Vertoont de Man van Staal haarscheurtjes?
Mike Tyson wordt na een
lange hete zomer weer
in de boksring verwacht
Onbetwist de sterkste
ZATERDAG 14 JANUARI 1989
EXTRA
Het is al een tijdje verdacht stil rond Mike Tyson. En dat zou er best eens op
kunnen duiden dat 'The Mean Machine' in training is gegaan. Dat werd tijd
ook, want de wereldkampioen in het zwaargewicht is al zó lang niet meer in
een boksschool gesignaleerd dat zijn gewicht - volgens zeggen - is
opgelopen tot 113 kilogram schoon aan de haak. Zo'n vijftien meer dan tijdens
zijn laatste gevecht, het 'vluggertje' tegen Michael Spinks dat hem op 27 juni
van het vorig jaar in iedere van de totaal 91 seconden 219.780 dollar
opleverde.
door Loet van Schellebeek
Bokser Mike Tyson heeft de laatste
tijd wel iets anders aan zijn hoofd
gehad dan springtouw en stootzak.
De ring interesseerde hem geen bal
althans, niet die ring. Zijn huwe
lijk stond op het spel.
Robin Givens, een omhooggevallen tv-
actrice in snel gemaakte comedy-series
met ingeblikt applaus, regisseerde haar
eigen soap-opera, en moederlief Ruth
Roper hielp van harte mee. Het regende
berichten over echtelijke ruzies, ver
bouwde huiskamers en gesneuvelde rui
ten. Aan 'The Continuing Story' leek
geen einde te komen.
Na een lange hete zomer in huize Ty
son is de scheiding nu op handen. De da
mes zijn druk doende er een slaatje uit te
slaan, Tysons manager Bill Cayton heeft
zijn advocaten ingeschakeld, en de be
roemde bokspromotor Don King doet
zijn best de nog ongeslagen en, ondanks
alles, immens populaire trekpleister in te
palmen. Dat schijnt hem al aardig te luk
ken, want overal waar de kampioen ver
schijnt volgt King hem als een schaduw.
Hoe is het met Mike Tysons incasse
ringsvermogen? Heeft hij de stormen
rond zijn huwelijksbootje heelhuids
doorstaan, of vertoont de Man van Staal
haarscheurtjes? Op 25 februari zal de we
reld het wefen. Frank Bruno heet de man
die, vijfentwintig jaar na de opkomst van
Cassius Clay, geschiedenis zou kunnen
schrijven, maar weinigen achten de bra
ve Brit daartoe echt in staat.
Te aardig
Het gaat natuurlijk te ver om Frank Bru
no het grootste slachtoffer van Mike Ty
sons privéproblemen te noemen. Het is
immers nog maar de vraag of de Brown
Bomber er wel zo rouwig om moet zijn
dat zijn ontmoeting met Iron Mike nu al
vijf keer is verschoven. En misschien zou
je er zelfs stiekem voor moeten duimen
dat er van uitstel afstel komt. Want Frank
Bruno is veel te aardig om hem zonder
pijn ten prooi te zien vallen aan de vuur
vaste vuisten van een ongetwijfeld
getergde Tyson.
Maar de 25ste februari staat voorals
nog als datum voor het gevecht. En nu
Tysons vrouw en schoonmoeder defini
tief van het tapijt lijken te zijn verdwe
nen, is de kans dat er nog iets tussen
komt meteen ook een heel stuk afgeno
men. "Maar met Tyson weet je het
nooit", grapte Frank Bruno alvorens
voor de zoveelste keer de training te her
vatten.
De monumentale Londener dicht zich
zelf, alle sombere prognoses ten spijt,
wel degelijk kansen toe om de wereld
kampioen van zijn troon te stoten. Histo
rici hebben bovendien ontdekt dat het
op 25 februari op de kop af een kwart
eeuw geleden zal zijn dat een zekere Cas
sius Clay het zwaargewichtboksen een
nieuwe dimensie gaf door Charles 'Son
ny' Liston te vloeren. Een beer van een
vent, die destijds als net zo onoverwinne
lijk gold als Mike Tyson nu.
Zou je dat, met enige fantasie, nog een
goed voorteken kunnen noemen, voor
het overige waren de goden Bruno in
1988 allesbehalve gunstig gezind. Het
jaar bestond voor hem uit wachten,
wachten en nog eens wachten, en dat
ging zelfs de eeuwig optimistische en
goedgehumeurde uitdager op den duur
danig de keel uit hangen. Na het derde
uitstel (Tyson had een aanrijding, door
de schandaalpers prompt opgeblazen tot
een zelfmoordpoging) besloot hij dan
ook het boksen het boksen te laten en
met vrouw en kinderen op vakantie te
gaan naar Jamaica. Helaas, het toeval
wilde dat de orkaan Gilbert precies de
zelfde bestemming koos. "Het was ver
schrikkelijk", zei Bruno later. "Het enige
wat je kon doen was bukken, bidden en
hopen dat het gauw voorbij zou zijn".
Orkaan
Ooggetuigen onthulden naderhand de
rol die de bokser had gespeeld toen de
orkaan over het dorpje raasde waar hij
met zijn gezin verbleef. Hij beschermde
Laura en de kinderen met zijn machtige
lichaam en hielp de dorpelingen aanslui
tend met het herstel van hun zwaarbe-
schadigde huizen. "Hierna schrik ik ner
gens meer van", aldus Bruno na het
angstige avontuur. "Bij dit vergeleken
zal Tyson hooguit een briesje zijn".
Stormen woedden de voorbije maan
den ook in en om huize Tyson, en ze
richtten minstens zo veel schade aan als
Gilbert de Verschrikkelijke. De wervel
wind in het leven van de kampioen
droeg, naar goed gebruik, efen onschuldi
ge meisjesnaam, maar het lieftallige we
zentje dat zich erachter verborg mocht
minder onschuldig heten: Robin Givens,
tweederangs tv-actrice in een soort Ame
rikaans equivalent van Zeg e*ms A èn
sinds februari van dit jaar Tysons toege
wijde echtgenote.
De geleerden zijn het er nog altijd niet
over eens waarmee voor Mike Tyson de
problemen begonnen: met het geven van
zijn jawoord aan Miss Givens of met de
dood van zijn manager Jim Jacobs, een
maand later. Voor Bill Cayton is dat al
lang geen vraag meer. Jacobs' compag
non in The Big Fights, de maatschappij
waarvoor Tyson in 1984 op aanraden van
zijn oude leermeester Cus d'Amato een
zevenjarig contract tekende, vervloekt
de dag dat zijn pupil Robin Givens tegen
het fraaie lijf liep.
"Mike en zij waren nog geen drie we
ken getrouwd toen Robin me belde",
vertelt hij in het Amerikaanse boksblad
KO. "Ze zei dat ze Jim en mij wilde spre
ken, dat ze mevrouw Tyson was en dat zij
voortaan de zaken wel zou regelen. Ze zei
dat op een toon die geen tegenspraak
duldde. Voor mij was dat de eerste aan
wijzing dat er iets goed fout zat, en van
dat moment af is het eigenlijk alleen
maar bergafwaarts gegaan".
Publiek bezit
De feiten zijn bekend. Helden zijn pu
bliek bezit, dat is een gegeven, maar zel
den zal het privéleven van een ster zo uit
gebreid, tot in de kleinste, intiemste en
onsmakelijke details in de openbaar
heid zijn gebracht als dat van Mike Ty-
De bloemen in het o zo kostbare
bruidsboeket van Robin Givens waren
amper verwelkt toen de kersverse me
vrouw Tyson al liet weten dat haar Mike
zo veel van haar hield, dat hij aangekon
digd had haar te zullen vermoorden,
mocht ze ooit van plan zijn hem voor een
ander te verruilen. Ze onthulde, gierend
van de pret, dat ze hun hond, een
bulldog, wel eens Tyson noemde, vanwe
ge de gelijkenis, en van Mike's gabber
José Torres vernamen we ongevraagd
dat 'The Mean Machine' vrouwen graag
pijn doet als hij dè liefde met hen be
drijft.
En bij dit soort ontboezemingen bleef
het niet. Het regende berichten over ech
telijke ruzies, verbouwde huiskamers en
gesneuvelde ruiten, en altijd was er Ro
bin Givens om een en ander van smèuïg
commentaar te voorzien.
Een optreden in 20/20, de talkshow van
de befaamde Barbara Walters, spande de
kroon. Gezeten naast haar man en haar
moeder Ruth Roper (een invloedrijke
tante, ex-vriendin van de almachtige
Don King, over wie straks meer) schil
derde Robin Givens een grimmig beeld
van het dagelijks leven met de wereld
kampioen. Die leek amper te luisteren,
speelde gedachteloos met het haar van
zijn echtgenote en scheen in het geheel
niet geraakt door haar toch pittige tek
sten.
Scheen... Want twee dagen later werd
duidelijk dat Robins woorden Mike Ty
son wel degelijk iets hadden gedaan.
Thuis in Bernardsville, New Jersey, in
het op aandringen van zijn schoonmoe
der aangeschafte en naar haar smaak in
gerichte landhuis van 4,5 miljoen dollar,
smeet de kampioen eerst met deuren,
vervolgens met glazen en ten slotte met
alles wat voorhanden was. De bank,
waarop Robin kort daarvoor Barbara
Walters had toevertrouwd dat manliefs
handjes nogal los zaten, dat hij manisch
depressief was en hard een psychiater
nodig had die driezitter lag toen bui
ten, naast het porseleinen eetservies, de
schemerlamp en meer van dat soort
breekbare snuisterijen.
Diep beledigd
Robin en Ruth namen geschrokken de
benen (overigens niet dan na eerst een
mislukte poging te hebben gedaan
651.000 dollar van de gezamenlijke bank
rekening af te halen) om nog geen week
later via weer een andere talkshow te ver
nemen dat Mister Tyson hen als 'schuim
van het schuim' beschouwde en schoon
genoeg had van het huwelijk. Dat bleek
dus wederzijds. Diep beledigd 4daagden
de dames de heer des huizes aan wegens
smaad, en ze deden die klacht vergezeld
gaan van een eis tot schadevergoeding
die er niet om loog: 125.000 miljoen dol-
lar. Of je een emmer leeggooit.
Dallas, Dynasty, de Tygon-tragedie
was alles in één. Een soap-opera waaraan
maar geen einde leek te komen. The Con
tinuing Story hield tv-kijkend en krante-
lezend Amerika nog weken daarna dage
lijks in z'n ban en het toch al niet bijster
verheffende niveau daalde, bij wijze van
spreken, met het uur. Tyson bijvoor
beeld, ondersteunde -zijn verzoek tot
echtscheiding met het verhaal dat Robin
hem op z'n Hollands gezegd 'erin
Mike Tyson maakt het zoveelste overwinningsgebaarditmaal na het vloe
ren van Pinklon Thomas in de zesde ronde, mei 1987. (foto ap>
moesten de meisjes niks van hem heb
ben en toen dat, in zijn puberteit, tot ze
kere spanningen leidde probeerde hij ze
met geweld voor zich te winnen. Wat dat
aangaat is er dus weinig veranderd. Daar
kan een vrouwelijke parkeerwacht in
Los Angeles van meepraten.
.In de zomer van 1987 probeerde de
bokser haar speels een kusje te ontfutse
len. De dame was daar evenwel niet van
gediend en toen een collega het voor haar
opnam, werd deze met een dreunende
draai om de oren duidelijk gemaakt met
wie hij van doen had. Het kostte Bill Cay
ton heel wat moeite plus 105.000 dollar
om het 'slachtoffer' te bewegen zijn aan
klacht in te trekken. De manager ach
teraf: "Ach, het wordt allemaal zo opge
blazen. Had niet Tyson maar een ander
die parkeerwacht een tik gegeven, dan
had je er niemand over gehoord".
Kan wel zijn, maar dat zijn pupil moei
te heeft zijn handen thuis te houden, on-
had geluisd'. Ze zou hebben beweerd in
verwachting te zijn en hem op die manier
het huwelijksbootje hebben ingelokt.
Op haar beurt kreeg de komediante al
le gelegenheid om die beschuldiging, in
tranen uiteraard, te weerleggen. Ze
kwam met een gynaecoloog op de prop
pen die zonder blikken of blozen beves
tigde dat zijn patiënte een kleine vier
maanden na haar trouwen-een miskraam
had gehad. Van een verzoening, waarop
men in het kamp-Givens aanvankelijk
nog leek aan te sturen, kon toen al lang
geen sprakè meer zijn. The Champ: "De
ring, ja, daar ga ik naar terug, maar naar
haar...? Nooit!".
Weinig veranderd
Vrouwen: Mike Tyson heeft er altijd al
minder goed raad mee geweten dan met
zijn tegenstanders. Vroeger, op school,
dervond niet alleen diens aan lager wal
geraakte ex-opponent Mitch Green (die
hem 's nachts op straat lastig viel en die
vergissing met een fikse jaap boven zyn
neus moest bekopen), maar recentelijk
ook een 24-jarige discotheek-bezoekster
in Manhattan. In Bentley's Disco Loun
ge was Tyson de vrouw nagelopen toen
ze de zaal verliet. Op de trap naar boven
had hij haar vervolgens, getuige het poli
tierapport, onzedelijk betast en, toen ze
daar bezwaar tegen maakte ("ik heb al
een man"), geslagen.
Tot een aanklacht is het niet gekomen,
zodat mag worden aangenomen dat Bill
Cayton weer met succes zijn advocaten
aan het werk heeft gezet. De zeventiger
heeft de wereldkampioen op die manier
meer dan eens uit de nesten geholpen en
voert onder meer die inspanningen aan
om zijn aanspraken op een riant deel van
Tysons inkomsten te rechtvaardigen.
Vriend
Cayton ontving tot voor kort 33 procent
(een in de States en in ons land overigens
niet ongebruikelijk percentage, waarvan
hij bovendien nog de helft moest afstaan
aan de weduwe van zijn compagnon Jim
Jacobs) en stemde, onder druk van de
toenemende invloed van Don King, pas
zeer onlangs in met een reductie tot 20
procent. "Om te voorkomen dat Mike
naar de rechter zou stappen", jokte hij.
"Niet dat ik bang was het te verliezen.
Maar wat zou er dan nog van onze vriend
schap over zijn?"
Sinds het overlijden van Jim Jacobs in
maart van dit jaar, is Don King niet meer
uit de buurt van Mike Tyson weg te
slaan. De enige die daartoe wellicht in
staat zou zijn, de wereldkampioen zelf,
voelt daartoe niet de minste behoefte. "Ie
dereen zegt dat Don een boef is, maar ik
beschouw hem als een vriend". En zon
der Bill Cayton er in te kennen ging hij
met de veelbesproken en omstreden pro
motor een overeenkomst voor vier jaar
aan. In die periode maakt alleen King
en niemand anders uit waar en wan
neer Tyson bokst, en voor hoeveel. Zijn
rechten ten spijt, mag Bill Cayton al blq
zijn als hij inspraak heeft in de keuze van
de opponent.
De man met de beroemde loodrecht»
omhoogstaande geverfde haren en op
zichtige sieraden maakt sowieso de
dienst uit in de professionele bokswe-
reld, althans aan de top. Zijn Don King
Productions organiseert zowat alle be
langrijke gevechten. En wie wereldkam
pioen in het zwaargewicht wil worden
kan nauwelijks om hem heen. Alle ge
vechten van Tyson op weg naar de we
reldtitel vingeroefeningen die hem
naar schatting 55 miljoen dollar hebben
opgeleverd zijn eveneens door Don
King gearrangeerd.
Jesse Jackson
In weerwil van zijn criminele verleden
(hij zat wegens doodslag vier jaar in de
bak) geniet Don King vandaag de dag
groot aanzien. Zijn vermogen wordt op
enige honderden miljoenen dollars ge
schat. En misschien is dat wel de reden
dat steeds meer hoogwaardigheidsbe
kleders en captains of industry zich zon
der gêne in zijn gezelschap vertonen. Do
minee Jesse Jackson bijvoorbeeld, die
zo graag Ronald Reagan was opgevolgd
in het Witte Huis, liet zich onlangs nog
voor Kings karretje spannen en doopte
voor het oog van de wereld de reuzebaby
Mike Tyson tot baptist. Invloedrijke za
kenlieden gaan iedere keer weer met
King in zee, ofschoon de meesten ook
met hem in processen zijn verwikkeld.
Donald Trump is er zo een. De onroe
rend goed-gigant haalde deze zomer het
duel Tyson-Spinks naar zijn casino in At
lantic City en betaalde Don King daar
voor het lieve sommetje van 12 miljoen
dollar. Dat haalde hij er dubbel en dwars
uit (de 21.785 toeschouwers betaalden
toegangsprijzen die opliepen tot 1500
dollar), maar belangrijker vond Trump
dat hij het concurrerende Las Vegas te
slim af was geweest. Zijn croupiers
maakten in de uren na het lucratieve
vluggertje recordomzetten. Geen won
der dat ook Trump de gespierde en nog
altijd immens populaire trekpleister
geen moment meer uit het oog verliest.
Bill Cayton ziet het allemaal met toe
nemende verontrusting aan. En hij niet
alleen. Kevin Rooney, de man die Tyson
sinds de dood van Cus d'Amato trainde
en bij al zijn profpartijen in zijn hoek
Stond, wantrouwt King en alle andere zo
genaamde adviseurs die zich als aasgie
ren op hun prooi hebben gestort. "Ze wil
len allemaal een stukje van Tyson",
gruwt Rooney, verbitterd als hij is nu hij
door de kampioen (lees: King Co) zon
der mankeren aan de kant is geschoven.
Vervreemd
Voor Bill Cayton is het patroon duide
lijk. Hij zag zijn pupil na de dood van
d'Amato en (vooral) Jacobs langzaam
maar zeker vervreemden van diegenen
die het beste met hem voor hadden. "Mi
ke sneed bewust alle banden door. Met
mij, met zijn vriend Steve Lott, met José
Torres, en nu ook met Kevin Rooney.
Nee, ik denk niet dat Cus d'Amato dit al
les had kunnen voorkomen als hij nog
had geleefd. Ga maar na: Mike heeft Cus
op diens sterfbed beloofd altijd voor Ca-
mille (Ewald, de schoonzus en levensge
zellin van d'Amato, red.) te zullen zorgen.
Maar zelfs dat doet hij niet meer. Mag hij
niet meer".
En Bill Cayton laat er geen twijfel over
bestaan van wie niet: van Robin Givens
en haar moeder natuurlijk. "Die twee
willen maar één ding", schreef een lezer
van de New York Post, "zo veel mogelijk
money eruit slepen. En dat zal ze wel luk
ken ook".
Mike Tyson won al zijn 35 gevechten,
31 daarvan in een vloek en een zucht.
Frank Bruno staat te boek als het volgen
de slachtoffer. Tenzij het turbulente le
ventje haarscheurtjes heeft veroorzaakt
in het incasseringsvermogen van de Man
van Staal. In dat geval had Kevin Rooney
een vooruitziende blik toen hij zei: "De
enige die hem kan vloeren is een vrouw".
De bejubelde zwaargewicht in gezelschap van de omstreden bokspromotor
Don King: "Hij is mijn vriend".
Van de 35 profpartijen die Mike Tyson bokste sinds zijn debuut op 6 maart 1985
won hij er slechts vier niet zonder knock-out. Gemiddeld hielden al zijn tegen
standers het slechts 3,4 ronden met hem uit in de ring. De legendarische Rocky
Marciano, ongeslagen in 49 gevechten, moest het per opponent met een gemid
delde van 4,1 doen. Omdat bijvoorbeeld Muhammad Ali en Smokin' Joe
Frazier niet langer dan dertig gevechten ongeslagen bleven, hieronder een ver
gelijking tussen 's werelds grootsten over 30 partijen:
Muhammad Ali: 6,2 ronden per tegenstander.
Larry Holmes: 5,8 ronden.
Joe Frazier: 4,9 ronden.
Rocky Marciano: 3,8 ronden.
George Foreman: 3,3 ronden,
Mike Tyson: 3 ronden.
In de geschiedenis van het zwaargewicht-boksen namen slechts drie wereldti
telgevechten minder tijd in beslag dan de 91 seconden die Mike Tyson op 27 ju
ni van het vorig jaar nodig had om Michael Spirlks van zijn illusies te beroven.
Dat duel was met 12,3 miljoen dollar wel het best betaalde aller tijden. Lou van
Burgs befaamde 'Kwartje per seconde' zonk in het niet bij hetgeen 'The Mean
Machine' die avond in één tel bijeen sloeg: 219.780 dollar.
De snelste knock-outs:
55 seconden: Jim Jeffries tegen Jack Finnegan (6-04-1900)
63 seconden: Michael Dokes tegen Mike Weaver (10-12-1982)
88 seconden: Tommy Burns tegen Jim Roche (17-03-1908)
91 seconden: Mike Tyson tegen Michael Spinks (27-06-1988)
De hoogste recettes:
12,3 miljoen dollar: Tyson-Spinks (1988)
6,8 miljoen dollar: Leonard-Hagler (1987)
6,2 miljoen dollar: Holmes-Cooney (1982)
5,8 miljoen dollar: Holmes-Ali (1981)
Tysons snelste zeges:
26-07-1986: Marvis Frazier 30 seconden
25-10-1985: Robert Colay 37 seconden
20-09-1985: Ricardo Spain 38 seconden
5-09-1985: Mike Johnson 39 seconden
27-12-1985: Mark Young 50 seconden
