TAD LEIDEN 'Jongeren in kelderboxen incident' Grondpolitiek struikelblok Leids college? jcmEH6BPIl4 'Middelen onvoldoende om idealen te verwezenlijken' s LEIDSCH DAGBLAD ZATERDAG 21 JANUARI A. Lommers 25 jaar bij Pacellischool LEIDEN "De idealen die ooit voor de basisschool zijn geformuleerd, zijn prachtig. Het is alleen jammer dat we niet de middelen hebben om ze te verwezenlijken". A. Lom mers is 25 jaar leraar aan de Pa cellischool in de Morswijk. Ge durende die tijd werd hij van schoolhoofd tot directeur en werden de kleuters geïnte greerd in de lagere school. "Je mag niet meer van klassen spreken, maar van groepen. Sinds 1985 hebben we meer re gels, minder mensen en min der geld gekregen". door Wytzia Soetenhorst "Begrijp me goed, ik zie ook zeker voordelen van de basisschool. We hebben bijvoorbeeld een veel bete re organisatie nu het kleuteronder wijs meer betrokken is bij de zaak. Het is één team geworden, dat op één lijn functioneert", aldus Lom mers die voor een verhaal over de basisschool graag rechtop gaat zit ten. "Er gebeurt natuurlijk van al les op zo'n school. De leerprogram ma's moesten aangepast. We moe ten aandacht gaan besteden aan dramatische expressie en dans en beweging. Dat is allemaal prima. Maar geld voor extra docenten is er niet. Dus geven we die vakken zelf maar. Zo'n vette pot als jaren gele den hebben we niet meer". Lommers is directeur en geeft per week drie dagen les. Dat is pas sinds de invoering van de basis scholen weer verplicht voor de di recteur. Het aantal uren wordt vastgesteld op basis van de om vang van de school. "Eigenlijk zou ik zelfs vier dagen voor de klas moeten staan, maar dat hebben we nog een beetje weten af te houden. Ik denk niet dat een basisschool op deze manier ooit goed kan gaan functioneren. Wil het ministerie dat wel, dan zal het meer geld moe ten geven". "Wil je de idealen van de basis school, meer individuele begelei ding en betere doorstroming van kleuter- naar lager onderwijs, ver wezenlijken dan heb je een mana ger nodig die dit bedrijf goed kan leiden. Dat is een fulltime functie en niet geschikt voor iemand die ook nog eens zijn lessen moet voor bereiden". Lommers denkt niet dat de basisschool mislukt is, hij zou ook absoluut niet terug willen naar het oude systeem, maar: "Basis scholen moeten het vooral hebben van het enthousiasme van het lera- renteam en de bereidheid van moe ders die bij ons bijvoorbeeld met de computers helpen". Positief noemt hij de samenwer king tussen kleuter- en lager on derwijs. De kinderen zitten nu van af hun vierde tot en met hun twaalf de op één school. Op de Pacel lischool verloopt het volgens hem prima. "Het rare is dan alleen weer dat de allerkleinsten, van vier jaar, maar voor 0,54 kind meetellen. Twee kleuters tellen dus ongeveer voor één. Ik denk juist dat die jong- sten meer aandacht nodig hebben. Daar houd ik ook aan vast, dat gaat ten koste van de twee hoogste groe pen. Die hebben soms met 32 tege lijk les". In de nieuwe basisschool regeling wordt uitgegaan dat een vierjarige de helft minder aandacht opeist dan een ouder kind. Dat be tekent dat er twee keer zoveel vier jarigen in een groep zouden kun nen, en dat deze overvol kunnen worden. In het begin van de jaren zestig had het onderwijs te kampen met een tekort aan leraren. Zo kon Lommers, in ruil voor werk, ver vroegd uit dienst treden. Hij sollici teerde naar een baan op de Pacel lischool en binnen een week zat hij voor de klas. Zes jaar later ging het toenmalig hoofd van de school met pensioen en kon Lommers zijn plaats innemen. Verbanden Na al die jaren in het onderwijs ziet hij een groot aantal verbeterin gen. "Vroeger leerden wij alles uit een boekje. Ik heb die dingen nog wel eens opgezocht. Moest je een lesje invullen over vogels. Eerst wat lezen, dan de vragen beant woorden. Nu is dat gelukkig alle maal anders. Gaan we met de kin deren op stap om iets over vogels te leren. Kijken waar spreeuwen nes telen in plaats van lezen". Ook maakt hij met een aantal le den van het team een boekje over de geschiedenis van Leiden. "Gaan we met de fiets over de singels. Langs plaatsen die belangrijk zijn in onze historie. Op die manier haal Nieuwe riolering Zoeterwoudsweg Directeur Lommers temidden van zijn leerlingen. Hij is 25 jaar aan de Pacellischool verbonden, (foto j LEIDEN - Het vernieuwen van de riolering in de Zoeterwoudseweg tussen de Corbuloweg en de Toma- tenstraat begint maandag 23 janua ri. De werkzaamheden duren acht tot tien weken Tijdens het werk zal de weg soms ontoegankelijk zijn. Als de nieuwe rioolbuizen worden aangesloten is de Zoeterwoudse weg overdag voor doorgaand ver keer gestremd. Verder wordt een stopverbod aan de bedrijvenzijde van de Zoe terwoudseweg ingevoerd. In de avonden en in de weekeinden blijft verkeer mogelijk. Ook is parkeren op de normale plekken onmoge lijk. De gemeente verzoekt de be woners een andere parkeerplaats te zoeken. De vuilniswagen zal niet altijd voor de deur kunnen komen, omwonenden moeten hun mini- container dan naar een plaats bren gen waar de auto wèl kan komen. Afscheidsreceptie Jan Verplancke LEIDEN - Ter gelegenheid van het afscheid van voorzitter J. Ver plancke van de Centrale Vereni ging voor de Ambulante Handel, afdeling Leiden, wordt maandag 30 januari een receptie gehouden bij Dekker Tennis in Warmond. De re ceptie duurt van vier uur tot zes uur. Het adres luidt Veerpolder 14. je de dingen dichter bij de kinde ren. Je moet ze leren de verbanden te leggen", vertelt Lommers en thousiast. Zelf zou hij zich geen strenge le raar willen noemen. "Het mooiste is eigenlijk datje een beetje met die kinderen kan dollen en ze toch in de hand houdt. Wat wij proberen, wat ik in elk geval probeer, is het wijzen op verantwoordelijkheden. Dat ze zelf inzien wat wel en niet kan". Na 25 jaar lesgeven is Lommers nog niet uitgekeken, hij heeft niet het gevoel op routine te draaien. Wel valt hij zolangzamerhand in herhaling: "Mensen die hier als kind op school zaten komen nu te rug op ouderavonden voor hun kinderen. Dat is natuurlijk heel mooi. Dat je die mensen terugziet, en ziet hoezeer hun kinderen op ze lijken". En hij besluit: "Kennelijk zegt deze school mensen iets, daar ben ik blij mee". Leidse politie verbijsterd over erbarmelijke woomomstandigheden LEIDEN Medewerker Ruud Boehardt van het Jongeren Adviescentrum (JAC) zegt dat het in Leiden zelden voorkomt dat min derjarigen in kelderboxen- wonen. Hij beschouwt de vondst van drie jongeren in twee kelders dan ook als een incident. Over het afge lopen jaar is hem één geval bekend geworden. Ook di recteur Mulder van Woning bouwvereniging Leiden heeft nooit van zo'n voorval gehoord. door Meindert van der Kaaij De politie stuitte eergisteren op twee meisjes van 14 en 15 jaar en een jongen van 18 jaar die in erbar melijke omstandigheden in een kelderbox woonden. Het 15-jarig meisje trof men aan in een kelder aan de Milanenhorst, waar een enorme stank hing. Rechercheurs van de jeugdpolitie waren verbijs terd over, de puinhoop en de uit werpselen die er op de grond lagen. Het tweetal trof de jeugdpolitie aan in een box aan de Van Riebeeck- hof. De jongen woonde daar al een maand en zijn 14-jarige vriendin, evenals de jongen afkomstig uit Leiden, woonde daar sinds een Poppenbeurs in restaurant Groenoordhal LÉIDEN - Voor de derde keer wordt in het restaurant van de Groenoordhallen een poppen- beurs gehouden. Dat gebeurt op zaterdag 4 februari. Op de beurs is een expositie van 35 poppenmaak- sters uit het hele land, onder wie Bets van Boxel, Ria Odijk en Jpke Grobben. Er zijn stands met pop penhuizen, miniaturen, antieke poppen en teddy-beren. De nadruk ligt op informatie over zelf poppen maken en ontwerpen. Ook kunnen kapotte poppen worden gerepareerd door één van de weinige poppendokters uit ons land. Deze dokter probeert de waarde van antieke poppen te schatten. Op de beurs zijn allerlei poppenmakers. Zo is er iemand die vooral karakterpoppen maakt, een specialist in harempoppen en ook een poppen- hoeden-modiste. De beurs is open tussen 10.30 en 16.30 uur. Kinderen jonger dan twaalf jaar moeten een begeleider paar dagen. De drie jongeren zijn inmiddels bij opvangadressen on dergebracht. Volgens Boehardt zijn er in Lei den geen groepen zwerfjongeren zoals in Amsterdam en in Den Haag, die bij wijze van spreken bij het station moeten worden wegge haald. "Wel zijn er jongeren die in Leiden van crisisopvang naar cri sisopvang en van pleegadres naar pleegadres gaan. Ook komen hier jongeren die in Amsterdam al het hele circuit hebben gehad", aldus Boehardt. Wat hem aan de zaak wel be vreemdt is het feit dat veel mensen deze situatie in stand hebben ge houden zonder hulp in te roepen. "In die kelderruimten komen de buren natuurlijk dagelijks en die moeten gemerkt hebben dat die kinderen daar woonden. Dat kan niet anders. Het is dan toch schrij nend dat mensen dan denken: dat is mijn zaak niet. Daar zorgen ande ren maar voor. Waarom bellen ze de politie niet of nemen nemen desnoods een vertrouwenspersoon in de arm?" zo vraagt Boehardt zich af. Schrijnend Over de achtergrond van de kin deren kan vaak worden gezegd dat ze uit een zwak sociaal milieu ko men. "Ze hebben natuurlijk thuis problemen gehad, want anders loop je niet van huis weg", zegt Boehardt. "Ik denk dat er ook iets meespeelt van een weipig floris sant toekomstperspectief. Vaak hebben ze al op zo veel adressen ge woond, dat ze nu zelfstandig willen zijn. Dat kan niet, want ze hebben geen recht op een uitkering of woonruimte. Nou, dan maar zo- Volgens woordvoerder Grave- land van de Leidse politie waren de mensen van de jeugdpolitie hoogst verbaasd over de schrijnende toe stand die werd aangetroffen. "Er is natuurlijk sprake van een onge wenste situatie. Het is allemaal be ton en dat is sowieso koud en voch tig. Dat volwassen zwervers daar soms wonen wisten we wel, maar dat kinderen dat doen is geheel nieuw voor ons. Het heeft de afge lopen tijd niet gevroren en dat is maar goed ook, want dat was niet zo best geweest", aldus de zegs- De grote vraag is voor Graveland hoe het mogelijk is dat die kinde ren niet bij opvangcentra terecht zijn gekomen. "Juist in Leiden is een gustige situatie en zijn er veel voorzieningen met zeer goedwil lende mensen. Ook zijn er vrijwilli gers die echt begaan zijn met jon geren die in de knoei zitten". Het contact tussen politie en instellin gen zoals het JAC is volgens hem overigens bijzonder goed permanent overleg o jongeren. Medelijden De bewoner van een flat aan de Van Riebeeckhof, die de 18-jarige jongen in zijn box liet slapen, zegt dat te hebben gedaan uit medelij den. "Het is de vriend van mijn broer. Op een gegeven moment kwam hij bij mijn huis en vroeg of ik een slaapplaats voor hem had. In de woning had ik geen ruimte meer voor hem. Het enige wat ik nog kon aanbieden was de kelder. Dat nam hij aan", aldus K. Farhane. "Ik help graag mensen. Het leek me helemaal niets, maar ik wist ook niets beters voör hem. Ik kon hem toch niet op straat laten sla pen?" Hij is het er mee eens dat het eigenlijk geen doen is, om iemand in een kelder te laten slapen. "Dat is wel te koud, ja". Een paar dagen geleden kwam ook nog de 14-jarige vriendin van de jongen in de kel der, die ongeveer twee bij drie me ter groot is. Het staat er vol met fiet sen en boodschappenwagentjes. Het haalde echter nog niet bij de plaats waarin het 15-jarig meisje al enkele dagen verbleef. Ze sliep op een matras in de hoek van de sterk vervuilde ruimte. De vrouw die de sleutel van de box aan het meisje gaf, was volgens de politie een be kende van haar. Graveland zegt dat de vrouw het zielig vond voor het kind dat ze thuis ruzie had gekre gen en nergens een slaapplaats had. De vrouw meende dat ze aan een vorm van 'sociale opvang' deed. Bochart van het JAC denkt dat onwetendheid over het bestaan van de opvangmogelijkheden een belangrijke reden is dat mensen kelders aanbieden als slaapgele genheid. "Bovendien is de laatste tijd een negatief beeld ontstaan over hulpverleners. Ze worden af geschilderd als kwakzalvers. Maar misschien vinden mensen de drempel wel te hoog of vinden ze het eng om hier te komen", aldus Boehardt. Schone Stad Kritiek kan ik goed verdragen en opbouwende kritiek zeker. Als we samen iets aan de stad willen doen, dan moet u echter niet in uw ru briek Steeds met altijd weer het zelfde fotootje van een oud pro bleem komen. Deze foto stond ook reeds in uw dagblad van 18 april 1988. Het betrof een probleem in de Zeeheldenbuurt, dat reeds lang ge leden is opgelost. U doet er beter aan een fotore- portage te wagen aan de Meren- wijk, waar we thans met een proef van onkruidbestrijding bezig zijn. Tenslotte betwijfel ik het nut van het uitlokken van negatieve reac- Lezers Schrijven llllftSII ties van de burgers. M.A. Logtenberg. directeur reiniging, havens en wa renmarkten, Admiraal Banckertweg 15, Leiden. Co-assistenten Het artikel 'Bijval voor behoud van Haagse Stage-plaatsen' in deze krant van 13 januari bevat enkele onjuistheden. Uit de Seco-enquête blijkt namelijk helemaal niet, dat het 'In het Elisabeth-ziekenhuis schort aan een goede begelei ding van de co-assistenten...' Ook het 'van veel mindere kwaliteit zijn' van onder meer deze plaatsen is in zijn algemeenheid niet juist. Wel blijkt uit dezelfde enquête dat de co-assistenschappen in ons zie kenhuis 'over het geheel genomen positief worden beoordeeld'. Natuurlijk is het voor elk zieken huis triest wanneer goede co-assis- tentschappen worden beëindigd. Net zo vanzelfsprekend is het dat er naar vorm en inhoud verschillen zijn tussen de co-assistentschap pen zowel per vak als per zieken huis. Maar dat rechtvaardigt niet onjuiste interpretaties te geven 'over de kwaliteit van de resteren de plaatsen'. Door de nadruk die deze opmer kingen krijgen wordt de problema tiek te fragmentarisch benaderd. Het zou aanbeveling verdienen uw lezers op een evenwichtiger wijze in te lichten. W. J. van Amstel, onderwijscoördinator Elisabeth- ziekenhuis, Simon Smitweg, Leiderdorp. LEIDEN - Wethouder Tesselaai (volkshuisvesting) is een man van de ferme aanpak die zich niet laat weerhouden door overbodig en tijdrovend gezeur. Hij maakte dat deze week duidelijk aan frac tievoorzitter Rob van Lint van Links Leiden toen deze het waagde enige kritische kantteke ningen te maken bij een mogelij ke verkoop van het Vrouwen kerkplein. door Gert Visser Van Lint moet zich met zijn par tijtje niet belangrijker voordoen dan hij is, daar kwam de reactie van Tesselaar op neer. De wet houder maakte de vergelijking met de olifant en de muis die over de brug lopen. "Wat stam pen we lekker", zei de muis en het moge duidelijk zijn dat Tes selaar met de muis de fractie van Links Leiden op het oog had, ter wijl met de olifant natuurlijk zijn eigen PvdA werd bedoeld. De muis lijdt in dit geval aan hoog moedswaanzin. Nu heeft de wethouder volks huisvesting nimmer uitgeblon ken in een zachtaardige aanpak van politieke opponenten. Maar Van Lint - doorgaans toch al snel op de teentjes getrapt - moet zich bijzonder hebben opgewonden toen hij las welk geringschattend oordeel Tesselaar zich over zijn partij aanmat. Links Leiden, is sinds drie jaar immers een heuse collegepartij en Van Lint toont zich doorgaans uiterst content met de belangrijke positie die zijn partij inneemt. Dat Tesselaar openlijk zijn co alitiegenoot afvalt, daar zullen ze bij Links Leiden zo langzamer hand wel tegen kunnen. Maar dat de wethouder Links Leiden afschildert als een partijtje dat in het college geruisloos de PvdA achterna dient te lopen, dat is te gen het zere been geschopt. Barsten Irritatie dus bij de fractie van Links Leiden over de uitspraken van Tesselaar die dit partijtje na de vorige verkiezingen notabene zelf het college binnenhaalde. Het pijnlijke van de affaire is dat het hier ook nog eens een zeer ge voelige materie betreft. Wanneer er één onderdeel van het politie ke beleid in Leiden is waarop Links Leiden zich wenst te mani festeren, dan is het wel de grond politiek. Sinds jaar en dag stemt de klein-linkse fractie principieel tegen ieder voorstel van het col lege om een lapje grond - hoe be scheiden ook - te verkopen. Links Leiden stelt zich namelijk op het standpunt dat alle grond eigendom van de gemeente moet blijven en derhalve slechts mag worden verhuurd. Dat de ge meente een geheel plein in de Leidse binnenstad aan een pro jectontwikkelaar wil verkopen, moet voor Links Leiden zo'n beetje het vreselijkste zijn wat de stad kan overkomen. Vanuit zijn visie noemde Van Lint de verkoop van het plein dan ook terecht onaanvaardbaar, het zwaarste middel dat een poli ticus heeft om zich ergens tegen te verzetten. Onaanvaardbaar be tekent in de praktijk buigen of barsten en voor Van Lint en zijn partij: in het stof kruipen voor de PvdA of uit het college stappen. Tesselaar heeft de keuze niet moeilijk gemaakt. Nog pijnlijker is dat ook Van Lint zich moet realiseren dat Tesselaar met zijn vergelijking het precies bij het rechte eind had. De PvdA beschikt samen met de WD over een ruime meerderheid in de gemeenteraad en heeft Links Leiden wanneer het er op aankomt, echt niet no dig. In de huidige machtsverhou dingen is Links Leiden - als het op stemmen aankomt - volstrekt overbodig als collegepartij. Mocht Van Lint daar niet altijd van doordrongen zijn, heeft Tes selaar hem deze week met beide benen op de grond gezet. Dat kan, zo'n jaartje voor de verkie zingen, nooit kwaad. Sisser Ook een andere voorman van Links Leiden sprak deze week het machtswoord. Wethouder Hans de la Mar (sociale zaken) wees een voorstel van het WD- raadslid A. Geertsema eveneens als onaanvaardbaar van de hand. Het betrof hier een voorstel om onderzoek te doen naar de activi teiten van het dienstencentrum voor bejaardenwerk. Het is niet de eerste keer dat Geertsema het ongenoegen van het college over zich afroept. Het jongste raadslid van de VVD ge draagt zich doorgaans als een jonge hond die meent van alles op het spoor te zijn, maar terug deinst wanneer de baas boos op hem wordt. Zo loopt ongetwijfeld ook het ruzietje tussen Geertsema en De la Mar met een sisser af. Geertse ma zal er wel een fraaie draai aan geven om zijn eigen aftocht te dekken zoals hij deze week al liet weten dat de wethouder hem vermoedelijk niet begrepen had. De kwestie is bovendien zo on belangrijk dat de WD er wel voor zal waken hierover ruzie te maken in het college. De kwestie Geertsema is hoogstens een nieuw signaal dat de WD niet voortdurend aan de leiband van de coalitiegenoten wenst mee te lopen. Kennelijk hadden zowel Tes selaar als De la Mar er behoefte aan om voor dat laatste jaartje dat de progressief-liberale coali tie nog meemoet, de spelregels nog eens duidelijk te stellen: al te luidruchtige oprispingen kun nen in de Leidse politiek niet worden getolereerd. STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 9