'Het recht mag z'n loop
kennelijk niet hebben'
'Homofielen vinden moeilijker 9
Massons verdediger mr. Pfeil kan voorlopig fluiten naar geld
Stichting Alternatieve Relatievorming voorziet in behoefte
Moeilijk voor kerken om solidair te zijn met armen
PAGINA 2
VRIJDAG 30 DECEMBER 1988
Interview
"Een kater? Een hele grote kater heb ik eraan overge
houden. Maar nog veel erger is dat mijn rechtsgevoel al
le geweld is aangedaan. Niet het rechtsgevoel van Pfeil,
de advocaat, maar dat van de mens Pfeil. Ik vind het ten
hemel schreiend".
van hechtenis blijft nagenoeg on
beperkt mogelijk. We hebben dat
bij Masson gezien die negen maan
den in voorarrest heeft doorge
bracht, steeds weer verlengd door
de rechtbank. En wat is er uiteinde
lijk van gekomen? Vrijspraak!".
door
Martin Huppertz
Dramatische woorden uit de mond
van de anders zo bedachtzaam for
mulerende, weloverwogen hande
lende Maastrichtse advocaat mr.
Hans Pfeil. Hij doet die uitspraken
een paar dagen nadat het gerechts
hof in Den Bosch besloten heeft
dat zijn cliënt mr. drs. Ed Masson,
berucht en beroemd uit het ABP-
proces, een minimale schadever
goeding zal krijgen. Geen bijdrage
uit 's rijks schatkist voor de kosten
van zijn advocaat. Dus geen ruim
800.000 gulden voor mr. Pfeil, die
hem vanaf 1984 tot aan de gerucht
makende vrijspraak in juni van dit
jaar verdedigde.
"Ik ben door die uitspraak zwaar
aangeslagen. Uiteraard omdat ik
nu nauwelijks nog enige kans
maak op betaling van dat honorari
um. Het is natuurlijk een bedrag
waar je niet zomaar afstand van
doet. Maar waar ik echt kwaad om
ben, is de rechtsongelijkheid die in
Nederland kennelijk bestaat en die
steeds erger wordt. Nederland een
rechtsstaat? Laat me niet lachen.
De rechten van de burger worden
hoe langer hoe meer beknot. Het
Openbaar Ministerie kan straffe
loos en risicoloos zijn gang gaan".
"De burger heeft nauwelijks enig
verweer. Hij kan zomaar opgepakt
worden op een vage beschuldiging.
Hij kan zes uur vastgehouden wor
den zonder dat zijn advocaat erbij
mag zijn. Daarna kan door de rech-
ter-commissaris een langdurige
hechtenis bevolen worden, nog al
tijd op vage gronden. Pas na vier
dagen kan de burger rechtsbij
stand claimen, maar verlenging
Nederlaag
Mr. Pfeil is echt kwaad. Met zijn
cliënt Masson is hij uiteindelijk
toch verliezer geworden in het sle
pende, geruchtmakende ABP-pro-
ces. Ondanks die vrijspraak is hij
blijven zitten met een stapel niet-
betaalde rekeningen van totaal
meer dan 800.000 gulden. Een fi
nanciële en morele nederlaag, zo
voelt Pfeil het. Omdat het Ge
rechtshof in Den Bosch de volledi
ge vrijspraak voor Masson en de
medeverdachten Van Zon en Hem
mes niet consequent liet uitmon
den in een volledige schadevergoe
ding.
Oud-ABP-directeur Ed Masson
vroeg 2,8 miljoen en kreeg 6000 gul
den. Zijn zakenrelatie ir. Kobus
vah Zon vroeg 1,5 miljoen en kreeg
3500 gulden. De Rotterdamse za
kenman Niels Hemmes heeft nooit
willen vertellen hoe groot zijn
claim was, maar hij kreeg 69.000
gulden. Waarmee hij gemakkelijk
de kosten van zijn advocaat mr.
Van Sloun uit Maastricht kan beta
len.
De advocaat van ir. Van Zon, mr.
Adriaan Duynstee, zou net als Pfeil
met de brokkenzitten, ware het
niet dat het privé-vermogen van
Van Zon nog ruim voldoende is om
de door Duynstee ingediende de
claraties te kunnen voldoen. Pfeil
daarentegen heeft nog niets gekre
gen. Slechts een betaling, de aller
eerste nota in 1984, en daarna niets
De 2,8 miljoen gulden schadever
goeding die Masson vroeg, bestond
uit verschillende partjes. Een deel
werd gevormd door geleden mate
riële schade door de negen maan
den detentie, reiskosten, verblijfs
kosten, kosten voor het laten horen
van getuigen, kosten van de verde
diging. Daarnaast vroeg Masson
een fiks bedrag als vergoeding
voor het hem en zijn familie aange
dane leed en de aantasting van eer
en goede naam.
Argumenten
Van al die claims heeft het Hof in
Den Bosch alleen de werkelijk ge
maakte reiskosten toegekend. Een
schijntje van het totale bedrag. Dat
is iets waar Pfeil zich bijzonder aan
stoort, vooral vanwege de argu
menten die het Hof in Den Bosch
hanteerde om Masson slechts de
wettelijk verplichte reiskosten te
vergoeden en de rest af te wijzen.
"Het Hof heeft geoordeeld dat
het de schuld van Masson zelf is ge
weest dat het ABP-proces zo lang
geduurd heeft en zo ingewikkeld is
geworden. Wat een onzin! Dus
wanneer een burger gebruik maakt
van de mogelijkheden die de wet
hem biedt, dan wordt hij daar ach
teraf toch voor gestraft. Omdat
Masson het niet eens was met de
feiten zoals die in de dagvaarding
genoemd werden en dus in beroep
ging (waarbij het Hof hem ook nog
gedeeltelijk gelijk gaf), moet hij
daar later wel heel zwaar voor boe
ten".
Pfeil spreekt van een verdraaiing
van de feiten. "Wie heeft de zaak
vertraagd en getraineerd. Het
Openbaar Ministerie toch zeker?
Dat iedere keer met nieuwe zaken
kwam aanzetten, iedere keer ver
der ging graven omdat het - helaas
voor het OM - nog altijd niets con
creets gevonden had. Dat verder
terug ging in de tijd. Eerst zaken
van 1982 en 1983, toen naar 1976 en
1978 en dat, toen dat nog niets ople
verde, zelfs naar 1972 teruggreep
om toch maar aan te kunnen tonen
dat Masson een bedrieger en op
lichter was".
„Wie heeft door gebruik te ma
ken van verkeerde wetsartikelen
gezorgd voor een vertraging van
het onderzoek op Kanaaleiland
Jersey? Niet meneer Masson, maar
het Openbaar Ministerie. En nu
zegt de president van het Hof in
Den Bosch: 'Eigen schuld, dikke
bult, Masson. Je krijgt geen cent'.
Als dat recht is, dan weet ik het niet
meer", aldus de raadsman.
Om de rechtsongelijkheid te ac
centueren voegt hij er nog aan toe:
"In de zaak van de Slavenburgs
Bank heeft een van de verdachten,
ondanks een gedeeltelijke veroor
deling, toch een aanzienlijke scha
devergoeding gekregen voor dat
deel, waarvoor hij vrijgesproken
werd. Hoe moet ik dat rijmen met
de uitspraak in de zaak Masson?"
Politiek proces
Terugkijkend op vier jaar APB-
procefc komt Pfeil tot de constate
ring dat de zaak zijn sporen heeft
achtergelaten. Pfeil. "Zowel zake
lijk als privé heeft de zaak Masson
de laatste jaren een enorm beslag
op mij gelegd. Ik heb spanningen
gevoeld, risico's ondergaan. Daar
merk ik nu nog de gevolgen van".
En hij vervolgt: "Als advocaat
doe je je werk. Je verdedigt vaak
mensen waarvan je weet dat ze het
een of ander uitgevreten hebben.
Je probeert voor die mensen het
meest gunstige resultaat te berei
ken. Dat is je werk, je plicht als ad
vocaat. Bij de zaak Masson heeft
het voor mij anders gelegen. Ik ben
overtuigd dat Masson slachtoffer is
geworden van een politiek proces.
De druk om 'iets' te vinden, om
hem veroordeeld te krijgen, is te
groot geweest. En diezelfde druk
van justitie en uit politieke hoek
heeft ook nu weer verhinderd dat,
ondanks een duidelijke vrijspraak,
de terechte vergoeding van de gele
den schade, materieel en geeste
lijk, is uitgebleven".
Mr. Pfeil: "Ik ben overtuigd dat Masson slachtoffer is geworden
politiek proces".
Pfeil constateert: "Het ten val
brengen van hoog geplaatste kop
stukken doet het altijd goed bij het
publiek. En de politiek, de Tweede
Kamer, die wil het zo. Wat zie je dus
in ons land. Als wildemannen stor
ten justitie, FIOD en politie zich op
een fraudezaak zoals recent bij
Ajax. Met een ongelooflijke inzet
van mankracht. Maar om een over
val op een juwelier op te lossen,
waarbij zwaar lichamelijk letsel is
toegebracht, daarvoor heeft men
geen mensen beschikbaar".
David
Ondanks alles ziet Pfeil ook wel po
sitieve kanten aan vier jaar ABP-af-
faire: de opgedane ervaring bij
voorbeeld. "Ik heb ervaren dat je
als eenling heel veel kunt doen.
Vergeet daarbij niet dat wij als ver
dediging hebben moeten opbok
sen tegen een rechercheteam dat,
op haar hoogtepunt, ruim 25 des
kundigen omvatte. En tegen een
Openbaar Ministerie dat alle geld
en tijd aan de zaak kon besteden.
Er is ooit gezegd dat de hele ABP-
zaak justitie meer dan acht miljoen
heeft gekost. Dat is nooit ontkend,
dus ik vrees dat het werkelijke be
drag nog hoger ligt. We stonden als
David tegenover Goliath. Maar de
ze zaak heeft mij geleerd dat het
kan."
"Een andere positieve ervaring
was het omgaan met de pers. De
belangstelling van de media is ge
durende het hele proces groot ge
weest. In het begin had ik een ge
zond wantrouwen tegen persmen
sen. Daarna is een periode geko
men dat ik me volledig voor de pers
afsloot, mede na een paai; zeer ne
gatieve publicaties. Daarna heb ik
de les geleerd dat je redelijk tot
goed met de pers kunt omgaan,
mits je je goed realiseert wat je aan
wie vertelt".
Die positieve kanten sterken mr.
Pfeil voldoende om toch maar door
te gaan. Want voorbij is de affaire
nog steeds niet. Masson gaat tegen
de uitspraak van het Hof in Den
Bosch in beroep bij het Europese
Hof in Straatsburg. In Nederland is
geen hoger beroep meer mogelijk
omdat de uitspraak al gedaan is
door een hoger gerechtshof. Mas
son wordt bij die gang naar Straats
burg, ondanks alles, toch weer bij
gestaan door mr. Pfeil.
Opnieuw
"Ook nu laat ik Masson niet in de
steek. We hebben samen niets
meer te verliezen. Ik weet niet wat
de mogelijkheden bij het Europese
Hof zijn. Wij gaan ons beroepen op
artikelen in het Verdrag van Rome,
waarin de rechten van de burger
zijn neergelegd. Daarin staat ook
dat men recht heeft op vergoeding
wegens onterecht ondergane hech
tenis. Voor zover mij bekend, is er
echter geen enkele jurisprudentie
bij dit Hof over al dan niet toeken
nen van schadeclaims. Het is best
mogelijk dat dit een baanbrekende
zaak wordt".
Pfeil gelooft niet dat het Europe
se Hof zelf een schadebedrag zal
toekennen. "Waarschijnlijker is
dat men, in een voor ons gunstige
uitspraak, de Nederlandse Staat zal
terechtwijzen, waarna het hele pro
ces rond schadeclaims in Neder
land weer opnieuw gaat begin-
DELFT - Een vrouw is al heel lang
op zoek naar een levensgezellin
met wie ze lief en leed kan delen.
Uiteindelijk valt haar oog op een
advertentie van de Stichting Alter
natieve Relatievorming (SAR) in
Delft, het enige erkende relatiebe
middelingsbureau in Nederland
voor homofiele mannen en vrou
wen. Ze schrijft zich in bij deze
Stichting en blijkt niet de enige tQ
zijn die op deze manier de 'ideale
partner' zoekt.
door
Carine Neefjes
De SAR, die binnenkort vijf jaar
bestaat, heeft nog 600 andere hom-
seksuelen in zijn bestand die de
ware nog niet gevonden hebben.
"Veel homoseksuelen hebben nare
ervaringen met contactadverten
ties. Ze zijn op zoek naar een vaste
vriend of vriendin, maar krijgen
vaak brieven thuis waarin ze wor
den uitgescholden voor vieze ho
mo. Ze kunnen zich dan beter bij
ons aanmelden, want wij nemen
hun verzoek wel serieus", vertelt
Ronald Brouwer, medewerker van
de Stichting Alternatieve Relatie
vorming.
Volgens Brouwer is er wel dege
lijk behoefte aan een bemidde
lingsbureau dat zich specifiek richt
op homoseksuelen, want andere
relatiebureaus hebben nauwelijks
homofielen en lesbiennes in hun
bestand. Hij benadrukt dat de
mensen die zich bij de Stichting in
schrijven, geen kneusjes of con
tactgestoorde types zijn, maar dat
het gewoon moeilijk is voor homo
seksuelen om een partner te vin
den.
Beledigd
Brouwer: "De doorsnee man of
vrouw in ons bestand heeft een
goed betaalde baan en een uitge
breide vriendenkring. Maar als je
bijvoorbeeld op je werk verliefd
wordt kun je met aan de manier
van thee inschenken zien of ie
mand homoseksueel is. De tijd van
de roze driehoek is voorbij en daar
door zijn homoseksuelen moeilijk
te herkennen".
Bovendien veroorzaakt verliefd
heid van homoseksuelen op het
werk nogal eens moeilijkheden.
Brouwer: "Als een man verliefd is
op zijn collega die zelf niet homo
seksueel is, voelt de collega zich
meestal beledigd. Normaal gespro
ken ervaar je het als een compli
ment wanneer iemand verliefd op
bemiddelt, hebben homoseksue
len ook weinig kans om hun ideale
levenspartner in de kroeg te ont
moeten. "Er zijn weinig uitgaans
mogelijkheden die speciaal gericht
zijn op homoseksuelen. In kleine
steden is er gemiddeld eens in de
maand een vrouwenavond. Stel je
dan eens voor: je ontmoet daar de
vrouw van je leven. Met vlinders in
je buik ga je naar de volgende bij
eenkomst en dan is ze er niet. Dan
baal je!"
Oorspronkelijk was het relatie-
bureau een onderdeel van het
COC, maar deze hief het in 1983 op
wegens een tekort aan geld. De
SAR heeft de bemiddeling toen
overgenomen. De Stichting is vijf
jaar geleden erkend door de Raad
van Toezicht op Dienstverlening
bij Relatievorming. Deze Raad, in
1971 ingesteld door WVC, inspec
teert of de bureaus correct met de
gegevens omspringen, want een er
kend bureau is verplicht om de ge
gevens geheim te houden.
Eenvoudig
Chantal Lamers en Ronald Brouwer: "De tijd van de roze driehoek is De SAR begon in 1983 meteen klei-
voorbij en daardoor zijn homoseksuelen moeilijk te herkennen", (foto gpd> ne driehonderd mensen in het be
stand. Dat aantal is in vijf jaar ge
stegen tot zeshonderd. Hoe krijg je
nu je ideale partner?
Brouwer: "Het systeem is heel
eenvoudig. De deelnemer vult
twee verschillende lijsten in (over
zichzelf en de gewenste partner)
met allerlei gegevens over oplei
ding, woonplaats en uiterlijk. Voor
175 gulden blijven die gegevens
een jaar in het bestand. Ook maakt
hij of zij een korte persoonsbe
schrijving van zichzelf die door ons
kan worden doorgestuurd. Alle ge
gevens worden in systeemkaarten
verwerkt en komen vervolgens in
de kaartenbak terecht".
Dan wordt het puzzelen voor de
medewerkers. Ze doen een greep
uit de kaartenbak en ze leggen de
kaarten naast elkaar. Als ze de zelf
standige, maar toch aanhankelijke
vrouw voor die mevrouw uit Am
sterdam gevonden hebben, sturen
ze haar een persoonsbeschrijving
Brouwer: "De klant hoeft alleen
te reageren als de beschrijving
voor hem aantrekkelijk is. Maar als
je een brief krijgt van iemand an
ders, die op jouw schrijft, dan ben
je wel verplicht om terug te schrij
ven. Dat is een van onze spelregels,
puur een kwestie van beleefd
heid."
Bemiddelen is niet altijd gemak
kelijk. Volgens Ronald Brouwer en
Chantal Lamers hebben klanten
hoge verwachtingen van zo'n rela
tiebureau: ze denken dat ze via de
kaartenbak 'de prins op het witte
paard' ontmoeten.. Brouwer: "Ik
herinner me een man die per se een
partner wilde met zwart haar. Ik
had toen iemand in het bestand die
donker blond was en verder aan de
wensen van de klant voldeed. Maar
nee, hij moest en zou een minnaar
met zwart haar. Uiteindelijk heb ik
iemand voor hem gevonden en hij
is nu heel gelukkig met zijn zwart
harige vriend."
Tramhalte
Volgens schattingen vindt dertig
tot veertig procent van het aantal
klanten via de Stichting een part
ner. Chantal Lamers: "Het exacte
aantal is moeilijk na te gaan. Soms
schrijven twee klanten zich tege
lijk uit, dus het zou kunnen dat zij
elkaar gevonden hebben. Maar de
meeste mensen willen niet vertel
len waarom hun kaart uit de kaar
tenbak moet verdwijnen. Veel
klanten durven zelfs tegen ons niet
te zeggen dat de bemiddeling is ge
lukt. Ze vertellen eerder dat ze de
'ware' toevallig bij de tramhalte te
genkwamen".
"Als ik zo vrij mag zijn dat op
te merken: ik heb de indruk dat
de christenen van Europa een
'theologie van het Kruis' missen.
Ze weten niet altijd zo goed raad
met de woorden van Jezus over
het opnemen van het kruis en met
wat de apostel Paulus zegt over
het lijden".
Dr. Park Seong Won, theoloog
van de Presbyterian Church in
Zuid-Korea en stafmedewerker
van de Wereldbond van Her
vormde en Gereformeerde Ker
ken, schrijft dat in het deze week
verschenen nummer van het her-
vormd-gereformeerde zendings
blad 'Vandaar' in een gast-artikel
over kerken en armen in Neder
land.
Won ziet verband tussen een
keuze voor de armen en de be
reidheid om het kruis op te ne
men en de weg van het lijden te
gaan. "Want wie voor de armen
kiest, gaat samen met hen de weg
op van machteloosheid en lij
den". "De kerken in Europa",
schrijft de Koreaan, "hebben ei
genlijk altijd gestaan aan de kant
van de machthebbers, de rijken.
Daardoor is het voor deze kerken
moeilijk, zich nu een houding ei
gen te maken die recht doet aan
de arinen. En dat nu ook in de
Europese samenlevingen de ar
men in aantal juist toenemen".
Dr. Park Seong Won heeft ge
zien hoe christenen in Nederland
zich inspannen voor armen.
Maar hij wil daarbij wel een paar
aantekeningen maken. Naar zijn
oordeel is echte solidariteit met
de armen alleen mogelijk als de
kerken - die middenstandsker-
ken zijn geworden zelf arm
willen worden. "Kerken in Euro
pa hebben een traditie van
macht en invloed, maar het is de
vraag of daarin een weg ligt om
werkelijk kerk voor de armen te
zijn".
Kerken moeten afzien van de
privileges van de rijken, geen ge
bruik maken van hun posities,
geen macht willen om de om
standigheden naar hun hand te
zetten. "De macht van de chris
ten is zijn machteloosheid. Ar
men komen aan de zijlijn te staan
en hun stem wordt niet meer ge
hoord. Jezus identificeerde zich
met hen door zelf arm te worden.
Hij werd net als de armen mach
teloos, m£
alle mach
Eén blad
De samenwerking op het ge
bied van informatie en voorlich
ting tussen Zending en Wereld-
diakonaat van de Hervormde
Kerk en de Gereformeerde Ker
ken en de protestantse ontwik
kelingsorganisatie ICCO wordt
per 1 januari officieel. Deze orga
nisaties zijn dan samen uitgever
van het blad 'Vandaar'. Het blad
verandert niet, maar andere pu-
blikaties, die nu zijn opgeheven,
zullen erin terug te vinden zijn.
'Vandaar' (10 nummers per jaar)
blijft uit 24 pagina's bestaan.
Hoofdredacteur is nu Fred
Stellingwerf. Hij komt in de
plaats van ds. P. Gilhuis, die deze
functie tijdelijk waarnam. Na
achttien jaar treedt ook Jan J.
van Capelleveen terug. Nieuwe
redactieleden zijn Roel Aalbers-
berg, secretaris binnenland van
de ICCO, Lucy Dulfer-Luyen-
dijk, secretaris voor de regio Azië
bij het gereformeerd Centrum
voor Zending en Wereldiako-
naat, en Egbert Eleveld, secreta
ris Werelddiakonaat bij de her
vormde Generale Diakonale
Raad.
Toerustingspredikant. De
gereformeerde commissie ('de-
putaten') voor zending en we
relddiakonaat heeft de gemeen
tepredikant C. Weijs uit Veere
benoemd tot toerustingspredi
kant in Etsha, Botswana, Zuide
lijk Afrika. Hij gaat meewerken
aan de opbouw van de Mashut-
wero Kerk. Samen met anderen
onder wie iemand voor vol
wassenenonderwijs en een land
bouwkundige - zal hij het ker
kelijk leven daar helpen onder
steunen en versterken.
De genoemde kerk werkt on
der supervisie van de Raad van
Kerken in Botswana. Etsha, in
het noordwesten van het land,
wordt bewoond door vluchtelin
gen die in de jaren 70 Angola
hebben verlaten. Sinds 1980
werkt een internationaal team in
Etsha aan de opbouw van de
christelijke kerk. De Mashut-
wero Kerk is een gezamenlijke
relatie van de hervormde en ge
reformeerde zending.
Pensioen
Dr. H. B. Kossen, hoogleraar
praktische theologie aan het
Doopsgezind Seminarium en de
Universiteit van Amsmterdam,
gaat 1 januari met pensioen. Zijn
opvolgers zijn ds. R. Hoog-
ewoud-Verschoor (Purmerend),
de eerste vrouwelijke docent aan
dit seminarium, en ds. A. G. Hoe-
kema (Haarlem).
Als geen ander heeft Kossen
de laatste jaren het gezicht van
de Doopsgezinde Broederschap
als 'vredesgemeente' bepaald.
Uit protest tegen de voorgeno
men plaatsing van kernwapens
weigerde hij drie jaar geleden
een deel van zijn belastingen te
betalen, hetgeen tot openbare
verkoop van zijn huisraad leidde.
Afgelopen zomer diende hij met
anderen een geheel uitgewerkt
wetsvoorstel in betreffende ge
wetensbezwaren tegen militaire
bestemming van belastinggel
den. Hij werkte mee aan het deze
zomer verschenen boekje 'Gods
vrede wint de strijd', een geza
menlijke uitgave van quakers en
doopsgezinden.
De scheidende hoogleraar
werd in zijn vredesdenken sterk
beïnvloed op de algemene verga
dering van de Wereldraad van
Kerken in Vancouver (1983) die
hij als afgevaardigde van de Al
gemene Doopsgezinde Sociëteit
bijwoonde. "Daar werd heel in
drukwekkend gesproken over
Christus die de machten heeft
overwonnen", zei Kossen kort
geleden in een vraaggesprek met
'Kerk en Vrede'.
Kossen is door de jaren heen
steeds radikaler geworden. In ge
noemd interview: "We ontdek
ken zo langzamerhand hoezeer
de hele westerse samenleving
naar de pijpen van het kapitaal
danst. De heerschappij van het
kapitaal is bezig de samenleving
te gronde te richten. De gemeen
te van Christus moet met alle
macht nee daartegen zeggen. Het
seen fictie dat die gemeente bui
ten het maatschappelijk
krachtenveld kan bestaan. Er
moet politiek stelling worden ge-
Volgens Kossen neemt de ker
kelijke vredesbeweging IKV niet
radikaal genoeg afstand van het
gebruik van geweld. "Als doops
gezinden en quakers doen we
wel mee met het IKV, maar we
hebben toch voortdurend onze
vragen". Op dit punt staan
doopsgezinden en quakers ook
kritisch tegenover 'bevrijdings-
theologieën', "die proberen om
bevrijdend geweld als christelijk
legitiem te verdedigen.
Hervormde Kerk: aangeno
men naar Angeren (Geld.) voor
deelwerk kandidaat mevrouw M.
E. Suurmond-Vonkeman Hou
ten, naar Geldt (Geld.) voor deel
werk kandidaat J. J. Suurmond
Houten.
Gereformeerde Kerken: aan
genomen naar Gorinchem N. van
Tellingen, wonende te Bergeyk.
Gereformeerde Gemeenten:
bedankt voor Clifton (Ver. Sta
ten) J. J. van Eckeveld Zeist,
voor Hoogeveen A. Bac Bode
graven.
Vluchtelingen. De interna
tionale rk hulporganisatie 'Kerk
in nood Oostpriesterhulp'
heeft voor de vluchtelingen uit
Roemenië die in Hongarije wor
den opgevangen, f. 90.000 ter be
schikking gesteld. Ook worden
levensmiddelenpakketten ter
waarde van f. 55.000 verzonden.
Vóór kerst gingen al 2300 pak
ketten daarheen, bijeengebracht
door kerkleden in Nederland en
België.
De Hongaarse rk kerkleiding
heeft laten weten, dat ze zonder
hulp van buiten niet in staat is de
vluchtelingen onder te brengen
en te verzorgen. Het aantal men
sen dat uit Roemenië in Honga
rije aankomt neemt nog steeds
toe. Op dit ogenblik verblijven
meer dan 40.000 vluchtelingen in
Hongarije.
