Met rode wangen op die meterslange hoorn blazen 'Betere resultaten met heup transplantaties zijn mogelijk' 'Meneer, er is meer dan één invalide in de wereld, helaas' Aantal verdrinkingen groter dan aangenomen Gemeente wikkelt schade met bedrijf Wernink af DINSDAG 21 FEBRUARI 1989 LEIDEN Het aantal verdrinkin gen is aanzienlijk groter dan tot nu toe op grond van de cijfers werd aangenomen. Uit een onderzoek van de universiteit van Leiden blijkt dat jaarlijks ongeveer 600 mensen overlijden door verdrin king. Dat is vier keer zo veel dan de 150 verdrinkingen die het CBS re gistreert. Een woordvoerder van de universiteit heeft dit maandag be vestigd. De uitgebreide analyse van de universiteit toont aan dat het getal van 150 veel te laag is. Daar zijn na melijk verkeersslachtoffers, zelf dodingen en ook buitenlanders niet bijgeteld. Ongeveer 600 tot 700 drenkelingen worden jaarlijks in een ziekenhuis opgenomen. Een klein percentage daarvan, 10 pro cent, overlijdt in het ziekenhuis. Onderzoek Leidse universiteit „Maar het overgrote deel overlijdt buiten het ziekenhuis", aldus on derzoeker drs. J. Bierens, thans werkzaam aan de universiteit van Leuven. De onderzoekers concluderen dat veel meer aandacht nodig is ter voorkoming van verdrinking. „Dat kan bij voorbeeld door een betere voorlichting aan ouders van kleu ters en aan buitenlandse toeristen die de gevaren van het water on derschatten." Ook aan de reanima tie van verdrinkingsslachtoffers schort nog heel wat, vinden de on derzoekers. Eén van de aanbevelin gen is om iemand die in het water heeft gelegen en schijnbaar niets Zuidamenkaans centrum Inti aan Hogewoerd LEIDEN - "Het is vooral fan tastisch om met mijn Zuidame- rikaanlse instrumenten langs scholen te gaan. Die aandachti ge, geconcentreerde koppies van die kinderen vind ik echt prachtig. Helemaal als je ze dan op zo'n instrument laat spelen. Met rode wangen zitten ze dan op zo'n meterslange hoorn te blazen". Peter Banning (32) is zelf vijf keer in Zuid-Amerika geweest en heeft zijn hart aan het continent verpand. Die lief de probeert hij via cursussen, schoolbezoeken en exposities op anderen over te brengen. Ruim een jaar geleden zette Ban ning aan de Hogewoerd 75 in Lei den het Zuidamerikaans centrum Inti op. Een uitkering van de socia le dienst heeft hij daarbij hard no dig, want subsidies krijgt hij niet en van de opbrengsten van het cen trum leven is er (nog) niet bij. Maar geld is niet zijn beweegreden. Hij maakte van een hobby zijn beroep en doet zijn werk omdat hij het leuk vindt. door Kim Carree "Ik was een jaar of twaalf toen ik voor het eerst Zuidamerikaanse muziek hoorde op de radio en ik was onmiddellijk verkocht. Ik ben in die tijd eigenlijk gelijk al begon nen met het maken van instrumen ten. Met bamboe probeerde ik flui ten te maken maar dat was nog een hele klus. Wist ik veel hoe dat moest. Ik maakte de instrumenten gewoon na van foto's op platenhoe- Twintig jaar later weet hij pre-, cies hoe je Zuidamerikaanse flui ten maakt. Aan kinderen en vol wassenen geeft hij daar les in en hij leert belangstellenden gelijk hoe ze op hun zelfgemaakte fluit moeten spelen. Noten lezen is geen vereis te. Banning ontwikkelde namelijk een eigen systeem, een zogenaamd tabulatuurschrift. Hij tekent fluit jes en kleurt daarbij de gaatjes waar je je vingers op moet houden gewoon zwart. Als je al die fluitjes naast elkaar zet wordt het een soort grepenschrift dat jong en oud be grijpt, ook zonder dat ze noten kun nen lezen. Een hele makkelijke en snelle manier om fluit te leren spe len. Daar komt nog bij dat in Ne derland praktisch geen Zuidameri kaanse bladmuziek is te krijgen. Een groot gedeelte van de muziek wordt dan ook geïmproviseerd. Banning bespeelt zelf allerlei soorten fluiten, harpen en de cha- rango, een tien-snarig gitaartje met een klankkast, gemaakt van het rugschild van een gordeldier. Zon De naam die Banning aan zijn Zuidamerikaanse centrum heeft gegeven, is niet zomaar uit de lucht gegerepen. Of misschien toch wel, als je het heel letterijk bekijkt. Inti betekent namelijk zon. Het woord komt uit het Quenchua, een Inka- taal die nog steeds door ongeveer 12 miljoen mensen in Zuid-Ameri ka wordt gesproken. "De zon verspreidt licht en warmte op een manier waarop ik mijn liefde voor de Zuidameri kaanse cultuur, en dan met name de muziek, wil verspreiden. Ik leg die nadruk op muziek en instru menten zo duidelijk omdat het iets is wat"ik makkelijk aan anderen kan overbrengen. Die instrumen ten zijn tastbaar en spreken veel mensen aan. De interesse voor het hele continent vloeit daar uiteinde lijk vanzelf uit voort". "Als ik exposeer of scholen be zoek, laat ik mensen ook altijd zelf de instrumenten uitproberen. Bang dat ze iets kapot maken ben ik niet. Ik ga er gewoon van uit dat die mensen komen kijken en luis teren uit belangstelling en niet met de bedoeling iets kapot te maken". Bannings liefde voor kinderen is volgens hem een voortvloeisel uit zijn verleden. "Vóór mijn studie muziekwetenschappen heb ik na melijk de pedagogische academie gedaan en zelfs nog een jaar les ge geven. Jarenlang beschouwde ik mijn muziek gewoon als een leuke hobby. Tot ik op een gegeven mo ment bedacht dat het helemaal niet raar was om van je hobby je beroep te maken. Tot die tijd had ik daar gewoon helemaal niet bij nage dacht". Fascinerend De liefde voor het Zuidamerikaan se continent en zijn cultuur spreekt uit elk woord en elk gebaar. Ieder LEIDEN - De gemeente moet nog ruim 150.000 gulden betalen aan Wernink Beton bv. Daarmee is een langslepende kwestie die dateert uit 1985 afgewikkeld. In totaal heeft de gemeente bijna 750.000 gulden als schadevergoeding en compensatie voor extra kosten aan het bedrijf betaald. De kwestie betreft het huidige terrein dat de gemeente in 1985 aan het bedrijf in huur heeft gegeven. Dat was noodzakelijk om de be drijfshallen van Wernink te kun nen verplaatsen. Wernink huurde terrein van de gemeente, maar de directie was later bereid die grond in erfpacht te nemen. Tijdens de onderhandelingen daarover hield de gemeente Wer nink voor dat over de transacties slechts omzetbelasting behoefde te worden betaald en geen over- Evenhuis spreekt op symposium over 'etnisch ondernemerschap' LEIDEN - Ter gelegenheid van haar 5-jarig bestaan houdt de stich ting Werkgelegenheid Leiden op 24 februari een symposium over Etnisch Ondernemerschap. In le zingen en werkgroepen komen de mogelijkheden en knelpunten van etnisch ondernemerschap aar» de orde. Staatssecretaris van econo mische zaken A.J. Evenhuis zal spreken over 'Etnische; onderne mers in Nederland, perspectief en beleid'. Als sprekers is verder aangetrok ken M.P.J.M. Baken, consulent minderheden en plaatsvervangend directeur bedrijfsadvisering van het Regionaal Instituut Midden- en heeft, toch ter observatie in het zie kenhuis op te nemen. Over reanimatie bestaan volgens de onderzoekers misverstanden. Bij reanimatielessen zou er op ge wezen moeten worden dat eerst be ademing dient plaats te vinden en dan pas hartmassage. Bij reanima tielessen wordt vaak een omge keerde volgorde gehanteerd. Voorts worden nogal eens verkeer de conclusies getrokken. Drenke lingen die al zijn opgegeven blijken niet zelden slechts schijndood. Volgens de onderzoekers heeft een aantal verdrinkingsslachtof fers een betere kans op overleving bij een betere reanimatie. De resul taten van het onderzoek worden binnenkort gepubliceerd in de me dische vaktijdschriften. Prof. K. de Groot in oratie LEIDEN - Met behulp van een accepteert het lichaam de neraal dat bot kan vervangen, hy- kunstheup veel beter, zo wijst on- droxy-apatiet, kunnen de resulta- ten van heuptransplantaties aan zienlijk worden verbeterd. Door een laagje van dat materiaal op e metalen kunstheup derzoek aan de Leidse universiteit uit. Dit jaar zal het ontwerp voor een dergelijke kunstheup in heel jEuropa voor toepassing worden dachtsbelasting. De belasting dienst was het daarmee niet eens en legde een naheffing van enkele tonnen op. Dat bedrag weigerde Wernink te betalen, waarvoor B en W begrip hadden. Zij zegden toe dat de gemeente dat zou betalen. Daarnaast is in het bedrag van 750.00 gulden een som omgeno- men als schadevergoeding voor het feit dat de ontsluitingsweg lang op zich heeft laten wachten. Als ge volg daarvan werden er ook geen elektriciteitsvoorzieningen aange legd. Wernink moest zich daardoor behelpen met noodaggregaten. Omdat aanvankelijk niet precies bekend was weke kosten daarme waren gemoeid, heeft nu pas de af rekening plaatsgehad. Vandaar dat de gemeente nog ruim 150.000 gul den betaalt aan Wernink, de zaak is afgehandeld. instrument dat hij noemt, laat hij ook gelijk, horen en zien. Giganti sche harpen en blaasinstrumenten nam hij mee uit Peru, Bolivia en andere Zuidamerikaanse landen. Een terugkerend probleem daar bij is dat ze voor hem weliswaar een grote waarde vertegenwoordi gen, maar dat dat niet altijd geldt voor het grondpersoneel op de vliegvelden. Er wordt nogal ruw omgesprongen met de instrumen ten, die als gevolg daarvan vaak ge barsten en gebroken in Nederland aankomen. Twee van zijn dri% har pen liet Banning dan ook in Neder land namaken. De kwaliteit doet volgens hem niet eens onder voor die van hun Zuidamerikaanse voorbeeld. Opvallend in Zuid-Amerika vindt Banning vooral de totaal an dere plaats die muziek daar in het dagelijks leven inneemt. "Bij brui loften bijvoorbeeld wordt op een speciaal soort harp gespeeld waar van elke klank een speciale functie heeft. Die mensen daar zien het dan ook helemaal niet als muziek. Het is meer een onderdeel van een geheel, een soort ritueel. Het on derscheid tussen bijvoorbeeld eten, drinken, dansen en muziek wordt helemaal niet gemaakt. Dat vind ik heel fascinerend". Inti De inschrijving van Inti per 1 sep tember vorig jaar bij de Kamer van Koophandel, betekende voor Ban ning slechts een legalisatie van iets dat hij al jaren doet. "Al heel lang geef ik cursussen en vertel ik over mijn reizen en instrumenten. Wat dat betreft is er dan ook weinig ver anderd. Ik zag en zie mijn werk ge woon als een deeltijdbaan. Rijk word je er niet van omdat ik bijna alles moet afdragen aan de belas ting en de sociale dienst. Ik ben be zig nog een andere baan te vinden voor een paar dagen per week. Per slot van rekening sta ik ingeschre ven als muziekleraar' "Wat de toekomst van Inti be treft: omdat ik het pand deel met Tuya (gespecialiseerd in de Boli viaanse panfluit en gebaseerd op hetzelfde principe als Inti) kan ik niet uitbreiden of meer gaan wer ken. We hebben de dagen gewoon verdeeld. Buiten Inti doe ik echter nog allerlei dingen. Zo wordt dit jaar bijvoorbeeld het PAN-festival hier in Leiden gehouden. Daar geef ik dus een panfluit-workshop. Ik heb contacten met het Tropenmu seum in Amsterdam waar ik in sep tember weer een cursus ga geven, ik ga regelmatig langs op scholen en ik speel wel eens op straat. Ik ben gewoon de enige die dit doet hier in Nederland. Daardoor ver keer ik in een unieke positie. Ei genlijk mag ik het misschien niet zeggen, maar wat mij betreft mag het zo blijven: hoe minder mensen dit doen, hoe meer werk ik krijg". Voor meer informatie is Peter Banning te bereiken via telefoon nummer 071-122297. Peter Banning, die een jaar geleden het centrum i Paraguay-harp. Verenigde Staten spoedige goed keuring vewacht. Prof.dr. K. de Groot, die vandaag aan de Leidse universiteit als eer ste in Nederland het ambt aan vaardde van hoogleraar in de bio- materiaalkunde, maakte dit in zijn oratie 'Biomaterialen: grensvlak van het leven' bekend. Hij voor spelde dat tegen het jaar 2000 in Nederland 200.000 operaties zullen worden uitgevoerd waarbij kunst matige materialen worden ge bruikt; nu zijn dit er al 100.000. Sta tistisch gezien zal iedere Nederlan der in de loop van zijn of haar leven een dergelijk implantaat zoals een kunststof heup of bloedvaten van kunststof in het lichaam krijgen in gebracht, aldus De Groot. Biomaterialen zijn niet-levende materialen die gedurende lange tijd in het menselijk lichaam kun nen blijven om daar bepaalde weefsels te vervangen of het her stel te bevorderen. Dit kunnen ma terialen van kunststof zijn, maar ook andere materialen zoals kera miek worden voor dit doel onder zocht. Om materialen te vinden die het lichaam accepteert en die daar in de gewenste eigenschappen be houden, kost jaren van onderzoek. Met de komst van prof. De Groot wordt het onderzoek naar verschil lende aspecten van biomaterialen in Leiden verder gebundeld. De biomaterialen researchgroep, die al een halfjaar functioneert, is een samenwerkingsverband tussen biomaterialenonderzoekers, vari ërend van fundamenteel onder zoek bij celbiologie en elektronen- microscopie tot klinische toepas singen zoals in de keel-, neus- en oorheelkunde en verschillende an dere chirurgische specialismen. Het mineraal hydroxy-apatiet, waar op dit ogenblik vooral onder zoek naar wordt gedaan, kan bot vervangen, omdat het sterk op de mineralen in het menselijk bot zelf lijkt. Met speciale apparatuur kan het in de gewenste vorm worden gebracht. Het is echter niet zo goed bestand tegen trekkrachen, waar door het gemakkelijk breekt. Bot- stukken kunnen er dus niet mee worden vervangen, maar het is wel geschikt om de gehoorbeentjes in het middenoor te vervangen. Door verder materialenonder zoek hoopt prof. De Groot een ver vanger voor bot te vinden die wèl dezelfde krachten als het menselijk bot kan verwerken. Hij denkt daar bij aan toepassingen als kunstge wrichten in vingers en knie. Prof. De Groot ging in zijn oratie verder in op het nu nog experimentele kunsttrommelvlies dat de Leidse vakgroep keel-, neus- en oorheel kunde heeft ontwikkeld. Het mate riaal dat hiervoor geschikt bleek, t kan mogelijk ook als kunsthuid r Zuidamerikaanse muziek Inti geeft opgezet, speelt op zijn werden bij de bedekking van (foto Jan Holvast) brandwonden. Geen uitspraak kort geding over Zijlpoort LEIDEN - De kwestie rond de Zijl poort sleept zich voort. De rechter heeft geen uitspraak willen doen over wie het eigendomsrecht van die poort toekomt. Er was volgens de rechter geen noodzaak voor een kort geding omdat onduidelijk is waarom de zaak - die zich al drie jaar voortsleept - nu ineens als •spoedeisend moet worden be schouwd. Bovendien is onvoldoen de duidelijk of de gemeente Leiden daadwerkelijk de poort wil kopen. Daartoe moet in de ogen van de rechter eerst een besluit worden genomen door de gemeenteraad. Het volstaat niet dat ambtenaren of een enkele bestuurder de wens te kennen geeft de poort te willen ko pen. Als de raad een besluit neemt over de aankoop van de poort, kan opnieuw een kort geding worden aangepannen. Maar voorwaarde is wel dat de prijs die ervoor wordt betaald zodanig hoog is dat kan worden gesproken van een redelij ke opbrengst voor de schuldeisers van de failliete Nieman Holding, die in de ogen van curator Lins- kens eigenaar is van de poort. Ex-directeur Melkert van dat be drijf claimt evenwel dat het oude gebouw zijn persoonlijk eigendom is. Hij zegt ook nog een kwart mil joen tegoed te hebben van de bouwbedrijven Du Prie en IBB Kondor die de poort hebben opge knapt. Ook over die geldvordering - dat bedrag staat op een geblok keerde rekening - bestaat volgens de rechter grote onduidelijkheid. Curator in het faillisement van de Nieman Holding, Linskens, stel de zich op het standpunt dat niet Melkert maar zijn bedrijf eigenaar van de poort was. De Nieman Hol ding had indertijd alle lasten van de poort gedragen en moest daar om als economisch eigenaar wor den beschouwd. Burgerlijke Stand LEIDEN - Geboren: Rémy Emanuel zv. C.G. Betgen en J. van der Weijden, André zv. P. Ouwehand en A.C. Haasnoot, Kimberly dv. P.J. van Voorthuijzen en A.H. Nas. Sandy dv. M. Glasberaen en D.A. van Doorn. Kledingdiefstal mislukt LEIDEN - Een 27-jarige vrouw heeft gistermiddag geprobeerd voor 4000 gulden aan kleding te stelen uit een kledingzaak aan 't Gangetje. De vrouw kwam tegen vijf uur de winkel binnen. Nadat ze voor ongeveer 3500 gulden aan kle ren had gepast, en eindelijk haar keuze had gemaakt, wilde ze afre kenen. Ze betaalde kledingver- koopster een bedrag van 30 gulden en zei dat ze het resterende bedrag zou betelen met cheques. Die moest ze echter even halen bij haar man, die nabij de winkelzaak op straat liep. Voordat de vrouw de winkel wil de verlaten, vroeg de verkoopster of ze mocht kijken in de plastic zak die de Haagse bij zich droeg. Daar in bleken toen jurken te zitten met een totale waarde van ruim 4000 gulden. Kleinbedrijf Den Haag en omstre ken. Hij snijdt de vraag aan hoe specifiek het etnisch ondernemer schap is. J.A.G.M. Jonkers van het Instituut Middenstands Onderwijs ('Etnische groeperingen en de op- leidingsweg naar 'Nederlands' on dernemerschap') en W.L. de Jong, organisatie-adviseur stichting De - Beuk en directeur van de migran tenacademie Rotterdam ('Succes factoren vergroten door samen werking') zijn de overige sprekers. Het symposium wordt gehouden in het stadhuis en begint om 9.30 uur. Evenhuis opent om 16.40 uur de fototentoonstelling 'Etnisch On dernemerschap' in de hal. LEIDEN Een principegevecht op de vierkante millimeter kwam de jongen uit Noordwijkerhout gis teren voor de kantonrechter voe ren. Bekeurd voor het rijden op een bromfiets zonder voorlicht: oké, die overtreding had hij begaan. Maar wilde men dan wel zo vrien delijk zijn hem dat ook ten laste te leggen? Voor rijden op een fiets zonder licht ging hij geen 20 gulden betalen. Dat had wel op de schikking ge staan. "Toen ben ik naar de politie gegaan om een en ander uit te zoe ken, maar dat lukte niet. De tweede giro: weer fietsen zonder licht. Ik hèb niet eens een fiets, die brom mer heb ik al twee jaar. Kijk, ik ben wel meer bekeurd en de boetes be taal ik altijd. Maar dit vind ik een beetje lullig. Probeer ik uit zoeken hoe het zit, willen ze me op het poli tiebureau niks vertellen en nou krijg ik een dagvaarding waar afies ineens wel goed op staat". De officier van justitie bleek ge voelig voor hetgeen de jongen naar voren bracht. "Ik voel wel een klein beetje mee met de verdachte. Hij heeft tenslotte de nodige moei te gedaan, misschien kosten ge maakt". Schuldig zonder straf, vroeg hij. De verdachte, enigszins mok kend: "Ik heb een vrije dag moeten nemen, dat kost wel meer dan twintig gulden". De rechter, monter: "De dag is nog niet om hoor, en ze worden ook alweer wat langer". Schuldig der straf legde hij hem op. Vrij worstelen "Ja, ik heb zonder helm gereden. Maar de politie heeft me niet aan gehouden, op de dagvaarding staan niet het kentekennummer en het merk van mijn motor en het adres klopt niet". De Voorhouter zei het op een toon alsof justitie toch mooi niet anders kon dan hem vrijspreken van het rijden op een motor zonder helm op z'n hoofd. Want nu de agenten die de overtre ding hadden geconstateerd hem niet hadden aangehouden, had de figuur op die motor natuurlijk net zo goed zijn broer kunnen zijn. En dan het adres: in de straat die op de dagvaarding stond, woonde hij toen de overtreding werd gemaakt helemaal niet. "Maar u woont daar nu toch wel?", vroeg de rechter. Wat de ver dachte beaamde. "Dan doet het er helemaal niet toe". Dat hij niet was aangehouden en dat nummer en merk van de motor niet waren ver meld, waren evenmin redenen om onder veroordeling uit te komen, zo hielp de rechter de verdachte verder uit de droom. Voor één van de agenten was de Voorhouter geen onbekende geweest, dus van mogelijke persoonsverwisseling had sowieso geen sprake kunnen zijn. "De politie is ook bij u thuis geweest voor een gesprek". "Dat was geen gesprek, dat was meer een vrije worsteling", verbe terde de verdachte. "En wie is daarmee begonnen?" "De politie uiteraard", klonk het overtuigd. "Ik had mijn rqbewys niet bij me en ik stond op eigen ter rein, dus...". De rechter vond de discussie overduidelijk beneden het door hem gewenste niveau. "Zo wordt nou van een mug een olifant ge maakt, u maakt hier een grote, moeilijke zaak van". En het was zo simpel: iemand rijdt zonder helm, politie ziet dat, verdachte geeft de overtreding toe ook. Vijfenzeven tig gulden boete, eiste de eveneens weinig van het verweer onder de indruk zijnde officier van justitie. Vijfenzeventig gulden werd het. Jeruzalem Plaats: Garenmarkt Leiden. Over treding: parkeren op een voor inva liden gereserveerde plaats door een valide Hillegommer. Gevolg: auto weggesleept a raison van 196 gulden. Standaardveroordeling bij de kantonrechter vanwege die kos ten: schuldig zonder straf. Volgen de zaak, leek de officier al te den ken. De man uit Hillegom had ech ter nog wel wat op zijn lever. Volg de deze dialoog tussen de verdach te en de, consequent eerbiedig met 'edelachtbare' aangesproken kan tonrechter: "Ik ben hier gekomen vanwege de wegsleepkosten, daar gaat het mij om. Staat dat bedrag wel in re delijke verhouding tot de overtre ding? Ik heb het verkeer niet ge hinderd". "U hebt een invalide gehinderd". "Maar naast mij waren nog vier invalidenplaatsen, die waren vrij". "Meneer, er is meer dan één inva lide in de wereld, helaas". "Maar er was geen enkele aan wijzing waaruit ik kon afleiden dat men mijn auto zou wegslepen". "U bent toch geen vreemde in Je ruzalem?" "Nee, maar ik kom niet vaak in Leiden". "Wegslepen geldt niet alleen in Leiden. Bovendien heb ik hele maal niet de bevoegdheid om even tueel terugbetaling van de weg sleepkosten te vragen". (Vonnis van de rechter: schuldig zonder straf) "Kan ik hier verder niets tegen doen?" "U kunt naar de Hoge Raad, vrij spraak vragen. Ik geef u weinig kans". De officier: "U kunt klagen bij de burgemeester. Ik geef u weinig kans". De Hillegommer verliet, na een keurig buiginkje, de zaal. Een po tentiële recidivist? Weinig kans.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 11