Mareschaussee: voortaan
wat 'joliger' overkomen
1
Europese landen buiten EG benauwd voor 1992-project
Reportage
Elitekorps viert 175-jarig bestaan
Kerkelijk gesprek in Zuidafrika over apartheid toch vruchtbaar
MAANDAG 13 MAART 1989
Op 26 oktober van dit jaar is het 175 jaar geleden dat de aan
zet werd gegeven voor de oprichting van de Koninklijke
Marechaussee (KMar). Om deze mijlpaal te vieren organi
seert de KMar het hele jaar door op verscheidene plaatsen
een aantal festiviteiten. Die worden morgen ingeluid tij
dens een openingsbijeenkomst in de Grote Kerk in Den
Haag, waarbij ook koningin Beatrix, die schutsvrouwe is,
aanwezig zal zijn.
Dit jaar komt er ook een boek uit over de geschiedenis van
de Koninklijke Marechaussee. Daarin staat rijk geïllu
streerd het verhaal van een korps dat trots de wapenleus
'zonder vrees en zonder blaam' voert.
Hoogtepunten in het feestjaar moeten een reünie op het
opleidingscentrum in Apeldoorn zijn en een feestweek in
Maastricht in oktober. In die stad werd ook de allereerste
brigade van de Marechaussee gevestigd. Ook zal de KMar
aanwezig zijn bij de taptoe in Breda. Om wat van haar starre
imago af te komen is er zelfs een echt promotieteam ge
vormd. Niet om meer mensen aan te trekken, maar om meer
bekendheid te kweken. Want 'de marechaussee komt naar
u toe...'
De marechaussee zoals we hem kennen. Voor de deur
DEN HAAG - De Koninklijke Ma
rechaussee gaat op de promotie-
toer, want na 175 jaar wordt het wel
eens tijd dat de Nederlandse bevol
king te weten komt wat de KMar
door
Anje Romein
doet en hoe ze werkt. Opererend
tussen burgerpolitie en militair is
haar fUnctie altijd in nevelen gehuld
geweest. Wat gaat er schuil achter
het Nassaublauwe uniform en de
witte nestel?
Toen Willem I op 26 oktober 1814
de aanzet gaf tot de oprichting van
een korps Marechaussee, waren de
belangrijkste taken het handhaven
van de orde, het zorgen voor de uit
voering van de wetten en het waken
over de veiligheid van grenzen en
grote wegen. Die orde moest ook
nodig hersteld na de woelige jaren
van het napoleontische tijdvak, die
vooral in Brabant zijn sporen na liet.
F. J. van Lier, directeur van het
Museum der Koninklijke Mare
chaussee, dat gehuisvest is in het
oude weeshuis van Buren weet er
alles over. "Het enige waar Willem I
over beschikte was een achterlijk
politiekorps, analfabeten met aller
lei bijbaantjes. Hij wilde in navol
ging van de gendarmerie van de
Fransen een goed korps opbouwen.
Om daarvoor een basis te leggen
nam hij officieren in dienst uit het
Franse leger.
Omdat het woord gendarmerie
bij de bevolking militairistische as
sociaties opwekte, streepte hij het
woord eigenhandig door en veran
derde het in marechaussee (mare is
paard; schalk is bediende). Zo was
de basis voor het korps Koninklijke
Marechaussee gelegd.
Criminaliteit
Het eigene van de marechaussee an
no 1989 is dat het een militair poli
tiekorps is. Dat is niet altijd zo ge
weest. Tot 1940 was het werkzaam
als rijkspolitie en had het haar han
den vol aan louche ronddolende
benden en met de grensbewaking.
"Het korps heeft altijd een enorm
respect ingeboezemd. Voor de oor
log was het vooral druk met het
handhaven van de orde in Gronin
gen, Friesland en Drenthe, omdat
daar de sociale onrust en de crimi
naliteit het grootst was", vertelt Van
Lier.
In die beginjaren werden er door
het hele land 'correspondenties' op
gericht. Die zorgden voor het over
brengen van berichten en het trans
porteren van gevangenen. Het eni
ge geschikte vervoermiddel daar
voor was het paard. Later kwam
daar de fiets bij, die op de verharde
wegen .werd gebruikt.
De eerste marechaussee-brigades
werden ingezet in de zuidelijke pro
vincies, het huidige België en
Maastricht, later in het noorden en
eind vorige eeuw zaten de meeste
Het Korps Politietroepen, de 'voorgange
draf door het Vondelpark.
brigades in en rondom de grote ste
den.
Het wapen was toen ongeveer
verdrievoudigd, met op zijn top zes
divisies. Die grote uitbreiding
kwam het opleidingspeil - men leer
de het werk in de praktijk - niet ten
goede. Groot was dan ook de vreug
de, toen er in 1913 een eigen centra
le opleiding geopend werd.
Breekpunten
Honderd jaar lang bleef het taken
pakket min of meer ongewijzigd.
Maar na de Eerste Wereldoorlog
fungeerde het korps vrijwel alleen
nog als rijkspolitie. Na de Tweede
Wereldoorlog kwam daar verande
ring in. Er werd een specifiek civiel
korps rijkspolitie opgericht - waar
veel 'ouwe blauwen' naar toe
stroomden - en de taakomschrij
ving van de Koninklijke Mare
chaussee werd gewijzigd. Het werd
i militair korps mèt toch
aantal civiele taken.
Toch is er door de jaren heen veel
hetzelfde gebleven, zij het aange-
t aan de moderne tijd. Het 'blau
we korps' staat vanaf 1918 ter ver
vanging van 'De klompenwacht',
(de tuinlieden van koningin Wilhel-
mina), op wacht voor Huis ten
Bosch. Het korps vervult verder po
litiediensten voor de krijgsmacht,
bewaakt de landsgrenzen en de
lucht- en zeehavens, verleent bij
stand aan de politie en beveiligt
waardetransporten van De Neder-
landsche Bank.
Ter verduidelijking nog een aan
tal praktische taken: het patrouille
ren op militaire oefenterreinen, het
escorteren van colonnes, het rege
len van het verkeer en de grenscon
trole. Dat laatste kan bij voorbeeld
leiden tot het weren van vreemde
lingen en het aanhouden 1
dachten.
Kraakacties
Ongeveer 80 man marechaussee i
hebt in geval van nood. Dat schept
een band en een speciale sfeer".
Trots is de marechaussee ook op
haar uniform: blauw met een witte
nestel en een zilveren granaat. Die
'tijdelijk' ingezet bij de politiekorp- nestel heeft geen enkele nuttige
sen van Amsterdam en Den Haag. functie, maar dient alleen als onder-
Deze noodoplossing duurt échter al scheiding en versiering. 'Het is een
ruim twintig jaar. Zo was het ook de traditie die we handhaven',
marechaussee die de politie ver- Tradities, voor veel buitenstaan-
sterkte bij de feestvreugde rond het ders gaat dat samen met conserva-
Europees kampioenschap van het tisme. De marechaussee is daar niet
Nederlands elftal. De KMar werd blij i
ook ingezet bij kraakacties
leende al meer dan eens hulp
ME. Tot ongenoegen van sommi-
i noemt dat ook een
de redenen het komend jaar
de wat joliger uit de hoek te komen.
Van Lier: "Wij zijn vooruitstreven-
gen, die menen dat ze daarvoor niet der dan welk ander onderdeel ook"
opgeleid zijn. "We lijken wel een "De marechaussee was een vai
uitzendbureau voor politiedien- de eerste korpsen die de vrouw vol
sten", is een veel gehoorde uit
spraak.
Doordat het een militair korps is,
kan de marechaussee internatio
naal opereren. "We kunnen
ledig gelijkwaardig aan de man stel
den. Bovendien hebben we het
meest moderne personeelssysteem,
waarbij iedereen een functie krijgt
die overeenkomt met zijn rang. Ie-
Egypte of Namibia mand hoeft dus niet eerst te wach-
sturen. Die internationale inzet- ten op vertrek van een ander".
baarheid is een groot voordeel. Een -r^- 11
politieman kan in zo'n geval weige- inruilen
ren", aldus Van Lier. Het 'blauwe elitekorps' leefde en
De geschiedenis van de mare- leeft onder strenge discipline. Dat
chaussee kent een paar emotionele uit zich al jaren in de haardracht. Zo
mijlpalen "waar we heel trots op uitte een commandant in Noord
zijn". Zo werd en bleef prinses Brabant op 9 mei 1844 zijn ongenoe-
Beatrix in 1956 schutsvrouwe. Een gen over enkele officieren die 'het
ander hoogtepunt was de uitreiking aangezigt met krullen en blessen
van een vaandel door koningin Wil- hadden bedekt en den baard onder
helmina in 1931. Bijzonder, omdat de kin hadden laten groeien'.
dat doorgaans alleen weggelegd
gevechtsonderdeel.
Het visitekaartje van Nederland
op Schiphol, zoals de marechaussee
Bij die gelegenheid sprak Wilhel- wel wordt genoemd, moet er dan
haar waardering uit voor het ook representatief uitzien. Het haar
moet kortgeknipt, en mag niet over
oren of ogen vallen. Baarden, snor
ren en bakkebaarden zijn toege
staan 'mits men ze tijdens verlof
korps, waarbij ze wees op de
horigheid, trouw en plichtsbetrach
ting bij de moeilijke taak van de ma
rechaussee'. "Dat is terug te
op de begintijd, toen we over het he- aankweekt, om te voorkomen dat
le land in kleine groepjes verspreid het uiterlijk van de betrokkenen
Binnen zo'n kleine groep overeenkomt met het niet te tole-
heerst het besef dat je elkaar nodig
ongeschoren zijn. De haar
dracht mag immers nooit aanlei
ding tot aanstoot, wrevel of andere
frustraties geven.
De Koninklijke Marechaussee
wordt hardnekkig achtervolgd door
het image van 'elite-korps'. Van
Lier: "Ja, die naam hebben we zelf
o©k niet bedacht. Er zijn wel een
paar redenen voor te bedenken. Zo
genieten marechaussees een oplei
ding op hoog niveau en dragen we
een apart uniform. Daarnaast ston
den we voor de oorlog bekend als
zeer gezagsgetrouw en boezemden
we ontzag in. 'Daar waar de mare-
chausse verscheen, verdwenen de
problemen'. En dan kan men ons
ook nog elitair noemen gezien de re
latief hoge salariëring".
Schiphol
In de komende festiviteitenmaan
den zal ook het probleem van de
grensbewaking aan de orde komen.
De taken van de marechaussee
moeten veranderen als de lands
grenzen in 1992 minder bewaking
nodig hebben. Gedacht wordt om
de marechaussee in plaats daarvan
meer werk te laten doen op Schip
hol en meer bevoegdheden te geven
op het gebied van het vreemdelin
genverkeer. Daarbij wordt gedacht
aan het behandelen van asielverzoe
ken en het overnemen van illegale
vreemdelingen van de politie.
De promotiecampagne moet ook
duidelijk maken dat de marechaus
see geen puur militair apparaat is.
Die profilering is ook nodig om de
argwanende blikken van militairen
en politiemensen nu eens af te wen
den en om uit de geïsoleerde positie
van weleer te komen. 'Wij zijn een
politieorgaan met militaire status',
tracht van Lier nogmaals te verdui
delijken. Maar het zal nog wel even
duren voor dat iedereen daarvan
doordrongen is.
OSLO - Het prestigieuze Euro
pa 1992-project lijkt buiten de
Europese Gemeenschap lang
zamerhand meer reacties los te
maken dan binnen het Europa
van de twaalf. Tot nu toe toon
den vooral de Verenigde Staten
en Japan zich bezorgd over het
mogelijke ontstaan van een Eu
ropese handelskolos, die zich
door hoge tariefmuren af
schermt tegen ongewenste con
currenten. Maar ook in het Eu
ropa dat geen deel uitmaakt van
de EG, groeit de vrees buitenge
sloten te worden.
Regeringsleiders van zes 'andere'
Europese landen, te weten Noorwe
gen, Zweden, Finland, Oostenrijk,
Zwitserland en IJsland, zullen daar
over in de Noorse
hoofdstad Oslo beraadslagen. Maar
ook zullen zij zich afvragen hoe lang
hun 'Europese Vrijhandelsassocia
tie' (EVA) nog zal kunnen voortbe
staan. Immers, in Oostenrijk lijkt
een meerderheid van de bevolking
voorstander van snelle aansluiting
door
Louis Burgers
Vooral om politieke redenen heb
ben de zes tot nu toe afstand gehou
den van de EG. Andere voormalige
EVA-landen als Groot-Brittannië,
Portugal en Denemarken hebben
zich inmiddels wel bij de EG aange
sloten. Voor het restant van de EVA
groeit de noodzaak snel te besluiten
hoe zij hun handelsrelaties met de
Gemeenschap willen regelen. Dat is
ook van belang voor Brussel: de
twee economische blokken zijn im
mers eikaars grootste handelspart-
De Europese Commissie, als da
gelijks bestuur van de EG, heeft
daar inmiddels al wat suggesties
voor gedaan. Twee maanden gele
den kwam commissie-voorzitter
Jacques Delors met voorstellen om
de samenwerking te versterken. Hij
bood twee mogelijke wegen aan om
dat doel te bereiken, eigenlijk be
vriezing op het huidige niveau of
uitbreiding van de samenwerking.
De EVA lijkt echter niet gemakke
lijk tot een keuze te kunnen komen,
omdat de belangen van de verschil
lende landen ver uiteenlopen.
Zwitserland, bijvoorbeeld, heeft
op dit moment in het geheel geen
behoefte om de band met de ge
meenschap stevig aan te halen. Tal
van Zwitserse wetten zijn al aange
past aan de EG-richtlijnen zodat de
onderlinge handel vrijwel rimpel
loos kan verlopen. Door de centrale
ligging in Europa vormt het land
verder een onmisbare schakel in het
noord-zuid verkeer tussen de EG-
landen. En, niet te vergeten, veel
zwarte francs, lires, marken en gul
dens vinden er een veilig toe
vluchtsoord.
Bern gelooft dat te nauwe samen
werking met de Gemeenschap geen
extra voordelen met zich zal bren
gen. En ook de Zwitserse bevolking
lijkt niet bereid om zich in een refe- stemmen met het overdragen van
rendum uit te spreken voor aanslui- een aantal bevoegdheden aan Brus-
ting bij de EG, of zelfs maar in te sel. Tot ver in de 21ste eeuw zal
T
Gro Harlem Brundtland (foto a
Zwitserland daarom een witte vlek
op de kaart van een verenigd Euro
pa blijven.
neutraliteit en het lidmaatschap
van de EG best samen kunnen gaan,
wijst Helsinki af. Maar ook zij zien
hun handelsband met de EG snel
groeien: nu al 35 procent, tegen 20
procent EVA en 25 procent Come
con (de Oosteuropese tegenhanger
Ander pad
Oostenrijk en Noorwegen volgen
een geheel ander pad. De Oosten
rijkse regering lijkt dit jaar een aan
vraag tot toetreding te willen indie
nen, en zal daarna een referendum
houden. Noorwegen is nog niet zo
ver, maar uit opiniepeilingen blijkt,
dat de weerstand tegenover de EG
- zeker gezien de goede ervaringen
van Denemarken vermindert. In
Zweden wordt over een eventueel
lidmaatschap heftig gediscussi
eerd, maar duidelijkheid is er nog
lang niet.
De Finnen hebben hun besluit ei
genlijk al genomen. Zij willen neu
traal blijven, en zeggen dat zij daar
toe verplicht zijn vanwege verdra
gen met de Sovjetunie. Het oordeel
van de Oostenrijkse regering, dat
van de Gemeenschap). Mogelijk
kiest Finland de Zwitserse weg: zo
veel mogelijk bilaterale afspraken
maken met Brussel. Alleen, de Fin
se positie bij deze onderhandelin
gen is lang zo sterk niet als die van
Bern.
De Noorse premier, mevrouw
Harlem Brundtland, mag proberen
deze verschillende opvattingen de
komende dagén op één noemer te
brengen. Dat lijkt vooralsnog een
onmogelijke opgave. Zij lijkt voor
te willen stellen dat EVA en EG een
douane-unie stichten (te vergelij
ken met de oorspronkelijke Bene
lux). In een gesprek met journalis
ten zei zij onlangs dat na de vorming
van een dergelijke unie Noorwegen
mogelijk nooit meer het EG-lid-
maatschap zou hoeven aan te vra
gen.
Maar
ook dat e
heden a<
n douane-unie betekent
i land bepaalde bevoegd
een boven-nationaal li
chaam overdraagt. Dat maakt deze
weg voor Zwitserland en Finland
onbegaanbaar. Stockholm denkt
daarentegén tamelijk positief over
de gedachte van een douane-unie.
Vrijblijvend
Gezien de tot nu toe gevoerde dis
cussie is een bevriezen van de rela
ties op het huidige niveau van een
vrijhandelsassociatie niet waar
schijnlijk. Het betekent immers dat
de door de zes landen zo gewenste
vrije toegang tot de komende bin
nenmarkt van 330 miljoen consu
menten niet verzekerd is. In ieder
geval maakte Delors twee maanden
geleden in zijn rede voor het Euro
pees Parlement duidelijk dat de EG
zelf een voorkeur heeft voor een
minder vrijblijvende en een meer
geïnstitutionaliseerde vorm van sa
menwerking.
Deze laatste oplossing zou ook
betekenen dat de EVA-landen hun
onderlinge samenwerking moeten
versterken. Dan moeten zij leren
'met één mond' te spreken.
Het beraad tussen de drie Zuid-
afrikaanse gereformeerde zuster
kerken (blanken, kleurlingen en
zwarten) heeft geen duidelijkheid
gebracht over een gemeenschap
pelijke opstelling tegenover de
apartheid. Desondanks menen de
woordvoerders van de drie ker
ken, professor Johan Heyns, dr.
Allan Boesak en dominee Sam
Buti, dat het vierdaagse overleg
van vorige week vruchtbaar is ge
weest. De kerken weten nu ten
minste van elkaar waarom en
waarover zij verschillende stand
punten hebben en dat ze verder
moeten praten.
Dr. Boesak van de Sendings-
kerk waarschuwde de blanke
werk wel om haast te maken. "Als
deze kerk niet gaat doen wat zij de
afgelopen dagen heeft beleden,
zal de relatie tussen de drie zus
terkerken niet kunnen verbete
ren".
Dr. C. F. Beyers Naudé, die ook
bij de gesprekken was in het
Transvaalse plaatsje Vereeniging,
verwees naar het rapport 'Kerk en
samenleving' van de blanke kerk
uit 1986. Daarin wordt apartheid
als zonde afgewezen, maar de
kerk aanvaardde niet de verant
woordelijkheid voor de wettelij
ke apartheid in de Zuidafrikaanse
samenleving. "De vraag is hoe de
blanke kerk de komende tijd han
den en voeten geeft aan dit docu
ment. Als dat niet gebeurt, zijn we
nog steeds even ver van verzoe
ning als voorheen".
Bemoedigend
Toch was er wel degelijk sprake
van een verzoenende stemming
tussen de deelnemers. Heyns en
Boesak waren zelfs samen een
half uur op de tv om hun verschil
len uit te leggen.
In het slotcommuniqué her
haalde dr. Heyns namens de blan
ke delegatie nog eens wat al eer
der in het overleg was erkend:
"Wij belijden met nederigheid en
verdriet de betrokkenheid van
onze kerk bij de invoering en legi
timering van de ideologie van
apartheid en al de ellende die
daaruit is voortgevloeid. Apart
heid kan niet aanvaard worden op
christelijk-ethische gronden, om
dat deze indruist tegen verzoe
ning, naastenliefde en rechtvaar
digheid". Volgens Heyns is voor
zijn kerk nu de tijd aangebroken
om elke dubbelzinnigheid over
haar opstelling tegenover de
apartheid uit de weg te ruimen.
De andere kerken prezen de
blanke verklaring, maar verheel
den niet dat er belangrijke ver
schillen bleven bestaan. "Het is
bemoedigend dat er geestelijken
zijn in de blanke kerk die funda
mentele veranderingen beplei
ten". Boesak en Beyers Naudé
verzochten de blanke kerk speci
fieke apartheidswetten te veroor
delen en een 'theologie tegen de
apartheid' te ontwikkelen.
Na afloop zei Boesak nog dat de
blanke kerk geen praktische con
sequenties wil trekken uit haar
standpunt over de apartheid.
"Dat is het probleem met deze
kerk". "Ze heeft wel een theoreti
sche veroordeling afgegeven,
maar het is voor mij de vraag of de
blanke zusterkerk bij de ontman
teling van de apartheid ook aan
concrete stappen durft te denken,
zoals tegen de gfoepsgebieden-
wet en gevangenhouding van
veel Zuidafrikanen zonder vorm
van proces".
De drie kerken hebben opge
roepen tot opheffing van de nu al
1000 dagen durende noodtoe
stand. Over deze kwesties wordt
gesproken op een vergadering
van kerkleiders deze week, zo
werd van de kant van de blanke
kerk meegedeeld. "Het is van be
lang dat wij samen werken aan
het probleem van discriminatie
en leed", zei de blanke kerkleider
Piet Roussouw.
Geen winnaars...
"Er zijn geen winnaars en geen
verliezers", zei kardinaal Antonio
Innocenti van de Romeinse curie
na afloop van de driedaagse ont
moeting tussen vertegenwoordi
gers van het Vaticaan en 35 Ame
rikaanse bisschoppen. Aartsbis
schop Daniel Pilarczyk van Cin-
cinnatti: "De kerkleiding heeft de
bisschoppen niet berispt of de les
gelezen".
Beide delegaties waren goed te
spreken over het verloop van de
gesprekken. Die werden gevoerd
in 'broederlijke geest'. De con
frontatie is uitgebleven. "De me
ningsverschillen zijn op opbou
wende manier besproken", werd
op de persconferentie na afloop
gezegd. En dat bleek ieders over
tuiging te zijn.
De paus riep de bisschoppen
op, het menselijk leven te be
schermen en de waarde van hu
welijk en gezin hoog te houden.
"De bisschoppen moeten het ge
loof verbreiden en het werk van
leken op hun eigen plaats in de
kerk bevorderen", zei het kerk-
hoofd.
Kardinaal Bernard Law merkte
op dat de moeilijkheden tussen
het Vaticaan en de Amerikaanse
rooms-katholieken eerder uit
drukking zijn van de spanningen
tussen kerk en wereld. "Het bui
tengewoon ingewikkelde leven in
de Verenigde Staten vormt voor
de Amerikaanse kerk het grootste
probleem". Volgens Law is het
voor het Vaticaan moeilijk daar
bij te bemiddelen. In bijna alle
toespraken op deze 'topontmoe
ting' hebben de Amerikaanse bis
schoppen gewezen op de proble
men bij het uitdragen van de ka
tholieke leer, zoals het verbod op
voorbehoedmiddelen. "En dat in
een democratische samenleving,
die de persoonlijke vrijheid hoog
in het vaandel heeft staan".
Beroepen
Hervormde Kerk: beroepen te
Katwijk aan Zee (vacature ds. D.
Driebergen) P. J. Stam Ter Aar
(dit is een toezegging van beroep
omdat ds. Stam de kerkordelijk
voorgeschreven tijd in Ter Aar
nog niet heeft volgemaakt en dus
nog niet beroepbaar is); aangeno
men de benoeming door de Gere
formeerde Zendingsbond in de
Hervormde Kerk tot zendings
predikant in Zimbabwe (docent
oudtestamentidsche vakken aan
het Murray College in Morgen
ster) M. J. Middelkoop Babyloni-
ënbroek, naar Sprang C. Kik
Strijen; beroepen te Krimpen a.d.
IJssel (buitengewone wijkge-
meente) A. van Vuuren Alblasser-
dam; bedankt voor Dinteloord G.
C. de Jong Zoetermeer.
Gereformeerde Kerken: be
roepbaar mevrouw I. Wattel-de
Heer Amsterdam.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: bedankt voor Ave-
reest-Dedemsvaart A. J. van Zuij-
lekom Franeker.
Nederlands Gereformeerde
Kerken: aangenomen naar Zoe
termeer kandidaat J. J. Arnold
Deventer.
Christelijk Gereformeerde
Kerken: bedankt voor Apel
doorn W. P. de Groot Den Haag.
Gereformeerde Gemeenten:
beroepen te Den Haag-Zuid A.
Bac Bodegraven; bedankt voor
Poortugaal en voor Sprang-Ca-
pelle in combinaqtie met doven-
zorg R. Boogaard Leiden (Lei
derdorp), voor Oosterland (Z.),
voor Utrecht en voor Woerden J.
Kareis Rijssen, voor Spykenisse
L. Blok Nunspeet, voor Terneu-
zen N. W. Schreuder Goes, voor
Vlaardingen G. J. van Aalst Bent
huizen.
Eerbetoon. Ter gelegenheid
van zijn 70ste veijaardag werd de
hervormde emeritus-predikant
W. G. Overbosch uit Amsterdam
zaterdag geëerd met de legpen
ning van de Nederlands Her
vormde Kerk en een feestbundel
met bijdragen van collega's en
vrienden. Dat gebeurde in de
Nieuwe Kerk op de Dam.
Overbosch werd ruim geprezen
om zijn bijdragen aan liturgische
bezinning en vernieuwing. Hij is
secretaris van het hervormde en
gereformeerde samenwerkings
orgaan voor de eredienst en was
nauw betrokken bij de Van der
Leeuw-stichting, het Liedboek
van de JCerken, de Bouw- en Res
tauratiecommissie van de Her
vormde Kerk en de Commissie
voor Cultureel Kerkewerk in Am
sterdam ('Groot-Zuid').
