Zwemcoach springt in diepe
Prestaties Leidse zwemmers vallen tegen
Blomdahl op
Becker: 21ste overwinning
tijd
naar
huis
(NIET) VAN GISTEREN
Wie zei dat eigenlijk?
MAANDAG 27 FEBRUARI 1989
SPORT
PAGINA 2
DORDRECHT (GPD) - De va
derlandse zwemtop heeft Ton
van Klooster in één weekend
duidelijk gemaakt, dat de nieu
we bondscoach van de KNZB
een bijna onmogelijke taak
wacht. De opvolger van Bert
Sitters weet dat zelf ook, maar
kon het zich amper zes dagen
na zijn benoeming niet veroor
loven nu al de knuppel in het
hoenderhok te gooien. Van
Klooster hield zich na het ope
ningsweekend van de winter
kampioenschappen in
Dordrecht dus zoveel mogelijk
op de vlakte, maar liet tussen
de regels door wel al fijntjes
weten dat er van hem geen
wonderen verwacht mogen
worden: „Ik wil niet direct zeg
gen dat ik geschrokken ben
van het niveau. Maar dat ik me
het heel anders had voorge
steld, mag duidelijk zijn. Waar
ik nu aan begonnen ben, is echt
een sprong in het diepe...".
Ton van Klooster (35) is sinds de
Australiër Carlisle in de zestiger ja
ren weer de eerste fulltime bonds
coach, die de KNZB in dienst heeft
genomen. Onder druk van een
morrende achterban werd met suc
ces een beroep gedaan op WVC, dat
nu zestig procent van de salaris
kosten van Van Klooster voor haar
rekening neemt. Wanneer na de
Spelen van '92 niet voor verlenging
van het contract wordt gekozen,
kan de leraar lichamelijke opvoe
ding overigens terugkeren bij zijn
voormalige werkgevers, twee scho
len in 's-Graveland en Eemnes.
„Getekend is er weliswaar nog
niets", aldus de voormalige jeugd-
bondscoach van de bond (sinds
'83), „maar mondeling is alles al
wel doorgesproken. Ik verwacht
dat het hele pakket binnen enkele
weken op papier zal staan".
Wat de persoonlijke omstandig
heden betreft is er dus geen vuiltje
aan de lucht, maar anders ligt het
met zijn opdracht voor de komen
de jaren. Van Klooster dient er
voor te zorgen dat de olympische
staat van dienst van de KNZB in
'92 op z'n minst wordt gecontinu
eerd. Er zullen, met andere woor
den, medailles behaald moeten
worden in Barcelona. „In estafette-
verband moet dat zeker mogelijk
zijn", schroefde Van Klooster de
verwachtingen na dit weekend
voor zichzelf terug. „We hebben
nog drie jaar voor de boeg, dat
moet zeker lukken".
De terughoudendhoud was lo
gisch. Van Klooster was er zelf ge
tuige van dat de onontkoombare
lamlendigheid in dit na-olympi-
sche jaar wel erg drastisch heeft
toegeslagen. Nog nooit eerder
moesten de winterkampioen-
schappen het zonder een Neder
lands record stellen. De (olympi
sche) routine overheerste. Frank
Drost, kilo's aangekomen, Conny
van Bentum, de NK benuttend om
af te trainen, de gezusters Muis en
Ron Dekker sloegen alle vertwijfel
de grepen naar hun kroon bijna
hautain af. Aansluiting met de ver
grijsde top is er nauwelijks. De
lichting die deelnam aan de Eu
ropese jeugdkampioenschappen
van '85 en '86 heeft inmiddels zelfs
massaal afgehaakt, met als meest
schrijnend voorbeeld Onno Jous-
tra. De jonge Zandvoorter greep tij
dens de EJK van 1986 in West-Ber-
lijn nog brons op de 100 school en
de 200 wissel, maar verblijft mo
menteel liever in zijn stamkroeg.
„Ik ben nog maar enkele dagen
in dienst", verontschuldigde Ton
van Klooster zich voor die dramati
sche ontwikkeling. „We zitten er
zelf ook mee in onze maag. Uit een
enquete die onder de lichting 1971
is gehouden, is geen gemeenschap
pelijke oorzaak naar voren geko
men. We kunnen dus slechts gis
sen. Persoonlijk zoek ik het in het
magere pakket dat de KNZB de
jongeren biedt. Sinds '83 is dat elk
jaar weer de EJK, maar met wat in
terlands blijft dat te weinig om de
jeugd te inspireren. Daar zal dus
wat in moeten veranderen".
Wensenpakket
Het is een van de punten, die Van
Klooster in zijn wensenpakket
voor de toekomst heeft opgeno
men. Na het vertrek van Ruud Bee-
le anderhalfjaar geleden viel er nog
niet over die verlangens te praten -
reden waarom Van Klooster des
tijds afhaakte en Sitters werd aan
gesteld - dit keer ging de KNZB
tot ieders verrassing met nagenoeg
het hele plan akkoord. Om die re
den zal er binnenkort een regionale
training worden opgestart, en zal
de medische begeleiding van de
top worden geïntensiveerd. Een
keer per maand, tegen in het verle
den twee keer per jaar, zal iedereen
nu worden getest en kunnen de
trainingen aan de uitslagen worden
aangepast. Bovendien zal dit jaar,
ondanks een begrotingstekort van
ruim honderdduizend gulden, ex
tra geld worden vrijgemaakt waar
door zwemmers vaker naar het bui
tenland kunnen afreizen. In de
cember wordt zodoende kamp op
geslagen in Australië, waar in 1991
de WK wordt gehouden.
Van Klooster: „Ik hoop dat hier
mee voor iedereen duidelijk wordt
dat de KNZB wel degelijk bereid is
aan de weg te timmeren. We moe
ten af van het negativisme dat de
laatste jaren"binnen is geslopen. Ik
weet dat ik in een log apparaat kom
te werken, maar het is beter in de
stuurhut te zitten, dan aan de voor
kant tegen de tanker te schoppen.
Dat wordt misschien nog wel mijn
voornaamste taak, ervoor te zorgen
dat alle neuzen dezelfde kant op-
wijzen. Richting Barcelona '92.
Want dat is en blijft ons doel. Het is
triest te constateren dat de oude
garde hier op z'n sloffen alle prijzen
weghaalt, maar wat dat betreft ben
ik heel eigenwijs. Ik ben aange
trokken om het zwemmen weer in
de lift te krijgen. En daar ga ik dus
ook aan werken".
KAREL JANSEN
PHILADELPHIA (DPA/SID) - De
21-jarige Boris Becker heeft giste
ren zijn 21e toernooizege behaald.
LEIDEN De Leidse
mers hebben afgelopen weekein
de matig gepresteerd op de Ne
derlandse winterzwemkam-
pioenschappen. De hoge ver
wachtingen, die er op grond van
plaatsing waren, zijn niet gereali
seerd. Slechts een aantal zwem
mers benaderde of verbeterde
hun persoonlijk record. De me-
dailleoogst: slechts vier stuks.
Wel meer dan vorig jaar, maar er
was op meer gerekend.
Antoine van Weerde zwom"
twee maal in de prijzen op de
200m schoolslag. In de series
haalde hij het zilver in 2,24.16. Hij
plaatste zich met deze tijd als
vijfde voor de finale. Tijdens de
finale zwom hij een tactische ra
ce. Op de laatste vijftig meter
klopte hij de concurrenten voor
de derde plaats met 0.1 seconde.
Zijn tijd was nu 2,24.30.
Grote kanshebster op medail
les en favoriet op de rugslag was
Bianca Hoeks. Zij voldeed afge
lopen vrijdag volledig aan de ver
wachtingen op de 800m vrije
slag, door als zesde te eindigen in
de prima tijd van 9,52.47. Zater
dag en gisteren ging het minder
voorspoedig. De niet geheel fitte
Hoeks kwam op beide dagen niet
aan haar beste tijden. Op de rug
slag werd zij slechts vijfde in
2,39.18.
De gebroeders Schouten kwa
men ook niet toe tot het leveren
van topprestaties. De tweeling
kwam ook niet geheel fit aan de
start. Zij hebben echter wel va
ker last van ziektes voor een be
langrijk kampioenschap maar
kwamen altijd toch goed voor de
dag. Dennis zwom twee maal
naar brons op de 100m vrijeslag
in 57.73 en op de 200m schoolslag
in 2,41.34. Op de 200m vrije slag
leverde hij zijn beste prestatie
door 2,06.48 te zwemmen. Alleen
was dit slechts een vijfde plek.
Mark kwam eveneens tot deze
notering op de 200m vlinderslag
in 2,29.25.
Robin Sprinkhuizen behaalde
twee maal een vijfde plaats en
een maal een vierde plaats op. De
200m rug zwom hij in 2,23.55. De
100m en 200m vrije slag in res
pectievelijk 57.07 en 2,05.90. An
drea Hoenselaar, die zich verras
send geplaatst had voor deze
kampioenschappen, zwom nu
ook weer zeer sterk. Haar eerste
grote wedstrijd zwom zij in haar
tweede beste tijd van 2,58.53.
Hiermee is zij achste van Neder
land.
Maaike Parrel en Karin Stastra
kwamen uit op de 100m vrije
slag. Beiden zwommen een frac
tie boven hun persoonlijk re
cord. Parrel finishte in 1,01.64 als
zesde en Stastra eindigde in
1,03.87 als veertiende.
Vielen de prestaties in
Dordrecht tegen, bij de Speedo-
wedstrijden in Leiden werd
uitstekend gepresteerd door de
Leidse jeugd. Natasja Sierag fi
nishte op de 100m schoolslag in
1,35.0 en op de 50m vlinderslag in
37.5. Beide malen als eerste. Op
de schoolslag voor haar LZ club
genoten Rosan Bakker, 1,38.0, en
Michelle van Deursen, 1,39.0. Bij
de vlinder was Fatma Memis-
oglu, van De Zijl/LGB, tweede in
42.2. Al deze meisjes hebben zich
met deze tijden waarschijnlijk
geplaatst voor de landelijke fina
le.
Bij de jongens geboren ip 1979
won Tom Onderwater beide
nummers. Op de 100m school
slag in 1,37.4 en op de 50m vlin
der in 42.4. Patrick Kraan eindig
de hier op de schoolslag als der
de in 1,42.0. Bij de vlinderslag
zwom Stephan van Iterson naar
een tweede plaats in 44.4.
kend op de 100m rugslag in 1,15.4
en op de 100m vrijeslag in 1,06.4.
Saskia de Keijzer werd beide ma
len derde in respectievelijk 1,19.3
en 1,10.8. Richard van Duyven-
bode zwom verrassend sterk bij
de jongens op de vrije slag. Hij
werd tweede in 1,08.6.
Remco Singeling is weer terug
van weggeweest. Hij zwom ein
delijk weer op zijn oude niveau,
die hij had voor zijn operatie. Hij
won twee maal zijn nummer in
goede tijden. Op de 100m rugslag
1,22.2 en op de 200m wisselslag
in 2,52.6. Micha Prins eindigde
op de rug als tweede in 1,25.6 en
op de wisselslag als derde in
2,56.2.
De Columbiaan had ook twee
prijswinnaars. Marlies Vink
werd derde op de 100m rugslag
voor meisjes 1978 in 1,30.9. Club
genote Annelies Kortekaas be
reikte eveneens deze notering op
de 200m wisselslag in 3,16.0.
ROBERT VAN ZIJP
De Westduitser versloeg in de fina
le van het met 602.500 dollar gedo
teerde evenement in Philadelphia
voor 15.000 toeschouwers de Ame
rikaan Tim Mayotte in drie sets: 7-
6,6-1,6-3. De partij vergde twee uur(
en 28 minuten.
In het gehele toernooi verspeel
de Becker slechts één set, in de
kwartfinales tegen de Zuidafri
kaan Van Rensburg. In de halve fi
nales had hij geen enkele moeite
met de Zweed Pernfors (6-3, 6-2).
Mayotte rekende toen verrassend
af met zijn jonge, talentvolle land
genoot Agassi (6-4, 4-6, 6-4).
Mayotte was in Philadelphia ti
telverdediger.
John Mcenroe is op weg naar
de top-vijf van de wereldranglijst.
De 30-jarige Amerikaan, die mo
menteel negende staat, won giste
ren in Lyon zijn eerste Grand Prix-
toernooi van het jaar door in de fi
nale de Zwitser Jakob Hlasek in
twee sets te verslaan.
WICHITA (AFP) - Manon Bollegraf
heeft met haar Amerikaanse gele
genheidspartner Lisa Gregory het
dubbelspel in het 100.000 dollar
tennistoernooi van Wichita,
Kansas, op haar naam gebracht. De
combinatie versloeg in de
eindstrijd de Amerikaanse Sandy
Collins en Russin Leila Meskhi
met 6-2, 7-5.
ROTTERDAM (ANP) - Niet tegen
stander Raymond Steylaerts, maar
de biljartlampen boven het blauwe
laken die het begaven, hebben de
Zweed Torbjörn Blomdahl bijna in
verlegenheid gebracht tijdens de
finale van de Grand Prix drieban
den in Rotterdam. Even was Blom
dahl bang dat hij door het onver
wachte oponthoud het vliegtuig
naar Kopenhagen zou missen.
Toen na een uur vertraging alsnog
werd afgestoten, zorgde de Zweed
voor een demonstratie, door zijn te
genstander in iets meer dan een
uur te verslaan.
Het World Trade Center in hartje
Rotterdam kostte 250 miljoen gul
den. De organisatie van de Grand
Prix in de havenstad betaalde
35.000 gulden aan huur om Euro
pa's topbiljarters drie dagen hun
geliefde spelsoort te laten beoefe
nen. Vlak voor de ontknoping van
een verder vlekkeloos verlopen
evenement, weigerden de drie bil
jartlampen dienst. Stroomstoring.
Het publiek werd terug gestuurd
naar het bargedeelte, terwijl Blom
dahl gespannen plaats nam op een
achterafje. „Vervelend, Steylaerts
weet dat ik mijn vliegtuig moet ha
len. Misschien gaat hij straks extra
langzaam spelen, om mij te irrite
ren", vertelde Blomdahl. Dat bleek
te pessimistisch gedacht. Ruim een
uur later dan bedoeld begon het
duo aan de eindstrijd, waarin al
leen de soms verbluffende staaltjes
van Blomdahl de moeite waard wa
ren. Hij gunde Steylaerts slechts
zeven caramboles: 15-0, 15-5, 15-2.
Het gemiddelde van Blomdahl was
1,957, dat van de Belgisch kunst
stoter 0,333. Het schijnsel op het la
ken bleef overigens belabberd tot
het begin van de derde set.
De Zweed, die bijna 9000 gulden
met de winst verdiende en nu alle
prijzen in het driebanden heeft ge
wonnen, hield de eer van de ge
plaatste profspelers uit de BWA
groep hoog, hoewel ook Van
Bracht met de vierde plaats goed
presteerde. Ceulemans, Lieber-
kind en Müller werden echter al in
de groep uitgeschakeld, waardoor
de organisatie voor hen extra in de
buidel moest tasten. De profs had
den een minimum prijzengeld van
2200 gulden bedongen, terwijl ze
gezien hun prestatie slechts recht
hadden op zo'n 800 gulden.
Beste Nederlander werd Louis
Havermans uit Zundert.
Christian Fischer van uit Kat
wijk deed het prima op de win
terkampioenschappen. De
zwemmer van HPC behaalde
twee eerste en twee tweede
plaatsen. Hij boekte tevens een
persoonlijk record op de 400 me
ter wisselslag in 5.13.49. Zijn
winst greep hij op de 200 meter
rugslag (2.29.63) en op de 200 me
ter vlinderslag (2.31.1).
Erica Terpstra was in de begin
jaren zestig een zwemster van
wereldklasse. Als 16-jarige zwom
ze in 1960 al tijdens de Olympi
sche Spelen in Rome. Hoewel ze
toen alleen nog maar naar me
dailles mocht kijken, werd ze
daar overtuigd van de eigen
kwaliteiten. Twee jaar later be
haalde ze goiLd op het EK in Leip
zig (4 x 100 meter wisselslag) om
in 1964 tijdens de Spelen in Tokio
twee medailles weg te kapen: zil
ver op de 4 x 100 meter wisselslag
en brons op de 4 x 100 meter vrije
slag. De basis van haar olympi
sche successen legde ze in Leiden,
waar ze in 1962 Chinees ging stu
deren. Daar trok ze dagelijks
haar baantjes in De Overdekte
aan de Haarlemmerstraat.
De inmiddels 45-jarige
Terpstra zou zó 26 jaar terug in
de tijd willen. "Leiden was een
openbaring voor mij. Er ging een
nieuwe wereld voor me open toen
ik daar in '62 belandde. Ik zat
ook in allerlei bewegingen zoals
de WSL, de club van studentes.
De geweldige gezelligheid en
sfeer die er hing onder mijn
vrienden en vriendinnen was
misschien niet al te bevorderlijk
voor mijn loopbaan als zwem
ster, maar gezien de medailles
die ik haalde is dat wel meege
vallen. Man, wat heb ik genoten
van mijn Leidse studententijd".
"Het was in een soort tot zwem
bad omgetoverde oude kerk,
waar ik 's ochtends trainde. Ik
was lid van de Haagse Zwem- en
Poloclub, maar op doordeweekse
dagen kon ik natuurlijk niet
steeds naar Den Haag vanuit
Leiden. Wel als het echt serieus
werd, bij voorbeeld in de aanloop
naar Tokio. Dan werd de trai
ningsintensiteit opgevoerd en
moest ik in Den Haag drie keer
op één dag aan de bak".
"Ik kon ook nooit continu met
zwemmen bezig zijn. Mijn ouders
hielden me gelukkig altijd voor
dat er naast het zwemmen nog le
ven was. Daarbij had ik zelf ook
een beetje de amateuristische in
stelling. Het gevolg was dat ik me
voor belangrijke toernooien
vanuit een belabberde toestand
weer helemaal moest opwerken
naar topniveau. Dat lukte steeds
weer net. Misschien heeft het ook
wel met mijn talenten te maken,
ik was een natuurtalent. Dat ge
luk moet je hebben".
"Als je me nu ziet, geloof je het
niet, maar vroeger was ik een
fragiel meisje. Eén duwtje en
mijn arm schoot uit de kom, bij
wijze van spreken. Een huisarts
stuurde me daardoor naar het
zwembad. En yerdomd: ik bleek
nog goed te kunnen zwemmen
óók".
In de top bewoog Erica
Terpstra zich als 'bon vivant' en
Erica Terpstra.
'enfant terrible'. "Ik had nogal
eens een grote mond natuurlijk.
Noem het maar grillig. Dat had
misschien te maken met het fèit
dat ik aardig kon relativeren in'
dat wereldje. Toen het na 1964
opeens was afgelopen, viel ik ook
helemaal niet in een gat zoals ve
le toppers dat wél voelden. Gek,
maar toen ik dertien jaar later
nog eens in Tokio kwam, wilde ik
wél per se naar het bad waar ik
de medailles had gehaald. Er wa
ren alleen schoonmaaksters.
Toen begon ik toch wel even te
zweten zeg. Ik zag alles weer ge
beuren".
"Onlangs heb ik trouwens nog
een reünie gehad met Ada Kok,
Ria van Velzen en Bettie Heukéls.
Want ik was in die periode na
tuurlijk niet de enige die presta
ties leverde. We vormden een
ijzersterk team. Goh, wat hebben
we samen weer zitten giechelen".
Het afscheid van de zwemwe-
reld betekende niet dat haar stu
die opeens vlotte. Integendeel: ze
studeerde niet af maar ging
journalistiek werk doen. Ze
schreef een boekje ('Zwemmen om
te watertanden') en werkte bij
Sijthoff. Haar nationale en inter
nationale bekendheid schonk
haar aanbiedingen van omroe
pen om te figureren in tv-panels
en dergelijke. Inmiddels zit ze al
weer twaalf jaar in de Tweede
Kamer. "Het zwemmen volg ik
nog zijdelings. Ik weet wel dat er
bij voorbeeld een NK is dit week
einde, maar echt veel doet me dat
niet meer. Echte toppers zijn er
ook niet op dit moment. Conny
van Benthum is niettemin ie
mand waarin ik iets van mezelf
terugzie. Ook een natuurtalent.
Ze zwemt met het koppiet net als
ik. Want zolang de zwems)pGYt al
lesbehalve professioneel is, is het
toch wachten op dit soort mensen
denk lkRQB VAN DER ZANDEN
Lekker tikken (1)
Voetballers van boven de 30 jaar
krijgen straks een extraatje boven
op de normale competitie. Tenmin
ste als ze dat willen. Liefhebbers
kunnen zich namelijk inschrijven
voor een avondreeks van wed
strijdjes op halve velden, een serie
die doordeweeks in de maanden
april en mei wordt afgewerkt. Vijf
tegen vijf, twee wissels, kleine
doeltjes, tweemaal een half uur
speeltijd, een spelleider en verder
geen gezanik, dat is in het kort zo'n
beetje de opzet van dit gebeuren.
Een en ander is ontsproten uit het
brein van Albert Klunder, be
stuurslid van de Afdeling Leiden
van de KNVB die namens West II
ook in de landelijke commissie
voor voetbalontwikkeling zit. Die
commissie houdt zich voorname
lijk bezig met jeugdzaken, maar de
man die in het afgelopen jaar nog
tevergeefs campagne voerde voor
het voorzitterschap van de Afde
ling vindt dat er ook best wel wat
mag worden gedaan voor de 'oud
jes'.
Ongedwongenheid is straks,
wanneer de dagen gaan lengen en
het gras weer wat groener lijkt,
troef bij de uitvoering van zijn
plannetje. Geen ranglijsten, geen
echte competitie, geen formulie
ren, een laag inschrijfgeld en een
flinke dosis eigen verantwoorde
lijkheid zijn daar kenmerken van.
Ook buitenstaanders, zij dus die
geen lid zijn van de KNVB, zijn
welkom. Klunder denkt in dit ver
band aan voetballers die al een tijd
je zijn gestopt, maar bijvoorbeeld
ook aan bedrijven die met een team
op de proppen komen. 'Lekker een
Albert Klunder wil wat extra's doen voor de 'dertig-plussers': lekker een
balletje tikken op een klein veldje.
(foto Jan Holvast)
is het uitgangspunt
en andere trefwoorden die in aan
merking komen zijn gezelligheid
en verbondenheid.
Lekker tikken (2)
Omtrent het hoe en waarom van
zijn plannetje zegt Klunder: "Ik
denk dat het voetbal in het alge
meen best een oppepper kan ge
bruiken. Oudere spelers haken
vaak af omdat zij geen zin hebben
in een lange reeks competitiewed
strijden of omdat ze het voetbal te
prestatiegericht vinden. Ik geloof
dat je ze hiermee kunt terughalen
naar de clubs of in elk géval voor de
toekomst kunt vasthouden. Acht
wedstrijdjes dicht bij huis op een
klein veldje en met mensen die je
zelf kunt uitkiezen zijn per slot van
rekening leuke voorwaarden. Pret
tige bijkomstigheid voor de vereni
gingen zijn misschien de extra in
komsten van de kantine. Een neve
neffect zou kunnen zijn dat oud-
spelers op deze manier wellicht
weer trek krijgen om wat andere
aktiviteiten binnen de club te ont
plooien".
Is Albert Klunder niet bang dat
het spelen zonder scheidsrechter
het risico met zich meebrengt dat
het hier en daar mogelijkerwijs uit
de hand loopt? En hoe zit het bo
vendien met de verzekering? Een
ongeluk zit per slot van rekening in
een klein hoekje. Klunder, werk
zaam bij het GAK, wijst die eerste
veronderstelling resoluut van de
hand. "Ik geloof op de voorhand
niet in narigheid. Ik ga er van uit
dat de mensen die het leuk vinden
om hier aan mee te doen de uit
gangspunten ook onderschrijven.
Pure recreatie dus en verder geen
moeilijke toestanden. Ten aanzien
van de individuele verzekering
geldt dat spelers die al bij de KN
VB zijn aangesloten natuurlijk au
tomatisch verzekerd zijn. Niet-le-
den betalen daarom drie gulden in
schrijfgeld meer en zijn dan ook
verzekerd".
Lekker tikken (3)
De inschrijving start deze week en
staat open tot 10 maart. Het in
schrijfgeld bedraagt per team (vijf
spelers en twee wissels) vijftien
gulden en per persoon drie gulden.
Voor niet-leden van de KNVB is
dat laatste dus bepaald op zes gul
den. Uitsluitend spelers van dertig
jaar en ouder mogen meedoen aan
de reeks van acht wedstrijdjes. De
speelavonden zijn overigens nog
niet bekend. Klunder: "We moeten
dat nog afstemmen op de beker
competitie van de KNVB en uiter
aard óok rekening houden met het
zaalvoetbal. Ik kan me voorstellen
dat het dinsdagen en donderdagen
worden, maar daar pin ik me nog
niet op vast".
Leiden fungeert met deze opzet
in elk geval binnen de grote KNVB
als een speerpunt. Als het hier
slaagt, hoopt Albert Klunder na
tuurlijk wel dat zijn plan door de
andere Afdelingen te zijner tijd zal
worden overgenomen. "Ik heb de
papieren opgestuurd naar de lan
delijke commissie. Of ik enig idee
heb omtrent het aantal teams dat
zal inschrijven? Nee, totaal niet.
Het kan storm lopen, dat is heel
goed mogelijk. En ook geen punt,
want in organisatorisch opzicht zit
ten er niet zo gek veel haken en
ogen aan. Er komt één speelsche
ma en de clubs moeten het verder
zelf regelen. Natuurlijk hoop ik dat
het een succes zal worden. Vooral
voor de verenigingen, want die
hebben er baat bij".
Ad van Kaam
John van Dijk, verzamelaar, ei
genaar van een Rotterdams au
toimperium en voorzitter/geld
schieter van SW, in Voetbal:
„Met postzegels is het allemaal
begonnen. Tot mijn 19de stond ik el
ke woensdagmiddag en zaterdag
op de markt. Ik had inmiddels een
heel kostbare collectie opgebouwd.
Ik heb een klein deel verkocht om in
mijn zaak te steken. De rest bracht
later een goede miljoen op".
Profcoureur Claude Criquie-
lion in Vrij Nederland:
„Ik hoor tot degenen die niet van
de Tour houden. Drie weken lang
hetzelfde patroon, eten drinken,
koersen, slapen, dat is om gek van
te worden. Vooral als je voor
een goede klassering rijdt. Altijd
meerijden, vaak risico's nemen, ge
vaar van valpartijen, wringen, du
wen, en trekken in het peloton om
naar voren te komen. In de tijdrit
ten alles geven om zo min mogelijk
tijd te verliezen en in de bergen
idem dito".
Claude Criquielion in Vrij Ne
derland:
„Net als een aantal andere En
gelstalige renners is Greg LeMond
een geldwolf. Hij is alleen maar
voor het geld hierheen gekomen.
Het is natuurlijk heel erg wat hem
is overkomen, maar eh....je bent
toch niet goed bij je hoofd als je drie
dagen voor een belangrijke klassie
ker als de Amstel Gold Race nog in
Amerika aan het jagen bent? Ge
tuigt niet van professionalisme,
hè".
Henk Terlingen, voormalig ver
slaggever en eindredacteur van
Studio Sport in Nieuwe Revu:
„Indertijd mocht ik bij Studio
Sport de voetbalwedstrijden ver
slaan. Ik vond dat ik het niet kon.
Maar ja, je zit eenmaal in het cir
cuit en je bent heel blij dat je voet
balverslaggever bent. Dat was nog
eens wat anders dan een motor
wedstrijd. Maar goed, ik begon
eens op een vergadering. Ge
vraagd: wat vinden jullie er nu
van. Er viel een stilte van een kwar
tier. En er was d'r een, dat was Her
man Kuiphof een keurige pro
testant en die zei: Ja, als ik een
cijfer zou moeten geven, dan een ze-
ventje. Waarop ik zei: Nou, dat is
dus niet goedgenoeg als je 2,5 mil
joen kijkers hebt. Ik moet het maar
niet meer doen. Ongehoord! Bela
chelijk, dat iemand dat werk niet
wilde doen om die reden. Nou, zo
werkt dat dus bij de omroep".
Bokser Jan Lefeber in Sport In
ternational:
„Ik ben op bruine bonen kam
pioen geworden en vond het nog
lekker ook".
Henk Terlingen in Nieuwe Revu:
„André van der Louw. Voetbal
bestuurder! Met die lurkpijp van
hem en die 'prachtige' uitspraak
toen hij tonnen tekort kwam na die
voetbalkampioenschappen. Hij
zei: we hebben een verschil aange
troffen tussen wat we theoretisch
hadden moeten ontvangen en wat
uiteindelijk in kas zat. Vreemd
taalgebruik, niet? Zeg toch gewoon:
we hebben een paar ton wegge
maakt en we hopen nog zo met de
boeken te klooien dat het wat min
der lijkt. Ik zie hem daar nog staan,
in zo'n rare koltrui bij Nieuw
Links, dansend, toen ze gewonnen
hadden".
De Amerikaanse boksmanager
Bill Bikoff tegen 'zijn pupil' Re-
gillio Tuur, in Nieuwe Revu:
„Je kunt hier rijk worden, jon
gen. En je kunt mij helpen nog rij
ker te worden. Weet je wat de
Canadees Don Lalonde kreeg na
dat Sugar Ray Leonard hem in Las
Vegas in de negende ronde eruit
sloeg? Zes miljoen dollar! Voor één
rottig gevecht, zes miljoen dollar.
En dat zal ons doel zijn, Regillio.
We gaan driejaar investeren, jij en
ik. Drie jaren van hard trainen en
werken, om dat ene rottige gevecht
binnen te slepen, het gevecht om de
titel".
Claude Criquielion in Vrij Ne
derland:
Freddy Maertens is de grootste
gek die er is".
Rinus de Jong, voorzitter van
basketbalclub Nashua Den
Bosch, in het Algemeen Dagblad:
„Ik keur het niet goed, maar in
mijn hart zou ik wel eens een
scheidsrechter voor rotte vis willen
uitmaken."
De Belgische doelman Jean-Ma-
rie Pfaff in Voetbal:
„Iedereen mag weten dat ik een
orgel en een zwembad heb. Ook al
kan ik niet orgelspelen en zwem-
Dammer Ton Sijbrands in Sport
International:
„Ik ben nog van de generatie die
zijn tegenstander een kop koffie
aanbiedt."
Wielrenner Sean Kelly in De
Tijd:
„Ik wil nu veel geld verdienen,
omdat ik later niet naar de bakker
kan gaan en zeggen: geef mij maar
brood, want ik ben Johan Cruijff'.
De Rotterdamse boksmanager
Aad Westerlaken in Panorama:
„Een beetje bokser loopt bij Soci
ale Zaken, hoe zouden ze anders
moeten trainen?"
