0
O
'Instinct voor komedie moet je hebben'
Verbong verfilmt emoties in stadsjungle
Tom Hanks, snel rijzende ster in Hollywood:
De Kassière met Hoffmann, Van de Ven en Marion van Thijn
VRIJDAG 30 DECEMBER 1988
PAGINA 17
BIOSCOPEN
VENETIË (GPD) - Nogal wat
Amerikaanse amusements
films houden zich momenteel
bezig met gedaantewisselin
gen. Wat dat betreft ben je ge
neigd ook van 'Big' ongeïnspi
reerde Hollywood-routine te
verwachten. Maar dat valt reus
achtig mee. In deze door Penny
Marshall geregisseerde film
verzucht een twaalfjarig jonge
tje eindelijk eens 'volwassen' te
kunnen zijn. Een wonderbaar
lijke kermisautomaat doet de
hartewens in vervulling gaan
zodat het joch op een ochtend
wakker wordt met het lichaam
van Tom Hanks, de snelst rij
zende komische ster aan Holly-
woods firmament.
door
Pieter van Lierop
Hanks vergaarde erkenning voor
zijn acteren in de films 'Splash',
'Volunteers', 'The Money Pit',
'Dragnet' en 'Nothing in Common'.
Hij ontvangt thans in Amerika
schitterende kritieken voor zijn
hoofdrol als 'stand-up comedian' in
'Punchline', terwijl de lof nog na
klinkt voor zijn hoofdrol in 'Big',
de film die gisteren in Nederlandse
première ging.
Tom Hanks heeft er bezwaar te
gen als 'Big' zou worden omschre
ven als een klucht: "Het is meer
een blijspel. Er zit veel meer teder
heid en poëzie in deze film dan je
van een gemiddelde Amerikaanse
lachfilm vërwacht. Men moet voor
al niet van die overbekende high
school-pret verwachten met hitsi
ge pubers die bij de meiden in de
douchcabines staan binnen te glu
ren. Zeker in vergelijking met dat
type film is 'Big' nogal subtiel, mag
je wel zeggen. Het gaat over een
verlangen dat bij alle kinderen
vroeg of laat voorkomt; dat ze het
zat zijn om kind te zijn en eigenlijk
in versneld tempo groot zouden
willen worden. En aan de andere
kant gaat het ook over een jonge
carrière-vrouw die, wat net zo vaak
voor komt, op zeker moment be
treurt dat ze haar jeugd kwijt is ge-
Tom Hanks en Elizabeth Perkins
raakt. Zij zou best wel weer een
klein meisje willen zijn".
"Het spannende, voor mij als ac
teur, zit dan in het gegeven dat ik
gestalte moet geven aan een jonge
tje van twaalf, met ook het ver
stand, de houding en het gevoelsle
ven van een twaalfjarige, maar dan
in het lichaam van iemand van 35
jaar. Zo iemand spelen, dat zag ik
als een uitzonderlijke uitdaging.
Het is heel moeilijk om zo iemand
aannemelijk te spelen. Je moet als
het ware het gros van al je eigen
volwassen noties uit je kop probe
ren te zetten. We hebben gepro
beerd het karakter van Josh, dat
GPD)
jongetje, dwars door de gedaante
wisseling heen continuïteit te ge
ven door hem neer te zetten als een
niet uitgesproken verbaal type. Hij
zegt niet zo heel veel. Communice
ren doet hij bij voorkeur met knik
ken, schouders ophalen en andere
typisch kinderlijke gebaren. Dat
blijft ook in de volwassen gedaante
zo. Het is de bedoeling dat je het
kind in hem daardoor blijft herken
nen, voor het publiek moet dat al
thans gelden".
Pure onschuld
"En die jongen wordt dan welis
waar verliefd, maar dat is ook voor
twaalfjarigen heel gewoon. Het is
alleen anders: zeker aanvankelijk
wil hij van die vrouw gewoon haar
kameraadje zijn en met haar spe
len, omdat hij valt op haar karak
ter. Het is pure onschuld en de rest
krijgt hij dan vanzelf te ontdekken
en dat is prachtig, want zij is dan
niet de vierde vrouw in zijn leven
maar echt de allereerste".
"Big' wil ook laten zien hoe er in
veel volwassenen nog flinke hoe
veelheden 'kind' zijn overgeble
ven, wat vertederend is, omdat het
hen maakt tot aardiger mensen.
Maar ook 'kinderachtigheid'; bij
voorbeeld bij jonge managers die
in hun competitie-drang in de za
kenwereld of op het sportveld, nog
steeds met alle geweld de beste wil
len zijn en als dat niet lukt to
taal niet tegen hun verlies blijken
te kunnen. En blijven drammen,
net zo lang tot ze hun zin krijgen.
Dat zijn dingen waar Josh zich erg
over verbazen kan, dat volwasse
nen dat nog steeds doen".
Tom Hanks als 35-jarig kind; het
is een voorbeeld van perfecte type
casting. Penny Marshall had eerder
met hem gewerkt voor 'Nothing in
Common' en wilde daarna nie
mand anders in de hoofdrol van
'Big'. Toen de tegenwoordig nogal
druk bezette Hanks in eerste in
stantie echter geen tijd bleek te
kunnen vrij maken, werd de pro-
duktie net zo lang uitgesteld tot de
acteur wel beschikbaar zou zijn.
"Penny is een vriendin gebleven.
Ze heeft dat speciale instinct dat
essentieel is voor het regisseren
van goede komedies. Dat is iets wat
je niet kunt aanleren. Je moet het
hebben. Veel Amerikaanse kome
dies mislukken doordat ze ge
maakt worden door regisseurs die
dat speciale instinct missen, die
niet echt gevoel voor humor heb
ben, maar die wel denken te weten
wat 'leuk' gevonden wordt. Dan
ben je als acteur aan de heidenen
overgeleverd".
"Heel gevaarlijk ook is zo'n film
als The Money Pit', waar een,te
groot deel van de grappen afhanke
lijk gemaakt werd van speciale ef
fecten en 'gimmicks'. Die waanzin
nig gecompliceerde kettingreactie
van heel precies gecalculeerde slap
stick-effecten. Dan wordt op een
gegeven moment aan zo'n scène
gewerkt en weet je dat 60 procent
van de kans op welslagen van de
hele produktie zal afhangen van
hoe de ambachtslui het er die dag
van afbrengen. Daar sta je dan als
acteur nogal machteloos bij".
Menselijker
"De films van Penny zijn menselij
ker. Ik voel me ook gesteund door
het vertrouwen dat ze in me heeft.
Ze staat me een zekere ruimte toe
voor improvisaties en kijkt dan het
hoe het uitpakt. Soms komt ze dan
zelf nog op een idee. Er is bijvoor
beeld die scène tijdens dat bedrijfs
feest waar Josh langs de tafels met
hapjes zich loopt te verbazen. Die
scènes waren al opgenomen, toen
Penny met het idee kwam om er er
gens zo'n ingelegd mini-maiskolfje
tussen te leggen, dat ik dan moest
opeten met een gezicht van: 'Gut,
kon het er wel af, zo'n klein kolfje,
maar laat ik het maar opeten alsof
het een gewone kolf is en net doen
of ik niet weet dat hij veel groter
had moeten zijn'. Dus ik houd hem
vast met twee wijsvingers en eet
met muizetandjes. Dan blijkt zo'n
ingeving grappig uit te pakken en
wordt hij meegenomen in de mon
tage. Andere invallen stellen teleur
en die komen niet in de definitieve
film terecht. Maar een dergelijke
flexibele aanpak, daar houd ik van,
daar doe je vondsten mee".
Hoewel Tom Hanks gespeciali
seerd is in het lichte genre, pro
beert hij te waken voor clichéma
tigheid en zo veel mogelijk variatie
na te streven. Zijn volgende film,
'Punchline', moet dat andermaal
demonstreren. Een film over een
Bühne-komiek, met Sally Field als
tegenspeelster.
"Punchline heeft nogal wat don
kere tonen. En zo'n stand-up come
dian neerzetten is toch nogal lastig.
In het echt zou ik het niet kunnen,
denk ik. Niet kunnen opbrengen
vooral; avond aan avond bezig ble
ven met hetzelfde min of meer en
toch steeds riskeren dat je op je ge
zicht valt. Filmkomedie bevalt me
beter. Je werkt twee maanden heel
intensief aan iets datje stukje voor
stukje kunt opbouwen. En gedu
rende twee maanden strijk je neer
tussen mensen die je aanvankelijk
helemaal niet kent en met wie je
uiteindelijk een grote familie gaat
vormen. En dan als het af, pak je je
koffers en je ziet elkaar nooit meer
terug. Dat bevalt me".
ROTTERDAM (GPD) - Film in Ne
derland. Onderaan een van de trap
pen op' een kil, tochtig Rotterdams
metrostation staat een camera op
gesteld. Een paar grote lampen zor
gen voor wat warmte en extra licht.
Een paar mensen houden nieuws
gierige voorbijgangers op een af
stand. Druk hebben ze het niet,
want hoe bijzonder is'film vandaag
de dag nog? Maar als Ben Verbong
een nieuwe speelfilm maakt is dat
toch nog wel een beetje bijzonder.
Zijn debuut, 'Het meisje met het
rode haar', mocht een succes he
ten. 'De Schorpioen' (1984) was ar-
.tistiek minstens zo interessant
maar trok minder kijkers. Wat mag
er van zijn derde'film worden ver
wacht?
door
Hans Visser
In 'De kassière' vertelt hij over een
17-jarig meisje uit de provincie. Ze
raakt zwanger en wordt door haar
familie verstoten. Het kind vlucht
naar de grote stad, waar ze moet
zien te overleven. De hoofdrollen
worden gespeeld door Thorn Hoff
man, Monique van de Ven en de in
de acteurswereld nog totaal onbe
kende Marion van Thijn, dochter
van de meer bekende burgemees
ter van Amsterdam.
Hoewel van Verbong de laatste
jaren weinig werd vernomen, heeft
hij bepaald niet stilgezeten. Er ligt
een plan voor een film over de zaak
Annie E. en met de Fransen is hij al
heel ver met 'Madame Bovary', een
idee waarmee hij al jaren rond
loopt. Met Duitse en Hongaarse
producenten werkt hij aan de 'De
Prins', naar het leven van Prins
Hendrik.
Verbong: "Dat. zijn co-produk-
ties en daarvan weetje nooit wan
neer je kunt beginnen. De samen
werking met Hongarije is defini
tief. Belangrijk omdat 'De Prins'
voornamelijk daar wordt opgeno
men. Want het beeld van Neder
land anno 1910 is hier nauwelijks
meer te vinden. En verder ga ik
voor de AVRO een serie naar een
roman van Hella Haasse regisse-
Liefde
'De kassière' is gemaakt naar een
idee van Sytze van de Laan, ont
leend aan een ware gebeurtenis.
Verbong en Willem Jan Otten
maakten er een scenario van.
"Het gaat om drie vormen van
liefde. In de eerste plaats beleeft
het meisje een prille jeugdliefde
die wordt verstoord. Dan is er de
liefde van de jonge moeder voor
het kind. En daarnaast heb je twee
jonge mensen - allebei met een ver
leden - die samen een band hebben
die je liefde zou kunnen noemen.
Het interessante is bovendien dat
Marion van Thijn dochter van Ed) tijdens de opnamen voor 'De Kassière'.
het meisje een aantal morele keu
zes moet maken en uiteindelijk
volwassen wordt en haar eigen weg
volgt. Net zo'n thema als in 'Het
meisje met het rode haar'. Maar dit
verhaal is natuurlijk directer.
Het publiek zal zich zeker in het
gegeven kunnen herkennen. Bo
vendien kent iedereen het verlan
gen naar kinderen. Ik geloof niet
dat het een sentimentele film hoeft
te worden. Als je het sentiment
maar in een goede vorm weet te
gieten, wordt het emotie".
Verbong was verantwoordelijk
voor de keuze van Marion van
Thijn. "Ik wilde iemand die ik nog
nooit eerder in een film had ge
zien", zegt Verbong."Na een aantal
screentests met diverse meisje heb
ik haar gekozen. Na veel en lang
praten besloot ik het met haar te
proberen".
"Omdat ze nog nooit had geac
teerd heb ik haar eerst een gecom
primeerde spelopleiding gegeven
en zijn we scènes gaan repeteren.
Ze heeft geen cameravrees en blijft
daarom steeds goed geconcen
treerd. Ze speelt los van de camera.
En omdat we de opnamen ook in
de volgorde van het verhaal filmen,
zie je dat ze meegroeit met haar rol.
Het is meer dan spelen, haar per
soonlijkheid verandert".
Voor Thorn Hoffman is 'De kassiè
re', na 'Rituelen' en 'Force majeur'
(met Alan Bates) de derde speel
film in korte tijd. "Filmen is leuk
en zo lang je met goede regisseurs
werkt, is er niets aan de hand. Na
tuurlijk zou ik ook wel eens een to
neelrol kunnen spelen, maar dan
zou ik me voor een lange periode
moeten vastleggen. Ik ben ge
vraagd voor een stuk in België,
maar als ik dat had gedaan, had ik
nooit deze rol kunnen spelen", al
dus Hoffman.
Ben Verbong koos bewust voor
een onbekende, onervaren actrice.
Hoe ervaart haar tegenspeler dat?
Hoffman: "Heel goed. Ze heeft
een gevoel voor timing, speelt heel
direct, magistraal. Wij acteren veel
meer vanuit techniek. Haar gebrek
aan ervaring merk je niet. Het is
alsof je de berg via de zuid- en de
noordroute beklimt en toch kom je
op hetzelfde punt. Als we een opna
me hebben, denk ik na en zij maakt
grapjes. Er zit bij mij veel meer
theorie tussen plan en uitvoering.
We leren ook van elkaar. Toen ik
een jaar of acht geleden begon was
ik ook zo intuïtief. Maar ik had het
voordeel dat ik in minder opvallen
de rollen speelde. Ik wil graag nog
eens een film met haar maken".
- En de meer vastomlijnde plan-
"Ik ga nu zelf een film regisseren,
want als je zo vaak films hebt zien
maken, wil je het zelf ook wel eens
proberen. Het wordt een documen
taire over Adriaan Ditvoorst. Hij
maakte eens in de vier of vijf jaar
een film. In de jaren zestig was hij
was vooral geliefd bij de Franse re
gisseurs. Die film geeft daarmee
ook een beeld van het Nederlandse
filmklimaat. Hij maakte onder
meer 'De witte waan', waarin ik zelf
heb meegespeeld".
Buitenlandse
Monique van de Ven kan zich de si
tuatie van Marion goed indenken.
"Toen ik aan 'Turks Fruit' begon
had ik ook bijna geen ervaring. Al
leen een jaartje toneelschool. Op
zich is dat niet erg, als je maar goed
wordt begeleid en bij Ben zit dat
wel goed".
Broodjes
"Er is hier veel veranderd", zegt
Van de Ven, die al jaren in Amerika
woont en gewerkt heeft. "Shots
worden nu van tevoren gerepe
teerd en met de cameraman door
gesproken. En we hoeven niet
meer zoals vroeger bij buitenopna
men uren staan te bibberen in de
kou. Er is nu een bus met koffie en
broodjes. In de afgelopen zestien
jaar heeft ook Nederland een soort
filmindustrie gekregen".
"Het is allemaal een beetje met
'Turks Fruit' begonnen. Sindsdien
zijn er nooit meer zo veel mensen
naar de bioscoop geweest. En als je
nu de aftiteling leest. Veel van die
medewerkers hebben zelf een
naam opgebouwd: Nouschka van
Brakel, Theo van de Sande. Het
was toch een beetje het begin van
de Nederlandse film. Een Neder
landse film is nu iets gewoons ge
worden. Het nieuwtje is er een
beetje af'.
Ten onrechte kijkt Europa nog
altijd tegen de Amerikanen op.
"We lopen lang niet achter", meent
Van de Ven. "We zijn zelfs heel ver.
Waarom zouden daar anders zo
veel Europese cameramensen wer
ken? Ik denk ook niet dat we ons
hier zullen aanpassen aan het mas
sale van het Amerikaane aanbod.
We zijn hier in Europa rare eigen
wijze filmmakers. En als je ziet dat
Fons Rademakers voor 'De Aan
slag' een Oscar krijgt, kun je gerust
vaststellen dat je daar als Neder
lander toch ook een heel eind mee
komt".
Televisie
Na 'De kassière' gaat Monique van
de Ven opnieuw met Ben Verbong
aan het werk. Geen film, maar to
neel. "Ben regisseert 'Saltimban-
ques', een serie eenakters van
Heijermans. Eerst spelen we in de
Amsterdamse Stadsschouwburg
en daarna nemen we ze op voor de
televisie. Ik zou vaker toneel willen
spelen en ik ben ook altijd op zoek
naar stukken, maar als je eenmaal
in een produktie staat, kun je al die
maanden geen film maken. Daar
om is dit project van een paar wer
ken voor mij heel leuk".
- En daarna
"Misschien ga ik zelf regisseren.
In Amerika had ik al een workshop
spelregie gevolgd en by de NOS
heb ik net een tv-regiecursus afge
sloten. Als afsluiting mocht ik een
stuk van Tsjechow opnemen met
André van den Heuvel en Liesbeth
Koops en ik voelde me als een vis
in het water. Regisseren brengt een
grote verantwoording met zich
mee, maar het is voor mij ook een
logische stap, het sluit aan op de
loop van mijn carrière en ik vind
het heerlijk om te leren. Hoe meer,
hoe leuker. Ik zit weer lekker hier,
in mijn eigen land".
Marion van Thijn zelf wordt afge
schermd door regisseur Ben Ver
bong. Niet omdat ze dochter is van
de Amsterdamse burgemeester,
maar ze is nu zo 'in haar rol' dat hij
bang is dat publiciteit haar uit de
concentratie haalt. Want hoe knap
ze volgens iedereen schijnt te spe
len, voor een interview is ze nog
niet klaar.
(OP)NIEUW
'Action Jackson' - Greenway, Voor
schoten
'Midnight run' - Euro, Alphen
'De reddertjes' - Greenway, Voor
schoten
BLIJVERS
'Scrooged' - Dickens-bewerking van
'Scrooge' met tal van persiflages op
de hedendaagse tv-wereld - Lido, Lei-
Luxor, Leiden en Euro, Alphen
'Willow' - overdadig sprookjesspekta
kel over lilliputter en avonturier die
het opnemen tegen boze koningin -
Lido, Leiden
'De nieuwe avonturen van Pippi
Langkous' - amateuristisch, klunge
lig vervolg op oudere films
'Frank en Frey' - Walt Disney-succes
opnieuw in roulatie - Lido, Leiden en
Euro, Alphen
'Frantic' - Harrison Ford beleeft span
nend Polanski-avontuur in Parijs -
Lido, Leiden en Euro, Alphen
'Die hard' - Rambo-achtige actiefilm
met komische ondertoon - City, Kat-
'Who framed Roger Rabbit' - knap
spektakel brengt acteurs en stripfigu
ren samen in één film - Lido, Leiden
en Euro, Alphen
'Coming to America' - Eddie Murphy
verovert als een Afrikaanse prins
Amerikaanse harten - Lido, Leiden,
Euro, Alphen, Greenway, Voorscho
ten en City, Katwijk
'De ondraaglijke lichtheid van het be
staan' - stijlvolle en elegante ver
filming van roman van Milan Kunde-
ra - Trianon, Leiden
'Good morning Vietnam' - Robin Wil
liams als een discjockey die met zijn
muziek en grappen dé Vietnamese
oorlog draaglijk maakt - Greenway,
Voorschoten
'Big business' - City, Katwijk
'A world apart' - de apartheid terugge
bracht tot dagelijkse details en daar
door des te huiveringwekkender -
Greenway, Voorschoten
'Jungle Book' - Walt Disney-film vol
komische avonturen van het jongetje.
DEN HAAG
'Willow' - Asta (463500), al.
'Scrooged" - Asta, al.
'Beetlejuice' - Asta, al.
'Who framed Roger Rabbit' - Babylon
(471656), al.
'White mischief - Babylon, 12 jr.
'Spoorloos' - Babylon, al.
'Big business' - Cineac (630637), al.
'Moonwalker' - Cineac, al.
'Frank en Frey' - Cineac, al.
'Die hard' - Cineac, 16 jr.
'De nieuwe avonturen van Pippi
'Who framed Roger Rabbit' - Metro-
pole, al.
'Moonwalker' - Metropole, al.
'Coming to America' - Metropole, al.
'Midnight run' - Metropole, al.
'De ondraaglijke lichtheid van het be
staan' - Metropole, al.
'18 again' - Odeon (462400), al.
'Coming to America' - Odeon, 16 jr.
'Die hard' - Odeon, 16 jr.
'De nieuwe avonturen van Pippi
Langkous' - Odeon, al.
'Big' - Odeon, al.
'Good morning Vietnam' - Studio
656402), 16 jr.
'Frantic' - Studio, al.
'Bird' - al.
AMSTERDAM
'Spoorloos' - Alfa (278806), al.
'Little Dorrit' - Alfa, al.
'Beetlejuice' - Alfa, al.
'Bagdad café'-Alfa. 16 jr.
'De nieuwe avonturen van Pippi
Langkous' - Alhambra (233192), al.
'De ondraaglijke lichtheid van het be
staan' - Alhambra, al.
'Frank en Frey' - Alhambra, al.
'A world apart' - Alhambra, al.
'Big' - Bellevue Cinerama (234876), al.
'Moonwalker' - Cinerama, al.
'White mischief - Calypso (234876), 12
jr.
'Scrooged' - Calypso, al.
'U2 Rattle and hum' - Cinecenter
(236615), al.
'Enrico 4' - Cinecenter, 16 jr.
'De ondraaglijke lichtheid van het be
staan' - Cinecenter, al.
'Coming to America' - Cinecenter, al.
Moonwalker' - Cinema Int., al.
'Who framed Roger Rabbit' - Cinema
Int., al.
'Willow' - City (234579), al.
'Die Hard' - City, 16 jr.
'The Sicilian' - City, 12 jr.
'Red heat'-City, 12jr.
'De nieuwe avonturen van Pippi
Langkous' - City, al.
'18 again' - City, al.
'Midnight run' City, al.
'Frank en Frey' - City, al.
'Frantic' - City, al.
'Candy Mountain' - Kriterion,
(231708), 16 jr.
'La dolce vita' - Kriterion, 16 jr.
'Bird' - Kriterion, al.
'The spirit of seventy sex' - Parisien,
18 jr.
'Hollywood sex' - Parisien, 18 jr.
'Drowning by numbers' - The Movies
(245790), 16 jr.
'La Bohème' - The Movies, 16 jr.
'Hermetisch zwart' - The Movies, 16 jr.
'Moonwalker' - Tuschinski (262633),
'Who framed Roger Rabbit' - Tus
chinski, al.
'White mischief - Tuschinski, 12 jr.
'Coming to America' - Tuschinski, 16
jr.
'Die hard' - Tuschinski, 16 jr.
'Big business' - Tuschinski, al.
'Frank en Frey' - Tuschinski Cineac
(243639), al.
'Good morning Vietnam' - Tuschinski
Cineac, al.
'Distant Voices, Still Lives' - De Uit
kijk (237460), 16 jr.
TELEVISIE
Ine Schenkkan debuteerde in
1987 met 'Vroeger is dood', naar
een roman van Inez van Dulle-
men. Jasperina de Jong speelt
Inez, wiens ouders langzamer
hand aftakelen. De rollen wor
den omgedraaid: de ouders ver
zorgen niet langer het kind maar
het kind verzorgt de ouders. Een
aanrader (vanavond, Ned. 3,
20.29 uur).
Muziekliefhebbers kunnen
vanavond genieten van 'Stop
making sense', met daarin de
Talking Heads. Een schitterende
concertregistratie (BBC 2, 23.20
uur).
In 'Out of Africa' zitten vooral
veel mooie beelden van de Afri
kaanse natuur. Tegen dat decor
speelt Meryl Streep de rol van
Karen Blixen, eigenaresse van
een koffieplantage. Haar man
houdt niet van haar dus zoekt zij
elders liefde (zon., Dui. 1, 20.15
uur).
Maar liefst acht Oscars kreeg
'Amadeus' (1984) van Milos For-
man. Het leven van de Oosten
rijkse componist Wolfgang Ama
deus Mozart was niet een en al ro-
zegeur en maneschijn, zo blijkt...
(zon., BBC 1, 20.45 uur).
Voor volgende week alvast no
teren in de agenda: 'Gebroken
speigels' van Marleen Gorris.
Vrouwenonderdrukking is het
thema van dit verhaal. Een man
ontvoert een huisvrouw en laat
haar doodhongeren. De vrouw
'van een junk gaat werken in een
sekshuis. Beklemmend drama
(vrij., Ned. 1, 23.20 uur).
FILMS OP VIDEO
Cannon is een distributeur van
films en van video. U zult de
naam Cannon maar heel zelden
in deze rubriek zien staan omdat
het bedrijf geen medewerking
verleent aan rubrieken waarin
het kans loopt op kritiek. Wie
weet welke films Cannon uit
brengt kan een beetje begrip
voor dit standpunt opbrengen:
het peil is soms wel erg bar. Toch
heeft ook deze distributeur bij
tijd en wijle goede (video)films
en een aantal wil ik u niet ont
houden.
Zeer de moeite waard is 'Sam
my and Rosie get laid' van Step
hen Frears, een met lef gemaakte
film over de verhoudingen tus
sen blanken en Pakistani in Lon
den en over de wenselijkheid en
problemen van vrije liefde.
Ettore Scola maakte met 'La
Famiglia' een klassiek en trans
parent portret van een familie.
Levens en delen van levens wor
den geregisteerd en relaties wor
den getekend door middel van
korte dialogen, opmerkingen en
kleine tussenshots. Voor de fijn
proevers.
In Cannes kreeg Barbara Hers-
hey een onderscheiding voor
haar rol in 'Shy people' van An
drei Konchalovsky. De film over
het leven van een zeer simpele fa
milie die leeft in het moerassen
gebied van Louisiana en die in
aanraking komt met de 'echte'
Amerikaanse beschaving, is de
moeite waard, maar heeft nauwe
lijks bioscooproulatie gehad.
Naast Hershey speelt Jill Clay-
burgh een mooie rol.
Een heel leuke film, en een
groot publieksucces in de bio
scoop, was 'Three men and a ba
by', de Amerikaanse versie van
'Trois hommes et un couffin'.
Leonard Nimoy regisseerde de
film en Tom Selleck, Steve Gut-
tenberg en Ted Danson spelen
vol overgave de rollen van de
drie vrijgezellen die met een ba
by worden opgescheept. Three
men...' is evenals 'Sammy and
Rosie...', 'La Famiglia' en 'Shy
People' uitgebracht door
Cannon.
Er kwamen begin dit jaar meer
'baby'films uit. 'Baby boom' van
Charles Shyer hoorde erbij. Erg
geslaagd is de film niet. Het ge
tob van Diane Keaton met een
baby-tegen-wil-en-dank is eer
der vermoeiend dan leuk. Van
Warner Home Video.
Prachtig is 'Rita, Sue and Bob
too' van Alan Clarke over het le
ven van twee volksmeiden in een
stadje in Engeland. Het leven is
niet eenvoudig, maar met een
lach en een traan slaan ze zich er
door. Een juweeltje door Cor
Koppies op Movie Time uitge
bracht.
Oliver Stone maakte na zijn
succes 'Platoon' onder meer
'Wall street' over het keiharde
zakendoen in New York. Michael
Douglas is overtuigend als geld
magnaat en Charlie Sheen is
goed als de nieuwkomer die hem
naar de kroon steekt. Darryl
Hannah wordt nooit een actrice,
maar mooi is ze wel. Van
CBS/Fox.
Erg lang (drieëneenhalf uur)
en in het begin traag opgezet,
maar later zeer spannend is 'Act
of betrayal' van Lawrence Gor
don Clark, een Iers/Australische
coproduktie die aanvankelijk
miniserie was. Elliott Gould is
boeiend als moordenaar die een
gedeserteerd IRA-lid achter
volgt, maar hij is niet de enige die
er wel zin in had: tot en met de
bijrollen is het acteren zeer goed
verzorgd. Van Video exclusief.
Een heel mooie voor jong en
oud tot slot: 'An American tail*
('Een avontuur met een staartje'),
de Disney-achtig tekenfilm die
Steven Spielberg produceerde is
door Esselte CIC op video gezet.
PETER DE ZWAAN
