik kelingen in Oost-Europa en voor al in Moskou. Voor de Verenigde Staten is het vooral van belang dat Europa met één stem gaat praten, meent de nieuwe secretaris-generaal. Al leen dan kan West-Europa laten zien dat het als een volwaardige partner beschouwd wil worden. Dan kan het ook tonen dat 'wij, Europeanen' bereid zijn meer te doen, ook als de jaarlijkse bijdra ge niet omhoog gaat. Een veel ingewikkelder zaak vormt het optreden van de Russi sche partijleider Gorbatsjov. Met zijn voorstellen heeft hij de be staande westerse axioma's en strategieën volstrekt op de kop gezet. Van Eekelen vindt dan ook dat West-Europa daarop een ge meenschappelijke visie zal moe ten vinden, zoals bijvoorbeeld een eigen 'Westpolitiek'. Wat moeten wij doen als bijvoorbeeld in delen van Oost-Europa echte democratie tot stand komt, of de mensenrechten niet langer ge schonden worden?, luidt de vraag van Van Eekelen. "Binnen de NAVO - en als het daar niet kan, dan binnen de WEU moeten we eigenlijk een nieuw Harmel-rapport (dat leidde tot versterking van de NAVO, red.) moeten opstellen. Maar dan gericht op onze houding tegen over Oost-Europa". Streven naar ontspanning en het op peil houden van de eigen defensie, zoals het Harmel-rap port in 1967 vastlegde, is niet lan ger het juiste antwoord op de ont wikkelingen in het Oosten. Van Eekelen weet het antwoord niet. Hij voelt er zelfs niet voor moge lijke oplossingen te suggereren. Dat zou de discussie kunnen be ïnvloeden. Pas na een langdurig overleg acht hij het mogelijk dat West-Europa ook tegenover Oost- Europa een eigen, duidelijke poli tiek zal kunnen presenteren. Hoe lang zal het nog duren voor gereformeerde predikan ten moeten gaan denken aan ac ties en demonstraties? Met deze vraag wees voorzitter ds. B. J. G. Roolvink van de gereformeerde predikantenvereniging gisteren in Nijkerk zijn collega's op de financiële nood onder predi kanten. Op de jaarlijkse confe rentie van de vereniging vroeg de predikant uit Baarn aan dacht voor 'een delicate kwes tie', omdat de vereniging steeds meer berichten ontvangt over "toenemende relatieve armoe de onder predikanten". Vooral beginnende voorgangers kun nen soms onder een enorme fi nanciële schuldenlast gebukt gaan. Er zijn natuurlijk beroepsgroe pen die in een veel slechtere posi tie verkeren, aldus Roolvink. Soms ook zijn de Financiële pro blemen gewoonweg 'eigen schuld'. Predikanten zijn door gaans onzakelijk, ook als het om geld gaat. Het verschil tussen bru to en netto inkomen is echter 'on toelaatbaar groot geworden'. Het -schaadt het maatschappelijk aan zien van de predikant als de echt genoot of echtgenote er wat moet bijverdienen om het huishouden draaiende te houden. Roolvink verwachtte dat de materiële belangen van de predi kant beter behartigd kunnen wor den door de collectieve toetre ding van de 750 leden van de vere niging tot de Bond van Neder landse Predikanten. Vorig jaar ging de vereniging al in principe akkoord met de toetreding tot de grotere bond, die voornamelijk hervormde predikanten als lid heeft. Gisteren keurden de leden van de vereniging een statuten wijziging goed, waardoor de col lectieve toetreding per 1 januari 1990 een feit kan zijn. De predi kantenvereniging blijft wel als 'platform voor bezinning' be staan. Roolvink sloot zich aan bij zijn medebestuurslid ds. G. van Loe- nen, die in het jaarverslag het be leid van de synode fel had bekriti seerd. "Het wordt koud in de Ge reformeerde Kerken voor de pre dikanten en in financieel opzicht treedt enige kneveling op", aldus Van Loenen. De gereformeerde synode heeft door wijziging van enkele kerkorde-artikelen vol gens van Loenen de voordelen van een ambtsdrager ('geen socia le lasten') willen combineren met die van een werknemer ("je kunt je als kerk van hem ontdoen als er geen geld meer is"). Van Loenen maakte tijdens de bijeenkomst nog enkele malen 'de kachel aan met onze werkge vers'. Zo noemde hij het 'onge kend, onfatsoenlijk en onsolidair' dat gereformeerde predikanten hun eigen VUT-regeling geheel uit eigen portemonnee moeten betalen. Ook de manier waarop kerken hun deeltijdpredikanten behandelen is zijns inziens soms schrijnend. Zeker als het om twee gehuwde voorgangers gaat, kun nen de problemen ongekend groot zijn: "De ellende is datje de kerk mee naar bed neemt. En dat dient tot niets..." Voorzitter Roolvink pleitte niet alleen voor een nieuwe zakelijk heid onder predikanten, maar ried zijn collega's ook aan een ei gen spiritualiteit te ontwikkelen. Predikanten moeten geen ge leerdheid willen uitstralen, maar persoonlijke godservaring. Shell-werknemers De hervormde gemeente van Purmerend heeft gisteren als eer ste hervormde gemeente een ge sprek gehad met gemeenteleden die bij Shell werken. Aanleiding was de voorgenomen blokkade door anti-apartheidsactivisten van het Shell-laboratorium in Amsterdam-Noord op 20 en 21 april. Met deze bijeenkomst wilde de kerkeraad de pastorale zorg voor de Shell-werknemers tot uiting brengen. Verder hoopte de kerke raad dat op deze wijze polarisatie, als in de tijd van de kruisraketten- discussie, kan worden voorko- De achttien aanwezigen, me rendeels Shell-werknemers en echtgenotes, deelden de kerkelij ke zorg over de situatie in Zuid- afrika, zo zei kerkeraadslid me vrouw A. Dorrepaal na afloop. Ludieke acties tegen de apartheid werden aanvaardbaar geacht. De vergadering sprak zich echter te gen alle vormen van geweld, zoals een blokkade, uit. Daarvoor is het nog veel te vroeg. Het gesprek zal worden voortgezet. Eerder kwamen de economi sche banden van Shell met Zuid- afrika in de hervomrde gemeente aan de orde toen de diakonie de aandelen Shell had afgestoten en hiervan melding maakte in de kerkeraad. De voorzitter van de hervorm de synode, ds. B. Wallet, maakte vorig jaar november op de syno devergadering al bekend dat de Hervormde Kerk een speciale bij eenkomst zou beleggen voor ge meenteleden die bij Shell wer ken. Zij zouden de gelegenheid krijgen zich uit te spreken over de boycot van Shell, waartoe de We reldraad van Kerken heeft opge roepen. Enkele maanden geleden be sloot de hervormde gemeente van Amsterdam geen Shell-produk- ten meer te kopen uit protest te gen de aanwezigheid van Shell in Zuidafrika. Dat dit besluit ook onvoorziene gevolgen had merk ten afgelopen zondag Hervormde kerkgangers in Amsterdam-West. De brander van de verwarming in de kerk had nog moeite met het nieuwe merk stookolie zodat de verwarming was uitgevallen. De dienst werd grotendeels in een matig verwarmde kerk gehou den. Beroepen Hervormde Kerk: bedankt voor Hoogeveen A. M. Langhout Put ten (deelgemeente Andreas- kerk). Gereformeerde Kerken Vrij gemaakt: bedankt voor Lisse in combinatie met Voorschoten T. Groenveld Anna Paulowna in combinatie met Enkhuizen. Christelijke Gereformeerde Kerken: bedankt voor Goes A. van der Veer Zwolle. Paus en feminisme. De paus heeft scherpe kritiek geuit op het 'radicaal feminisme en de polari satie' die hij onder de Amerikaan se religieuzen heeft waargeno men. De religieuzen zijn volgens de paus mede verantwoordelijk voor de afneming van het aantal roepingen, omdat zij er niet in sla gen volgens hun roeping te leven. Bovendien is de gezagsuitoefe ning binnen sommige orden te slap. Een en ander blijkt uit een brief van de paus aan de bisschoppen in de Verenigde Staten. De paus legt er de nadruk op dat religieu zen hebben gekozen voor een le ven binnen een gemeenschap, toegewijd aan God, en waar schuwt dat "in vele gevallen het apostolaat of het ambt de andere waarden schijnt te hebben over schaduwd". Religieuzen zijn vol gens hem geroepen een voorbeel dige gemeenschap te vormen bin nen het geheel van de kerk. Plato. Het Theosofisch Ge nootschap houdt op dinsdag avond 11 april (acht uur) een openbare bijeenkomst over het onderwerp 'Plato en de betekenis van rechtvaardigheid'. De voor dracht zal worden gehouden in de Pieterskerk (ingang Kloksteeg) in Leiden. IKON-directeur. Barend de Ronden, directeur radio van de IKON, is per 1 juli benoemd tot directeur-hoofdredacteur van de regionale omroep Radio Utrecht. De Ronden (46) kwam in 1968 bij de afdeling radio van de IKOR, de voorloper van de huidige Inter kerkelijke Omroep Nederland.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 2