Rode Khmer zaait angst
in vluchtelingenkampen
'Tuin van Engeland' vreest Eurotunnel
Berichten over dood en verderf in Kampuchea
Uitgever negeert islamitisch protest tegen vertaling Rushdie's boek
PAGINA 2
DINSDAG 14 FEBRUARI 1989
KAMP B (THAILAND) - Mom
Sokhon ontkwam naar een vluch
telingenkamp in Thailand na in
Kampuchea vier jaar te hebben ge
leefd onder het bewind van de Ro
de Khmer, dat aan zes van haar fa
milieleden en honderdduizenden
andere Kampucheanen het leven
kostte. In Thailand kwam ze te
recht in het kamp Huay Chan dat
onder leiding van de Rode Khmer
staat. Daar begonnen voor haar de
verschrikkingen opnieuw.
door
Peter Eng/AP
Mom Sokhon, die toen 15 jaar
was, moest de hele dag werken en
punji, speren van bamboe, maken
voor de guerrillastrijders. Regel
matig moest ze lange tochten ma
ken door de met mijnen bezaaide
bergpassen om punji, rijst en anti-
tankmunitie van het kamp te bren
gen naar bases van de Rode Khmer
in Kampuchea. Op elke tocht, die
soms een maand duurde, liepen
twee of drie vrouwen van haar
groep op een mijn. Soms werden ze
beschoten door Vietnamese troe
pen.
"Als iemand weigerde dienst te
doen in de transportploegen, kreeg
ze voor straf geen eten meer en
werd ze in een ondergrondse ge
vangenis opgesloten", vertelt ze.
Na een verblijf van vijfjaar in Huay
Chan vluchtte Mom Sokhon in no
vember vorig jaar naar het Kamp B
in de oostelijke provincie Surin,
waar de guerrillastrijders van prins
Sihanouk de lakens uitdelen. Ze is
bang dat de Rode Khmer haar zal
proberen op te sporen.
Medewerkers van internationale
hulporganisaties zeggen dat tien
duizenden Kampucheaanse vluch
telingen in feite gevangen zitten in
kampen in Thailand en door de Ro
de Khmer gedwongen worden te
helpen in de strijd tegen de Vietna
mese bezettingstroepen in Kam
puchea. Ook andere Kampuche
aanse guerrillagroepen en het Thai
se leger maken herhaaldelijk mis
bruik van de vluchtelingen in de
grenskampen, maar de Rode Kh
mer is een geval apart.
V erwaarlozing
Een hoge functionaris van een
hulporganisatie die ervaring heeft
met rebellenbewegingen in Afrika
en het Midden-Oosten, zegt dat het
zelfs voor guerrillagroepen onge
bruikelijk is om kinderen, die i
niet ouder zijn dan zeven jaar, te ge
bruiken als dragers. "De verwaar
lozing van zieken en invaliden is
extreem", zegt hij.
Volgens hulpverleners zijn hon
derden en misschien zelfs duizen
den vluchtelingen gestorven aan
malaria, tuberculose of ahder ziek
ten, omdat de Rode Khmer weigert
hun een behoorlijke behandeling
te geven of hen naar buitenlandse
artsen te laten gaan.
Een andere functionaris vertelde
dat de kampen worden bevolkt
door "een totaal ander soort men
sen, die nauwelijks tegen je lachen,
je nooit begroeten. Ze zijn bang. In
de andere kampen rennen de kin
deren op je af en praten met je. In
een kamp van de Rode Khmer ge
beurt dat nooit".
In sommige kampen van de Ro
de Khmer hebben buitenlandse
hulpverleners hun werk voortgezet
met als redenering dat de bewo
ners nog slechter af zijn zonder in
ternationale hulp. Maar niet zo lang
Het is meer dan tien jaar geleden dat Pol Pot een waar
schrikbewind uitoefende in Kampuchea. Onder zijn lei
ding werden tussen 1975 en 1979 meer dan een miljoen
Kampucheanen de dood ingejaagd door de Rode Khmer.
De invasie van Vietnam, gesteund door de Sovjetunie,
maakte tien jaar geleden een einde aan de bloedige zuive
ringen. Maar Pol Pot waart nog altijd rond in de rimboe. En
sinds de Vietnamezen vorig jaar zijn begonnen met het te
rugtrekken van hun troepen, wint de door China gesteunde
Rode Khmer weer terrein.
Terwijl het officiële verzet, geleid door prins Norodom
Sihanouk, deelneemt aan vredesbesprekingen over Kam
puchea. dreigt Pol Pot het land weer in zijn greep te krij
gen. Vluchtelingen in door de Khmer geregeerde kampen
zouden daarbij worden gedwongen te helpen.
geleden heeft de Rode Khmer dui-
zenden vluchtelingen uit twee
kampen waar de Verenigde Naties
actief waren, naar elders overge
bracht.
Zo werden 7.000 vluchtelingen
uit het kamp Ta Luan overge
bracht naar een grensgebied waar
veel malaria heerst en dat in no
vember onder zware beschietingen
kwam. Veel vluchtelingen zijn toen
waarschijnlijk gewond geraakt,
maar de Rode Khmer weigert hulp
verleners toe te laten. Volgens
functionarissen zijn de guerrilla
strijders van plan de mensen te ge
bruiken om bases in Kampuchea
in te richten.
Zuiveringen
De Rode Khmer ontkent dat
vluchtelingen worden misbruikt
en mishandeld. Or Hy, een be
stuurder van het modelkamp dat
bekend staat als Kamp 8, zegt dat
de mensen vrijwillig voorraden
vervoeren. "Alle Khmers (Kam
pucheanen) zouden tegen de Viet
namezen moeten vechten," voegt
hij daar aan toe.
De Rode Khmer was in Kam
puchea aan de macht van 1975 tot
en met 1978 en probeerde toen een
nieuwe agrarische maatschappij
op te bouwen door middel van zui
veringen, martelingen en de ver
huizing van tienduizenden mensen
uit de steden naar het platteland.
De godsdienst, cultuur en geschie
denis werden uitgeroeid.
De Rode Khmer, die werd bewa
pend door China, werd door de
Vietnamese invasie van eind 1978
verdreven naar de grens met Thai
land, waar basiskampen werden
opgezet. Tienduizenden burgers
uit de door de Rode Khmer beheer
ste gebieden werden door het ver
nietigende Vietnamese offensief
van 1985 naar Thailand opgejaagd.
In de enkele kampen waar hulp
verleners nog toegang hebben of
waar mensen uit zijn weggevlucht,
lijkt de Rode Khmer zich te ont
houden van massale executies.
Maar bijna ieder facet van het leven
van de kampbewoners wordt be
heerst door de militaristische en
vreemdelingvijandige guerrilla
strijders. Voor een huwelijk moet
toestemming worden gevraagd aan
de kampbestuurders. Godsdienst
mag niet beoefend worden.
Pol Pot
De meeste mannen dragen een
Chinees legeruniform. In sommige
kampen moeten de mensen in hun
eigen wijk blijven. Volgens wester
se functionarissen staan de vluch
telingenkampen onder het gezag
van dezelfde wrede, ongrijpbare
leiders die van 1975 tot en met 1978
de scepter zwaaiden: Pol Pot, Ta
Mok, Son Sen, leng Sary en ande-
Ontsnapte vluchtelingen vertel
len slechts zelden over moorden in
de kampen. Volgens functionaris
sen is er maar weinig fysiek geweld
nodig omdat de guerrillastrijders
aan hun reputatie genoeg hebben
en de kampbewoners ieder contact
met de buitenwereld ontzeggen.
Niettemin waarschuwde één
functionaris dat er wellicht wel
wreedheden worden begaan in de
vele kampen die niet toegankelijk
zijn. Deze kampen, waaronder klei
ne gemeenschappen rond de kam
pen waar de VN hulp biedt, herber
gen duizenden burgers; ze worden
bevoorraad door China en staan
onder controle van Thailand. Vol
gens een functionaris hebben men
sen die uit deze kampen zijn ge
vlucht, verteld dat kampbewoners
die de regels overtreden, 's nachts
uit hun hut worden gehaald. "Som
migen komen terug, anderen niet."
De plaatselijke Thaise legerbe
velhebbers hechten grote waarde
aan de samenwerking met de Rode
Khmer en de Thaise regering wil
goede banden met China onder
houden. Maar hoge Thaise functio
narissen in Bangkok hebben ge
zegd dat zij zullen proberen hun in
vloed aan te wenden om de schen
dingen van de mensenrechten in
kampen van de Rode Khmer bin
nen de perken te houden.
Geëxecuteerd
In Kamp 8 (waar een boeddhisti
sche tempel staat, een vrije markt
is ingesteld, verkiezingen worden
gehouden en buitenlandse journa
listen toegang hebben om de bui
tenwereld te tonen dat de Rode Kh
mer nu de beginselen van het kapi
talisme en de democratie is toege
daan) werden vorig jaar standrech
telijk twee soldaten geëxecuteerd.
Een van hen, de 30-jarige Moeun
Noeun, had zijn eenheid zonder
toestemming verlaten.
Hij was in april naar Kamp 8 ge
gaan om er met zijn familie het
Kampucheaans Nieuwjaar te vie
ren. Zijn weduwe Rom Yon vertelt
dat ze in hun hut van bamboe lagen
te slapen, toen ze in het donker
hoorden schreeuwen. "Ze wilden
weten of mijn man thuis was of
niet, en kwamen toen binnen en
schoten hem dood". Rom Yon zegt
dat ze nu ook voor haar eigen leven
vreest.
De UNBRO, de VN-organisatie
voor hulpverlening langs de grens,
mag van de Rode Khmer voedsel
en andere hulp verstrekken aan
60.000 vluchtelingen in vier kam
pen waar uitsluitend burgers horen
te wonen: Kamp 8, Borai, Ta Luan
en O'Trao. In mei zette de UNBRO
de hulp aan Huay Chan stop omdat
de kampleiding weigerde te laten
controleren waar de hulpgoederen
terecht kwamen. Een deel van de
voorraden werd waarschijnlijk, net
als in andere kampen, gebruikt
voor de guerrilla.
Een functionaris hoorde schoten
toen hij een paar maanden geleden
een bezoek bracht aan O'Trao in de
LONDEN Komt de Kanaaltun
nel er nu echt? Nog altijd zijn er
Britten die ernstig betwijfelen of
hun eiland ooit een vaste verbin
ding met het Europese continent
krijgt. Maar hun aantal daalt, naar
mate het graafwerk aan Franse en
Britse zijde vordert. Na 200 jaar
dromen en allerlei valse starts
groeit het besef dat het thans ernst
is en er, niet veel later dan 1993,
snelle treinen zullen rijden tussen
Folkestone en Calais.
door
Haye Thomas
1989 wordt een sleuteljaar in de
ontwikkeling van de Eurotunnel.
Volgens Alastair Morton, een van
de leiders van het project, verloopt
alles op dit moment redelijk vol
gens plan. Weliswaar zijn de kosten
van het project na de aanvankelij
ke raming van 4,8 miljard pond nu
begroot op 5,2 miljard pond, maar
voor de bouw is een totaalbedrag'
van zes miljard geleend. Er is dus
nog ruimte genoeg is voor de op
vang van financiële tegenslagen,
zeker tot het moment dat het 'point
of no return' is bereikt en de Euro
tunnel in ieder geval wordt afge
bouwd.
Aan beide zijden van Het Kanaal
zijn ruim 7500 mensen met het pro
ject bezig. Het werk concentreert
zich vooral op het graven van de zo
genaamde service- of controletun
nel, die voor het onderhoud en
eventueel als nooduitgang van de
twee grote diensttunnels moet die-
De aanleg van de Kanaaltunnel i
aanleg van een nieuwe spoorlijn,
moet nog beginnen.
Met het graven van de service
tunnel vordert men thans aan
Franse zijde 300 meter en aan de
Britse kant 235 meter per week. Er
is een achterstand van drie tot vier
maanden, maar Alastair Morton
beschouwt dit niet als kritiek. "De
werkzaamheden in het project
breiden zich nu uit. Bij het ene fa
cet liggen we vóór op het schema,
bij het andere is er een achterstand.
Het is nu zaak het tempo op te voe
ren en dat lukt heel aardig".
Schrik
Problemen aan de Britse kant le
ven op dit moment vooral buiten
het werk aan de tunnel en de enor
me terminals op de oevers. Alle te
kenen wijzen erop dat het zwaarte
punt van de problemen in het Eu-
s in volle gang. Maar de strijd rond de
nodig voor een optimaal rendement,
(foto EPA)
rotunnelproject niet onder Het Ka
naal, maar in de verbinding tussen
Folkestone en Londen komt te lig
gen. Pas nu begint het goed tot het
publiek door te dringen wat de tun
nel betekent voor de 'Tuin van En
geland'; het fraaie graafschap
Kent. De enorme verkeerstoename
zal het karakter van Kent drastisch
veranderen. Het vooruitzicht trekt
als een afschuwwekkend spook
beeld over de groene heuvels.
Nog afgezien van het gigantische
autoverkeer en de noodzakelijke
voorzieningen daarvoor, is er de
noodzaak van een nieuwe snelle
spoorverbinding tussen Folkesto
ne en Londen. British Rail wil die
aanleggen en beheren en dat heeft
in de forenzengemeenschappen
van Kent veel schrik en ontstelte
nis gebracht. Zolang de Britse
spoorwegen nog niet hebben be
sloten waar ze de lijn moeten aan
leggen, hangt in Kent ongeveer een
stemming als: "Ben ik het, Heer,
die gij zoekt?"
Verontruste bewoners in Kent
hebben al verscheidene malen
massaal gedemonstreerd en de op
positie neemt toe. Net zoals in 1975,
toen de Labourregering van
Harold Wilson, opgejaagd door de
angst voor een massaal protest en
geschrokken van de enorme kos
ten, een streep haalde door het
toenmalige tunnelproject en de al
begonnen graafwerkzaamheden.
De bouw van de tunnel en de
aanleg van de spoorwegverbinding
Folkestone-Londen zijn ditmaal
(financieel) gescheiden. De protes
ten tegen de treinverbinding kun
nen de tunnel dus niet tegenhou
den, al is die spoorlijn wel zeer ge
wenst door de geldschieters.
15 miljoen
Zij weten maar al te goed dat zij
hun leningen plus renten eerder
krijgen uitbetaald, als er wél een
snelle spoorverbinding tussen Fol
kestone en Londen komt. Volgens
Alastair Morton verwacht Euro
tunnel dat rond het jaar 2003 een
derde van de inkomsten voortkomt
uit het tunnel-treinverkeer.
Het huidige ferryverkeer zet jaar
lijks drie miljoen passagiers over
Het Kanaal. In het eerste jaar na de
openstelling rekent Eurotunnel op
minstens 15 miljoen treinpassa-
giers. Daarvoor hoeven de Britse
spoorwegen niet meer te doen dan
de bestaande verbinding met Lon
den geschikt te maken voor snelhe
den van rond de 150 en 160 kilome
ter per uur.
Eurotunnel rekent op minstens
tien procent meer passagiers als de
nieuwe snelle spoorwegverbin
ding Folkestone-Londen er wel
komt. De rijtijd door Kent wordt
dan met een half uur terugge
bracht, zodat het traject Londen-
Parijs in twee en een half uur kan
worden afgelegd. Eurotunnel ver
wacht dan dat nog meer reizigers
de trein boven het vliegtuig zullen
verkiezen.
British Rail zal binnenkort zijn
keuze bepalen uit drie mogelijkhe
den voor de uiterst controversiële
treinverbinding tussen Londen en
de tunnel. In het verschiet ligt een
zwaar gevecht om de publieke opi
nie en de stemming in het parle
ment. Als British Rail die slag wint
- en de ruim één miljard pond kan
lenen die nodig zal zijn - zal het nog
eens minstens vier jaar duren voor
dat de spoorverbinding er ligt.
Angst
Dus op zijn vroegst zal er pas tus
sen 1997 en 1998 een supersnelle
trein rijden tussen Londen en
Folkstone. Frankrijk werkt onder
tussen met minimale oppositie aan
de opzet van een supersnelle trein
verbinding tussen Parijs en Calais.
De angst bij Eurotunnel is nu, dat
het aan de andere kant in de be
perkte weg- en spoorverbindingen
van Kent allemaal anders zal lopen.
Compleet met angstaanjagende vi
sioenen van gigantische verkeers
opstoppingen en alarmerende con
gesties in het treinverkeer.
provincie Sisaket. Hij zag een grote
Chinese legertruck met anti-tank
mijnen en daar boven op blikken
vis van de VN. Er holden 15 zwaar
bewapende mannen en vier vrou
wen met rugbepakking achter aan,
die zeiden dat ze tegen de Vietna-
mezen gingen vechten. De vorige
dag had hij gezien hoe zwaar bewa
pende mannen terugkeerden in het
kamp Borai.
Ziek
Zelfsrin de kampen waar de UN
BRO hulp verleent, mogen maar
weinig vluchtelingen naar buiten
om zich door een arts te laten be
handelen; de mensen die wel weg
mogen, zijn veelal kinderen die al
te ziek zijn om nog gered te wor
den. Gewonde strijders worden
nooit geëvacueerd uit angst dat ze
zullen deserteren. Vluchtelingen
moeten toestemming van de kamp
leiding hebben, soms op schrift,
voor een behandeling in een van de
buitenlandse klinieken in de door
de VN geholpen kampen.
Slechts een paar mensen krijgen
toestemming en zij zijn meestal
niet ziek, vertelde een arts. Hij be
schreef de kampen als 'Potemkin-
dorpen': "Nóóit zie jé de mensen
die je zou moeten zien. Je ziet een
dorp aan de buitenste rand en
denkt datje er bent, maar je bent er
niet echt". Bij O'Trao stootten
hulpverleners in juni op een dorp
met enkele honderden invaliden,
die waarschijnlijk van de rest wa
ren gescheiden omdat ze voor de
Rode Khmer niet langer bruikbaar
Vluchtelingen vertellen dat de
kampen worden geregeerd met een
strikt hiërarchisch systeem, en dat
men voor veel faciliteiten is aange
wezen op een persoonlijke ver
standhouding met een van de be
voorrechte, hogere kaderleden. De
kaderleden houden regelmatig in
doctrinatiebijeenkomsten en stu
ren vluchtelingen die de regels
overtreden naar de militaire kam
pen om een heropvoeding of straf
te ondergaan.
Geketend
De 52-jarige Cha Cha vertelde
dat hij en zijn familie in een kamp
bij Ta Luan verbleven en voorra
den transporteerden of dagen ach
tereen getraind werden in de strijd
tegen de Vietnamezen en het ver
voer van wapens. Wie weigerde,
werd gevangen gezet en aan de
voeten geketend. Velen kwamen
daar uitmergeld of gewond weer
uit. Cha Cha vluchtte onlangs naar
het kamp Sok Sann van het Khmer
Nationale Volksbevrijdingsfront.
Volgens functionarissen zouden
de meeste mensen uit de kampen
van de Rode Khmer wegvluchten
als ze daar de kans voor kregen. In
de eerste tien maanden van het vo
rige jaar waren 415 mensen ont
snapt naar Kamp B en naar Sok
Sann. De bestuurder van Sok
Sann, Niem Chouleng, vertelde dat
een functionaris van de Rode Kh
mer in legeruniform hem twee keer
had bezocht en eiste dat de vluch
telingen aan hem werden overge
dragen. "Het had veel weg van een
dreigement", zei Chouleng, die
weigerde.
UTRECHT (ANP) - De protesten
uit islamitische kringen tegen
het boek 'The Satanic Verses'
van Salman Rushdie zijn voor
uitgeverij Veen geen reden de
plannen voor een Nederlandse
uitgave te wijzigen. Deze verta
ling, 'De duivelsverzen', zal eind
september of begin oktober ver
schijnen.
Dit heeft directeur A. de Groot
van uitgeverij Veen gisteren me
degedeeld. Bij Veen zijn reeds
drie boeken van Rushdie ver
schenen: 'Schaamte', 'Midder
nachtskinderen' en 'De glimlach
van een jaguar'.
Het boek van Rushdie is vol
gens de uitgeverij een dermate
belangrijk werk uit de moderne
internationale literatuur dat een
brede verspreiding meer dan
waard is. Bovendien blijkt, aldus
de uitgeverij, dat de stromingen
die tegen het boek ageren, deze
protesten in het algemeen niet
baseren op kennis van de inhoud
van het boek.
De vorm die deze acties aanne
men onder meer boekverbran
ding roept wel bijzonder nare
herinneringen op, aldus de uitge
verij. Zij zal haar publicatieplan
nen niet wijzigen en rekent op de
steun van de Nederlandse en
Vlaamse boekhandel.
Het boek van Rushdie, een pa
rabel over het conflict tussen
goed en kwaad, haalt volgens de
moslims hun geloof omlaag en
beledigt de profeet Mohammed.
De fitel van het boek is ontleend
aan verzen die Mohammed uit de
Koran heeft geschrapt omdat ze
geispireerd zouden zijn door de
duivel. Het boek is verboden in
India, Pakistan, Egypte en Zuid-
afrika.
Een grootscheepse demon
stratie tegen dit boek liep afgelo
pen weekend in Pakistan zozeer
uit de hand dat op zijn minst vijf
personen het leven lieten. Vorige
maand hebben enkele duizen
den moslims in Londen tegen
het boek geprotesteerd. In het
Engelse Bradford werd een
exemplaar van het boek ver
brand.
Volgens A.W. van Bommel van
héV Moslim Informatie Centrum
Nederland zijn er de moslimge
meenschap in Nederland overi
gens "heel weinig" reacties te
verwachten op het omstreden
boek.
Pröpper afgetreden.
Amper drie maanden na zijn
aanstelling is H.H.L.M. Pröpper
gisteren afgetreden als voorzitter
van het Interkerkelijk Comité
Tweezijdige Ontwapening (IC-
TO). Pröpper, tevens Eerste Ka
merlid voor het CDA en burge
meester van de gemeenten West
Maas en Waal (met als hoofd
plaats Beneden-Leeuwen) zegt
zijn werkzaamheden voor het IC-
TO niet langer te kunnen combi
neren met zijn dagelijkse bezig
heden. Dit temeer omdat door de
gemeenten in het Land van Maas
en Waal is aangewezen als hun
vertegenwoordiger in de landin
richtingscommissie, die zich
gaat bezighouden met de ruilver
kaveling in de gemeenten West
Maas en Waal.
Aantal hervormden loopt
terug. De daling van het aantal
hervormden in ons land gaat de
laatste jaren iets sneller dan
voorheen. Tot 1985 bedroeg de
getalsmatige achteruitgang jaar
lijks 1,5 procent. In 1986 was dit
1,64 procent. In 1987 is het leden
bestand met 1,7 procent gedaald.
Dit meldt de woordvoerder
van de Nederlandse Hervormde
Kerk op basis van de Statistische
Jaarbrief 1987, die door het KAS-
KI wordt samengesteld op basis
van gegevens van de SMRA. Van
de 14.713.579 Nederlanders op 1
januari 1987 stond 18,5 procent
oftewel 3.289.983 personen als
hervormd geregistreerd. Van
hen behoort 29,3 procent
(799.344) tot de belijdende leden.
Verder kent de Hervormde Kerk
nog doopleden (die alleen ge
doopt zijn en geen belijdenis
hebben gedaan): 1.068.242, overi
ge leden (zoals geboorteleden die
uit hervormde ouders zijn gebo
ren): 859.462. De categorie 'overi
ge geregistreerden' omvat dege
nen die met een hervormde ge
huwd zijn (geweest): 562.935.
Van de belijdende leden (de
min of meer actieve hervorm
den) is bijna tweederde deel ou
der dan 50 jaar. Slechts 19 pro
cent van deze categorie is tussen
de 20 en 40 jaar. De Hervormde
Kerk kende in 1987 een sterfte-
overschot. Er stierven 34.869 her
vormden en er kwamen maar
14.694 jonggeborenen bij. Bo
vendien lieten 4.194 leden zich
uitschrijven. In totaal deden
6.439 personen belijdenis. Dat is
minder dan 1 procent van het
aantal belijdende leden. Er kwa
men 207 personen over uit ande
re kerkgenootschappen.
Werelddiaconaat. Het we-
relddiaconaat van de Nederland
se Hervormde Kerk heeft in 1988
btfna 1 miljoen gulden meer ont
vangen dan was begroot. Bij de
Hervormde zending kwam daar
entegen ruim 1 miljoen gulden
minder binnen.
Dat heeft de woordvoerder van
de Hervormde Kerk meege
deeld. Het werelddiakonaat had
9.750.000 gulden aan inkomsten
begroot, maar er kwam
10.664.510 gulden binnen. Dat is
ongeveer 440.000 gulden meer
dan in 1987. Voor 1989 heeft het
werelddiaconaat een opbrengst
begroot van bijna 10.5 miljoen
gulden.
Bij de hervormde zending was
de balans over 1988 minder posi
tief. De Raad voor de Zending te
Oegstgeest noteerde 10.141.852
gulden aan inkomsten. Het
streefbedrag was 11.350.000 gul
den. In vergelijking met 1987
daalden de inkomsten met
256.733 gulden.
De belangrijkste oorzaak van
de achteruitgang is de vergrij
zing van de gevers, zo zei ds. D.C.
Nicolai, secretaris binnenland
van de Raad voor de Zending, in
november, toen nog maar net de
helft van de benodigde 11 mil
joen binnen was. Overigens
wordt voor 1989 het streefbedrag
gehandhaafd op het niveau van
Lezing. In de Remonstrantse
Kerk van Alphen aan den Rijn
wordt donderdagavond om 20.00
uur een lezing gehouden over het
onderwerp: "Een klassiek chris
telijke visie op de betekenis van
Jezus".
In het bijzonder wordt inge
gaan op de vraag in hoeverre het
leven van Jezus openbaring van
godswege is en wat die openba
ring inhoudt voor wat een gelovi
ge mag geloven, hopen en doen.
E.P. Meijering, lector aan de
Rijksuniversiteit van Leiden en
predikant van de Remonstrants
Gereformeerde Gemeente in Al
phen aan den Rijn is de spreker.
Hervormde Kerk: Beroepen
te Harskamp: dr. W. J. op 't Hof
te Ouddorp; beroepen te Ooster
hout (N.Br.): Sj. van der Zee te
Leeuwarden; aangenomen naar
Meppel (part-time): mevr. A. C.
van Noort te Noordwolde-Zuid-
wolde; bedankt voor Nieuwe Pe-
kela: J. van Popering te Windes-
heim.
Gereformeerde Kerken. Be
roepbaarstelling: mevr. L. J.
Houweling, Vrijheidslaan 68 hs,
1078 PN Amsterdam, tel. 020-
796242; aangenomen naar Beek
bergen: M. J. Heule te Voorthui-
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt. Beroepen te Baflo in
combinatie met Warffum: drs. J.
Janssen kandidaat te Assen.
Free Old Congregation. Be
roepen te Mount Elgin (Canada):
K. Veldman, hervormd predi
kant te Nederhemert die dit be
roep heeft aangenomen.
