Deze Etos aanbieding geldt ook voor filmsterren. Steeds meer vrouwelijke koks in restaurantkeuken Nederlander eet per jaar 20 kg appelen 3.49 2.89 ,5.99 WOENSDAG 8 MAART 1989 "Geen vrouwen in mijn keuken", riep eertijds menig chefkok, als een persoon van de andere kunne het waagde een blik te werpen in zijn heiligdom. Want het koken op commerciële basis (of dat nu in een restaurant was, in een zogenaamde 'grootkeuken' of in het huis van een vooraanstaande familie) was uitsluitend een aangelegenheid voor mannen. Uitsluitend mannen oefenden immers een beroep uit, en dat beroep kon heel goed kok zijn. door Martin van Huijstee "Koken is vrouwenwerk", sprak menig braaf huisvader die nooit een stap in de keuken zette en trots ver telde hij zijn vrienden dat hij niet eens een eitje kon koken. Want mannen leerden een beroep. Meis jes gingen hooguit een paar jaar naar de huishoudschool, voor zij de rest van hun leven de roeping 'huis vrouw en moeder' gingen uitoefe nen. Een roeping inderdaad, want bij een achturige werkdag bleef dat nooit. Er is inderdaad wel wat veranderd in de maatschappij. De huishoud school (door mannen smalend 'spi- nazie-academie' genoemd) bestaat niet meer. Moderne meisjes die trouwen en huisvrouw worden, hebben daarnaast vaak ook nog een baan. Hoe ze het huishouden moe ten organiseren en hoe ze moeten koken hebben ze niet geleerd. Steeds meer moderne mannen be seffen dat ze hun vrouw niet in haar eentje kunnen laten opdraaien voor de huishoudelijke taken. Steeds meer mannen ontdekken hoe leuk het is om te koken. Steeds meer meisjes studeren, of volgen een beroepsopleiding. En ontdekken dat koken een heel leuk beroep kan zijn. Sterker nog: het is een roeping, elke enthousiaste res taurantkok - man of vrouw - zal dat bevestigen. Want ook in restaurant keukens werden steeds meer goed opgeleide vrouwelijke koks. De mannen thuis zitten ook niet stil. Net zo min als hun partners leerden zij van hun moeder hoe ze moeten koken. Beiden moeten het dus al doende leren. Al dan niet met een boek erbij. Vroeger waren er twee soorten kookboeken: boeken voor koks en boeken voor huisvrou wen. dat is nog wel zo, maar de 'keu kenprinsen' en de 'keukenprinses sen' verketteren elkaar niet meer als vroeger. Een vrouw komt de eer toe in ons land deze emancipatie op gang te hebben gebracht; dit taboe te hebben doorbroken. Al meer dan dertig jaar schrijft Wina Bom op kleurrijke en enthou siaste manier over de kunst van het koken en het eten. Haar geschriften waren de eerste die zowel door vrouwen als mannen werden gele zen, en ook beroepskoks waarderen wat zij voor de ontwikkeling van de eetcultuur heeft gedaan. Vrouwen hebben het koken als vak ontdekt. Maar toch worden nog steeds de meeste kookboeken voor vrouwen geschreven. Want er zijn, in absolu te zin, nu eenmaal meer vrouwen dan mannen die koken. Hoewel er meer mannen dan vrouwen (al dan niet op kosten van de zaak) de res taurants aan hun omzet helpen, is het overgrote deel van de mannen enorm conservatief in zijn eetpa troon. Steeds opnieuw wijst markt onderzoek uit dat de vrouwen wel willen experimenteren met nieuwe recepten, maar dat de meeste heren der schepping thuis het liefst hun traditionele aardappeltjes met jus, groente, stukje stoofvlees en een puddingachtig toetje verorberen. Daarom is het zo nodig dat er ook speciale kookboeken voor mannen verschijnen. Voor de mannen die wel willen, maar nog niet kunnen koken. Want de emancipatie is nog lang niet voltooid. Daarbij doet zich het vreemde verschijnsel voor dat mannen, als ze eenmaal de eerste stap in de keuken hebben gezet, di rect allerlei bijzondere dingen wil len maken. Als hun vrouw kookt moet dat op de traditionele manier, maar zelf wagen ze zich het liefst aan bijzondere en buitenlandse spe cialiteiten. Ze zullen zich dus de basiskennis eigen moeten maken. De diverse kooktechnieken moeten leren. Dat leren ze het liefst van een man. Uit een kookboek in mannentaal dus. Dan hoeven ze zich er ineens niet meer voor te schamen dat ze een schort aantrokken. "Met mannen hand bereid" is zo'n kookboek voor mannen. Het werd geschreven door Wiebe Andringa, een man die al zijn leven lang kookt. En er al heel wat jaren over schrijft. Vakkundig en precies legt hij uit hoe alles moet, van de gewoonste dingen zoals aardappelen en eieren koken, tot de meer gecompliceerde technieken. Het resultaat is steeds een gerecht dat de toets van de huisvrouwenkri tiek kan doorstaan, en dat die merk waardige gewoonte van mannen om iets aparts te willen maken, vol ledig aan zijn trekken laat komen. Voor alle mannen die deze kookru- briek lezen een aanradertje. Want de dagelijkse plicht een maaltijd te moeten bereiden kan pas een hobby worden, als je de kooktechniek vol doende onder de knie hebt en met kennis i van zaken weet te experi menteren met ingrediënten en re cepten. Gegoede burgerij aan tafel. Het eten werd bereid door de keuken niets moest hebben. Amerikaanse keuken meer dan hamburgers Wie de Amerikaanse keuken op een lijn stelt met hamburgers en T-bo- nesteaks die doet deze cuisine on recht aan. Vooral door de invloed van de diverse immigrantenkeu kens, in combinatie met de pio nierskeuken, zijn er in sommige streken van de Verenigde Staten enorm leuke en lekkere gerechten te eten. Een voorbeeld van zo'n 'Cuisine' is de Cajun-kitchen die teruggrijpt op de Franse kolonisten. Typerend voor deze keuken is het gebruik van ingrediënten als ui, bleekselderij, diverse pepers, paprika en knof look. Wie er eens wat mee wil avon turen kan onder de merknaam Ca jun King de specifieke kruiden mengsels voor deze keuken kopen. De kruiden worden geïmporteerd door de firma Boas (tel 079-410114) in Zoetermeer. Keukenafval weg Het is geen luxe is om in de keuken een forse afvalbak te plaatsen. De leuke vuilnisbakjes die je zo handig weg kunt werken in een keuken kastje zijn misschien wel uit het oog maar ze zijn ook zo klein dat ze bin nen de kortste keren vol zijn. Heel wat praktischer zijn de nieuwe Click-it bakken van Curver die le verbaar zijn in de maten 9,15, 25 en 50 liter. Een van de handige eigen schappen van deze bakken is dat het deksel vast te zetten is, zodat u niet voor elk stukje afval apart het klepje hoeft te lichten. De prijs loopt op van 11,95 tot 29,95 gulden. Controle-sensor Een sneetje geroosterd brood dat te zwart of te bleek uit de rooster komt is verleden tijd met de nieuwe con trol-sensor broodrooster van Braun (tel 070-980544). Deze broodrooster is voorzien van een infrarood sensor die meet of u ze bruin genoeg heeft gebakken. Op dat moment komt de broodlift omhoog en schakelt het apparaat zichzelf uit. U kunt het apparaat, dat bij het roosteren niet meer dan handwarm wordt, instellen op zes graden van bruining. Verder is de broodrooster uitgevoerd met een kruimella zodat het schoonmaken nauwelijks pro blemen oplevert en is er als acces soire ook een rekje te koop voor het verwarmen van broodjes. De prijs van de broodrooster is 123 gulden. De cijfers liegen er niet om: per jaar eten wij per persoon gemiddeld zo'n 20 kg appelen. Dat lijkt mis schien nogal wat, maar het grootste deel daarvan wordt in verwerkte vorm (bijvoorbeeld in taart, salades of als moes) genuttigd. De Neder lander houdt dus van appelen, eet ze graag en veel, verwerkt of niet. Waarom is duidelijk: appelen zijn lekker, caloriearm, vitaminenrijk, dorstlessend, hongerstillend, en ge makkelijk te eten. Ook verkrijgbaarheid speelt een rol, want appels zijn er het jaar rond, dank zij een uitgebreide teelt en steeds betere bewaartechnieken. Met name het laatste krijgt veel aan dacht; uitgekiende koelinstallaties zorgen voor een goede temperatuur en vochtigheidsgraad, maar regelen ook de juiste toevoer van zuurstof en koolzuurgas. Zodoende kan een vroege oogst voorzichtig narijpen, waardoor het aanbod van verse ap pels altijd constant blijft. Als cultuurgewas zijn appels al vele duizenden jaren bekend, en geen enkele andere vrucht heeft zo veel van menselijk bijgeloof te ver duren gehad. Enerzijds brachten zij dood en verderf: Eva en Sneeuw witje aten van een appel en het ver ging hen slecht. In Duitsland werd ooit een heksenproces gevoerd, waarbij de 'heks' bekende zich in een giftige appel te hebben omge toverd. Wie een appel van een nog bloeiende boom at, zou datzelfde jaar nog sterven. Anderzijds werd de vrucht ook als machtig symbool van liefde en vruchtbaarheid ge zien. In Engeland legden de meisjes drie appels, waarop de namen van aanbidders waren geschreven, on der hun kussen. Midden in de nacht werd een willekeurige appel opge peuzeld. 's Morgens wisten zij dan wie hun toekomstige echtgenoot zou worden... Appels waren ook het onderwerp van kinderraadsels: "Rood zijn de muren, wit zijn de bu ren, zwart zijn de papen, die in de kapellen slapen". In de volksgeneeskunde werden appelen op een al even tegenstrijdi ge manier gezien: goudgele appels waren gezond, maar van groene ging het geheugen achteruit. In één geval had men gelijk: van appels krijgt men schone tanden, ook nu geldt dat nog. Veel gezegdes of uit drukkingen, soms zelfs oude tradi ties hebben met appels te maken, vaak typerend voor de streek. Wan neer in Groningen of Friesland een hevige wind opstreekt, spreekt men van een appelschudder. Sommige vrouwen in Spakenburg en Bun schoten dragen nu nog met kil weer een appeltje-brungjak. "De appel man komt voor zijn geld", zegt men tegen iemand die te veel appels op heeft en er ziek van is. "Geen scho ner lied, sinds Adam in de appel beet", spreekt voor zich. Wie nu geheel door appels bevan gen is, en trek heeft in een origineel recept, zou eens Gouden Appelsoep moeten proberen. Een halve kilogram appels (bij voorkeur de zachtzure Golden Deli cious) schillen, in stukje snijden of raspen. Vervolgens een halve kilo vleestomaten van hun vel ontdoen en eveneens in stukjes snijden. Het geheel met 1 liter kippebouillon overgieten, hieraan twee kruidna gels toevoegen. De soep een half uur laten koken, en naar wens zeven. Vier a vijf eetlepels room toevoegen en het geheel op smaak brengen met iets peper en zout. Versier de soep voor het opdienen met fxjngeprakte harde eieren. Magic Girl Deodorant, spray of roller, Bij Etos wondje pas echt verwend.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 11