'Countdown is niet alleen een popprogramma Gail Arm Dorsey zit niet met geflopte single Schriftgeleerden Vestdijk bijeen WOENSDAG 18 JANUARI 1989 KUNST PAGINA 21 Na tien jaar ook in Moskou HILVERSUM - „Jullie heb ben een primeur," zegt Count- down-producent Rob de Boer. Hij plaatst een cassetterecor der op tafel en zet hem aan. Na wat geruis klinkt een 'jubile umversie' van 'Down Town', het oude nummer van Petula Clark. De titel is ditmaal 'Countdown'. Een veertigtal Nederlandse artiesten, onder wie Barry Hay van de Golden Earring en ex-Dolly Dot Ange la Groothuizen, heeft het aan gepaste nummer op de plaat gezet. Dat alles ter gelegenheid van het tienjarig jubileum van het popprogramma Count down. door Kees Jongkind en Bart Vuijk De gelegenheidsformatie brengt het lied vanavond in een jubileum uitzending ten gehore. Daarnaast komen in het negentig minuten du rende programma alle voormalige presentatoren aan het woord. Ver der zijn Level 42, Simply Red, Wee Papa Girl Rappers en Kim Wilde li ve in de studio aanwezig. Directeur Rob de Boer van de Bussumse Concordia-studio's, de plek van Countdown, is na tien jaar nog steeds enthousiast over zijn populaire produkt. „Countdown is in tien jaar tijd een kindje van ons geworden," zegt hij. De directeur is samen met Lex Harding met het programma begonnen. Harding was destijds presentator. Inmid dels is hij eindredacteur. Erik de Zwart, Adam Curry, Si- mone Walraven en de huidige pre sentator Wessel van Diepen volg den Harding op. Lex Harding kwam zelf niet in beeld, zijn opvol gers wel. Countdown werd een stu dioprogramma. De vele live-optre dens uit de begintijd bleken finan cieel en organisatorisch niet meer haalbaar. Rob de Boer: „Wat wij anders doen dan Toppop vroeger is dat wij artiesten een podium bieden. Ar tiesten zijn bij ons geen verleng stuk van het decor. Als de regisseur van Toppop een zilveren achter wand had, deed hij zijn best om de artiest ook in een zilveren pak te hijsen. De prestatie van de artiest was daar minder belangrijk." Doorbraak Countdown heeft in een decenni um popgeschiedenis geschreven met onder meer de doorbraak van U2. De live-uitvoering van 'I will follow', een Countdown-opname, werd de eerste hitsingle van de nu wereldberoemde popgroep. In die begintijd kon Countdown nog een concert van The Police boeken voor maar achtduizend gulden. Toch relativeert De Boer de in vloed van zijn programma. „We zijn geen indoctrinatiemachine," beklemtoont hij. „We kunnen slechts een bestaand gevoel bij de kijker versterken. Countdown is meer dan een programma, het is een soort clubhuis." „Je kunt er schaken, dammen en een biertje drinken terwijl de ster ren worden geïnterviewd. Bij ons wordt het publiek niet opgehitst om de modernste danspasjes uit te voeren. Je moet bovenal van mu ziek en de totale sfeer van de omge ving houden. Het gaat om een to- taalgevoel, van de bar tot aan het decor. Het wordt wel omschreven als rock 'n' roll. Daarmee bedoel ik niet de muzieksoort, maar een ge voel, een feeling: zweet, licht, warmte, het iets te harde geluid, een schraalbiertje en de geur bij een popconcert in Ahoydat is rock 'n' roll. Het succes van Countdown is eraan te danken dat wij dat ge voel de huiskamer inblazen." Volgens Rob de Boer kan Vero nica niet meer zonder zijn eerste orogramma. „Countdown is niet zomaar een popprogramma. Dat komt door de totale sfeer er om heen. De TROS vindt in tegenstel ling tot Veronica popprogramma's onbelangrijk. Dat is te zien aan het resultaat. Ik kan me echt niet voor stellen dat ze bij die omroep pop belangrijk vinden. Als Veronica Countdown zou inwisselen voor bijvoorbeeld Nieuwslijn zou het halve ledenbestand over de om roep heenvallen," meent Rob de Boer. „Ook al loopt hun toer niet via ons land, artiesten zorgen dat ze Countdown nooit overslaan." De echte groten in de popwereld als Prince, Michael Jackson en Bruce Springsteen treden volgens hem per definitie niet op voor de televi sie. „Die komen niet speciaal naar 'Boessoem' (Bussum, red.) voor een televisie-optreden. Maar er komt een dag dat ze bij Countdown komen," belooft De Boer. De pro grammamakers betalen de sterren niet voor hun optreden. „Het wordt zo goed bekeken dat het voor ar tiesten zelf aantrekkelijk is om bij ons op te treden. Er kijken in Ne derland wekelijks een kleine twee miljoen mensen. Daarnaast is Countdown op Sky Channel te Voorheen zonden Europa TV, Music Box en Super Channel het geesteskind van Harding en De Boer uit. Hongarije Om het verspreidingsgeDieu ie vei- groten heeft De Boer zijn oog laten vallen op Hongarije. „Wij program meren hier vandaan honderd dis cotheken in Hongarije. In dat land wordt nu een soort surrogaat- Countdown op het scherm ge bracht, maar het liefst zou men daar het Nederlandse programma ontvangen. Ook het kabelnet van Moskou is geïnteresseerd." De Boer verwacht dat zijn programma medio dit jaar in Moskou te ontvan gen is. ook programma's maakt als Boos, de Top 40 en Goud van Oud barst het bedrijf uit zijn voegen. Naarstig wordt gespeurd naar een nieuw on derkomen. Dit moet echter wel in het Gooi liggen. „Ik ben nu een maal een Gooier," zegt De Boer. „Daarbij komt dat het Gooi slechts twintig minuten van Schiphol af ligt. We bestaan nu tien jaar, maar we gaan niet heel Nederland vol met vlaggen hangen. We geven een feest en dan gaan we weer door met goede programma's maken. Er valt altijd iets te verbeteren, vooral op het gebied van de vormgeving." De Boer, die reclametekenaar is ge weest, heeft zelf de leader van het programma en het logo ontworpen. Elke uitzending loopt een neus- hoorntje over het scherm. Het pro- gramnma heeft namelijk een neus hoorn 'geadopteerd' in Artis. De Boer: „We vonden die neushoorn helemaal rock 'n' roll. .Het is het meest 'Countdown-beest' dat we konden vinden: keihard en een beetje goor aan de buitenkant. Niet soft, een ruige jongen. Een beest van een beest." LEIDEN De Vestdijkkring orga niseerde gisteravond in het WSD- complex voor veertig geïnteres seerden een symposium met de ti tel 'Bezinning op twintig jaar Vest dijkstudie'. Centraal stond de net verschenen dikke essaybundel 'Identificatie en isolement' van Martin Hartkamp. Hierin yvordt met grote stelligheid voor het eerst een totaalvisie op het werk van de 'duivelskunstenaar' gegeven. Hart kamp, die de schrijver gekend heeft en zijn verzamelde gedichten in 1971 uitgaf, verdedigde gisteren met verve als niet-neerlandicus op de 'erepromotie' zijn boek. Oppo nenten waren gerenommeerde en hooggeleerde Vestdijkkenners als Harry Bekkering (onlangs op Vest- .dijks essays gepromoveerd) en pro fessor Kees Fens (die Vestdijks ge- Voorzitter Raad voor de Kunst vraagt ontslag DEN- HAAG (ANP) - De voorzitter van de Raad voor de Kunst, drs. H. J. Viersen (62), heeft ontslag uit zijn functie gevraagd. Als reden heeft Viersen aangevoerd dat zijn opvol ger of opvolgster dit jaar dan in vloed kan uitoefenen op de vijfjaar- {j lijkse voorgeschreven beoordeling door de raad van zichzelf. Viersen trad in 1984 aan. Hij volgde W. Sinnige op die de functie een paar jaar bekleedde nadat bur gemeester L. J. de Ruiter van Ber gen (NH) jarenlang de scepter over de-raad had gezwaaid. De benoeming Van Viersen was tevens de eerste politieke benoe ming bij de Raad voor de Kunst en .fwas bewerkstelligd door minister Brinkman. De naam van Viersen kwam niet voor op de voordracht die de kernraad voor het voorzitter- schap had ingediend. dicht 'De overlevende' na Hart kamp opnieuw meende te moeten interpreteren). Inleidend sprak Hartkamp over het kernbegrip 'identificatie' bij Vestdijk en haar twee polen: de dionysische, gericht op overgave en liefde èn de apollinische, gericht op macht. Hij werkte dit verder uit. Maar ter relativering haalde hij ook een stelling van een oude sociolo- gie-professor van hem aan: "De helft van wat ik u vertel is onzin, maar ik weet niet welke helft". En met een verwijzing naar die ande re, maar Amerikaanse, verbale scherpschutter zei Hartkamp aan het eind over zijn inleiding: "niet slecht, bepaald niet slecht". Hierop kwamen de reacties. Classicus dr. R. van der Paardt was gevleid dat Hartkamp hem in zijn bundel een held vond en de neer landici schurken. Hij constateerde dat Hartkamp zich zelf ook met Vestdijk identificeerde, wat bleek uit de thema's macht en liefde in zijn roman 'Twee overkanten' (1982). Ook stipte hij de opmerke lijke relatie tussen Hartkamp, Vestdijk en Vera de Vries (Xaviera Hollander) nog even aan. Harry Bekkering verweet daarentegen Hartkamp naast arrogantie ook se lectiviteit in de keuze van de bestu deerde Vestdijkessays. Hartkamp: "Wat je mist, kun je in je proef schrift lezen". Het identificatie-motief sprak hem aan, maar zelf zag hij overal 'drie hoeksverhoudingen' bij Vestdijk, vooral duidelijk in 'Het dagboek van het witte bloedlichaampje', een novelle. Hartkamp kon dit ech ter in zijn theorie inpassen. De LOS ANGELES Tracy Chapman, Bobhy McFarrin en Anita Baker v.l.n.rzijn samen met Michael Jackson en Steve Winwood genomineerd voor een Grammy Award. Wie met een Grammy wordt verrast, zal binnenkort blijken. (foto ap> vriendelijke dr. J.J. Oversteegen was 'irenisch' gestemd en plaatste naar eigen zeggen een voetnoot. Als laatste bevestigde Kees Fens de gedachte van Hartkamp, dat neerlandici geen grote stellige uit spraken willen doen en versies wil len verkondigen. "Elke totaalvisie kan door een andere worden ver vangen", aldus Fens. Maar Hart kamp wilde wèl stelligheid en wèl totaalvisies: "Ik ben gereformeerd opgevoed. Beneden de rivieren zijn de mensen een stuk aardiger, maar je weet niet wat ze van de dingen vinden", sloeg hij terug. De studie van Vestdijkse oeuvre is onuitputtelijk en wordt op een hoog niveau gespeeld, zo zouden we kunnen concluderen. Maar mis schien is dat te stellig? EMIEL FANGMANN FILMHUIZEN - De grootste twintig filmhuizen voor de kunst zinnige film zagen hun bezoek het afgelopen jaar enigzins dalen. Er kwamen in totaal ruim 450.000 be zoekers naar deze theaters, tegen 473.911 in 1987 (445.300 in 1986). Dit heeft de Associatie van Nederland se Filmtheaters, de landelijke orga nisatie voor de grootste filmhuizen voor de kunstzinnige film meege deeld. Hans van Beers voorzitter CJP AMSTERDAM/LEIDEN (ANP) - Hans van Beers (48), directeur van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, is benoemd tot voorzitter van het bestuur van de Federatie Cultureel Jongeren Paspoort in Amsterdam. Hij volgt A. van der Ree uit Lei den op, die in juni vorig jaar deze functie heeft neergelegd. Van Beers was eerder wethouder in Den Bosch. Hij is ook voorzitter van het Werkgeversoverleg Po diumkunsten (WOP) en Theater Netwerk Nederland. Pop Port '90 in Rotterdam gaat door ROTTERDAM (GPD) - Pop Port '90 gaat in elk geval door. Het meer daagse festival, dat volgend jaar op de Maasvlakte de viering van 650 jaar Rotterdam luister moet bijzet ten, mag zich verheugen in veel krediet bij de aangezochte interna tionale sponsors en promotors en het bedrijfsleven in de regio. Dit is meegedeeld door de orga niserende stichting tijdens een nieuwsjaarsreceptie. Toen eind ok tober vorig jaar de plannen voor dit prestigeproject werden ontvouwd stond een gunstige respons nog geenszins vast. De afgelopen maanden is evenwel gebleken dat de belangstelling van zowel de za ken- als de muziekwereld weinig te wensen over laat. Volgens de voorlopige opzet zal Josephine van Gasteren ziek DEN HAAG (GPD) - De actrice Jo sephine van Gasteren (71) is ernstig ziek opgenomen in een Amster dams ziekenhuis. Daardoor moe ten de laatste voorstellingen van het toneelstuk 'Vaarwel Zuster Ge orge' van Stardust Productions vrijwel zeker worden afgelast. In het stuk van toneelschrijver Frank Markus dat destijds in Am stelveen in première ging, speelt Van Gasteren, samen met Marijke Veugelers, de dragende rol. De twee bijrollen komen voor reke ning van Trees van der Donck en Elisabeth Versluys. Voor haar ziekte moest Josephi ne van Gasteren al eerder worden verpleegd. Begin januari deden zich nieuwe verschijnselen voor die het noodzakelijk maakten haar opnieuw op te nemen. 'Het is een zeer tragische situatie voor me vrouw Van Gasteren', aldus een woordvoerster van Stardust Pro ductions in Amsterdam. AMSTERDAM - Haar debuutal bum 'The Corporate World' be hoorde tot de verrassingen van, 1988. Met Gail Ann Dorsey was de I internationale popmuziek meteen een vrouwelijke tegenhanger van Terence Trent D'Arby, misschien 'wel Prince, rijker. Tenminste, die lovende mening waren vooral col lega's en critici toegedaan. Het gro te publiek moet haar nog ontdek ken. Nederland krijgt daartoe deze maand een dubbele herkansing: via de tweede single 'Where Is Your Love'? en een eerste surprise show in ons land, die voor 20 janua ri in Paradiso staat geprogram meerd. door Louis Du Moulin De eerste golf van jubelende kri tieken was voor haar platenmaat schappij WEA Engeland aanlei ding om Gail Ann Dorsey te profi leren als een lastige tante, die niet bepaald zat te wachten op allerlei promotie-activiteiten. Inmiddels een onverwachte singleflop ('Wasted Country', met als gast on der anderen Eric Clapton) verder, valt in de praktijk bij haar geen spoor meer van een dergelijke hou- ding te bespeuren. De vraag is ook of de uit Phila delphia afkomstige zangeres ooit zelf echt moeilijk heeft willen doen. Want, aan geforceerde ima ge-building en aan sterallures, echt of niet, heeft ze een bloedhekel. Haar gaat het in de eerste plaats om haar muziek, waarin vrijwel alle zwarte tradities (funk, gospel, soul, jazz) om beurten aan bod kojnen. „Ik ben niet 't type Diana Ross of Houston, dat zich richt op de hitpa rade. Ik denk niet in top-veertigs- ingles, maar in albums. Waar ik naar toe wil is het op die manier kweken van een kern van trouwe fans. Net als, om maar twee van mijn favorieten te noemen, Joni Mitchell en Joan Armatrading heb ben gedaan. Daarom vind ik het zelf ook niet zo erg dat die eerste single niet de verwachtingen heeft waargemaakt. Ik weet dat de men sen die nu mijn album hebben ge kocht dat heel bewust hebben ge daan. De hele plaat of in elk geval een groot gedeelte ervan stond hen. aan. Die waardering zegt me meer dan hits." Jazzcircuit Reeds als tiener wilde Gail Ann Dorsey op haar negende aan de gitaar verslingerd geraakt, inmid dels 26 jaar dolgraag haar zelfge schreven liedjes op de plaat zetten. In haar geboortestad noch in New York, waar ze geruime tijd vergeefs haar geluk zocht, kreeg ze daarvoor de kans. Daar er met optredens evenmin een behoorlijke boterham te verdienen viel, vertrok ze in 1983 op de bonnefooi naar Londen. Vanuit de pubs werkte Gail Ann Dorsey zich al snel omhoog tot ses- sie-muzikante, aanvankelijk in het jazzcircuit en veel meer als bassiste dan als zangeres. Zodoende kwam het multi-talent 'eindelijk' in con tact met de juiste mensen. Toen rezen er bij haar echter nooit eerder gekende twijfels over haar wensdroom. „Ineens begon ik me af te vragen of ik al wel aan een eigen plaat toe was. Een stem in me zei steeds: rustig aan, neem de tijd. Daar heb ik naar geluisterd, geluk kig. Achteraf beschouwd ben ik ook blij dat ik in New York steeds overal mijn neys heb gestoten. De demo's, waar ik toen mee liep te leuren klonken wel aardig, maar misten toch de gewenste volwas senheid, die ik dankzij mijn gevari eerde en degelijke Engelse leer school inmiddels wel in me heb," aldus Gail Ann Dorsey, die de afge lopen jaren hand- en spandiensten Gail Ann Dorsey: 'Opnamen zijn als een feest verlopen'. (foto gpd> verleende ten behoeve van onder nooit dezelfde teksten kunnen anderen Charlie Watts' Big Band, schrijven. In zekere zin had ik het Boy George, Thrashing Doves, The daar geweldig benauwd. Je hoorde Kane Gang. maar heel weinig over wat er elders Een tweede voordeel van haar in de wereld gaande was, maar ik emigratie is haar thans veel brede- wist gewoon dat er veel meer te re kijk op de wereld. „Was ik in koop was dan je uit de media kon Amerika gebleven, dan had ik vernemen. Wat dat betreft zijn hier in Europa mijn ogen open gegaan en ben ik natuurlijk ook anders te gen mijn vaderland gaan aankij ken." Zelfzuchtigheid In haar sociale 'commentaren' zoals 'Wasted Country', 'The Cor porate World' en 'The Missiles Of Midnight'- hekelt Gail Ann Dor sey de zelfzuchtigheid, de groeien de tegenstelling tussen kansrijken en kansarmen, de verwaarlozing van het begrip vriendschap, het ge brek aan aandacht voor het miliep, kortom de trends, die zij sfeerbepa lend voor de jaren tachtig acht. Vooral haar landgenoten zouden er hun maatschappelijk bewustzijn mee moeten opvijzelen, meent Gail Ann Dorsey, die pas eind volgende maand in de Verenigde Staten haar opwachting als 'verloren dochter' zal maken. „Want, Amerika is er mentaal heel erg aan toe. Wie kan jaagt op het grote geld. Ben je als zakenman geslaagd, dan ben zo'n beetje een heilige. Artiesten wor den ook daar naar gemeten. Voor zover er tenminste belangstelling voor hen bestaat." Over het effect van haar waar schuwende woorden, waar ook ter wereld, is ze niet al te optimistisch. „Acht, negen jaar geleden dacht ik echt nog dat je met muziek de we reld kon veranderen. Mijn streven nu is het in het reine komen met mezelf, zowel puur artistiek als wat mijn maatschappijvisie aangaat. Ik hoop daarbij dat andere mensen voelen wat ik bedoel en dat ze daar enige verlichting uit putten. Dat kan zijn een minder troebele blik op het wereldgebeuren, maar even goed alleen maar lol. Want, dat laatste aspect hoort er natuurlijk ook bij." Port Pop '90 medio augustus wor den gehouden in een nog te bou wen festivalstad op de Maasvlakte. De accommodatie wordt afge stemd op de ontvangst van 300.000 bezoekers. Aan het mammoeteve nement is een ideëel doel verbon den: de netto opbrengst, begroot op enkele miljoenen, komt ten goe de aan het Wereldnatuurfonds. De stichting Pop Port '90 ver wacht nog voor deze zomer de als trekpleister dienende grote namen bekend te kunnen maken. Gail Ann Dorsey beschouwt zichzelf hooguit 'volbloed Ameri kaans' inzake haar muzikale ach tergrond. „Het enige dat ik in Euro pa enigszins mis is die enorme toe wijding die je in Amerika onder al je collega's aantreft. In Engeland zijn stijl en imago vaak belangrij ker dan technische vaardigheid en inzet." Om die reden wilde ze beslist een Amerikaanse producer. Bij voor keur geen studio-techneut, maar een muzikant van huisuit. „Door een speling van het lot kreeg ik zo waar Nathan East, als bassist naast Marcus Miller mijn absolute idool, tot mijn beschikking. Hij was toe vallig even vrij en komt sinds zijn succes als mede-componist van "Easy Lover' (gezongen door Phil Collins en Philip Bailey) graag naar Londen. „Met hem, zijn meegekomen broer Marcel (toetsen) en Steve Ferrone (drums) erbij zijn de opna men als een feest verlopen. Drie maal repeteren en de vierde keer opnemen, dat was voor de instru mentale basis zo'n beetje het vaste stramien. Iedereen was er dus steeds, waardoor het live-sfeertje dat ik mijn hoofd had er uit is geko men. Of ik bij de volgende plaat weer met Nathan aan de slag kan, weet ik nog niet, maar wel dat ik zo zal blijven werken." Krachttoer Voor de verdere toekomst durft Gail Ann Dorsey revolutionaire ontwikkelingen te voorspellen. „Een album met onvervalste jazz, eentje met country-western, eendje met heavy rock, ik wil ze allemaal nog eens maken. Maar de tijd moet er dan eerst rijp voor zijn. Joni Mit chell was bij haar derde elpee ook nog niet aan een jazzproject met wijlen Charles Mingus toe. Ik neem niet aan dat ik wel tot zo'n kracht toer in staat zal zijn." 1(1) Can't stay away from you - Gloria Estefan Miami Sound Machine 2(3) Tonight - Tina Turner David Bowie 3(2) First Time - Robin Beck 4(7) Good Life - Inner City 5 (11) Bring me edelweiss - Edelweiss 6 (10) Something gotten hold of my heart - Marc Almond 7(8) The way to your heart - Soulsister 8 (12) Especially for you - Kylie Minoque Jason Dona- 9 (14) Say a little prayer - Bomb the bass 10 5) Twe hearts - Phil Collins 11 4) Smooth criminal - Mi chael Jackson Never trust a stranger - Kim Wilde Buffalo Stance - Neneh Cherry 1 know him so well - Whitney Cissy Hous ton Angel of Harlem - U2 'n Sneeuwwitte bruids jurk - Henk Wijngaard Lovin' Whiskey - Rory Block Musica e - Eros Ramazzotti Come out to play - UB 40 Nights over New York - Mc Miker g dj Sven Rag Doll - Aerosmith Twist and shout - Salt n Pepa Baby don't forget my number - Milli Vanilli How can 1 fall - Breathe Love bites - Def Leppard You got is - Roy Orbison Take me to your heart - Rick Astley Orinoco Flow - Enya Skin to skin - Harry Belafonte Jennifer Wames Life's just a ballgame - Womack Womack Put a little lover in your heart - Annie Lennox Al Green Keeping the dream alive - Freiheit Doe ze thuis de hartelijke groeten - De Deurzak kers Till 1 loved you - Barbra Streisand Don Johnson Stakker Humanoid - Hu- manoid Respect - The real Roxanne My best friend - Lois La- 12 6) 13 (24) 14 (21) 17 (20) 18 (25) 24 (33) 25 (31) 26 27 (17) 30 (19) 31 (22) 22 33 34 (23) 35 36 (26) 37 38 (30) The sound of C-The Con fetti's 39 (29) Left to my own devices - Pet Shop Boys 40 (27) Don't worry, be happy Johnny Camaro

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 21