De schoen gestrikt
Chique laarsjes
voor de regen
Ze staan weggestopt in een hoekje de kast of liggen al
tijd achter in de auto, die rubber laarzen voor een natte
klus of onverwacht noodweer. Er zo op straat mee rond
stappen doe je nauwelijks. Bij de schoenen staat een
paar leren laarzen, die bij alle kleding passen, maar
weer te kwetsbaar zijn voor een lange strandwandeling.
Een een paar waterdichte, comfortabele laarzen die te
gen en stootje kunnen en die ook onder nette kleding
niet misstaan, zijn dan ook een rijk bezit. Zulke laarzen
maakt de Fin Pertti Palmroth. Laarzen van een als lak
glanzend kunststofmateriaal (in vele kleuren) dat vol
komen waterdicht is en toch ademt. Ze zijn er bijvoor
beeld in zwart met een roze, mint of blauwe rand voor
volwassenen en kinderen.
Naast de regenlaarzen, die ongeveer 215 gulden kos
ten, brengt Palmroth ook korte laarsjes, schoenen en
tassen van dit materiaal.
Regenlaarzen waar je je bij droog weer niet voor
hoeft te schamen.
Korte twee-kleurenlaarsjes en een tas van Palmroth.
Het voordeel van de kunststof is dat het niet kraakt
zoals vaak bij lakleer het geval is.
door
Henriëtte van der Hoeven
Foto's
Wim Dijkman
Zwart/wit belangrijkst ondanks kleurenexplosie
Een ware
kleurenexplosie heeft
zich voorgedaan in de
schoenenmode. Geen
modekleur ontbreekt dit
seizoen in de collecties
van de fabrikanten. En is
de kleur er niet in leer
(veelal nubuck, licht
geschuurd leer) dan toch
zeker in rips (stevige
geribbelde stof die zacht
glanst) of in linnen. Het
merk Jamma komt zelfs
met gebloemde pumps.
Wie dus niets voelt voor
gebloemde kleding kan
met die trend in de
zomermode meedoen via
het schoeisel.
Maar toch, ondanks al die aan
trekkelijke zomerse vrolijk
heid, is volgens Peter Kaiser-
ïmporteur Charles Genemans
de hoofdrol weggelegd voor
zwart en zwart-wit. Die zwarte
schoen is dan heel geraffi
neerd afgewerkt met een dun
biesje (paspoil) waarin de
kleuren rood en groen of roze,
mint en blauw zijn gebruikt.
Genemans: "Die felle kleu
ren hebben we wel in de col
lectie, maar voorzichtig". Dat
is niet zo verwonderlijk want
voor een paar schoenen van
Peter Kaiser, waarvan er elke
dag 6000 worden geprodu
ceerd, moet je zo rond de 200
gulden neertellen. Dat zijn
geen wegwerpstappers. Wie
bovendien weet dat de Neder
lander per hoofd van de bevol
king nog geen vier paar schoe
nen per jaar koopt, begrijpt
die voorzichtigheid.
Strikken
Dat zwart kan ook een kleur
accent krijgen door de strik, in
alle soorten en maten een po
pulaire versiering bij de
schoenontwerpers. Ze zetten
die strik voor, achter of opzij.
Ook los zijn tal van strikken in
leer en textiel te koop om de
schoen steeds weer bij een
kleur in de kleding aan te pas
sen. Naast zwart ën wit blijven
de bruintinten een belangrij
ke rol spelen terwijl donker
blauw, zeker in de klassieke
modellen aan het terugkomen
is.
De schoen van dit seizoen is
hoog opgesneden en oogt
vaak een beetje oosters. Ook
wordt hier en daar voorzichtig
gebruik-gemaakt van de pla
teauzool. Voor een zomers-ef-
fect zorgen vlechtwerk, gaat
jes en kleurige vlakverdelin
gen.
Hoog-opgesneden
Van de hoog-opgesneden
schoen is het maar een klein
stapje naar het korte laarsje,
dat zo prettig onder een panta
lon draagt. Ena Fashion
brengt laarsjes in pasteltinten
met een forse knoop als slui
ting en bij Harrink Design
wordt veel met vlechtwerk en
veters gewerkt.
Met de hakhoogte kan ie
dereen dit seizoen wel uit de
voeten, die verschilt van een
laag (queenie) hakje tot naald
hak. De wat forsere hakken
krijgen vaak iets elegants
door hun bijzondere vormen.
Met die grote keuze aan
hakhoogten spelen de fabri
kanten heel duidelijk in op de
wensen van hun klanten. Pro
beer maar eens de trein te ha
len op naaldhakken
Omdat je in Nederland
maar weinig hoogzomer-
schoentjes kunt dragen, die
zijn meestal voor in de vakan
tiekoffer, staat de schoen met
de open hiel en eventueel een
open teentje volop in de be
langstelling. Wie zich toch aan
echte zomerschoenen waagt:
de sandalen en sandalettes
hebben vrij brede banden.
Brogue
De platte schoen doet ook
mee in de modeparade. Om
dat de lange broek helemaal
terug is, komen de ontwerpers
met brogue-achtige schoenen
voor vrouwen. Het mannelijk-
effect wordt verzacht door het
gebuik van 2 kleuren.
Voor de sportieve types zijn
er fietsschoentjes (met veters),
die prima passen bij de felge-
kleurde fietsbroeken. Verder
zijn er naast bont bedrukte
gympen met dikke bedrukte
zolen, t-bandschoenen en bal
lerina's in alle leuke mode
kleuren.
Dat stoer ook heel modieus
kan ogen, bewijst een merk
als Frutta. De ontwerpers van
de sportieve instappers, veter
en t-bandschoenen met vaak
dikke rubber zolen, combine
ren de bruinachtige basis-
kleur steeds weer met de een
af andere modetint door
vlechtwerk en uitsnijding toe
te passen. De neus van de
Frutta- veterschoen is tame
lijk bol.
Mannen
De mannenschoen is deze zo
mer eenvoudig en klassiek
van lijn maar heeft wel een
modieus accentje. Dat kan fijn
vlechtwerk zijn, een leer met
linnen verwerking, brogue-
gaatjes of een dwarse stiknaad
over de neus. De belangrijkste
kleuren zijn zwart, bruin en
naturel.
Voor de vrije tijd hebben de
schoenontwerpers zich laten
inspireren door de tennis- en
joggingmode. In deze schoe
nen is ook wat meer kleur ver
werkt.
Voor elck wat wils dus dit
seizoen of zoals Charles Gene
mans het zegt:" Mode is hetge-
ne wat men graag draagt".
Vrij klassieke schoen uit de collectie van
Ena Fashion, die door het fraaie kleur
gebruik bij veel kleding kan worden ge
dragen.
JÉ i j
Met deze gevlochten sandalen kom je de
vakantie wel door. De sandalen gaan als
Opanka's door het leven. Deze naam is
ontleend aan de speciale fabricage-me-
thode, die in Yoegoslavië is ontwikkeld.
Frans Molenaar in
Centraal Museum
Een samenspel van kunst,
mode en muziek is tot en
met tot 27 maart te zien en te
horen in het Stallencomplex
van het Utrechtse Centraal
Museum. Couturier Frans
Molenaar ontwierp 20 kle
dingstukken, waarbij schil
derijen van Bob Bonies zijn
inspiratiebron waren. De
compositie Canto Ostinato
voor vier piano's van Si
meon ten Holt uit 1979
vormt het muzikale deel van
het drieluik.
Platte ve
terschoentjes,
geleend uit
de wieler
sport om bij
een kleurige
fietsbroek te
dragen.
Bij zakelijke kleding doen de zwart-witte schoenen het uitstekend. Ze zijn niet zo zakelijk
dat ze verder in de kast moeten blijven, ook bij wat sportieve kleding kunnen deze schoe
nen worden gedragen.
Huishoudbeurs
Wonen neemt een belangrijke
plaats in op de Huishoud
beurs, die van 30 maart t/m 0
april in de Amsterdamse RAI
wordt gehouden. In drie thea
ters worden onderwerpen als
'wonen in de toekomst," 'licht,
kleur en decoratie' en 'slapen'
in een informatief programma
belicht. Daarnaast worden
complete interieurs ingericht,
zodat de bezoeker kan zien
wat wordt bedoeld als verko
pers praten over Art-Deco,
Memphis, High Tech en Old
Finish.
De Huishoudbeurs is ge
opend van 10.-17.00 uur en van
ma t/m vrij ook van 19.00 -
22.00 uur.
Meesterschenker
Ook onder barkeepers be
staat er verschil in klasse.
Een Meesterschenker is een
barkeeper of bartender, die
zijn vak tot in de perfectie
beheerst. In Nederland zijn
er niet meer dan 19 zijn, die
deze titel mogen voeren. En
niet alleen mannen, maar
ook enkele vrouwen.
Voor de titel Meester
schenker moet de barkeeper
ondermeer aantonen tot in
de perfectie met een biertap
installatie om te kunnen
gaan, advies kunnen geven
over alle voorkomende soor
ten bier en deze ook opti
maal kunnen serveren. Hij of
zij moet een grote kennis
van wijn en gedistilleerd in
huis hebben en ook nog
twee coctails en een long
drink ter plekke kunnen be
reiden.
Een schoen die aan alle mode-eisen voor dit seizoen
voldoet uit de collectie van Trend Design. Deze hoogop-
gesneden schoen met een vrij comfortabele hak in rips is
er in vele kleuren.
Echte zomerlaarsjes, ondermeer in lieve pastelkleurtjes. Het gebruik
te leer is heel fijn geperforeerd, de band waarmee de bovenkant is afge
werkt is altijd wit.
Hoog-opgesneden schoen en laarsjes uit de Harrink-collectie. Voor dit
seizoen kiest ontwerper Ger Aarts voor een veterversiering.
verandering nu eens tussen zijn klanten in
wilde gaan zitten. Nieuwkomers steven
den recht op hem af, keken vol afschuw
naar de luie houding die deze 'bediende'
durfde aan te nemen en vroegen of ze wat
bij hem konden bestellen. De verbijstering
op het gezicht van de man. Wel, potverdrie,
waar ziet u mij voor aan! De wantrouwen
de blik waarmee men hem bekeek. Het was
alsof we ons bevonden in het programma
Poets. Dit was nog leuker dan die met
bisonkit aan de grond vastgelijmde rijks
daalder.
Ik moest ineens denken aan een film die
ik vroeger had gezien. Of hij nu van Jac
ques Tati was of niet, dat weet ik niet meer.
In ieder geval was het een film die die vol
zat met dit soort gekke voorvallen en ge
beurtenissen. Een van die voorvallen her
innerde ik mij nog goed.
Het ging over twee jongens, twee vrien
den, die in hun dakkamer allerlei streken
uithaalden. Zo floten ze bijvoorbeeld naar
de mensen die beneden voorbij gingen en
als die dan verbaasd omhoog keken, doken
ze snel weg. Over de dakrand heen loerden
de jongens naar hen. Ze zagen hoe de men
sen mopperend en hoofdschuddend verder
liepen.
De jongens maaken hun spelletjes steeds
geraffineerder. Op een dag bedachten ze
iets, dat ik later vaak heb nagedaan. In de
straat waar ze woonden stonden nogal
wat lantaarnpalen. Wanneer iemand nu
bij zo'n lantaarnpaal in de buurt kwamen,
trokken ze vlug zijn aandacht door naar
hem te fluiten. Een op de tien voorbijgan
gers knalde met zijn hoofd tegen de lan
taarnpaal aan. En de jongens maar schud
debuiken als de man of vrouw zich vloe
kend, het arme hoofd betastend, struike
lend uit de voeten maakte.
Ja, dacht ik op dat terras. Dat zijn leuke
dingen voor de mensen. En ik zag nog net
hoe er boven even iemand naar ons loerde.
Was dat misschien de eigenaar, die de ver
warring op zijn terras onder het genot van
een heerlijk kopje koffie gadesloeg?
ANGELA PINNEBERG
De Nederlandse horeca heeft mij nooit bij
zonder aangelokt. Cafés gaan nog wel.
Daar ben je gauw genoeg je kritische ver
mogens kwijt. Maar de meeste restaurants
vind ik een ramp. Dat komt misschien om
dat ik zelf in het restaurantwezen heb ge
werkt en daar dingen heb meegemaakt die
mij hebben doen besluiten dat uitgaan
misschien wel 'goed voor u' is maar niet
voor mij. Toen ik. in een van de restaurants
waar ik heb gewerkt eens een bord met
soep op mijn dienblad wilde zetten, vroeg
de kok mij of die soep voor die 'klerelijer'
was die bij het raam zat. Die 'klerelijer'
bleek zijn vorige werkgever. Nadat ik zijn
vraag bevestigend had. beantwoord,laai
de deze Escoffier zijn neus op en produ
ceerde hij iets dat hij snel daarna met een
verbeten gezicht in de soep spuwde. 'Zo,
even een extra balletje. En nou wegbren
gen!'
Maar goed, af en toe zet je dit soort din
gen uitje hoofd. Dan denk je: ha, we zullen
onszelf eens lekker trakteren.
Zo ook vorige week. Met man en kind
JACQUES TATI IN WASSENAAR
hadden we een heerlijke strandwandeling
gemaakt in het gebied van de Wassenaarse
Slag. Het was maandagochtend. Weinig
honden op het strand. Weinig mensen. Tij
dens de wandeling zei mijn man: laten we
eens op het terras van dat grote, witte, ho
tel-restaurant een lunchje nemen, in dat
'gerenommeerde ding'.
Wat later betraden we het beschutte ter
ras van dit etablissement. In de hoek zat
een stel, de zonnebril op het voorhoofd, te
genieten van de eerste zonnestralen. We in
stalleerden ons. De ober zou wel gauw ko
men. 'Ze zijn vandaag gesloten', hoorden
we de man van het stel ineens zeggen. 'Die
neemt ons in de maling', dacht ik. Ik deed
of ik even iets uit de auto moest halen en
liep snel naar de voorkant van het restau
rant. Ja, hoor, daar stond het: maandag
tot 17.00 uur gesloten.
We bleven zitten. Dit was misschien wel
eens goed, zo'n oefening in ascese. Om de
drie, vier, minuten kwamen er mensen het
terras op. Je zag hoe ze aan de tafels gaan
zitten en met elkaar bespraken wat ze zou
den nemen. Daar had je twee keurige he
ren. De een wreef vergenoegd in zijn han
den. Zo, hij zou zichzelf eens lekker verwen
nen. 'Ze zijn dicht', zei ik tegen hem. Hij
keek me vuil aan. De grijns bevroor op zijn
gezicht. Maar meteen opstappen durfde hij
niet. Of kon hij niet. Samen met zijn colle
ga moest hij misschien wel wachten op ie
mand met wie hij een afspraak had ge
maakt, iemand van wie hij een grote order
in de wacht dacht te slepen. En nu had hij
juist hier afgesproken! Geen beste beurt.
Telkens weer kwamen er mensen het ter
ras op. Ook een man in een zwart pak. Hij
zag er een beetje uit als een ober die voor de
EINDREDACTIE
HENK HOUTMAN EN
HENRIËTTE v.d. HOEVEN
