'Extraatjes voor minima
pijnlijk maar hard nodig'
'Misschien was hij een beetje doorgedraaid'
Reportage
Gemeentelijk beleid onvermijdelijk om gaten te dichten
Theologische faculteit moet haar kwaliteiten bewijzen
DEN HAAG Het wordt
voor de minima steeds
moeilijker de eindjes aan el
kaar te kropen. De uitkerin
gen zijn de afgelopen jaren
met tien procent en meer in
koopkracht gedaald. Het is
dan ook onvermijdelijk dat
gemeenten besluiten hier
en daar noodverbanden aan
te leggen, zodat de mensen
om wie het gaat op een iets
humanere manier kunnen
rondkomen.
door
Willem Meyboom/ANP
Dit zegt directeur drs. A G. van
Vliet van Divosa, waarin de direc-
ties van sociale diensten zijn verte
genwoordigd. Van Vliet, en velen
met hem, vinden dat eigenlijk het
rijk voor het geld moet zorgen
waarmee mensen in de bijstand
fatsoenlijk kunnen rondkomen.
Maar uit vele onderzoeken en uit
de dagelijkse praktijk voor de lo
ketten van de sociale diensten
blijkt steeds weer dat velen maan
delijks opnieuw in nood raken.
Het aantal gemeenten dat op een
of andere manier de eigen minima
steun geeft groeit. Dat kwam al en
kele jaren geleden op gang toen de
uitkeringen door het rijk werden
gekort en bevroren en de regels in
de bijstandswet werden aange
scherpt.
Begin 1985 stuurde het ministe
rie van binnenlandse zaken de ge
meenten in ons land daarom snel
bericht van wat gemeenten wel en
niet mochten doen. Gemeenten
dienen zich daaraan ook te houden
en doen ze dat niet dan zal dit mi
nisterie niet nalaten een dergelijk
besluit tot voor de rechter te be
strijden. Want wanneer het beleid
voor de minima tussen de gemeen
ten te veel verschilt, dan is er geen
sprake meer van een eenduidig in
komensbeleid van de overheid.
"De categorie echte minima is dan
niet meer eenduidig te definiëren",
zo redeneert dit ministerie, daarbij
gesteund door' het kabinet.
Vangnet
Namens de Vereniging van Neder
landse Gemeenten (VNG) is ook
woordvoerder Paul Lemmen ervan
overtuigd dat de inkomenspolitiek
bij het Rijk in handen moet zijn.
Maar de Algemene Bijstandswet
(ABW) is niet meer toereikend om
te voorzien in de individuele noden
van de mensen die er afhankelijk
van zijn. Dat was wel de bedoeling
van de wet toen die midden jaren
zestig tot stand kwam: een laatste
vangnet, zo stelt Lemmen.
Dat komt mede doordat de be
zuinigingen bij het ene ministerie
los lijken te staan van een bezuini
ging die door het andere wordt op
gelegd. "Ze zijn echter wel te mer
ken in die ene portemonnee", al
dus Lemmen. Naast de kortingen
op de uitkeringen is onder meer de
huursubsidie verlaagd, zijn er
huurverhogingen geweest, wordt
een eigen bijdrage verlangd voor
rechtshulp en medicijnen, zijn ge
meentelijke heffingen gestegen, is
de eigen bijdrage voor de biblio
theek verhoogd, wordt de tege-
moetkomning in de studiekosten
voor 12 tot 15-jarigen afgebouwd,
zijn de prijzen van het openbaar
vervoer verhoogd en die van de te
lefoontarieven en zijn er algemene
prijsverhogingen geweest van bij
voorbeeld gas en btw.
De gemeenten, zegt Lemmen,
besluiten niet zomaar om hun arm
lastige inwoners tegemoet te ko
men, zij worden dagelijks op de
noodzaak ervan gewezen. Daar
wordt zichtbaar wat zich achter
doorgaans gesloten deuren af
speelt. Een calamiteit in de vorm
van een kapotte wasmachine of
een aanstaande geboorte met de
bijbehorende kosten. Met deze uit
kering is iets al snel een calamiteit.
De gemeenten kunnen dan niet de
situatie voot hen herstellen, hoog
stens bijspringen. Lemmen schat
dat landelijk gezien de steun jaar
lijks om enkele tientallen miljoe
nen guldens gaat.
'Armenpasjes'
De bonden van uitkeringsgerech
tigden zien de de gemeentelijk ini
tiatieven met lede ogen aan. Ria
Dijkstra van het Landelijk steun
punt vrouwen in de bijstand: "Het
rijk schuift als het ware zijn plich
ten af op de gemeenten. We wijzen
noodfondsen, korting op schouw
burgbezoek of 'armenpasjes' ei
genlijk af. Een deel van de samen
leving dat toch al wordt beperkt in
de mogelijkheden, wordt namelijk
emotioneel zo zwaar belast. Afhan
kelijkheid van de bijstand of een
arbeidsongeschiktheidsuitkering
vinden de meesten al pijnlijk. Je
moet elke keer met je billen bloot.
Met zo'n extra etiket erbij kan dat
de genadeklap zijn".
Frans Jacobs van de Bond van
mensen zonder betaald werk: "Je
haalt misschien plaatselijk de
scherpe kantjes weg maar helpen
doet het niet. De meeste mensen
vragen er bovendien niet om, die
houden hun armoede liever ver
borgen. Ze houden het beeld in
stand dat het allemaal nog wel gaat.
Kijk maar om je heen in de arme
wijken, ze schuifelen in de stille
uren langs de gevel met een bood
schappentas met een halfje wit,
misschien gehakt en blikgroenten.
Voor kwijtschelding moet je for
mulieren invullen en de schaamte
groeit bij het vorderen met de vele
vragen."
Zowel het Steunpunt als de
Bond zien meer in algemene maat
regelen zoals een goed kwijtschel-
dingsbeleid voor gemeentelijke
heffingen en onroerend-goedbelas-
ting, verlaging van de laagste twee
belastingschijven met enkele per
centen en een kortingspasje voor
openbaar vervoer, bibliotheek,
zwembad en dergelijke. Dat pasje
moet dan wel iedereen kunnen
krijgen, alleen stijgt de korting
naarmate het inkomen lager is.
Meer vrijheid
Lemmen vindt dat de bijstandswet
opnieuw moet worden ingericht en
dan niet met als uitgangspunt: be
zuinigen. De wet moet zijn functie
als laatste vangnet terugkrijgen.
Dat betekent voor de VNG dat ge
meenten meer vrijheid krijgen een
eigen bijstandsbeleid te voeren.
Lemmen denkt dat dan niet zo snel
ontstaat wat nu is gebeurd: de
koopkracht van de minima terug
op een peil van tien jaar geleden,
een dichtgetimmerde bijstandswet
en niet erkennen van een individu
ele noodsituatie.
Lemmen is ervan overtuigd dat
er inmiddels voldoende onderzoek
is gedaan naar de beperkte beste-
dingsmogelijkhden van de mini
ma, door consumentenorganisa
ties, door sociale diensten, aan uni
versiteiten. De VNG neemt die on
derzoeken serieus. Ze horen Den
Haag "uit de stoel te rukken", maar
dat gebeurt niet, concludeert hij.
Den Haag maakt in reactie hier
op steeds weer duidelijk dat het
beeld nog niet scherp genoeg is en
dat het kabinet de inkomenspoli
tiek voert. Laatst nog waarschuw
de minister De Koning de gemeen
ten dat zij niet te veel een eigen mi
nimabeleid moeten voeren, omdat
anders de drang ontbreekt om bui
ten de stad naar werk te zoeken.
De manieren waarop gemeenten
hun minima ondanks deze opstel
ling van de landelijke overheid on
dersteunen, zijn globaal de volgen
de: op grote schaal vrijstelling van
gemeentelijke belastingen. Een
tweede vorm is het instellen van in
VNG-woordvoerder Lemmen: gemeenten worden dagelijks gewezen op
de noodzaak hun armlastige
komensafhankelijke heffingen
voor bij voorbeeld de muziek
school. Een derde manier is het fi
nancieren van een steun- of waar
borgfonds, dat garant staat voor bij
voorbeeld een lening van een bij
standsklant bij de gemeentelijke
kredietbank. Tenslotte zijn er
steeds meer gemeenten die een
fonds stichten waardoor
tegemoet te komen.
kunnen deelnemen aan cultuur en
recreatie zoals de schouwburg, een
sportvereniging of een bioscoop.
Dit laatste is een goede graadmeter
voor wat er aan de hand is: toene
mende isolatie. Je gaat niet buiten
de deur want daar geef je geld uit
en iemand thuis uitnodigen doe je
niet op één kopje slappe koffie en
een versleten bankstel.
SCHEVENINGEN - "Als er iets
was met een bedrijf dat hem niet
beviel, zei-ie dat er maar een bom
metje moest worden geplaatst. Zo
is Hoos nu eenmaal. Of hij riep te
gen mensen, dat-ie ze in de Scheve-
ningse haven zou dumpen. Nou, er
is nog nooit iemand in de haven ge
gooid". De directeur van Toetan
chamon doet de openlijke toespe
lingen van oprichter Evert Hoos
over diens betrokkenheid bij de
aanslagen af als een geintje. "Dat is
gewoon zijn manier van praten".
door
Jos Heymans
Emiel Kok (26), sinds augustus
directeur van het omstreden en in
middels gesloten beveiligingsbe
drijf, kan zich niet voorstellen dat
de oprichter het vermoedelijke
brein is achter de bomaanslagen op
Sijthoff Pers, de gemeentelijke so
ciale dienst, het stadion van FC
Den Haag en wethouder Duives-
teijn. "Hoos is een vreselijk aardige
man, perfect in zijn manier van op
treden, een vader voor het perso
neel. Na die eerste bomaanslag heb
ik hem gevraagd of hij er iets mee
te maken had. Hij ontkende dat en
ik geloofde hem. Hoos wist toch
ook dat zo'n aanslag de doodsteek
voor Toetanchamon zou zijn".
Twijfel bij het personeel over de
juistheid van de ontkenningen van
Hoos ontstond pas vorige week,
toen drie voormalige medewerkers
van Toetanchamon tegenover de
politie bekenden dat zij de aansla
gen in opdracht van de 42-jarige
oprichter hadden gepleegd. "Ik
weet niet wat ik ervan moet gelo
ven. We hebben met z'n allen, Hoos
voorop, gevochten voor dit bedrijf.
Dan doe je zoiets toch niet. Trou
wens, ik acht Hoos er niet toe in
staat".
Wrak
"Hoos is een lichamelijk wrak. Hij
heeft kanker gehad en is zwaar
hart- en suikerpatiënt. In de afgelo
pen tien maanden heeft hij dertien
keer in het ziekenhuis gelegen. Re
Directeur Toetanchamon twijfelt nog aan schuld oprichter
Beveiligingsbureau Toetanchamon,
gelmatig heeft hier een ambulance
voor de deur gestaan om Hoos op te
halen. Ik kan me niet voorstellen
dat zo'n man in staat is die aansla
gen te beramen. Toen die twee
werknemers van ons in december
werden betrapt bij een diefstal in
Vianen, was dat een enorme klap
voor Hoos. Hij kreeg hartklachten
en we moesten hem snel medicij
nen toedienen".
Ook de plotselinge verdwijning
van Evert Hoos was geen reden
voor het personeel om de oprichter
van het bedrijf te wantrouwen.
"Hoos was wel vaker weg zonder
dat wij dat wisten. Dan was-ie op
zakenreis of lag-ie in het zieken
huis. De man was met van alles be
zig. We wisten nooit precies wat hij
deed. Hij ontving hier allerlei men
sen en dan ging de luxaflex om
laag. Wat daar besproken werd,
wisten wij niet. Dat is in deze bran
che overigens niet ongebruike
lijk", zegt Kok.
Ondanks alle aanwijzingen die
het tegendeel vermoeden, kan Kok
zich niet voorstellen dat Hoos
schuldig is. De bekentenissen van
de verdachten, de aangetroffen ex
plosieven in de panden van Toe
tanchamon, de vlucht van Hoos;
het kan Kok nog niet echt overtui
gen. Pas na een uur ontstaan er
haarscheurtjes in het rotsvaste ver
trouwen. "Hij veranderde nogal
eens van mening. Het kon gebeu
ren dat hij in een gesprek drie keer
een ander standpunt innam. Mis
schien was Hoos wel een beetje
doorgedraaid".
Oorlog
Het ongeloof van het personeel van
Toetanchamon werd bovendien
gevoed door de overtuiging dat het
concurrerende beveiligingsbedrijf
Seceurop achter de aanslagen zat.
Kok, zelf afkomstig van Seceurop:
"Het is al lange tijd oorlog tussen
Seceurop en Toetanchamon. Ze
hebben ons gezegd, dat zij ervoor
zouden zorgen dat wij nooit een
vergunning zouden krijgen. Als
dan even later die bomaanslagen
plaatsvinden, denk je in de eerste
plaats aan de concurrent".
"Ik ben daar indertijd met ruzie
weggegaan. Toen ik hier in dienst
kwam, zijn er meer mensen van Se
ceurop overgestapt naar Toetan
chamon. Dat zat ze dwars. Ze heb
ben ons voor de rechter gedaagd,
omdat ze dachten dat hun perso
Emiel Kok: "Hoos
soneél."
neelsleden in de vakantie voor ons
werkten. Dat was onzin. Zo zou een
van hun vroegere werknemers,
voordat hij bij ons in dienst kwam,
meegewerkt hebben aan onze be
veiliging van het stadion van FC
Den Haag. We konden aantonen
dat de man op dat moment met va
kantie was in Egypte. Het erge is
dat die beschuldiging afkomstig
was van de politie. Die zou de man
bij FC Den Haag hebben gezien".
Kok zet vraagtekens achter het
optreden van de Haagse politie, die
hij ervan verdenkt vertrouwelijke
informatie over de personeelsle
den van Toetanchamon door te
spelen naar Seceurop. "Vanaf het
begin worden we getreiterd. Onze
surveillancewagens worden opval
lend vaak aangehouden, medewer
kers worden meegenomen naar het
bureau. Ze hebben eens iemand
anderhalf uur in de cel gestopt, om
dat hij een bekeuring van tien gul
den nog niet had betaald. Maar ze
waren vergeten zijn portofoon af te
nemen. Dus we wisten wat er aan
de hand was en zijn toen naar het
bureau gegaan om de bekeuring te
betalen".
Ook beticht Kok de politie van ob
structie, toen het beveiligingsbe
drijf een aanklacht wilde indienen
tegen Sijthoff. „We voelden ons be
ledigd door het bericht in de Haag-
sche Courant dat enkele perso
neelsleden van Toetanchamon een
justitieel verleden hadden. Dat was
niet waar. Op de personeelslast
stonden enkele mensen die nog
niet door de politie waren gescr
eend. Die zouden een justitieel ver
leden künnen hebben, maar dat
was nog niet onderzocht. Daarom
wilden we een klacht indienen. Het
heeft vier dagen geduurd, voordat
we bij de politie terecht konden. Ze
hadden nooit tijd voor ons of er was
niemand die onze aanklacht kon
behandelen".
Zo kan Kok zich ook kwaad ma
ken over de manier, waarop me
vrouw Hoos door de politie is be
handeld. De echtgenote van de op
richter werd vorige week maandag
op verdenking van medeplichtig
heid gearresteerd en vier dagen
lang verhoord. „Ze is daar schan
dalig behandeld", weet Kok. "Ze
heeft nauwelijks geslapen, kreeg
slecht te eten en mocht zich niet
verschonen. Bovendien, mevrouw
Hoos medeplichtig? Daar geloof ik
niets van. Ze is de goedheid zelve".
De medewerkers van Toetan
chamon hebben de beschuldigin
gen aan het adres van hun oprich
ter in het begin als een grote grap
beschouwd. "U kunt zich mis
schien wel voorstellen wat voor
leuke Sinterklaassurprises er zijn
gemaakt", zegt Emiel Kok. Maar de
vrolijkheid heeft plaats gemaakt
voor zorgen over de toekomst. De
verdenkingen hebben een hoop
potentiële klanten weggejaagd.
"We moesten stoppen met beveili
gen en we raakten klanten kwijt bij
het detectivebureau en het juri
disch adviesbureau. Alleen het in
cassobureau heeft goed geboerd.
Daarvoor hebben we zelfs nieuwe
klanten gekregen".
Nieuwe naam
"We willen zo. snel mogelijk op
nieuw beginnen, met een nieuwe
eigenaar en onder een. nieuwe
naam. We hopen dat mevrouw De
Niet, de eigenares en dochter van
Hoos, het bedrijf wil verkopen. Dat
moet snel gebeuren, want ik weet
niet hoelang we de 40 personeelsle
den nog kunnen betalen". Het be
drijf wil zich losmaken van Hoos
en van de naam Toetanchamon.
"Niet, omdat we overtuigd zijn van
de schuld van Hoos, maar omdat
dit bedrijf na alle gebeurtenissen
anders niet kan draaien".
Niets mag straks meer herinne
ren aan de twee liefdes van de op
richter, pyramides en molens. Het
aquarium in de vorm van een pyra-
mide en de molens op de bureaus,
die het pand in Scheveningen nu
nog sieren, zullen verdwijnen.
De vraag of de kerken homo
seksualiteit hebben aanvaard
ligt morgen op tafel van de Raad
van Kerken in Nederland, die
dan zijn maandelijkse vergade
ring houdt in Amersfoort. Aan
leiding is een 'interne nota' over
dit onderewerp. Algemeen secre
taris van de raad ds. W. R. van
der Zee: "De commissie die deze
nota heeft gemaakt, zegt: aan
vaarding van homoseksuelen is
een voorbij punt, maar vraag is:
zijn in de kerken deze mensen wel
geaccepteerd?"
Voordat de raad zich aan deze
nota zet, komen een paar 'voor
vragen' ter tafel, zoals: hoe ver
zijn we daarmee in de kerken,
wat wordt eraan gedaan, hoe is
de begeleiding van homoseksue
len in kerken waar homoseksua
liteit nog niet is geaccepteerd?
Van der Zee vindt het 'heel be
langrijk' dat de interne bezin
ning op deze vragen nu op gang
komt.
De note is opgesteld door een
werkgroep 'Relaties' binnen de
Raad van Kerken. Uit een raad
pleging onder kerkelijke groe
pen van homoseksuelen bleek
vooral de noodzaak van aanvaar
ding op basis van gelijkwaardig
heid. Secretaris Anneke Schilt-
huis-Stokvis: "Het gaat dan niet
meer om de vraag: mogen wij als
jeblieft bij de kerk horen. Homo
seksuelen zeggen: wij zijn zelf
deel van de kerk; we zijn de ac
ceptatie voorbij".
De 'voorvragen' die het be
stuur van de Raad voor Kerken
voor de bespreking van morgen
heeft opgesteld, gaan volgens
mevrouw Schilthuis nog uit van
'ongelijkwaardigheid'. "Daar is
het nog de vraag of kerken ho
moseksualiteit willen accepte
ren". Zij maakte een vergelijking
met de vrouwenbeweging, waar
het gesprek alleen vanuit het
recht op een eigen plaats in de
kerk wordt aangegaan.
Gekort
Het college van bestuur van de
Universiteit van Amsterdam
heeft de theologische faculteit
geconfronteerd met een aanzien
lijke financiële bekorting. De fa
culteit kwam, met die van de filo
sofen, 'erg negatief uit een in
tern sterkte-zwakte-onderzoek.
Ze moet hefc college van bestuur
vóór 1 mei duidelijk maken hoe
de gesignaleerde gebreken wor
den verholpen. Lukt dat niet,
dan krijgt de faculteit voor het
studiejaar 1989-1990 te maken
met een korting van f. 410.000.
De faculteit vecht het onder
zoek aan. Decaan professor dr.
K. A. Deurloo zei in een reactie
op de dreigende korting dat de
beoordeling gebeurde op grond
van onjuiste en onduidelijke ge
gevens. "Wij zijn ook gemeten
aan criteria die op ons niet van
toepassing zijn".
De faculteit heeft driejaar lang
maar één promotie gehad, maar
in 1987 waren het er drie en vorig
jaar zes. "Daarmee zaten wij ver
houdingsgewijs boven het lande
lijk gemiddelde". De maatschap
pelijke dienstverlening werd ge
meten aan de contacten met de
'wetenschapswinkel' van de uni
versiteit. Deurloo: "Daar heeft de
theologische faculteit inderdaad
geen contact mee, maar er zijn op
dit gebied een heleboel dingen
die we wél kunnen opvoeren.
Kortom, we hebben nog wel het
een en ander recht te zetten".
Morgen praat het faculteitsbe
stuur met het college-van be
stuur over het rapport. Het zal
dan proberen het college te over-
tuigen van de sterke punten van
de faculteit.
De Universiteit van Amster
dam is op aandrang van de uni
versiteitsraad begonnen met een
onderzoek om de goede en min
der goede plekken te kunnen
vaststellen. Zwakke faculteiten
zouden dan geld moeten inleve
ren ten gunstige van sterkere.
Dit jaar al zou op deze manier een
miljoen gulden worden herver
deeld. In 1992 zou dat vijf mil
joen zijn.
Onderzocht werden de kwali
teit van onderwijs en onderzoek,
de dienstverlening en de interna
tionalisatie. Criteria waren onder
andere de efficiency van het on
derwijs, het belang van het vak
als bijvak voor studenten van an
dere faculteiten, de kwaliteit van
het voorwaardelijk gefinancierd
onderzoek, het aantal promoties
en het meedoen aan projekten
van hoogwaardig onderzoek. De
theologen scoorden bij dit onder
zoek alleen positief op het punt
van internationalisatie. De filo
sofen kwamen op vier gebieden
negatief uit.
Gert en Hermien
Leiden. De vereniging 'Het
Zoeklicht' (oprichter de vroegere
evangelist Johannes de Heer)
houdt morgenavond, 18 januari,
om 8 uur in de Petrakerk aan de
Surinamestraat in Leiden
(Noord) een 'Maranatha-samen-
komst', waaraan het bekende
zangduo Gert en Hermien Tim
merman medewerking verleent.
Spreker is ds. J. A. Malgo uit En
schede over 'De toekomst is be
gonnen'.
Leiden. De uitzending van
Moker (Media-overleg van ker
ken in Rijnland en de Bollen
streek) komende donderdag
avond, 7 uur tot half 8, op FM
105.7 en via de kabel ook op FM
88.1, zal geheel zijn gewijd aan
het kerkelijk leven in Noord-
wijk.
Overleden. Morgen wordt in
Naarden de heer H. J. Timmer
begraven, die daar vrijdag op 82-
jarige leeftijd overleed. Hij was
jarenlang penningmeester van
de stichting Interkerkelijk Over
leg in Radio-aangelegenheden
(IKOR), voorloper van de IKON,
en initiatiefnemer van de beken
de collecte Wilde Ganzen.
De Ganzen vlogen voor het
eerst in juni 1957 voor hulp bij
een aardbeving in Turkije. Die
'radio-collecte' bracht toen ruim
f. 100 op. De Ganzen vliegen nog
elke week. Timmer was in de ja
ren 60 ook betrokken bij de op
richting van het Radiopastoraat
(toen ds. Klamer).
Hervormde Kerk: beroepen
te Huizen (deelgemeente 'De
Goede Herder') vicaris r
I. C. Fokkens-de Jong Utrecht, te
Bellingwolde (Gr.) J. Bijleveld
Midwolda, Nieuwolda, Wolden-
dorp en Termunten-Borgsweer
(Gr.); aangenomen naar Den
Haag J. C. van Dongen Baarn,
naar Groot-Ammers M. A. van
den Berg Harderwijk.
Gereformeerde Kerken: aan
genomen naar Zwartsluis J. F.
Ezinga Nieuw-Weerdinge (Dr.);
beroepbaar mevr. T. W. Griffioen
Amsterdam.
Gehuwd priester
De priesterwijding van de ge
huwde David McDonald biedt
nieuwe mogelijkheden voor de
Rooms-Katholieke Kerk, voor
spelt het Amerikaanse weekblad
National Catholic Reporter. De
aanstaande Britse priester, vader
van vijf kinderen, is namelijk ge
trouwd nadat hij de Anglicaanse
Kerk had verlaten.
In de Verenigde Staten,
Australië en het Verenigd Ko
ninkrijk is het geen uitzondering
dat ex-anglicanen tot priester
worden gewijd, ook al zijn ze ge
trouwd. Maar in tegenstelling tot
McDonald kwamen zy de RK
Kerk binnen mét hun echtgeno
te. McDonald trouwde in 1958,
twee jaar nadat hij tot de RK
Kerk was toegetreden. Daarmee
leek de weg naar het priester
ambt voorgoed afgesloten.
Inmiddels heeft kardinaal Jo
seph Ratzinger, hoofd van de Va
ticaanse congregatie voor de ge
loofsleer, toestemming gegeven
voor zijn wijding. Ook de paus is
akkoord gegaan. De wijding zal
zijn op 8 maart.
In afwijking van behoudende
rooms-katholieken gelooft Na
tional Catholic Reporter niet, dat
het Vaticaan een vergissing heeft
begaan. Bestudering van de
zaak-McDonald kostte namelijk
veel meer tijd dan de aanvraag
van andere 'bekeerlingen'. Hier
uit mag, volgens het blad, wor
den afgeleid dat Rome rekening
houdt met 'bijzondere omstan
digheden'.
