Nostalgie, mode en kunst in Haarlemse Hallen
Toy Factory brengt lp uit
Presentatie nieuwe Biesheuvel
Russische
ijssterren
komen naar
Nederland
HAARLEM - 'Nederland
1913' is een grote tentoon
stelling in de Vleeshal en
Vishal, die het jubileumjaar
1988 van het Frans Halsmu
seum afsluit. Hierin worden
de kunst, de cultuur en het
(politieke) klimaat uit dat
jaar belicht.
door
Frans Keijsper
Ons land achtte zich in 1913 éigen-
lijk een beetje het middelpunt van
de wereld. Via een internationale
reclamecampagne trachtte het het
buitenland te interesseren voor
zijn honderdjarige onafhanklijk-
heid. Er waren in Nederland veel
grote tentoonstellingen. Ze waren
onder meer gewijd aan oude en
moderne kunst en aan de scheep
vaart.
Die exposities zijn eigenlijk nu
vergeten. Een zichtbare herinne
ring uit dat jaar is echter het Haag
se Vredespaleis. En het Frans Hals
museum in Haarlem, dat in de zo
mer van 1913 zijn poorten officieel
opende. Het Haarlemse Stedelijk
Museum, dat eerder was gehuis
vest in het Stadhuis, had een nieuw
onderdak gekregen in het voorma
lige oude mannenhuis. Bovendien
droeg het een nieuwe naam. Want
Frans Hals stond in de stad hoog in
het vaandel. Dertien jaar eerder
was de grote 17de-eeuwse schilder,
wiens wieg in het Antwerpse
stond, al geëerd met een fraai
standbeeld op het Floraplein.
Eén jaar zo in het middelpunt
van de belangstelling plaatsen om
dat een op zich al bestaand muse
um in een 'nieuw' jasje van een
voormalig oude mannen- en wees
huis werd gestoken is onzinnig.
Maar in de geschiedenis is 1913
achteraf bezien een bijzonder jaar
geweest. Een gelukje voor de hui
dige feestvierders. Zo kon een mo
mentopname worden gemaakt van
mode, cultuur, kunsten, techniek
en politiek, waarbij het ene facet
wat over-, het andere wat onderbe
licht is geworden.
Een standbeeld voor Frans Hals
pastte in de tijd dat in Nederland
en andere landen het nationalisme
hoogtij vierde: grote figuren uit de
vaderlandse geschiedenis werden
Wat zag het er op het oog in 1913 allemaal mooi uit. Nederland vierde?
een feestje, het was honderd jaar zelfstandig koninkrijk nadat het
Frans juk in 1813 was afgeschud. In het fonkelnieuwe Vredespaleis in
Den Haag werd het Wereldvredescongres gehouden, waar de naties
zich konden verbroederen. De vrouw stond extra in de belangstelling
door een grote tentoonstelling: De Vrouw 1813-1913. Het culturele
klimaat was bovendien liberaal. En Haarlem kreeg een nieuw
De academische schilderkunst
was in de jaren twintig al van haar
troon gestoten. De Franse anar
chistische journalist en schrijver
Octave Mirbeau signaleerde zeven
jaar voor zijn dood (1917j scherp
wat er op het gebied van de kunst
aan de hand was. Hij was immers
een verdediger van de impressio
nisten. De academische schilders
waren zo dood, schreef hij, dat het
niet eens zin had ook maar hun na
men te noemen. De namen die hij
toen wèl vermeldde, hebben se
dertdien niets van hun glans verlo
ren: Manet, Cezanne, Seurat, Gau
guin, Odilon Redon, Rousseau le
Douanier, Bonnard, Matisse, Pi
casso en niet in de laatste plaats
Vincent van Gogh, in absolute zin
nu de duurste schilder ter wereld.
Armory Show
Bij Evert van Uitert, kunsthisto
ricus aan de Amsterdamse univer
siteit, lezen we dat in 1913 in New
York de grootste manifestatie van
moderne kunst werd gehouden, de
Armory Show, die later ook haar
weg vond naar Chicago en Boston.
Met zijn een trap afdalend naakt
veroorzaakte Marcel Duchamp in
elk geval een schandaal. Exposities
als deze draaiden volgens Van Ui
tert om de 'zon Parijs', het middel
punt van de kunst. Veel Amerika
nen kozen de Franse hoofdstad uit
als hun verblijfplaats. Er waren
schrijvers bij, kunstverzamelaars
als Gertrude Stein van wie Picasso
een portret zou schilderen dat
maar niet wilde lijken. De fervente
verdediger van het kubisme, de
vermaard geworden criticus en
dichter Apollinaire, toog in het be
gin van 1913 naar Berlijn, waar hij
een lezing hield over de moderne
kunst. Dit referaat, dat in het tijd
schrift Der Sturm werd geplaatst,
kreeg ook in ons land verspreiding:
Parijs was weliswaar de culturele
hoofdstad, maar de ontwikkeling
van de moderne schilderkunst was
in feite een Europese affaire.
Overhoop
In een tentoonstelling als deze
worden gezien de opzet een hoop
geëerd. Amsterdam had zijn Rem
brandt. Dat nationalisme droeg
ook gevaren van internationale
conflicten, oorlogen in zich. Er wa
ren geluiden, ook in Nederland, die
het gevaar dat Europa bedreigde
onderkenden. De historicus Colen
brander bijvoorbeeld merkte op:
"Nederlands internationale positie
is niet van de gemakkelijkste. De
tegenstelling tussen Engeland en
Duitschland is in het afgelopen
jaar verscherpt... Er is naijver en er
is hartstocht, en eerlang kan de
hartstocht overloopen. Gebeurt dit
dan komt Nederland in de hache-
lijkste omstandigheden waarin het
zich sedert zijner onafhankelijk
heid zal hebben bevonden."
In zijn bijdrage in de catalogus
die de tentoonstelling begeleidt, en
waarin diverse auteurs verschillen
de onderwerpen belichten, merkt
de Utrechtse historicus prof. H.W.
von der Dunk op dat 1913 voor de
Nederlandse samenleving even
goed een cesuur werd als 1914. In
1913.werd feitelijk de baan vrijge
maakt voor fundamentele verande
ringen van het politieke bestel. Er
was sprake van sociale wetten, bij
verkiezingen in dat jaar kwam aan
de confessionele heerschappij een
einde. Er was sprake van algemeen
kiesrecht voor mannen en hulp
voor de sociaal zwakkeren. De poli
tieke kentering van 1913 "beteken
de het einde in de Nederlandse ge
schiedenis waarin het liberalisme
nog steeds de grote antipode van
de confessionelen was geweest en
de exponent van 'links' en van de
moderne geest", zegt Von der
Dunk.
De moderne kunst was in 1913
internationaal al lang doorgebro
ken, Moskou en Sint Petersburg
stonden vooraan als steden waar zij
werd getoond. Rusland zou zijn re
volutie nog krijgen, die mede ge
schraagd werd door progressieve
krachten in kunst en cultuur. De
vulkaan van vernieuwing zou ech
ter daar spoedig worden verstikt.
Maar niet meer eens zo onder
gronds rommelt zij weer, een ver
worden communistisch systeem
kraakt in al zijn voegen.
Badmode uit Parijs en Berlijn in het jaar 1913.
zaken overhoop gehaald. Niet voor
niets staat er een exemplaar van
het legendarische Nederlandse au
tomerk Spijker, dat in Engeland de
'Rolls Royce of the continent' werd
genoemd. Auto's waren geen
nieuw verschijnsel meer, in krante
advertenties werden zij aangepre
zen als vervoermiddel voor onder
meer artsen en notarissen. De auto
bleek volgens die reclame goedko
per dan het openbaar
Dat die auto niet alleen het trans
portmiddel bij uitstek voor de ho
gere standen was, had kennelijk
een man als de Amerikaan Henry
Ford ingezien. Wanneer ér meer
karretjes voordelig konden wor
den geproduceerd, werd de prijs
per stuk goedkoper terwijl de afzet
omhoog zou kunnen gaan. De auto-
industrie ging zich dus (alweer in
1913) toeleggen op massafabricage.
In dat jaar voerde Henry Ford het
lopende band systeem in.
Haarlem bezat ooit een Museum
en School voor de Kunstnijver
heid. Kunsthistoricus Herbert van
Rheeden ziet het jaar 1913 als een
mijlpaal in de ontwikkeling van de
School voor Kunstnijverheid. Het
betrof-hier een reorganisatie. Het
draaide om het feit of de school
meer industrieel gericht zou gaan
worden of gevangen bleef in een
ambachtelijke, decoratieve tradi
tie. In hetzelfde jaar kreeg ze een
definitief onderkomen in het uit
1788 daterende Paviljoen aan de
Dreef en in gebouwen aan de
Parklaan. In het Paviljoen was ook
het Museum voor Kunstnijverheid
gevestigd. Er waren gipsafgietsels
te zien, textiele kunst, glaswerk,
aardewerk en porselein. Van Rhee
den: "De functie van het museum
van kunstnijverheid, aanvankelijk
een voorbeeldenmuseum voor het
onderwijs, verschoof naar die van
smaakbepaler voor het volk. Daar
in klonk de volksverheffingsideo
logie door van het begin van de
twintigste eeuw."
De museumcollectie werd in de
loop der jaren uitgebreid met oos
terse kunst. En we weten waar die
Leidse formatie 'om trots op te zijn'
LEIDEN "Geen wonder dat
Leidenaars trots zijn op hun
Toy Factory, om maar even
met de her en der in de binnen
stad geplaatste (vervuilende)
reclamezuil van Publex te
spreken".
Aan het woord is Toy Factory,
een vijfkoppige Leidse forma
tie, bestaande uit zanger/saxo
fonist Tom Freke, gitarist Arno
Willekes, drummer Lode
Busch, bassist Mark Baronner
en toetsenman Pieter Steen
houwer. Zij staan aan de voor
avond van de presentatie van
hun eerste elpee, 'Bus 42' ge
noemd naar de buslijn die zij
altijd op weg naar hun. oefen
ruimte in Noordwijk nemen,
Japans warenhuis
heeft 20 miljoen
over voor Monet
LONDEN - Eén van Claude Mo-
j nets beroemde schilderijen van
waterlelies is in Londen voor ruim
20 miljoen gulden gekocht door het
Japanse warenhuis Seibu.
Het veilinghuis Sotheby's wilde
de naam van de Zwitserse, die het
schilderij ter veiling had aangebo
den, niet bekend maken. Het Ja
panse warenhuis bood telefonisch
op het schilderij.
Christie's bracht eerder deze
j week een werk van Picasso, .Acro
baat en Jonge Harlekijn'" onder de
i hamer. Het werk werd door de Ja
panse winkelketen Mitsukoshi ge
kocht voor ruim 75 miljoen gulden.
j Cobra-museum
maakt steeds
grotere kans
AMSTERDAM (GPD) - Na Cobra-
verzamelaar Karei P. van Stuyven-
berg is nu ook ex-Datex-topman
I Willem Smit bereid met zijn collec-
tie mee te werken aan een in Am-
I stelveen te bouwen Cobra-muse-
I um. Hierdoor is de kans aanzienlijk
toegenomen dat dit museum er
I komt. Van Stuyvenberg had geëist
dat ook andere verzamelaars aan
het initiatief van de Amstelveense
kunstwethouder Van den Heuvel
J mee zouden doen. Als locatie voor
I het nieuwe museum wordt een ter-
I rein naast het Cultureel Centrum
I in Amstelveen genoemd.
I De collectie-Van Stuyvenberg is
i tot 31 december te zien in de Nieu-
we Kerk in Amsterdam. Het is dit
jaar op de kop af veertig jaar gele-
den dat Cobra werd opgericht. Be
langrijkste kunstenaars uit deze
stroming zijn Karei Appel, Coriieil-
le, Jorn en Alechinsky.
Zo'n vier jaar geleden werd Toy
Factory opgericht door Tom Freke,
Mark Baronner en Arno Willekes.
door
Thomas de Leeuw
Na een reggae-verleden met o.m.
de band El Zagazir is de huidige
formatie ontstaan door toetreden
van drummer Lode Busch (óók ex-
El Zagazir) en toetsenist Pieter
Steenhouwer. In deze bezetting
speelt de band nu ongeveer één
jaar. Haar soort muziek laat zich
niet erg gemakkelijk karakterise
ren, wat niet in de laatste plaats
komt door haar grote veelzijdig
heid, een heftige samensmelting
van vele stijlen. Het overigens vol
ledig eigen repertoire valt te om
schrijven als jazz-core, rock and
roll, met hier en daar een scheuren
de metal-gitaar maar ook afgewis
seld met enkele rustpunten om de
luisteraar af en toe even op adem te
laten komen. "Muziek met een lach
en een traan, indringende intensie
ve pop, met de bedoeling je naar de
strot te vliegen, noise met nuance,
kortom als muziek die je méér gaat
horen".
D^ composities bieden veel ruimte
voor het uitdrukken van allerlei
stemmingen, wat ook in de teksten
zijn weerslag vindt. Over het alge
meen Engelstalig, op de elpee staat
één Nederlandstalig nummer van
de vier die zij in totaal op tit reper
toire hebben staan, zijn ze luchtig,
kritisch, positief en met hier en
daar een vleugje humor. Alle vijf de
bandleden dragen nieuwe ideeën
aan die vervolgens gezamenlijk uit
gewerkt worden. Door de nogal
verschillende karakters ontstaat er
af en toe wel eens flinke en gezonde
onderlinge strijd, wat goed terug te
vinden is in de spanning en sponta
niteit die de nummers kenmerken.
Uiteindelijk zitten ze allemaal toch
wel op één lijn. "Muziek is vooral
expressie, fun en gaan". Met name
de live optredens leveren het on
omstotelijke bewijs van veelzijdige
muzikale geldingsdrang.
De elpee is eigenlijk binnen twee
maanden tot stand gekomen. Na
een oefenperiode met een aantal
repetities zijn de vijf na de vakantie
de Tango-studio ingedoken, waar
'Bus 42' eigenlijk in slechts vier da
gen tijd is opgenomen. Door alles
praktisch in één keer op de plaat in
te spelen is vooral het 'live gevoel',
het spontane karakter van de mu
ziek goed bewaard gebleven, ge
holpen door de zeer goede ervarin
gen met 'engineer' Peter Rave, die
open stond voor hun ideeën. Het
resultaat bevat acht nummers van
de tien die zij in totaal opgenomen
hebben en is "eigenlijk puur een
momentopname van waar ze mee
bezig zijn, niet meer en niet min
der".
Ondergebracht bij het Friese Top-
hole label is 'Bus 42' een boeiend
debuut geworden. Op de prachtige
Toy Factory: ...expressie, fun en gaan...
elpeehoes, ontworpen door de be
kende striptekenaar 'klepzeiker'
Eric Schreurs, een nieuw verwor
ven fan zijn de vijf 'speelse' muzi
kanten terecht een beetje trots.
Hun optredens worden verzorgd
door het boekingsburo 'Hotel Su
burbia', van Rob Meere en Stefan
van der Valk, waar overigens ook
het Leidse Immortal, een andere
band met een recente elpee-release
eigenlijk een uniek feit in de
Leidse popgeschiedenis bij aan
gesloten is.
Zaterdagavond in het Leids Vrije-
tijds Centrum vindt de feestelijke
elpee-presentatie plaats. Toy Fac
tory belooft spektakel, waar veel te
horen maar vooral ook veel te zien
zal zijn! Een heuse thuiswedstrijd
dus. De Limburgse formatie Pearls
for Swains verzorgt het voorpro
gramma dat via een hard-core-
bodypaint-dansende dichter-act
uiteindelijk zal overgaan in het
hoogtepunt van de avond: een
spetterend optreden van Toy Fac
tory.
LEIDEN Burcht Literair lan
ceerde gisteravond een nieuw boek
van Maarten Biesheuvel. Met enige
zelfspot sprak de inleidster van
'Burcht elitair', maar meer dan vijf
tig belangstellenden rechtvaardig
den deze opmerking niet.
Biesheuvel behoort al jaren tot de
vooraanstaande voordrachtskun
stenaars, wat hij bewees door met
zijn nasale stemgeluid de verhalen
'De toneelspeler' (uit Reis door
mijn kamer), 'Probleem van on
sterfelijkheid en schoenen', 'Ge
red' (uit De angstkunstenaar), 'Sca-
rabeis cogitans' en 'De zenuwachti
ge boer' te brengen. Bekende ver
halen vol uitweidingen, dubbele
bodems, verwijzingen naar wereld
literatuur en autobiografie. Tus
sendoor deelde hij nog voedings-
tips voor kamerbewoners uit aan
een 'familielid', waarna hij ver
klaarde dat de familie van zijn moe
der de familie van zijn vader niet
kende en dat beide takken in de
zaal zaten.
Was dit alles niet verrassend, uit
eindelijk kwam hij toe aan waar het
publiek voor gekomen was. Het
verhaal 'Konijn', dat naar eigen
zeggen "zo nodig verschijnen
moest' werd in zijn geheel voorge
lezen, begeleid met tekeningen, op
een overheadprojector voor het
voetlicht gebracht.
'Konijn' is een haast bibliofiel uit
gegeven werkje (Meulenhoff,
ƒ22,50), waarbij de nog onbehol
pen tekeningetjes links en de korte
episoden uit het leven van Konijn
rechts staan. Biesheuvel debuteer
de hierbij dus als tekenaar. Hij kent
slechts vier grote Nederlandse
schrijvers: Multatuli, Couperus,
Elsschot en Reve. Met de laatste
heeft hij veel gemeen: het voordra
gen, stijl en nu dan het verhaal over
een dier met een levensfilosofie, op
het eerste gezicht voor kinderen,
maar dan toch voor volwassenen
bestemd. 'Konijn' is in Biesheuvels
handschrift verschenen, duidelij
ker en groter dan Reve. 'Konijn' is
vooral humoristisch. Als 'Konijn'
thee wil drinken, komt die uit een
samovar. "Dat komt omdat ik Rus
sisch georiënteerd ben", zegt de
'theeschenker'. Konijn ontmoet
ook een communistische voorman.
"Geef Marx wat van Marx is en En
gels wat van Engels is", zegt deze,
waarop Konijn vraagt of Marx ook
een taal is. Konijn komt weer thuis
en krijgt tenslotte een angstbeeld.
Einde. Biesheuvel zei zelf al dat het
niet bepaald 'Temps perdu' van
Proust of 'Ulysses' van Joyce was,
na de 32 bladzijden in vijf minuten
voorgelezen te hebben. Vanaf aan
staande vrijdag in de winkel.
uiteindelijk is gebleven: in het hui
dige Tropeninstituut (toen nog Ko
loniaal Museum) in Amsterdam
Van Rheeden constateert dat ir
1913 het onderwijs op deze kunst
nijverheidschool voornamelijk ge
richt bleef op het kunstambacht
Er werd opgeleid tot onder meer
artistiek metaalbewerker en deco
ratieschilder. "Stileren op grond
van natuuranalyse was nog steeds
het voornaamste beginsel van
kunstnijverheid. Pas na 1918 vol
trok zich een grote verandering,
waartoe de eerste steen was gelegd
in de jaren vóór 1913."
Reformkleeding
Het oog wil ook wat. Niet alleen
om die reden wordt in Nederland
1913 aandacht besteed aan de uiter
lijke verschijning van de vrouw.
Tussen 1903 en 1913 wordt een dui
delijk verschil in kleding geconsta
teerd: vrouwen waren praktische
jurken en mantelpakken gaan dra
gen, hetgeen was te danken aan de
Vereeniging voor Verbeetering
van Reformkleeding. Kunsthisto
rica Carla Schnitger: "Steeds meer
vrouwen uit de burgerij waren^na
1850 de mode actief gaan volgen,
daarbij geholpen door sterk verbe
terde industriële mogelijkheden
van naaimachines en een hogere
machinale stoffenproduktie, door
modetijdschriften met patronen en
door een geleidelijk stijgende mas-
saproduktie van goedkope confec-
tiekleding."
Voor elke nieuwe japonvorm
was een nieuw corset nodig, het
snoerde de taille in en werd reeds
jong gedragen. De bewegingsvrij
heid werd belemmerd en de ge
zondheid geschaad, "maar modi
euze schoonheid en aanzien ver
goedden voor velen het verlies van
vitaliteit."
Het was duidelijk dat hier een
een reactie tegen kwam, feministi
sche vrouwen streden voor een ge
zondere kleding. In 1913 was er
reeds het een en ander verbeterd,
maar bepaald nog niet alles. Er
moest volgens de Vereeniging
werkkleding komen voor de vrouw
met en zonder dienstbode en werk
kleding voor de buitenshuis wer
kende vrouwen. De gezondheid
was belangrijk, maar ook of de kle
ding er artistiek uitzag.
"De mode zowel als de anti-mo
de waren in 1913 aan het eind van
een tijdperk gekomen. De jaren
twintig zouden een totale verande
ring van het uiterlijk bewerkstelli
gen: korte rokken, blote halzen,
blote armen, kort haar..." Carla
Schnitger constateert dat in geen
enkel decennium zoveel is getheo
retiseerd over hygiëne en esthetiek
ten aanzien van kleding en mode
als toen: "Dat is wat de periode
1900-1913 zo bijzonder maakt."
En niet alleen mode en die ander
hier aangestipte zaken. Ook de
bouwkunst met Berlage en de Am
sterdamse School, de beeldhouw
kunst en het Nederlands modernis
me. Ook daarvoor is in Nederland
1913 plaats ingeruimd.
Frans Halsmuseum in Vleeshal
Vishal, Grote Markt, Haarlem. Open:
ma t/m za van 11 tot 17 uur, zondag 13
tot 17 uur. Van 21 november t/m 15 ja
nuari. Catalogus: Nederland 1913, een
reconstructie van het culturele leven.
Onder redactie van Jan de Vries, die
ook de werkgroep voor deze expositie
leidde. Geïllustreerd, diverse auteurs.
Uitgeverij Meulenhoff/Landshoff,
prijs f 49,50.
DEN HAAG (ANP) - Het Russische
Bolsjoi Ballet op IJs treedt dins
dagavond 6 december voor het
eerst buiten de Sovjetunie op met
een voorstelling in de Uithof in
Den Haag. Artistiek ontwerper van
de produktie is Igor Bodrin. Tal
van beroemde ijsdanseressen en -
dansers maken deel uit van het ge
zelschap. Daarbij is ook Natalia Be-
stemianova, die dit jaar op de
Olympische winterspelen in Cal
gary een gouden medaille verover
de.
In Den Haag worden de twee vol
gende dagen ook voorstellingen
gegeven. Daarna gaat de groep
voor series voorstellingen naar Ko
penhagen, Kassei en Genève om
op 23, 24 en 25 december in De
Maaspoort in Den Bosch op te tre
den. Na aansluitende voorstellin
gen in Wenen, Linz, Innsbruck en
Mannheim zijn de ijsdansers van
18 tot en met 21 januari in de Jaap
Edenhal in Amsterdam. Vervol
gens zijn ze in Frankfurt, en op 25
en 26 januari in Thialf in Heeren
veen. Daarna zetten ze hun tournee
voort in Hamburg.
Tot de bekende solisten behoren
behalve Bestemianova, die vele
malen wereld- en Europees kam
pioene was, ook Oleg Vasiliev en
Elena Valova die beiden in 1984
goud wonnen en dit jaar in Calgary
zilver.
Orinoco flow - Enya
Wee rule - Wee Papa Girl
Rappers
Teardrops - Womack
Womack
Big fun - Inner City
Kiss - The Art of Noise
Tom Jones
Smooth criminal - Mi
chael Jackson
Till I loved you - B. Strei
sand D. Johnson
Don't worry be happy -
Bobby McFerrin
i Never trust a stranger -
Kim Wilde
1 Stand up for your love
rights - Yazz
Indestructible - Four
Tops
i Twist and shout Salt'n'
Pepa
i Love house - Samantha
Fox
i As long as you follow -
Fleetwood Mac
i Life's just a ball game -
Womack Womack
i Zijn het je ogen - Koos
Albers
i Take a look - Level 42
i Tears run rings - Marc
Almond
i Adieu cherie - Annie
Schilder
Think (about it) - Lynn
Collins
I Kissing a fool - George
Michael
Jack tothe sound of -
Hithouse
Wheels on fire-BZN
Handle with care -
Traveling Wilburys
Twist in my sobriety -
Tanita Tikaram
Mannish boy - Muddy
Waters
Don't worry be happy -
Johnny Camaro
TBM mix - Sample Syn
dicate
Two hearts - Phil Collins
Lovely day '88 remix -
Bill Withers
The dream - The Nits
Put a little - Annie Len
nox Al Green
Desire - U2
The party - Kraze
The way to your heart -
Soulsister
Vanmorgen vloog ze nog
- Tsjechov
Halt mich - Herbert Gro-
nemeyer
A groovy kind of love -
Phil Collins
Riding on a train - The
Pasadenas
Harvest for the world -
The Christians
