Verbazing over kinderkeus 'Krantefoto 1988'
vfjfhonckrtkfüizsid dakLoa*/.,
ètzjjn yijftondecdduizeiK/
zoet roe «n plaatje cfe
te-ifjTj... éite jcjj ttttJs..
Schaatsers vormen een lastig volkje
Vrije Hogeschool helpt
IachtergrondI
Leidenaar begint Jongeren Contactlijn
WOENSDAG 14 DECEMBER 1988
Eindredactie Bert Paauw
Telefoon 071 - 144941, toestel 242
Kiezen juiste studie vaak moeilijk
dr. B. Lievegoed. Op-
i de Vrije Hogeschool.
(foto ANP)
je bellen of schrijven naar De
Vrije Hogeschool Hoofdstraat 20
3972 LA te Driebergen. Telefoon
03438-18044. Daar kan je een fol
der aanvragen of je opgeven voor
de open dag vrijdag 17 februari.
Een kinderjury bestaande uit 43 lezertjes van ruim veertig kranten heeft zaterdag in Amsterdam de foto
'Vrouw zoent varken' gekozen als de beste dagblad-foto van 1988. Een begeleider en twee kinderen tonen de
winnende plaat. (foto anp>
LEIDEN - Met de studiekeuze
voor de deur wacht veel scholie
ren slapeloze nachten. Vaak
wordt op het laatste moment een
testbureau ingeschakeld dat de
keuze dan maar moet bepalen.
Maar dan nog hoeft een keuze
geen zekerheid te bieden. Op
veel studies rust een numerus
fixus, er moet worden geloot.
Medicijnen, economie, bedrijfs
kunde, de school voor journalis
tiek, steeds meer opleidingen
grijpen naar deze maatregel om
de stroom van studenten binnen
de perken te houden. Voor aan
staande studenten is dat loten
vaak een nachtmerrie.
Voor schoolverlaters die er
nog eens rustig over willen na
denken, die zijn uitgeloot of die
gewoon een jaar iets heel anders
willen doen bestaat sinds 1971 de
Vrije Hogeschool. Hoewel het
jaar een propedeutisch jaar
wordt genoemd, telt het niet mee
in de zes jaar studie die elke stu
dent heeft. Het is een particuliere
school die geen subsidie ont
vangt, en dus vrij kostbaar is.
Wel kunnen studenten aan
spraak maken op een beurs.
De school is in het leven geroe
pen door de bekende sociaal- pe
dagoog professor Lievegoed. Hij
was studentenpsychiater in Rot
terdam en kreeg veel studenten
in zijn praktijk die ontevreden
waren over hun studiekeuze. Om
hem heen zag hij steeds meer
studenten stoppen. Om dit pro
bleem bij de wortel aan te pak
ken richtte hij in 1971 de Vrije
Hogeschool te Driebergen op.
De school biedt vakken die op
een 'normale' middelbare school
niet of nauwelijks aan de orde
komen. Drama, muziek, koor
zang, boetseren en pottenbak
ken zijn over een periode van een
aantal weken te volgen. Ook zijn
er, ter voorbereiding op een stu
die, colleges over uiteenlopende
onderwerpen als kunst, geschie
denis, godsdienst en de levens
loop van de mens.
Dit laatste college zegt iets
over het 'vrije' van de school. De
school gaat uit van de antroposo
fie maar zonder dat deze leer aan
de studenten wordt opgelegd.
Antroposofie betekent letterlijk:
uitgaan van de mens. M. ter
Horst, mentor aan de Vrije Hoge
school zegt hierover het volgen
de: "Als er sprake is van een
boodschap, dan is die zeker niet
dat iedereen hier antroposofie
goed moet vinden. Veel eerder
gaat het om het krijgen van zelf
vertrouwen, en dan zo dat je je ei
gen levensloop aan kan pakken.
Het gaat in het leven niet om
weetjes die je uit je hoofd hebt
geleerd, maar om het bepalen
van je eigen positie en het ken
nen van je verantwoordelijkhe
den."
Buiten de vaklessen en de col
leges zijn er oók projecten. Deze
worden meestal aangeboden
door docenten maar ook wel
door oud leerlingen die een on
derdeel van hun studie of beroep
met de studenten beoefenen.
Een project duurt zes weken en
wordt in de ochtenden gegeven,
hierin wordt een onderwerp ver
der uitgewerkt. Er zijn onder
meer projecten over moderne
schilderkunst, schrijven en het
theater van Shakespeare.
Wie studeert aan de Vrije Ho
geschool maakt deel uit van een
mentorgroep. Hierin zitten onge
veer twintig medestudenten en
een mentor of mentrix. In deze
groep bespreek je zaken die op
school gebeuren, dingen waar je
wat aan zou willen doen en ook
persoonlijke omstandigheden.
De mentor is een vertrouwens
persoon die er ook is om over je
studiekeuze te praten. De bege
leiding op het gebied van deze
keuze is intensief. Buiten de ge
sprekken zijn er mogelijkheden
om open dagen te volgen en is dit
jaar een experiment van stages
begonnen. De studenten kunnen
twee stages lopen, een van een
dag en een van drie dagen, om
zich te oriënteren op een eventu
ele studie- of beroepskeuze.
De Vrije Hogeschool is vooral
een jaar waarin je leert om keu
zes te maken. Dat begint bij de
keuze voor een kunstvak, wordt
moeilijker bij het bepalen van
een project en mondt uit in de
keuze voor een studie. Belang
rijk is het eigen initiatief van de
studenten die feesten, ouderda-
gen en een werkweek zelf moe
ten organiseren en uitvoeren. Al
met al is het een intensief jaar
waarin je de kans krijgt op ka
mers te gaan wonen en zelf ver
antwoordelijkheden te dragen.
Als je meer informatie wil kan
Het vriest nog niet eens of Neder
land wordt weer overspoeld met
opmerkelijk schaatsnieuws. Van
ijspret is meestal geen sprake,
want de schaatswereld staat be
kend om zijn ruzies en gekra
keel. Dat gaat nooit vervelen om
dat er altijd wel weer iets anders
scheef zit bij de Nederlandse
schaatstop.
Het verbaast niemand dat ook
deze winter het schaatvolk zich
van zijn lastige kant laat zien.
Neem nou Yvonne van Gennip,
een uitmuntende schaatsster, en,
voor zover ik dat van een af
standje kan beoordelen, nog een
lieve meid ook. Toch is zij het
middelpunt van de laatste
schaatsrel. De Haarlemse rijdt
namelijk niet in de nationale
kernploeg van de nieuwe coach
Jan Wiebe Last, maar aan het
handje van haar lievelingstrainer
Tjaart Kloosterboer. Voor de ge
zelligheid heeft zij als trainings
maatje Jolanda Grimbergen uit
Rijnsburg uitgekozen.
'Nou en?' denken jij en ik,
maar zo simpel wordt er in het
Nederlandse schaatswereldje
niet geredeneerd. Als Van Gen-
nip zich zo nodig anders dan an
deren wil voorbereiden op de be
langrijke nationale en internatio
nale wedstrijden, dan zal zij dat
weten. De kernploeg rijdt rond
jes op de overdekte ijspiste in
Heerenveen en de drievoudig
Olympisch kampioene is toeval
lig ook aanwezig. Zij mag wat
Last betreft gaan fietsen, als ze
maar niet waagt het ijs te betre
den. Dat waagt brave Yvonne
(Sport)vandalen
Na een tamelijk windstille pe
riode dreigt het weer helemaal
mis te gaan op de Nederlandse
voetbalvelden. Werd twee we
ken geleden bij de wedstrijd
tussen AZ en DS'79 arbiter Van
Mierlo door een stel raddraai
ers geschopt en geslagen, afge
lopen zondag werd het duel
tussen FC Den Haag en RBC
gestaakt vanwege een bom
melding. Bij Twente - Feye-
noord pakte de politie 30 sup
porters op. Vernielingen en ge
weldpleging waren de oorza
ken.
Waarom het hier een tijdje
'windstil' is geweest en waar
om het nu op twee achtereen
volgende speeldagen weer he
lemaal mis ging, zijn vragen die
moeilijk zijn te beantwoorden^
Ook in Engeland, waar het
voetbalvandalisme zo'n beetje
is uitgevonden, lijken de rellen
rond de velden momenteel over
hun 'hoogtepunt' heen. Een
commentator van het BBC-
sportprogramma Grandstand
bijvoorbeeld merkte, bij het
aanschouwen van de beelden
van de volledig uit de hand ge
lopen Spaanse topper tussen
Real en Atletico Madrid, in dat
kader smalend op wat men nu
AMSTERDAM (GPD) -
Grote verbazing bij de vol
wassenen in de zaal toen de
kinderjury zaterdagmiddag
de 'Krantefoto 1988' bekend
maakte. Niet de foto van ba
by Renee, geen honger-en-
andere-ellende-foto uit
Bangladesh, maar een opna
me van een vrouw die een
varken knuffelt, is naar de
mening van de 43 jeugdige
juryleden de beste, leukste,
mooiste en interessantste fo
to uit de dagbladen. De
krantefotoverkiezing is een
initiatief van de Stichting
Krant in de Klas.
De kinderjury, samengesteld uit
jongens en meisjes uit jury's van
regionale, door dagbladen geor
ganiseerde wedstrijden, koos de
foto uit 240 exemplaren. Die wa
ren onderverdeeld in de catego
rieën regio, binnenland, buiten
land en sport. Daarmee wijkt de
Stichting Krant in de Klas af van
de indeling van de afgelopen drie
jaar, toen kinderen konden kie
zen uit regionaal, nationaal, euro
pees en mondiaal.
Door de nieuwe indeling lijkt
de Krantefotoverkiezing nog
meer op de Children World Press
Photo-jurering, die jaarlijks in fe
bruari plaatsvindt. Directeur van
de Stichting Krant in de Klas,
Peter Fiedeldij Dop, meent dat
er toch een aanzienlijk verschil
is. "De World Press Photo is een
fotowedstrijd waarbij fotografen
zelf hun beste werk insturen. Dit
is heel iets anders. Hier kiezen
kinderen het beste werk uit fo
to's die gepubliceerd zijn in dag
bladen. Die kinderen doen eigen
lijk de tweede selectie, want re
dacties van kranten kiezen na
tuurlijk zelf ook al voor het beste
exëmplaar".
Een ander verschil is de perio
de waarin de foto's zijn gemaakt.
Voor de World Press Photo kun
nen foto's uit heel 1988 worden
ingestuurd. Bij de Krantefoto
wedstrijd is die termijn aanzien-
Pech dus voor alle fotografen die
in april en mei prachtige foto's
hebben gemaakt. Is het wel reëel
zo'n foto Krantefoto 1988 te noe
men? Peter Fiedeldij Dop: "Ja,
precies bedoelde met: 'de En
gelse ziekte'. Hij bedoelde mis
schien te zeggen dat in zijn
land het ergste nu wel achter
de rug was, en dat anderen dan
de Engelsen nu maar eens aan
het kruis genageld moeten
worden.
Feit is - en daar kan ook die
commentator van dat gewaar
deerde Grandstand niet om
heen - dat het gevaar op plotse
linge uitbarstingen van geweld
toch blijkbaar sluimerend aan
wezig is. Of dat nu Nederland,
Engeland, Spanje of willekeu
rig welk land betreft waar dit
spel ten overstaan van zoveel
toeschouwers wórdt gespeeld.
Zo lang politici, sociologen en
vooral ook voetbalbestuurders
het niet eens zijn over aanlei
dingen, oorzaken en oplossin
gen van al dat geweld, blijft die
dreiging van weer nieuwe uit
barstingen constant daar.
'Er moeten eerst doden val
len eer een oplossing komt',
werd en wordt in dit verband
nogal eens geroepen. Onzin,
natuurlijk. Die foto is toch ge
maakt in 1988? Daarbij is het een
ondoenlijke zaak om de kinde
ren uit een heel jaar te laten kie
zen. Ze zijn nu al heel serieus be
zig om uit vijftig foto's per cate
gorie een keuze te maken. Ik
denk dat je anders teveel van ze
vraagt".
Maar bij de World Press Photo
kan het wel, en het lijkt er op dat
want er zijn doden gevallen.
Maar vijf jaar na het beruchte
Heyzeldrama waarbij 39 sup
porters omkwamen zijn de
schuldigen nog altijd niet ge
straft, sterker nog zijn we geen
stap dichter bij de ontrafeling
van dit probleem gekomen. Wat
dat betreft zijn mensen snel
geneigd om voor dit soort na
righeid de ogen te sluiten. Zo
werd in de hele jubelstemming
rond het behalen van het Eu
ropese kampioenschap door
Nederland maar al te snel ver
geten dat het maar een haar
scheelde of Oranje zou er bij de
eindronde niet eens bij zijn ge
weest. Hij kwam uit Oss, weet
je nog wel, en hij had een si
naasappel bij zich. Oh, ja. Die
gek.
Nee, het is nog lang niet zo
ver om rustig achterover te leu
nen om je maar weer uitslui
tend en alleen te concentreren
op de bewegende beelden die
zoveel aardigs kunnen oproe
pen bij toch zoveel mensen. Dat
is struisvogelpolitiek. Er is, zo
bleek in de afgelopen veertien
dagen, nog een hele lange weg
te gaan. Gezien het brede
maatschappelijke karakter van
het probleem (be)treft dat ons
allen. De handen ineen derhal-
AD VAN KAAM
een selectie van een heel jaar
meer op praktische bezwaren
van de organisatie stuit. Het kan
best anders, zo blijkt uit de voor
ronde bij Sijthoffpers. Die uitge
verij wilde kinderen wel uit een
hele jaargang laten kiezen en gaf
twaalf verschillende klassen elk
de kranten van één maand. Bij de
regionale eindjurering lag er dus
toch een selectie van een jaar op
tafel.
die zich net als Van Gennip bui
ten de kernploeg op het schaats
seizoen voorbereidt, wél* met de
mannen-kernploeg van Ab
Krook mag meerijden. Meten
met twee maten gebeurt in de
schaatswereld met de regelmaat
van de klok. Last, meer het type
'recht door zee', probeert echter
consequent te blijven. Hij kan
Kloosterboer natuurlijk niet ver
bieden naar wedstrijden van Van
Gennip te gaan kijken, maar dan
moet hij maar gewoon in de ry
gaan staan om een kaartje te ko
pen. Dan kan de privé-trainer
van Nederlandse sterkste
schaatsster op de tribune plaats
nemen, want op het ijs duldt Last
natuurlijk niemand naast zich.
Gekrakeel
Is dat nou zo erg, al dat gekrakeel
aan het begin van een seizoen,
dat misschien wel weer heel veel
successen voor Van Gennip, Vis
ser en de rest gaat opleveren
Het hoort er een beetje bij, bij de
folklore die het schaatsen nog al
tijd omringt. Trouwens, het heeft
zelfs zijn leuke kanten. Want wie
kregen we na jarenlange anoni
miteit plotseling weer in beeld
Ard Schenk, die op de Olympi
sche Spelen van 1972 net zoveel
gouden plakken bemachtigde
als Van Gennip begin dit jaar. De
lange, blonde oud-kampioen le
verde zonder de schaatsen onder
te binden een prestatie van for
maat: hij bracht Van Gennip-
/Kloosterboer en Last wat dich
ter tot elkaar.
Hoelang die situatie zo zal blij
ven durft geen zinnig mens te
voorspellen. Ongetwijfeld houdt
dat verband met de prestaties die
worden geleverd. Want net als bij
andere sporten geldt: zolang er
wordt gepresteerd is er rust in de
tent.
TIM BROUWER DE KONING
lijk korter. Kinderen kunnen via
hun school deelnemen in de
maanden oktober en november.
Wekelijks kiezen ze de beste foto
in de vier categorieën en sturen
die naar de dichtstbijzijnde re
gionale krant. Uit die foto's kie
zen regionale jury's vier winnen
de foto's, die worden doorge
stuurd voor de eindronde.
Dat houdt in dat vrijwel alle fo
to's die zaterdag op tafel lagen in
Amsterdam, gemaakt zijn in de
maanden oktober en november.
De Stichting Krant in de Klas
(educatieve organisatie van de
Nederlandse Dagbladpers) wil
van zo'n bredere selectie niets
weten. "Nee, nogmaals, het is
een activiteit die. zich afspeelt in
oktober en november. Het gaat
er in de eerste plaats om dat kin
deren met de foto's bezig zijn.
Wat is een regionale, wat is een
buitenlandse foto. Waarom is de
ene foto beter dan een andere.
Zo'n eindjurering is dan een leu
ke afsluiting. Je mag een dagje
naar Amsterdam en misschien
kom je zelfs wel op televisie. Dat
is toch hartstikke leuk voor een
kind?"
Voor de twee kinderen die een
minuut in beeld komen is het
leuk, maar het klink toch wat
vreemd uit de mond van een ver
tegenwoordiger van de dagblad
pers. De 43 deelnemers denken
zelf ook iets genuanceerder over
hun taak. De meesten zien zich
echt als vertegenwoordigers van
alle kinderen die in hun regio aan
de wedstrijd hebben meegedaan.
Elke foto wordt nauwkeurig be
keken (voor zover dat kan, 60 fo
to's in 8 minuten betekent 8 se
conden bekijktijd per foto) en
beoordeeld.
De tienjarige Dennis Hage uit
Benschop: "Ik vind wel dat je
moet kunnen zien waar het over
gaat. Ik kies niet alleen leuke fo-
to'5, ook niet alleen de dierenfo-
to's. Een foto moet wel een beetje
serieus zijn". De elfjarige Marrit
Faber uit het Groningse Zuid-
hom, probeert wat variatie aan te
brengen in alle foto's die ze kiest.
"Een leuke, een grappige, een se
rieuze en soms een zielige".
Uiteindelijk komt de foto van
de vrouw die een varken knuf
felt, gemaakt door Piet Hanssen
van het Brabants Nieuwsblad,
als winnaar uit de bus. „Voor mij
had een andere foto mogen win
nen" vertelt Dennis. "Ik vond
een foto van een blinde vrouw
die in Seoel demonstreert voor
werk veel beter. Maar dit vind ik
wel de beste van de vier winnen
de foto's. Op deze foto kun je
goed zien hoe je als mens met een
dier kunt omgaan", verklaart hij
zijn keuze.
LEIDEN - Na de Meidentelefoon en de Kindertele
foon, kunnen jongeren binnenkort ook de Jongeren
Contactlijn bellen. Deze nieuwe lijn is bedoeld voor
jongeren tussen de dertien en achttien jaar die be
hoefte hebben om met leeftijdsgenoten in contact
te komen.
De initiatiefnemer van de contactlijn, Gep Riet
kerk uit Leiden, is leraar op een middelbare school
in Den Haag. Hij kwam tot de ontdekking dat veel
van zijn leerlingen moeilijkheden hebben om met
leeftijdsgenoten in contact te komen. Hierdoor is
hij op het idee gekomen om samen met een kennis
een contactlijn voor jongeren te beginnen.
"By zeer veel jongeren bestaat de behoefte om
met anderen in contact te komen. Sommigen vin
den dat contact niet op school, in de buurt, bij een
club of zoiets dergelijks. Ook de mogelijkheid van
schrijven op, of het plaatsen van een contactadver
tentie in een jeugdblad is voor een aantal van deze
jongeren niet de oplossing, omdat voor velen schrij
ven een belemmering is. Vandaar dat we van plan
zijn een contact-telefoon voor jongeren op poten te
zetten," aldus Rietkerk.
De nieuwe lijn gaat als volgt te werk: Jongeren
kunnen een cassettebandje opsturen, waarop ze
maximaal dertig seconden de tijd hebben om te ver
tellen wie ze zijn en wat voor persoon ze zoeken. Bij
voorbeeld zomaar een vriend of vriendin, iemand
om mee te praten, om samen mee naar een film of
een concert te gaan of misschien als gezelschap
voor de vakantie.
Gratis
Het bandje dat de jongeren opsturen wordt een
week lang gratis gedraaid op de contactlijn. Als
mensen willen reageren op een bandje, kunnen ze
een kaartje met naam en telefoonnummer naar de
contactlijn sturen. Dit kaartje en het desbetreffende
bandje worden vervolgens door de medewerkers
van de telefoonlijn naar de inzender van het bandje
gestuurd. Deze kan dan contact zoeken met de per
sonen die hij of zij wil ontmoeten.
De mensen van de Jongeren Contactlijn willen zo
snel mogelijk met de lijn beginnen, maar daarvoor
moeten ze eerst genoeg bandjes hebben. Als dat het
geval is, wordt de lijn geopend en het telefoonnum
mer bekend gemaakt. Daarom doen de medewe-
kers van de lijn nu een oproep aan alle jongeren tus
sen de dertien en achttien jaar die contact zoeken,
een bandje te sturen naar de Jongeren Contactlijn,
Postbus 32020, 2303 DA in Leiden.
MARIJN VAN GELDER
Olympisch kampioene Yvonne van Gennip inzet van alweer een
Schaatsrel. (archieffoto)
dan ook niet. En fietsen is eigen- Het maakt niet uit dat in een
lijk ook wel leuk. vergelijkbaar geval Leo Visser,
