'Klachten en onwaarheden over
groot-onderhoud Leiden-Noord'
STEEDS
Enquête gehouden onder circa 100 bewoners
DONDERDAG 9 FEBRUARI 1989
LEIDEN
LEIDEN - Een regen van
klachten over de groot-on
derhoudsbeurt in Leiden-
Noord (Irenestraat en om
geving). Dat is het resultaat
van een enquête die op ini
tiatief van bewoner J. Era
des in de wijk is gehouden.
Daarnaast meent hij dat er
onwaarheden zijn verteld
door woningbouwvereni
ging De Eendracht en haar
advocaat.
De huizen in Noord (pro
ject van 222 woningen), ei
gendom van woningbouw
vereniging De Eendracht,
hebben bijna een jaar gele
den een opknapbeurt heb
ben gekregen. De werk
zaamheden zijn uitgevoerd
door het Leiderdorpse be
drijf Arbouw.
door
Henk van der Post
Hoewel die opknapbeurt alweer
enige tijd geleden plaatshad, is het
laatste woord er nog niet over ge
zegd. Binnenkort dient voor de
Haagse rechtbank een (schriftelij
ke) procedure tussen Erades en de
bouwvereniging. Hij kruiste al eer
der juridisch de degens met De
Eendracht. Hij verloor vorig jaar
een kort geding en werd gedwon
gen mee te werken aan de opknap
beurt. Hij werd veroordeeld tot de
proceskosten.
De Leidenaar is in hoger beroep ge
gaan. De zaak dient in maart. Hij
meent dat het woongenot van zijn
woning na de onderhoudsbeurt
achteruit is gegaan. Bovendien be
schuldigt hij de woningbouwvere
niging van leugens tegenover de
bewoners en de rechter. Om steun
te verzamelen voor zijn kritiek is
hij met twee vrienden, Bram Bijl
en Dick van Wijk, de buurt inge
gaan.
"Wij hebben zo'n honderd van de
222 huizen bezocht. Toen zijn we
maar gestopt. We hebben geen en
kele woning gevonden waar de
gasleidingen waren vernieuwd. En
dat zou gebeuren, zo is tijdens het
vorig jaar gevoerde kort geding
naar voren gebracht door de advo
caat van De Eendracht", aldus de
drie mannen die in Noord de en
quête hebben gehouden.
Gasleidingen
Het was hen vooral te doen om
die gasleidingen, om te bepalen op
welke schaal die in de 222 wonin
gen in Leiden-Noord waren ver
vangen. "Maar daarbij stuitten we
ook op veel andere klachten en za
ken die volgens ons niet door de
beugel kunnen. De bouwvereni
ging kondigde onder meer aan dat
in alle huizen verlaagde brandveili
ge plafonds zouden worden aange
bracht. Wij hebben huizen gezien
waarin nog gewoon de oude
schrootjesplafonds zitten. Dus zo
dringend was dat kennelijk ook
niet".
De enquete leverde meer op: "Er
zijn ramen die slecht sluiten; de
aluminium schuifpuien gaan moei
lijk open en dicht; doucheputten
stinken; mensen klagen over slech
te afvoer; (achter)tuinen liggen on
gelijk en tegelwerk is soms niet
vernieuwd; de zaak is slecht afge
werkt; één huis heeft helemaal
geen nieuwe keuken gekregen".
Tijdens het kort geding dat in ja
nuari van het vorig jaar diende,
bracht mr. J.F. Langelaar van het
Leiderdorpse advocatenkantoor
Teekens namens de bouwvereni
ging naar voren: "De gas- en elek
triciteitsleidingen zullen bij een
controle door het Energiebedrijf
zonder meer worden afgekeurd.
Vaak is er nog sprake van net door
de beugel kunnende situaties".
In de stukken die dienen voor de
rechtszaak in maart aanstaande
schrijft mT. Langelaar dat Erades
liegt als hij zegt dat er in zijn wo
ning geen gasleidingen zijn ver
nieuwd. Alhoewel zowel' door be
stuurder C. Hoogeboom van De
Eendracht als de heer W. Ista van
het Leidse architectenbureau Berg
van der Herms wordt bevestigd dat
er geen gasleidingen zijn ver
nieuwd, houdt de advocaat voet bij
stuk. Ten behoeve van de rechts
zaak in maart schrijft hij: "Tussen
neus en lippen door beweert Era
des nog dat de gasleidingen in zijn
woningen in het geheel niet zijn
vernieuwd. Zulks is ten ene male
onjuist. De gasleidingen zijn wel
degelijk vernieuwd".
Irritatie
Advocaat Langelaar reageert
geïrriteerd als hem wordt voorge
legd dat dat waarschijnlijk een leu
gen is. Hjj heeft zich gebaseerd op
informatie die door de woning
bouwvereniging is aangereikt en
gaat er van uit dat die juist is. Een
paar dagen later hoort Erades via
zijn eigen advocaat mr. L. Spren-
ger dat Langelaar boos is dat hij
stukken aan de krant heeft gege
ven. Volgens Langelaar hoort dat
niet zolang nog wordt gewacht op
een uitspraak van de rechter.
Sprenger is evenwel van mening
dat het een openbare zaak betreft.
De jurist van De Eendracht be
schuldigt deze krant voorts van
eenzijdige berichtgeving over de
zaak Erades. Hij heeft het dan over
berichten die eerder in deze krant
verschenen, dat naar aanleiding
van een incident in de woning vai.
Erades. Die kreeg halverwege vo
rig jaar volgens eigen zeggen een
stroomstoot, terwijl hij bezig was
zijn handen te wassen. Volgens zo
wel Erades als buurvrouw Van
Wijk sijpelde er douchewater van
haar bovenwoning naar de bene
denwoning van Erades en kwam
dat water in de leidingen, hetgeen
mogelijk de stroomstoot heeft ver
oorzaakt. Op de muren en in lam
pen was het vocht waarneembaar.
"De berichtgeving is door Era
des (opzettelijk) verdraaid" en
"Dat is klakkeloos overgenomen
door de krant", aldus Langelaar
volgens wie het uitgesloten is dat
na de opknapbeurt nog lekkages in
de woning zijn voorgekomen. Het
EBR, dat na het incident pools
hoogte kwam nemen, stelde even
wel vast dat er problemen waren in
de woning van Erades als gevolg
van lekkages in de douche van de
buurvrouw. Een paar weken later
werd de douche van mevrouw Van
Wijk vervangen. En dat was vol
gens Erades dus na en niet vóór de
onderhoudsbeurt.
Volgens De Eendracht was de
oude douche bij mevrouw Van
Wijk op haar verzoek blijven zitten.
Er hoefde tijdens de groot-onder
houdsbeurt dan ook geen monteur
in de douche te zijn, zodat de
schuld voor de lekkage moeilijk in
de schoenen van de bouwvereni
ging of de aannemer kan worden
geschoven. De beide Irenestraat-
bewoners zeggen dat ze voor de op
knapbeurt nergens last van had
den.
Lekkages
Overigens was Erades niet de
enige bij wie het douchewater via
de elektriciteitsleidingen naar be
nenden sijpelde. Dat gebeurde ook
bij de bewoonster van het pand Ju-
lianakade 3, die haar naam om pri-
véredenen liever niet in de krant
wil hebben.
"Toen ik Arbouw daarop attent
maakte, kreeg ik te horen dat ik
maar korter moest douchen. Hoog
uit drie minuten douchen, dan zou
ik geen last meer hebben van lek-
kages.'Tot twee keer toe is het pla
fond in de gang vernieuwd als ge
volg van lekkages. Over de douche
ben ik nog niet tevreden. Ik wacht
nu al maanden tot ze die komen af
maken".
De bewoonster van de Juliana-
kad'e zegt maanden in de rotzooi te
hebben gezeten: "De schoorsteen
werd opgeknapt. We zijn bijna ver
gast. Bleek dat er bij elkaar een em
mertje puin in de schoorsteen was
gevallen waardoor kolendamp was
ontstaan. De elektriciteit is nog
niet in orde. Op een kamer durf ik
het licht niet aan te doen omdat de
boel daar niet in orde is. Elke week
slaan er wel een, paar stoppen
door".
Ze loopt naar buiten en trekt de
voordeur open. De deur is geschil
derd, maar alleen het gedeelte dat
zichtbaar als de deur gesloten is.
Als de deur open staat valt op dat
op het gedeelte dat normaal achter
de deurlijst verdwijnt nog steeds
de oude verf zit.
Vervolgens wijst ze naar het dak:
"Kijkje kan wel zien wie hier poen
hebben". Bijna alle woningen aan
de Julianakade hebben een ont-
luchtingspijp boven de douche
ruimte zitten. Maar niet aan de Juli
anakade 3 en een paar andere hui
zen aan die straat: "Tegen mij zei
den ze dat ik het raampje maar
moest openzetten".
De bewoonster kan maar moei
lijk geloven dat zo'n ontluchtings-
pijp buiten de opknapbeurt valt en
dat anderen daarvoor speciaal heb
ben betaald. "Bij dat extra betalen,
plaats ik ook zo mijn vraagtekens.
Veel buren van mij hebben licht in
de schuur gekregen. Daarvoor
moesten ze extra aan Arbouw beta
len, maar niemand kreeg een kwi
tantie. Dat gold ook voor ander
werk. Als je maar handje-contantje
betaalde kon alles".
Dwars
Ook de drie enquêteurs hebben
in de buurt meer ldachten gehoord
over het verrichten van meerwerk
door de aannemer zonder dat er
kwitanties werden uitgeschreven.
Dat geld zou direct aan het perso
neel zijn betaald.
Bewoner G. Keereweer, die al 35
jaar in de Irenstraat woont, heeft
ook zo zijn bedenkingen tegen de
onderhoudsbeurt. Hij heeft de twij
felachtig eer dat hij - naar eigen
zeggen - de enige woning in- de
buurt heeft waar de wc dwars is ge
plaatst. De 77-jarige legt uit dat het
hem daardoor veel meer moeite
kost in het toilet te komen.
Over de manier waarop de nieu
we riolering in het huis is gelegd, is
hij ook niet erg tevreden. Het oude
riool is blijven zitten en er is door
het toilet en de kelderkast gewoon
een nieuwe plastic afvoerbuis ge
legd. De afwerking is volgens Kee
reweer ook slecht geweest. Overal
waren gaten die niet of niet fat
soenlijk werden dichtgesmeerd.
Een klacht die ook elders in de wijk
wordt gemeld.
De tuin en het pad achter het
huis heeft de bejaarde Leidenaar
zelf maar een beetje gelijk ge
maakt. "Maar verderop in de straat
kwamen er wel twee vrachtwagens
met grond en zand en kwamen vak
lui dat doen. Ik moest alles zelf
doen. Maar zo gaat dat. Als je
dwarsligt en niet meewerkt dan
pakken ze je", aldus Keereweer die
daarmee doelt op de woningbouw
vereniging De Eendracht.
Uit de enquête blijkt volgens
Erades ook dat sommige menseji
bang zijn om hun mond open te
doen. "We zijn op verschillende
adressen geweest waar mensen ons
hebben gevraagd geen ophef te
maken over de klachten die ze heb
ben".
De bouwvereniging werkt vaak
met het Leiderdorpse bouwbedrijf
Arbouw. Het bedrijf is ook inge
schakeld bij het verrichten van
groot onderhoud aan de Hoven
(eveneens omgeving Willem de
Zwijgerlaan). Hoewel de bewo
nerscommissie daar aanvakelijk
zelf de hort op wilde om een aanne
mer te zoeken, werd dat door De
Eendracht tegengehouden: over
het bouwbedrijf geen inspraak.
Dat werd dus Arbouw. In de Noor
der Koerier van december schrijft
de bewonerscommissie van de Ho
ven daarover: 'Nu daar (op Ar
bouw, red.) kwam veel kritiek op
van bewoners uit De Kooi, Zeehel
denbuurt en Noord. De bewoners
commissie bleef na onderling over
leg achter de woningbouwvereni
ging staan". De ledenraad van De
Eendracht steunt eveneens de keu
ze Van het bouwbedrijf.
Pottekijkers
Ook in Noord functioneerde een
bewonerscommissie en was ook de
Stichting Welzijn bij de groot-on-
De woningen aan de Irenestraat in Leiden-Noord die alweer een jaar ge
leden een groot-onderhoudsbeurt hebben gehad. De voortuinen in deze
straat zijn inmiddels opgehoogd, in andere straten moet dat nog gebeu
ren. (foto Jan Holvast)
derhoudsbeurt betrokken. De
klachten zijn voor medewerker Pe
ter de Vreede van die stichting
nieuw: "Ik had de indruk dat par
tijen tevreden waren over de ma
nier waarop de onderhoudsbeurt
in Noord was aangepakt. Er waren
een paar klachten, maar die zijn
volgens mij verholpen. Dat er nu
nog klachten zijn, daarvan ben ik
niet op de hoogte".
Bewoner Erades heeft zich met
de opknapbeurt aanvankelijk niet
bemoeid, ook niet met de bewo
nerscommissie: "Ik leef op mezelf,
doe wat ik wil en houd niet van pot
tekijkers in mijn huis. Daarom wil
de ik ook niet meewerken. Mijn
huis was prima in orde en ik zag
geestelijk erg tegen de rommel
op".
Erades is ook iemand die vaak op
pad is. Hij deed geen pogingen om
in contact te komen met de bouw
vereniging, hoewel die daartoe her
haalde pogingen ondernam. De ad
vocaat van De Eendracht daarover
tijdens het kort geding in januari
1988: "Het feit dat hij (Erades, red.)
nooit thuis was, kon goed worden
geconstateerd toen de werkzaam
heden in de Irenstraat op gang wa
ren gebracht. Recht tegenover de
woning van Erades werd de keet
van de uitvoerders geplaatst die al
dus de gehele dag uitzicht hadden
op de woning van Erades. Nimmer
werden daar tekenen van leven
waargenomen. De Eendracht heeft
dan ook sterk het vermoeden dat
het hier slechts een zogenaamd
postadres gaat". Die conclusie is
mede gebaseerd op het feit dat Era-
des niet reageerde op aangeteken
de brieven. Èrades is boos over de
verregaande bemoeienis met zijn
privéleven.
De Eendracht
Bij monde van secretaris A.W.
Schüller betreurt De Eendracht
dat mensen het kennelijk verstan
diger vinden naar de krant te stap
pen met hun klachten: "Ze kunnen
bij ons altijd terecht. Er zijn specia
le klachtenformulieren. De klach
ten verbazen ons trouwens. In het
begin waren er een paar klachten,
maar die zijn toen verholpen en we
hebben niets meer vernomen".
Schüller voegt eraan toe dat in
een aantal huizen bepaalde werk
zaamheden door bewoners zijn ge
weigerd: "Dat geldt onder meer
voor een bewoner die geen nieuwe
keuken wenste. Waar schrootjes
plafonds zijn blijven zitten, hebben
bewoners een nieuwe plafond ge
weigerd. Dat geldt ook voor een
aantal douches en lavetten".
Volgens de secretaris kunnen be
woners dergelijke werkzaamheden
weigeren: "Maar dat geldt bijvoor
beeld niet voor het vervangen van
kozijnen. Dan is het behoud van de
woning op langere termijn in het
geding. Maar als bewoners bepaal
de werkzaamheden niet wensten,
hebben we daarover niet moeiljk
gedaan".
Over de problemen op de Julia
nakade 3 zegt de secretaris van de
bouwvereniging: "Klachten zijn
bij ons niet gemeld, niet over de
elektriciteit en niet over de douche.
De ontluchtingspijp boven de dou
che is extra, want in het bestek
wordt uitgegaan van ontluchting
via deur en raam. Dat het plafond
keer in de gang in aantal keren zou
zijn vernieuwd, is onbekend. Dat is
volgens ons een keer geverfd".
Over de tuinen: "De voortuinen
in de Irenstraat zijn allemaal opge
hoogd, in andere straten moet dat
nog gebeuren. De achtertuinen ko
men voor rekening van de bewo
ners zelf'. Schüller wenst op de
zaak Erades niet in te gaan omdat
de rechter daarover nog een uit
spraak moet doen.
P. van Bostelen van het architec
tenbureau Berg van der Herms be
vestigt het verhaal van Schüller
waar het de weigering van bepaal
de werkzaamheden door bewoners
geldt, onder meer plafonds, keu
ken en douches. Ten aanzien van
de vervanging van gas- en elektrici
teitsleidingen zegt hij dat alleen die
leidingen zijn vervangen waarvan
het nodig was.
Het Leiderdorpse bedrijf Ar
bouw laat weten dat de betrokken
projectleider op vakantie is en dat
het daarom niet in staat is com
mentaar te geven op de kritiek uit
de wijk Noord.
'De Zwaluw'
heeft behoefte
aan uitbreiding
LEIDEN - Protestants-christelij
ke basisschool De Zwaluw aan de
Antoinette Kleynstraat in de Ste
venshof heeft behoefte aan drie ex
tra lokalen. Door de forse toename
van het aantal leerlingen, nu 365,
groeit de school uit zijn jasje. De lo
kalen zijn bij de gemeente aange
vraagd en deze maand wordt met
het ministerie van onderwijs over
mogelijke oplossingen overleg ge
voerd.
A. Versnel van de Protestants-
Christelijke Schoolvereniging in
Leiden weet voor het groeien tegen
de stroom in, geen verklaring te ge
ven. "Het is een goede school, an
ders zou ik het ook niet weten. De
achterstand die we hadden op de
openbare school hier (de Stevens-
hofschool) hebben we in drie jaar
tijd enorm ingelopen".
Hij wijst erop dat de Stevenshof-
school 319 leerlingen en 13 lokalen
en De Zwaluw 361 en 11 lokalen
heeft. "De minister zal over ons
probleem een uitspraak moeten
doen, misschien moet er nood-
bouw komen. De gemeente steunt
ons in elk geval".
Open dag van
kinderboerderij
in Merenwijk
LEIDEN - Aansluitend op excur
sies kaasmaken en melkveehoude
rij voor basisschoolleerlingen,
wordt op 12 februari de open-dag
melkveehouderij gehouden. Be
langstellenden kunnen op die dag
op de kinderboerderij in de Meren
wijk van 12.00 tot 16.00 uur tekst en
uitleg krijgen over de verschillen
de aspecten van een melkveehou
derij.
Dit gebeurt onder meer door
middel van een dia-serie en een de
monstratie kaasmaken. De 1200
leerlingen die voor de excursies
naar de boerderij komen, krijgen
een aantal opdrachten en vragen
die betrekking hebben op de gang
van zaken op een melkveehouderij.
De'kinderboerderij is gevestigd in
de Merenwijk aan Parkzicht 100 in
Leiden.
Open huis van
'Alba' en WBL
LEIDEN Woningbouwvereni
ging Leiden en de stichting Alba
houden donderdag 16 februari
open huis in het nieuwe onderko
men dat zij per 1 januari aan het
Schuttersveld 9 hebben betrok
ken. Tussen 14.00 en 17.00 uur kun
nen de werkruimtes worden be
zichtigd.
Klaverjassen
Wijkvereniging Actief houdt donderdag
9 februari een klaverjas- en sjoelavond
in het gebouw aan de Berlagestraat 2.
Aanvang 20.00 uur, zaal open 19.30
Huisvrouw (I)
De kwalificatie truttigheid die
veel kleinschalig ogende bouw
projecten de afgelopen jaren op
gedrukt hebben gekregen doet
anders vermoeden, maar toch:
bouwen is eigenlijk altijd man
nenwerk geweest. Alleen de
Vrouwen Advies Commissie be
moeit zich sinds jaar en dag met
elk bouwplan om het beroep
'huisvrouw' nog een iets andere
dimensie te geven.
Toegegeven: ook in de bouw
wereld heeft de tijd niet stilge
staan. Maar, vrouwelijke bouw
vakkers, vrouwelijke stede
bouwkundigen of vrouwelijke
architecten zijn nog altijd dun
gezaaid. De gemeente doet daar
wat aan door cursussen en pro
jecten voor vrouwelijke bouw
vakkers op te zetten of vrouwelij
ke architecten aan te trekken.
Voor velen geeft die toenemende
rol van vrouwen in de bouwwe
reld nog altijd meer stof om flau
we grappen over te maken dan
stof tot nadenken over de vraag
of vrouwen niet net zo goed op de
bouwplaats thuis horen als man-
"Vrouwen in de bouw, wat
doen jullie nou?" vroegen onder
zoekers zich al eens af in een
speurtocht naar werk en werker
varing van vrouwelijke bouw
kundige ingenieurs in Neder
land. Dat zouden wij ook wei
eens willen weten. Reden om een
stukje vrouwelijke bouwprak
tijk op de korrel nemen. Onlangs
werd namelijk op de hoek van de
Oude Rijn met de Middelste
gracht (op een deel van het voor
malige Ir. Driessenplein) een
woongebouw gerealiseerd met
37 driekamerwoningen. De wer
kers op de bouwplaats waren al
len van mannelijke kunne. Ar
chitect van het bouwproject is de
Delftse Ingeborg Hoenders (35),
van het architectenbureau Hoen
ders Partners.
Valt aan het woongebouw aan
de Oude Rijn nu af te lezen dat
het ontwerp van de hand is van
een vrouwelijke architect? Met
andere woorden: bestaat er zo
iets als een vrouwelijke visie op
de architectuur? Ingeborg Hoen
ders denkt van niet. "Wat voor
mij centraal staat is dat ik een po
sitieve invloed kan uitoefenen op
de bruikbaarheid van een wo
ning en een zo prettig mogelijke
sfeer kan scheppen voor bewo
ners. Dat is niet een typisch vrou
welijke opvatting. Ik denk dat
mannelijke collega's dat ook
kunnen. Veel belangrijker dan
de vraag of een architect een man
of vrouw moet zijn, vind ik de
vraag waar een architect maat
schappelijk staat en welke opvat
ting hij of zij heeft over architec
tuur".
Ingeborg Hoenders zegt dat
gemeentelijke instanties of op
drachtgevers haar nooit* het ge
voel hebben gegeven dat ze voor
getrokken of achtergesteld werd.
"Ik zou het ook niet leuk vinden
een opdracht te krijgen omdat ik
een vrouw ben. Ik wil als archi
tect liever gekozen worden om
dat ik bewezen heb wat ik kan,
niet om mijn sekse".
Een vrouwelijke 'kapitein'
wordt op de bouwplaats nog
maar moeizaam geaccepteerd.
"Met aannemers, opzichters en
uitvoerders heb ik nooit proble
men", vertelt Ingeborg Hoen
ders. Maar bij de bouwvakkers
krijg ik vaak het gevoel dat ik
hun hele wereldbeeld onderste
boven gooi. Dat er een vrouw
over de bouwplaats loopt om hen
te controleren vinden ze maar
niets en dat laten ze blijken ook:
een vrouw op het schip, dat
wordt zinken".
Bouwvakkers kunnen, vol
gens Ingeborg Hoenders, moei
lijk accepteren door een vrouw
op de vingers te worden getikt.
"Als een mannelijke collega van
mij dat doet is het heel gewoon.
Ik vind het daarom niet prettig
op de bouwplaats te komen ter
wijl ik aan de andere kant juist
heel leuk vind het werk dat ik
aan de tekentafel heb gedaan te
zien groeien. Om die reden zou
het wel een goede zaak zijn dat
vrouwen meer greep krijgen op
de bouw, "als ontwerper, maar
ook in de uitvoerende sfeer. Ik
denk dat dat zowel voor mannen
als vrouwen heel emanciperend
werkt".
REDACTIE: JAN RIJSDAM, TELEFOON: 161444
Ingeborg Hoenders voor het door haar ontworpen gebouw aan de Oude Rijn: "Ik wil als architect gekozen
worden omdat ik bewezen hen wat ik kan, niet om mijn sekse". (toto Jan Holvast)
Huisvrouw (2)
Nu het gebouw zelf. Het nieuw-
bouwcomplex dat Ingeborg
Hoenders voor de Oude Rijn-
/Middelstegracht heeft ontwor
pen bestaat uit twee woonblok
ken die samen een scherpe hoek
maken, een soort taartpunt dus.
De ruimte tussen de blokken is
gevuld met twee boven elkaar
gelegen maisonnettes. Transpa
rante, dwars in de gevel liggende
trappenhuizen zorgen er voor dat
het geheel een afwisselende aan
blik biedt, zonder dat het kneute
rig is geworden. Hoenders is er in
geslaagd een vloeiende overgang
te maken tussen grootschalige
ontwikkelingen op het Ir.
Driessenplein (een parkeergara
ge, discountzaak en straks nog
een supermarkt) en de kleinscha
lige woonbebouwing aan de Ou
de Rijn.
Wat in één oogopslag opvalt is
de zorgvuldige detaillering. Maar
het meest opmerkelijk zijn de
contrasterende kleuren waarin
het gebouw is uitgevoerd. Het
complex is opgetrokken uit een
gele baksteen die bij de poort
naar een binnenterrein en bij de
bergingen is afgewisseld met
stroken in een bronskleurige
steen. Heel opvallend is de gevel
beplating bij de maisonnettewo-
ningen die is uitgevoerd in een
dambordpatroon van twee dicht
bij elkaar liggènde kleuren.
Kozijnen van ramen en deuren
zijn uitgevoerd in een warme
oranjebruine kleur. De trappen
huizen zijn daarentegen weer
licht en koel door de toepassing
van een glaspui met blauwe dek
lasten aan de straatzijde, alumi-
niumkleurige platen op de bin-
nengevel en turquoise hekken
langs de trappen. Kortom: een
gebouw rijk aan kleur, zonder
dat het kakelbont is geworden.
De nieuwbouw aan de Oude
Rijn mag als een zeer geslaagd
project worden beschouwd en
als voorbeeld dienen voor de so
ciale woningbouw die volkshuis
vestingswethouder Tesselaar de
komende jaren in de (binnen
stad wil realiseren.
Belangrijker dan het uiterlijk
van de nieuwbouw is de vraag
wat de bewoners van hun wonin
gen vinden? Er zijn klachten
over de gehorigheid. Maar Leny
en Bram de Vrind willen graag
weten dat ze het verder erg naar
de zin hebben in hun (senioren-
)woning aan de Middelstegracht.
"We zijn er reuze gelukkig mee".
