Willem I dankte steunpilaar Oranjehuis af DE TIJD, VAN TOE Ni Voorhouter promoveert op onderzoek naar buitenlanders in Nederlands leger LEERDE BOSKOOP BOMEN KWEKEN IN RIJNSBURG? Originele kerstliedjes PAGINA 8 REGIO MAANDAG 19 DECEMBER 1988 VOORHOUT - Koning Wil lem I nam eind december 1828, nu 160 jaar geleden, een rigoureuze stap. De vorst ontsloeg de vier Zwit serse regimenten die toen een belangrijk deel uit maakten van het Neder landse leger. Ze waren ja renlang de steunpilaar van het Oranjehuis en de stad houder. Een opvallende stap van de monarch. Want de koning beroofde op die manier het leger van zijn beste troepen. door Jan Westerlaken Het is één van de opmerkelijke uit komsten uit het onderzoek 'Ko ning en kanton' van de Voorhouter H. Amersfoort. Amersfoort promo veerde hier onlangs op. Het proef schrift beschrijft de Nederlandse staat en het einde van de Zwitserse krijgsdienst. Koning Willem I zette deze stap met veel tegenzin. Conflicten met de Tweede Kamer en het departe ment van oorlog dwongen hem de Zwitsers naar huis te sturen. Op de achtgergrond speelden bovendien de spanningen in de zuidelijke Ne derlanden een rol. Zij waren het voorspel van de Belgische opstand (1830-1839). Het vertrek van de vier regimen ten maakte een einde aan een sinds 1694 bijna ononderbroken aanwe zigheid van Zwitserse troepen in het Nederlandse leger. Voortaan zou dit leger hoofdzakelijk door middel van dienstplicht en uit de eigen bevolking worden bijeenge bracht. Amersfoort: "Ik was verbaasd dat er in die tijd nog buitenlandse soldaten in onze krijgsmacht aan wezig waren. Eerlijk gezegd ver wachtte ik dat niet toen ik met mijn onderzoek begon. Eigenlijk dacht ik dat zoiets uit de oude doos was". Ontslag Maar dit was niet de enige keer dat Amersfoort even met de ogen knip perde. Het ontslaan van de Zwit serse regimenten waarop vooral het departement van oorlog aan drong, kon hij zich in eerste instan tie niet zo goed voorstellen. "Later wel", verklaart hij nu. "De Zwit sers deden de meest onmogelijke verzoeken. Hun privé-belangen stonden hoog in het vaandel: ze wa ren uit op allerlei voordelen. Het prikte vooral het departement van oorlog dat belast was met de wer ving van de soldaten. De koning was doof voor verwijten uit die richting. Ruzies waren dan ook aan de orde van de dag. Willem I pas seerde- het ministerie gewoon. Juist die persoonlijke belangen waren aanleiding tot het conflict tussen hem en zijn departement. Zoiets zie je niet vaak. Vier handen op één buik zou in dit soort zaken toch veel meer voor de hand lig gen? Nou, dat blijkt dus hier niet zo te zijn. De minister ging dwars lig gen bij de koning. Vergelijk het maar met een directeur die hetzelf de doet bij zijn commissarissen". Zwitsers in Nederlandse krijgs dienst. Het was een normaal ver schijnsel voor die tijd, legt Amers foort uit. Niemand keek er vreemd van op. "Soldaat zijn was een be roep waarmee je je boterham kon verdienen. Als je een geweer kon vasthouden en niet wegliep als het spannend werd, dan kon je dienst nemen in een beroepsleger. Zo'n leger stelde Willem I aan. Met kanton (mini-staatje) in Zwitser land tekende hij een verdrag en vervolgens kwamen de troepen: 9000 man sterk op een Nederlands leger van 50.000. Maar de Zwitsers zaten net zo goed in Frankrijk". Families Hoewel Willem I met de Zwitserse kantons overeenkwam dat de huurlingen niet tegen elkaar moch ten vechten, is het toch één keer t.ot zo'n treffen gekomen. Amersfoort: "Toen Nederland en Frankrijk het met elkaar aan de stok kregen ston den twee Zwitserse families in de 'De slag bij Malplaquet' (1709) me kaar dood te schieten. Men pro beerde dit soort voorvallen via de verdragen te voorkomen, maar bij het nemen van vreemde krijgs dienst kon het tot dit soort confron taties leiden". De Zwitserse regimenten be landden tussen 1813 en 1814 in het Nederlandse leger. Dat gebeurde echter pas nadat koning Willem I een poging had gedaan om in eigen land een beroepsleger op de been te brengen. Dat lukte niet. De wer ving van Nederlandse soldaten kwam niet van de grond. Het ge volg hiervan was dat de vorst naar het buitenland uitweek. De Twee de Kamer accepteerde dat zolang het gevaar van oorlog (met Frank rijk) dreigde. Amersfoort: "Napoleon zat nog op de troon. Nederland beleefde in die periode een spannende tijd. Een leger was dan ook geen over bodige luxe. Dus iedereen die een geweer kon vasthouden, was wel kom. Maar toen de spanning over was klonken er stemmen dat er zui niger aan moest worden gedaan. Nederland zat tot zijn nek in de schuld. Omdat het beroepsleger met z'n buitenlandse huurlingen de grootste slokop was, kon hierop daadwerkelijk worden bezuinigd. Er konden dus twee vliegen in één klap worden geslagen: bezuinigen en de macht van Willem I indam- Troetelkinderen Zonder slag of stoot ging dat niet. Want koning Willem I beschouwde de troepen als zijn troetelkinderen. Bij hoog en bij laag hield hij ze de handen boven, het hoofd. En de vorst stond heel sterk. De Grond wet bepaalde dat het beroepsleger van de koning was. Willem I hield de Tweede Kamer daaraan als de kwestie weer eens aan de orde was. Echter, hij gaf zijn verzet op toen België op het punt stond zich van Nederland af te scheiden. De ko ning gaf onder druk van het parle ment toe en stuurde de Zwitserse troepen naar huis. Willem I was zeker geen machts wellusteling, benadrukt Amers foort. "De vorst had zo zijn eigen opvatting over de rol van het ko ningschap. Alles wat hij deed was gemeend. Nee, hij lapte de Grond wet niet aan z'n laars. In het alge meen hield hij zich daar wel aan. De verhoudingen lagen nu een maal zo. De Tweede Kamer moest meewerken aan wat de koning wil de. En zo geschiedde". Tot er een grote volksoproer in de zuidelijke Nederlanden uitbrak, het al eerder genoemde voorspel van de Belgische opstand (1830) en de afscheiding. De Belgen kozen een eigen koning: Leopold. Willem I stribbelde nog negen jaar tegen. Het leger bleef in Noord-Brabant onder de wapenen. Er volgde nog een tiendaagse veldtocht. Zonder resultaat. De koning legde in 1839 het hoofd in de schoot en verklaar de dat België voortaan als zelfstan dig land zijn eigen boontjes dopte. Dienstplicht Het ontslaan van de Zwitserse huurlingen had ook gevolgen voor de Nederlandse ambassadeur. Toen de geruchten in Zwitserland doordrongen dat Willem I van plan was de huurlingen naar huis terug te sturen, suste hij de gemoederen met de mededeling dat de Neder landse koning zoiets nooit en te nimmer zou doen. De bergpassen lagen nog dicht toen een koerier Zwitserland bereikte met het be richt dat het beroepsleger eruit ging. Er kwam een nieuwe ambas sadeur die de Zwitsers de tijding meedeelde. Het heenzenden legde de huur lingen overigens geen windeieren. Met een gouden handdruk vertrok ken ze naar huis. De officieren kon den kiezen uit een tractenient voor drie jaar of zich op non-actief laten stellen met de helft van dat tracte- ment. Soldaten die het regiment twaalf jaar trouw waren gebleven, kregen twee jaar salaris. LEIDSE KRONIEK OVER /MENSEN EN GEDANE ZAKEN De lezer van deze krant die denkt aan bloemen, struiken en plan ten zal ongetwijfeld de namen Boskoop en Rijnsburg te binnen schieten. Begrijpelijk, in Boskoop produ ceren de ongeveer 1.000 op de sierteelt gerichte bedrijven onge veer de helft van de Nederlandse boomkwekerijproduktië. De betekenis van Rijnsburg voor de teelt van bloemen is eveneens indrukwekkend. U kunt ze niet missen op de vaderlandse we gen, de bloemenauto's richting Duitsland met de naam Rijns- burg er op. Twee centra voor de cultuur van struiken en bloemen in Holland. Elk met hun eigen traditie en met hun eigen-sfeer. Twee plaat sen die verder weinig met elkaar van doen lijken te hebben, met twee soorten verschillend ge richte bedrijven op het gebied van de sierteelt. De geringe banden mogen nu duidelijk zijn, in vroeger tijden waren de relaties tussen Rijns burg en Boskoop heel nauw. De belangrijkste economische akti- viteit in beide plaatsen vindt Kloostertuinen Als kind hebben de wat oudere lezers gegruwd van de lafhartige moord op de graaf door edelen als Gijsbrecht van Amstel. Vrien den legden het gebalsemde lijk van Floris V eerst in de Lauren- tiuskerk in Alkmaar. De grafzerk is er nog te zien. Later werd het lijk volgens de middeleeuwse ge schiedschrijver Melis Stoke naar Rijnsburg gebracht. Het klooster in Rijnsburg was rijk en invloed rijk. Niet alleen een geestelijk en cultureel centrum, maar ook eco nomisch van belang. De abdij was bij voorbeeld be faamd om haar tuinderijen en boomgaarden. De kunst van het vermeerderen van planten door middel van zaden en enten be heerste het personeel van de ab dij bijzonder goed. Voor een deel ging het hierbij om planten met een medicinale betekenis. Kloostertuinen waren in de mid deleeuwen belangrijke leveran ciers van geneesmiddelen. Maar misschien wel haar ontstaan in de Rijnsburgse abdij. In 1122 nam Petronella van Sak sen, de weduwe van de Holland se graaf Floris II, het initiatief om in Rijnsburg een klooster te stichten. Geen gewoon klooster, maar een klooster voor adellijke nonnen, levend volgens de regels van de heilige Benedictus. In de bij dit klooster behorende kerk werden de leden van de gra felijke familie begraven: Willem I, Floris IV en hoewel het niet he lemaal zeker is Floris V. Deze na men zeggen u hoogstwaarschijn lijk weinig of niets, behalve de laatste. U kent misschien ook nog wel het jaar van zijn dood. Het is nu uit de geschiedenisboe ken verdwenen, maar vroeger niet alleen ter wille van de zieke mens werden planten en strui ken geteeld, produktie vond ook plaats voor de sier en het econo misch nut. Vraag naar bomen was er in het vlakke Holland altijd. De boeren hadden bomen nodig voor het maken van windschermen en schaduw rond hun boerderij. Hierbij ging het niet alleen om het scheppen van een plezierig woonklimaat op en rond de boer derij. Integendeel, economische motieven speelden een belang rijke rol. In de zomer moesten de boerderijen koel zijn in verband met de kaasmakerij. De graven van Holland bezaten in hun graafschap vele stukken grond. Een deel van deze grond Een tekening uit 1982 van Aad was woest en onontgonnen. De graven probeerden voor deze woeste gronden ontginners te vinden. Aantrekkelijk werk was zo'n ontginning niet en daarom beloofde de graaf onder andere fiscale voordelen om mensen te trekken. Een overeenkomst tus sen de graaf en een groep ontgin ners werd "een cope" genoemd. Bokko en cope Als we de legende mogen gelo ven, heette een van de leidende figuren bij zo'n ontginning Bok ko. Verbindt u de woorden Bok ko en cope met elkaar dan ont staat vrij gemakkelijk het woord Boskoop. In 1222 schonk graaf Willem I zijn bezittingen in Bos koop aan de abdij in Rijnsburg. Deze schenking had plaats ter wille van de rust van zijn ziel en die van zijn voorouders. Willem I heeft zijn laatste rustplaats ook gevonden in de abdij. De inwoners van Boskoop waren vanaf 1222 verplicht om in plaats van aan de gr^af, aan de abdij be paalde heffingen te betalen. Geen slechte ruil. Over het alge meen voerden geestelijke instel lingen een rustiger financieel be heer dan de telkens opnieuw bij conflicten betrokken wereldlijke vorsten. Je wist met de abdij i je toe was, terwijl de Hollandse graven, door hun per manente geldnood, nogal eens wilden proberen heffingen te verhogen. Niemand weet precies hoe oud de Boskoopse boomkwekerij- produktie nu precies is, maar niemand bestrijdt dat deze cul tuur al eeuwen oud is. Het is niet onwaarschijnlijk, mis schien zelfs waarschijnlijk, dat de inwoners van Boskoop gepro fiteerd hebben van de kennis van de Rijnsburgse abdij. Daar werden de boeren wegwijs gemaakt ten aanzien van in Hol land veel gevraagde boomsoor ten, daar ontvingen ze zaden en jonge planten. Dijkman) De abdij kwam in problemen door de Tachtigjarige oorlog. In 1572 verlieten de nonnen door het dreigende cxjrlogsgeweld Rijnsburg. Tijdens het beleg van Leiden werden de leegstaande gebouwen door brand verwoest (1574). Hoe onduidelijk de gege vens over het ontstaan van de boomkwekerijen in Boskoop ook moge zijn, zeker is dat al in 1573 in deze plaats boomkweke rijen voorkwamen. In 1611 wa ren er al ongeveer 20 van deze be drijven. Misschien leerde Boskoop het kweken van bomen inderdaad in Rijnsburg. BRAM VERGEER Amersfoort: "In die periode was dat heus niet zo slecht. Voorzienin gen voor de oude dag waren er niet.- Kreeg je dan zoveel geld ineens in handen, dan kon je een eigen zaak je beginnen en hoefde je je geen zorgen meer te maken hoe je die oude dag aan de kost moest zien te komen. Wat niet mag worden weg gecijferd is het feit dat die Zwitsers behoorlijk wat status mee naar huis namen. Ze bedongen dat ze hun uniform en sabel mochten houden. Dat zagen ze als een eer. De officieren kregen het vaandel Dienstplicht De Zwitsers naar huis, de dienst plicht werd ingevoerd. De bevol king reageerde heel gereserveerd. Tenslotte was het gevaar voor oor log niet geweken. Napoleon was nog niet verslagen. Er was dus ge vaar. De Nederlanders waren be reid om een uniform aan te trek ken, omdat ze anders de kans lie pen door de Fransen vermoord te worden. "Wat wel goed was", zegt Amersfoort, "was het besluit dat de Nederlandse militairen niet over de landsgrenzen mochten worden gezonden. Als de koning op ver- overingsavontuur zou willen kon den de dienstplichtigen daarvoor niet worden ingezet. Bovendien mochten ze ook niet naar de kolo niën worden gezonden, omdat het gevaar groot was dat ze nooit meer zouden terugkeren. De bevolking leende haar zonén uit aan de rege ring, maar zij moest daar wel heel zorgvuldig mee omspringen". Na tien jaar bakkeleien met ko ning Willem I aan de ene kant en de Tweede Kamer en het departement van oorlog aan de andere kant, was de strijd gestreden. De vorst be zweek uiteindelijk voor de politie ke pressie om het Nederlandse le ger van de Zwitsers te ontdoen. De Belgische opstand was de laatste druppel die de emmer deed overlo pen. De huurlingen kregen ontslag. De Koninklijke Landmacht zou nooit meer van buitenlandse korp sen gebruik maken. Dat tijdperk was en is nog altijd afgesloten. Kerstconcert door koor een leerlingen var Thea Ekker-van der Pas, met piano-bege leiding door Ineke Drabbe. Gehoord 18 de cember in het Groene Kerkje in Óegst- geest. OEGSTGEEST - Het Kerstcon cert gistermiddag uitgevoerd door leerlingen van de zangpeda goge Thea Ekker-an der Pas het prachtige Groene Kerkje te Oegstgeest, schitterde door ventiviteit, originaliteit en diver siteit. Spaanse, Italiaanse, Franse, Duitse, Zweedse en Engelse kerstliedjes riepen om beurten een verrassende sfeer op. Die sfeer was niet alleen verheven, klassiek of traditioneel, zoals bij de vele concerten'die rond Kerst als sneeuwvlokken over de hele stad neerdwarrelen, in het Groe ne Keije kwamen we ook in een jolige, of zoet-romantische of zelfs in een gloedvolle blues stemming. Opmerkelijk was de houding van Thea Ekker ten opzichte van haar stemmenmateriaal. Zij liet elke zangstem in zijn waarde, buitte deze zelfs uit zodat elke so lerende leerling zich optimaal profileerde. Zo zong de bas Henk Bredero de negrospiritual "Deep River" waarin zijn sonore warme timbre helemaal tot zijn recht kwam,haalde Yvonne Zwaai heerlijk' uit in haar kerstmedley en bleek haar stem echt geschikt voor het populair-romantische kerstrepertoire. Het quintet, bestaande uit vijf heren met kleurige petten, mut sen en sjaals, bracht ons in boertige'dorpssfeer: ze mochten lekker hard en schetterig zinj en zich uitleven als "Carol S gers", als jongetjes zingend leurend langs de deur. Ook Est- helle Linssen kreeg precies die liederen te zingen die haar klas siek geschoolde stem nodig had, zoals het perfect vertolkte "Ma ria Wiegenlied" van Max Reger. Het koor, dat aanvankelijk nog wat haperend zong, soms ook een beetje op hol sloeg, zong met steeds meer flair en discipline. Tot slot steek ik de loftrompet voor de onvolprezen pianiste Ineke Drabbe. Met een ingeto gen bevlogenheid, fijnzinnige muzikaliteit en een voortvarende stijl van begeleiden was zij de betwiste Rots in deze sfeervolle sprankelende december-bran- ding, en ontvangt daarvoor bij deze alsnog een welverdiend ap plaus. LIDY VAN DER SPEK MAANDAG 19 DECEMBER Alkemade vergadering van de gemeente raad, aanvang 20.00 uur in het ge meentehuis. Alphen Kerstviering NCVB afd. Zuid, mmv Vrouwenzangkoor van de Molukse Evangelische Kerk, ge bouw Nabij, Lauraplein, aanvang 20.00 uur. Boskoop Kerstviering NVvH, aanvang 20.00 uur in De Loods. Leiden Leidse Schouwburg, toneelver eniging Tot Ieders genoegen', met 'Familie is ook niet alles', aan vang 20.15 uur. Rijnlands mannenkoor olv San- der v DINSDAG 20 DECEMBER Alphen ledenavond Koninklijke Maat schappij Tuinbouw en Plantkun de. afd. Alphen in de Goede Her derkerk, Ten Harmsenstraat 14, aanvang 20.00 uur. kerstconcert organist Simon Stelling in de Adventskerk, Juli- anastraat, aanvang 20.15 uur. herdenkingsbijeenkomst 100 jaar Maranathakerk aan de Raad huisstraat. aanvang 20.00 uur. Hooge Boskoop kaartavond Katholieke Vrou wenbeweging in de parochiezaal, aanvang 20.00 uur. vang 19.00 u Micro Theater, 'Scrooge en Marley' naar Charles Dickens door Imperium, aanvang 20.30 Rijnlands Mannenkoor olv San- der van Marion, mmv Marco Bak ker, aanvang 20.00 uur. Rijnsaterwoude gemeenteraadsvergadering met behandeling begroting 1989 in het gemeentehuis, aanvang WOENSDAG 21 DECEMBER Alphen interkerkelijke zangdienst in de Hervormde kerk Zwammerdam, aanvang 19.00 uur. Boskoop kerstconcert Die Gouwe Sang- hers en het gereformeerd Kerk koor, gereformeerde kerk, aan vang 20.00 uur. Willibrord Kerk Oegstgeest, kertsconcert door Capella Canti- bus, Jan van der Scheer, trompet. Gerard Schoneveld, trompet, Pe ter Bang, trombone, Paul Buis, trombone, en organist Theo Goedhart, aanvang 20.15 uur. Leidse Schouwburg, muziek- show van 'Berdien Stenberg', aanvang 20.15 uur. Micro Theater speelt "Scrooge en Marley" van Charles Dickens, aanvang 20.30 uur. Leimuiden gemeenteraadsvergadering in het gemeentehuis, aanvang 20.00 DONDERDAG 22 DECEMBER Alphen kerstconcert Crescendo in win kelcentrum Ridderhof, aanvang kerstviering Katholieke Vrou wenvereniging, parochiezaal, aanvang 20.00 uur. Bodegraven kerstzangdienst mmv onder meer Die Rhijnsa Sanghers in de vang 20.< Lelden Leidse Schouwburg, 'Oude en Nieuwe Vrienden' blijspel van Jos Brink met o.a. Georgette Hagen doorn, aanvang 20.15 uur. VRIJDAG 23 DECEMBER Alphen optreden formatie Headline in jongerencentrum Madonna, Olympiaweg. kerstspel Vrije School in het Al- banianae, Diamantstraat 31, aan vang 19.30 uur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 8