'Vrouwen denken meer abstract'
Van Veen ziet
toch kentering
Schaakgrootmeester Cathy van der Mije begint nieuw leven
PAGINA 16
SPORT
VRIJDAG 30 DECEMBER 1988
HAARLEM Is er nog leven na het schaken? Het ant
woord op die vraag blijkt in menig geval nogal moeilijk
te liggen. Verhalen over en voorbeelden van meesters
en grootmeesters die met het tellen van de jaren en het
minder worden van de prestaties de terugweg naar de
'gewone' maatschappij niet of nauwelijks meer konden
vinden en derhalve geestelijk in de knoop raakten zijn
eijte over. "Het is toch een apart wereldje, met vaak ex
centrieke mensen die dikwijls gedurende lange tijd
nogal eenzijdig bezig zijn geweest", geeft Cathy van der
Mije-Nicolau een inzicht in het denkleven van de top-
schakers. De nu 48-jarige grootmeester van Nederland
kan het weten. Zij maakte meer dan 30 jaar deel uit van
het 'gesloten' circuit en kan zodoende een aardig beeld
schetsen van wat zich daar in afspeelt.
Zelf is ze overigens vrijwel Onge
schonden uit de strijd tevoorschijn
gekomen. Na haar definitieve af
scheid op de schaak-Olympiade in
Thessaloniki aan het begin van de
ze maand, begint voor Neerlands
beste schaakdame van de laatste
vijftien jaar een nieuw leven. Ande
ren mogen het er dan moeilijk mee
hebben, Cathy van der Mije heeft
er totaal geen problemen mee om
afstand te nemen van het bord en
de stukken, van het reizen en het
trekken, van het winnen en het ver
liezen, van de vriendschap en de
wrok, kortom van alle facetten die
onlosmakelijk verbonden zijn met
het bestaan van een schaaknoma
de. Ze kijkt vooruit en niet meer
achterom. Tenzij haar, wat dat
laatste aangaat, daar expliciet om
wordt gévraagd.
door
Ad van Kaam
Maar eerst maar een blik in het
heden en de toekomst, per slot van
rekening is dat in haar geval actu
eel. "Ik ben weer aan het stude
ren", zegt de uit Roemenië afkom
stige, maar inmiddels al weer zes
tien jaar in Nederland wonende
Haarlemse. Ze is klein van postuur,
heeft donkere, levendige ogen en
kort geknipt licht grijzend haar.
Praat met een stevig accent en veel
met haar handen. Is gastvrij, vrien
delijk en openhartig. Rookt aan de
lopende band. Hoopt binnenkort
op een baan die haar past. De Chi
nese cultuur en taal blijkt haar vak
gebied, ze studeerde daarin af aan
de universiteit van Boekarest. "Het
spreken ben ik verleerd, maar het
lezen gaat nog. Ik verdiep me nu in
de Aziatische ceramiek- en porse-
leinkunst. Een veelomvattend ter
rein". Ze blijkt verder nog vloeiend
Roemeens, Russisch en Frans te
spreken. Ook dat moet worden bij
gehouden. Het Frans komt nog
daadwerkelijk van pas.
"Ja", lacht ze geheimzinnig,
"want het helemaal laten kan ik het
toch niet", daarbij doelend op het
schaken. "Het blijft natuurlijk een
hobby. Dus heb ik besloten om nog
wat open toernooien te spelen de
komende jaren. Bijvoorbeeld het
toernooi in het Zuidfranse Hyères.
Daar heb ik fijne herinneringen
aan. De sfeer is er werkelijk prima.
Ze nodigen me elk jaar uit en ik
ben van plan om in elk geval daar-
gehoor aan te geven. Zo hou je je
contacten ook nog bij. Maar com
petitie spelen of meedoen aan na
tionale en internationale kam
pioenschappen is er niet meer bij.
Daar heb ik een definitieve streep
onder gezet".
Ompraten
Dat had Cathy van der Mije eigen
lijk al een halfjaar geleden gedaan,
maar voor de Olympiade in Thessa
loniki liet ze zich door vrouwen-
coach Cor van Wijgerden nog één
keer ompraten om mee te doen en
derhalve weer vier maanden in stu
die te gaan. Het betekende haar ze
vende Olympiade die haar tussen
1963 en 1988 voerde langs schaak
borden in Split, Oberhausen,
Skopje, Thessaloniki, Haifa,
Buenos Aires en nogmaals Thessa
loniki. En om het rijtje dan maar af
te maken: Cathy van der Mije nam
deel aan vijf interzöne-toernooien
(waarvan twee kandidatentoer
nooien om de wereldtitel), won ze-
zijn allerhande facto
ren die haar net zo snel kunnen
doen vallen als dat haar ster is ge
stegen. Of ze wordt gewoon over
een paar jaar wereldkampioene. Ze
is er goed genoeg voor".
Zelf met schaken begonnen op 6-
jarige leeftijd ("In familiekring en
voor de gezelligheid") kende Cathy
van der Mije haar beste periode aan
het eind van de jaren zestig, begin
jaren zeventig. "Ik had toen de der
de ELO-rating van de wereld, zeg
maar het niveau van een internatio
naal meester. Was tweemaal twee
de
ventien internationale toernooien
(waaronder het prestigeuze toer
nooi in Belgrado), was zesmaal
Roemeens kampioene, vijfmaal
Nederlands kampioene en behoor
de lange tijd met enkele Russin
nen, onder wie veelvoudig wereld
kampioene Nona Gaprindasjvili,
en de Joegoslavische Lazarevic tot
de top van de wereld.
Hoewel ze in Split, Skopje en
Oberhausen in individueel (resp.
10 uit 12 en 8 uit 10) en collectief op
zicht met de Roemeense ploeg
(tweemaal tweede) betere resulta
ten boekte dan nu in Thessaloniki,
smaakte ze toch het genoegen om
met haar Nederlandse collega- o___. JNH.
schaaksters een doorslaggevende open wijze. Dat geeft vaak s~pecta-
rol te spelen op het wereldpodium, culaire partijen te
de meestergreep van het
Hoogovenstoernooi. Mijn stijl",
verklaart ze desgevraagd en zonder
dralen, "is vergelijkbaar met die
van Misja Tal. Agressief, aanval
lend. Geen geweldig openingsre
pertoire, maar een goed gevoel
voor het middenspel en de afwik
keling. Offeren ook. Nooit verdedi
gen. Veel vrouwen spelen op die
Het was Nederland dat het Honga
rije van de zusjes Polgar aan het
goud hielp door de Sovjetunie in
de beslissende match op remise te
houden. Een klap die in Moskou
nog lang zal nadreunen, want sinds
jaar en dag maakt dat land op
schaakgebied zowel bij de
wen alsook bij de
dienst uit.
Kanttekening
Voor de 12-jarige Judith Polgar,
die de (schaak)wereld versteld
deed staan met haar fantastische
spel, heeft Cathy van der Mije veel
lof, al plaatst ze toch ook een kriti
Stoppen
"Na mijn 34ste was het over, ben ik
niet beter geworden. Ik had toen ei
genlijk moeten stoppen. Maar me
neer Van Scheltinga, mijn trainer
en schaakvriend en een fantasti
sche man, haalde me over om door
de te gaan. Hij is inmiddels al 75 jaar,
maar komt nog steeds om een par
tijtje te spelen of te analyseren. Hij
hield me echt jaren op de been. Tot
dat ik vorig jaar dus echt genoeg
kreeg van het wereldje".
"De leeftijd", geeft ze zonder om
wegen op als de directe aanleiding
het bord op te bergen. "Ik kan
sche kanttekening. "Waarlijk ge- hét niet meer opbrengen. Voor het
niaal, het spel van dat meisje. Een topschaken moet je wat paranoia
talent zoals ik er nog niet één ben zijn. Denken datje echt goed bent,
tegengekomen. En het is ook nog dat je de beste bent, dat de aarde
>'n leuk ding. Aan de andere kant
vind ik het wel wat eng. Het is een
soort experiment. Ze is op 4-jarige toch zo niet
leeftijd al begonnen, gaat niet naar mezelf niet
school en doet niets anders dan houdt voor
schaken (het behang op haar ka- toch geen stand",
mertje is zelfs bedrukt met schaak- Maar" vervolgt
digrammen red). Zo'n kind nog. toch ook daarom
Dat zou toch eigenlijk met poppep dere schakers problemen met zich-
of meer om jou draait". En dan
lachend: "Ik kan op mijn leeftijd
r denken, ik kan
opsluiten. Zoiets
houdt voor een weldenkend mens
moeten spelen. Waar het eindigt
Ik weet het niet. Ze kan blasé i
den, er ook weer snel genoeg
krijgen juist omdat ze zo vroeg
zelf krijgen. Zij die bijvoorbeeld Fi
nancieel afhankelijk van het spel
zijn. Ze moeten verder ook al mer
ken ze dat hun prestaties minder
begonnen. De puberteit kan haar worden. Ze leven
reld, hebben op een bepaald mo
ment het contact met de gewone
maatschappij en diens normale
verhoudingen geheel verloren. Het
valt geestelijk niet mee om je daar
in dan weer aan te passen".
Cathy van der Mije realiseerde
zich wèl bijtijds dat er nog een weg
terug was. "Toen de jonge Heieen
de Greef een jaar of vier geleden
kwam opzetten, wist ik het: de tijd
is nu aangebroken om er een streep
onder te zetten. Nederland heeft
momenteel veel talent in huis. Be
halve Heieen ook Jessica Harmsen,
Renate Limbacht en de meisjes
Benschop, Dreeuws en Riemslag.
Toen ik hier kwam was het een
dooie boel, maar de tijd dat ik al
leen rekening moest houden met
Ada van Giessen en Corrie Vreek
en is echt voorbij. Het clubniveau
is uitstekend, er zijn goede boeken
en de kranten besteden veel aan
dacht aan schaken. Spelers als
Timman, Van der Wiel en nu ook
Jeroen Piket zorgen daarij voor
veel goede publiciteit".
"Met de komst van die i
lichting ben ik bewust gaan afbou
wen, heb meer tijd vrijgemaakt
voor andere dingen. Dan kost het
uiteindelijk niet zoveel moeite om
de definitieve beslissing te nemen.
Ik heb een prachtige tijd gehad.
Het was, zeg ik achteraf, zeer zeker
de moeite waard. Het wereldje mag
dan misschien wat excentriek zijn,
er lopen ook heel veel interessante
mensen in rond, nietwaar".
Donner
Zoals destijds de helaas te vroeg
overleden Jan Hein Donner, de Ne
derlandse grootmeester die behal
ve een goed schaker ook nog een
begenadigd schrijver was, uitge
rust met een zeer scherpe pen. Zijn
polemieken in landelijke dag- en
weekbladen waren roemrucht, zijn
opmerkingen over vrouwen in het
algemeen en schakende vrouwen
in het bijzonder ronduit berucht.
Dat ze thuis in de keuken af en toe
aan zet waren, dat kon nog net,
maar in de toernooizaal hadden ze
zijns inziens niets te zoeken. Cathy
van der Mije kan er evenwel harte
lijk om lachen.
"Hij kwam toen heel ongenuan
ceerd over, maar in werkelijkheid
Cathy van der Meije met di
viel het echt wel mee. Donner
meende niet alles wat hij zei of
schreef, daarvoor kende ik hem te
goed. Hij hield van uitdagen, dat
zeker. Zelf ben ik overigens gere
geld uitgedaagd door mannen. Ik
heb, toen ik op een toernooi won
van een man, zelfs de stukken wel
eens naar mijn hoofd gekregen. Irf
de competitie, ik speelde tot voor
kort altijd voor Utrecht in de
hoofdklasse, namen ze je óf niet se
rieus, óf reageerden ze overspan
nen. Wat dat betreft deed ik liever
mee aan specifieke vrouwentoer-
De schaakwereld zelf lijkt ook
vandaag de dag beduidend conser
vatiever dan de 'buitenwereld'. Het
vrouwenschaken wordt nog immer
met een schuin oog bekeken. We
reldkampioene Maya Tsjiboer-
danidze bijvoorbeeld staat te boek
als 'een middelmatige groot
meester', ook al won ze al eens van
Viktor Kortsjnoi. Laat staan dus
dat er veel waardering bestaat voor
de rest daar onder. Cathy van der
Mije kan er echt niet van wakker
liggen, zo min als ze zich druk
maakt over het feit dat daar ooit
verandering in zal komen. "Wij
vrouwen schijnen ons altijd te
moeten meten met mannen. Waar
om, vraag ik. We hebben toch onze
eigen toernooien, onze eigen kam
pioenen".
Denkwijze
"Het verschil in kwaliteit zal trou
wens in de nabije toekomst niet
snel worden overbrugd", is ze ver
der van mening. "Dat heeft mijns
s niets te maken met het feit
i zich nog altijd minder
kunnen ontplooien dan mannen.
Het is een kwestie van verschillen
de denkwijzen. Mannen denken
concreet en logisch. Zijn daarnaast
ambitieus, willen kost? wat het
kost de top halen. Vrouwen den
ken meer abstract, redeneren meer
vanuit het gevoel. Zal er ooit een
vrouwelijke Mozart, Beethoven of
Strauss komen? Een vrouwelijke
Goethe, Shakespeare of Dostojevs-
ki? Ik geloof het niet. Het is een an
der soort denken".
Ze gaat dan, bij wijze van voor
beeld, nog wat dieper in op de ont
plooiingsmogelijkheden. "Ik kom
uit het Oostblok. Jongens en meis-
jes, mannen en vrouwen hebben
daar sinds jaar en dag gelijke kan
sen. De wet van het getal gaat hier
ook niet op, want in mijn klas zaten
net zoveel jongens als meisjes die
schaakten. Tot mijn veertiende jaar
was ik de beste van heel Roemenie.
Toen ik achttien was, en nog altijd
dezelfde mogelijkheden en trai
ners had als de jongens, lag ik plot
seling achter. Hoe is dat dan te ver
klaren? Maar nogmaals, wat maakt
het uit. Vrouwen zijn weer beter op
andere.gebieden. Dat steeds maar
willen of moeten vergelijken heeft
geen zin".
Grand Masters
Wat wel zin heeft volgens Cathy
van der Mije is dat zoveel mogelijk
vrouwen zich aansluiten bij de vo
rig jaar in Rotterdam opgerichte
Grand Masters Association. Die
groep, onder leiding van toppers
als wereldkampioen Gari Kaspar
ov, diens voorganger Anatoli Kar-
pov en de Nederlander Jan Tim
man, wil de belangen behartigen
van haar leden en tevens een tegen
wicht vormen ten opzichte van de
FIDE, de wereldschaakbond. Met
name het autoritaire gezag van
voorzitter Campomanes zijn de
verzamelde grootmeesters en
meesters een doorn in het oog. Het
was, zeg maar, dé aanleiding tot het
oprichten van die vakbond.
"Ik heb", blikt Cathy van der
Mije terug, "in het verleden al eens
geprobeerd om samen met Lazare
vic de vrouwen te organiseren. On
derwaardering, slechte betaling en
een gebrek aan toernooien waren
de strijdpunten. Maar de Russin
nen wilden niet meedoen. Die ge
nieten op basis van hun prestaties
een staatsinkomen. Alles wat zij in
het buitenland extra pakken is
meegenomen. Ze speelden simul
taan voor honderd gulden. Terwijl
de prijs op driehonderd stond. Be
grijpelijk misschien vanuit hun
standpunt gezien, maar zo blijf je
met zijn allen natuurlijk wel door
modderen. Ik hoop dat de GMA,
als het eenmaal werkt allemaal,
zich ook bekommert om het lot van
de vrouwen. Zoals ik ook een fonds
voor de oudere en zwakkere broe
ders zeker zie zitten".
Ze is zelf uiteraard lid, en hoewel
ze een dikke streep onder haar car
rière heeft gezet, zal Cathy van der
Mije 'het wereldje' van afstand en
zonder pretentie? blijven volgen.
"Waar ik nu nog van af moet zien te
komen is het roken", zegt ze la
chend. "Toen ik begon, in de tijd
van Tal, Spasski en Kortsjnoi, wa
ren schakers ook stuk voor stuk
zware rokers. Dat is nu niet meer.
Straks in 1990 zal het roken in de
speelzaal zelfs verboden zijn. Ik
heb eenmaal getracht te stoppen.
Drie dagen hield ik het vol. Maar
mijn humeur leed er zo onder dat
mijn omgeving daar nog meer last
van had dan van het roken".
Misschien probeert ze het nog
wel een keer. In haar leven na het
schaken.
Ondanks slechte prestaties jeugd
LEIDEN - Meindert van Veen
neemt geen blad voor de mond. De
bondscoach van het Nederlands
vrouwen basketbalteam is iedere
dag in Leiden te vinden voor het
zeslanden toernooi van de jongste
Oranje-ploeg, de kadetten. De pres
taties van de jonge meisjes stem
men tot diepe treurnis. „Als dit
groepje zich plaats voor de EK is
dat zielig voor het basketbal. Tegen
Spanje mochten we al blij zijn dat
de speelsters over de middenlijn
konden komen. Nee, je moet een
behoorlijke optimist zijn wil je hier
iets goeds uit halen".
Het vernietigende oordeel van de
vrouwencoach wordt geboek
staafd door de resultaten van Ne
derland. Het gebrek aan organisa
tie, aan kwaliteit en personeel werd
gistermiddag nog eens onder
streept door de gang van zaken
rond de wedstrijd tegen de Bonds
republiek. Nederland had geen re
serve-shirts bij zich en moest van
Spanje shirts lenen om de wed
strijd te kunnen beginnen. Halver
wege de eerste helft holden de Ne
derlandse meisjes ineens van het
veld om in de catacomben van de
Vijf Meihal een snelle striptease
show op te voeren. „Basketbal op
zijn smalstverzuchtte Van Veen.
Nederland verliest na een bizar
slechte wedstrijd met 56-76 vrij
kansloos van de Westduitse meis
im Wii zullen snel drastische ver
anderingen moeten doorvoeren
willen we in Europa niet nog ver
der achterop raken", luidt het oor
deel van Meindert van Veen.
„Spanje plukt hier de vruchten van
een veranderde werkwijze. Daar
wordt geinvesteerd en is de natio
nale ploeg met het oog op de Spe
len van Barcelona nu al bijelkaar.
Bij de vrouwen winnen we nog van
ze, maar als je ziet dat onze jeugd
hier met meer dan zestig punten
verliest dan ziet de toekomst er
slecht uit. Binnen de clubs zal an
ders gewerkt moeten worden,
maar zo lang in Nederland sport
een ondergeschikte plaats inneemt
valt er niet veel te verwachten".
Van Veen is zelf bereid om grens
verleggend te werken. De afgelo
pen twaalf jaar heeft de voormalige
snackbarhouder uit Den Helder
zich bijna volledig op het trainen
en coachen van (vrouwen)teams
toegelegd. Het resultaat mag er
zijn. Ttoee landstitels met de vrou
wen van HOI Den Helder, die hij
naar de eredivisie voerde, acht
landstitels bij de meisjes junioren,
en minstens zoveel nationale be
kers en nog eens een dozijn titels
bij aspiranten en kadetten. De
laatste vier jaar is Van Veen full-ti
me bezig. Voor niets.
„Ik heb mijn snackbar van de
hand gedaan om me helemaal op
het coachen toe te leggen. Ik ben er
nu de hele dag mee bezig. Behalve
Meindert van Veen: „Je moet wel e
mijn reis- en onkosten krijg ik van
de bond en van Den Helder niets
vergoed. Ik leef van een RWW-uit-
kering, zo'n duizend gulden in de
maand. Dat is een keuze die je op
een gegeven moment maakt. Ik
heb niet veel nodig. Als je iedere
dag training geeft, kun je in je trai
ningspak blijven rondlopen. Aan
kleren ben ik dus niet veel geld
kwijt". Het verhaal van Meindert
van Veen klinkt ongeloofwaardig.
„Natuurlijk, als ik dit vertel in het
Oostblok of in Italië dan word ik
uitgelachen. Een coach in Italië
verdient al gauw 150.000 gulden.
Daar moet je maar niet te veel bij
stilstaan. Ik kan hier ook geld ver
dienen. Ik heb al diverse aanbie
dingen gehad van andere teams. Ik
kan ook de mannen van Den Hel
der gaan trainen. Daar is wel geld,
maar by de vrouwen ben ik eigen
baas. Daar kan ik mezelf zijn".
De gedrevenheid van Meindert
van Veen („Wij hebben in Den Hel
der niet meer talent dan in de rest
van het land, maar we werken en
trainen gewoon harder. Dat kan ie
dereen") roept respect op. Den Hel
der trekt bij topwedstrijden soms
duizend toeschouwers. „Er zyn
clubs in de eredivisie die dat aantal
over een heel jaar nog niet halen.
Alleen by Hoofddorp en Grasshop
pers zit nog wat publiek", consta
teert Van Veen.
„Een kleine sport valt of staat
met het werk dat een kleine groep
mensen doet". Van Veen voelt zich
geen roepende in de woestijn en is
ondanks de 'bedroevende presta
ties van de jeugd optimistisch. „Je
moet eerst prestaties neerzetten,
dan wordt er beter naar je geluis
terd. In het vrouwenbasketbal
komt langzaam een verandering.
Bij de bond dachten ze ook eerst
wat moeten we met die schreeuw
lelijk, maar nu zyn er al meer moge
lijkheden".
Overige uitslagen zeslanden-
toernooi: Spanje - Engeland 125-
25. Spanje - België 62-45, Enge
land - Frankrijk 34-100.
HANS JACOBS
TOERNOOI GRONINGEN
Achtste ronde: Khalifman (Sov) - Brenninkmeijer
(Ned) 1/2 -1/2, Piket (Ned) - Lautier (Fra) 1/2
1/2, Douven (Ned) - Nunn (Eng) 1/2 -1/2, Green-
feld (Isr) Hoeksema (Ned) 1/2 -1/2, Ftacnik (Tsj)
- Rogers (Aus) 1-0.
Stand: 1Rogers 6 punten, 2. Khalifman, Douven,
al.
Stand meestergreep: 1. Martinovic (Joe) 6 1/2
punten, 2. Norwood (Eng) en Hoi (Den) 6,4. Kuijf,
Vanheste (Ned) en Ermenkov (Bul), Ninov (Bul),
Hansen (Den) en Dizdar (Joe) allen 51/2:
EK JEUGD ARNHEM
Tiende ronde: Adams (Eng) - Gelfand (Sov) 0-1,
Delchev (Bul) - Dreiev (Sov) 0-1, Fabrego (Spa) -
Lev (Isr) 0-1. Thorhalsson (IJs) - Van Wely (Ned)
1/2-1/2, Kontic (Joe) - Van der Werf (Ned) 0-1,
Meessen (Bel) - Horvath (Hon) 0-1. Mrva (Tsj) -
Manca (Ita) 1-0, Topakian (Oos) - Hansen (Den)
1-0, Almeida (Por) Kula (Pol) 1-0, Aschwanden
(Zwi) - Long (Wal) 1 -0, Hamalainen (Fin) - Gullulu
(Tur) 1-0, Stafrace (Mal) - Daniilidis (Gri) 0-1,
Ozanne (Gue) - Ryan (Ier) 0-1
Stand na tien ronden: 1Gelfand 0 punten, 2. Dre-
jev 71/2,3. Djurhuus 7,4. Comas Fabrego en Lev
61/2,6. Van Wely en Van der Werf 6.
DYNAMO TOERNOOI
Mannen
Nederland - Westduitsland 3-0 (15-7,15-1,15-9),
Cuba -Canada 3-0 (15-11,15-5,15-13), Finland-
Grenoble 3-0 (15-12, 15-4, 15-7), DDR- Apel
doorn 3-1 (13-15,15-10,15-10,15-4).
Vrouwen
DDR - China 3-2 (15-11, 6-15, 10-15, 15-10,
15-5), Nederland - Apeldoorn 3-2 (7-15, 15-11,
9-15,15-11,16-4), Olympia-peru 3-0 (15-2,15-9,
Vrouwen
500 m: 1. Stam (Ned) 42,50, 2. Meijer (Ned)
42,51, 3. Tokarczyk (Pol) 42,72, 4 Knjaskova
(Sov) 42,73,5. Gabrecht (DDR) 42,89,6. Rreuter
(Ned) 43,04. 9. Bollaart 43.19, 15. Moolhuizen
44,28, 18. Paul 44,53, 24. Aaftink 1.08,45 (val)
1500 m: 1. Stam 2.09,29, 2. Garbrecht (ODI)
2.09,41, 3. Bollaart 2.10,43, 4. Nemeth (Oos)
2.11,62,5. Rys (Pol) 2.11,70,6. Borkowska (Pol)
2.11,73, 7. Kozlova (Sov) 2.11,83, 8. Paul
500 m: 1. Streb (BRD) 38,11, 2. Ykema (Ned)
38,22, 3. Semler (BRD) 38,38, 4. Jankowski
(DDR) 38,39, 5. Devjatov (Sov) 38,40, 6. Pikku-
Peura (Fin) 38,55. 12. Noyens 38,98, 14. Loef
39,12
1000 meter: 1Streb (BRD) 1.16,36,2. Markström
(Zwe) 1.17,07,3. Devjatov (Sov) 1.17.09.4. Loef
1.17,58,5. Ykema 1.17.60,6. Sjasjakbajev (Sov)
1.17,84,11. Noyens 1.18.47
Allrounders: 500 m: 1. Hadschieff (Oos) 38,87,2.
Herda (BRD) 39,15, 3. Kumm (DDR) 39,32, 4.
Portijk 39,45, 5. Kemkers 39,60, 6. Ilkka (Fin)
39,76, 7. Van der Burg 39,90, 10. Gustafson
40.07. 11 Kcopmans 40,22, 15. Bos 40,30, 21.
Veldkamp 40,93
1500 m: 1Hadschieff 1.56,23.2. Portijk 1 57,30,
3. Kemkers 1.58,14, 4. Schmietendorf (ODI)
1.58,20. 5 Van der Burg 1.58.54. 6. Kumm
1.58,69, 7. Kah 1.58,76, 10. Bos 2.00.28, 11
Koopmans 2.00,65,24. Veldkamp 2.08,69.
Handbalzege Moskou
SITTARD (ANP) - De laatste gro
te internationale triomf van MAI
Moskou mag dan uit 1977 dateren,
voor de Nederlandse ranglijstaan
voerder van de eredivisie zijn de
Sovjet-handballers nog een maatje
te groot.
Voor 1500 toeschouwers
in de Sittardse stadssporthal kwam
dat op de finaledag niet in de cijfers
tot uitdrukking. Waar Moskou,
winnaar van de Europa Cup in 1973
(landskampioenen) en 1977 (beker
winnaars) op de eerste dagen hand
balles gaf, reikte V en L tot op drie
doelpunten: 16-13.
Om volgend jaar opnieuw verze
kerd te zijn van een uitnodiging de
den de Moskovieten het mogelijk
voorkomen dat de handbalmachi
ne op de slotdag wat minder soepel
draaide. Derde werd Lokomotiva
Trnava, dat na verlenging Sittardia
met 24-21 (19-19) versloeg.
