NAVO en Warschaupact
willen wapentuig dumpen
Optimisme bij begin eerste CFE-ronde
mwomt... a
Veel mensen
lijden onder
'ingebeelde
lelijkheid'
Mariënburg9 weet waar Abraham de mosterd haalt
PAGINA 2
MAANDAG 6 MAART 19891
BRUSSEL - Na vijftien jaar lang vruchteloos te hebben on- aantallen te halveren, waardoor
derhandeld over vermindering van hun niet-nucleaire
strijdkrachten in Europa, zijn NAVO en Warschaupact van
daag in Wenen begonnen aan een nieuwe overlegronde met
hetzelfde doel. Maar de onderhandelingen over de Conven
tional Armed Forces in Europe (kortweg CFE; men vond
'CAFE' wat te ludiek klinken) beginnen onder een gunsti
ger gesternte dan die zg. MBFR-onderhandelingen sinds
1973 ooit hebben gekend. Het optimisme aan beide zijden is
groot.
door
Hans de Bruijn
Natuurlijk, het zou een wonder zijn
als de verwachting zou uitkomen,
dat de CFE over ruim drie jaar kan
worden afgerond. De zestien
NAVO-landen en de zeven Oost-
europese staan immers voor een
zwaar karwei. Maar de sfeer tussen
Oost en West is de laatste tijd, voor
al onder impuls van Mikhail Gor-
batsjov, sterk verbeterd en dat kan
vruchten afwerpen. Dat blijkt al uit
het feit dat beide blokken het vorige
maand vrij makkelijk eens werden
over de wijze waarop zij gaan onder
handelen.
Er is van de MBFR geleerd. Die
onderhandelingen liepen vast om
dat NAVO en Warschaupact het
vanaf het begin niet eens konden
worden over de omvang van eikaars
strijdkrachten en het gebied waar
over onderhandeld zou worden. De
MBFR betrof alleen Centraal-Euro-
pa, waardoor de Sovjetunie de mo
gelijkheid hield om weggehaalde
troepen elders te concentreren. Nu
is afgesproken dat de CFE-onder-
handelingen heel Europa, 'van de
Atlantische Oceaan tot de Oeral',
zullen omvatten.
Franse strijdmacht
Het wordt ook van groot belang ge
vonden dat de Franse strijdmacht,
die geen deel uitmaakt van de mili
taire organisatie van de NAVO, dit
keet wel in de onderhandelingen
wordt betrokken. Daardoor wordt
nu op de breedst mogelijke basis
onderhandeld. Zeker zo belangrijk-
is dat men afziet van wat de Ameri
kanen de 'bean-counting' noemen:
het vooraf willen vastleggen hoe
veel troepen en wapens elk blok nu
heeft. De MBFR ging vooral de mist
in omdat men het over die cijfers
niet eens kon worden.
Natuurlijk moet eerst afgespro
ken worden over welke wapens
men gaat onderhandelen, hoe die
straks geteld zullen worden en hoe
de controle op de naleving van ak
koorden geregeld moet worden,
maar daaraan is men bij de MBFR
niet eens toegekomen.
Men is het erover eens dat niet ge
praat wordt over wat er nu is, maar
over wat elk uiteindelijk mag over
houden. Als men stelt dat ieder
straks 20000 tanks mag hebben, dan
doet het er niet toe of het Oostblok
er nu 57000 of 40000 heeft. Het te
veel moet gewoon weg.
In NAVO-kring wordt met span
ning gewacht op de voorstellen
waarmee Sovjet-minister van bui
tenlandse zaken Shevardnadze van
daag in Wenen zou komen. Men
houdt het hart vast, want de Sovjets
hebben tot nog toe steeds het initia
tief naar zich toe getrokken. Dat be
gon in december toen Gorbatsjov
forse verminderingen van de Sov
jet-strijdkrachten aankondigde.
Eind 1990 zal de Sovjetunie een
half miljoen soldaten, 10.000 tanks,
8500 stuks artillerie en 800 ge
vechtsvliegtuigen minder hebben
dan op dit moment. Dit jaar begint
Duitsland en Hongarije. Volgend
jaar volgen nog eens vier divisies en
260 vliegtuigen. Daarnaast hebben
ook de Oosteuropese landen eenzij
dige reducties aangekondigd.
Polen zal dit jaar vijf brigades met
40000 soldaten, 850 tanks, 900 ka
nonnen en 80 vliegtuigen schrap
pen. De DDR zal 10000 soldaten en
20 pet. van zijn tanks en 15 pet. van
zijn vliegtuigen wegdoen. Ook
Tsjechen en Hongaren komen met
dergelijke maatregelen.
De NAVO-landen reageerden terug
houdend op al die aankondigingen.
Natuurlijk is men blij met elke stap
die het overwicht van het War-
i uitkomt op een troepen-
pensterkte van 95 procent van wat
de NAVO nu zelfheeft.
Maar voor het Warschaupact be
tekent dat meer dan een halvering.
De NAVO overvraagt, en hoewel
dat logisch lijkt gezien het over
wicht aan de andere kant is het de
vraag of niet een te gToot beroep op
de inschikkelijkheid van Gor
batsjov c.s. wordt gedaan.
Daarom is het verstandig dat men
niet aandringt op halvering in een
klap. NAVO en Warschaupact zijn
het eens dat stapsgewijs moet wor
den onderhandeld, waarbij tussen
tijdse akkoorden mogelijk zijn. Zo
kan te grote druk op de onderhan
delingen worden voorkomen.
De NAVO wil dat uiteindelijk
geen van beide blokken meer dan
20000 tanks overhoudt. De NAVO
heeft 22000 tanks en moet er dus
2000 inleveren. Het Warschaupact
heeft er volgens eigen cijfers 57000,
en dus is een vermindering met
37000 nodig.
Ook zou volgens de NAVO geen
land meer dan 30 procent van het to
tale aantal tanks, kanonnen en pant-
schaupact op conventioneel gebied serwagens mogen hebben. Dus
Europa vermindert. Maar de den de Sovjets van hun 42000 tanks
NAVO vindt de verminderingen
nog lang niet ver genoeg gaan.
Het hoofddoel van de NAVO is
het verminderen van het vermogen
van het oostblok om verrassings
aanvallen te lanceren en om massa
le grond-offensieven uit te voeren
met het doel Westeuropees grond
gebied te veroveren.
Dus moeten vooral de offensieve
wapens, zoals tanks, kanonnen en
pantserwagens Worden
derd. De NAVO stelt voor i
30.000 moeten wegdoen,
grootste NAVO-tankmacht heeft
West-Duitsland met 4500 stuks.
Druppel
Ook wil de NAVO afspraken over
beperking van troepenconcentra
ties en zou de paraatheid moeten
worden verminderd door meer wa
pens op te slaan. Daardoor wordt
het moelij ker om ongezien veras-
singsaanvallen voor te bereiden. De
eenzijdige verminderingen van het
CIJFERS OVER DE MACHTSVERHOUDING
IN EUROPA
WARSCHAU PAKT NAVO
IISS Atlantische Commissie
Waftctwu PaU
Mavo
De aantallen verschillende wapens volgens de opgaven van Warschau
pact (bovenste balken), NAVO (middelste) en het Londense Institute of
i twee Strategie Studies. Dat het Oostblok een overwicht heeft aan tanks staat niet
Oostblok zijn in het licht van deze
eisen maar een druppel op een
gloeiende plaat. Maar omdat ze al
eind 1990 een gerealiseerd moeten
zijn kunnen de beloften tijdens de
Weense onderhandelingen op hun
waarheid worden getoetst.
In elk geval heeft Gorbatsjov er
kend dat het Warschaupact in Euro
pa een conventioneel overwicht
heeft. Toch betekent dat nog niet
dat aan de vooravond van de eerste
CFE-ronde nu alles koek en ei is. Er
blijft nog een aantal flinke struikel
blokken liggen. Zo wil het War
schaupact ook onderhandelen over
gevechtsvliegtuigen en zeestrijd
krachten, gebieden waarop van een
NAVO-overwicht sprake zou zijn.
De NAVO voelt daar niets voor. Met
name de oorlogsschepen zijn in het
CFE-mandaat nadrukkelijk uitge
sloten.
Vliegtuigen worden in het man
daat echter niet eens genoemd. De
NAVO sluit onderhandelingen
daarover dan ook niet uit, maar wil
die niet in de beginfase. Vliegtuigen
spelen volgens de NAVO niet zo'n
grote rol bij het uitvoeren van mas
sale aanvallen.
Ook wil het Warschaupact de
kernwapens voor de korte afstand
in de onderhandelingen betrekken
in een poging de monderinisering
van die wapens tegen te houden.
Maar voor de NAVO kunnen die
'taktische' kernwapens alleen zijde
lings aan bod komen.
Veel zware kanonnen kunnen zo
wel nucleaire als conventkionele
granaten afvuren. Als hun aantal
wordt beperkt, zal dat indirect ook
effect hebben op het aantal nucleai
re afschiet-mogelijkheden. Verder
wil de NAVO nu niet gaan.
Over verdere vermindering van
taktische kernwapens in Europa
wil de NAVO pas na een CFE-ak-
koord praten. De rechtvaardiging
voor veel van die kernwapens ligt
immers in het grote conventionele
overwicht aan de kant van het War
schaupact.
Controle
Een niet te onderschatten probleem
wordt voorts de controle op de nale
ving van eventuele akkoorden. De
vermindering van kernwapens is
met een beperkt aantal 'inspec
teurs' en goede spionagestellieten
nog wel te controleren.
Maar nagaan of duizenden tanks,
pantserwagens en kanonnen wor
den vernietigd of teruggetrokken
en of honderdduizenden soldaten
ook echt voor goed hun uniform uit
trekken, vergt een bijna onmogelij
ke vereificatie.
Daarvoor zouden wel eens dui
zenden inspecteurs nodig kunnen
zijn. Er is al eens gekscherend opge
merkt dat elk land daardoor
voortaan vier krijgsmachtdelen zal
tellen: landmavcht, luchtmacht,
marine en een inspecteurskorps.
Maar het lijkt onwaarschijnlijk
dat de Sovjetunie zal toestaan dat
westerse militaire inspecteurs en
diplomaten by bosjes door hun land
zullen reizen om legerplaatsen te in
specteren. Hoe dat probleem moet
worden opgelost is nog een groot
vraagteken.
Daarnaast zal in Wenen ook ge
praat worden over 'vertrouwenwek
kende maatregelen', zoals het vol
gen van oefeningen, de bewegings
vrijheid van militairen waarnemers
en journalisten die oefeningen wil
len volgen en over ontmoetingen
tussen militaire leiders.
Aan die laatste besprekingen
doen naast de 23 landen van NAVO
en Warschaupact ook de twaalf an
dere Europese landen mee, die deel
uitmaken van de Conferentie over
Veiligheid en Samenwerking in Eu
ropa, omdat het daarbij niet alleen
om wapenbeperking gaat.
MNEN
AMSTERDAM - Wie heeft er
soms geen last van? Van knokige
knieën, jeugdpuistjes, een ver
keerde neus of van bijvoorbeeld
te dik zijn of te mager. Het wordt
pas een obsessie als mensen op
grond van hun uiterlijk sociale
contacten vermijden, niet meer
durven te sporten of op plekken
gaan zitten waar zy zo min moge
lijk opvallen. Dr. Iman Baardman
studeerde daar vorige week op af
bij de Vrije Universiteit in Am
sterdam.
Hij spreekt het vermoeden uit
dat twintig procent van de psy
chiatrische patiënten last heeft
van 'ingebeelde lelijkheid'. Tus
sen 1975 en '79 werkte Baardman
door
Thea van Beek
als psychotherapeut op het neu
rosecentrum Veluweland in Lun-
teren. Vrij plotseling werd hij bij
een afscheidsgesprek van een pa
tiënt geconfronteerd met de
vraag: "Heeft u zich tijdens onze
ontmoetingen niet geërgerd aan
mijn uiterlijk?".
Baardman: "Voor mij was dat
een geheel overbodige vraag. Het
was iemand die er werkelijk
doodgewoon uitzag. Na wat ver
der praten bleek hij zichzelf te
mager te vinden met te grote voe
ten". De overtuiging van de man
onaantrekkelijk te zijn, bleek al
tijd te hebben bestaan. Niemand
die het ooit had opgemerkt. Tot
grote verrassing van de bij Velu
weland werkzame therapeuten
bleken bij nader onderzoek 14
van de 32 patiënten in zeer ernsti
ge mate te lijden aan het ver
schijnsel ingebeelde lelijkheid.
"Mensen zullen nooit bij het
RIAGG aankloppen met de
klacht 'ik voel me zo lelijk'. Ze ko
men er ook niet mee in klinieken.
Daar luiden de klachten waarmee
men komt geheel anders. Ik ver
moed dat het uiterlijk een heel be
langrijke rol speelt in die andere
klachten".
Opvallend ook noemt Baard
man, dat in de psychiatrische lite
ratuur het onderwerp nauwelijks
staat beschreven. "Wel wordt
over het begrip 'dysmorfofobie'
geschreven: de ziekelijke vrees
misvormd te zijn. Tot m'n stom
me verbazing blijken over die
term maar veertig publikaties te
zijn verschenen. Gaat het over
een onderwerp als depressie dan
zijn dat er al gauw enige duizen
den".
"Elk mens wil allerlei sociale
waarden verwezenlijkt zien, zoals
intimiteit, vriendschap of sociale
contacten. Door je uiterlijk kan
het realiseren daarvan in de weg
staan. Je wilt mensen geen onge
mak bezorgen met jouw aanwe
zigheid. Ik heb daar in mijn prak
tijk eens een sterk voorbeeld van
meegemaakt. In de kliniek waar
ik werkte, deden de mensen geen
huishoudelijk werk. Met een
groepje patiënten gingen we voor
een paar dagen naar een boerde-
rij. Daar moesten wel de nodige
huishoudelijke karweitjes wor
den gedaan. Na de maaltijd gaan
enkele mensen aan de afwas. Op
de bank zit een jongen, verscho
len achter een ten minste een jaar
oude krant. Een van de afwassers
vraagt of hij ook niet even kan
meehelpen. De reactie daarop
was: 'mag ik dat dan?' Die jongen
Baardman: 'Neurotische men
sen hebben geheid een minder
waardigheidscomplex'. (foto GPO)
bleek dolblij dat men hem de
moeite waard vond om mee te
helpen afwassen".
Het vermoeden dat vrouwen
zichzelf eerder lelijk vinden dan
mannen, wordt door het onder
zoek van Baardman niet beves
tigd. "In neurosecentra verblij
ven drie keer zoveel vrouwen als
mannen. Naar verhouding bleken
er even zoveel mannen met het
probleem te kampen als vrou
wen. Overigens zijn er ook men
sen die wanhopig kunnen wor
den van aantrekkelijk te zijn. Die
hebben op hun beurt het gevoel
dat men met hen omgaat om hun
uiterlijk en niet om het innerlijk
van die persoon".
Yuppie-dom
"Neurotische mensen hebben al
tijd een geheid minderwaardig
heidscomplex. Zeker als men
zichzelf lelijk vindt, wil men abso
luut niet opvallen. Mensen hou
den zichzelf grauw: geen sieraden
of make-up en altijd saaie kleding
aan. In een tijd als deze leven we
in een enorme veruiterlijking.
Om erbij te horen moet je mee
doen aan fitness, sport en be
schikken over een mooi en jong
lichaam. Wie niet aan het snelle
yuppie-dom kan meedoen, valt al
gauw buiten de boot. Vergelijk de
postordergidsen van zestig jaar
geleden maar eens met die van
nu. Toen werden breuk- of snurk-
banden aanbevolen. Heel functio
nele artikelen. Nu swingt het van
de tanga's en pikante slipjes.
Mensen kunnen hun verworven
vrijheden vaak ook niet aan. Ze
hangen hun onzekerheid op aan
het contrast. Men denkt dat het
anderen altijd wel goed afgaat en
dat zijzelf daarin falen".
Baardman ontwikkelde voor
de groep patiënten die lijjden aan
ingebeelde lelijkheid,' een
groepstherapie. Na twaalf bijeen
komsten van elk twee uur, bleek
deze te werken. Zo kreeg de
vrouw die leed onder haar 'lelijke'
benen en al jaren uitsluitend
broek en laarzen droeg, de op
dracht vijf minuten achter geslo
ten deuren een lange rok te dra
gen. De laarzen mochten aanblij-
Na herhaaldelijke oefeningen,
mocht een vertrouwenspersoon
enkele minuten op haar kamer en
vervolgens vertoonde zij zich in
haar nieuwe uitmonstering onder
mede-patiënten. Baardman: "Als
iemand eenmaal zover is, dan
wordt die spiraal doorbroken en
zie je mensen opvallend vooruit
schieten. Na twaalf bijeenkom
sten is de obsessie eraf. Myn in
druk is dat het aandacht besteden
aan de beleving van het uiterlijk,
de behandeling bespoedigt".
Hij Constateert dat er eigenlijk
maar heel weinig lelijke mensen
zijn. "Ik vraag de deelnemers aan
deze therapie altijd een lijst bij te
houden van mensen die zij op één
dag hebben ontmoet. Dan blijkt
vrijwel nooit dat zij iemand daar
van lelijk vonden".
De Mariënburg-vereniging van
vooruitstrevende en verontruste
rooms-katholieken steunt de 'Ver
klaring van Keulen', waarin 163
rk theologen uit Duits-sprekende
landen en Nederland kritiek ui
ten op het beleid van de paus. "De
verklaring ademt eenzelfde geest
als onze oproep 'Getuigen van de
Geest die in ons leeft' uit 1983",
schrijft het dagelijks bestuur van
de nu 6000 leden tellende vereni
ging aan de initiatiefnemers van
de Keulse Verklaring.
'Mariënburg' is 'geschokt' door
wat zich rond bisschopsbenoe
mingen voor Keulen en andere
plaatsen heeft afgespeeld. "Het
herinnerde velen op pijnlijke ma
nier aan wat de afgelopen jaren in
Nederland is gebeurd. Het gaat
niet om incidenten, maar om be
wust beleid van Rome, dat de be
trokkenheid van anderen tegen
werkt en uitsluit".
Op het jaarcongres van de Ma
riënburg-vereniging, zaterdag in
Tilburg, kreeg de brief de volle in
stemming van de 650 aanwezigen.
Onder hen waren, in tegenstelling
tot vorig jaar, geen bisschoppen.
Wel was secretaris-generaal dr. H.
van Munster van de Nederlandse
kerkprovincie aanwezig.
Onfeilbaar
Een van de sprekers was de Nij-
meegs-Tilburgse hoogleraar ker
kelijk recht dr. K. Walf, ook op
steller van de Verklaring van
Keulen. Hij vond kritiek op de
manier waarop de paus, tegen het
nieuwe kerkelijk wetboek van
1983 in, probeert zijn onfeilbaar
heid uit te breiden, niet alleen
dringend noodzakelijk, maar ook
volkomen geoorloofd.
"Het nieuwe wetboek gaat uit
voerig in op de onfeilbaarheid.
Uit 4iles blykt dan dat paus. en
biss'choppen duidelijk moeten
aangeven wanneer zij een bepaal
de leer als onfeilbaar beschou
wen. Deze paus lijkt het verbod
op voorbehoedmiddelen, neerge
legd in de encycliek Humanae Vi-
tae, als onfeilbare uitspraak te be
schouwen, zonder dat dit door de
toenmalige paus zo is bedoeld".
Volgens Walf bleek dit duide
lijk op een congres van moraal
theologen vorig jaar in Rome. De
paus zei toen, dat wie vragen
heeft bij deze encycliek funda
mentele geloofswaarheden aan
valt. Aarzelingen daarover bren
gen ook discussies over andere
geloofswaarheden, verklaarde de
paus bij die gelegenheid. De afge
lopen twintig jaar hadden dat dui
delijk aangetoond.
De paus gaat daarmee, naar het
oordeel van Walf, geheel voorbij
aan de visie van het Tweede Vati
caans Concilie op het geweten.
"'Gelovigen kunnen geen beroep
meer doen op een geweten dat
niet is verlicht door het leerge
zag".
Dr. E. Henau, hoogleraar pasto-
raal-theologie in Heerlen en twee
de spreker op het congres van
'Mariënburg', sprak van een 'alge
mene malaise' in de kerk. "De
evangelische boodschap zal altijd
stoten op verzet", zei hij. "Dat ligt
niet voornamelijk aan degene die
deze verkondigt, maar aan het
evangelie zelf. Het gaat ook altijd
weer voorbij". Henau verwacht,
dat ook West-Europa de weg naar
vernieuwd geloof wel weer zal
vinden. "Vroeg of laat zal de
steeds grimmiger tegenstelling
van nu leiden tot een meer har
monische situatie".
"Kerkleiders kunnen niet om
de westerse samenleving heen,
die altijd nog de best denkbare is.
Doen ze dat wél, dan zouden ze
het geloof maken tot een vreemd
verschijnsel in de westerse cul
tuur".
Inspiratie
De Mariënburg-vereniging zal de
komende tijd meer nadruk leg
gen op eigentijdse vormgeving
van het rk geloof, zo deelde voor
zitter dr. P. Jansen zaterdag in
Tilburg mee. Ze wil een brede be
weging worden van rk gelovigen
die opkomen voor hun rechten en
plichtehn in de kerk en daarvoor
willen worden toegerust. "De ver
ontrusting over het beleid van
Rome is geen voldoende inspira
tiebron meer".
"Het dringt steeds meer door,
dat het de RK Kerk ontbreekt aan
pogingen om vorm te geven aan
eigentijds geloof. Gelovigen we
ten over God maar weinig te zeg
gen. Bovendien worden zij ver
scheurd door wat de kerk hun
voorhoudt en wat zy als gewe
tensvol burger zelf in de samenle
ving
Jansen maakte bekend, dat de
vereniging - die 60 afdelingen
heeft brochures gaat uitgeven
waarin dit soort problemen aan
de orde wordt gesteld. Een be
leidsplan voor informatie, bezin
ning en discussie. "Na alle ver
bijstering en verontwaardiging
zijn wij nu in Nederland uitge
huild over het onrecht en maken
wij ons op om zelfbewust en vast
beraden verder te gaan, voor de
plaatselijke kerk wetend waar
Abraham de mosterd haalt".
'Trots'
Het Interkerkelijk Comité
Tweezydige Ontwapening (Icto)
verzet zich tegen het pleidooi van
de Raad van Kerken in Nederland
om het luchtvaartverdrag met
Zuidafrika op te zeggen. Zo'n op
roep toont, volgens het Icto, aan
dat de raad op de stoel voor de re
gering wil gaan zitten. "De raad
zou moeten bedenken dat de
KLM de trots van Nederland is".
Ook de kritische houding van de
raad tegenover Shell kan niet de
goedkeuring van het Icto wegdra
gen.
Het is allemaal eenzijdig, zegt
het interkerkelijk comité. Er
wordt wel opgeroepen tot acties
tegen Zuidafrika, maar landen
die wellicht in ernstiger mate de
mensenrechten schenden blijven
buiten schot.
Tekort. Het Interkerkelijk
Vredesberaad (IKV) kijkt over
1988 aan tegen een tekort van f.
200.000. Er is al een vacaturestop.
Blijven de inkomsten dalen, dan
zullen er ontslagen vallen. De do
nateurs is om een extra bijdrage
gevraagd.
Een oorzaak is, volgens het
IKV, de politieke toestand. Nu de
'koude oorlog' aan het verdwij
nen is, denken veel mensen dat
het IKV met minder toe kan.
"Terwyl juist nu nieuwe moge
lijkheden ontstaan om echt aan
vrede tussen Oost en West te wer
ken".
Hervormde Kerk: beroepen
te Alkmaar H. J. van der Steeg
Delfzijl, te Rotterdam-Zuid C. A.
van der Sluijs Veenendaal, te Wil
lemstad R. W. van Mourik Afcgte-
kerke; aangenomen naar Laren
(Geld.) J. Visser Steenwijker-
wold, naar Nieuwpoort kandidaat
J. Flikweert Reeuwyk; bedankt
voor Harskamp W. Op 't Hof Oud
dorp.
Gereformeerde Kerken: be
roepen te Delft voor studenten
pastoraat J. O. Kroesen Krimpen
aan de Lek; aangenomen naar
Dordrecht A. D. Noordam Bleis-
wijk, naar Klundert kandidaat G.
M. van der linden Wilnis, naar
Middelburg (voor deelwerk) kan
didaat P. J. Rebel Amstelveen,
naar Stiens D. Visser Wageningen
(laatstelijk zendingspredikant).
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt: aangenomen naar As
sen voor zendingsdienst in Brazi
lië kandidaat J. Janssen Assen,
die daarmee bedankte voor o.a.
Oegstgeest.
Gereformeerde Gemeenten:
bedankt voor Goudswaard,
Hoogvliet en Wageningen A. Bac
Bodegraven, voor Boskoop A. B.
van der Heiden Doetinchem, voor
Melissant in combinatie met
dovenzorg R. Boogaard Leiden.
Baptistengemeenten: aange
nomen naar Almelo kandidaat G.
J. Goessens Meppel.
Overleden. De vroegere se
cretaris binnenland van de her
vormde Raad voor de Zending ds.
A. de Haan is in Amsterdam, na
een slepende ziekte, op 64-jarige
leeftijd overleden. Woensdag
wordt hy in Driebergen begra-
